2024-05-16
Blog

Haur eskolek euskaraz izan behar dutela aldarrikatu dugu Iruñeko kaleetan

Zubiate(e)ko Aritz
-
0
Haur eskolek euskaraz izan behar dutela aldarrikatu dugu Iruñeko kaleetan

Eman haizea euskarari lelopean egingiko mobilizazioan parte hartu dugu LAB sindikatuko kideok. Iruñeko hainbat auzotako gurasoek bultzatutako ekimena izan da, hasiera-hasieratik haurrak euskaraz eskolatzeko eskubidea aldarrikatzea xede izan duena.

Gaurkoan ez ezik, eskakizun hori hainbatetan egin izan dugu, gure hizkuntzaren normalizazio prozesuaren baitan funtsezkotzat baitugu ume txikiak euskaraz hezteko baldintzak bermatzea. Gure helburua auzo guztietan haur eskolak euskaraz izatea da, eta norabide horretan segiko dugu lanean.

Gainera, gaurko mobilizazioan nabarmendu dugunaren ildotik, euskaldunok eta seme-alabak euskaraz hezi nahi ditugunok ere bizi-kalitatea merezi dugu, gure etxeko txikiek haurreskolan euskara jaso dezaten hiri osoa zeharkatzen ibili gabe.

Hala, gaurko ekimenaren bidez udal arduradunei eskatu diegu ahalbidetu dezatela auzo guztietako bizilagunek euskarazko haurreskoletarako sarbidea izatea beren bizilekuan bertan. Izan ere, euskarari buruzko udal ordenantzak berak jasotzen du “ahalik eta modurik hoberenean” bermatu behar dela gurasoek euren seme-alabentzako hizkuntza eredua hautatzeko duten eskubidea.

Horrenbestez, agendan lehentasun gisa gai hau sartu eta datorren ikasturteko matrikulazioari begira lanean hasteko eskaria plazaratu dugu gaur Nafarroako hiriburuan.

Herritar nahiz langileen osasuna babestu eta enpleguari eutsiko dion irtenbide integrala eskatzen dugu Profersarako

Zubiate(e)ko Aritz
-
0
Herritar nahiz langileen osasuna babestu eta enpleguari eutsiko dion irtenbide integrala eskatzen dugu Profersarako

Trantsizio ekosozialaren aldeko apustuan berresten gara, ekoizpen-ereduaren jasangarritasuna, ingurumena eta bizitzen zaintza uztartuko dituena, enplegua eta lan-baldintzak mantenduz.

LAB sindikatutik, beste behin ere, adierazten dugu kezkatuta gaudela Agaleus Taldeko Profersa eta Sader lantegien kokapenarekin eta kokapen honek Zorrotza auzoko bizilagunekin sortu duten gatazka historikoarekin.

Egoerari ikuspegi integral batetik helduz, beti defendatu izan dugu planta biak industria-eremu batera lekualdatzearen beharra, modu ordenatuan eta lanpostuak mantenduz. Horrek, baina, ezin du arazoaren lekualdatze hutsa ekarri; aldiz, produkzio-eredu jasangarri baterako igarobidea bultzatzeko balio izan behar du, bi lantegietako langileen lanpostu guztiak bermatuz. Zorrotza auzoko bizilagunek beren bizitza garatzeko duten eskubidea aldarrikatzen du sindikatuak, bi lantegiek eragin ditzazketen arriskuen eraginpean egon gabe.

Era berean, langileen lan-osasunerako eskubidea aldarrikatzen dugu, hau da, lan-ingurune seguruan lan egiteko eskubidea, haien osotasun fisiko eta mentalaren gain eragin negatiboa izango duten emisio edo istripurik gabe. Horretarako beharrezkoa da eragin horren pean dauden eta auzian inplikatuta dauden eragile guztien arteko lankidetza eta akordioa: auzo-elkarteena, langileena – auzoko eta eskualdeko bizilagunak ere badirenena –, lantegien jabe den enpresarena eta erakundeena: Bilboko Udala, Bizkaiko Foru Aldundia eta Eusko Jaurlaritzarena, alegia. Bakoitzak bere erantzukizunari heldu behar dio dauzkan eskumenekin.

Urte asko igaro dira lantegiak martxan jarri zirenetik, eta lankidetza hori egon ez denez, etengabeko arriskua eragin du bizilagunengan, eta etengabeko ziurgabetasuna langileen enpleguaren etorkizunari dagokionez. Enpresa jabeak bi lantegien ekoizpena ustiatzen jarraitu du udalarekin hitzarmen ekonomiko bat negoziatzen zuen bitartean. Hitzarmen horren arabera, ongarriak ekoizten dituen Profersa enpresaren jarduera etengo zuen, ekoizteko planta itxiz eta Sader lantegiarentzat kokapen berri bat bilatuz, Profersako langileen enpleguari eusteko inolako konpromisorik gabe.

Erakundeen aldetik, Eusko Jaurlaritzak, industriaren esparruan duen erantzukizunari heldu eta ekoizpena lekualdatu eta egokitzeko prozesu ordenatu bat bultzatu beharrean, Bilboko Udalak jokatutako rolera mugatu du bere ardura, funtzio partzial eta erabat administratibo bat betez. Horrek agerian uzten du instituzioen inprobisazioa, baita egungo egoerak eskatzen duen EAEko idustria-sare ekosozialaren Egokitzapenerako eta Trantsiziorako Planik eza ere.

LAB sindikatuan uste dugu garaiz gabiltzala irtenbide partekatu bat bilatzeko, zeinetan alde guztiak onurak jasoko dituzten elkarlaneko ariketa horretatik, langileen protagonismoa oinarri hartuta, lantegiak beste kokapen batera eramateko prozesu baten bidez, enplegua bermatuz eta Zorrotzako bizilagunek auzo bizigarri batean bizitzeko duten eskubidea aitortuz, beren osasunerako arriskurik gabe.

Hori guztia dela eta, Eusko Jaurlaritzako Industria eta Ingurumen Sailarekin berehalako bilera bat eskatuko dugu, gai horiei guztiei aurrez aurre eta modu integralean heltzeko, eta ez dugu baztertzen gainerako erakundeekin ere hala egitea.

Imarkoaingo Garraioaren Hirian mobilizatu gara, istripuan hildako azken garraiolaria gogoratzeko eta laneko ezbehar kopuru handia salatzeko

Zubiate(e)ko Aritz
-
0
Imarkoaingo Garraioaren Hirian mobilizatu gara, istripuan hildako azken garraiolaria gogoratzeko eta laneko ezbehar kopuru handia salatzeko

LAB, Hiru, CGT-LKN, Steilas, ESK eta EHNE sindikatuetako hainbat kidek elkarretaratzea egin dugu gaur goizean Imarkoaingo Garraioaren Hirian, ANET Nafarroako garraio-enpresen elkartearen aitzinean, “Lan istripu gehiagorik ez; prekaritateak hiltzen du” lemapean, Nafarroako errepideetan gertatzen den ezbehar kopuru handia salatzeko eta astelehenean Ejea de los Caballerosen (Zaragoza, Espainia) hildako garraiolari nafarra gogoratzeko. Aurten 9 langile nafar hil dira lan istripuan, lanean edo lanerako bidean, eta horietako 7ren heriotzek errepidearekin izan dute lotura.

2024. urtea bereziki tragikoa izaten ari da Euskal Herrian, errepideko istripu hilgarriei dagokienez. Dagoeneko 23 langile hil dira, eta horietako 8 garraiolariak ziren. Hildako garraiolarien batez bertzeko tragikoan, hilabete bakoitzeko heriotz bat izaten da normalean. Baina aurten ia bi garraiolari hiltzen ari dira hilero.

LAB, CGT-LKN, Steilas, ESK, Hiru eta EHNE sindikatuok behin eta berriz salatu izan dugu lan baldintza prekarioak daudela ezbehar horien gibelean. Alde batetik, patronalak laneko arriskuei aurrea hartzeko arauak ez betetzea dago, langileen bizitza eta osasunaren gainetik irabaziak eta mozkinak lehenesten baitituzte. Bertzalde, Administrazioaren utzikeria dago, ez baitu neurririk hartzen eta ez baititu beharrezko baliabideak paratzen enpresek prebentzio-arau horiek bete ditzaten: ez dago ikuskatzaile nahikorik, eta arau-hausteak ez dira zigortzen.

Nafarroak, berez, badu lan istripuen tasa handia –Espainiar estatuan, bakarrik Balear Uharteek gainditzen dute Nafarroa–. Baina, gainera, errekor negatiboak ari da hausten errepidearekin loturiko istripu hilgarriei dagokienez. 2024an, hildako bederatzi nafar langileetatik, zazpiren heriotzek errepidearekin izan dute lotura. LAB, Hiru, CGT, Steilas, ESK eta EHNE-Etxaldek, urtarrilaren 23ko prentsaurrekoan ohartarazi genuen Nafarroako errepideetan gero eta lan istripu gehiago izaten ari zirela. Apirilaren 25ean ere protesta ikusgarria egin genuen Gazteluko plazan, trafiko-istripu bat simulatuz. Bi kasuetan, Nafarroako agintariei eskatu genien «berehalako neurriak har ditzatela joan-etorrien kopuru handia murrizteko», etxetik lan egiteko aukera emanez, enpresetan mugikortasun-planak aktibatuz eta Nafarroako errepideen eta garraio publikoaren egoera optimizatuz.

Garraio sektorean gertatzen diren heriotzak, merkantzien sektorean bereziki, sektorearen lan baldintza prekarioekin zuzenean loturik daude. Malgutasun handiko sektorea da, eta lan erritmo handiegia du. Horrek, bertzeak bertze, 11 ordu arteko lanaldiak eragiten ditu egunean, hitzarmen bidez itundutako urteko lanaldiak baino askoz gehiago. Hitzarmen hori, gainera, izoztua dago 2008tik, soldata bezala.

Hildako garraiolarien adin handia ere aipatu behar da. Ia hildako guztiek 50 urte baino gehiago zituzten, eta gehienak 60 urte inguru. Urtarrilaren 17an 59 urteko garraiolari bat hil zen Cadreitan; apirilaren 14an bertze bat, 59 urteko nafarra, Lleidan (Herrialde katalanak); apirilaren 22an, 58 urteko bertze bat, Arren; eta azkena, 51 urteko nafarra, Ejean. Horiek guztiak 50 urtetik goitikoak ziren. Hortik heldu da Hiru sindikatuaren aldarrikapen historikoa, Administrazioak onar dezan garraiolarien erretiro aurreratua, eta, era berean, kontuan har dezan zenbat gaitz kardiobaskular dauden sektorean laneko arriskuak prebenitzeko planak finkatzerakoan.

Sektorea zahartzen ari da, ez dago erreleborik, gazteak ez baitira garraioan hasten lan baldintzak ez direlako duinak. Eta horrek arriskuan jartzen du garraiolarien eta errepideko gainontzeko erabiltzaileen segurtasuna; izan ere, adin batetik aurrera, konortea galtzeko eta bihotzekoa edo istripua izateko arrisku handiagoa dago.

Datozen egunotan euskararen alde deituriko mobilizazioetan parte hartzera deitzen ditugu langileak

Zubiate(e)ko Aritz
-
0
Datozen egunotan euskararen alde deituriko mobilizazioetan parte hartzera deitzen ditugu langileak

Euskararen aurkako oldarraldi betean aurkitzen garen honetan, euskaltzaleok euskararen eta gure hizkuntza-eskubideen defentsan irmo azaltzeko prest gaudela argi adieraziko dugu egun hauetan. Oldarraldiak askotariko aurpegiak ditu: epai judizialak, hizkuntza-politika kamustuak eta gero eta anbiziorik gabekoagoak, diskurtso mediatiko-ideologikoak…

Une kezkagarrian aurkitzen da euskararen normalizazio-prozesua. Une erabakigarrian. Euskalduntze prozesuan euskalgintzak eta LAB bezalako eragile euskaltzaleok aldarrikatzen dugun jauzia eman ezean, azken hamarkadatan aurreratutako guztia galzorian jauzteko arriskua agerikoa da. Oldarraldi eta eraso horiei aurre egiteko, ez da aski lortu duguna defendatzearekin, bertan goxo geratzea atzerantz egitea da. Horregatik, kalera atera eta euskarari bultzada berria emango dion hizkuntza-politika egokia aldarrikatzeko unea da eta beharra dugu euskaltzaleok. Ikasleak euskaldunduko dituen euskarazko hezkuntzaren alde, nagusiki euskaraz izango den eta euskal kulturaren hedapenerako lagungarri izango den euskal hedabide publikoen alde, eta, euskararen arnasgune diren udalerri euskaldunen babes eta hedapenaren alde ozen aldarrikatzeko unea dugu. Beraz, LAB sindikatutik euskal langileak eta euskaltzaleak orokorrean dei egiten ditugu egun hauetarako deituak dauden deialdietan parte hartzera.

Hona deialdi horiek:

– Osteguna 16, Haur Eskolak Euskaraz Iruñean, 18:00etan Sarasaten, Iruñeko euskalgintzak deitua.

– Ostirala 17, Azterketak Euskaraz!, Euskal Herri osoari mobilizatzeko deia Etxepareko Ikasle Asanbladak luzatua.

– Larunbata 18, Aldatu Gidoia Euskararen Alde, mobilizazioa EITBn euskarak eta euskal kulturak dagokien tokia izan dezaten, 17:30ean Gasteizko Foru Plazan.

– Larunbata 18 Udalerri Euskaldunen eguna, UEMAk antolatua Lesakan.

Gizarte Ekimeneko ikastetxeetako LABeko ordezkariok Greba amaierako akordioa betetzea eskatu diegu Kristau Eskola eta Aice-Izea Patronalei

Zubiate(e)ko Aritz
-
0
Gizarte Ekimeneko ikastetxeetako LABeko ordezkariok Greba amaierako akordioa betetzea eskatu diegu Kristau Eskola eta Aice-Izea Patronalei

Elkarretaratzea egin dugu gaur Donostian, Kristau Eskolaren aurrean.

14 greba egun egin ondoren, aurreko otsailaren 5ean greba amaierako akordioa sinatu zuten Gizarte Ekimeneko ikastetxeetako patronalek eta ordezkaritza duten sindikatu guztiek. Akordioa sinatu zen momentutik indarrean sartu zen eta langileek zintzo-zintzo hurrengo egunetik bete zuten, beraien lanpostuetara bueltatuz.

Hiru hilabete pasa ondoren, Kristau Eskola eta Aice-Izea patronalak ez dira ari akordioa betetzen, eta hori gutxi balitz, erresistentziak jartzen ari dira hitzarmen berrian aurrerapausuak emateko. Adostutako zazpi mahai negoziatzailetatik, patronalek bi mahai bertan behera utzi dituzte azken momentuan, honek gaiak lantzerako garaian dakarren atzerapena nabarmena delarik. Hurrengo mahaia maiatzaren 29an izango dela espero da.

Hori dela eta, LAB sindikatuko ordezkariek hurrengoa eskatzen diete patronalei:

  • Adostutako igoerak jasotzen dituzten soldata taulak behin betiko gisa onar ditzatela eta greba amaierako akordioa adostutako baldintzetan aplikatzea

.

  • 2024. urterako adostutako ordainsarien igoerak langile guztien nominetan aplikatzen hasteko data bat finkatzea.
  • Kategoria ezberdinetarako adostutako lanaldi murrizketak eta Lanbide Heziketako jardunaldi irregularraren konpentsazioa 2023-2024 ikasturtean aplikatzen hastea.
  • Birkokapen prozesua Lan Hitzarmenean txertatzea eta ahalik eta arinen martxan jartzea greba amaierako akordioan jasota dagoen bezala, hau da, kalte ordainak eta aintzinatasuna aitortzeko araubide berria bermatuz.
  • Maiatzak 29ko mahaian Lan Hitzarmen berriaren artikulatu osoa aurkeztea, akordioan jasotako edukiak txertatuta.

LAB sindikatuak, egondako negoziazio guztietan, Gizarte Ekimeneko langile guztien soldatak langile publikoenekin ekiparatzearen alde egin du, eta helburu horrekin jarraituko du. Izan ere, argi geratu da greba amaierako soldata igoera finantzazio publikoari guztiz lotua dagoela eta ekiparazioa langileen borrokaren ondorioz lortu zezaketen neurria izan zela. Halaber, LAB jakitun da gobernu berria osatu gabe dagoela eta egoera horrek greba amaierako akordioak behar duen finantziazio publikoa lortzea zailtzen duela.

Hurrengo maiatzaren 29an egingo den mahai negoziatzailera eskatutako edukiak ekarri ezean, mobilizazioekin jarraitu eta bide juridikoari bide emango zaio. Amaitzeko, hurrengo maiatzaren 22an, LABeko afiliatu eta ordezkariek, beste sindikatuekin batera, ikastetxe guztietan mobilizazioak egiteko deia luzatu dute.

Pentsio sistema publiko eta propio baterako proposamena aurkeztu dugu

Zubiate(e)ko Aritz
-
0
Pentsio sistema publiko eta propio baterako proposamena aurkeztu dugu

Haritik argitalpenaren ale berrian honakoak proposatu ditugu: zaintzagatiko pentsioa, trantsizioa bideratzeko sistema osagarri publiko, unibertsal eta birbanatzailea eta Gizarte Segurantzaren arloko eskumen osoak.

LAB_Haritik_Euskal_Herrirako_pentsio_sistema_publiko_eta_propiorantzDeskargatu

Haritik argitalpenaren alerik berriena aurkeztu dugu gaur, pentsio-sistema berri baterako proposamenari buruzkoa. Amanda Verronek, politika publikoen azterketarako arduradunak, adierazi duenez, azterketa hori LAB sindikatuak Euskal Herrirako Pentsio Sistema Publiko eta Propioa eratzeko egindako ekarpena da. LABen Programa Sozioekonomikoan marraztutako norabidean kokatutako analisiak, hausnarketak eta proposamenak biltzen ditu txostenak.

Haritik txostenaren lehen zatian, Verronek aipatu duenez, lehen aldiz aurkeztu da pentsioen mapa nazionala, “gure lurraldean ezarritako bi pentsio sistemen izaera pribatizatzailea” azpimarratuz. Hego Euskal Herrian, 200.000 pentsiodunek baino gehiagok 1080 eurotik beherako diru sarrerak dituzteela nabarmendu du. Bada, horien artean, ia %70 emakumeak dira. Pentsiodun guztien artean, %10 soilik da pluripentsioduna. Hauetatik %80, ordea emakumeak dira, zaintza-lana ez aitortzearen ondorioz. Ipar Euskal Herrian ere, zuzeneko erretreta jasotzen dutenen artean sexu-generoari dagokionez oreka handiagoa baldin badago ere (%44 gizonak eta %56 emakumeak), osagarriak jasotzen dituztenen % 90 emakumeak dira.

Bigarren kapitulua, berriz, zahartzarora iristean egungo pentsio eredu horiek langileengan duten eraginaren erradiografia da. Hego Euskal Herrian, generoagatiko soldata-arrakala %21 baino handiagoa den bitartean, pentsioetan genero-arrakala %38 baino handiagoa da. Horrek esan nahi du gizon pentsiodunek emakumeek baino 517 euro gehiago kobratzen dutela hilean, batez beste. Ipar Euskal Herrian ere gertatzen da desparekotasun hori, eta emakumeen batez besteko pentsioa gizonena baino %40 txikiagoa da. Ondorioak argiak direla azpimarratu du Verronek: “Indarrean dauden pentsio sistemek ez digute bizitza duin baterako bermerik eskaintzen. Erreformaz erreforma, pentsio-sistema publikoa ahulduz doa sistema pribatuaren mesedetan, langileen arteko desberdintasunak areagotuz, bereziki, genero-arrakala”.

Jarraian, LABeko koordinatzaile nagusi Igor Arroyok hartu du hitza, eta nabarmendu du pentsio duina bermatzeko benetako alternatiba bakarra hemen lan egiten duenak lurraldean bete-betean kotizatzea eta aberastasuna sistema publiko indartsu eta sendo baten bidez banatzea dela. “Eta hori soilik izango da posible Euskal Herrian sistema propio baterantz aurrera egiten badugu”, gaineratu du.

“Jakin badakigu premiak, beharrek eta testuinguruak behartzen gaituztela trantsizio bat marraztera eta ausart bezain egingarriak izango diren proposamenak plazaratzera pentsioen sistema publiko eta propioa bultzatze aldera”. Horregatik, Haritik-en jasotako beste neurri askoren artean, bereziki garrantzitsuak diren hiru proposatu ditugu LABetik:

  • Zaintzagatiko konpentsazio-pentsioa sortzea, alarguntza-pentsioa ordezteko eta kotizatzeko eskubidea ukatu zaien emakumeekin gizarteak duen zor patriarkala ordaintzeko;
  • Gutxieneko pentsio duina bermatu eta defendatzea, Gizarte Segurantzaren eskumenak berehala transferituz, EAEn eta Nafarroan oinarrizko legeria garatuz eta aurrekontu publikoen bidez finantzatuz;
  • Enpleguari lotutako sistema osagarri publiko, unibertsal eta birbanatzaile bat bultzatzea, norberaren finantza-baliabideen kapitalizazio- eta espekulazio-irizpideetara lotua egongo ez dena eta egungo eredu osagarri pribatua ordezkatuko duena.


Arroyok azken proposamenean sakondu du, adierazi duelarik BGAEen (Borondatezko Gizarte-Aurreikuspeneko Erakundeak) ereduak porrot egin duela, ez baitute balio izan gehien behar dutenen pentsioak duintzeko; arrazoi horregatik erabaki zuen LABek, duela bi urte, BGAEen zuendaritza-organoak uztea. Madrildik sustatu nahi den eredua, enpleguari loturiko pentsio osagarriena, are okerragoa da. Ez bata ez bestea, hirugarren bide bat proposatu dugu: enpleguari loturiko sistema osagarri publiko, unibertsal eta birbanatzailea, akordio intersektorial baten bidez arautuko litzatekeena.

“Egungo legediaren arabera posible bada patronalak eta sindikatuek adostea BGAE batean zer-nolako ekarpenak egin, uste dugu posible izan behar dela akordio intersektorial baten bidez pentsioen eredu osagarri unibertsala sortzea, kontrol publikoa izango duena eta errenta baxuagoei ekarpen handiagoa egingo diena, errenta maila gutxitu ahala patronalaren ekarpena proportzionalki handituz”, azaldu du koordinatzaile orokorrak.

Ildo honetan, Arroyok mezu argia helarazi die Madrildik sustatzen ari den ereduaren aurrean BGAEen defentsan atera nahi dutenei: “Ez BGAEen egungo ereduak ezta Madrildik bultzatutako plan pribatuek ere ez dute gure babesik; aitzitik, hirugarren bide hau arakatzeko prest gaude, pentsio sistema publiko eta propio baten norabidean”.

Erosahalmena bermatzeko aukera salduta uzten du Bilbobuseko aurreakordioak

Zubiate(e)ko Aritz
-
0
Erosahalmena bermatzeko aukera salduta uzten du Bilbobuseko aurreakordioak

UGT, CCOO eta USO sindikatuek enpresarekin sinatutako proposamenak indarraldiko urte bakar baterako ere ez ditu lotzen soldata igoerak KPIarekin. LABen uste dugu akordioan jasotako hobekuntzak eskasegiak direla, aintzat hartuta langileek urte erdi baino gehiago daramatela kalean gogor borrokatzen.

Aurreakordio hori azkenean berresten bada, Bilbobusen historikoki negoziazio kolektiboaren oinarri izan den puntu nagusia, ordainsarien igoera KPIari lotuta mantentzea, alegia, behin betiko lurperatuta geratuko da eta etorkizuneko negoziazioetan berreskuratzea ezinezkoa izango da. LABen argi daukagu soldatak KPIarekin lotzea dela langileak ez pobretzeko bidea. Izan ere, aurrerantzean soldata-igoeretarako erreferentzia-indizea funtzionarioen igoera izango bada, eros-ahalmena pixkanaka galduko dute Bilbobuseko beharginek; izan ere, funtzionarioek haiek hamarkada bat baino gehiago daramate salatzen etengabe ari direla eros-ahalmena galtzen.

Akordioa babestu duten sindikatuen jarrera gaitzetsi dugu; izan ere, orain, ia zazpi hilabeteko mobilizazioen eta hilabete baino gehiagoko greba mugagabearen ostean, gehiengo sindikalak esku-eskura jarri die enpresari eta udalari KPIarekiko lotura hori galtzea. Hala, hemendik aurrera, Madrilen unean-unean dagoen gobernuak ezarriko dizkie Bilbobuseko langileei beren baldintza ekonomikoak.

2023ko azaroan, enpresak 2022-2026 aldirako indarraldiko hitzarmen bat eskaini zuen, urte horietarako funtzionarioen igoerarekin. Orduan ezetz esan bazitzaien, zergatik igaro behar izan dira sei hilabete greban, azarokoaren hain antzeko zerbait adosten amaitzeko? 2022. eta 2023. urteetarako % 1,5eko hobekuntza (hasierako eskaintzarekin alderatuta) lortu izana argi eta garbi urriegia da, aintzat hartuta borrokaldia zazpi hilabetez luzatu dela.

Gainera, lanaldiaren %62an kontratatutako langileei dagokienez, 2022ko otsailean lan-poltsan zuten hurrenkeraren arabera igaroko dira beharginak %100ekoen taldera, oraingoz 5 pertsona baino ez. Are gehiago, kontratu-modalitate hori ez da desagertuko, eta geratzen diren lanpostu hutsak lan-poltsako behin-behinekoek beteko dituzte. Ondorioz, %62koen taldeak existitzen jarraituko du, baina beste pertsona batzuekin. Hau ez da arazo bat konpontzea, kronifikatzea baizik, eta gogorarazi du kolektibo horiek sortzearen onuradun bakarra enpresa dela, plantillaren zatiketa, langileen frustrazioa eta prekaritatea baino ez baitakarte.

Horrez gain, gogorarazi behar dugu Bilbobuseko beharginek ematen dutena funtsezko zerbitzua dela, Bilboko Udalak nahitaez eskaini beharrekoa. Hala, kontratua suntsiarazteko ultimatum-a langileen kontra erabiltzen ari diren presio-arma zikina baino ez da.

Nafarroako itunpeko ikastetxeetako eta ikastoletako langileak mobilizatu egin gara, benetako negoziazio eraginkorra lortzea xede

Zubiate(e)ko Aritz
-
0
Nafarroako itunpeko ikastetxeetako eta ikastoletako langileak mobilizatu egin gara, benetako negoziazio eraginkorra lortzea xede

LAB, SEPNA-FSIE, UGT eta ELA sindikatuok jakinarazi nahi dugu, Nafarroako Hezkuntza Ituna duten ikastetxeetako langileen lan baldintzak arautzen dituen akordioa laster amaituko den honetan, ez dugula ez aurrerapenik ikusten eta ez dugula berririk akordio horren balizko negoziazioari buruz. Horrek Hezkuntza Departamentuaren eta sektoreko patronalen borondate eza adierazten du.

Hori dela eta, atzera ere, gure ezinegona adierazi nahi izan dugu kontzentrazio honetan. Ez dago akordioa hobetzeko aurrekontu-zuzkidurarik, ezta benetako negoziazio-esparrurik ere, nahiz eta Hezkuntza Departamentuarekin eta sektoreko patronalekin bildu garen; Hezkuntza kontseilariarekin eta Nafarroako lehendakariarekin ere saiatu garen arren, ez dugu ezer lortu.

Ezinbestekotzat jotzen dugu hobekuntzak lortzea langileen lana duintzeko, hobekuntza horiek zuzeneko eragina izanen bailukete Nafarroako Hezkuntza zerbitzuaren kalitatean. Sektoreko profesionalok merezi dugu lan baldintzetan aurrera egitea, ikastetxeetan egunez egun egiten dugun lana duinduz.

Egoera horrekin batera, ia bi urte igaro ondoren, lana mantentzeko akordioa blokeatuta daukagu, zeinak aukera emango lukeen lanpostua galtzen duten lankideek beste zentro itundu batean lanean segitzeko.

Deitoratzen dugu Patronalek eta Administrazioak Nafarroako Itunpeko Ikastetxeetako eta Ikastoletako langileen baldintzak hobetzeko duten inmobilismoa eta borondate eskasa.

Departamentuaren, Patronalen eta ordezkari sindikalen arteko negoziazio bateratu eta eraginkorraren alde egiten jarraituko dugu. Aldaketarik gertatu ezean, ekintza irmoagoei ekingo diegu.

Nafarroako Hezkuntza Departamenduak benetako negoziazioa ahalbidetu behar du behingoz

Zubiate(e)ko Aritz
-
0
Nafarroako Hezkuntza Departamenduak benetako negoziazioa ahalbidetu behar du behingoz

Aurreko ikasturtean (2022-23), sindikatuok premiazkotzat jotzen ditugun eskari batzuk planteatu genituen, ikasgeletako hezkuntza-kalitatea eta irakasleon lan-baldintzak hobetzeko: ratioak jaistea, lan-gainkarga murriztea, interinitatea arintzea eta galdutako erosteko ahalmena berreskuratzea; Administrazioak berak % 15ean aitortu eta tasatu egin du.

Hezkuntza Departamentuak isiltasunaren aurrean, 2023ko otsailaren 15ean eta apirilaren 3an bi greba-egun deitu behar izan genituen. Milaka irakaslek bat egin bazuten ere, Departamentuak ez zien eskaerei jaramonik egin, eta nahiago izan zuen egutegi politikoari begira jardun maiatzeko hauteskunde autonomikoetara iristeko, inolako hobekuntzarik egiteko konpromisorik hartu gabe.

2023ko irailean, Hezkuntzako kabinete berria eratu zenean, ia deus ez dela aldatu ikusi genuen, eta luzapen-estrategiek joera orokorra izaten jarraitu dute; izan ere, lehenik eta behin, ez zitzaien sindikatuei jaramonik egin Nafarroako Aurrekontu Orokorrak itxita egon ziren arte, hezkuntzaren arloan hobekuntzarik egin ez zedin. Eta, bigarrenik, Administrazioarekin lan egiteko “lantalde” batzuk antolatu dituzte. Horietan, hobekuntza eraginkorrak lortzeko maniobra-marjina hutsaren hurrengoa da, argi baitago ezin direla gauzatu euro bakar bat ere inbertitu nahi ez bada. Horregatik, etsipena adierazi nahi dugu lantalde horietatik lortzen ari diren emaitza eskasekin.

Baina, gainera, gogoratu behar dugu, duela gutxi, apirilaren 26an, Nafarroako Parlamentuak ebazpen bat onartu zuela aldeko 34 botorekin (UPN, EH Bildu, Geroa Bai eta Contigo-Zurekin), sindikatuok eskatzen ari garen hobekuntzekin bat datorrena. Bertan, Hezkuntza Departamentuari eskatzen zaio urrats esanguratsuak eman ditzala hezkuntza-arloko langileen lan-baldintzak hobetzeko, eta horretarako beharrezko negoziazioak egin ditzala, hartutako neurriak datorren ikasturtean eta 2025eko aurrekontuetan islatzeko:

  • Gehiegizko ratioak murriztea eta errefortzu-orduak luzatzea.
  • Burokrazia-zeregin gehiegizkoak arintzea.
  • Langileen prestakuntza egokitzea.
  • Langileen egonkortasuna sustatzeko neurriak hartzea: lanpostuak sendotzea, lan-eskaintza publikoa handitzea, lekualdatze-lehiaketak egokitzea, destinorik gabeko irakasle finkoen problematikari irtenbidea ematea, behin-behinekotasuna murriztea, etab.
  • Hezkuntzako langileek galdutako erosteko ahalmena berreskuratzea.
  • […]

Horregatik guztiagatik, Hezkuntza Departamentuari eskatzen diogu ekin diezaiola benetako negoziazioari, edukiarekin eta baliabide ekonomikoekin eskaerei erantzun ahal izateko. Izan ere, erakunde sindikalek eta parlamentuko alderdi politikoek 10.000 irakasle eta Nafarroako gizartea ordezkatzen ditugu hurrenez hurren. Hala ez bada, mobilizazioetara deitu beharko dugu datorren ikasturtearen hasieratik.

Bide batez, dei egiten diegu irakasleei -eta baita hezkuntza-komunitate osoari ere- bizikleta eta patineteekin egingo den errebindikazio-martxa batera.

Maiatzaren 23an, 18:00etan, Navarro Villoslada BHIn hasiko da, eta Carlos III.aren etorbidean amaituko (Nafarroako Jauregia).

123...1,452Page 1 of 1,452

COOKIAK | COOKIES

LEGE OHARRA ETA PRIBATUTASUN POLITIKA | AVISO LEGAL Y POLÍTICA DE PRIVACIDAD

www.lab.eus