2025-12-25
Blog Página 1217

LAB valora positivamente el preacuerdo alcanzado para garantizar el empleo en Fagor Electrodomésticos

LAB valora positivamente el preacuerdo alcanzado el pasado viernes de garantía de empleo en el Expediente de Regulación de Empleo. Dicho acuerdo posibilita que el adquirente o adquirentes de Fagor Electrodomésticos recoloquen a los trabajadores y trabajadoras que opten al empleo.

Por otro lado, a las personas que han optado por extinguir la relación laboral se les ha dado esa oportunidad.

Para LAB, ese acuerdo sienta las bases para que todo aquel que haya optado por el empleo pueda conseguir un empleo.

LAB quiere resaltar el papel que han tenido los trabajadores y trabajadoras que han luchado por el empleo, sin su compromiso este acuerdo no sería posible.

Para finalizar, queremos recordar que aún queda mucho por hacer, para materialziar los acuerdos.

Queremos hacer un llamamiento a las instituciones públicas para que se involucren en ello, ya que Euskal Herria no se puede permitir que en Basauri y Azpeitia no se creen los puestos de trabajo que aún se pueden crear.

El acuerdo alcanzado en el seno de una cooperativa entre empresa y sindicatos en una muy difícil situación,muestra que la complementariedad de esos mundos es posible, y si hay voluntad se puede llegar a acuerdos. En el futuro, va a ser imprescindible crear puentes entre esos dos mundos.

 

 

 

Bizkaiko Metalgintzako 2001/03ko hitzarmenak indarrean dirau

0

LAB sindikatuak hainbat komunikabidetan esandako informazio zein balorazioen aurrean Bizkaiko Metalgintzako 2001/03ko hitzarmenak indarrean dirauela eta bere lan baldintzak bizkaiko metalgintzako langilegoari aplikagarri direla adierazi nahi du.

LAB sindikatuaren oharra hainbat komunikabidetan esandako
informazio zein balorazioen aurrean

Bizkaiko Metalgintzako 2001/03ko hitzarmenak indarrean dirau eta bere lan baldintzak bizkaiko metalgintzako langilegoari aplikagarri

Lehenik eta behin argi utzi nahi dugu EAEko Auzitegi Nagusiak 2014ko ekainaren 10ean emandako epaiak, non 2008/2011ko Bizkaiko Metalgintzako Lan Hitzarmenak, eragin mugatukoa, CCOO eta UGT sindikatuek sinatutakoa, indarrean ez dagoela ebatzi duena, ez du bere baitan ekartzen ez denik Bizkaiko Metalgintzako Lan Hitzarmenik.

Esan ez dena da, 2001/2003ko Bizkaiko Metalgintzako Lan Hitzarmena, hau bai eragin orokorrekoa, hau bai gehiengo sindikalak sinatutakoa, hau bai aplikazioa orokorrekoa (ez mugatukoa), hau bai lan legediaren arabera arau izaera duena, hau bai EAEko Justizia Auzitegi Gorenak 2014ko martxoaren 14ean emandako 514/2014 zenbakidun epaian indarrean jarraitzen zuela, hau da, ultraaktibitatean dagoela ebatzi zuen, eta beraz bi aldeentzat nahitanahiez aplikagarri.

Beraz, gaur egun metalgintzako Bizkaiko hitzarmenik ez dagoela esatea, EAEko Justizia Auzitegi Nagusiak emandako ebazpena aintzat ez hartzea da, eta patronalak lan hitzarmen honetan jasotako lan baldintzak aintzat hartu ez eta okerragoak inposa ditzakela baieztatzea, erabateko gezurra da, legean oinarritzen ez dena, eta beraz okerreko informazioa da, nahastea sortzen duena.

Bigarrenik, sektorearentzat duinak izango diren lan baldintzak ekarriko dituen irtenbidea bi aldeen arteko negoziaketan datza lan hitzarmen berri bati begira, horretarako LAB sindikatuak bere proposamena aurkeztu zuen, eta gaur da eguna patronalak ez duela erantzun zergatik ez den posible.

Hirugarrenik, FVEMek duen jarrerarekin, 2001/2003ko lan hitzarmena indarrean dagoela aitortu barik jarraituz eta askoz okerragoak izango diren lan baldintzak inposatu nahian, argi uzten du negoziatzeko duen borondate eza, horren aurrean LABek lan zentroetan, kalean zein mahai negoziatzailean borrokan jarraituko du, mobilizatzen eta beste sindikatuei (ELA, CCOO eta UGT) elkarrekin mobilizatzera deia eginez.

 

 

 


Bizkaiko Kontserberetako herrialdeko hitzarmena eraberritzeko indarra eman diote LABi sektoreko langileek

0

Bizkaian sektoreko enpresa guztietan LABek burutu duen sinadura bilketan, %50a baino gehiagok sinatzea lortu da. Hitzarmena eraberritu behar dela aldarri egiten du langileen gehiengoak. Patronalak blokeatzen du hitzarmena, baina aldi berean, ELA (gehiengoa du sektorean) eta CCOO eta UGTren aldetik ere, blokeo hori gainditzeko borroka planteamendurik ez dago.

LAB mobilizatzera deitzen ari da (lanuzteak, kontzentrazioak, sinadurak…), eta indarrak biltzera maiatzaren 20an egindako proposamenaren inguruan. Proposamen gauzagarria eta mami duina duena, beste herrialdeko hitzarmen batzuetan sinatzea lortu dena.

Patronalak mahai negoziatzailea blokeatuta daukan heinean, prest azaldu da maiatzaren 20an LABek egindako proposamena negoziatzera sindikatuon gehiengoaren oneritzia izango balu, une honetan ez duena, ELAk ez baitu berea egiten.

ELAk, une honetan gutxi gora beherako %40aren ordezkaritza duenak sektorean (azken hauteskunde sindikalen arabera), Mahai Negoziatzailean duela 7 urte zeukan ordezkaritzari eusten dio Mahaia blokeatzeko erabiliaz (Mahaia 2008an sortu zen eta une honetan mantendu egiten dira garai hartako ordezkaritzak), Hitzarmena eraberritzeko planteamendurik egin gabe. Gaur egun gehiengorik ez badauka, zergatik inposatu nahi digu bere estrategia sindikala?

Ulertezina egiten zaigun jarrera hartu du ELAk Bizkaiko Kontserba Hitzarmenean, ulertezina Bizkaian holako jarrera edukitzea eta aldi berean Araban, Ehun Merkataritzan herrialdeko hitzarmena sinatzea, LABek Kontserbetarako proposatzen duena baino mamiz askoz txarragoa. Ultraktibitate gabe sinatu du Hitzarmena, inaplikazio klasula gabe, 2013an soldata igoera gabe eta 2014rako %0,70 igoerarekin (KPIari erreferentziarik egin gabe eta erreferentzia hori desagertze bidean ipiniaz ez baita Hitzarmenean agertzen).

Horregatik diogu ez dugula ELAren jarrera ulertzen hemen, nola ez duen onartzen planteamendu integratzaile bat indarrak batu eta patronalari aurre egin ahal izateko Hitzarmen duina lortzeko bidean; eta bitartean, beste mahai sektorial betetan, askoz Hitzarmen txarrago sinatzen duen. Ez dugu ulertzen, zergatik Araban bai eta hemen ez? Zer dauka ELAk guzti honen atzean? ELAk azaldu beharko du LABek ez baitu ulertzen!

CCOOk bere garaian esan zuen ezer ez zuela planteatuko EAEko Auzitegi Nagusiak 2007–2011 Hitzarmenaren inguruko ebazpenaren aurretik. Zuen informaziorako, epaimahai horrek ebatzi du antzeko Hitzarmen baten inguruan Bizkaiko Metalean, eta ebazpena aurkakoa izan da, sindikatuok aurkeztutako helegitearen aurkakoa, eta ziurrenik Kontserbetan berdina gerta daiteke.

CCOOk eta UGTek euren planteamendu argia mobilizazioen alde egiteaz gain, beste lan gehigarri bat ere badute egiteke, hots, Kontserba Hitzarmen Estataletik laugarren disposizioa desagertzeko lana egitea, hori baita Bizkaian Hitzarmen propioa edukitzea oztopatzen gaituena.

LABek mobilizazio eta negoziazio bidean aurrera egingo du Hitzarmen sektoriala lortu ahal izateko oinarri gisa.

Une honetan daukagun egoera azaltzeko asanblada irekietara deituko ditu sektoreko langileak epe labur batean, eta parte hartu nahi duten sindikatu guztientzat ere irekiak izango dira. LABek ez du ezer ezkutatzeko!
 

 

 

Presentan un ERE de suspensión en Aiala Vidrio

0

Ayer día 17, se celebró la primera reunión del ERE de suspensión (ahora llamado ERTE) entre el Comité y la Dirección de Aiala Vidrio de Laudio. La intención de la empresa es aplicarlo entre octubre de 2014 y marzo de 2015, para un máximo de 30 días laborables por trabajador. Desde LAB nos oponemos frontalmente a estas pretensiones y haremos lo posible para que el ERTE en Aiala Vidrio no se lleve adelante.

La empresa trata de justificarlo por el exceso de stock existente en el grupo Vidrala y las medidas las aplica en la planta de Laudio parando un horno para producir menos. Aducen que el problema viene desde el año pasado, mientras este mismo año se ha renovado en otra planta del estado un horno similar al que pretenden parar en Aiala Vidrio, aumentando su capacidad de producción y poniéndolo nuevamente en marcha, sabiendo que con ello se agravaría el problema que plantean.

Consideramos que se pretende hacer pagar a la plantilla de Aiala Vidrio su lucha en contra de las intenciones de la empresa de aplicar la reforma laboral y las mejoras conseguidas en la negociación del Convenio que estaba prácticamente ultimada a la espera de ser firmado, pero antes de la firma han presentado el expediente.

En la reunión quedo clara la intención de la empresa de utilizar la prestación de desempleo de los trabajadores y trabajadoras (dinero publico) para seguir consolidando los beneficios económicos históricos que Aiala Vidrio viene anunciando trimestre tras trimestre.

Desde LAB nos oponemos frontalmente a estas pretensiones y haremos lo posible para que el ERTE en Aiala Vidrio no se lleve adelante.

 

 

 

Zerbitzu publikoak hobetu eta garatu
eta enplegu publikoa sortzearen beharra aldarrikatu du LABek Lakuan

Lakuako Eusko Jaurlaritzaren egoitzaren aurrean LABeko 70 langile eta ordezkari bildu ziren atzo enplegu publikoaren defentsan. Andres Ziarreta sailburuordeari zerbitzu publikoak hobetu eta garatu
eta enplegu publikoa sortzearen beharra aldarrikatzen duen gutuna helarazi zioten.

«Kanoso» deituriko librantzen auziak badu langileen eskubideei egindako beste murrizketa batez gain enplegu publikoaren galeran eragin nabarmena, 35 orduko lan-astearen kontuak bezalatsu. Gogoratu beharra dago aurreko bi urteetan Jaurlaritzak 4.000 kontratazio gutxiago egin dituela. Espainiar estatuak agindu eta Eusko Jaurlaritzak zintzo betetako murrizketa honek ere ohiko ezaugarriak jasotzen ditu, hots, inposizioa eta negoziazio kolektiboaren eskubidearen urraketa.

Halere oraingoan erasoak LABek erantsiko ez duen aldagai berria dakar, gatazkaren indibidualizazioarena alegia. Horrela, langileon eskubideei egindako eraso honen aurrean erantzun kolektiboa lehenesten dugu, eta erreklamazio indibidualak bultzatu baino, guztionak diren eskubideak errespetatzea exijitzen dugu diskriminaziorik gabe. Bide honetan, borroka kolektiboak sustatuta, kontzentrazioa egin dugu LABeko zerbitzu publikoetako langile eta ordezkariok Lakuan, eta Andres Ziarreta sailburuordeari gutuna helarazi diogu honako aldarrikapenekin: enplegua suntsitu duten neurri guztiak atzera botatzea; euskal esparruaren defentsa egitea; negoziazio kolektiboari bide ematea;eta lan harremanak ez indibidualizatzea, langile bakar bati sententziaz aitortutako eskubideak guztiei aplikatuz.

Hain zuzen ere gaur bertan Urkulluren gobernuak Araba, Bizkai eta Gipuzkoarako datorren urterako aurrekontuen irizpide teknikoak zehazten ditu, eta hauen oinarria «zorra kitatzea» omen da. Honen aurrean zera gogorarazten diegu lehendakariari eta bere taldeari, bankuekin baino, euskal jendartearekin eta langileokin dutela kitatu beharreko zorra. Behingoz konpromiso bat har dezatela hemengo zerbitzu publikoen eta jendartearen defentsan, Madrilen aginduen menpe egon gabe.
 

 

 

LABek euskal errepublika eta independentziaren alde egiten du

LAB sindikatuak bihar Euskal Herrian euskal errepublikaren alde deitutako mobilizazioekin bat eginez, euskal langileak bertan parte hartzera animatzen ditu. Aldi berean, LABek etxe eta lantokietan euskal ikurrak jartzeko deia luzatu nahi du.
 

 

 

Kutxabank esku pribatuetan uzteko xantaia egin nahi digutela salatu dute LAB eta ELAk

LAB eta ELA sindikatuek prentsaurrekoa eskaini zuten atzo Bilbon Kutxabank, bankarien eta espekulatzaileen mesedetan, Espainiako banka handiaren eta espainiar nahiz EAEeko Gobernuen mesedetan pribatizatuko dela salatzeko. Honi aurre egiteko euskal herritarren mobilizazioa beharrezkotzat jotzearekin batera, datorren larunbatean, hilak 21, Bilbon Kutxabanken pribatizazioaren aurka izango den manifestazioan parte hartzeko deia luzatu zuten.

LAB eta ELAren irakurketa
Xantaia egin nahi digute Kutxabank esku pribatuetan uzteko

Diruaren boterea hasten den tokian amaitzen da demokrazia

Denok dakigu, Kutxabank, bankarien eta espekulatzaileen mesedetan, Espainiako banka handiaren eta espainiar nahiz EAEeko Gobernuen mesedetan pribatizatuko dela.

Jakinekoa eta agerikoa da irabazi asmorik gabeko finantza erakundeak diren Euskal kutxak, euskal erakundeen, ezarleen eta langileen partaidetzarekin kontrolatuak, eraldatzeko prozedura osoa, prozesuaren beraren onuradun izango direnek ezarri dutela (akiziodun pribatuak eta finantza-kapitala alegia).

Azkenean, eragozten ez badugu, Euskal Kutxen-Kutxabanken pribatizazioa, frankismoa amaitu zenetik euskal gizartearen aurka egin den lapurretarik handiena izango da. Dena guztiz planifikatu dute bankuen agindupean erakundea kudeatu dutenek eta ate birakariaren jardunaz onura atera nahi dutenek.

Bide honetan, kutxak banku baten (Kutxabank) akziodun bilakatu dira, akzioak merkatuan erosi eta saldu ahal izan daitezen eta banku-negozioa Kutxabanken esku uzteko. Erakundeen eta gizartearen ordezkaritzari bankuaren kontrola ukatu zaio; orain, Kutxak Banku-fundazio bihurtuz, haiek aukeratutako hamabost lagunek erabaki dezaten nahi dute noiz, nola eta nori saldu, oraindik orain, Euskal Kutxen esku dauden akzioak.

Hau guztia, indarrean dagoen legeria haien nahieran aldatuz egin dute; legedia “espresa” eginez, figura juridiko berria sortzeko (banku-fundazioena), baldintzatu dezaketen aurrekarietatik askea; legea araudiaren arabera garatu dute, baldintzen, patronatuaren, berme funtsaren, zigor-erregimenaren, fundazioaren buru berriak beren buruak hautatzearen,… baitan; Kutxabanken esku dagoen banku-negozioaren kontrola gordetzen dute, kontseilua eta exekutiboa sortuz gutxienez bost urterako, erabateko pribatizaziorako aurreikusita dagoen denbora, hain zuzen ere.
Baina hau gutxi balitz ere, Kutxak Banku-fundazio bihurtzeari edozein arbuio mota eragozteko, Kutxetako bileretan, haiek egindako “legedia espresa” are gehiago bihurtzen dute eta Kutxen eta Banku Fundazioen legearen lehen xedapen iragankorraren bitartez zigorrak ezartzen dituzte konpromisarioak aurkako botoa eman dezaten, abstenitu daitezen edota bozkatzeko unean alde egin dezaten eragozteko. Ekainaren 30eko BBKren ohiko batzar orokorreko deialdian honakoa planteatzen da:

• Guztiz antidemokratikoa den prozedura. Botazio bakarra zehazten da kontu ezberdinak onartzeko, hala nola, banku-fundazio bihurtzea, Estatutuak, Patronatua, Gizarte Ekintzaren zuzkidura 2014rako. Hauetarako gai bakoitza bere aldetik bozkatu beharko zen. Gainera, zehazten da botazioa “izenetik deituta” izango dela, “orden alfabetikoz”, batzarreko kide bakoitzaren botazioaren zentzua jasoa izan dadin.
• Isun mehatxua botazioaren emaitza aldekoa ez bada. Botazioaren emaitza batzarrean aldekoa ez bada, zigorrak jartzearekin mehatxu egiten zaie “kontrako botoa ematen dutenei edo boto zuria ematen dutenei edo batzarrean egonda, abstenituko direnei eta baita bertan ez daudenei ere”. Zigor hauek izan ahalko dira “gehienez 500.000 euroko isuna euretako bakoitzari eta gehienez 3 urtetako kargugabetzea” eta kargugabetze eta gaitasungabetze zenbait. Xantaia nabarmena da. Soilik aldeko botoa eman ahal bada, zertarako eman botoa?

Gure baliabideen lapurretari, orain, xantaia, inposizioa eta Kutxen sistema asanblearioa aldez aurretik baliogabetzea gehitu behar diogu, noiz eta inoizko erabakirik garrantzitsuena hartu behar denean. LDIEC-n (Ley 26/1988 sobre Disciplina e Intervención de las Entidades de Crédito) jasotzen diren falta larriengatik 500.000 euro arteko gehieneko zigorra ezartzen da. Espainiako Parlamentuan honen alde bozkatu dutenak, PP eta PNV, egintza politikoaren oinarria, demokrazia alegia, ezabatzen duen jarduera politiko baten sustatzaileak dira.
Pertsona kontseilariak behartu nahi dituzte ekitaldi bakarrean (bozketa bakarra) Kutxak Banku-fundazio bihurtzeko pakete osoari botoa ematera: Kutxak Banku-fundazio bihurtzea, fundazioaren estatutuak, patronatuaren zuzkidura eta esleipena zehaztu.

Euskal Kutxen likidatu eta baliabideak bankarien eta espekulatzaileen esku uztearen aurka gaude guztiz, bai mamiari, bai formari dagokionez; erabakitze-prozesu diktatorialen aurka gaude, interes publikoaren kudeaketa demokratikoa erasotzen baitute. Honekin batera, eskatzen dugu erabaki hori hartu dutenen berehalako dimisioa, bai politikagintzaren esparruan dihardutenena, bai Kutxak-Kutxabanken esparru profesionalean ari direnena. Halaber, alderdi politikoei eskatzen diegu esan dezatela praktika mafioso honekin bat datozen ala ez.

Bilbon, 2014ko ekainaren 17an
ELA eta LAB sindikatuak

 

 

 

Telle eta Urtzi grebalariak aske nahi ditugu! Espetxeratzerik ez!

0

«2013an Aitor Fernandez, Jon Telletxea, Irantzu Yaldabere eta Urtzi Martinez grebalari gazteak epaitu zituzten, 2012ko martxoaren 29ko Greba Orokorraren egunean Bilbon gertatutako istilu batzuetan parte hartu izana leporaturik. Haien kontrako akusazioak oso larriak izateaz gain (autoritatearen agenteen kontrako atentatua, lesioak, kalteak…), poliziak gertakarien inguruan emandako bertsioan soilik oinarritzen ziren. Horregatik, hasiera-hasieratik salatu genuen muntaia handi baten aurrean geundela. Gainera, fiskalak zigor eskaera izugarria egin zuen: 42 urtetik gorako espetxe zigorra Aitor, Telle eta Urtzirentzat (14 urte inguru bakoitzarentzat) eta 18 hilabeteko lan soziala Irantzurentzat. Azkenean, Aitor eta Irantzu absolbitu egin dituzte, baina Telleri eta Urtziri bi urte eta erdiko kartzela zigorra ezarri diete, desordena publikoengatik. Epaia oso epe laburrean betearaziko da, Telle eta Urtzi espetxeratuz.

Horren aurrean, Grebalariak Aske! plataformak honakoa adierazi nahi du:

Aitor, Irantzu, Jon eta Urtzi beren auzoetako jendarte mugimenduan lan handia egiten duten gazteak dira, eta Deustuko Greba Asanbladako kideak. Inolako zalantzarik gabe, horrexegatik erabili dituzte turko-buru gisa.

Agerikoa da ez dituztela ustezko “desordena” batzuk zigortu, baizik eta beste eredu sozioekonomiko baten aldeko borroka eta konpromisoa. Herri sektore anitzen eta langileriaren borrokak aurrera egiten duen heinean, errepresioak ere gora egiten du.

Oso argi daukagu kolpe errepresibo honek, beste askok bezala, bi helburu nabari dituela: borroka sozialen kriminalizazioa eta desaktibazioa. Sistema kapitalistak langileen eta herri sektoreen lan eta bizi baldintzak etengabe kaskartzen dituen bitartean, disidentzia oro edo men egiten ez duen jendea zigortzen du, eskura dituen bitarteko guztiak erabiliz (polizia eta “justizia” sistema barne), munduko beste hainbat tokitan ere ikusten ari garen bezala.

Bidegabekeria ikaragarria da ustezko “desordena publiko” batzuengatik bi gazteri beren bizitzako bi urte eta erdi kartzelako lau hormen artean ematera behartzea. Inola ere onartu ezin daitekeen neurri injustua, krudela eta gizagabea da. Gainera, prozesu honek bi urte luze iraun du, eta hori, berez, zigor erantsia izan da auzipetuentzat eta ingurukoentzat.

Telleren eta Urtziren kontrako epaia sistema kriminal honen beste adibide bat da. Ez da lehenengoa izan eta ez du ematen azkenengoa izango denik, baina guk lanean eta borrokan jarraituko dugu, sistema hau irauli nahi dugulako eta ahal dugulako. Beraz, bidegabekeria hau salatzeko, horrelakorik berriro gerta ez dadin lan egiteko eta beste eredu sozioekonomiko baten alde borrokatzeko deialdia egin nahi diogu euskal jendarteari.

Bukatzeko, gure besarkadarik beroena eta elkartasun osoa Telle eta Urtzirentzat eta haien senide eta lagunentzat. Ez zarete bakarrik egon, ez zaudete bakarrik eta ez zarete bakarrik egongo. Biba zuek!

2014ko ekaina
Grebalariak aske! Herri plataforma»
 

 

ELA y LAB denuncian las practicas empresariales de Ormazabal y exigen la readmision de los despedidos de la planta de Igorre

0

Los delegados y delegadas de ELA y LAB de la compañía Ormazabal hacen un llamamiento a la empresa para que se siente en una mesa para buscar una solución. Una solución que "indudablemente" pasa por la readmisión de los y las compañeras despedidas. Asimismo anuncian que seguiran movilizándose en la búsqueda de una solución.

Lectura de ELA y LAB
DELEGADOS DE ELA y LAB DE LA COMPAÑIA ORMAZABAL DENUNCIAN LAS PRACTICAS EMPRESARIALES DE LA MISMA Y EXIGEN LA READMISION DE LOS DESPEDIDOS DE LA PLANTA DE IGORRE

Los miembros de los Comites de las empresas Ormazabal y Cia, Tecnichapa y Wec, (todas ellas empresas pertenecientes al grupo VELATIA) y representantes de los sindicatos ELA y LAB, queremos denunciar la practica empresarial de dicha compañía.

Hace pocas semanas podíamos leer en prensa escrita fabulosos titulares como que Iberdrola adjudicaba a Ormazabal un contrato valorado en 19 millones, o que la compañía afianzaba su posición en Alemania con la apertura de una nueva oficina en Leipzig con el fin de fomentar su internalización.

Pero la verdad es que los trabajadores estamos viviendo otra realidad. En diciembre del 2013 la dirección de Ormazabal y Cia, despidió a 5 trabajadores, sin justificación alguna. Con posterioridad presentó un ERE de suspensión que a día de hoy es de aplicación para la casi totalidad de la plantilla.

Durante todos estos meses, la empresa, ha intentado que nos olvidásemos de los despedidos y mirásemos para otro lado ante un ERE, que en ningún caso responde a la necesidad real de la empresa, sino que, su único objetivo es buscar una mayor rentabilidad económica.

Mientras tanto, dos de los trabajadores despedidos luchan por su readmisión, movilizándose día tras día frente a la planta de Gosa, empresa del grupo Ormazabal situada en Zamudio.
Los trabajadores y trabajadoras consumimos parte de nuestro desempleo a causa del ERE, y por si esto fuera poco, esta misma semana, la empresa ha solicitado al Comité de empresa la posibilidad que aun estando en ERE, parte de la plantilla realizase horas extraordinarias para poder sacar la producción,
Esto ha sido rechazado no solo por ser totalmente ilegal, sino por que ahora más que nunca ha quedado claro que ni había causas para despedir a nuestros compañeros de trabajo, ni había ninguna causa para aplicación de este ERE de suspensión.

Por ello, desde aquí hacemos un llamamiento a la empresa, a sentarnos en una mesa, para buscar una solución que indudablemente pasa por la readmisión de nuestros compañeros, por que aunque la empresa así lo quiera, nosotros ni nos olvidaremos de los despedidos ni miramos para otro lado ante este ERE fraudulento, por lo que seguiremos movilizándonos en búsqueda de una solución.