2025-12-31
Blog Page 241

Etxebizitza eskubidea bermatzea eskatuko du LABek Iruñean mahai-inguru eta elkarretaratze banarekin

Etxebizitzaren merkantilizazioa espekulazioaren bidez aberastasuna metatzeko erabiltzen ari diren honetan, LAB sindikatuak etxebizitza duina eta kalitatezkoaeskuratzeko aukera unibertsala bermatzea eskatzen du, hori egitea nahitaezkoa baita langileen oinarrizko bizi-baldintzak duintzeko. Aldarrikapen horrekin lotuta, LAB sindikatuaren Abiatu komunitateak mahai-ingurua antolatu du apirilaren 19rako eta elkarretaratzea apirilaren 27rako, biak ala biak Iruñean.

Kapitalak, aberastasunaren metaketari eusteko, langileon bizitzako eremu guztiak prekarizatzen ditu, bizi-baldintza duinak izatea gero eta zailagoa bihurtuz eta pobretzea zabalduz. Langileon aurkako prekarizazioa ez da lantokietan soilik ematen eta, horregatik, LAB sindikatua bizi-baldintza duinen aldeko borrokan aurrera urratsak egiteko tresna berriak sortzen dabil: esaterako: ABIATU, ekintza sozialeko komunitatea.

Egun, etxebizitzarena langileon pobretzerako eta prekarizaziorako eremu nagusi bat da, eta horregatik etxebizitza duin eta eskuragarriaren aldeko borroka dugu lehentasuna. Kalitatezko etxebizitza izatea eskubidea izan beharko litzatekeen arren, egun, pribilegio bihurtu da.

Nafarroako herritarren erdia baino gehiago dira alokairuan edota hipoteken bidez oraindik ere etxebizitza gastuei haien diru sarreren zati handiegia bideratu behar diotenak. Egun, Nafarroan diru-sarrera baxuagoak dituzten etxebizitza unitateek euren gastuen %43 etxebizitzara bideratzen dituzte. Gainera, azken urteetan alokairuak garestitu dira, azken urtean tipo-aldakorreko hipotekak 300 eurotik gora garestitu dira, eta aldiz langileok borroka asko egin behar izaten ari gara soldaten eros-ahalmena ez galtzeko eta soldata duinak lortzeko.

Iruñean etxebizitzarekin dagoen arazoa begi-bistakoa da. Azkenengo urteetan etxebizitza publikoak ez dira promozionatu, eta egungo soldatekin merkatu pribatuko alokairuak ez dira eskuragarriak langile gehiengoarentzat. Hortaz, langabeentzat, gazteriarentzat eta oro har langileentzat, etxebizitza eskuratzea luxuzkoa den zerbait bihurtu da oinarrizko eskubidea izan behar zenean. Urrutira joan gabe, 2023ko otsailean, Iruñean, etxebizitzaren alokairuaren batez besteko prezioa 1.031 euroan zegoen.

Etxebizitza desmerkantilizatzeko politikak behar ditugu. Alokairu sozialaren eskaintzak egun dagoena baino askoz altuagoa beharko luke izan. Madriletik iragarri berri diguten aldaketa legislatiboak nekez konponduko du arazoa alokairu sozialari lehentasunez eutsi ezean.

Beharrezkoa da etxebizitza eskubidea bermatzeko neurriak hartzea, lehentasunez etxebizitzaren prezioa mugatzea eta jaistea, etxe-kaleratzeen aurkako babesa, espekulazioaren eta funts putreen aurkako neurriak, eta etxebizitza parke publikoaren handitzea. Madrilen eztabaidagai dago Etxebizitza Legea, printzipioz, Nafarroako legea garatu eta urrats berriak egiteko balio beharko zukeena.

Honengatik guztiarengatik, datozen egunetan eginen ditugun bi ekimenen berri eman nahi dizuegu:

Apirilaren 19an, asteazkena, 19:00etan, Iruñeko Geltokin antolatu dugun mahai-inguruan parte hartzera gonbidatzen zaituztegu. Mahai-inguru honetan etxebizitza problematikaren ertz ezberdinak aztertuko ditugu –tartean estatuko etxebizitza legeaz ere arituko gara–, orokorrean eta Iruñerriari erreparatuta.

Hizlariak: Núria Comerma (Sindicat de Llogaters i Llogateres), Joxe Abaurrea (Iruñeko hirigintzako zinegotzi ohia), Harituko kide bat eta Malickgueye Ladiane (langile senegaldarra).

Apirilaren 27an, osteguna, 19:00etan, Iruñeko Udaletxe Plazan “Zuen aberastasuna, gure miseria. Etxebizitza duina guztientzat” lelopean elkarretaratzea eginen dugu.

Jarraipen handia izan du Osakidetzako Trasfusio eta Giza Ehunen Euskal Zentroan deitutako grebak

Osakidetza mugitu dadin eskatzeko beste grebaldi bat abiatu dute gaur langileek, apirilaren 30ean amaituko dena

Osakidetzako Trasfusio eta Giza Ehunen Euskal Zentroko langileek beste grebaldi bat hasi dute gaur, 13 egunekoa. Orain arte egindako beste hamalau egunekin batera, guztira 27 greba egun lirateke.

Aurreko deialdietan gertatu bezala, jarraipen handia izan du oraingoak ere, Lan Sailak ezarritako gutxieneko zerbitzuak neurrigabeak izan arren. Pairatzen duten soldata diskriminazioa eta Osakidetzaren immobilismoa salatzeko helburuarekin manifestazioa egin dute goizean Bilbon, 08:00etan EITBtik abiatu eta Lurraldeko Osasun Delegaritzan amaitu dena.

Negoziatzeari uko egiten dio Osakidetzak. Ondorioz, langileekiko mespretxua adierazteaz gain, ESIetako hainbat tratamendu eta interbentzio arriskuan jartzen ditu, odolaren, ehunen nahiz odoletik eratorritakoen erreserbak murrizten baitira. Bada, egoera hori gehiago larritu daiteke, harik eta ebakuntzak bertan behera utzi behar izan arte.

Azken asteotan hainbat arduradun politikori, tartean Lehendakariari, entzun behar izan diegun arren Osakidetzaren arazoa ez dela dirua, gogorarazi behar da Osasun Sailak uko egiten diola kolektibo horrek pairatzen duen soldata diskriminazioarekin behin betiko amaitzeari, eta gatazka irekita mantentzea hautatu duela.

Trasfusio eta Giza Ehunen Euskal Zentroko beharginek grebak egin dituzte 2021eko abenduan, 2022ko apirilean eta abenduan eta 2023ko otsailean. Hal ere, Osakidetzak beren aldarrikapenei entzungor egiten jarraitzen du.

Sindikatuek behin eta berriro eskatu diote Osakidetzari Mahai Sektorialeko gai zerrendan sartzeko langileen aldarrikapenen negoziazioa. Azkenengoz apirilaren 3an helarazi zioten eskaera hori. Hala ere, Osakidetzak jaramonik egin gabe jarraitzen du.

Horrez gain, 2023ko apirilaren 14an greba komiteak Osakidetza, Hezkuntza Saila eta Trasfusio eta Giza Ehunen Euskal Zentroko zuzendaritza deitu zituen Lan Harremanen Kontseiluan biltzeko, baina ez ziren bertaratu. Beren argudioa izan zen gaia Mahai Sektorialean landu beharrekoa dela. Dena den, aurrez azpimarratu dugun bezala, uko egiten diote foro horretan gai hori lantzeari.

LAB, SATSE, ELA, CCOO, UGT eta UTESE sindikatuok berriz ere exijitzen diogu Osakidetzari langileen aldarrikapenei kasu egin eta gatazkari amaiera emateko.

Eskola jangeletako langileek negoziazio prozesuaren beharra helarazi diote beste behin ere Hezkuntza Sailari

Gaur, Andoni Alonsok, LAB sindikatuko kolektibitateetako arduradunak, Gasteizko Parlamentuko hezkuntza batzordean parte hartu du Hezkuntza Sailak jangelekiko eta bertako langileekiko duen jarrera eta eskola publikoetako jangeletako langileen ordezkariekin elkarrizketa-mahai bat sortzeari uko egin izana salatzera.

Joan den urtarrilean, eskaera bat egin genien Jokin Bildarratzi eta Xabier Aizpuruari, elkarrizketa-mahai bat sortzeko eskatuz, honako gai hauei buruzko negoziazio-prozesu bat hasteko, eta gaur egun, erantzunik gabe jarraitzen dugu:

  • Ikastetxe publikoetako derrigorrezko hezkuntzako eta Haur Hezkuntzako jangelak arautzen dituen 2000ko martxoaren 22ko agindua
  • Kudeaketa zuzeneko jangelen funtzionamenduari buruzko zirkularra.
  • Ikastetxe publikoetako ikasleen eskola-garraioari buruzko 2015 urteko dekretua.

Jokin Bildarratz Hezkuntza sailburuak eta Xabier Aizpurua sailburuordeak uko egin diote araudi horiek negoziatzeari, azpikontratatutako langileak garelako eta jangelako zerbitzua kudeatzen duten enpresekin negoziatu behar dugulako.

Zerbitzuaren enpresa emakidadunekin hitzarmen kolektiboa negoziatuko dugu, baina ez jangelen funtzionamendu-araudiak, Hezkuntza Sailaren eskumen esklusiboa baita.

Argi utzi nahi dugu azpikontratatutako langileak garela, horrela Hezkuntza Sailak nahi duelako.

Zergatik exijitzen diogu Hezkuntza Sailari sindikatuen langileen ordezkariekin negoziatzera esertzeko? Araudi desberdinetan gure lan-baldintzei zuzenean eragiten dieten alderdiak jasotzen direlako, hala nola ratioak, funtzioak, lanaldiak, jangelako ordutegia…

Langileek ahal duten guztia egiten dute kalitatezko zerbitzu segurua eman ahal izateko, baina gero eta zailagoa da, lan-baldintzak okertzen ari baitira.

Egunetik egunera, ez dagozkien gero eta funtzio gehiago beren gain hartu behar dituzte. LAB sindikatuak askotan salatu du Hezkuntza Sailaren aurrean, honek entzungor eginez.

Jangela funtsezkoa da ikasleek beren etapa akademikoan jasotzen duten hezkuntza integralean, 0 urtetik hasi eta derrigorrezko hezkuntza amaitu arte; beraz, ikastetxeko beste gune bat bezala hartu behar da, non ikasten eta hezten jarraitzen den, eta ez da zerbitzu osagarri huts gisa baloratu behar, Hezkuntza Sailak egiten duen bezala. Bada garaia, bai hezkuntza sailak eta bai gainerako hezkuntza komunitateak jangelako langileak ere hezitzaileak garela aitortzea.

Argi dago Hezkuntza Sailari ez zaiola batere axola jangelen zerikusia duen guztia, eta horren erakusgarri da Hezkuntza Lege berrian ahaztutakoak garela berriz ere.

Jangela seguru eta kalitatezkoak nahi ditugu, bai langileentzat, bai ikasleentzat, eta horretarako ezinbestekoa da Hezkuntza Sailak baliabide gehiago ematea. LAB sindikatuak hezkuntza sailari aurkeztutako proposamena, gaur Parlamentuko hezkuntza komisioan gainontzeko alderdi politikoei aurkeztu diegu.

Ezin dugu ahaztu behar, jangeletako eta eskola-garraioko langileok, hezkuntza-komunitatearen parte garenez, zalantzarik gabe, ezin dugula erabakiak hartzen diren guneetan parte hartu, hezkuntzako gainerako profesionalek, familiek barne, egiten duten bezala. Adibidez, ikastetxe batean eskola-ordutegia aldatzea proposatzen bada, familiek, irakasleek eta gainerako profesionalek parte har dezakete erabaki horretan; guk ez. Ikastetxe batean erabakitzen bada astean arratsalde batean irakasleen formakuntzarako eskolarik ez egotea eta horrek jangelako ordutegia egunero 15 edo 30 minutu murriztea badakar, eta, beraz, gure lanaldia murriztea eta horrekin batera soldata murriztea, eta lan bera denbora gutxiagoan egitea; guk ere ez.

Hau esanda, LAB sindikatuak Jokin Bildarratzen Hezkuntza Sailari exijitzen dio jangelen aldeko benetako apustua lan egin dezala eta lehenbailehen dei ditzala langileen ordezkariak elkarrizketa-mahai batera, 2000ko martxoaren 22ko agindua eta jangelen zirkularra negoziatzeko.

Suhiltzaileen lege berria ez da behar bestekoa

LAB sindikatuko ordezkariak Gasteizko Legebiltzarreko batzordean izan gara gaur, eta salatu dugu testu berrian jasotako neurriek ez daukatela zehaztasun nahikoa.

Suhiltzaileen funtzioen definizioari, formakuntza zehatzagoaren beharrari, zerbitzuaren publikotasunari, genero berdintasunari eta hautaketa prozesuei egin diegu kritika, besteak beste. Legeak hari gehiegi uzten ditu solte, eta hainbat kontu zehazteko beharra azpimarratu dugu, langileen ordezkariekin batera, beti ere.

Zehazteko beharra

Legeak ez ditu aintzat hartzen funtzio guztiak, eta horren adibide da salbamenduari dagokion bakar bat ere ez dela ageri. Ildo beretik, oraindik ere faltan igartzen dugu suhiltzaileen profilaren definizioa, merezimenduen balorazioa edota gainditu beharreko probak baldintzatzen baititu horrek. Bestalde, jasotzen diren funtzioak babes zibileko planen aurreikuspen eta taktika operatiboen arabera banatzen dira. Bada, horrek dakarrena da langileak etorkizunean gerta daitezkeen aldaketen mende egotea.

C1 mailara igarotzea jasotzen du legeak, sindikatuaren eskakizun historikoa, alegia. Horren ondorioz, sartzeko probetan Batxilergoa edo Lanbide Heziketako Erdi Mailako Zikloa eskatuko da. Hala ere, hainbat zalantza ditugu soldatari, hirurtekoei eta beste zenbait konturi buruz. Gainera, interesgarria litzateke suhiltzaileen benetako lanari loturiko erdi mailako ziklo bat sortzea.

Suhiltzaile gisa karrerako funtzionarioak hautatu eta prestatzeko prozesuei dagokienez, uste dugu eskumenak, diseinua eta egikaritzea argi eta garbi zehaztu behar direla, zerbitzuetako arduradun teknikoekin eta langileen ordezkariekin batera. Azpimarratu behar da, gainera, proba psikotektnikoen eta elkarrizketen pisua gehiegizkoa dela.

Bestalde, LABek uste du gehiago definitu beharko litzatekeela legeak bigarren jarduerari buruz jasotzen duena, hau da, adina, gaitasun fisikoak, ezgaitasuna edo bestelako arrazoiak tarteko, lanpostuen funtzioak moldatzeari buruz. Eskubide hori aitortu beharko litzateke langileen ordainsarietan galerarik eragin gabe.

Halaber, goardietan parke bakoitzerako ezarritako gutxieneko langile kopurua bermatu behar da, aintzat hartuta barne-funtzionarioen gehienezko kupoak ezin duela inola ere %6 baino handiagoa izan. Plazak betetzeko beharrizana begibistakoa da.

Horrez gain, sindikatuen eta beste gizarte antolakunde batzuen partaidetza oso murritza da, eta benetako ordezkaritza sindikalaren beharrizana aldarrikatu dugu.

Arkauteren rolari kritika

Zerbitzuak kudeatzeko ereduari dagokionez, onargarria den kudeaketa bakarra Toki Erakundearena berarena da, eta horrek ziurtatuko luke zerbitzu publikoa.

LABek beste behin ere arbuiatu du Arkauteko Akademiari legeak ematen dion gehiegizko erabakimena. Horixe bera kritikatu genuen erakunde horrek kudeatutako Enplegu Eskaintza Publikoaren harira ere; izan ere, haserrea sortu zuen, besteak beste, prozesua ez zelako zorrotz egokitu oinarrietan jasotakoari. Gertatutakoa ikusirik, arraroa eta arriskutsua iruditzen zaigu akademiari ematen zion boterea. Larrialdietarako akademia gisa aurkezten bada ere, polizia ereduari jarraitzen dio. Gaur egun Arkautek ez dauka ez gaitasunik ezta baliabiderik ere suhiltzaileen hautaketa prozesua behar bezala gauzatzeko, besteak beste, legez ez delako bere eskumena. Gainera, akademia horrek formakuntzaren gaineko eskumena izanik ere, ez dauka baliabiderik hori aurrera eramateko.

Lanpostuen izendapenei dagokienez, sindikatuaren ustez beharrezkoa da izendapen militarra alboratu eta administrazio publikoekin bat datozen terminoak jasotzea (parkeko burua, etab.). Horrez gain, zerbitzuek beharrezkotzat jotako beste lanpostu tekniko batzuk, administratiboak edota ofiziotakoak adskribatu ahal izan beharko lituzkete.

Berdintasuna

Aintzat hartu beharreko beste alderdi bat da suhiltzaileena sektore oso maskulinizatua dela. Azken urteetan kolektiboan ezarritako berdintasun neurriek ez dute fruiturik eman, eta azpimarratzekoa da emakumeen presentzia ez dela areagotu. Hori dela eta, neurri integral eta eraginkorrak eskatu ditugu, zuzeneko nahiz zeharkako diskriminazioari aurre egingo diotenak, aurrez identifikatuta zeintzuk diren emakumeei lanbide horretarako sarbidea oztopatzen dieten arrazoiak. Suhiltzaileen iruditegia ezin daiteke maskulinitate hegemonikoaren bueltan eraiki. Horregatik guztiagatik, uste dugu ezinbestekoa dela lan komunikatibo eta pedagogiko egokia diseinatzea. Lanpostu batzuk emakumeentzako gordetzea erabilgarria izan daiteke, baldin eta beste neurri batzuekin batera badator.

Zanbranan hildako kamioilariaren harira, beste behin ere sektoreko baldintza prekarioekin amaitzeko eskatu dugu

Gaur, apirilak 17, 39 urteko garraiolari bat hil da lan-istripuz Zanbranan (Araba). Heriotza horrekin, dagoeneko 16 langile hil dira lan-istripuz 2023an.

Aste batzuk lehenago, beste garraiolari baten heriotza salatu behar izan genuen, Arcelor enpresarentzat zama garraiatzen ari zela zendua.

Garraioaren sektorea da laneko ezbeharren gaitza gehien pairatzen dutenetako bat. Izan ere, iaz 11 garraiolari hil ziren lan-istripuz. Ez gara nekatuko lan-istripuak lan-baldintza txarren eta prebentzio eta segurtasun-neurri faltaren ondorio direla salatzeaz.

Oso prekarioak dira garraioaren sektoreko lan-baldintzak, lanaldi luzeak, estresa, presioak, garraioagatik ordaintzen duten prezio baxua, lan egiteko moduak berekin dakarren elikadura ez osasuntsua, eta abar. Horregatik diogu garraioaren sektorean gertatzen diren lan-istripu gehienak guztiz saihets daitezkeela, eta borondate politikoa baino ez dela behar garraiolarien lan-eskubideak bermatzeko eta errespetatzeko neurriak jartzeko, baita erakunde publiko eta enpresa guztien inplikazioa ere.

Prekarietatearekin amaitu behar da. Patronalaren inpunitatearekin amaitu behar da. Erakundeek ezin dute jarraitu bete aldera begiratzen, bestela gertatutakoaren konplize izango dira.

Hamabi urteko itxaronaldia igaro ondoren, EAEko justizia administrazioan parekatzea eskatu dugu

LAB eta ELA sindikatuok hiru orduko lanuzteak deitu genituen apirilaren 17tik aurrera, eta lanaldi osoko greba aurtengo apirilaren 19an, EAEra transferitutako Justizia Administrazioko langileen lan-baldintzak hobetzeko, Lan Baldintzen IV. Akordioa erabat garatuz.

Aldarrikapen hauek eskatzen ditugu:

•   Euskal Administrazio Orokorreko funtzionarioekin soldatak eta erretiroak parekatzea. 

•   Lanpostuak baloratzeko prozesua gauzatzea, martxan dauden antolakuntzako eta eraldaketa digitaleko erreformak, bai Avantius prozesuko kudeatzaile informatikoa ezartzeagatik, bai Antolaketa Efizientziaren Lege Organikoaren Proiektuaren eskakizunengatik egondako aldaketak. 

Horretan, egindako eginkizun guztiak hartu behar dira kontuan, eta horretarako balorazio manual berriak erabili.

•   Genero Indarkeriaren Epaitegietako langileei lansari osagarri bat aplikatzea, bakarrak nahiz mistoak izan, lanpostuak baloratu ondoren finkatu beharrekoa.

Azken 12 urteotan Administrazioari aldarrikapen horien berri emateko bilera ugari egin diren arren, Eusko Jaurlaritzak oraindik ez du erantzun positiborik eman, martxoaren 31ko azken bileraren ondoren.

Horregatik guztiagatik, egindako bidearen ondoren, eta ELAk eta LABek, Eusko Jaurlaritzaren aurrean proposatutako helburuak lortzen lagunduko diguten indarrak batzeko asmoz, eta beste erakunde sindikal batzuekin bat egiteko asmoz, honako ekintzetarako deia egiten dugu:

•   Hiru orduko geldialdiak, hamabostean behin berrikus daitezkeenak, 2023-04-17tik aurrera, egunero, astelehenetik ostiralera, 10:00etatik 13:00etara.
•   Lanaldi osoko greba 2023-04-19an.

Era berean, behar bezala iragarriko diren mobilizazio gehiago deituko dira.

Eusko Jaurlaritzak bere langileak parekatzeko garaia da. Justizia da.

Hezkuntza legea langileokin eraikitzeko mahai sindikal bat osatzeko eskatu diogu Hezkuntza Sailari

EAEn hezkuntza lege berria egiteko prozesua martxan jarri zenean, prozesuan eta legean eragin eta hezkuntza eraldatzeko aukera baliatzeko apustua egin genuen, jakinda borroka eta presioa egitea ezinbestekoa izango zela Euskal Eskola Publiko Komunitariorako bidean. Sare publiko bakar deszentralizatu eta burujabean antolaturiko hezkuntza sistemak behar duen eraldaketaren alde.

Hasieratik esan izan dugu Hezkuntza Lege batek, ezinbestez, eremu politikoan egin beharreko akordioez gain, eremu sindikal eta sozialarekin ere adostasunak eskatzen dituela. Horregatik, alderdi politikoek hezkuntza akordioa sinatu zutenez geroztik legea garatzeko bide orri bat eta mahai sindikal bat eratzea eskatu dugu. Halaber, mobilizazio eta greben bitartez “publikoa, propioa eta euskalduna” den hezkuntza-sistema eraikitzeko hezkuntza legea langileekin eraiki behar dela aldarrikatu dugu.

Bi dira askatu beharreko korapiloak; batetik, hezkuntza lege berria; bestetik, hezkuntza-sistemako langileen lan baldintzak. Euskal Herriko hezkuntza-sistemek eraldaketa sakona behar dute eta horretarako langileen lan baldintzei ezinbestean erreparatu behar zaie.

LABek eremu bietan egin du ekarpena; alde batetik, hezkuntza lege aurreproiektuaren zirriborroari ekarpenak egin genizkion. Hilabete honen bukaeran aurkeztuko omen da behin-betiko Hezkuntza Lege aurreproiektua. Berriz ere azterketa sakona egingo dugu, eta horren arabera gure iritzia eta posizioa ezagutzera emango ditugu. Hala, Hezkuntza Lege on bat lortzeko eragiten jarraituko dugu. Legeak segregazioari aurre egiteko neurriak jaso behar ditu; eskola publikoa erdigunean jarri; ituntze unibertsalarekin amaitu; sare publiko bakar deszentralizatu eta burujaberantz trantsizioa ahalbidetu eta euskal curriculuma, laikotasuna zein eskumenak izatea bermatu.

Bestetik, eta ikusita bai hezkuntza akordioak bai hezkuntza lege aurreproiektuak ez zutela langileen lan baldintzen inguruko aipamenik egiten, honen inguruko proposamen eta ekarpenak egin zituen LABek. Hezkuntza sisteman egin beharreko eraldaketak berekin dakar hezkuntzan lan egiten duten langileen lan baldintzak hobetzea.

Lan baldintzen inguruko ekarpenei dagokienez, hainbat greba eta mobilizazio egin ditugu, hezkuntza eremu desberdinetan. Langileek emandako erantzunak indarra sortu du azken asteetan LABek Hezkuntza Sailarekin elkarrizketak izan eta lan baldintzen inguruan aurkeztu zituen ekarpenak lantzeko. Elkarrizketa horietatik ondorioztatu dezakegu langileen lan baldintzak hobetzeko akordiorako oinarria jartzea lortu dugula eta aukerak daudela langile guztien lan baldintzak hobetzeko adostasun zabalak lortzeko.

Hezkuntzako langile guztien lan baldintzak hobetu behar dira; langile publikoenak (haurreskoletakoak, heziketa berezikoak, sukalde eta garbiketakoak zein irakasleak), itundutako eremuan ari diren ikastoletako eta gizarte ekimeneko ikastetxeetako langileenak zein azpikontrataturiko langilenak.

Hauek dira, LABen iritziz, mahai horretan langileen lan baldintzen inguruan adostu beharreko gaietariko batzuk:

Eremu publikoan:

– Langile kolektibo guztien lanpostuak mantentzea. Jaiotze tasaren beherakadaren aurrean, giza baliabideak mantentzea garrantzitsua baita.

– Funtzio berdina egiten duten langile kolektiboen soldatak parekatzea. Lehentasunez Hezkuntza laguntza espezialisten soldata haur hezitzaileen soldatarekin parekatzea (%10eko igoera)

– Kolektibo feminizatu (sukalde eta garbiketa) eta prekarioenak diren langileen aitortzarako neurriak ezartzea; langileen lanaren balio politiko, sozial eta ekonomikoa aitortuz.

– Langile guztiak euskalduntzeko neurri zehatzak ezartzea, bereziki euskaldundu gabekoak kolektiboak, Sukalde eta Garbiketa eta Lanbide Heziketa.

– Jangelen kudeaketa publikorako azterketa egitea

– Behin-behinekotasun tasa murrizteko neurriak ezartzea

Eremu itunduan:

– Sare desberdinetan ari diren langileen lan baldintzak parekatzea. Itundutako sarean (ikastoletan eta gizarte ekimeneko ikastetxeetan) lan egiten duten langileen soldata sare publikoan ari direnekin parekatzea, baita beste lan baldintzak homologatzeko pausoak aztertzea.

-Itundutako sarean (ikastoletan eta gizarte ekimeneko ikastetxeetan) langileen sarbide gardena bermatzea, berdintasun, gaitasun eta merituen printzipioetan oinarrituta.

– Itundutako sarean (ikastoletan eta gizarte ekimeneko ikastetxeetan) egon daitezkeen publifikazio prozesuetan subrogazio eskubidea bermatzea.

Azpikontrataturiko eremuan:

– Azpikontrataturiko zerbitzuen egoera aztertzea, zerbitzu hauen etorkizuneko ereduaren inguruko eztabaida irekiz. Lehentasuna izanik garbitzaile, jangelako begirale eta garraioko begiraleen azterketak.

Beraz, LABek Hezkuntza Sailari mahai sindikala deitzeko eskatzen dio; hezkuntza legea langileokin eraiki dadin eta hezkuntzako langileen lan baldintzak adostu eta hezkuntza eredua hobetzeko gaiak jorratzeko.

Vicarli Handlingeko greba %20ko soldata igoerak dituen hitzarmena eta kaleratuta zeuden 5 lankideak berriro onartuta amaitu da #LortuDugu

9 eguneko grebaren ondoren, langileek aldeko %95eko babesa eman diote datozen 5 urteetan KPIa bermatzen duen eta lan baldintzak nabarmen hobetzen dituen akordioari.

Vicarli Handling enpresan 130 pertsona inguruk egiten duten lan 12 lantokitan logistika lanak egiten. Horien artean daude Acciona-Nordex, Gamesa, Viscofan, Liebherr, Solidus San Andres, Timac Agro eta Caja Rural. Enpresa hitzarmen kolektiboa berritzeko negoziatzen hilabeteak eman ondoren, ELAko 5 ordezkarik, LABeko 2k, CCOOko 1ek eta UGTko 1ek osatutako batzordeak greba deitu zuen joan den martxoaren 30etik hasita.

Joan den ostiralean, apirilaren 14an, arratsaldean, Vicarli Handlingeko langileek amaiera eman zioten datozen egunetarako aurreikusitako grebari kaleratutako 5 lankide berriz hartzeko akordioa eta enpresako hitzarmenerako aurreakordioa sinatuta.

Akordioaren edukiak % 95etik gorako babesa jaso zuen lankideen aldetik. Honako jasotzen ditu, besteak beste:
• Negoziazio eremuari eusten zaio hitzarmen propioa duen enpresan, sektorekoa nabarmen hobetuz.
• Langile guztientzako soldata igoera linealak, edozein dela ere haien soldata edo kategoria. Horrek esan nahi du egungo soldataren %20 inguru igoko dela hitzarmena indarrean dagoen 5 urteetan. Gainera, 5 urte horietan soldata igoera gutxienez KPIaren araberakoa izango dela bermatzen da.
• Soldata finkoaren %100eraino osatzea lortzen da laneko istripuek eragindako bajen kasuan, eta %95era arte gaixotasun arrunten kasuan.
• Lizentzien hobekuntzak: lizentziak hartzeko eskubidea ospitaleratzetan, 14 urtetik beherako adingabeei eta mendeko senideei mediku espezialistarengana laguntzeko eskubidea eta ezkontza izatezko bikoteekin parekatzea, besteak beste.
• Edoskitzeagatiko baimena metatzeko eskubidea.
Langileen borrokak eta batasunak berresten du hau dela lan baldintzak hobetzeko bidea.

LAB, SATSE, SME, ESK, UGT, CCOO eta SAE sindikatuok grebara deitu dugu Arabako landa eremuko Lehen Mailako Arretan, apirilaren 27an

Osakidetzaren inposaketaren aurrean, Arabako Landa Eremuko langileak 2023ko apirilaren 27an joango dira grebara.

Araba ESIko Zuzendaritzak bere baldintza drakoniarrak ezarri ditu. Enplegu publikoan behin-behinekotasuna murrizteko premiazko neurriei buruzko legea aitzakiatzat hartuta, Iceta Legea, ez du lantaldea kontuan hartzen eta ez du Arabako Lehen Mailako Arretako Langileen Batzordearekin negoziatu nahi, langileen ordezkaritza-organo unitarioa dena.

Hori dela eta, mobilizazioari ekin zioten, eta Batzordean ordezkaritza duten sindikatu guztien, hainbat herri-plataformen eta inguruko hainbat udalen babesa jaso zuten. Dena den, Zuzendaritzak ez die jaramonik egin, eta konfrontazioa baino ez du ulertzen.

Langileek mobilizazio prozesu horretan beste urrats bat ematea erabaki dute, eta hilaren 27an grebara modu bateratuan joatea; batasun hori ELAk alde bakarrez eta modu desleialean hautsi du, eta bereizita egin du deialdia. LAB, SATSE, SME, ESK, UGT, CCOO eta SAE sindikatuok uste dugu ELAren erabakiak desleialki hausten duela batasuna eta borroka bateratua ez duela onartzen. Gure ustez, interesa landa-eremuko langileen kolektiboaren eta herritarrei eskaintzen zaien arretaren alde egitea da, etekin partikular bat lortzea baino gehiago.

Lan-baldintza egokiak defendatzea, herritarrei kalitatezko osasun-zerbitzu publikoak bermatzeko. Osakidetzak, ordea, langileak alde batera uztea erabaki du. Alde batera utzi ditu langileen proposamenak, eta landa-herrietako arretaren desolaziorako ibilbide-orriarekin jarraitu du.

Jarrera horren aurrean, langileek greba egingo dute apirilaren 27an. Landa eremuko Lehen Mailako Arreta jasaten ari den prekarizazioa salatzeko eta kalitatezko zerbitzu publikoak defendatzeko.