2025-12-25
Blog Página 1213

LAB eta ELA: «Kutxabankeko hamarna milaka kreditu-kontu eta mailegu putre-funts bati salduko dizkiote datozen egunotan»

Ekaineko Batzar Nagusien ondoren, Kutxabankek aktibo multzo handi bat (kreditu-kontu eta bezeroei emandako maileguak) salduko dio putre-funts bati. Sekretupean, eta zuzenean eragindako pertsona eta erakundeei informaziorik eman gabe.

Egiten ari diren operazioaren ezaugarri nagusiak honakoak dira:

• Kutxabankek kobratzeko zail gisa sailkatu duen aktibo multzo bat salduko du. Espainiako Bankuak derrigortu egiten du honelako maileguak 12 hilabetean guztiz hornitzera, eta ondorioz aktiboak balantzean zuzkituta daude, kasu askotan %100ean. Honek esan nahi du Kutxabankek, bere emaitza-kontuan, dagoeneko galeratzat jo dituela, benetan haiek -guztiz edo zati batean- berreskuratzeko aukera badagoen arren. Kutxabanken mailegu berreskurapen indizea oso altua da.
• Putre-funtsak finantza-funtsak dira, eta beren espezialitatea ahalik preziorik txikienean aktibo finantzieroak, zorrak, enpresak edo higiezinak erostea da, hauek saldu eta kudeatuz etekin itzelak lortze aldera. Erosketa honetan irabazteko aukera Kutxabanki albait gutxien ordaintzean datza, gero bezeroei kreditu horien zatirik handiena kobratuz. azken urteetan espainiar estatuko banku handiek egin dituzte orain Kutxabankek egin nahi duen antzeko operazioak.
• Kutxabankek epe laburrean diru-sarrerak izango ditu, baina aktibo berankor horiek normal kudeatuz izango lituzkeenak baino askoz txikiagoak. Likidezia eta berankortasun indizeak ere hobetuko dira, baina etorkizuneko galera handi horren truke.
• Orain arte Kutxabankekin mailegu bat izanik berarekin hartuemana zutenek aurrerantzean putre-funts bati lotuta egongo dira. Gauza jakina da, eta Kutxabankeko zuzendaritzak ere badaki, funts hauek jokabide mafiosoetaraino ere iristen direla batzutan.

Zer esan nahi du honek?

Demagun (erabakitzen duten pertsona gutxiren artean informazio eta gardentasun eza nagusi denez) kreditu-kontu eta mailegu horiek guztiak Kutxabanken aktiboan 100eko balioa dutela; bezeroek Kutxabankekiko duten zorrak dira, kontratuan finkatutako baldintzen arabera ordaintzen direnak.

Zor hauek %100eko zuzkidura dute; hots, Kutxabankek azken ekitaldietan bere etekinetatik behar beste diru kendu du kontratu horiek ordaindu gabe geldituz gero balantzeetan inolako gorabeherarik izan ez dadin.

Bada, 100eko balioa duten aktibo hauek putre-funts bati salduko dizkiote, 10eko prezioan; horrek esan nahi du merkeegi salduko direla. “Pelotazo” finantzario honen onura izango duten putre-funtsak 10 inbertituta adibidez 60ko diru-sarrera poltsikora dezake, eta horrenbestez, 50eko irabazia. Hau hamarna milaka operaziorekin eginez gero, Kutxabankek kalte nabarmena pairatzen du.

Gure iritzia

Operazio honetan kopuru izugarriak mugi daitezke. Gure informazioen arabera, Kutxabankekin fidatu diren hamarna milaka bezeroren aktiboak salduko dira.

Negoziazioak sekretupean egiten ari dira, eta ia bukatuta daude. Noski, halako mauka finantzarioa eskuratuko duenak, putre-funtsak, bere eskariak egingo ditu bere negozio-zorroa gizentzeko, operazioan ahalik errentagarritasun handiena ateratze aldera.

Agian aktiboen kitapen hau ez da mailegu hipotekarioetara hedatuko, kreditu hauek berme hipotekarioa duten aldetik, baina negoziazioa hain sekretua denez eta etorkizunean beste salmenta batzuk etor daitezkeenez, hau ezin da erabat baztertu.

Epe laburreko operazio honekin Kutxabankek etekin bat lortuko du, baina epe ertain eta luzeko irabazi askoz handiagoak alde batera utziaz.

Bestalde, Kutxabankengan honek ez dauka soilik eragin monetario hori. Izan ere, putre-funtsari Gizarte ekintzara eta enpresa nahiz pertsonen maileguetara bideratu beharko liratekeen diru-sarrera batzuk opari emango bailizkioke, horrela euskal ekonomiari galera larria eraginez.

Operazioak beste ondorio sozial latz batzuk izango ditu, eta Kutxabanken irudiari erasango dio. Salmenta burutu orduko, kontu horien kudeaketa putre-funtsaren eta bere praktika mafiosoen esku izango da. Kontratua Kutxabankekin itxi duten bezeroek (zeinek ez duten informaziorik jaso, eta ez dituzten kontsultatu) ikusiko dute bankua ez dela euretaz arduratzen eta haren ordez funts harentzako lan egiten dutenek “artatuko” dituztela. Kutxabankeko bezeroen datu konfidentzialak ezertarako eragozpenik ez duten espekulatzaileek ustiatuko dituzte.

Bezeroen kexuek eta haserre logikoak areago okertuko dituzte Kutxabankeko enplegatuen lan-baldintzak; hauek eman beharko dute aurpegia beste batzuk hartutako erabakiengatik (hauek ez baitira bankuan egongo, eta berenganaino iristeko aukerarik ere ez baita izango).

Honek ematen du neurria Kutxabank zein eratako finantza-erakunde izatera eraman nahi duten; banku pribatu komertzial hutsa, alegia. Horretarako pribatizatu nahi dute. Izan dadin ez zerbitzu publikoa eskaintzen duen bankua, baizik banku pribatuen ohiko praktikak garatzeko ondo olioztatutako makina.

Hau da biderik egokiena berandu baino lehen Kutxabank merke-merke edozein nazioarteko bankuren eskutara pasa dadin.

Estrategia hau kosta ahala kosta Kutxabanken irudia kaltetzea erabaki dutenek bakarrik marraz dezakete, horrela nazioarteko banku handien esku uzteko; eurek badakite BBK eta Vitaleko ekainaren 30eko batzarren ondoren Kutxabank pribatizatu eta Kutxak likidatzeko funtsezko urratsa emateko misioa beteta izango dela.
Arrazoi horiengatik honakoa eskatzen dugu:
• Amaiera eman diezaiotela, eta atzera eragin, Euskal Kutxak pribatizatu eta bankarizatzeko prozesuari.
• Legez berma dadila Euskal Kutxen izaera publiko eta soziala, eta hau ziurtatuko duen euskal finantza-sistema publiko bat sor dadila.
• Ekainaren 30ean, BBK eta Vitaleko administrazio-kontseiluei publikoki eta idatziz eskatu diegun moduan, batzarreko gai-ordenetik bederatzigarren puntua kentzea, Euskal Kutxak Banku-Fundazio bihurtzeari buruzkoa alegia.
• Berehala eman dezatela dimisioa Kutxetan eta Kutxabanken, kargu politiko eta profesional direla ere, estrategia antidemokratiko eta golpista hau inposatzen ari direnek, eta Kutxetan-Kutxabanken gordailutan utzitako baliabide komunitarioak xahutzen dutenek, espekulatzaile, mafioso eta akziodun pribatuei emateko.
• Bestelako erabakiak hartzeko garaiz gabiltza, euskal kreditua eta aurrezkia sozializatze aldera, kutxen izaera publiko eta soziala indartuz, finantza-erakunde gisa mantenduz eta euskal ekonomia eta jendartearen zerbitzutan egingo den kudeaketa demokratikoaren bidez.

Batzarkideentzako deialdia

Bereziki dei egiten diegu ekainaren 30ean BBK eta Vitaleko batzarkide direnei, 150 urteko historian hartu den erabakirik garrantzitsuena hartuko baitute, konplize ez daitezela izan honako ez egitekoetan:
• Batzarren funtzionamenduan demokraziari eman dioten astindua, batzarkideak derrigortu nahi baitituzte administrazio-kontseiluaren proposamenei baiezko botoa ematera.
• Frankismotik hona euskal jendarteari eragin dioten baliabide komunitarioen espoliazioarik handiena.

Bilbon, 2014ko ekainaren 27an

ELA eta LAB sindikatuak
 

 

 

LABek Kristau Eskola eta Ibaigane Fundazioari ikastetxea zabalik mantentzeko dauden aukerak azter ditzatela exijitzen die

LAB sindikatua Ibaigane Ikastetxearen kudeatzaileek iragarritako itxieraren kontra mobilizatzen ari da. Egoera konpontzeko nahiarekin bai Hezkuntza Sailari bai Kristau Eskolari bilera eskaera egin dien arren ez du erantzunik jaso oraindik. LABek ikastetxea zabalik mantentzeko dauden aukerak azter daitezela exijitzen du.

Gizarte Ekimeneko LABen oharra
IBAIGANEKO LANGILE ETA FAMILIAK AURRERA!!

«Orain dela bi aste, Ibaigane Ikastetxeko kudeatzaileek iragarri zuten zentroaren itxiera. Ordutik langileek haien etorkizunaz ez dute berririk izan, ez Hezkuntza Sailetik, ez Kristau Eskolatik.

LAB Sindikatuak gogor salatu nahi du hartutako erabakia eta bat egiten du langileek egiten ari diren kontzentrazioekin.

Beste aldetik, LAB sindikatuak bilera eskaera egin die bai Hezkuntza Sailari bai Kristau Eskolari, baina erantzunik ez dugu jaso; jakin badakigu hartutako erabakia alde bakarrekoa izan dela familiak eta langileak kontuan hartu gabe.

LABen helburu nagusia enpleguaren defentsa izan da beti; KALERATZERIK EZ EGOTEA, LANGILE GUZTIEN BIRKOKAPENA ETA LAN HITZARMENA SEKTOREKO LANGILE GUZTIENTZAKO eta horrela jakinarazi genien maiatzaren bukaeran Gizarte Ekimeneko patronal guztiei enpleguaren aldeko akordioa eskainiz.

Kasu honetan, Kristau Eskola eta Ibaigane Fundazioari exijitzen diegu Ibaiganeko langile eta familien aldarrikapenari erantzuteko eta ikastetxea zabalik mantentzeko dauden aukerak azter ditzatela. Beste aldetik, Hezkuntza Sailaren eskuetan dago ikastetxe honetan diru publikoaren kudeaketa eskasaren jarraipena egitea eta erantzukizunak eskatzea.

LAB sindikaturen ustez langileen ordezkari guztiok batera joan behar dugu afera honetatik atera ahal izateko. »

 

 

 

Iruzurra Osakidetzako aldi baterako kontratazioetan

0

Osakidetzan aldi baterako egiten diren kontratu ugariren irregulartasuna salatu nahi du LABek. Entxufismoa ematen ari da Osakidetzan, eta hori nahiko larria ez bada, gainera, kasu horietan ez da kontutan hartzen euskarararen gaitasuna.

Osakidetzako arautegiaren arabera, aldi baterako langileen (pertsonal estatutarioaren) izendapenak hiru motakoak izan daitezke: interinoak, ebentualak edo ordezkatzekoak. Izendapen interino eta ordezkatzekoak (sustituziokoak), lanpostu konkretu bati lotuak egoten dira, eta ondorioz, lanpostuaren baldintza akademiko eta hizkuntz gaitasunezkoak bete behar dira bi izendapen mota horietan. Izendapen ebentualak, aldiz, ez ohiko lan kargei erantzuteko erabili beharko liratekeenez, ez dira egiten lanpostu zehatzei lotuta eta, ondorioz, Hizkuntz Eskakizunak lanpostuei ezartzen zaienez, kontratazio hauetan ez da kontutan hartzen euskararen gaitasuna.

Osakidetzako Zerbitzu Erakunde ugaritan gertatzen ari dena ere salagarria da: sistematikoki izendapen ebentualak egiten dira, erakunde bakoitzak kontratazio hori zuzenean kudeatzen du. Aitzitik, araudia errespetatuko balitz, izendapen horietako asko interinoak edota ordezkatzekoak izan beharko lirateke eta bestelako prozedura jarraitu beharko lukete.

Salatzen ari garen horren adibide dugu Zumaian jazo berri den kasua: Zumaiako osasun zentroa albiste izan da komunikabideetan bertan egindako kontratazio batzuren harira. Bada, Zumaiako kasuan, albiste iturri izan diren lanpostu guztiak titularrik gabe aurkitzen dira eta, araudiari jarraituz, titular berria izendatu bitartean behin behineko izendapen interinoarekin bete beharko lirateke. Gasteizko Osakidetzako Erakunde Zentraletik kudeatzen den «lanpostu hutsen zerrenda» erabiliz, zehazki. Hau egin ordez, Gipuzkoa Eskualdeko pertsonal sailak izendapen ebentualak egin ditu berak kudeatzen duen «ordezkapenen zerrenda» erabiliz, alegia, araudia urratuz, behar adinako gardentasunik gabe eta lanpostuen euskara gaitasun maila kontutan hartu gabe. Ondorioz, lanpostua titular berri batekin bete arteko interinidade kontratazio luzea izan beharko litzatekeena kontratazio ebentual labur eta prekarioa bihurtzen da.

Bestetik, araudiak garbi ezartzen du oporraldietan, baimenetan eta bestelako arrazoiengatik aldi baterako lanera ez joatearen ondorioz lanpostu hutsak betetzeko «ordezkatzeko izendapenak» erabili behar direla, lanpostuaren baldintzak betez, noski. Kasu hauetan ere, araudia urratuz, Zerbitzu Erakunde ugarik izendapen ebentualak erabiltzen dituzte lanpostu huts horiek betetzeko, lanpostuaren prestakuntza eta ezagutza baldintzak ekidinez, beraz.

Praktika hauek entxufismoari ateak irekitzen dizkiote, Zerbitzu Erakunde bakoitzak gustoko dituen langileak kontratatuz eta lanpostuen baldintzak, hizkuntz gaitasunarena tartean, bete gabe utziz eta lan prekarioa eskainiz.

Osakidetzak aldi baterako kontratazioetan gardentasunez jokatu dezan LAB sindikatuak beharrezkoak diren salaketa eta eskaerak egingo ditu. Horretan gaude eta ez dugu amore emango gai honetan ere Osakidetzak langileon eskubideak errespetatu arte.

 

 

 

Posición de LAB respecto a la reforma fiscal anunciada por el Gobierno de UPN

La propuesta de reforma fiscal elaborada por el ejecutivo de UPN se concreta en una rebaja de tipos de gravamen en el IRPF que resulta especialmente generosa para los tramos de renta más elevados, la reducción de la imposición a las rentas del capital y a los grandes patrimonios, y el establecimiento del tipo nominal más reducido de todo el Estado en el Impuesto sobre Sociedades (el 20%), a pesar de que actualmente el tipo medio efectivo apenas alcanza el 12%.

Esta propuesta es absolutamente contraria a los principios de progresividad fiscal, distribución equitativa de la carga tributaria y suficiencia recaudatoria. Además, su único objetivo reside en conceder un trato fiscal más favorable a los beneficios empresariales, a las rentas más elevadas y a las grandes fortunas. Todo ello en detrimento de la recaudación tributaria.

El gobierno de Yolanda Barcina demuestra así su nula voluntad por corregir el injusto reparto de las cargas tributarias que resulta del actual sistema tributario, debido al desigual tratamiento otorgado a las rentas dependiendo de su origen. La prueba más rotunda de este desmesurado atropello es que las rentas del trabajo suponen menos de la mitad del PIB (el 42%), frente al 48,8% que representan las rentas del capital y los excedentes empresariales; sin embargo, la contribución fiscal de las rentas del trabajo triplica los impuestos directos pagados por las rentas del capital y las empresas.

Por otro lado, la propia consejera de Economía y Hacienda, Lourdes Goicoechea, sostiene que la reforma “no se puede hacer a costa de una mayor presión fiscal”, a pesar de que este indicador en Nafarroa se encuentra entre de los más bajos de la Unión Europea. De hecho, sólo hay tres Estados miembros de la UE con una presión fiscal (en porcentaje del PIB) inferior a la nuestra, que son: Letonia, Lituania y Bulgaria.

Lógicamente, cuanto menores son los ingresos públicos, más reducido es el tamaño del sector público y menor su capacidad para proporcionar servicios básicos (sanidad, educación…), estimular la reactivación del empleo y sostener políticas redistributivas que ayuden a combatir la pobreza y las desigualdades sociales.
En este sentido, no sorprende que el esfuerzo dedicado a protección social en Nafarroa sea de los más raquíticos de la Unión Europea. En concreto, según datos oficiales del instituto de estadística navarro (IEN) el gasto social en nuestro territorio representa el 19,4% del PIB, es decir, muy por debajo del 29,1% del PIB que alcanza la media comunitaria. Esta desconvergencia social con respecto a la UE sí que evidencia una situación especialmente gravosa para la población navarra en comparación con la media europea.

Precisamente, la debilidad de las políticas sociales aplicadas en Nafarroa está relacionada con diferentes factores, entre los que destacan: el déficit de competencias (más del 57% del gasto en prestaciones sociales son responsabilidad del Estado), la escasa sensibilidad social de la derecha navarrista, la regresiva orientación de su política tributaria y el nivel de fraude fiscal instalado en las rentas empresariales y del capital.

Como consuelo a todos estos despropósitos es de esperar que la situación de minoría que arrastra el gobierno, y la falta de apoyos entre los grupos de la oposición, permita dar al traste con la anunciada reforma fiscal y acelere el final del régimen de UPN.

 

 

 

Galdakaoko Plataforma sozial eta sindikalak aurrekontu sozialak galdegin ditu

0

Eragile sozial eta sozialek osatzen duten Galdakaoko Plataformak joan den apirilaren 16an gobernu taldeak onartutako 2014ko udal aurrekontuak, alkateak esandakoaren oso bestelakoak direla salatzeko eta aurrekontu sozialak eskatzeko prentsaurrekoa eskaini zuten pasadan ostegunean.

Galdakaoko Plataforma sozial eta sindikalaren irakurketa
AURREKONTU SOZIALAK GALDAKAOKO HERRIARENTZAT
«Joan den apirilaren 16an, Galdakaoko gobernu taldeak sozialisten botoen laguntzarekin 2014ko udal aurrekontuak onartu zituen. Alkatearen esanetan aurrekontu hauek "sendotasuna eta iraunkortasuna emango diete zerbitzuei babes politiko zabala lortu dute eta"

Baina egia bestelakoa da. Urte bi aurrekontu barik egon ostean, berauen onarpena Galdakaoko auzotarren eta eragile sozialen parte hartzerik gabe egin dute. 2013an auzokoen %1 hartu zuten kontuan eta hauei aurrekontuaren inguruko inkesta batzuk egin zizkieten. Aurrekontu horiek ez ziren onartu; oraingoan, gainera, ez dakigu auzokide kopuru hori ere kontuan hartu duten.

Gauzak horrela, Galdakaoko Koordinadora Sozial eta Sindikalak kritika gogorra egin behar die aurrekontu hauei. Ez gaude ados edukian ezta erabili diren formetan ere. Udalak aurkeztutako kontuetako arlo gehienetan zehaztasunak ez dira nahikoak eta honek sinesgarritasuna kentzen die aurrekontuoi. Gai hau behin baino gehiagotan kritikatu izan dugu. Hala ere, gobernu taldeak ez ditu gure eskariak erantzuten eta Gizarte Laguntzen partiden kudeaketaren inguruko azalpenak ez dizkigu ematen galdakoztarroi.

Enpleguari dagokionean, 6 hilabetez, Galdakaoko 36 auzokideren kontratazioaren berri eman digute. Baina, aldi berean, Espainiako Gobernuaren murrizketak ezartzen dizkigu gobernu taldeak eta ondorioz, lanpostuak amortizatu egin dituzte. Gainera, udalak ez ditu gaixotasun bajak betetzen eta ez die behin behineko beharrei ere aurre egiten. Lanpostuak beraz, galdu egin dira eta galdu egingo dira Galdakaon.

Gure herriaren errealitate sozialaren aurrean erantzukizunez jokatu beharko lukete ustez herritarron interesak defendatzen dituztenek. Langabeziak gora egiten du etengabe. 2.300 baino gehiago dira langabetuak azken datuen arabera. 400 bat familiak gutxieneko Diru-sarrerak Bermatzeko Errenta (DBE) jasotzen dute. Gizarte Laguntzetako zerbitzuek onartzen duten moduan gero eta gehiago dira Caritas, Gurutze Gorria eta Elikagaien Bankuaren laguntza eskatzen duten herritarrak.

Industria galtzen ari gara gure eskualdean eta jarduera ekonomikoak behera egin du nabarmen. Honek, gure herriaren pobretzea dakar eta ondorioak argi ikusten dira gure herriko denda txikietan.

Egoera honen aurrean, Galdakaoko udalak onartutako gizarte politika ez da egokia. Aurrekontu sozialak direla esaten digute, baina beharrizan handienak dituztenei laguntzeko zuzendutako diru kopurua ez da gastatzen eta horrela udalaren gerakina handitu egiten da. 2012ko aurrekontuetan (2013korik ez zen egon eta) 250.000 euro onartu ziren Gizarte Larrialdiko Laguntzetarako. Hauetatik 182.943 erabili ziren. ( Gastu honetatik udaletxeak 594 euro baino ez zituen jarri, gainontzekoa Eusko Jaurlaritzak finantzatu zuen eta).

Udaletxeak finantzatu beharreko Banakako Laguntza Sozialetarako 91.000 euro zeuden aurreikusita, baina hauetatik 8.191 euro baino ez ziren erabili. Egoera honen aurrean, hauxe da gure galdera: Zer egin dute soberako diruarekin? Ez dugu honelako kudeaketa txarrik nahi 2014ko aurrekontuetan. Gizarte Larrialdiko Laguntzetarako badago 392.000 euroko partida bat. Kopuru honetatik, Eusko Jaurlaritzak 213.594 euro finantzatuko ditu. Ikusiko dugu zenbat jarriko duen udaletxeak?

Honengatik guztiagatik seriotasuna, borondatea eta konpromisoa beharrezkoak direla esan nahi diogu udaletxeari eta honako eskari hauek egin nahi dizkiogu:

• Udal kontratazioetarako klausula sozialak ezar ditzala.
• Enplegu duina eta egonkorra.
• Gizarte Larrialdiko Udal Laguntza nahikoak eman ditzala.
• Eraginkortasun handiagoa lortu nahian Enplegu eta Gizarte-bazterketa Arloko Kontseiluaren bilera-dei egin dezala.

Aurrekontu SENDOAK nahi ditugu, BAI. Benetako enplegua eta politika sozialak bultzatuko dituzten aurrekontuak nahi ditugu. Eta jakina, auzokide, talde, auzo-elkarte eta eragile sozial eta sindikalen parte hartzearekin egindako aurrekontuak nahi ditugu.

Galdakaon, 2014ko ekainaren 25ean»
 

 

 

LAB eta ELAk Kutxabanken pribatizazioari ezezko botoa ematea legala eta zilegia dela aldarrikatu dute

ELA eta LABeko batzarkideek ekainaren 30ean izango den Batzar Orokorreko gai-ordenetik IX puntua kentzeko eskatu zioten BBKko Administrazio Kontseiluari. Zuzendaritzatik erantzunik jaso ez denean oraindik, bi sindikatuek eta hainbat txosten juridiko aztertu ostean ezezko botoa ematea guztiz legala eta zilegia dela adierazi dute.

LAB eta ELAren oharra
BBK-KO BATZARRA: “EZEZKO BOTOA EMATEA GUZTIZ LEGALA ETA ZILEGI DA”

«Aurreko ostiralean iragarri genuen moduan, ELA eta LABeko batzarkideek ekainaren 30ean izango den Batzar Orokorreko gai-ordenetik IX puntua kentzeko eskatu zioten BBKko Administrazio Kontseiluari. Erakundeko zuzendaritzak oraingoz ez dio eskariari erantzunik eman.

Aurreratu genuenez, ELAk eta LABek hainbat txosten juridiko aztertu dugu BBKren erabakiari buruz, hots, batzarrari Fundazio bihurtu eta Patronatua eratzeko proposamena bozka araztea, eta horrekin lotuta zihoan mehatxuaz, aldeko botoa ematen ez dutenentzako zigorrak ezartzea. Azterketaren ondorioak hauek dira:

1. Erabat legal eta zilegi da ezezko botoa ematea edo abstenitzea Administrazio Kontseiluak bozka arazi nahi duen proposamen itxia dela eta, eta hala jokatzeak ezin du inolako zigorrik ekarri.

2. Zigor mehatxua, erabili diren hitzak medio, lausoa izan arren, ziur gaude bere asmoa dela batzarkideei presio eta xantaia eragitea eta botoa ematerakoan demokrazian modu onartezinean baldintzatzea.

3. Batzarrak kautelaz bertan behera uzteko demanda sartzeak -zeina merkataritza-jurisdikzioan ebatzi beharko litzatekeen-, fidantza handi bat ezartzea ekar lezake.

4. Edonola ere, batzarra egin ondoren edozein demanda sartzeko aukera legoke, hala deialdi prozesuari buruz, nola har daitezkeen erabakien inguruan.

Argudio hauek guztiak aintzat hartuta, ELA eta LAB lehengo ondorio berera iritsi dira, deialdi honek dituen defizit demokratikoei dagokienez; berresten dute Fundazioa eta Patronatua eratzeko erabakiaren zergatia Kutxabank pribatizatzea dela; erabaki horrek kalte sozial itzela eragingo duela, eta ondorioz, BBK banku-fundazio bihurtzearen aurkako botoa emango dutela.

Bilbon, 2014ko ekainaren 25ean

ELA eta LAB sindikatuak»

 

 

 

Lan erreforma aprobetxatu nahi du SEAk Arabako metalerako proposamenean

0

LAB sindikatuak, pasadan ostiralean burututako bileraren balorazioa egiterako orduan, SEAk Arabako Metalgintzarako egin duen proposamenean lan erreforma aprobetxatu nahi duela salatu du, bai edukietan bai lan harremanetan.

Arabako Metaleko mahai negoziatzailearen LABen balorazioa
SEAk lan erreforma aprobetxatu nahi du Arabako metalgintzarako proposamenean

«Gure ustez, SEAk lan erreforma aprobetxatu nahi du Arabako Metalgintzarako egin duen proposamenean, bai edukietan bai lan harremanetan.

Hasteko, pasatutako azken urteak “ahazten ditu”. Gogorarazi nahi dugu SEAk iazko uztailean negoziazioak bukatutzat eman zituen eta orain, zerotik hasi nahi omen du. Horrekin batera, soldata igoerak eskas-eskasak izateaz gain, KPIa desagerrazten ditu eta soilik balizko hitzarmena BOTHAn argiratu aurretik aplikatuko ziren; horrek presio-tresna onartezina da guretzat. Gainera, enpleguaren kontra joz, malgutasun orduak handitzen ditu 70etik 120ra (lan jardunaldia Hego Euskal Herriko handiena izanda), nahiz eta iaz haiek beraiek onartu oraingo 70ak ez direla erabiltzen.

Lan harremanei dagokienez, mehatxuaren karta jolasten jarraitu nahi du 24 hilabeteko ultraktibitate eskasarekin. Deskuelgerako patronalak aurkezten duen klausulak inaplikazioak errazten ditu, ORPRICCErako ateak erabat irekiz.

Beraz, SEAk erreforman sakondu nahi du, enpresetan hitzarmena bera ez aplikatzea errazten, soldatak ia-ia izozten eta enplegua erasotzen. Parametro horietan LABek ezinezko ikusten du akordioa.

Hori gutxi balitz, bileraren egunean bertan enteratu gara SEAk TSJPVren sententziari helegitea jarri diola, egoera segurtasunik gabeko egoera bat bilatuz. Gure ustez, guztiz kontrajarriak dira negoziatzeko borondatea eta halako erabaki bat hartzea.

Honen aurrean, sindikatuak hitzarmen duin eta blindatuaren alde mobilizatzen jarraituko du. Horrela egingo dugu, hurrengo asteazkenean, hilak 2, enpleguaren defentsan eta hitzarmenen aldeko mobilizazio egun batekin. Beste sindikatuek argitu beharko dute zer egiteko prest dauden herrialdeko hitzarmen duin eta aplikagarria defendatzeko.

Gasteiz, 2014ko ekainak 27»

 

 

 

LAB eta STEE-EILASek Barakaldok Partzuergoko Haurreskola behar duela aldarrikatu dute

0

Pasadan ostegunean LAB eta STEE-EILAS sindikatuek deituta konzentrazioa burutu zen Barakaldoko Udalaren aurrean "Barakaldok behar duelako Partzuergoko Haurreskola" lelopean. Barakaldon 100 haur baino gehiago udal haur eskoletatik kanpo gelditu dira, bertan dagoen eskaintza nahikorik ez delako.

LAB eta STEE-EILAS sindikatuen irakurketa
BARAKALDOK BEHAR DUELAKO PARTZUERGOKO HAURRESKOLA
«Barakaldon 100 haur baino gehiago udal haur eskoletatik kanpo gelditu dira, bertan dagoen eskaintza nahikorik ez delako, gainera, Barakaldon dagoen eskaintza pribatua oso handia da eta familia asko zuzenean aukera hori behartuta hartu behar dute.

Egoera hau urtero errepikatzen da eta, duela bi urte baino gehiago (2011ko abenduan), Udalbatzan PNV-EAJk aurkeztutako mozio bat onartu zen, mozio horren bitartez Barakaldo herria Haurreskolak Partzuergoan integratzea erabaki zen eta hemendik aurrera zabaldu behar diren haurreskola berriak Partzuergoko sarean integratuko ziren, dagoen beharra eta eskaerei erantzuna eman ahal izateko.

Hemendik aurrera, PSEk, alkatetza daukan alderdiak, Partzuergoko Haurreskolen kontra mantendu duen jarrera oso mingarria izan da, behin eta berriro, gure kontrako irainak eta gezurrak bota dituelarik, gure profesionaltasuna kolokan jarri du behin eta berriro.

Azpimarratu behar dugu, Haurreskolak Partzuergoan integratu diren herrietan eredu ezberdinak daudela, herri askotan, Partzuergoko haurreskolak zabaldu dira aurretiaz zeuden udal haur eskolak mantendu direlarik, Udalari dagokio bertan dauden familien artean ezberdintasunak ez sortzeko neurriak hartzea.

Haurreskolak Partzuergoa orain 10 urte sortu zen, Eusko Jaurlaritza eta udaletxeen arteko hitzarmenaren ondorioz. Helburua argia da: 3 urtetik beherakoen asistentzia eta hezkuntza-arreta ziurtatzea, hau da, lana eta familia uztartzeko bitarteko izatea eta haurraren heziketa eta garapen integrala bermatzea.

Proiektua pixkanaka handituz joan da eta 2003ko abenduan 31 haur eskolekin hasi baginen ere, egun EAEko 176 udalerritan daude eta 230 haur eskola izatera iritsi gara, bertan 1.200 hezitzaile ari garelarik. Hamar urteko ibilbide oparo honetan 35.000 haur inguru egon dira haur eskoletan eta datorren ikasturteari begira 8.200 plaza eskainiko dira.

Haurreskolak Partzuergoak oinarrizko Hezkuntza proiektu propioa izanik haur eskola bakoitzak bere lan ildoak eta jarduerak aurrera eramaten ditu. Horretarako formazio saioak jasotzen ditugu eta urtero formakuntzaren bitartez hezkuntza proiektua elikatzen dugu, esku hartze koherentea izatea ahalbideratzen duena. Familiekin harreman estua dugu eta gure esku hartzeen berri emateko eguneroko harremanean zein bitarteko ezberdinak jarriaz ere egiten dugu.

Bertan lan egiten dugun langilekok kualifikazio profesionala haur hezkuntzako irakaslea, haur hezkuntzako gradua, haur hezkuntzako goi-mailako teknikari titulua edota haurtzaindegiko teknikari espezialista titulua izatea beharrezkoa zaigu. Bestalde guztiok dugu administrazioan lan egiteko beharrezkoa den EGA edo baliokidea den titulazioa. 

0-3 urte bitarteko umeentzako osatua dagoen dekretuan agertzen diren ratioak hobetzen ditugu. Sindikatuen aldarrikapena izan da betidanik gela bakoitzean bi hezitzaile egon behar direla une oro, eta hori lortzeko lanean segitzen badugu ere, gaur egun, dekretua hobetzeak haurren ongi izatea bermatzea eta hezitzaileok burutzen ditugun jarduerak eta betebeharrak aurrera eramatea errazten du. Haurren eskubideak bermatze aldera gehienez 8 orduko egonaldia baimentzen da.

Gure ustez, onartezina da, jarrera politiko bat defendatzeko, beste batzuen kontrako gezurrak botatzea, eta jarrera hori salatzeko Barakaldoko Udalbatza ospatzen den momentuan, kontzentrazio bat burutzea erabaki dugu. Kontzentrazio honen leloa hauxe izan da: BARAKALDOK BEHAR DUELAKO PARTZUERGOKO HAURRESKOLA.

Alderdi politiko ezberdinekin hitz egin dugu beraien atxikimendua lortzeko, horregatik kontzentrazio honetan ez dira siglak agertuko ahalik eta zabalagoa izateko.

LAB eta STEE-EILAS»
 

 

 

El salario de las mujeres vascas debería crecer un 36,2% para equipararse al de los hombres

El INE ha publicado hoy los resultados de la última Encuesta Anual de Estructura Salarial, correspondiente al año 2012. La principal conclusión que extraemos de esta operación estadística es el incremento de la brecha salarial entre hombres y mujeres, una realidad que se ha visto agravada por culpa de la crisis y de las reformas impuestas contra los salarios y los derechos laborales.

Esta intolerable situación, además de vulnerar el principio de igualdad salarial y negar las mismas oportunidades a mujeres y hombres, constituye un retroceso en la lucha por una sociedad más equitativa.

Por otro lado, queda demostrado que la estrategia de devaluación salarial está siendo especialmente dura para los colectivos más vulnerables y con menores remuneraciones, entre los que se encuentra el colectivo femenino.

Según se desprenden de esta encuesta, en Araba, Bizkaia y Gipuzkoa el salario bruto anual de las mujeres es de media 7.771 euros inferior a la retribución bruta anual de los hombres. Es decir, que las mujeres deberían ganar un 34,8% más para obtener el mismo salario que el resto de sus compañeros.
Mientras que en Nafarroa, las mujeres percibieron de media 8.170 euros menos que los hombres en concepto de salario bruto anual. Lo que significa que el salario de las mujeres debería incrementarse de media un 42% para equipararse al de los hombres.

Ponderando estas remuneraciones, obtenemos que en Hego Euskal Herria el salario bruto medio de los hombres es 7.852 euros superior al de las mujeres. Dicho de otra manera, el sueldo de las mujeres tendría que aumentar un 36,2% de media para igualarse al de los hombres.

No obstante, la definición oficial de brecha salarial mide las diferencias de ingresos por hora de trabajo (remunerado), permitiendo así comparar salarios considerados como el “precio de la mano de obra”. Según la información del INE, los hombres en la CAV ganan de media un 25,1% más por hora que las mujeres; y en Nafarroa el salario/hora de los hombres es un 29,3% superior al de las mujeres. Por tanto, la media ponderada para el conjunto de Hegoalde indica que la ganancia por hora de los hombres es un 25,9% mayor que la de las mujeres.

Sin embargo, el concepto salario/hora enmascara otro tipo de discriminaciones de género que tienen su origen en actitudes culturales, conductas sociales y prácticas empresariales que reproducen modelos jerárquicos anclados en el patriarcado más rancio.

Como consecuencia del tradicional reparto roles entre hombres y mujeres, de la división sexual del trabajo y de la segregación ocupacional y profesional, las mujeres reciben un trato discriminatorio y todavía hoy son relegadas a ocupar un papel subalterno en el ámbito laboral. Estos procesos de segregación obligan a las mujeres, en general, a seguir unos patrones de inserción laboral más precaria. De esta manera, las mujeres son contratadas preferentemente en sectores de actividad y categorías profesionales menos valoradas y peor pagadas.

De hecho, más del 83% de los empleos a tiempo parcial son desempeñados por mujeres. Asimismo, la tasa de temporalidad afecta hoy al 17,7% de los hombres asalariados, mientras que en el caso de las mujeres se eleva al 23,8%.

En definitiva, la desigualdad salarial es el fiel reflejo de las múltiples vertientes que adopta la discriminación laboral por razón de género, cuyo impacto perjudica las condiciones materiales y la calidad de vida de las mujeres, las expone a niveles de pobreza más elevados, y repercute negativamente en sus niveles de protección social, dando lugar a prestaciones por desempleo y pensiones más reducidas para las mujeres.

Por todo ello, es urgente poner fin a las prácticas empresariales discriminatorias. Ahora bien, para lograr este objetivo no será suficiente con elevar el tono de la denuncia o aumentar el grado de exigencia para que los poderes públicos adopten medidas eficaces; también debemos reforzar la firmeza de nuestra acción sindical frente a esta injusta arbitrariedad.

Encuesta anual de estructura salarial. Ganancia media anual (en euros). Serie 2008-2012

NAF
Ambos sexos
Mujeres
Hombres
Diferencia
Hombre/Mujer
2008
23.342,74
19.212,76
26.635,75
7.422,99
38,6%
2009
23.657,71
19.487,55
26.755,77
7.268,22
37,3%
2010
23.824,88
19.927,15
26.982,49
7.055,34
35,4%
2011
24.384,92
19.977,24
27.834,48
7.857,24
39,3%
2012
23.784,38
19.462,13
27.632,80
8.170,67
42,0%
 
 
 
 
 
 
 
 
AR-BZ-GK
Ambos sexos
Mujeres
Hombres
Diferencia
Hombre/Mujer
2008
25.547,13
21.766,07
28.264,00
6.497,93
29,9%
2009
26.162,45
22.502,47
28.889,92
6.387,45
28,4%
2010
26.593,70
22.706,10
29.708,66
7.002,56
30,8%
2011
26.370,36
22.449,59
29.492,66
7.043,07
31,4%
2012
26.535,61
22.313,41
30.084,89
7.771,48
34,8%
 

GANANCIA MEDIA ANUAL – 2012

HOMBRES
MUJERES
Diferencia
Hombre/Mujer
Nafarroa
27.632,80
19.462,13
-8.170,67
42,0%
Araba-Bizkaia-Gipuzkoa
30.084,89
22.313,41
-7.771,48
34,8%

Hego Euskal Herria

29.535,04
21.683,14
-7.851,90
36,2%