2023ko uztailaren 21ean Asteasuko BOST enpresako arduradunen enpresa politikak, prebentzio faltak, 33 urteko langile gaztea hil zuen. Heriotza aurreikusi egin behar zen, makina batek harrapatuta hil baitzen.
Gertakari horren ostean, enpresa LABeko ordezkariei jazarpena egiten hasi zitzaien argudio ezberdinak erabiliz, istripuaren beraren ardura egozteraino.
Enpresaren aldetik jazarpena jarraitua eta etengabea izan da gerora ere. Mehatxuak, kaleratze saiakerak, kargu gogorrak egozteko ahaleginak eta beste egin ditu enpresak. Horren aurrean, LABek enpresaren kontrako salaketa jarri du, kide hauek jazartzeagatik, eta Donostiako epaitegian auzi saioa izan da gaur.
LAB sindikatuak BOST enpresako bere delegatuei erabateko babesa erakutsi die, eta ohartarazi du beharrezkoak diren bideak jorratuko dituela bere ordezkarien eta afiliatuen defentsan.
2024 urtean, 102.000 istripu gertatu dira Euskal Herrian, eta horietarik 64 hilgarriak izan dira. Hauen faktore eragileen atzean honelako jarrera enpresarialak daude, politika enpresarial jakin batzuk egiten dituzten enpresaburuak; prebentzioa gauzatzeko betebeharrak onartu beharrean, lan osasuna langileen ardurapean uzten duten enpresariak. Jarrera hau, zitala izateaz gain, legearen aurka doa modu zuzenean. Izan ere, araudiak argi dio enpresariak berak izan behar duela lan osasunaren bermeak emango dituena, eta horretarako, gainera, legeak hainbat baliabide eskaintzen dizkiola.
BOSTeko jabeak aldiz, nahigo du jarrera oldarkor eta bortitza erabili eta LABeko ordezkariak jazarri. Helburua argia da: langile baten heriotza estaltzea zalaparta zabalduz. LABek argi adierazi nahi du heriotz horren ardura bakarra enpresa politika jakin batena dela, prebentzio faltarena hain zuzen, eta horren arduradun bakarrak enpresaren arduradunak direla.
Era berean, dei egiten die instituzioei, horrelako jarrerak dituzten enpresa jabeak gertutik jarrai ditzaten, horiek zigortu ezean laneko osasuna ez delako bermatuko, eta langileek egun pairatzen dituzten datu beldurgarriak pairatzen jarraituko dutelako.
LGTBIfobiak mila aurpegi ditu. Lan munduan ere, asko eta asko dira LGTBI kolektiboko kideek jasan behar dituzten erasoak: heteroarauaren disidentziaren ikusgarritasuna ukatzen dituzten askotariko portaerak, trans pertsonen aurkako jazarpen eta kaleratzeak edota lanpostuak eskuratzeko zailtasunak diskriminazio zuzenagatik, mespretxuzko keinu, komentario edo irainak…
Faxismoaren eta autoritarismoaren eskutik datorren kapitalaren berrantolaketaren testuinguru honetan, oldarraldi LGTBIfobikoaren inguruan hitz egin dezakegu. Kaleetan, lantokietan zein instituzioetatik (eta zenbaitetan baita gure artean ere) zabaltzen eta normalizatzen ari diren gorroto diskurtsoen aurrean, LGTBI kolektiboaren eskubideen defentsan atzera urratsik emango ez dugula adierazten dugu. Izan ere, LABen aldarrikatzen dugu sexu- eta genero-disidentzia sexualitatea askatasun osoz bizitzeko hautu zilegia baino gehiago dela: kapitalismo heteropratiarkalak esleitutako leku eta roletatik askatzen gaituen hautua da.
LGTBIfobiaren aurkako konpromisoa irmoa, jarrera aktiboa eta hitz eta ekintzen garrantzia aldarrikatzen dugu. Kontrabotere sindikalgintza feminista den gure antidotoa. Konpromiso horietan sakontzeko tresnak eta sareak garatu behar ditugu; hala nola, duela gutxi kaleratu dugun lantokietarako LGTBI pertsonen berdintasuna eta diskriminaziorik eza bermatzeko neurrien gida.
Era berean, dei egiten dugu Euskal Herriko txoko ezberdinetan egongo diren mobilizazioetan parte hartzera!
Pasa den martxoan LAB, ELA eta UGT sindikatuok mobilizazio prozesu bati ekin genion kolektibitateetako enpresei exijitzeko behingoz eser daitezela sektoreko langileentzat EAEn hitzarmen propioa negoziatzera.
Gaur, berriro ere, hiru sindikatuok sektoreko enpresa batzuen aurrean mobilizatu gara Zornotzan (Gasca-Gastronomía Cantábrica), behingoz EAEko kolektibitateen hitzarmen baterako negoziazio mahaia eratzera eser daitezela eskatzeko.
Negoziazio mahaia osatzeko hurrengo deialdia maiatzaren 30ean izango da Lan Harremanen Kontseiluan. LAB sindikatutik argi daukagu mobilizazioekin jarraitu behar dugula EAEko langileontzat kolektibitateetan hitzarmen propioa lortu arte.
Hezkuntza publiko osoan 30.000 langile baino gehiagoren lan baldintzak hobetzeko, erabakigarria izan da LABen lana, bai akordio laboralean adostutako neurriak eremu bakoitzera eramaten, eta baita grebak eta mobilizazioak sustatzen ere.
LABek hainbat akordio garrantzitsu lortu ditu ikasturte honetan hezkuntza publikoan; azkena, iragan astean, EAEko hezkuntza publikoko irakasleei dagokiena. Hori dela eta, lortutakoaren berri emateko agerraldia egin du sindikatuak Donostian
LABek zer-nolako hezkuntza sistema defendatzen duen gogoratuz hasi du agerraldia Garbiñe Aranburu LABeko koordinatzaile orokorrak: “LABek Euskal Eskola Publiko Komunitarioa defendatzen du. Burujabea izango den eta sare publiko berri bakar deszentralizatuan antolatuko den hezkuntza eredu propio eta berria sortzeaz ari gara: unibertsala eta doakoa; euskararen murgiltze eta mantentzen ereduan oinarritutakoa; euskal kurrikulumean oinarrituko dena; inklusibitatea oinarri izango duena; laikoa; pedagogia feminista bultzatuko duena eta ikastetxeen autonomia eta hezkuntza komunitatearen parte hartzea sustatuko duena”.
Horretarako, egungo hezkuntza sistemak eraldaketa sakon bat behar duela hainbatetan errepikatu du LABek: euskal kurrikuluma eguneratu eta egiturazko bilakatu, hezkuntzak euskaldundu dezan neurriak hartu, segregazioari aurre egin, aniztasuna eta inklusioa bultzatzea eta eskola publikoa sistemaren ardatz bilakatzea dira erronka horietako batzuk. Alabaina, egungo eredua gainditu eta sare publiko, bakar eta burujabe hori eratzea “urratsez urrats egin beharreko bidea” dela azpimarratu du Aranburuk, “trantsizio bat”.
Zentzu horretan, EAEn onartu zen Hezkuntza Legea eraldaketa horretarako motz geratu zela baloratu zuen LABek, eta sindikatuak egindako hainbat ekarpen ez zirela bertan txertatu. Hala ere, Aranburuk azaldu duenez, ireki zen eztabaida baliatu zuen sindikatuak Hezkuntza Sailarekin hezkuntza komunitateko langile guztien lan baldintzak hobetzeko akordio laborala egiteko: “akordio laboralean hainbat neurri jaso genituen eta ondoren eremu bakoitzean egin beharreko negoziazioetarako oinarriak jarri genituen, bertako edukiak mahai negoziatzaile bakoitzean depositatuz”.
Azken urteetan, ordea, Jaurlaritzak hezkuntza publikoan behar besteko apusturik egin ez duela deitoratu du Aranburuk, eta horren ondorio direla “eskola segregazio izugarria eta eskola publikoaren azpifinantzazioa eta azpigarapena”. Horregatik, hainbat greba eta mobilizazio izan direla, eta horietan LABen inplikazioa “erabatekoa” izan dela azaldu du koordinatzaile orokorrak: “lehen indar sindikala gara hezkuntzan eta intersindikalean dagokigun ardura hartu eta langileen aldeko, batasun sindikalaren aldeko, jarrera argia izan dugu, baita greba eta mobilizazioen aldeko jarrera argia ere”.
“Erabakigarria” izan da LAB akordio onak lortzeko, Aranbururen esanetan, eta akordio horiek hezkuntza publikoko langile guztietara zabaltzeko sindikatuak egindako lana goraipatu du: “langile guztiak dira ezinbesteko hezkuntza zerbitzu egokia emateko eta, irakasleen hitzarmena sinatu aurretik, Heziketa Bereziko, Sukalde eta Garbitzaileen eta Haurreskoletako hitzarmenak sinatu ditugu. Hezkuntza publiko osoan 30.000 langile baino gehiagoren lan baldintzak hobetzea lortu dugu. Soldatak hobetzea, behin-behinekotasuna %5era murriztu eta egonkortasuna ziurtatzea, lan zamak arintzea, ordezkoen lan-baldintzak finkoekin parekatzea edo erretiro adina aurreratzea lortu dugu”.
Irakasleen mahaiari dagokionez, soldata eta lan baldintzekin batera, hezkuntza kalitatea hobetzeko baliabide, figura berri eta neurrietan arreta jartzea izan da LABen helburu nagusia, Aranbururen arabera: “baliabide gehiagarriak hezkuntzak eskatzen duen eraldaketa horretarako: euskalduntzean sakontzeko, inklusiorako, pedagogia feminista bultzatzeko”.
Neurriok mahai gainean jartzen indar gehien egin duena LAB izan dela ere azpimarratu du Aranburuk: “Egun hauetan entzun dugu Hezkuntza sailburua, Pedrosa andrea, hezkuntza kalitateaz hitz egitenl baina argi esan behar dugu bere apustua ez dela izan hezkuntza hobetzeko baliabide gehiago lortzea, oso gatazkatsua izan dela, eta LAB izan dela horren aldeko indar handiena egin duena”.
2010eko murrizketen ondotik lehenebizikoz, soldatak Euskal Herrian bertan erabaki eta adostea lortu izana eta lan baldintzak hobetu izana azpimarratu du koordinatzaile orokorrak, eta hori “langileen borrokarako determinazioari esker” izan dela: “Borrokak merezi duela erakutsi dugu. Langileak borrokan erakutsitako indarragatik zoriondu besterik ezin ditugu egin. Langileen ahalduntze ariketa handia izan dira greba hauek, eta etorkizunari begira eutsi beharko diogu orain bildutako indarrari. Hezkuntzak erronka handiak ditu, sistema publikoa baliabide gehiagoz hornitu behar delako eta horretarako hor egon beharko dugulako, hezkuntza sistema publikoa indartzeko presio egiten”.
Lorpenak, sisteman zein lan baldintzetan
Aritz Villar LABeko Irakaskuntzako arduradunak, bestalde, EAEko hezkuntza publikoko irakasleen akordioan lortutakoak xehetu ditu. Lortutako baliabideak urteetan LABek egindako lanaren eta lortutako akordioen jarraipena dela azaldu du: “2022an sinatutako plantillak esleitzeko irizpideen akordioan oinarri garrantzitsuak jarri zituen LABek, eta ostiralean sinatutako akordioaren bitartez hori hobetzea lortu da. Hezkuntza publikoa indartzea lortzeaz gain, kalitatean eragina izango du”.
Ikastetxeetako baliabideetan eta hezkuntzaren kalitatean akordioak izango duen eraginari dagokionez, honako neurri hauek nabarmendu ditu Villarrek:
-Lehen Hezkuntzan gehienez 22 ikaslekoak izango dira ikasgelak. Orain dela 3 urte 25 ikasle izateaz gain, ez ziren ikasle errepikatzaileak kontuan hartzen
-Aniztasunari erantzuteko aholkulari eta orientatzaile gehiago izango dira.
-Oinarrizko Lanbide Heziketan hartuko diren irizpideak HKI (Hezkuntza Konplexutasun Indize) altuko ikastetxeen parekoak izango dira. Era berean, entzumen eta hizkuntzarako figura estrukturalak txertatuko dira.
-Zuzendaritza taldeek, dituzten lan zamei erantzuteko, ordu kreditu gehigarriak izango dituzte.
-Hezkidetza lantzeko baliagarriak izango diren ongizate eta babeserako koordinatzaileak txertatuko dira.
-Euskara indartzeko neurriei dagokionez, alde batetik, Hizkuntza Proiektuetarako Koordinatzaileen figurak ikastetxeetan txertatzea lortu da. 2025-26 ikasturtean pilotaje bat hasiko da gutxienez HKI altu eta oso altuko 10 ikastetxetan, 2026-27 ikasturtean HKI altu eta oso altuko zentroetara zabalduko da lehentasunez, eta 2027-28 ikasturtetan gainontzeko zentro guztietara. Bestalde, EUSLE programa Lehen Hezkuntzako 3. mailatik DBH 4ra zabalduko da eta HIPI eta EUSLE baliabide gehiago jarriko dira datorren ikasturtetik aurrera.
Baliabide eta neurriok hezkuntza kalitatean hobekuntzak ekartzeaz gain, lan zametan ere eragingo dutela, eta, beraz, zerbitzua hobetuko dela azpimarratu du Villarrek.
Lan baldintzei dagokienez, honako neurri hauek azpimarratu ditu:
-Haur eta Lehen Hezkuntzan 2 ordu lektibo murriztuko dira. Bigarren Hezkuntzan eta Lanbide Heziketan gehieneko 17 orduetan hedatze eta analogoak diren programak barne hartuko dira.
-Galdutako erosahalmena berreskuratze bidean jartzeko, EAEko funtzio publikoan azken 15 urtetan lehen aldiz, soldatak bertan adostea lortu da, datozen hiru ikasturteetan% 7ko soldata igoera adostuz irakasle guztientzat.
-LABek ordezko irakasleen lan baldintzen garrantzia behin eta berriz jarri izan du erdigunean. Ordezkoen udako kobraketaz gain, LABek historikoki eskatu bezala, ordezko edo bitarteko funtzionarioen lizentzia eta baimenak karrerako funtzionarioen baimenekin parekatzea jaso da. Era berean, Lanbide Heziketako irakasle teknikoak hezkuntzan mantentzea lortu da.
-Erretiro adina 18 hilabetez aurreratzeko aukera jaso da, 60 urtetik erretiro adinera bitarteko jardunaldi murriztuak pilatuz.
-Enplegua egonkortuko da, LABek 2023ko ekainaren 1ean akordio laboralean sinatutakoari esker. Behin-behinekotasun tasa %5etik behera kokatuko da, eta oposaketa eredua negoziatzeko aukera jasoko da.
-Lizentzia eta baimenak: bizitza eta lana uztargarriak egiteko baimenei dagokienez, gurasotasun baimena 18 astetatik 22 astetara luzatuko da eta edoskitzea 24 egunetatik 28ra. Azken hori modu proportzionalean handituko da, jardunaldiaren arabera.
Adierazitako lorpenen bitartez, LABek hezkuntza publikoko gainontzeko kolektiboetan egin bezala, 15 urteren ondoren irakasleetan ere lan baldintzak hobetuko dituen akordio on bat lortu du. Beraz, hezkuntza publikoa indartu eta Euskal Eskola Publiko Komunitarioren bidean beste urrats bat egin du.
LABek sinatutako lan-hitzarmenek hezkuntzaren kalitatea eta langileen baldintzak hobetuko dituzte
LABeko Sunsundeguiko ordezkariek eta sindikatuko Sakanako arduradunak prentsaurrekoa eskaini dute gaur goizean Iruñean 338 pertsona kalean utziko dituen lantegiaren itxieragatik erantzukizunak eskatzeko.
Sunsundeguiko langileak kalera joateko zain daude, apirilaren 30ean amaitu baitzen 338 lan-kontratu amaitzeko espedienteari dagokion kontsultaldia. Oraindik ere, langileak alta emanda daude enpresan, epaile batek kaleratzeak baimendu, langabezia-prestazioa eta Soldatak Bermatzeko Funtsaren Zorra (Fogasa) kobratzeko beharrezko dokumentazioa aurkeztu arte.
Fogasak urteko 20 eguneko legezko gutxieneko kalte-ordaina ordainduko du. Volvorekin dagoen akordioak lantegian geratzen diren autobusak amaitu nahi dira, Kitapena eta ordaintzeko dauden soldatak ordaindu ahal izateko. Une honetan, apirilaren 30etik, langileak kobratu gabe daude, zorra sortzen eta erabateko ziurgabetasun-egoeran.
LAB sindikatuaren iritziz, sortutako egoerak erantzuleak ditu: Sunsundeguiren itxiera ez da ustekabekoa izan; hemen egon dira hainbat pertsona eta multinazional urteetan nafar guztiek finantzatutako enpresa baten onuradun izan direnak. Lantegiak zituen antolakuntza eta ekoizpen arazoak konpondu ez dituztenak. Horrenbestez, LABek konkurtso-administrazioari eskatu dio zehatz mehatz ikertzeko eta egoera horren errudunak aurkitzeko.
2009ko krisian hasi zen dena, Sunsundeguiko langileen borrokari esker 70 kaleratze baino gehiago saihestu zirenean. 2010ean, Nafarroako Garapen Elkarteak (Sodena), orduan UPNren gobernupean, enpresa erosi zuen 1 euroren truke. Sodenaren helburua hasieratik bazkide inbertitzaile bat aurkitzea izan zen, produktua eta merkatua zituen lantegi bat eraldatu gabe. Hiru urtean 36 milioi euro galdu zituen lantegiak, eta UPNk Sunsundegui uztea erabaki zuen, Jose Ignacio Murillo buru zuen zuzendaritzari zorraren zati bat barkatuta.
2013an, zuzendaritzak, UPNk eta UGTk adostutako bideragarritasun plan baten ondorioz, gobernuak Sunsundegui utzi zuen, enpresaren % 51 Jose Ignacio Murilloren esku utziz eta gainerakoa langileei % 49 ari inposatuz. Hori da orain arte iraun duen eredua, betiere helburu batekin: bazkide inbertitzaile bat bilatzea.
UPNk bere galerengatik oztopo bihurtu zen enpresa bat kentzeko helburua lortu zuen, Jose Ignacio Murillok bere konfiantzazko jendea, senideak barne, kokatu zituen enpresan, eta UGTk bere afiliatuak enpresan geratzea lortu zuen. LABek, berriz, plan haiek babestu ez zituen sindikatu bakarrak, bere garaian ideologikotzat jo zituen kaleratzeen eragin handiena jasan zuen.
Testuinguru horretan, zuzendaritzaren bideragarritasun-plana posible izan zen neurri handi batean, Volvoren laguntzari esker, hark jartzen baitzuen lan karga. Baina LABi zalantza logikoa baino gehiago geratzen zaio, ea Volvo arazoaren konponbidearen zati bat izan zen edo arazoaren zati bat izan den denbora guzti honetan. Haiek izan dira beren produktua, beren “txasis” ak saltzea lortu dutenak, Sunsudeguik galerak bere gain hartzen zituen bitartean. LABek uste du gertakari hori ikertu egin beharko litzatekeela erantzukizunak argitu daitezen. LABek uste du gertakari hori ikertu egin beharko litzatekeela erantzukizunak argitu daitezen.
LABek, 2013an kolpea jaso arren, beti lan egin du lantegi honetarako etorkizuna bermatzeko. 2017an aktiboki parte hartu zuen zuzendaritzarekin eta Sodenarekin akordio bat lortzeko. Akordio hori 5,1 milioiko inbertsio-plan bat izan zen, lantegia modernizatzeko. Hala ere, inbertsio-plan hura ez zen nahikoa izan nahi zen modernizaziorako, eta kanpoko aholkularitza enpresek egindako antolaketa gomendioak ere ezin izan ziren gauzatu.
2023an, Volvo Busekin akordio estrategiko bat lortu zenean, LABek errezeloz ikusi zuen Sunsundeguin 800 lanpostu sortuko zirela. Izan ere, ordura arte, Sunsundegui hazten zen bakoitzean, arazoak ere hazi egiten ziren. Zenbat eta autobus gehiago egin, orduan eta handiagoak izaten ziren galerak. Horrek finantzaketa publiko edo pribatu gehiago behar izatea ekartzen zuen… Beraz, LABek ez zuen inoiz espero proiektu horrek etorkizunik izango zuenik lantegia eraldatu edo modernizatu gabe.
Inflexio-puntu bat egon zen Jose Ignacio Murillo kargutik kendu eta Sodenaren bitartez Nafarroako Gobernuak parte hartzen zuen kontseilu bat sortu zenean. Albiste ona izan zen hura, lehen aldiz 2013tik enpresaren kontrol publikoa berreskuratu baitzen. Gainera, aldaketa horrekin batera, kanpoko aholkularitza enpresek lantegirako bideragarritasun plan batean lan egin zuten eta enpresaren finantza-arazoak konpontzen saiatu ziren.
Horrek ekarri zuen Gobernua lehen aldiz jabetu izana Sunsundeguiren benetako egoeraz. KPMG aholkularitza-enpresak ikuskatutako benetako bideragarritasun plan bat egin zen, eta LABek pentsatu zuen Sunsundeguik bideragarria izateko moduko produktua eta merkatua zituela.
Baina azken erabaki hori berandu etorri zen, hamarkada bat baino gehiagoko atzerapenarekin. Hamarkada bat baino gehiagoan ez zen ia kontrol publikorik izan, eta dena Jose Ignacio Murillo y Volvoren zuzendaritzaz osatutako tandemaren esku geratu zen. LABek uste du beraiek izan direla Sunsundegui finantzatzeko diru publikoaren onuradun nagusiak. Langileak beren zorren eta kudeaketa txarraren paganoak izan dira. Hamarkada bat baino gehiago murrizketak eta prekarietatea jasaten.
Hori ezin da horrela geratu, errudunak eta erantzuleak bilatu behar dira, publikoak zein pribatuak. Sunsundeguin gertatutakotik ikasi behar da berriro gerta gauza bera gerta ez dadin. Sektore publikoak zeregin aktiboa izan behar du lanpostuen defentsan, eta ezin ditu besoak jaitsi, Sunsundeguin egin den bezala. Irudimena eta konpromisoa falta izan dira; aurre egin behar diogun trantsizio industrialak ausardia behar du, eta ezin dugu gure industriaren etorkizuna utzi Dumarayk bezala beren interesak bakarrik lehenesten dituzten inbertitzaileen gain.
Horregatik guztiagatik, LABek azpimarratu nahi du konkurtso administrazioari gertatutakoa ikertu behar duela eta erantzunkizunak eskatu. Foru Gobernuak Sunsundeguiri benetako alternatiba aurkitu behar dio.
A pesar de que manifestaron que hoy traerían a la mesa los documentos trabajados tanto en el grupo de trabajo de colaboración público-privada como en la cartera de servicios, han decidido de forma unilateral posponer la presentación de los mismos.
Hoy se ha celebrado la octava reunión de la Mesa de Salud, en la que se han presentado los documentos elaborados en 7 de los 24 grupos de trabajo que se constituyeron para diseñar la fase de estrategias. Para sorpresa de LAB, en el orden del día enviado ayer no figuraron dos temas importantes que confirmaron que se presentarían hoy mismo en los grupos de trabajo: el de la cartera de servicios y el relativo a la colaboración público-privada.
Los entresijos de la mesa, los documentos de los grupos de trabajo que se deben presentar y la propia metodología están en constante cambio por parte de las y los coordinadores responsables de la mesa y del propio consejero Alberto Martínez. Parece que la metodología diseñada por ellos les ha explotado en la cara y están buscando la manera de echar para atrás algunas de las cosas decididas en los documentos finales de los grupos de trabajo.
La metodología se está adaptando al momento e imponiendo cambios de forma unilateral. Modifican los plazos de presentación según la conveniencia de los responsables que están presidiendo la mesa, fijan nuevos plazos para realizar aportaciones a estos documentos o plantean nuevas votaciones. Cuestionan el propio modelo de toma de decisiones en los grupos de trabajo. De hecho, sólo hay una cosa clara: la falta de consenso en algunos grupos de trabajo. Y, ante la falta de consenso, las decisiones se han tomado con la mayoría del grupo de trabajo.
Tal y como filtraron ayer algunos medios, en el grupo de trabajo de colaboración público-privada se adoptó por mayoría una decisión: que para que el sistema público de salud responda a las necesidades de la ciudadanía y Osakidetza aumente su autosuficiencia, es necesario revertir las políticas privatizadoras existentes hasta ahora, prestando el servicio mediante medios públicos y propios y reduciendo progresivamente su dependencia del sector privado, y haciendo valer esta última opción únicamente en situaciones de excepción. Estas situaciones excepcionales deberán ser estudiadas y aprobadas por la administración, usuarias y usuarios, representantes de las trabajadores y trabajadores y los colegios profesionales, y en ningún caso por la parte empresarial. LAB era consciente de las decisiones difundidas en los medios de comunicación porque forma parte de ese grupo y ha sido parte de esas decisiones. El Departamento de Salud, sin embargo, no ha traído a la mesa lo acordado en ese grupo, porque la decisión va en contra de la línea que ellos quieren impulsar; es decir, seguir privatizando.
En el grupo de trabajo asociado a la cartera de servicios se adoptó la decisión de elaborar un diagnóstico de todos los sercicios privatizados de la cartera de servicios y elaborar un plan progresivo de publificación. Se recogió que el diagnóstico debe ser de todos los servicios asistenciales externalizados, concertados, subcontratados o no incluidos en la actual cartera de servicios; y un plan de integración progresiva de los mismos, que incluye un cronograma para la publificación de todos los servicios privatizados.
LAB tiene claro que hay dos modelos antagónicos que están compitiendo y emergiendo en los grupos de trabajo. Por un lado, la de quienes queremos transformar el sistema público de salud para que pueda dar sus servicios con recursos públicos y propios y reduzca la intervención del sector privado, derivándolo sólo en situaciones de excepción y siendo estas consensuadas; y, por otro lado, la de quienes quieren seguir e impulsar la colaboración público-privada, es decir, Confebask, PNV, universidades privadas, y otros agentes que verían peligrar su negocio.
Por lo tanto, LAB pide que se respete lo acordado por mayoría en estos grupos y que el gobierno deje de utilizar artimañas para ocultar y rechazar lo recogido en los documentos. Las y los usuarios, la ciudadanía en general y las y los trabajadores nos jugamos el sistema sanitario público, y nos mantendremos firmes en su defensa.
El comité de empresa de SCPSA de la Mancomunidad de Iruñerria se ha movilizado para denunciar el grave accidente ocurrido en esta empresa el pasado 5 de mayo.
Aquí tenéis la nota del comité de empresa:
Desde el Comité de Empresa de SCPSA queremos denunciar públicamente el grave accidente laboral ocurrido el pasado lunes día 5 de mayo en las instalaciones del CTRU de Góngora, donde dos compañeros se vieron involucrados/afectados y que ha ocasionado graves consecuencias tanto físicas como psicológicas.
Desde aquí queremos mandarles nuestro más sincero apoyo tanto a nuestros dos compañeros afectados y familias, así como al conjunto de la plantilla de Góngora
Además, queremos alabar la reacción de los y las compañeras que actuaron de una manera ejemplar ante tan grave situación y que ha permitido que este accidente no haya tenido consecuencias aún más graves
Este incidente evidencia la importancia de las medidas preventivas adecuadas. Es fundamental recordar que la seguridad y salud de las personas trabajadoras deben ser siempre una prioridad en cualquier entorno laboral. Señalización y cargas de trabajo adecuadas, equipos de protección personal y capacitaciones adecuadas son indispensables para evitar estos accidentes laborales.
Queremos recalcar la importancia en prevenir este tipo de accidentes con más mecanismos preventivos que eviten estas horribles situaciones y sus consecuencias. Desde el Comité vamos a poner nuestro esfuerzo y dedicación en el esclarecimiento total de este accidente.
La prevención de riesgos laborales es una responsabilidad compartida que requiere compromiso y acciones concretas. Solo así podremos asegurar un ambiente de trabajo saludable y seguro para todas las personas.
Tras más de 12 años con el convenio de artes gráficas sin renovar, en mayo de 2023, LAB decidió convocar de nuevo la mesa negociadora.
Desde el comienzo de la negociación CEBEK ha demostrado tener nula voluntad para llegar a un acuerdo. La primera plataforma que presentó supuso un insulto y falta de respeto a todas las personas trabajadoras del sector. Lejos de plantear medidas que supongan mejoras, CEBEK planteó una serie de medidas que suponían fuertes recortes y retrocesos en el convenio. No había ni una sóla medida de las planteadas que no supusiera un recorte.
La patronal, en todo momento, ha venido con un discurso extremadamente catastrofista sobre el sector. CEBEK pretende meter miedo con el objetivo de que los y las trabajadoras entiendan que la viabilidad del sector pasa por empeorar sus condiciones de trabajo y de vida.
Durante todo este tiempo las imposiciones y condiciones, para avanzar en la negociación, por parte de CEBEK, han sido constantes con el único objetivo de intentar bloquear la mesa negociadora.
Sólo la activación y la movilización de las personas trabajadoras del sector ha hecho moverse de sus pretensiones a la patronal. Los sindicatos presentes en la mesa de negociación siempre hemos querido dar una oportunidad a la negociación y por ese motivo hemos ido realizando movimientos en la plataforma conjunta.
Tras dos años y 28 reuniones se puede decir que la actitud de CEBEK y las empresas esta siendo de un desprecio a las personas trabajadoras del sector que resulta alarmante. Ha sido mucho tiempo y muchas reuniones con un bloqueo total de la negociación, con CEBEK mostrándose indiferente ante las diferentes propuestas que ha ido realizando la parte sindical. Mientras, las empresas no han realizado ni un solo movimiento y cuestionan la posibilidad de un acuerdo y con ello la de un convenio para el Sector.
LAB tiene la firme convicción de que este sector tiene que dar un salto todavía mas contundente, que esa contundencia tiene que ser a través de la unión de todo el sector. Es hora de que todas las empresas de artes gráficas de Bizkaia, y sobre todo las que están bloqueando este convenio, tengan claro que con las condiciones de trabajo y de vida de las personas trabajadoras no se juega, que este sector esta enfadado y dispuesto a pelear por su convenio. Junto a la activación y movilización, LAB también apuesta por la búsqueda de formulas en la negociación que puedan ayudar a sacar a la patronal de su cerrazón.
Por este motivo, LAB, con sus delegadas y delegados de artes gráficas de Bizkaia y apoyados por otros representantes de LAB de otros sectores de industria, ha realizado una movilización frente a CEBEK, marcando a las empresas responsables del bloqueo y para exigir un convenio digno de artes gráficas de Bizkaia. Después, han interpelado a las y los representantes de CEBEK en Euskalduna, con las mismas reivindicaciones.
Euskaraldian LABeko kideok 11 egunez ahobizi eta belarriprest izango gara. Langileok Euskaraldian subjektu aktibo izango gara.
2000. urtean LAB sindikatuak erabaki zuen sindikatuaren lan eta komunikazio hizkuntza euskara izango zela. Erabaki horren aurretik ere euskararen normalizazioan lan handia egina genuen, eta, erabakiaren ostean, EUSLAB egitasmo estrategikoa jarri zuen martxan LABek, sindikatu barruko jardueran zein lan munduan euskararen erabilera areagotzeko. Sindikatua ez da berria lan munduan euskararen erabileran eragiteko dinamiketan.
Euskaraldia euskararen erabilera areagotzeko ariketa soziala eta kolektiboa den neurrian, LABek bat egiten du dinamikarekin eta Euskaraldian eragile aktiboa izatea erabaki du. LAB sindikatuko kideek, urte osoan bezala, maiatzaren 15etik 25era, 11 egunez, elkar mugituko dute eta langileak ere mugiaraziko dituzte, lan munduan euskararen erabilera hazteko.
Euskaraldian langileok subjektu aktibo izan nahi dugu. LABeko kidek beren eginbide sindikalean ahobizi eta belarriprest izango dira, eta, horrela, sindikatuaren jardueran euskararen erabilera areagotu nahi LABek, gainontzeko langileekin euskararen erabileraren erantzukizuna partekatuz lan munduaren euskalduntzea areagotzeko. Horri begira, dei berezia egiten die euskal langileei, Euskaraldian inplikatu daitezen eta ahobizi eta belarriprest rolak har ditzaten.
Sindikatu barruan zein lan munduan hizkuntzarekin dauden inertziak astindu nahi ditu LABek, eta sindikatu barruko prozesuetan euskararen erabilera areagotzeko ahalegin kolektiboa egiteko konpromisoa du.
LABek Euskaraldia baliatu nahi du lan munduko euskaltzaleen sareak berraktibatzeko eta indartzeko, eta 11 egun horietan sindikatuan eta lan munduan sortutako dinamikak denboran mantentzeko ahalegin berezia egingo du.
Euskaraldian LAB sindikatua euskara erabili nahi dutenentzat ingurune sozial eroso, abegikor eta naturala izango da. Gure eginbide sindikala egiteko moduari eta prozesuari emango diogu garrantzia: euskaraz egingo dugu.
Beraz, aurreko edizioetan egin bezala, 2025 honetan ere Euskaraldian parte hartuko du LABek. Hala, bere egoitza guztiak arigune izango dira egunotan, eta bere ekimen propioetan euskara hutsean garatuko ditu kanpo komunikazioa, prentsa, webgunea eta sare sozialetako jarduera. Euskaraldi on izan dezazuela!
