Bilboko portuko Estiban ordezkaritza duten hainbat sindikatuetako langileek 2 orduko lanuzteak deitu dituzte maiatzeko ostiral guztietarako, eguerdiko13.00etatik hasita, Portuen Legea behin eta berriro urratua izan dela salatzeko.
Blog Página 1229
Sakabanaketa salatzeko elkarretaratzeak dispertsio politikaren 25. urteurrenean
Atzo, dispertsio politikak 25 urte betetzen zituen egunean eta ETXERATek deituta, sakabanaketaren amaiera exijitzeko elkarretaratzeak egin ziren Donostia, Bilbo eta Gasteizko Espainiar Gobernu Delegaritzen aurrean.
LABen irakurketa dispertsio politikaren 25. urteurrenean [PDF]
Bihar beteko dira 25 urte dispertsio politika martxan jarri zutenetik, hori da zoritxarrez gogoratu behar dugun data, dispertsioarekin bukatu genuen eguna ospatzerik ez dugulako oraindik.
25 urte bete diren honetan, hau da LABetik egiten dugun irakurketa:
• Politika honen arduradunek ez dute ezer ospatzeko, dispertsio politikak porrot egin duelako bere helburuetan. Dispertsioa martxan jarri zuten euskal preso politikoen kolektiboa apurtzeko eta preso bakoitza suntsitzeko. Ez bata, ez bestea. Ez dute lortu. 25 urte hauetan neurririk gabeko bidegabekeriak aurrez aurre izan du euskal preso politikoen duintasuna eta irmotasuna.
• Helburu politikoak ez dituzte bete, baina sufrimendua erruz sortu dute 25 urte hauetan. Sufrimendua presoentzat, senideentzat, baita lagunentzat ere. Mota guztietako sufrimenduaz ari gara; agerikoena urruntzea izan da, eta horrek familiakoei eragindako zigorra. 16 hildako, inork konponduko ez duen miña. Baina politika honek adar asko ditu: sakabanaketa, isolamendua, indefentsioa… Oinarrizko eskubide zibilen etengabeko urraketa eta noski, parte hartze politikoa ezinezkoa egitea.
• Askotan zaila da ulertzea nola gainditu dugun hainbeste kalte eta sufrimendu. Gure ustez azalpen bakarra dauka: 25 urteko dispertsioak 25 urteko borroka ekarri du, 25 urtez euskal preso politikoak borrokan euren eskubideen alde, senide eta lagunak borrokan dispertsioaren ondorioen kontra, herritarrak borrokan dispertsioarekin amaitzeko, baita dispertsioaren atzean dagoen arazo politikoa konpontzeko ere.
• Dispertsioak euskal preso politikoen aldeko borroka eta elkartasuna sortu duela bistan da. Bidegabekeria honen aurrean euskal jendarteak ozen adierazi du bere jarrera. Sakabanaketarekin amaitzearen aldarriak euskal jendartearen gehiengo zabal baten babesa du. Euskal herritarron gehiengoaren aldarria da, eta gehiengo horren lorpena izango da. LABetik borroka honetan inplikatu zareten eta konpromisoz jardun duzuen langile guztien lana txalotu nahi dugu gaurkoan. Konpromiso horiek berretsiz, lanean jarraitzera deitzen zaituztegu: dispertsioaren kontrako borroka lantokiz lantoki indartuz, presoen aldeko elkartasuna zabalduz eta elikatuz langileen artean, presoei gure babesa eta beroa helaraziz.
• Atzera begiratuz, hamaika dira dispertsioarekin amaiatzeko egin ditugun mobilizazioak, ekimenak eta Euskal Herriak ezagutu dituen iniziatibak. Euskal sindikalgintza ez da borroka honetatik at egon. Gogora ekarri nahi ditugu Batera plafafoman eman urratsak, presoen alde burututako elkarteratze sindikalak, presoak Euskal Herriratzearen alde eraikitako adostasun sindikalak.
• Dispertsio politikak 25 urte betetzea onartezina da eta bizi dugun momentu politikoan dispertso politika mantentzea eta presoen kontrako neurriak biderkatzea orandik eta salagarriagoa da. ETAk borroka armatua betirako utzi zuenetik preso politikoen bizi baldintzak okertu egin dituzte kasu askotan. Dispertsioak ziurtatzen du hori posible egitea. Sakabanaketarekin amaitzea da egoera horri buelta emateko bidea.
• Ez dago aitzikiarik, dispertsioa eta gainontzeko salbuespen politikak bertan behera utzi behar dira. Egiten ez badute, preso politikoen kontrako politikekin Euskal Herriari begirako bestelako helburu politikoak bilatzen dituztelako da. Ez bestetik.
• Dispetsio politikak gaur ez du inolako lekurik, ezta justifikaziorik ere. Zenbat aldiz eta zenbaten ahotan entzun genuen “Borroka armatua bukatzean presoak Euskal Herrira hurrengo egunean”. Zein da orain arazoa? Ez diogu espainiar Gobernuari begiratzen galdera hau egiten dugunean, dispertsioaren kontra borrokatu behar dugunok gure buruari egin beharreko galdera da hau.
• Aro berriak ez ditu jarrera berriak ekarri Estatuen aldetik; aro berria Euskal Herrian ireki delako gure iritziz. Euskal Herrian baldintza eta aukera berriak ditugu askok usteltze bidean ikusi nahi zituzten aldarrikapenei indaberriz heltzeko. Presoak etxeratzeko bidean Euskal Herrira ekartzea da horietako aldarri bat, Euskal Herriak horrela eskatu duelako.
• Euskal jendartearen gehiengoaren nahiei erantzungo badiegu, dispertsioarekin amaitzea lehentasunezko helburu hartu behar dugu. LABen iritziz momentua da sindikalgintzatik gure konpromisoak berritzeko eta gure ahaleginak indartzeko. Gehiengo sindikalaren eskutik norabide horretan sakontzeko prest da LAB; indarrak batuz eta adostasunak eraikiz, orain baino lehen egin izan dugun moduan.
• Egoera politikoak dispertsioarekin amaitzeko aukerak eskaintzen ditu. Eta konponbide prozesuak dispertsoa bukatzea eskatzen du. Ezinezkoa da ehundaka preso politiko dituen herrian normalizazio politikoa lortzea. Ezinezkoa da gatazka politikoa atzean uztea, horren ondorio den preso politikoen auziari irtenbiderik eman gabe. Ezinezkoa da bakea eraikitzea gatazkarako diseinatuak dauden politikekin, eta hori da, hain zuzen ere, dispertsio politika.
LABetik dei egiten diegu Euskal Herriko langileei sakabanaketaren kontrako borrokari segida emateko, gaur arte bezala, Euskal Presoak Euskal Herriratzearen aldeko borroka lan munduan eginez eta lan mundutik indartuz. Hori dela eta, biharko mobilizazioetan parte hartzera deitzen zaituztegu, eta LABeko kideei irakurketa hau lantokietan zabaltzeko eskatzen dizuegu.
2014 Euskal Presoak Euskal Herrian batzeko urtea dela esan genuen urte hasieran. Hori da erronka, hori da helburua. Euskal Herriak behar duelako, euskal preso politikoek merezi dutelako eta gatazka konpontzeko ezinbestekoa delako.
Besarkada gorri handi bat dispertsioak kaltetu eta kolpatu zaituzten preso eta senide guztiei.
Euskal Herrian, 2014ko maiatzaren 14an
LABek Haurreskolak publikoak eta doakoak izateko urratsak eman behar direla aldarrikatzen du
Maiatzaren 14an, EH Bildu talde parlamentarioak egindako proposamena erantzuteko agerraldia egin zuen Cristina Uriartek. Sailburuak 2015-2016 ikasturteari begira familiek ordaintzen duten kuota sistema aztertuko dutela adierazi zuen, familien diru sarrerak kontuan hartuko direlarik. Hitz hauen aurrean eta egungo beka sistemaren porrota agerian geratu denean, LABek gai honekin serio eta zintzotasunez joka dezala eskatzen dio Uriarteari.
Cristina Uriarte Sailburuaren agerraldiaren aurrean LAB sindikatuaren gogoetak:
1. Gaur egungo beka sistemaren porrota agerian geratu da, eta horrela onartu behar izan dute publikoki, langileok zein familiek aspalditik salatu dugun errealitate bat.
2. Hezkuntza eskubide unibertsala den heinean, eta haurreskolak benetan publikoak izateko, proiektu honek behar duen finantziazioa eta inbertsioa handitzea ezinbestekoa da.
3. Gaur egun, langileok egindako lanari esker, besteak beste, Haurreskolak Partzuergoak, 10 urte hauetan egindako ibilbidean, oso urrats garrantzitsuak eman ditu proiektu asistentziala eta batez ere hezigarria izateko. Baina urratsak ematen jarraitzeko eta gaur egungo krisi egoerak matrikulazioan eragin duen jaitsierari aurre egiteko ondo aztertutako neurriak martxan jarri behar dira.
4. LAB sindikatuak, STEE-EILAS sindikatuarekin batera martxan jarri dugun kanpainan eta maiatzaren 5ean emandako agerraldian argi utzi genuen, batetik, 0-2 zikloaren garrantzia eta honek behar duen aitortzaren beharra eta bestetik, kuota sistema berraztertzeko abian jarriko genuen alderdi politikoekin dinamika, finantziazioaz, aitortzaz eta hedapenaren inguruan hitz egiteko.
5. Kolektibo honek beti erakutsi duen indarrarekin, aldarrikapen sozialekin eta politikoki aurkeztu diren beste proposamen batzuk ikusita Hezkuntza Saila fitxa mugitzera eraman dugu eta hor kokatzen ditugu Uriarteren adierazpenak.
6. Hemendik aurrera doakotasunaren bidean urratsak emateko ate bat zabaltzen zaigu eta atzo Uriartek bota zituen hitzak errealitate bihurtzeko jasoko ditugu. Horretarako LABek gai honekin serioz eta zintzotasunez jokatzeko eskatu nahi dio Uriarteari, aurrekontuetan Haurreskolak Partzuergoaren proiektua behar den bezala finantzatzeko eta hartu behar diren neurriak diruz hornitzeko.
7. Amaitzeko, azpimarratu nahi dugu sindikatu honek lanean segituko duela orain arte egin dugun moduan, zerbitzu publikoa den heinean, hezkuntza eskubide unibertsalaren defentsan.
LAB denuncia la matanza de Odesa y muestra su solidaridad a los y las trabajadoras que luchan contra el fascismo
Ucrania se ha convertido en un punto estratégico para el imperio y el capital; consecuencia de ello es el actual conflicto. El gobierno de Ucrania al no firmar el acuerdo comercial con la Unión Europea, Estados Unidos y la propia Unión Europea quisieron imponer un gobierno favorable a sus intereses políticos, económicos y militares en Kiev.
Así, consiguieron que se diera un golpe de estado utilizando para ello la violencia de la extrema derecha ucraniana. Con lo que el sector de la extrema derecha Pravy Sektor se ha hecho con el poder (varios ministerios están en sus manos). En ese sentido, la ciudadanía y sectores contrarios al imperialismo norteamericano y europeo comenzaron a ser acosados por los paramilitares de extrema derecha y por el ejército, sobre todo en Odesa, Luhansk y Donetsk.
Ante todo ello, el sindicato LAB denuncia la carnicería ocurrida hace unos días en la casa de los sindicatos de Odesa y muestra su solidaridad a las y los trabajadores que están luchando contra el faxismo.
LAB denuncia el desalojo de los y las trabajadoras encerrados en el Hospital Santiago
Tras varios días de movilizaciones y resistencia para evitar que la lavandería del Hospital de Santiago (Álava) fuera cerrada y el servicio entregado a la empresa INDESA, finalmente las y los trabajadores allí encerrados fueron desalojados ayer noche por varias dotaciones de la Ertzaintza.
LAB quiere denunciar este hecho, ya que una vez más ha sido utilizada la fuerza y la actuación de la policía para acabar con una protesta laboral que intentaba impedir una nueva privatización de Osakidetza y defender así una sanidad pública y de calidad. Tanto la Dirección de Osakidetza como la dirección del HUA (Hospital Universitario de Araba) han vuelto a demostrar su verdadero talante: privatización, imposición y represión. LAB exige al PNV que de explicaciones públicas sobre esta actuación y sobre el interés de ofrecer el servicio de lavandería a una empresa, INDESA, que utilizando fondos de la Diputación de Álava, paga salarios de miseria bajo la excusa de la integración laboral de personas con minusvalías.
Por otra parte, valoramos muy positivamente estos días de lucha que marcan un punto de inflexión en la pelea contra la privatización y los recortes en Osakidetza. Agradecemos toda la solidaridad mostrada, animamos a llevar a cabo este tipo de luchas en todos los centros, a radicalizar nuestras respuestas y anunciamos que la batalla por la lavandería de Santiago no ha acabado.
Laugarren greba eguna Gipuzkoako garbiketan
Gipuzkoako Garbitasuneko langileak laugarren greba eguna burutzen ari dira gaur, hilak 15. Hitzarmen duin baten alde milaka langile kalera irten dira egunotan. Gaurkoan ere hala egingo dute lan erreforma onartu, soldatak izoztu eta antzinatasuna bezalako eskubideak murrizten dituzten eta ASPEL patronalak, estatuko sindikatuekin batera, Espainian sinatzen ari diren hitzarmenak salatzeko..
ELA eta LAB SINDIKATUOK GIPUZKOAKO GARBITASUNEKO LANGILEEI MAIATZAK 12TIK 16ra DEITUTAKO GREBA DEIALDIAK BAT EGIN ETA ASTEN DEITUTA DAUDEN MOBILIZAZIOTAN PARTE HARTZEKO DEIALDIA EGITEN DUGU
LAB eta ELA sindikatuen prentsaurrekoaren edukiak
LAB eta ELA sindikatuen prentsaurrekoaren edukiak
Pasadan urtarrilean, hitzarmen duin bat aldarrikatuz deitutako greba egun eta mobilizaziotan parte hartu zuten ehunka lagunek.
ASPEL patronalak ez du kasurik egin eta alorrean lan prekaritatea ezartzeko bidean jarraitzen dute:
– 2010-2011-2012-2013 urteetarako soldatak izoztu.
– Antzinatasuna ezabatu.
Beraien estrategia argia da: ORAIN BOST URTERA GUTXITU SOLDATEN BALIOA ETA IRABAZIAK GEHITZEN JARRAITU, urte hauetan egin duten moduan.
ASPEL patronala estadu mailako eta multinazionalez osatua dago: EULEN, PILSA, SAMSIC IBERIA edo CLECE. Enpresa hauek negozio borobila egiten dute Gipuzkoan: Azpikontratan lan egiten duten enpresak dira, kasu askotan urteko KPIren araberako igoerak jaso dituzte ( Urnieta, Eibar, Lasarte, Lezko udalak, Ficoba, e.a….). Hala ere, langileek soldatak izoztuta dituzte.
ELA eta LABek GARBITASUNEKO ENPRESEK EGITEN DUTEN IRUZURRA SALATZEN DUGU: BEZERO ASKORI IGOERAK KOBRATU DIZKIE, ORAIN 5 URTEKO SOLDATAK MANTENDUZ ETA PREZIOAK BOTARAZIZ ZENTRU BAT HARTZEKO AUKERA IZAN DUTENEAN LANGILEEN SOLDATAK JAITSI DITUZTE.
Patronalak berak argi esan digu: Enpresen helburua irabaziak egitea da. Irabaziak akziodunen artean banatzeko dira eta ez langileentzat.
Beraien estrategia aurrera eramateko, garbitasuneko patronalak hitzarmenaren negoziaketa estadu mailan zentralizatu nahi du. Ez du Gipuzkoako errealitate sozial eta sindikalak kontuan hartzen eta Bertako hitzarmenaren erabakiak Madriden hartzen dituzte.
ELA eta LABek ez dugu bat egiten, estaduko sindikatuak patronal honekin estaduko beste erkidegotan sinatzen ari diren hitzarmenekin: lan erreforma onartu, soldatak izoztu eta antzinatasuna bezalako eskubideak murriztuaz.
Estrategia honen ondoriak emakumeentzat desberdintasun eta pobreziak handiagoa dakarte, bai lan merkatuan bai gizartean.
Gipuzkoako garbitasuna emakumez osaturiko alorretan dagoen adierazagarria da: sozialki balore gabeko lana eta gaizki ordaindua.
ELA eta LABez ez dugu patronalaren txantaia onartzen: urtero irabaziak izateko alorreko lan baldintzak kaxkartzea.Ez dugu onartzen lan baldintzen prekarizazioa.
Soldata eta lan duinaren defentsan antolatzen bagara errespetatuko gaituzte.ELA eta LABek lan erreforma ez ezartzea, ultraaktibitate luze edo mugagabea eta KPIra lotutako soldata igoerak aldarriaktzen ditugu.
ELA eta LABek (alorrean %70ko ordezkaritzakin) maiatzak 12,13,14,15 eta 16rako greba deialdia egiten dugu Gipuzkoako garbitasunean. Htizarmenak 3000 lagunei eragiten die, alorreko erdia.
Era berean, greba egunetan 11.30tan Donostian ( urdaneta kalean) elkartuko gara. Bertan parte hartzeko deialdia egiten dugu.
Arratsaldetan leku hauetan elkarteratzeak egingo ditugu: Errenteria, Urnieta, Lasarte, Beasain eta Donostian.
{linkr:related;keywords:garbiketa;limit:5;title:Albiste+gehiago}
Lectura de LAB ante el 25 aniversario de la política de dispersión
Mañana se cumplirá el vigésimo quinto aniversario de la puesta en marcha de la política de dispersión. Por desgracia, mañana solamente recordaremos esta fecha, puesto que todavía no podemos celebrar su fin.
En el día en el que se cumplen 25 años desde su inicio, LAB hace la siguiente lectura:
• Los y las responsables de esta política no tienen nada que celebrar, puesto que la dispersión ha fracasado en sus objetivos. Fue concebida para romper el colectivo de presos y presas políticas vascas y para destruir a cada uno y una de ellas. No han logrado ninguno de estos objetivos. Durante estos 25 años, la dignidad y firmeza de los y las presas políticas vascas se ha mantenido firme ante semenjante injusticia.
• No han cumplido sus objetivos políticos. Aún así, durante todos estos años, han generado un gran sufrimiento. Sufrimiento para las personas presas, para sus familiares, también para sus amigos y amigas. Nos referimos a todo tipo de sufrimiento; el más evidente ha sido el alejamiento y el consiguiente castigo a los familiares. 16 personas muertas, un dolor que nadie reparará. Pero esta política tiene muchas derivaciones: dispersión, aislamiento, indefensión,… un constante quebranto de derechos civiles y políticos.
• A veces resulta difícil comprender cómo hemos superado tanto daño y sufrimiento. A nuestro entender, esto tiene una explicación: 25 años de dispersión han traído otros tantos años de lucha; durante 25 años las y los presos políticos vascos han luchado por sus derechos, las y los familiares y allegados y la ciudadanía han luchado contra la dispersión y también para resolver el problema político que se esconde tras ella.
• Es evidente que la dispersión ha generado una lucha y solidaridad hacia las y los presos políticos vascos. Ante esta injusticia la sociedad vasca ha mostrado con fuerza su posición. La reivindicación de acabar con la dispersión cuenta con el apoyo de una amplia mayoría de la sociedad vasca. Es una reivindicación mayoritaría y será un logro de la sociedad vasca. LAB aplaude el trabajo de todos y todas las trabajadoras que os habéis implicado y comprometido en esta lucha. Ratificándonos en dichos compromisos, os llamamos a continuar con esta labor: fortaleciendo la lucha contra la dispersión en los centros de trabajo, reforzando la solidaridad hacia los y las presas entre la clase trabajadora, haciendo llegar a los y las presas nuestro apoyo y calor.
• Si echamos la mirada atrás, son incontables las movilizaciones, las actividades y las iniciativas que hemos conocido en Euskal Herria para acabar con la dispersión. El sindicalismo vasco no ha sido ajeno a esta lucha. Queremos recordar los pasos dados por la plataforma Batera, las concentraciones sindicales realizadas por las y los presos, el acuerdo sindical construido para que las y los presos sean repatriados a Euskal Herria.
• Que las política de dispersión cumpla 25 años es inaceptable, también es denunciable que todavía, en el momento político actual, sea mantenida la política de dispersión y se multipliquen las medidas contra este colectivo. Desde que ETA abandonara definitivamente la lucha armada, las condiciones de vida de las y los presos políticos vascos han empeorado en muchos casos. La dispersión hace que ello pueda ocurrir. Para acabar con esta situación hay que poner fin a la dispersión.
• No hay excusa alguna, deben abandonar la política de dispersión y las restantes políticas de excepción. Si no lo hacen, es porque buscan otros objetivos políticos, de cara a Euskal Herria, con las políticas contra los y las presas políticas vascas.
• La política de dispersión no tiene lugar ni justificación alguna. Cuántas veces y a cuántas personas oímos decir “cuando se acabe la lucha armada, los presos y presas vascas estarán en Euskal Herria al día siguiente”. ¿Cuál es el problema? Esta es una pregunta que nos debemos hacer quienes tenemos el deber de luchar contra la dispersión.
• El nuevo tiempo no ha traído consigo nuevas formas de actuar por parte de los Estados; este nuevo tiempo se ha iniciado en Euskal Herria. En Euskal Herria tenemos condiciones y oportunidades nuevas para retomar con fuerzas renovadas las reivindicaciones que algunos quisieran ver diluidas. Una de ellas es la reivindicación de repatriar a los y las presas políticas vascas a casa, a Euskal Herria, porque este pueblo así lo ha requerido.
• Si vamos a responder a los deseos de la mayoría de la sociedad vasca, la finalización de la dispersión debe convertirse en nuestro primer objetivo. Creemos que es el momento de renovar nuestro compromiso desde el sindicalismo y de redoblar nuestro esfuerzo. LAB está dispuesto a profundizar en dicha dirección, de la mano de la mayoría sindical, uniendo fuerzas y construyendo acuerdos, tal y como ya lo hicimos en su momento.
• La situación política nos da la oportunidad para terminar con la dispersión. El proceso de solución lo requiere. Es imposible, en un país en el que hay cientos de personas presas, alcanzar la normalización política. Es imposible dejar atrás un conflicto político sin dar salida al problema de los presos y presas políticas. Es imposible construir la paz, con políticas diseñadas para el conflicto; la política de dispersión es una de ellas.
LAB llama a las y los trabajadores de Euskal Herria a que continúen luchando en contra de la dispersión, como hasta hoy, luchando en el mundo laboral y desde el mundo laboral, para que las y los Presos Políticos vascos vuelvan a Euskal Herria. Por ello, llamamos a las y los militantes de LAB a participar en las movilizaciones que se realizarán mañana y que a su vez den a conocer la lectura del sindicato en los centros de trabajo.
A comienzos de año dijimos que el 2014 tenía que ser el en año en que los presos y presas vascas vuelvan a Euskal Herria. Ése es nuestro desafío, ése es el objetivo. Porque Euskal Herria lo requiere, porque los presos y presas políticas lo merecen y porque es algo imprescindible para resolver el conflicto.
Un fuerte abrazo rojo para los y las presas y para todos los familiares golpeados por la dispersión.
En Euskal Herria 14 de mayo de 2014
Metalgintzako sektore hitzarmenen negoziaziorako egiten duen proposamena Jaurlaritzari helarazi dio LABek
Negoziazio Kolektiboaren esparruan bizi den blokeo egoerari aurre egiten ari zaio LAB. Mobilizazio eta ekimen ugariren bidez. EAEko metalgintzako hitzarmenak berritzeko bere proposamena Jaurlaritzara eraman du LABek gaur.
Gasteizen, Jaurlaritzaren egoitza aurrean Asier Imaz Industria Federazioko idazkariak egindako adierazpenak:
«Gaur Lakuara etorri gara Industria Federazioko hainbat kide Eusko Jaurlaritzari emateko Lan Harremanetarako Kontseiluan metalgintzako hiru herrialdetarako LABek aurkeztu duen proposamena.
LABek kontzentrazio bidez egiten du ekimen hau argi eta garbi salatu nahi dugulako Eusko Jaurlaritzaren ibilbidea pasadan urteko uztailaren 5etik hona. Negoziazio kolektiboaren blokeoa gainditzeari begira Eusko Jaurlaritzak eragin zuen, proposamen bat eginez, uztailaren 5ean. Patronalaren ezetza eta gero, erabat aldatu du Jaurlaritzak negoziazio kolektiboaren blokeoaren inguruan zuen posizioa eta praktika.
Jaurlaritzaren jarrera azaltzen duten gako nagusiak hauek dira:
• Gaur egun negoziazio kolektiboaren blokeoaren atzean eki-distantzia bat adierazten du.
• Langileen konfrontazioa salatzen du patronalaren erantzukizuna goraipatzen duen bitartean.
• Patronalaren proposamenik gogorrenak langileen eskubideen kontra babesten ditu, Tapiak Adegiren proposamenarekin agerian utzi zuen moduan.
Eki-distantzia honetan irabazle bakarra Confebask. Desarautzea eta prekarietate prozesua aurrera doa Eusko Jaurlaritzaren aurrean eta hau ixilik dagoela.
Ekimen honekin Negoziazio Kolektiboak duen dimentsio politikoa agerian utzi nahi dugu. Blokeoak ez du gelditzen desregularizazioa eta horren ondorioak: gero langile gutxiago lanean eta gero eta soldata baxuagoak. Urkullu jaunak nola espero du enplegua sortzea edo eta kontsumoak gora egitea patronal honekin?
Edozein kasutan egiten dugun proposamena erabat logikoa da gaur egungo testuinguruan, orain arte beste mahaietan sinatutakoa du oinarri, eta honen aurrean, Aburtori inplikazioa eta babesa eskatzen diogu. Aukera du erreformaren kontra dagoela adierazi eta praktikara eramateko. Praktika erabat legala da eta gizarteari begira beharrezkoa. Hau da, beraz, daukan aukera gizartearen gehiengoarentzat ala gutxiengo baten alde, norentzat lan egiten duen agerian uzteko».
{linkr:related;keywords:metal;exclude:3347,3345,3342,3340,3317,3313,3304,3293,3291,3274,3244,3197;limit:5;title:Albiste+gehiago}
«Gure industriaren defentsan, metaleko hitzarmenak orain»
EAEko Metalgintzako Hitzarmenak berritzeko proposamena aurkeztu du LABek Lan Harremanetarako Kontseiluan (LHK). Proposamenaren edukiak eta aplikatu daitekela frogatzen duen bideoa duzue honako hau.
{linkr:related;keywords:metal;exclude:3347,3345,3342,3340,3313,3197,3196;limit:10;title:Albiste+gehiago}