Gaur Euskal Herrian aski ezaguna eta maitatua dugun Olentzerok berak ere bat egin nahi izan du Gipuzkoako metalgintzako langileen borrokarekin. Arrazoiak merezi zuela eta, aurten inoiz baino lehenago jaitsi da Olentzero menditik Donostira.
LABeko metalgintzako kideak herrialdeko hitzarmenaren aldeko mobilizazio eta aldarrikapenetan urrats berriak ematen hasi dira, protesta berriak antolatuz eta indartuz.
Gaur Euskal Herrian aski ezaguna eta maitatua dugun Olentzerok berak ere bat egin nahi izan du Gipuzkoako metalgintzako langileen borrokarekin. Arrazoiak merezi zuela eta, aurten inoiz baino lehenago jaitsi da Olentzero menditik Donostira.
Urte osoan zehar, eta bereziki uztailaren 7az geroztik Adegik izandako jarrera dela eta haserre azaldu da Olentzero: “Jaso ditut pila bat gutun Gipuzkoako metalgintzako langileenak eskatuz Herrialdeko hitzarmena. Ongi! Beste alde batetik, jaso ditut gutun gutxi batzuk Adegiko kideenak Gibelalde, Apezetxea, Zamakola… Jendilaje hauenak, eskatuz Madrileko lan erreforma Gipuzkoako metalgintzako hitzarmenean sartzea. Nola onartuko du Olentzerok, euskalduna izaki, Madriletik erreforma hona ekartzea? Oso haserre nago, oso haserre!!”
Eta horregatik, ikatza utzi du Adegiren egoitzan. Kiloka ikatz, Adegiren jarrerak besterik merezi ez duelako.
Olentzerok elkartasuna adierazi die langileei: “Nahiz eta ikazkina izan, eta ez izan metalgintzako langilea, bat egiten dut Gipuzkoako metalgintzako langileokin. Aurten gainera, inoiz baino opari gutxiago dago umeentzako, jendilaje honek Gipuzkoa guztia prekarietatera kondenatu nahi duelako…”
LAB sindikatuak antolatutako protesta baketsu eta umoretsuari amaiera emateko, mezu argia utzi die Olentzerok Adegiko kideei: “Apezetxea, Gibelalde, Zamakola… Hurrengo urtean txintxoak izan! Txintxoak izan, bestela, hurrengoan ere ikatza izango duzue!”
El proceso para elaborar la Carta de Derechos Sociales de Euskal Herria continúa adelante. La gran cantidad de sindicatos y organizaciones sociales que se reunieron este 14 de diciembre en Bilbao son el mejor ejemplo. Han pasado varios meses desde que el 25 de mayo se celebrara en Eibar la primera Asamblea Nacional, y el proceso sigue adelante, dando paso firmes.
El mejor ejemplo de esto es el eco que está teniendo el proceso en Euskal Herria. De momento, se han creado 70 grupos de dinamización del debate en municipios y comarcas y 22 también en barrios, de ellos 21 en Gipuzkoa, 27 en Bizkaia, 3 en Araba y 19 en Nafarroa.
Además de esto, se han realizado 29 presentaciones públicas en distintos municipios de Euskal Herria, 11 en Gipuzkoa, 8 en Bizkaia, 1 en Araba y 9 en Nafarroa.
En esta IV Asamblea Nacional, se ha debatido sobre los pasos a desarrollar a partir de ahora, ya que se ha trabajado la propuesta de calendario presentada por el Grupo Promotor.
Los sindicatos y organizaciones sociales que estamos desarrollando el proceso queremos destacar la necesidad de movilizarse como herramienta para el cambio social. Por todo ello, es imprescindible impulsar la movilización de la sociedad durante todo el proceso de debate y elaboración de la Carta.
Con el objetivo de denunciar la campaña totalitaria de UPN y PP contra la educación navarra, LAB ha desplegado un mural de 6 metros con los nombres y apellidos de los maestros y maestras represaliados en el 36.
El portavoz para Navarra, Igor Arroyo, ha recordado la represión desatada tras el golpe fascista de 1936: "Una de las obsesiones de los fascistas consistía en el control ideológico de la enseñanza. Si bien la represión en general se localizó en la zona sur de Navarra, las represalias contra maestros y maestras se extendieron de norte a sur por toda la geografía navarra. Durante el franquismo, el adoctrinamiento de los ñiños y niñas fue sistemático, con la obligación de cantar el Cara al Sol incluido. Se trataba de introducir, con sangre si era necesario, aquello de la "unidad de destino en lo universal", así como los roles sexistas, en la mente de cada alumno y alumna. 40 años después de la muerte de Franco, ha quedado patente que UPN y PP no han roto con su pasado franquista.
La obsesión ideológica por controlar la enseñanza pervive en personas como el Consejero Iribas, miembro de una secta conservadora, o la Presidenta Barcina". Según denuncia LAB, el propio Ministro Wert hizo apología del adoctrinamiento cuando dijo que el objetivo de la LOMCE era españolizar a los alumnos y alumnas.
UPN asume de cabo a rabo ese objetivo de españolizar Navarra y también muestra su animadversión respecto a la coeducación y la igualdad de hombres y mujeres: su única aportación a la LOMCE ha consistido en asegurar la financiación de los centros del Opus Dei que segregan por sexos. Frente a esta cultura adoctrinadora, LAB reivindica el legado de los maestros y maestras republicanas, que intentaron avanzar en el pensamiento crítico y la libertad de enseñanza. Arroyo ha resaltado la necesidad de seguir trabajando por una educación propia, crítica, emancipadora y coeducadora, a pesar de los recortes impuestos por UPN y de campañas totalitarias como la que hemos vivido estas semanas.
LAB sindikatuaren ustez sekula ez ziren hasi behar, baina oraingoan proiektuaren sustatzaileei ere, arduraz jokatzeko momentua heldu zaiela deritzogu. Izan ere, inoiz baino zentzu gutxiago du proiektuak.
Momentu honetan, EAEko Lehendakariak euskal Ykoaren lotura bermatuta dagoela badio ere, Madrilgo Sustapen Ministerioak Euskal Ykoa Burgosekin dirua baldin badago lotuko dela dio. Confebaskek proiektua ezinbestekoa dela deritzo. Gure ustez, proiektuaren lanak gelditzeko momentua da, horixe da gobernu ezberdinei exijitzen dieguna eta orain arte ere sarri exijitu izan dieguna.
Nafarroan proiektuaren etorkizuna guztiz kolokan dago, izatez lanak guztiz gelditurik egon beharko lirateke bai legezkotasun arrazoiengatik ere, izan ere Nafarroako Gobernuak ez du bete nafarrek proiektuari buruzko informazio publikoa jasotzeko eskubidea, eta informazioa ezkutatzeagatik Nafarroako Justizia Auzitegiak zigortu du. Frantziar Estatuak aspaldi iragarri zuen AHTa ez dutela beraien lehentasunen artean, eta orain Espainiar Estatuko Sustapen Ministerioaren iragarpen honekin argi geratzen da tren honek hondamendira baino ez garamatzala, inolako puntu geografikorekin batzen ez gaituelako.
Datorren urterako gobernuak aurkezturiko EAEko aurrekontuetan proiektu honetarako beste 366milioi aurreikusten dira. Testuinguru honetan Urkulluren gobernuak horrekin aurrera egiten badu PP eta PSEren laguntzarekin, argi geratuko da herritarron, langileon zerbitzura barik, EAJ, PP eta PSEren laguntzaz Confebasken zerbitzura dagoela. Diru xahuketa hori, beste garai batzuetan zikina izan bada, garaiotan are zikinagoa da, eta aipatu behar da, oraindik proiektua erabat bukatzeko gastatu behar diren 10.000 milioi euroetatik erdia ere ez dela gastatu, eta ez hori bakarrik, behin proiektua bukatuta, mantentze gastuek behin betirako hipotekatuko lukete euskal jendartea.
Diru kopuru itzel horrekin, zerbitzu publikoetan inbertitu, berauek garatu eta enplegua sortu daiteke, baina Urkulluren gobernuaren asmoa bestelakoa da antza denez, nahiago dute gutxi batzuen interes ekonomiko pribatuaren alde egin, ingurumena txikituz, garraioaren arazoa konpondu gabe jarraituz eta guztiz elitista den proiektua langileon eta herritarron kontura aurrera ateraz.
Ainhoa Etxaide, LABeko idazkari nagusiak eta Rafa Izquierdo, politika ekonomikoetako idazkariak EAJren Gobernuak aurkeztu aurrekontu proiektutaren gainean sindikatuak egiten duen balorazioa ezagutzera eman dute Bilbon. Besteak beste, Banketxeen eta Euskal Herriko politikan agintzen duten enpresa nagusien neurrira egindako aurrekontuak direla salatu dute.
EAEko aurrekontuak baloratzeko orduan Ainhoa Etxaidek Banketxeen eta Euskal Herriko politikan agintzen duten enpresa nagusien neurrira egindako aurrekontuak direla salatu du. Adibide gisa partidetan gastu finantzieroa biderkatu izana eta iruzur fiskalen arazoari ez aurre egiteko erabakia jarri ditu, "aberatsen boltsikoan eskua ez sartzeko" Etxaideren hitzetan. Aurrekontu hauekin pobrezia zabalduko dela esan du Etxaidek, murrizketak betiko lekuan ematen baitira (aurrekontuek programa sozialerako 415,4 milioi gutxiago aurreikusten ditu).
Euskal Herrirako eredu propio baten beharra Etxaideren hitzetan "Krisiari aurre egiteko irtenbide propio baten eraikitzea baztertuz egin dira aurrekontuak" eta bere printzipioak Madrileri lotuak eta Madrilek dionaren arabera eginak dira. Sekulan egon den parlamenturik abertzalenean inoiz baino aurrekontu españolistagoak egingo direla salatu du LABeko idazkari nagusiak, "noiz eta españak inoizko krisirik bortitzena bizitzen duenean. hau da pnvren marka" gehitu du.
Eskubide Sozialen Karta LABen ustez aurrekontu hauek egiterakoan eta konponbideak kanpotik eta kapitalaren eskutik etorriko delakoan, politika propioak baztertzea eta politika berdinekin jarraitzea erabaki dute. Honen aurrean, Etxaidek alterbatiba Euskal Herriko Karta Sozialaren eratzetik pasatzen dela azpimarratu du. Alternatiba, Etxaiderentzat, "Ez da instituzioetatik etorriko, ez dute gaurko gobernuek egingo. Egoera aldatzeko politikak aldatu behar dira, arazoa ez da ekonomikoa, politikoa baizik". Borondatea ezaren aurrean mobilizazioa eta presioaren beharra ere aldarrikatu du.
Bihar eredu berriaren inguruko akordio sozial zabala lortzeko bidean lanean ari den Euskal Herriko Karta Sozialaren IV. Asanblada burutuko dela gogoratu nahi izan du Etxaidek, urrats garrantzitsu bat "prozesua egiten jarraitzeko, elikatzeko eta akordio sozial zabal hori indartuz mobilizazioa haragotzeko alternatibaren bidean".
Abenduak 20 Agerraldiaren amaieran Etxaidek aurrekontuak Gasteizen onartzeko diren egunean, abenduak 20, LAB beren aldarrikapenekin bertan izango dela adierazi du, "neoliberalismoa kritikatzen eta borrokatzen".
Han pasado ya 15 días de la presentación por parte de Fagor electrodomésticos del concurso de acreedores y las consecuencias de esta decisión se están manifestando en toda su crudeza. Entretanto Gobierno y Mondragón siguen con maniobras de despiste esperando que todo se enfríe.
LAB manifestamos nuestra rechazo al cierre de Fagor Electrodomésticos y el apoyo a las movilizaciones de trabajadoras y trabajadores en defensa del empleo, el tejido productivo vasco y sus intereses colectivos e individuales.
Se pueden hacer muchos análisis respecto al cierre de Fagor y poner el acento en la situación del mercado o la política de la empresa para hacer frente a la competencia internacional, pero en última instancia el cierre de Fagor electrodomésticos es consecuencia de una decisión unilateral de los siete bancos acreedores que han impuesto su decisión de liquidar la empresa y hacer caja recuperando inversión e intereses a costa de lo que sea.
Ellos saben que la estimación de venta de activos va a coincidir con la deuda que ellos patrimonializaban. Como pagar la deuda hipotecaria con los bancos es prioritaria el resto que se arreglen como puedan.
Esta decisión unilateral de los bancos, incluido Kutxabank, es responsabilidad directa de ellos, pero también lo es de quienes respondiendo a su requerimiento no han sido capaces de plantar cara, tanto Mondragón Corporación como el Gobierno de Gasteiz.
A esa decisión de la Banca le correspondía una decisión institucional y corporativa en defensa de los intereses de la mayoría y del tejido productivo vasco y no valen excusas de que otros hagan propuestas.
Tampoco como decíamos al inicio del procedimiento hay excusas posibles ante la falta de actuación efectiva y real de pérdida constante de empleo y destrucción de empresas y tejido productivo vasco.
Dejar hacer al mercado, léase especuladores, es renunciar a la responsabilidad institucional de atender prioritariamente las necesidades de la ciudadanía a la que estas instituciones representan y hacer causa común con los intereses de la banca.
No hay un plan real y efectivo de apoyo al tejido productivo vasco, de inversión pública directa en su desarrollo, de buscar la implicación de los agentes sociales y sindicales en la definición de las prioridades, de una política fiscal y presupuestaria en condiciones para hacer frente al problema. Se sigue dejando en manos de los mismos que originaron la crisis la salida a la misma y esto sólo tiene una consecuencia, los ricos son cada vez mas ricos y cada vez hay mas pobres. No hay ningún plan y tampoco de la mano del gobierno de Gasteiz se le espera.
Por todas estas razones desde LAB apoyamos la movilización de los trabajadores y trabajadoras de Fagor Edesa del próximo día 13 de diciembre de 09.00h. a 10.00h., ante el Parlamento de Gasteiz y nos sumamos a ellos en la defensa del empleo, el tejido productivo y la exigencia a las instituciones que dejen de echar balones fuera y asuman su responsabilidad de gobernar para todas y todos y no para unos cuantos banqueros y especuladores. Porque como ellos saben y todos y todas sabemos la movilización tiene resultados.
LABeko metalgintzako Gipuzkoako ordezkariek atzo Donostian emandako prentsaurrean aurreratu moduan, sektoreko hitzarmenaren alde mobilizatu da gaur ere sindikatua. Gipuzkoan Eibarren egin du protesta LABek, CONFEBASK eta ADEGIko kide den Eduardo Zubiaurreren enpresaren aurrean (jaz Zubiaurre) eta Bizkaian Durangaldeko enpresa ezberdinen aurrean.
Zubiaurre, beste hainbatekin batera, Raxoik inposatu nahi digun lan erreforma egikaritu nahian dabil. Aierza, Apezetxea, Zamakola eta beste batzuekin batera, Gipuzkoako hitzarmena suntsitu nahian dabil, euren pribilegioak langileen eskubideak suntsituz. Guzi hau salatzeko LABek elkarretaratzea egin du Jaz Zubiaurre enpresaren aurrean.
Durangaldean eta Bizkaiko Hitzarmenaren defentsan elkarretaratze ezberdinak egin dituzte LABeko kideek enpresa ezberdinen aurrean, besteak beste, Tardea, Alko, Rotthenberger, Layde, Bruss edota La Madalena lantegietan.
2012ko martxoaren 29ko greba orokorrean gertatutako istilu batzuetan parte hartu izana leporatuta epaitutako hiru gazteri ezarritako zigorra salatzeko elkarretaratzea izan da gaur Bilboko Auzitegien aurrean Grebalariak Aske!k deituta. Parte hartzaileek, beste behin, salatu dute gazte hauek turko-buru gisa erabili dituztela beste eredu sozioekonomiko baten alde borrokatzeagatik eta protesta soziala isilarazteko eta kriminalizatzeko.
Irailaren 11n Bilboko hiru grebalariak (Aitor Fernández, Jon Telletxea eta Urtzi Martínez) epaitu zituzten, 2012ko martxoaren 29ko greba orokorrean gertatutako istilu batzuetan parte hartu izana leporatuta. Eskaera fiskala: 14 urteko espetxe zigorra bakoitzarentzat. Epaia: absoluzioa Aitorrentzat eta 15 hilabeteko espetxe zigorra Urtzi eta Jonentzat desordena publikoengatik.
Epaiak oinarririk gabe uzten du hasieratik salatu dugun muntaia poliziala. Hala ere, fiskaltzak eta akusazio partikularrak helegitea jarri dute. Fiskaltzak, mozorroaren astungarria argudiatuz, bi urte eta erdiko espetxe zigorra eskatu du Urtzi eta Jonentzat. Akusazio partikularrak osotasunean errekurritu du epaia (hau da, 14 urteko espetxe zigorra eskatu du hiru auzipetuentzat). Horrez gain, abenduaren 12an Irantzu Yaldabere epaitu dute Bilboko adingabeen epaitegian.
Beraz, gura borroka oraindik ez da bukatu. Berriz ere salatu nahi dugu gazte hauek turko-buru gisa erabili dituztela beste eredu sozioekonomiko baten alde borrokatzeagatik eta protesta soziala isilarazteko eta kriminalizatzeko. Guk lanean jarraituko dgu Aitor, Irantzu, Jon eta Urtziren behi betiko eta erabateko absoluzioa lortu arte, eta antolatuko ditugun ekimenetan parte hartzeko deia egiten diegu bidegabekeria hau salatu nahi duten pertsona eta eragile guztiei.
Datorren abenduaren 19an Pentsioen beste erreforma bat onartuko da Espainiako Kongresuan. Bertan emango diren murrizketa berriak salatzeko, Guneak elkarretaratzeak deitu ditu Gasteiz eta Iruñean abenduaren 18an.
LABen izenean Politika Sozialetako idazkari den Bea Martxuetak pentsio publikoen aurkako erasoak, bai lan baldintzen eraginez eta bai pentsioak eskuratzeko baldintzen gogortzearen eraginez, gero eta pertsona gehiago pentsiorik gabe uztea bilatzen duela salatu du eta kapitalaren estrategia honen jomuga pentsioen pribatizaziori bultzadan kokatu du.
Egoera honen aurrean, Euskal Herrian, Gasteiz eta Iruñeako kudeatzaileak isilik daudela aipatu du Martxuetak, biek "bere egiten dute agenda neoliberala" salatuz. EAJk eskumenen falta aitzakitzat hartuta anbiguotasunarekin jolasten duela uste du LABek. Oso argi irudikatzen da hori pentsioen legedi eta kudeaketa propioa exigitzerako orduan eskumen gatazkarik planteatu ez izanak.
Martxuetak beste alde batera ezin direla begira egon esan die Gasteiz eta Iruñeako administrazioei, "oraingo eta etorkizuneko pentsioen pobretzeari irtenbide bat ematea beharrezkoa baita". Eroste ahalmenaren galera konpensatzea bide bat izan daiteke LABentzako, baina irtenbide posible bakarra sistema propio bat lortzeko eta etorkizunerako ekarri nahi diguten hondamen soziala eragozteko konfrontaziorako estrategia bat abiatzea dela azpimarratu du.
MADRILEK EZARTZEN DUEN PENTSIO-ERREFORMAK EUSKAL JENDARTEAREN GEHIENGOA TXIROTZEN DU EREDU PROPIOA EUSKAL HERRIARENTZAT, PUBLIKOA ETA PENTSIO DUINAK BERMATZEN DITUENA
Gure pentsioak bankarentzat eta aseguru konpainientzat lan egiten duten gobernuen esku daude. Oraingo eta etorkizuneko pentsionistok ez daukagu baliorik pertsona moduan. Pentsioen dirua kentzeko eta euren espekulazioa eta bankuen zorra ordaintzeko baino ez gara baliotsuak.
Ez dezakegu ezer espero pentsioen sistema publikoa birrindu eta bankari ematea erabaki duen klase politiko horrretaz. Horretan datza euren alternatiba bakarra.
Honen aurrean, Hego Euskal Herriko erakundeek konplizitate handia erakusten ari dira, guztiz bat ez datozenean. Erakundeek ez diote erantzun pentsioen erreformari. Ez dute zirkinik ere egin, ez diote aurrea hartu. Zein da hauen eredua? Pentsio kaskar batzuk sustatzea, norberak pentsio pribatuak kontrata ditzan, ekonomia gaitasunaren arabera, ala pentsio duinak bermatuko duen sistema publiko batez hornitzea? Egiten ari direnarekin eta euren isilunearekin, egungo eta etorkizuneko pentsiodunak babesik gabe uzten ari dira.
Euskal mugimendu sozial eta sindikalak Hego Euskal Herriko erakundeei eskatzen die jarreraz alda dezaten, Euskal Herrian bizi eta lan egiten dugunon zerbitzura egon nahi badute. Eta bestelako politika batzuk aplika ditzaten:
• Pentsioak eskubide gisa bermatu behar dira, hauekin negozio egitea eragotziz. • Pertsona orori pentsio duina bermatuko zaio. • Pentsiorik ez 1.000 eurotatik behera. • Pentsio berrien kopurua eta eros ahalmena urritzen dituzten murrizketak ez aplikatu. • Madrilen onartu erreformen ondorioak orekatzeko osagarria ezarri behar da. • Eredu publiko eta unibertsalaren defentsa. • Lan Harremanetarako eta Babes Sozialerako Euskal Esparru demokratikoagoa lortzeko egitasmoa landu.
Euskal jendarte osoa deitzen dugu, abenduaren 18an, eguerdiko 11:30etan, Eusko Legebiltzarraren eta Nafarroako Parlamentuaren aurrean egingo diren elkarretaratzetan parte hartzera.
Eragile sozialak: AHT Gelditu! Elkarlana, Anitzak, Arabako Pentsionistak, Argilan, Asamblea abierta en defensa de las prestaciones sociales, Asamblea de invisibles, Distintas asambleas de parados y paradas de Bizkaia y Gipuzkoa, Askapena, Asociación de Trabajadoras del Hogar, Asociación de vecinas y vecinos de Bilbao la Vieja, Barrenkale, Berri-Otxoak, Bilgune Feminista, Bizkaiko Emakumeen Asanblada, Colectivo de Parados de Iruñerria, Coordinadora de grupos de San Francisco, Bilbao la Vieja y Zabala, Danok lan, Desazkundea, Eginaren eginez, Eguzki, Elkartzen, Erromoko Greba Batzordea, Eskuz Esku, Ezker Gogoa, Euskal Herriko emakumeen mundu martxako plataforma, Gipuzkoako pentsionisten duintasun elkartea, Ikasle Abertzaleak, Harresiak Apurtuz, Kakitzat, Komite Internazionalistak, Lanegia, Matxingune taldea, MDMA Taldea, MOC, Mugarik Gabe, Mujeres del Mundo, Pentsionistak Martxan, Plataforma por los derechos sociales de Gasteiz, Plaza Beltza Kultur Elkartea, Posada de los abrazos, Renta Básica Universal Taldea, Salhaketa, Sare Antifaxista, SOS Racismo- SOSArrazakeria, Urtxintxa eskola, Zazpigarren alaba
Zubiaurre, beste hainbatekin batera, Raxoik inposatu nahi digun lan erreforma egikaritu nahian dabil. Aierza, Apezetxea, Zamakola eta beste batzuekin batera, Gipuzkoako hitzarmena suntsitu nahian dabil, euren pribilegioak langileen eskubideak suntsituz. Guzi hau salatzeko LABek elkarretaratzea egin du Jaz Zubiaurre enpresaren aurrean.
