2025-12-25
Blog Página 1263

Antalis enpresako langileak borrokan jarraitzen dute beren lanpostuen defentsan

Atzo, Antalisek Albizturren duen lantegiko langileek ekintza ikusgarria egin zuten enpresaren aurrean heuren lanpostuen defentsan. Abenduak 5a ezkeroztik greba mugagabean diren 39 langileak, otsailaren 14an kaleratuak izan arren, gogor jarraitzen dute beraien etorkizunaren alde borrokan.

Albizturko Antaliseko 39 langileak otsailaren 14an kaleratuak izan ziren ia 3 hilabeteko prozesua eta gero. Enpresa denbora tarte honetan itxieran tematu bada ere, langileen aldetik bide ezberdinak jorratzen eta irtenbide duin bat bilatzen saiatu dira. Bide horretan Gipuzkoako Foru Aldundiaren eta Tolosaldea garatzenen laguntza izan dutela eskertu dute.

Antaliseko langileak Abenduaren 5etik greba mugagabean daude, eta otsailaren 14an kaleratuak izan ziren arren, gogor jarraitzen dute beraien etorkizunaren alde borrokatzen eta enpresa, Madrilgo Gobernuak onatutako lan erreformen errestasunak medio, itxieran zentratu da 39 langile hauen etorkizunari erreparatu gabe.

Guzi hau salatzeko, atzo ekintza ikusgarri bat egin zuten enpresa aurrean, bertan ekoizten dituzten gutun azalak teilaturik jaurti zituztelarik zuririekin batera. Ekintza honekin langileek enpresari argi eta garbi erakutsi diote borrokan jarraituko dutela beren lanpostuen defentsan.
 

 

 

Lanbide greban Eusko Jaurlaritzak aurkezturiko lanpostu zerrendak langileen eskubideak ez dituela bermatzen salatzeko

0


Lanbideko langileek greba eguna burutu zuten pasadan astelehenean, hilak 17, Euskal Enplegu Zerbitzuak Lanbiderako duen plangintzaren aurka. Greba egunaren baitan manifestazioa egin zuten Bilbon Jaurlaritzaren egoitzatik abiatuta.

Lanbideko langileek eta Administrazioan gehiengo diren ELA, LAB eta CCOO sindikatuek, otsailaren 6an Administrazioak Arloko Mahaian aurkezturiko Lanpostu zerrenda ez dutela onartzen adierazi dute, "lanpostuak atxikitzeko aurkezturiko arrazoi eta justifikazioak onartezinak " direlako eta Lanbideko 200 langileren kaleratzea suposatuko duelako.

Honen aurrean, langile eta sindikatuek administrazioari proposatutako zerrenda bertan behera uztea eta benetako negoziaziori behingoz heltzea eskatzen diote. Bertan, lanpostuen kopuru erreala eta lanpostu horien atxikipena egiteko irizpideak kontutan hartuz.

Honetarako Lanpostu Zerrenda egokiak osatzeko bete beharreko irizpideak luzatu dizkiote administrazioari eta lau puntutan zehazten direnak:

– Transferentzien dekretua errespetatzea,bai lanpostuen kopuruari dagokiolarik, zein lanpostuen kategoriari.
– Lansarien eta eskuraturiko eskubideen mantenua
– Gaur egun dauden langile guztientzat lanpostuak Lanbideko egituran
– Eta, derrigortutako mugikortasuna bertan behera uztea.

Aldarrikapen hauetan esandakoari berretsiz, Lanbideko langile eta sindikatuak Administrazioak haren asmotan atzera egin arte eta langile guztien eskubideak bermatu arte mobilizatzen jarraituko ditela aldarrikatu dute.
 

 

 

LABek hasieratik arduraz jokatu du Gizarte Ekimeneko ikastetxeen gatazkan

Gaur ELA, CCOO, STEE-EILAS eta UGT sindikatuek Gizarte ekimeneko ikastetxeetan dagoen gatazkaren inguruko beraien ikuspuntua eman eta eurek egindako proposamena azaltzen dute mobilizazioak iragarriz. LABi buruz esandakoen aurrean, honakoa adierazi nahi du sindikatuak.

LAB sindikatuak hasieratik arduraz jokatu du eta gatazka honetatik ateratzeko helburuak argi izan ditu:

• EAEko Lan hitzarmena berehala aplikatzea, estatukoa alde batera utziz eta 2009ko taulak erreferentziazkoak izanik
• Lanpostu guztiak mantenduko direla bermatu; hau da, kaleratzerik ez egotea eta langile guztientzako akordioa izatea.
• Zorraren kitapenerako akordioa lortu eta ordainketa negoziatu.
• Ikastetxeen kudeaketarako eta parte-hartzerako mekanismoak adostu.
• Eusko Jaurlaritzari interpelazioa egitea egoera hau berriro gerta ez dadin, Hezkuntza Lege berri baten bidez, finantziazio publiko egokia izateko.

LAB Sindikatuak Kristau Eskolari ausardia izatea eta 2009ko Lan hitzarmena berehala aplikatzea langile guztiei eskatzen dio, hori baita gatazka honetatik aterako gaituen lehenengo urratsa.

Izan ere, gainontzeko sindikatuei, planteamendu ekonomizista hutsetik ateratzea eta proposamen integralaren alde egitea eskatzen diegu, non lanpostuak bermatuko baitugun, ikastetxeak gardenagoak eta parte-hartzaileak bihurtuko baititugun eta Eusko Jaurlaritzari exijituko baitiogun pairatzen ari garen egoera berriro gerta ez dadin.

Hori dela eta, Kristau Eskola eta beste sindikatuak animatzen ditugu planteamendu ekonomizistatik harago joan eta akordio integralaren alde egitea. Ikastoletan posiblea izan bada, hemen zergatik ez?
 

 

 

Bizkaian “ESI” antolakuntza sistemaren ezartzean Osakidetzak darabilen gardentasun falta salatu du LABek

0

LABen ustez Bizkaian “ESI” antolakuntza sistemaren ezartzeak sistema sanitarioa “argaltzeko”, langile kopurua gutxitzeko eta pribatizazioak errazteko bide bat baino ez da eta aldaketa hauek eskaintzan diren osasun zerbitzuetan zein langileen lan baldintzetan ondorio inportanteak dakartzatela salatu du. 

Movilizaciones contra los despidos en Konecta

Las delegadas de LAB y ELA en la empresa Konecta BTO, subcontrata de la atención telefónica de Iberdrola, convocan una hora de paro para el próximo día 18 de febrero como respuesta al último despido de una trabajadora el pasado 6 de febrero.

LAB eta ELAk Osakidetzako II. Euskara Plana ez dela euskalduntze plan integral bat salatu dute

0

ELA eta LAB sindikatuek Euskal Herri osoko osasun zerbitzuak euskaldundu daitezen oinarrizko ardatzak zeintzuk diren eta Osakidetzako II. Euskara Planaren inguruan egiten duten balorazioa jasotzen duen oharra jendarteratu dute gaur. Osakidetzak aurkezturikoa Euskalduntze plan integrala ez dela salatzeko eta osasun zerbitzu euskaldunen alde, Darpon sailburuak Parlamentuan egin beharreko agerraldiaren harira, kontzentrazioa egingo dute datorren astelehenean, hilak 17, EAEko Parlamentuaren aurrean eguerdiko 12:00etan.

ELA eta LAB SINDIKATUEN OHARRA
OSASUN ZERBITZU EUSKALDUNAK. OSAKIDETZA EUSKARAZ

Euskara Euskal Herriko berezko hizkuntza da, bai eta ofiziala ere Euskal Herriko zenbait zonaldeetan. EAEko Autonomia Estatutuak euskara berezko hizkuntzatzat jotzen du eta hizkuntza ofizialen maila aitortzen dio, gaztelaniarekin batera.

Ondorioz, euskal herritarrok, administrazioarekin harremanak euskaraz izateko eskubidea dugu eta, aldi berean, administrazioak bere zerbitzuak eta pertsonalagoa gaitu eta egokitzeko obligazioa du, herritarrekin hauen hizkuntzan harremanak izateko.

Osasun zerbitzuak ere administrazioaren atala dira, eta herritarren eskubideak babestu behar dituzte eta legeek diotena jaso eta betearazi…

Honek guztiak garbi erakusten du, Osakidetzan euskararen erabilera normalizatzeko plana administrazioa normalizatzeko prozesuaren atal bat dela, premia eta garrantzia erabatekoak dituena. Hain zuzen ere, horregatik da hain premiazkoa Osakidetzako II. Euskara Planak osasun zerbitzuak bere osotasunean euskalduntzeko benetako neurri zein bermeak jasotzea.

Osakidetza eta, oro har, Euskal Herri osoko osasun zerbitzuak euskaldundu daitezen, oinarrizko ardatzak honakoak direla uste dugu:

• Plana globala, progresiboa, integrala eta integratzailea izatea. Lehen mailako atentzioko zerbitzuei lehentasuna emanez, esparru guztiak hartuko ditu kontutan. Euskarak zerbitzu hizkuntza eta lan hizkuntza izatera iritsi behar du.
• Lehentasunak, bi irizpideren arabera zehaztuko dira:

◦ Zerbitzuen kategoriaren arabera:
▪ Lehen mailako atentzioan: haur asistentzia, pazienteak atenditzeko zerbitzuak, asistentzia orokorra, zuzendaritza organoak.
▪ Atentzio Espezializatuan: Haur asistentzia, pazienteak atenditzeko zerbitzuak, zerbitzu asistentzialak, harreman zuzenik gabeko zerbitzuak, administrazioa, zuzendaritza organoak. 
▪ Administrazio Zentralean: atentzio zuzeneko atalak, administrazioa, zuzendaritza organoak.
◦ Udalerrien sailkapen soziolinguistikoaren arabera
• Zonalde euskaldunei dagokionean, plan orokorraren baitako premiazko neurriak aplikatuko dira.

• Planaren helburu nagusia erabilera izan behar du eta diseinatu zein hartzen diren neurriak erabilerari begirakoak izan behar dute. Horretarako, noski, euskararen ezagutza bermatzea helburuen artean kokatu behar da. Euskalduntze prozesua posible egiteko Osakidetzak medioak jarri behar ditu langileen formazioa bideratzeko eta medio hauek denbora eta dirutan zehaztu behar dira. Planaren helburua hizkuntza ohiturak eraldatzea den neurrian, etengabeko auto-ebaluazioa egingo da zentroaren nahi harturiko neurrien gainean. Noski, helburua erabilera bada, ezagutza bermatua 
• Funtsezkoa da euskalduntze prozesuan inplikaturik dauden sektore guztiek parte hartzea, inplikatzea, osasun zerbitzuak euskalduntzeko planaren nondik norakoak aztertu ahal izatea eta, bereziki, langileen ordezkaritzarekin negoziatzea eta adostasunak eraikitzea. 
• Euskararen normalizaziorako Planaren aurrekontua ez da gastu gisa hartuko, inbertsio gisa baizik. Osakidetzak jendartearekiko duen konpromisoari egokiro erantzuteko eta jendartean eskaintzen duten zerbitzuaren kalitatea hobetzeko inbertsioa dira. Lehentasunen arabera, epealdiak ezarriko dira eta planaren aplikaziorako eta epeen arabera, bitartekoen optimizazioa eta inbertsioa zehaztuko dira.

Osakidetzako II. Euskara Planari buruz, honakoa dugu esateko:

• Planak ez du parte hartze demokratikoa bermatu, ez da baldintza demokratikoetan gauzatu. Izan ere, Osakidetzaren baitako subjektu guztien parte hartzea ez da bermatu, langileen parte hartzea ez da aurreikusi ez planaren diseinuan eta ezta planaren garapenean ere. Osakidetzan euskara normalizatuko bada, langileok subjektu eta eragile aktibo garelako izango da.
• Plana inklusiboa izatetik urrun, baztertzailea dela ondorioztatzen dugu. Osakidetzako komunitatearen gehiengoa garen langileon parte hartzea ez aurreikusteaz gain, gure egitekoa aginduak betetzera mugatzen da, euskararen normalizazioaren aldeko eragiletzat hartu eta elkarlana bultzatu beharrean.
• Eredu zaharretan oinarritua dago. Osakidetzaren euskalduntzea belaunaldi berriak euskaldundu ahala, berez etorriko ustean oinarritua dago. Gure ustez, arazoa ez da ezagutza, erabilera baizik, eta helburuetatik oso urrun gaude. Zentzu horretan, Osakidetzako Euskara Planak osasun zerbitzuen funtzionamendua euskalduntzea izan behar du helburu, hori baita euskararen normalizazioan atzera urratsik ez emateko berme bakarra.
• Ez da euskalduntze plan integrala. Lehen lerroko eskubideak bermatzea du helburu planak, harrera zein jendaurreko arreta (administrazioa) lehenetsiz eta plana horretara mugatuz. Osasun zerbitzuetan kasuan, aldiz, lehen lerroan medikuak daude, gaixoari harrera zein arreta eskaintzen diotenak, baina kolektibo honi begirako neurri apalak planteatzen dira, planaren helburuekin kontraesanak sortuz.
• Osakidetzako II.Euskara Plana aurrera ateratzeko ez da diru partidarik aurreikusi EAEko 2014rako aurrekontuetan. Bada garaia, euskararen normalizazioa inbertsio gisa izendatzeko. Gastuen atalean badago, ekonomiaren gora beherekin batera, murriztu ahal izango da. Hortaz, euskararen normalizazioari balio erantsia aitortu eta inbertsio gisa, giza eta baliabide ekonomikoak esleitu behar zaizkio.
• Osasun zerbitzuen euskalduntzea jendartean nagusitu eta Europatik atentzioa jaso zenetik, plana bera helburu bilakatu da Osakidetzako arduradunentzat. Gaur hemen bildu garenontzat, Osakidetzako euskalduntze plangintzak EAEko osasun zerbitzuak euskalduntzea izan behar du helburu (ez plana dugula esatea).

Hortaz, osasun zerbitzuak euskalduntzeko ardatzok Osakidetzako II. Euskara Planak jaso behar dituela uste dugu. Zentzu honetan, dei egiten diogu, euskal langile eta, baita herritarrei ere, osasun zerbitzuak euskaldundu daitezen, akordioen bideari heldu eta, bakoitzaren funtzioak aitortuz, bidea elkarrekin egitera.

ELA eta LAB sindikatuak Darpon sailburuak Parlamentuan egin beharreko agerraldiaren harira, kontzentrazioa egingo dugu gure iritzia plazaratu eta eztabaida parlamentutik jendarteratzeko. 

ELKARRETARATZEA EAE-ko Parlamentu aurrean:
• Otsailak 17, astelehena
• Goizeko 12:00etan
• Lema: Osasun zerbitzu euskalduntza! Osakidetza Euskaraz!
• Sindikatu bakoitzak adierazpenak egingo ditu. 

 

 

Pobreziaren aurkako aldarria eraman dute eragile sozial eta sindikatuek Bilbora

0

Pobrezia eta prekarietatearen kontrako kanpainaren baitan, gaur, Euskal Herriko sindikatu eta eragile sozialak biltzen dituen plataformak "Nos arrastran al empobrecimiento y la precariedad. Euskal Herriak bere bidea" lelopean protesta egin dute Gobernu ordezkaritzan hasi eta Jaurlaritzaren aurrean bukatu den giza kate baten bidez.

Amaieran platafomak duintasunaren aldeko borrokan premiazkotzat jotzen dituen neurriak jasotzen dituen manifestua irakurri da. Honako hauek dira kanpainan eragile soziak eta sindikalek exijitzen dituzten 12 neurriak.

NEURRIAK

1. Lanbidearteko Gutxieneko Soldataren (LAGS) igoera handia, enplegua izanda ere inor ez dadin pobrezian egon.

2. Langabezia prestazio duina, norbaitek enplegurik ez duen bitartean jasoko dena.

3. Diru-sarrerak bermatzeko Errenta eta Gizarteratzeko Errenta (oinarrizko errenta) egungo LAGS gainetik kokatzea. Halaber, pertsona batetik gorako bizikidetza-unitateei aplikatzen zaizkien eskalak gehitzea.

4. Diru-sarrerak bermatzeko sistema berri bat ezartzea egungoaren ordez; beharrezkoa da eskubide soziala izatea. Bizimodu duina izateko eskubidea bermatzea ezinbestekoa da.

5. Diru-sarrerak bermatzeko Errenta eta Gizarteratzeko Errenta mantenduko direla ziurtatzea, baliabide ekonomiko gabezia dagoen artean.

6. Gizarte larrialdietarako laguntzak jasotzeko eskubide subjektiboa ezarri, benetako beharrizanak asetu behar dituztenak.

7. Murrizte politikaren ondorioz prestazio sozialik gabe utzi dituzten kolektibo guztiei prestazioak jasotzeko eskubidea aitortzea.

8. Prestazio sozialak kudeatzerakoan aplikatzen ari diren irizpide murriztaileak ezabatzea.

9. Aurrekontua gehitzea, hartara zerbitzu publiko (osasungintza, enplegua, gizarte-arreta) unibertsal eta kalitatezkoak izateko bitartekoak (pertsonal, material eta teknikoak) eskura egon daitezen.

10. Pertsona orori bermatzea osasun eta osasun-arreta izateko eskubidea, baita etxebizitza duina eta egokia ere. Halaber, bermatu egin behar da baliabide ekonomikorik gabe dagoelako inor ez geratzea argindar, gas edo ur zerbitzurik gabe.

11. Adierazpen askatasuna eta ekintza politiko, sozial eta sindikalerako eskubidea. Kodigo penalaren erreforma eta hiri segurtasuneko legearen aurreproiektua gaitzestea.

12. Euskal Herrian pertsona guztiek bitarteko eta baliabide nahikoa izatea ahalbidetuko duen bizitza duin, autonomo eta kalitatekoa izateko babes sozialeko sistema izatea ahalbidetuko diguten tresna propioak geureganatzeko konpromiso instituzionala.
 

 

 

 

«La propuesta de CCOO para desbloquear la Negociación Colectiva lo que plantea es hacer un acuerdo a la medida de la patronal»

Valoración de LAB sobre la propuesta presentada por CCOO para desbloquear la Negociación Colectiva.

VALORACION DE LAB SOBRE LA PROPUESTA DE CCOO

LAB ha luchado y lucha por un marco propio de negociación colectiva que haga frente a la reforma laboral, que aparque dicha reforma y que defienda una vía propia.

Teniendo como objetivo la consecución de un nuevo modelo de relaciones laborales, pensamos que el blindaje de los convenios de nuestro país es un paso que tiene un gran valor político. Pero no nos sirve cualquier convenio, dichos convenios deberán garantizar unos contenidos mínimos (aumentos salariales que tengan como referencia el IPC y cláusulas anti-reforma).

En este país, la negociación colectiva se ha basado fundamentalmente en los convenios sectoriales. Por dos veces se han querido blindar nuestros convenios ante las negociaciones a nivel estatal. Estas dos intentonas han fracasado, por falta de voluntad y prepotencia de CONFEBASK.

Esta patronal, que afirma que los convenios sectoriales son necesarios, ha intentado sacar ventajas de las negociaciones para el blindaje de dichos convenios. LAB no ha estado dispuesto a ello, ni lo estará.

• En el primer intento, CONFEBASK, a cambio del blindaje de los convenios, intentó imponer el arbitraje obligatorio, lo que fue rechazado por LAB.

• En el segundo intento, la patronal respondió negativamente a la propuesta del Gobierno Vasco. Sabía que el tema del arbitraje sería resuelto de manera positiva por parte del Gobierno Vasco, y como muestra, ahí está el origen del ORPRICCE. Mediante el chantaje, puso un precio inaceptable al acuerdo: la congelación salarial.

El problema salarial no es un tema de poca monta. La reforma está pensada para reducir los costes salariales, situando en manos de la patronal varios instrumentos para atacar los salarios y las condiciones laborales. La reducción salarial destruye empleo. La patronal firmando convenios sin subidas salariales, busca profundizar en las oportunidades que le concede la ley para reducir los salarios y, sobre todo, y lo más importante, busca hacerlo con el apoyo de los sindicatos. LAB no será garante de esa paz social.

A partir del 7 de Julio se ha abierto un nuevo tiempo en las relaciones laborales; es evidente el fracaso del modelo que nos impone el Estado. Claro ejemplo de ello es lo que acontece en Navarra. Al 7 de julio han llegado con los convenios firmados por CCOO–UGT (congelación salarial o subidas salariales mínimas y sin claras cláusulas contra la reforma salarial), suscritos en los parámetros de la patronal, siguiendo las directrices del acuerdo firmado en Madrid por CCOO-UGT-CEOE. ¿Es mejor la situación de las y los trabajadores de Nafarroa? Rotundamente no, ni en cuanto a la cuestión del empleo, ni la evolución de los salarios.

La patronal está muy fuerte, han puesto muchos medios a su disposición. No tiene ninguna voluntad para llegar a acuerdos, está bloqueando las mesas de negociación. Estos son tiempos duros para la clase trabajadora, no nos dejan más alternativa que la confrontación.

LAB está en ello, diseñando una estrategia que haga frente a la patronal, en los centros de trabajo y en la calle, sin renunciar a los convenios sectoriales y llevando a las empresas la defensa de la negociación colectiva.

Pero la patronal y los y las trabajadoras no actuamos en igualdad de oportunidades, hay un total desequilibrio. La patronal está muy fuerte, no ha variado de estrategia, no existe ningún dato que nos lleve a pensar que haya variado su actitud, justamente los contrario. Cada vez se presenta mas agresiva: el debate sobre los costes laborales está llevándose a cabo de una manera muy parcial e interesada, el nuevo modelo de relaciones laborales de Adegi,… Constituye un lobby de presión y tienen un único objetivo, continuar atacando a los salarios y a las condiciones laborales. Esto no es un mero problema laboral, es un problema político. Está en juego qué tipo de Euskal Herria queremos. Si hacemos seguidismo del modelo estatal, seremos un país empobrecido. El modelo de relaciones laborales que impone el Estado, basado en una continua reducción de los costes salariales, es perjudicial para la economía vasca.

Por ello, LAB busca una solución integral; el modelo de relaciones laborales debe ser cambiado en su totalidad. Debemos construir un nuevo modelo que responda a las características propias de nuestro país y debemos tener la oportunidad de poder decidir. ¿Está dispuesto CCOO a abordar esta cuestión y a recorrer ese camino?

CCOO sigue sin responder a esa pregunta. Y en ese contexto nos lanza su propuesta. ¿Qué ha variado desde julio en la actitud de la patronal que nos lleve a pensar que ahora existe posibilidad para llegar a acuerdos? ¿Cómo ganarle la batalla a la patronal, si no mostramos una capacidad de confrontación? CCOO ha renunciado a la confrontación y con su propuesta lo que plantea es ceder en nuestros objetivos, haciendo un acuerdo a la medida de la patronal.

• Dicen que deben cerrarse los convenios sectoriales y que a este espacio de negociación se le pone una línea roja, mas ambiciosa que al marco de empresa. Esto es, que lo que es inaceptable a nivel sectorial se acepta en el de empresa. LAB no se siente de ninguna manera interpelada con esta afirmación. Nosotros y nosotras siempre hemos dicho que defendemos todos los marcos de negociación y que deben defenderse unos contenidos mínimos en ambos marcos de negociación.

• Proponen un acuerdo intersectorial. Una propuesta que va más allá de un acuerdo sobre la estructura de negociación colectiva que blinde los convenios de nuestro ámbito. Es una propuesta que incluye los temas que han bloqueado estos dos acuerdos hasta hoy (arbitraje y salario).

• Desaparece la referencia del IPC en los salarios, abre la puerta de par en par a las congelaciones que desea la patronal.

• En los procedimientos para que los convenios no sean cumplidos (descuelgues) apuestan por el consenso. Pero a continuación aceptan el ORPRICCE, de esta forma abren las puertas al arbitraje obligatorio. Debemos recordar que LAB invitó al resto de sindicatos a plantarse ante la reforma y no participar en dicho órgano.

• Muestran una disposición a tratar sobre el modelo de relaciones laborales y indican que el CRL es el lugar más adecuado. A nuestro entender, no es un marco apropiado, pero, sobre todo, debe de aclararse si cuando nos referimos al modelo de relaciones laborales, estamos hablando de una vía propia o si estamos hablando de aceptar el modelo estatal, puesto que antes de iniciar dichos debates debemos acordar unas mínimas normas de juego. Como LAB, tenemos muy claro que no podemos construir un nuevo modelo de relaciones laborales sin el derecho a poder decidir aquí las relaciones laborales.

En lugar de estar pensando en confrontar con la patronal, para poder así conseguir acuerdos con la suficiente mayoría, CCOO nos dice que acordará con quien quiera hacerlo. Parece ser, que una vez más, están dispuesto a darle esa paz social que tanto necesita a la patronal. No es nuevo que CCOO y UGT apoyen acuerdos en minoría. Parecía que la patronal había cerrado esa puerta, pero estos últimos días ya hemos visto algún gesto en esa dirección, por parte de CEBEK.

Sería muy grave que una minoría quiera sustituir a una mayoría, para ser aliado de la patronal en el objetivo de reducir salarios y desregular las condiciones laborales.

LAB, por un lado, seguirá haciendo frente a las pretensiones patronales en los centros de trabajo y en la calle; y por otro lado, seguiremos interpelando a la clase política para que adopte decisiones políticas para construir un nuevo modelo de relaciones laborales.

Para finalizar, volvemos a insistir: es momento de abrir el debate político sobre el modelo de relaciones laborales que necesita Euskal Herria, es momento de recorrer un camino propio, buscando acuerdos entre el ámbito político y sindical. Y en ese camino —y no en otro—, seguirá LAB.

 

 

 

LABek lanaldi partzialetan jubilazio pentsio duina exijitu du Gasteizen

LABek, pasadan otsailaren 7an Bilbo, Iruñea eta Donostian egin bezala, lanaldi partziala duten langileen artean espainiar araudiak eragiten duen diskriminazio salatzeko mobilizazioa egin zuen atzo Gasteizko Gizarte Segurantzaren bulegoen aurrean.

LABek lanaldi partziala duten langileen artean sinadura bilketa kanpaina bat jarri berri du martxan. Ekimenak bi helburu ditu, Gasteizko zein Iruñeako Parlamentuei diskriminazio egoera honekin amaituko duen araudi propioa garatzeko eskatzea eta hori lortu bitartean, aurrekontuen partida bat bideratu dezatela pentsio horiek izan beharko luketenerako tartea osatzeko exijitzea eta espainiar Gobernuari aldarrikapen hauei erantzungo dien jubilazio legedia onar dezala eskatzea.

Kanpainari hasiera otsailaren 7an eman zion sindikatuak Iruñea, Donostia eta Bilboko Gizarte Segurantzaren eraikinen aurrean egindako elkarretaratzeetan.

Pasa den urtean, Europako Justizia Auzitegiak epai bidez jubilazio pentsio eskubidea izateko kotizazioen zenbatekoaz aritzen zen espainiar araudiak emakumeekiko diskrimazioa eragiten zuela adierazi zuenean, LABek lanaldi partzialean aritzen diren emakumeengana jo zuen, informatu eta 7.000 eskaera baino gehiago jaso eta bideratu zituen gizarte segurantzara.

Eskarietan aldarrikapen argia eta zehatza egiten zen: pentsioa jasotzeko baldintzak berriz arautzean, lanaldi partzialean lan egindako egun bakoitza kotizatutako egun bezala kontuan izatea.

Aipatutako eskaerek ez dute Gizarte Segurantzaren aldetik inolako erantzunik izan. Eta Gobernuak, gaiari heldu beharrean, emakumeoi iruzur berri bat egin digu, partxeo neurrien alde eginez.

Atzo, otsailaren 13, Gasteizko Gizarte Segurantzan izan zen LAB aldarrikapen berekin.