2025-12-14
Blog Page 1223

LABek mobilizazioa egin du Arratiako desindustrializazio eta enplegu suntsiketaren aurka

Azken urteotan asko izan dira, lan erreforma eskutan, langileak kaleratu, lan baldintzak desarautu eta arrazoirik gabe ateak itxi dituzten Arratiako enpresak.

Cementos Lemonako borroka luzearen edo Prefabricados Lemonako itxieraren ondoren, azken hilabeteotan etorri da Incoesa ixteko ahalegina, Alfus eta Ormazabaleko kaleratzeak edo Talleres Negarrako amaiera EEEa.

Egoera honek aurrean, LAB sindikatuak mobilizazioa egin du gaur Arratian ematen ari den enplegu suntsiketa eta desindustrializazioaren kontra. Hasteko, Negarra enpresaren aurrean kontzentrazioa egin du. Bertan, 30 langile kaleratu zituen enpresak martxoan. Ondoren, kotxe-karabana egin dute Arratiako herrietatik, Alfus zein Incoesatik pasatuz, urtebetetik gorako gatazka daramaten enpresak. Mobilizazioa Grupo Velatiako enpresa nagusiaren aurrean amaitu da (Zamudioko Parke Teknologikoan) Igorreko Ormazabaleko lantegian kaleratutakoei babesa emateko. Azken hauek euren lanpostuen aldeko eguneroko borrokan murgilduta daude.

Modu honetan, enpresa guzti hauetan hartutako neurriak salatzeaz gain, Arratiak bizi duen egoera larriaz ohartarazi nahi dugu, lanpostuez eta lan-baldintzez gain, eskualde oso baten etorkizuna dagoelako jokoan.

Beste alde batetik, egoera honen aurrean Eusko Jaurlaritza izaten ari den jarrera salatu nahi dugu. Madrilen onartutako erreformak balioztatzeaz gain, desindustrializazio prozesua bizkortu baino egiten ez duten erreformak, egoera larri honen ikusle soil izatera mugatzen dira, benetako arazoei erantzutea helburu ez duten enplegu plan faltsuak aurkezten dituzten bitartean.

 

 

 

Osasungintza publikoaren aldeko mobilizazioak maiatzaren 28an

0

Hilabeteko azken asteazkenetako mobilizazioei jarraituz, datorren maiatzaren 28an eta Nafarroako Osasun Plataformak deituta, elkarretaratzeak deituak daude Nafarroako osasun zentro ezberdinen aurrean goizeko 11:00etan.
 

 

 

Osakidetzako zuzendaritzak lan sindikala oztopatzen du

0

LAB sindikatuak salatu nahi du Osakidetzako Giza Baliabideko Zuzendaritza jardun sindikala behin eta berriro oztopatzen saitzen dela. Zuzendaritza honen esku daude ordu sindikalak ziurtatzea, formazio orduak ematea, erabiltzen dugun emailaren kudeaketa eta gure eguneroko lanean beharrezko diren hainbat gestio.

Eman beharreko liberazioak atzeratu egiten dira etengabe, arazoak behin eta berriro agertzen dira, eta jasatzen ditugun oztopo guzti hauek gure sindikatuarengan ondorio kaltegarriak dakartzate, gure funtzionamendu normala eragozten baitute. Zer esanik ez Gipuzkoan, hauteskudeak ate joka ditugularik eta eta dagozkigun liberazioak heltzen ez direnean.

Bestalde, orain dela 6 hilabete murrizketa informatikoak pairatzen ari gara, Osakidetzak erabaki duelako emailen bidalketa beraiek markatzen duten kopuru zehatz batetik ezin dela pasa. Murrizte informatiko hauekin amaitzeko txosten bat mahaiganeratu ziguten, baina sindikatuok ez dugu begi onez ikusi oso kontrolatzailea eta murriztailea delako, beraz oraindik jarraitzen dugu arazo latz honekin.

Eraso guzti hauek helburu bakarra dute, gure lan sindikala oztopatzea eta gure adierazpen askatasuna eta askatasun sindikal mugatzea.

LABek egoera hau gogor salatu nahi dugu eta Osakidetzako Zuzendaritzari behar diren neurriak hartzeko exijitzen diogu.
 

 

 

EITBk kiebrara eraman du M4F enpresa eta abenduan itxi egingo dute, plantila guztia kaleratuz

0

M4Fko Komiteak eta EITBnet eta EITBko LABeko ordezkariek EITBko eta M4Fko arduradunek konpainia likidatzeko hartzekodunen konkurtsoa aurkeztu izana salatu dute. Ekainean langileen erdia kaleratzeko asmoa dute eta gainerako lanpostuak lana erregulatzeko bigarren txosten baten bidez deuseztatuko dituzte 2014ko abenduan, enpresa behin betiko itxiz.

M4Fko KOMITEAaren eta EITBnet eta EITBko LABeko ORDEZKARIen oharra
EITBk kiebrara eraman du Media For Future enpresa eta abenduan itxi egingo dute, plantila guztia kaleratuz

M4F enpresak, EITBk azpikontratatutako konpainiak, bizi duen egoera publikoki salatu nahi dute Media For Futureko enpresa-batzordeak, EITBren eta EITBneten LAB sindikatuko ordezkariek.

M4Fk telebista publikoaren webguneari zerbitzua ematen dio. Webgunea sortu zenetik, atariak ez du egiturazko lanpostuak. EITBNET S.A.-ko 16 langilek eta azpikontratatutako 50 lanpostuk webguneari zerbitzua eman diote orain arte. Beste “tokomotxo” bat Andoni Ortuzarren kudeaketaren garaian. Eitb.com-en egiturazko lanpostuak lortzeko borroka egin du beti LAB sindikatuak,baina EITBko zuzendaritzak ez du jaramonik egin.

2013an, EITBk aurrekontuetan “murrizketak” egin zituen eta, era berean, M4Fri kontratatutako zerbitzua murriztu zuen. Horrela, lana erregulatzeko txostena aurkeztu zuten lanpostuen erdia deuseztatzeko. M4Fko langileek erabakiari aurre egin zioten eta borrokari esker ez zen lanposturik deuseztu. Hala ere, langile gehienen lanaldia murriztu zuten.

Baina dagoeneko dena erabakita zegoen. Enpresako azpikontratazioan irregulartasunak zirela bazekien EITBk. Langileen legez kanpoko lagapena salatzeko aukera zegoela ohartu zen. Horrela, M4Fko langileen ia erdiak salaketa aurkeztu zuen. Legez kanpoko lagapen “oso larria” izan dela diote Lan Ikuskaritzako txostenek.

Antzeko gatazketan aditua da EITB, eta Justiziaren erabakiari itxaron behar ez ziola argi genuen. EITB beste iruzur bat estaltzeko bidezidor bat bilatzen ari da. Horrela, M4F hartzekodunen konkurtsoan sartu zen 2014an. M4Fko eta EITBko Zuzendaritzaren kudeaketa eskasak egoera honetara eraman gaitu.

Frantziako Gizarte Segurantzan Baionako langile bati ustez alta ez emateagatik M4F inputatu dute. Fiskalak enpresari 250.000 euroko isuna ezartzea eskatu du. Era berean, Itziar Ijalba M4Fko zuzendariari 60.000 euroko isuna eta hiru urteko espetxe-zigorra ezartzea eskatu du.

Gainera, M4Fko langileen erdiak EITBren legez kanpoko lagapena salatu dute. Azpikontratatutako enpresa ahalik eta lasterren ixteko mekanismoak martxan jarriz erantzun dute EITBko eta M4Fko arduradunek. Konpainia likidatzeko hartzekodunen konkurtsoa aurkeztu dute. Horrela, ekainean langileen erdia kaleratzeko asmoa dute lana erregulatzeko espediente baten bidez. Gainerako lanpostuak lana erregulatzeko bigarren txosten baten bidez deuseztatuko dituzte 2014ko abenduan, enpresa behin betiko itxiz.

Horrela, iruzurrezko lan-harremanarekin bukatu nahi du EITBk. Lan-baldintza prekarioekin bada ere, M4Fko langileek sei urte baino gehiago eman dituzte eitb.com-en lanean. Orain kaleratuak izango dira eta inork ez du erantzukizunik hartuko, ezta bidezko konponbiderik eman ere.

Egoeraren aurrean EITBk erantzukizunak onartu behar ditu eta M4Fko langileei bidezko irtenbide bat mahai gainean jarri behar du; izan ere, diru publikoa kudeatzeko garaian gardentasuna eta seriotasuna beharrezkoak dira, eta orain ez dute horrelakorik erakutsi.

EITBri eta Eusko Jaurlaritzari neurriak hartzeko eskatzen diegu. Bakoitzak bere eskumenak erabilita, eitb.com-en kalitatezko zerbitzu profesionala bermatzeko giza baliabideak bideratu behar dituzte. Horretarako egiturazko lanpostuak beharrezkoak dira, baina enplegurik deuseztu gabe eta kalitatezko zerbitzua eskainiz, denon artean ordaintzen dugulako.

EITBko eta M4Fko kudeaketa kaskarraren aurrean langileak ez gara geldirik geratuko.

M4Fko KOMITEA – LAB
EITBnet eta EITBko LABeko ORDEZKARIAK.

Bilbon, 2014ko maiatzaren 26an

 

 

 

Euskotreneko batzorde iraunkorrak pribatizazioaren aurka mobilizatzeko deia egin du

0

Tren mantenimendua pribatizatzeko Euskotrenek hartutako erabakiaren aurrean eta bete gabe dauden egiturazko plazak bete daitezen exijitzeko Batzorde iraunkorrak mobilizazioak iragarri ditu maiatzaren 28tik hasita.

EUSKOTRENeko BATZORDE IRAUNKORRAren OHARRA
Tren mantenimendua pribatizatzeko Euskotrenek hartutako erabakiak langilego propio bitartezko tren mantenimenduarekin amaituko du epeka.

Enpresaren zuzendaritza eta CAFek sinatutako kontratu berriek 2020ra bitarteko luzamendua dakarte balizko luzamenduak barne, eta honek enplegu publikoaren desagerpena ekarriko du.

Bi tailerren sorrera (Abadiño eta Irun) eta unitate berrien erosketarekin (dena diru publikoz egina), unitate berrion mantenimendua CAFen esku uztea ebazten da, horretarako CAFek Euskotrenen tailerrak erabilita eta langilego propioa bazterrera utzita.

Enpresak mantenimendua jorratzeko trebatutako langile taldea du, eta gure ustez erabakiak baliabide publikoak xahutuko ditu, izan ere enpresa baten bitartez egingo den mantenimendua ez da doakoa.

Honengatik guztiagatik, Batzorde Iraunkorrak bete gabe dauden egiturazko plazak betetzeko exijitzen du, eta mantenimendua Euskotrenen langilegoak egin dezan.

Batzorde Iraunkorrak, egoera hau salatzeko, Euskotrenen langilegoa deitzen du honako mobilizazioetara bil dadin:

Maiatzaren 28an Atxurin goizeko 10:00etan.
Ekainaren 11ean Atxurin 16:30tan.
Ekainaren 25ean Atxurin goizeko 10:00etan.
Uztailaren 9an Atxurin 16:30etan.
Irailaren 3an Amaran goizeko 10:00etan.
Irailaren 17an Atxurin 16:30etan.

EUSKOTRENEN PRIBATIZAZIORIK EZ!!

 

 

 

Nines Maestro y Toño Gómez (CAS): «Tenemos que bajar a trabajar desde la base, hay que dar la información y que la gente se organice»



Un grupo de profesionales del sistema público, usuarios, usuarias, vecinos y vecinas, así como organizaciones sindicales y sociales no subvencionadas, decidieron constituir en el año 2004 la Coordinadora Anti Privatización de la Sanidad de Madrid con el objetivo de aunar esfuerzos y organizarse en defensa del sistema público sanitario.

Desde entonces han ido activando diferentes luchas en contra de las privatizaciones puestas en marcha por el PP en la comunidad de Madrid y lo que ha supuesto el embrión de la denominada “marea blanca” que moviliza en la actualidad a miles de personas.

Nines Maestro y Toño Martin han sido fundadores e inspiradores de este movimiento. Para dar a conocer sus experiencias el pasado noviembre participarón en la jornada sobre La Defensade la Sanidad Pública organizada por la fundación Ipar Hegoa.

La revista Iraultzen tuvo la oportunidad de charlar con ambos para analizar la experiencia de movilización ciudadana contra la privatización de la sanidad pública en Madrid y mostrar las similitudes de las políticas de privatización que se están aplicándo en Madrid y en Euskal Herria.



¿cómo surge y en que contexto nace la coordinadora anti-privatización de la sanidad publica?

Toño Gómez:
En 2004 nos llegó información interna de que se estaba preparando una modificación total del modelo sanitario de la Comunidad de Madrid. En ese momento nos organizamos un grupo de trabajadores de sanidad junto con usuarios y empezamos a conectar con organizaciones sindicales no subvencionadas de Madrid y otros grupos como asociaciones de vecinos con el objetivo de crear una asociación para enfrentarnos a lo que se nos venia encima. Fruto de esas reuniones fue la creación de una coordinadora en la que repito aceptamos solo a organizaciones que no reciben subvenciones del estado y grupos vecinales que tampoco tengan vinculaciones directas de este tipo. A partir de ahí desarrollamos un trabajo informativo en los barrios de Madrid y pusimos en marcha la primera campaña contra la ley que acabó con la entrega de medio millón de firmas en el parlamento pidiendo la derogación.

¿Cómo se esta dando la privatización de la sanidad en Madrid?

Nines Maestro:
Hay que decir es que la privatización viene de muy lejos. La ultima fase fuerte de la privatización empieza en 2004 pero la sanidad empieza a privatizarse en los años noventa. El proceso afectó en un primer momento —como se decía de manera muy ignorante por parte de altos responsables del ministerio de sanidad— a servicios “no importantes”: los servicios de limpieza, cocinas, lavanderías, seguridad ambulancias y aumentó conciertos con la privada para intervenciones quirúrgicas, diagnósticos… La privatización de los servicios de limpieza que no eran importantes según ellos supuso, por ejemplo, el despido de casi la mitad de la plantilla, la precarización en el empleo, la rotación en el puesto de trabajo, la no acumulación de experiencia y de formación de las trabajadoras del servicio de limpieza de manera que en los lugares en los cuales se ha privatizado el servicio de limpieza la mortalidad por infección hospitalaria es la primera causa de muerte.

El proceso arrecia en el año 1997 cuando se aprueba en el parlamento la ley de nuevas formas de gestión que permite la entrada masiva de la empresa privada en la gestión de la sanidad publica. Esta ley es un objetivo del gran capital de penetrar en un sector donde hay una cantidad de dinero muy importante, por ejemplo este año 70.000 millones de euros de presupuesto del Estado. Esta ley es votada no solamente por el PP que estaba gobernado en el año 1997 pero también por el PSOE, el PNV, Coalición Canaria y CyU. Ahí empieza un proceso muy acelerado de puesta en funcionamiento de hospitales de gestión privada en los cuales la administración paga una cantidad cada año durante 30 años que amortizan muy rápidamente los gastos de construcción del hospital: calculamos que en 5 años se han amortizado los gastos y los 25 restantes son beneficios. Los beneficios obtenidos por estas empresas —en Madrid son de la Trama Gurtel empresas constructoras— son según ellos a costa de la mejora del servicio pero eso es mentira son a costa del ahorro conseguido en personal y en recursos, es decir se controla sobre todo al personal medico que es el que indica el gasto, se controla el numero de pruebas diagnósticas que ordena, el numero remisiones al especialista, el numero de altas diarias para que sean lo mas precoces posible independientemente de que eso genere reingresos y complicaciones de cualquier tipo. El ahorro conseguido es el que genera el beneficio.

¿Cómo se articula la respuesta ciudadana?
T.G. La barita mágica no la tiene nadie. Nosotros hacemos un análisis de lo que está pasando. Podemos tener alguna idea de por donde podríamos construir estructuras de base para paralizar esto. Hay ventajas en la lucha contra la privatización de la sanidad una de ellas es que es un proceso que va afectar a toda la población independientemente de la línea ideológica que siga. En un proceso de privatización como este va haber gente de todos los colores que va a sufrir las consecuencias, esto es una ventaja porque va a permitir movilizar a gente que normalmente no se moviliza. La desventaja puede ser el marco político en el que nos movemos ya que la sanidad es una parte muy importante del presupuesto estatal y de las propias comunidades autónomas o de los territorios además tenemos que recordar los lobbies interesados en que ese dinero pase a manos privadas desde los lobbies farmacéuticos a los lobbies del aparataje sanitario y por supuesto los grupos de presión como pueden ser asociaciones medicas muy conservadoras.

En ese sentido hay aspectos positivos y negativos, creemos que es posible articular algo pero volviendo a organizaciones desde la base, yo creo que hay que ser humilde en ese sentido. Como hemos dicho antes no hay posibilidad de que ninguna organización encabece una lucha de este calado sino que tiene que ser bajar al terreno de la base de la población, explicar lo que va a ocurrir si no nos ponemos de acuerdo y les paramos los pies a políticos y empresarios y a partir de ahí funcionar con coordinadoras y estructuras de base asamblearias y con un objetivo común: excluir el lucro de la sanidad. O establecemos estructuras de base que se coordinen con otros de localidades cercanas y de ahí pasamos a una estructura de coordinación estatal para luchar porque el proceso va a ser el mismo en todos los puntos del Estado, o si no conseguimos hacer esto y bajamos al terreno de lo que es posible vamos a pasar en 5 o 10 años a una Europa con un sistema de dos velocidades con un sistema de cierta calidad que habrá que pagar con un seguro privado y un sistema de beneficencia que no va a hacer nada y en el que va a situar un 60-70% de la población como está ocurriendo en otros lugares. Tenemos que volvernos a plantear que tenemos que bajar a trabajar desde la base y no intentar tampoco dirigirles, hay que dar la información y que la gente se auto-organice.

N.M. La organización de base es clave, por ello desde la administración se intenta bloquear la movilización con dinero o con amenazas de despido. La población es más libre entre comillas aunque toda la manipulación informativa llega a todo el mundo. A nivel de barrio, de pueblo se puede conseguir que personal sanitario decente y luchadora se encuentre con la gente y encuentre mecanismos de lucha y de resistencia que deben ser mecanismos duros porque nosotros estamos viendo en Madrid manifestaciones de cientos y miles que muchas veces solo logran desmoralización porque la gente comprueba que no se consigue nada. Por ejemplo en Vallecas iban a cerrar un centro de especialidades se produjo una ocupación por parte del personal sanitario y vecinos, 14 personas nos mandaron 100 antidisturbios, nos llevaron detenidos. Al día siguiente hubo una concentración en respuesta a la represión muy importante. Es decir que hay que asumir algunos riesgos porque con la represión si hay pueblo detrás, y eso en Euskal Herria se sabe, puede salir les el tiro por la culata.

{linkr:related;keywords:iraultzenElkarrizketa;limit:15;title:Albiste+gehiago}

LABek eskola segregazioa salatu du Opus Deiren Irabia Eskolaren aurrean

0


"Gure diruarekin ez – No con nuestro dinero" lelopean, LAB-Irakaskuntzako militanteek antzezpen satirikoa egin dute Opus Deiren Irabia eskolaren parean, segregazioan oinarritutako eskolak diru publikoan finantzatu ez daitezen exijitzeko.

LAB SINDIKATUAREN IRAKURKETA
«Opus deiko ikastetxe guztietan (Irabia, Redin, Miravalles) neska eta mutilentzako gelak banaturik daude. Eskolak, irakasteaz gain, balore batzuk transmititu beharko lituzke, eta balore horien artean berdintasuna dago. Ikastetxe hauetan neska eta mutilek ez dute hezkuntza berbera jasotzen, eta horretaz gain ez dute berdintasunean oinarrituriko elkarbizitza bat.

Eredu segregatzaileak eskola errendimendu hobean oinarritzen du bere izatea (hala diote) baina errendimendu hobeak egotekotan, elitezko ikasle izatearen ondorio da, ikastetxe hauetan errekurtso gehiago dute eta beraien politiken artean espektatibetara heltzen ez den ikaslea kanporatzea dago. Egindako hainbat ikerketek agerian uzten dute segregazioak estereotipoak indartzen dituela eta ondorioz sexismoa finkatzen duela. Hau guztia honela izanik ere, ikastetxe hauek diru publikoa jasotzen dute.

Orain LOMCEk zilegitasuna ematen dio segregazioari, diru publikoa honelako ikastetxeetara bideratuz, hezkuntza sistema anakronikoan oinarrituriko ikastetxeetara, alegia. Urruti geratzen dira etorkizuneko jendarte eredu hezkidetzailetik, non emakume eta gizonek eskubide berdinak izango dituzten. Eta hau horrela da UPN alderdi ultrakontserbadoreak aurkeztutako eta PPk gogo biziz onartutako enmendakin bati esker.

Nafarroako ikastetxeetan neska eta mutilen arteko ezberdintasunak bertan behera geratzeko ahalegin berezia egiten ari diren garaiotan, murrizketa izugarriak pairatzen ari da hezkuntza, giza baliabideetan eta baita materialetan. Bien bitartean sekta honetako seme alabak diru publikoaz baliatzen dira, hezkuntza antidemokratiko bat jasotzeko. Aste honetan bertan Guraso Elakrteen ordezkariek, Sortzen eta Herrikoak, ikastetxe publikoek duten egoera kaskakarra salatu dute.
Ez dugu hezkuntza sexista bat ordainduko, berdintasun eredutik aldentzen den hezkuntza bat.
»

 

 

 

Bizkaiko altzari, ehun, metal, zapata eta larrugintzako komertzioko mahaietan parte hartzeari utziko dio LABek

0


Bizkaian altzari, ehun, metal eta zapata eta larrugintzako komertzioen hitzarmenak sinatu gabe daude 2007-2008 urteetatik. Patronalak xantaia erabiliz eskubideak murriztu ditu, eta eremu honetan gehiengoa duen sindikatuak sektoreko langileak noraezean utzi dituzte. Sektore honetan hitzarmen desberdinen negoziazioak bizi duen egoera aztertu eta salatu dute LABeko merkataritza arloko arduradunek.

LABen irakurketa
Agortuta dauden mahaietan parte hartzeari utziko dio LABek, alde guztiak ordezkatuak egongo garen mahai bat bultzatuz

«LAB eta merkataritzako langileak nazkatuta gaude altzari, ehun, metal, zapata eta larrugintzako komertzioen hitzarmenak sinatu gabe edukitzeaz 2007 edo 2008 urteetatik. Urte hauetan guztietan, patronalak xantaia erabiliz eta gure eskubideak murrizteko helburuz jardun du. Raxoiren erreformek bidea ireki diote horretarako eta hau gutxi balitz, merkataritzan gehiengoa duen sindikatuaren pasibitateak eta azken hilabeteetan egin dituen mugimenduek noraezean eta iruzur egoeran utzi gaituzte, mugimendu horiek izan ditzaketen ondorioez hasieratik ondo ez informatzearren.

Bizkaidendakekin batera ELAk sinatutako ehun-merkataritzako hitzarmena urtarrilean publikatua izan zen efikazia orokordun hitzarmen bezala eta ondoren CECOBI patronalak errekurritu zuen. LABek ez zuen sinatu hitzarmen hori bi arrazoirengatik: batetik, ez geunden ados edukiekin (soldata igoerak ez zeuden IPCra lotuak, ondoren zuzendua izan zen deskolgatzeko klausula eta flexibilitatea); bestetik, prozedimentuan eragiten zigun ziurgabetasuna (gertatu den bezala, efikazia mugatuko hitzarmenean amaitzeko aukera) eta guzti honetaz bere garaian informatu genuen.

Langileok sententzia honen zain egon ginen aplikatu behar zizkiguten lan baldintzak zeintzuk ziren jakiteko, eta hala, apirilean epaileak hitzarmena efikazia mugatukotzat jotzen zuela iragarri zen, efikazia orokorra anulatuz. Hau da, epailearen argudioek diotenez, Bizkaidendak-ek ezin zuen gehiengoa duen patronal sinatzaile bezala jardun eta ondorioz, ez da derrigorrez aplikatu behar sektoreko enpresetan, Bizkaidendak-ekoak diren enpresetan soilik aplikatzekoa da.

Irmoki gezurtatu nahi ditugu gehiengoa duen ELA sindikatuak CECOBI-rekin aliatuta gaudela dioten akusazio faltsuak. LABek, edukinekin zein erabilitako prozedimentuarekin ados egon ez arren, epaiketan ehun merkataritzako hitzarmen hori balizkoa zela defendatu zuen eta nabarmendu behar dugu sententzia notizia txarra dela sektorearentzat, berriz ere hitzarmen gabe aurkitzen delako, patronalaren interesen mesedetan.

Ados gaude CECOBIk ez duela patronal osoa ordezkatzen eta positiboa dela nahi duten patronalei negoziaketetan parte hartzen uztea, beharrezkoa izanik bakoitzaren ordezkaritza akreditatzeko mekanismoren bat, ordezkaritza sindikalak hauteskunde sindikalekin akreditatzen duen bezala. Patronalen akreditazio faltak ezin ahalbidetu batez ere COFEBASK-en elkartutakoek hitzarmenen negoziazioa blokeatzea.

Egoera honen aurrean LABek helburu argia du, merkataritza sektore osoarentzat efikazia orokorreko hitzarmenak lortzea, patronal zein alde sozialari hori ahalbidetzeko bakoitzak dugun erantzunkizuna exijituz.

Lehengo egoera berdinera bueltatu gara, hau da, hitzarmen gabe gaude, baina arazo gehiagorekin:

*merkataritzako sektore bakoitzean bi negoziazio mahai ditugu irekita, bakoitzean patronal ezberdinarekin eta elkar aitortzen ez direlarik.

*Gehiengoa duen sindikatuak, soilik mahai batean egoteaz gain, ez du posible egiten mahaian negoziazioa bakarra izatea.

*Gehiengoa duen sindikatuak ez zuen baloratu erabili zuen prozedura eta bideak izango zuen ondorioa: patronal burugogor eta bere nahietan atzera egiten ez duen horri (CECOBI) arrazoia ematen dion sentetzia izatea

LAB mahai guzti hauetan parte-hartzen aritu den bakarra izan da, baina guzti honek negoziaketen blokeora baino ez garamatzala argi dugu; horregatik, sektoreka negoziaketa mahai bakarra exigitzen dugu, non alde guztiak ordezkatuak dauden, sindikatu zein patronalak, mahai bakar horretan heltzen garen akordioak sektoreko enpresa guztietan aplikazio orokorrekoak izan daitezen.

LABek bultzatuta, pasadan maiatzaren 16an, patronal biak (Cecobi eta Bizkaidendak) eta sindikatu guztiak gonbidatuak izan ziren batzar bat egin zen, alde guztiak negoziaketa mahai bakarrean eseri eta egoera hau desblokeatzeko asmoz. Guztien parte hartzea lortu genuela esan behar dugu eta akordiorik lortu ez genuen arren, batzar horiekin jarraitzeko asmoa eta bizi dugun egoerari konponbideak bilatzeko nahia agertu ziren.

Eratuta dauden mahai negoziatzaileak gaur egun erabat amortizatuta daude eta blokeora eramaten gaituela ikusita, eta soluzioa, pasadan barikuko batzarrean argi gelditu zen bezela, sektore bakoitzeko mahai bakarra eratzean datzalarik, alde guztiak egongo garen mahaia bultzatuko dugu eta iniziatiba ezebrdinak aurrera eramango ditugu, sektoreko langileek beraien eskubideak osotasunean bermatuko dituen efikazia orokorreko hitzarmena errebindikatu dezaten.

Bizkaiko merkataritzako sektoreak sektoreko langile ororen lan-baldintzak erregulatuko dituen efikazia orokorreko hitzarmena behar du eta hau, sektorean ordezkaritza duten sindikatu eta patronalek parte hartzen duten mahai bakarra eratuz soilik lortuko da.

Horretan oinarritu behar ditugu gure errebindikazio guztiak eta mahai horretan patronalaren aldetik gure errebindikazioei ezetza emanez gero, sektore osoaren erantzun irmo bat artikulatzeko gai izan behar gara gure eskubide eta hitzarmenen defentsan. Hau da aurretik dugun bide bakarra.»

 

 

 

LABek 3 ordezkari gehiago lortu ditu Gipuzkoako Osakidetzan

0

LABek oso emaitza onak lortu zituen atzo Gipuzkoako Osakidetzan izandako hauteskunde sindikaletan. Abstenzioa handiagoa izan arren, ordezkari kopuru eta bozketan gora egin du LABek, Espezializatuan 2 ordezkari gehiago lortu ditu eta Lehen Arretan beste 1. Modu honetan LAB Gipuzkoako 3. indarra izatera pasa da, Sindikatu Medikoaren aurretik.

Gipuzkoan atzo egindako hauteskundeen ondoren, lehenik eta behin, eskerrak eman nahi dizuegu LAB sindikatuaren proiektua babestu duzuen langile orori. Lortutako emaitzek LAB sindikatuak Osakidetzan aldarrikatutako leloa " indarrak bildu eta Osakidetzan aldaketa eragin" errealitatea bihurtzen lagunduko dute. Jakin badakigu oraindik erronka handia dugula, LABek berresten du langileekiko duen borrokarako konpromezua eta bide hori langileekin egiteko prestutasun osoa dugu.

LEHEN ARRETA 
Gipuzkoako lehen arretan 23 delegatu aukeratzen ziren, delegatu hauetatik LABek 4 delegatu eskuratu ditugu. Parte hartzeari dagokionez 2009ko hauteskundetatik jeitsiera egon da %55,56etik % 51,24ra.

Urtea
DEG.KOP
LAB
ELA
CCOO
UGT
SME
SATSE
SAE
2009
23 deg
3
8
0
0
6
6
——-
2014
23 deg
4
6
1
0
5
7
——
2009
Bozkak
145
363
49
42
481
237
18
2014
Bozka
171
273
55
26
229
288
 

ESPEZIALIZATUA

Junta de espezializadan 35 delegatu aukeratzen ziren eta LABek 5 delegatu eskuratu ditu. Partehartzea %53tik %50era jeitsi da.

Se elegían 35 delegados/as y de ellos LAB ha coseguido 5. La participación ha pasado de un 53% a un 50% 

Urtea
DEG.KOP
LAB
ELA
CCOO
UGT
SME
SATSE
UTESE
SAE
2009
33 deg
3
9
2
2
4
8
2
3
2014
35 deg
5
8
3
2
3
10
4
2009
Bozkak
324
1013
259
223
404
878
196
375
2014
Bozkak
443
725
321
191
334
933
406