IRAULTZEN 171
2014
2014
{edocs}http://biltegia.labsindikatua.org/Argitalpenak/Iraultzen/171.pdf,250,250,link{/edocs}
MOBILIZAZIO ETA ALIANTZA BERRIEN BIDEAN
LANEUS
Hauteskunde Sindikalak
Sindikalismoa birpentsatzen
Ekintza sindikala
Blog Página 1137
Hauteskunde sindikalen emaitzek aldaketa politiko eta sozialerako mapa sindikala indartu dela erakusten dute
Hauteskunde sindikaletako datu ofizialak esku artean emaitzak aztertu eta baloratzeko unea da. Helburu horrekin Ainhoa Etxaide, LABeko idazkari Nagusia eta Gorka Berasategi, Hauteskunde Sindikaletako arduradunak, agerraldia eskaini dute gaur Bilboko egoitzan. Berasategik azken lau urteetako epealdiaren datuen balorazia egin du, non argi geratu den LAB dela gora egin duen sindikatu bakarra. Etxaidek, sindikatua handitzen jarraitzearen arrazoiak aztertu eta lau urtera begira sindikatuak dituen erronkak plazaratu ditu.
2010-2014: BI EPEALDI TRINKOEN ARTEKO BILAKAERAREN BALORAZIOA
Azken lau urteetako datuak aztertuta LAB da herrialde guztietan igo den sindikatu bakarra. Momentu honetan herrialde guztietan gure ordezkaritza maximo historikoetan kokatzen da. 2000 ordezkari baino gehiago aukeratu gabe gelditu diren honetan, LAB da ordezkari kopurua gutxien murriztu duen sindikatua. Nafarroan eta Bizkaian ordezkari kopurua igotzen duen sindikatu bakarra gara.
Azken lau urteetako datuak aztertuta LAB da herrialde guztietan igo den sindikatu bakarra. Momentu honetan herrialde guztietan gure ordezkaritza maximo historikoetan kokatzen da. 2000 ordezkari baino gehiago aukeratu gabe gelditu diren honetan, LAB da ordezkari kopurua gutxien murriztu duen sindikatua. Nafarroan eta Bizkaian ordezkari kopurua igotzen duen sindikatu bakarra gara.
Epealdi trinkoa oraindik amaitu gabe dagoenean, LABek aurretik ezarrita zituen helburu kuantitatiboak lortu ditu.
– EAE %18,50ra iristea
– Nafarroan %14ra iristea
Gure ordezkaritza igoerak gehienbat lehenagotik presente ginen enpresetan izan dira; industriako enpresa esanguratsuetan (Michelin, Lacteos de Navarra, Kybse, Krafft, Estampaciones Bizkaia, Tenneco, Sammic…), zonalde industrializatuetan (Durangaldea, Buruntza Goierri edo Urola Kosta adibidez) lehendik geneukan ordezkaritza handia hobetzea lortu dugu.
Gatazkak egon diren sektoreetan indartuta atera gara; Ikastoletan gure gehiengo absolutoa hobetu dugu eta gainontzeko itunpeko eskoletan ordezkaritza hobetzen jarraitzen dugu.
Zerbitzuetan, garbiketan ordezkaritza igotzea lortu dugu eta Eskoletako Jantokietako enpresetan lehen indarra izaten jarraitzen dugu, ordezkaritza hobetuz.
Sektore publikoan Bizkaia eta Gipuzkoako Diputazioetan lehenengo indarra izaten jarraitzen dugu ordezkari gehiagorekin.
LABen EREDUAK BAKARRIK EGIN DU GORA
Joera historikoari jarraituz, handitzen jarraitzen duen sindikatua gara, "ez dugu sapaia jo, askok pentsatzen zuten bezala" Etxaderen hitzetan. Sindikatuaren proiektuarekin bat egin duten langileak gero eta gehiago gara. Indarra genuen lekuetan indartu gara, ekintza sindikala egiten dugun lekuetan gora egiten dugu eta zailak izan diren eremuetan joera hobetu dugu.
Babes horrek, negoziazio kolektiboan eta ekintza sindikalean daramagun lan lerroa zuzena dela erakusten du. Sektore publikoan esanguratsua gure indarra, eta hemen lan baldintzak borrokatzearekin batera, zerbitzu publikoen defentsan oinarrituriko lerro sindikala babestu dugu langile eta erabiltzaileekin batera.
Bigarren sindikatua bihurtzea zen eta da gure helburua eta gertu gaude gainera. CCOOekin aldea nabarmen txikitu da azken lau urteetan. Urte bukaeran lortzea espero dugu.
Mapa sindikala aztertzerako orduan bi epealdi trinkoen artean sindikalgintza abertzalea indartu egin dela ikusten dufu, joera indartuz: gure eremua indartu egiten da eta aldea geroz eta handiagoa da CCOO eta UGTrekin EAEn. Nafarroan aldiz, aldea txikituz doa.
Emaitzek aldaketa politiko eta sozialerako mapa sindikala indartu dela erakusten dute. Bai hemen, baita Nafarroan ere. Ordezkariak izateko eta ordezkaritza edukitzeko aukera dagoen eremuetan langileek gehien erabakitzen dutena alternatiba da. Eta honen adibide argiak ditugu:
◦ Langileek ez dute dialogo soziala babestu, ez dituzte patronalaren neurriko hitzarmenak eskatu eta bultzatu.
◦ Langileek aldaketa politiko eta sozialak eskatzen eta borrokatzen ditugun sindikatuei eman diete babesa gehienbat.
◦ Langileek burujabetzaren aldeko hautua egin dute, LAB eta ELAri bozkatzeak badu esangura politiko hori.
◦ Langileek aldaketa politiko eta sozialak eskatzen eta borrokatzen ditugun sindikatuei eman diete babesa gehienbat.
◦ Langileek burujabetzaren aldeko hautua egin dute, LAB eta ELAri bozkatzeak badu esangura politiko hori.
BI EREDU SINDIKAL KONTRAJARRIAK
Momentu honetan auzia ez da abertzale eta ez abertzaleen artekoa. Bi eredu sindikala aurrez aurre aritu gara krisi ekonomikoaren zehar; bi estrategia sindikal guztiz kontrajarriak. Lan munduan eta instituzioen aurrean langileek borrokari heldu dion sindikalgintza babestu dute gehien bat, eta LAB indartu dute bereziki. Agenda propioa nagusitu da, eta agenda propioa indartzea izan behar du hauteskunde hauen emaitza. Langileek horrela eskatu dute.
Momentu honetan auzia ez da abertzale eta ez abertzaleen artekoa. Bi eredu sindikala aurrez aurre aritu gara krisi ekonomikoaren zehar; bi estrategia sindikal guztiz kontrajarriak. Lan munduan eta instituzioen aurrean langileek borrokari heldu dion sindikalgintza babestu dute gehien bat, eta LAB indartu dute bereziki. Agenda propioa nagusitu da, eta agenda propioa indartzea izan behar du hauteskunde hauen emaitza. Langileek horrela eskatu dute.
LABen ERRONKAK
Ordezkaritza handituz erantzukizuna handitu egiten da. Hori da sindikatuaren ikuspegia eta orain datozen lau urteei begiratu behar diogu. Hauek dira gure erronkak:
⁃ Lau urteetan gure ekintza sindikala izango dena garatzea.
⁃ LABeko ordezkarien erantzukizunak eta konpromisoak zehaztu behar ditugu, bai lantokietan baita lantokietatik kanpo ere. Norberak bere lantokian dituen erantzukizunei garrantzia kendu gabe, ordezkaritzarik ez duten langileei begira hartzen ditugun erantzukizunei jarriko diegu arreta berezia. Prekarietatearen eta langabeziaren kontrako borrokak zentralidadea izango du lan munduan egingo dugun borrokan. Langile guztien premiak eta eskubideak borrokatzeko hautatu gaituzte.
⁃ Agenda sindikala zehaztu lantokiz lantoki.
⁃ Parte hartzeari garrantzia emanez burutu ariketa hau.
⁃ Negoziazio kolektiboren egoera berriari begiratuz.
⁃ Sindikatuaren indarra eta ordezkaritza aldaketa prozesuaren mesedetan jarri.
⁃ Lan munduan aldaketa politikoak borrokatu.
⁃ Lan mundutik aldaketa politiko, ekonomiko eta sozialak bultzatu.
⁃ Sindikalgintza abertzalean gogoeta estrategikoa egin.
M14 BILBO ETA IRUÑEARA ESKUBIDE SOZIALEN ALDE. ALTERNATIBA BADAGO
Diogu emaitzek aldaketa politiko eta sozialerako mapa sindikala indartu dutela. Aldaketaren eragile garenok bihar zita garrantzitsua dugu Bilbo eta Iruñean. Euskal Herrian bizi eta lan egiten dugun pertsona guztiek aukera berdintasunasunean oinarritutako bizi baldintza duinak izan ditzagun borrokatu behar dugu. Alternatiba badago eta horretarako Euskal Herriko Eskubide Sozialen Kartan instituzioetatik martxan jarri beharreko 16 puntu jasotzen dituen Programa Soziala dugu.
2010-2014: VALORACIÓN DE LA EVOLUCIÓN ENTRE LOS DOS PERIODOS CONCENTRADOS
2010-2014: BI EPEALDI TRINKOEN ARTEKO
BILAKAERAREN BALORAZIOA
ESKUBIDE SOZIALAK ORAIN! ¡TENEMOS ALTERNATIVAS!
Euskal Herriko Eskubide Sozialen Kartak aldaketa sozialaren alde dagoen orori larunbat honetan, hilak 14, Bilbon eta Iruñean izango diren manifestazioetan parte hartzeko deia luzatu nahi dizuegu. Kartatik 16 puntuko Programa Soziala eratu berri dugu Euskal Herrian bizi eta lan egiten dugun pertsona guztiek aukera berdintasunasunean oinarritutako bizi baldintza duinak izan ditzagun. Gaurdanik eremu instituzionaletik abian jarri beharreko neurriak dira denak, eta hori aldarrikatuko dugu martxoaren 14an. Euskal Herria da euskal herritarron eskubideak bermatzeko subjetu burujabea eta alternatiba hor kokatzen da.
Manifestazioaren ezaugarritzeari dagokionez, koloretsua eta alaia izatea nahi dugu. Koloretako pankartak eramango ditugu, eredu sozial berriaren ardatzak irudikatuz, eta ardatz bakoitzean inplikaturik dauden protagonistek eramango dituzte.
BILBO
Gorria: langile mugimendua.
Lila
Mugimendu feminista
Laranja
Gazte eta ikasle mugimendua
Horia
Bazterketa sozialaren kontra, etxebizitzaren alde, banka eta transnazionalen diktadurari aurre egin.
Berdea
Lurraren defentsarako plataforma eta kolektiboak.
Urdina
Hizkuntza, hezkuntza eta kultura eskubideak.
Urdin argia
Pentsiodunak, osasuna, aniztasun funtzionala.
Kolore–anitza
Aniztasun sexuala, LGTB eskubideak.
IRUÑEA
Gorria: Sindikatuak. Borrokan diren langileak.
Lila: Mugimendu feminista.
Laranja
Gazte Mugimendua, ikasleak.
Horia
Bazterketa sozialaren kontra, etxebizitzaren alde, banka eta trasnazionalen diktadurari aurre egin.
Berdea
Lurraren defentsarako plataforma eta kolektiboak.
Berde argia
Osasuna, desgaitasunak eta behar bereziak dituzten kolektiboak.
Urdina
Hezkuntza, hizkuntza eskubideak eta Kultura.
Urdin argia
Pentsiodunak.
Txuria
Oroimena, gardentasuna eta askatasunak
Kolore–anitza
Sexu aniztasuna, LGTB eskubideak.
EAEko irakaskuntzan LABen nagusitasuna berretsi da
Atzoko EAEko irakaskuntzako Hauteskunde Sindikalek LABen nagusitasuna berretsi zuten. Datuak esku artean, LABek esparru publikoan zuen gehiengoari eusten dio. Honek orain arte eginiko lanarekiko babesa adierazten du, bai eta aurrerantzean egin beharreko lanaren ardatza: langileon eta Euskal Herriaren eskubideen alde borrokan jarraitzea.
LABen EMAITZAK SEKTOREKA
Irakasleen kolektiboa: 28 delegatu, 4 gehiago. Bigarren indarra.
Sukaldari eta garbitzaileak: 15 delegatu. Lehenengo indarra.
Heziketa berezia eta irakasle laboralak , Araba eta Bizkaia: 12 delegatu. Lehenengo indarra. (Gipuzkoakoak martxoaren 25ean).
Gipuzkoako haur eskolen partzuergoa: 13. Lehenengo indarra.
Esparru unibertsitarioa: EHU: 24 ordezkari, bat gehiago. Lehenengo indarra.
Emaitza hauek honek hezkuntzan pairatzen ari garen erasoei, murrizketei, injerentziei…aurre egiten jarraitzea ezezik, eraiki, sortu nahi dugun hezkuntzaren norabidean indarrak bildu ditugula adierazi nahi du. Hau da, batetik aurre egin eta bestetik, Euskal Herria eraiki. Eta horretara goaz. LABek ordezkatzen duen esparrutik herrira jauzi egin nahi du.
LABek jasotako babesak borrokarako tresna izaten jarraitzen duela erakusten du, gure herrian hain beharrezkoa den aldaketa politikoaren eta sozialaren aldeko tresna alegia.
Euskal Herriak jasotzen dituen eraso orokorren aurrean sozialki, ekonomikoki, politikoki eta baita hezkuntza esparruan ere, LABek alternatiba oso bat duela argi utzi nahi du. Euskal Herrirako nahi dugun hezkuntza sistemaren iparra kokatua dugu, Hezkuntza Sistema Nazionala, eta bide horri ekiteko berezibiko garrantzia izango du lortutako babesak. Hemendik aurrerako erronka babes hori aktibatu eta hedatzea izango da.
Gure proiektuarekin bat egin duten langile orori eskerrak eman nahi dizkiegu, borroka bide honetan elkarrekin aritu izanagatik. Hortaz, Zorionak denei!
DATU GUZTIAK SEKTORE ETA HERRIALDEKA
IRAKASKUNTZA:
Gipuzkoa, Araba eta Bizkaiko Irakasleak.
Gipuzkoa, Araba eta Bizkaiko sukaldari eta garbitzaileak.
Gipuzkoa, Araba eta Bizkaiko EHU
Araba eta Bizkaiko Heziketa berezia eta irakasle laboralak.
Gipuzkoa haur eskolen partzuergoa.
Gipuzkoa, Araba eta Bizkaiko Erlijioa
LAB quiere mostrar su apoyo y solidaridad con las compañeras de Intersindical Canaria
LAB quiere mostrar su apoyo y solidaridad con los compañeros y compañeras de Intersindical Canaria en general, pero en especial con la joven militante Aisha Hernandez Rodriguez victima de un nuevo montaje del Estado para reprimir la juventud organizada sindicalmente.
Hace un año Aisha fue sorprendida por dos personas que le acusaron de realizar una pintada con el lema “75% de paro juvenil” en un muro de Las Palmas de Gran Canaria. Las dos personas, que no se identificaron, resultaron ser dos agentes del CNP Según Aisha le sacaron sus pertenencias y le dijeron que se identificara. Ella, contestó que lo haría solo cuando lo hicieran ellos. Entonces, después de la llegada de otra patrulla uniformada de la Policía Nacional, la golpearon varias veces mientras era detenida y fue intimidada de forma agresiva y continuada. Una vez en las dependencias policiales la intimidación fue constante y esto hizo que padeciera varios ataques de ansiedad.
En días posteriores tuvo que compadecer a un juicio rápido donde la policía le atribuyó a la joven un delito de “resistencia a la autoridad” delito castigado con una pena de prisión de 2 a 4 años. La joven militante no ingreso en prisión ante la falta de antecedentes penales.
Por otra parte, IC realizó una ocupación pacifica de la sede de la Confederación de empresarios el 8 de marzo de 2012 mostrando una pancarta en contra del a reforma laboral. La respuesta del a patronal no se hizo esperar. Por este acto de protesta 5 compañeras de Intersindical Canaria, entre ellas Aisha Hernandez Rodriguez, fueron encausadas y fueron juzgadas. La sentencia fue absolutoria. Pero recientemente les ha sido notificada una resolución de la Audiencia Provincial de Las Palmas revocando su absolución y condenando a las cinco militantes a 6 meses de prisión, a pagar una elevada indemnización económica y a la inhabilitación para ejercer el derecho a sufragio. Condena que en el caso de Aisha supone su ingreso en prisión por 4 meses.
LAB quiere mostrar su profundo rechazo a este nuevo ataque contra los derechos y las libertades de la clase trabajadora y contra la persecución policial y política que sufren aquellos sindicatos y organizaciones que hacen frente al capital y a los recortes en derechos sociales. Ataque que es uno más en la la ofensiva contra un modelo de sindicalismo de confrontación al capital.
¡NO A LA REPRESION!
LIBERTAD PARA AISHA!
UPN y PSN sobornan políticamente a UGT y CCOO para que cierren filas con el Régimen
Mientras que la mayoría de la clase trabajadora aspira a un cambio político y social, UPN y PSN entregan 900.000 euros de todos los navaros y navarras a CEN, UGT y CCOO para asegurar su fidelidad al Régimen corrupto y antisocial. En Navarra no hay tarjetas black: las prebendas se otorgan en sede parlamentaria.
El autodenominado Diálogo Social ha dado cobertura a la élite económica y política que se ha enriquecido a costa de la mayoría trabajadora. Supone una privatización de políticas públicas como la formación laboral, que se asignan a dedo a Patronal, UGT y CCOO. Además, tal y como se ha acreditado en diferentes comunidades autónomas (Andalucía, Madrid, CAV, Galicia), la utilización del dinero público por parte de dichos agentes está siendo irregular.
Cuando desde diversas instancias se argumenta que UGT y CCOO son los “sindicatos más representativos” hay que recordar que dichos sindicatos no han llegado al 50% de los votos emitidos en las elecciones sindicales. De hecho, en el caso de CCOO ni siquiera cumple en Navarra sus propios criterios de “sindicato más representativo”, ya que ha descendido de 1.500 representantes.
En cualquier caso, el debate principal consiste en qué modelo de relaciones laborales necesita la clase trabajadora navarra. En opinión de LAB debe basarse en cuatro principios: MARCO PROPIO; DEMOCRACIA; SISTEMA PÚBLICO y SINDICALISMO AUTÓNOMO. En concreto proponemos:
1. MARCO PROPIO DE RELACIONES LABORALES
-Normativa laboral propia y blindada frente a Madrid, dirigida a recuperar y ampliar los derechos laborales.
-Recuperación del derecho a negociación colectiva en el sector público navarro. Compromiso del Gobierno de que ninguna medida regresiva podrá ser aplicada de manera unilateral.
2. DEMOCRATIZACIÓN Y CAMBIO DE RUMBO DE LAS INSTITUCIONES LABORALES
-Democratización del Tribunal Laboral y el Servicio Navarro de Empleo. Ambas son instituciones que prestan un servicio al conjunto de la clase trabajadora, independientemente de su filiación sindical. Por lo tanto, sus marcos de decisión deben dar cabida a todos los sindicatos con representación en Navarra.
-Cambio de rumbo para que el Tribunal Laboral y el Servicio Navarro de Empleo, así como el Instituto Navarro de Salud Laboral, sean intrumentos eficaces para la defensa y mejora de los derechos laborales.
-Creación de un órgano público de relaciones laborales con la participación de todos los sindicatos con representación en Navarra, sin ningún requisito ideológico.
-Creación de una Inspección de Trabajo propia en Navarra.
3. SISTEMA PÚBLICO DE FORMACIÓN LABORAL
-Red pública de formación laboral. La oferta será definida por el Gobierno de Navarra con la participación de los entes locales, de las asociaciones empresariales o de economía social y de todos los sindicatos sin exclusiones.
Los cursos serán impartidos por personal del Departamento de Educación en centros públicos de formación profesional u otros, aprovechando las sinergias con la red de formación profesional.
-Si se destina el dinero que actualmente se reparte entre CEN, UGT y CCOO para la red pública de formación laboral, se podrían contratar 607 profesores y profesoras de nivel A. Esto reforzaría el sistema educativo público y mejoraría notablemente la formación laboral, gracias a las sinergias entre ésta y la formación profesional.
4. FINANCIACIÓN PÚBLICA OBJETIVA DE LOS SINDICATOS
-Las subvenciones públicas a los sindicatos deben ser objetivas y proporcionales a la representación de cada sindicato. Debe eliminarse toda subvención a dedo. Esta es la garantía de un sindicalismo autónomo.
5. IGUALDAD DE OPORTUNIDADES EN EL ACCESO AL EMPLEO
-Hay que eliminar la doble discriminación (por afiliación sindical y por sexo) que se produce en numerosas empresas navarras. Proponemos trasladar, con las mejoras que sean necesarias, el modelo de KYBSE al resto de empresas: elaboración de una bolsa de empleo paritaria (50% hombres y 50% mujeres) y por sorteo.
6. OBSERVATORIO DE LAS LIBERTADES SINDICALES
-Creación de un organismo público que vele por las libertades sindicales y por el desarrollo de las elecciones sindicales con garantías democráticas en las empresas de Navarra.
Aldaketa soziala Orain! Tenemos alternativas!
M-14 DENOK BILBO eta IRUÑEAra
Martxoaren 14an, Aldaketa Soziala Orain! Tenemos alternativas! Goiburupean, manifestazioak deitu ditugu Bilbon eta Iruñean, Euskal Herriko Eskubide Sozialen Kartaren sustatzaile garen eragile sindikal eta sozial ugarik.
Duela urte t’erdi abiatu genuen Euskal Herriko Eskubide Sozialen Karta eratzeko prozesu parte hartzailea. 2007an, espainiar Estatua krisi sistemikoari kapitalismoan sakonduz erantzutera zihoala aurreikusi genuelarik, Gobernuetatik etorriko ziren erasoak (erreformak, murrizketak, dekretazoak…) salatzeko mugimendu sozial eta sindikalaren erantzun bateratua antolatzen hasi ginen. 2009tik hona neoliberalismoaren oldarraldiaren kontra sei Greba Orokor burutu ditugu, azkena, inposatzen ari zaizkigun eredu honek alternatibak badituela aldarrikatzeko.
Alternatiba horiek Karta Sozialean bildu ditugu. Herritarrok aldaketa soziala exigitzen dugu eta eredu berri bateranzko urratsak eman nahi ditugu. Azken xedea da Euskal Herrian eredu sozioekonomiko berri baten oinarriak ezartzea.
Kartak bi ardatz nagusi ditu: eraldaketa soziala eta erabakitzeko eskubidea. Kartaren eraketa prozesuaren erdigunean dago erabakitzeko eskubidea. Zer nolako eredu sozioekonomikoa izango duen Euskal Herriak gaurdanik eraiki eta hemen erabaki behar dugu. Herritarrok dugu hitza eta erabakia. Pertsonak eta kolektiboak erdigunean kokatuko dituen eredu soziala aldarrikatzen dugu.
Garaia da Euskal Herriko gizon eta emakumeok, betebehar eta eskubide berdintasunean, bertoko baliabideetan eta sortzen den aberastasunean parte izateko bidezko aukera erdiesteko. Bide hori egitea posible egingo digun proiektua bultzatzen ari gara. Kartak euskal langileon, eta orohar, jendartearen aldarrikapenak jasotzen ditu.
Botere politiko eta instituzionalak erabaki du eskubideak murriztea dela euskal jendarteari bere etorkizuna erabakitzeko gaitasuna kentzeko modua. Euskal Herriko gehiengo sozialak ezin du jarraitu gure erabakitzeko eskubidea baldintzatzen eta mugatzen diguten politikak jasaten: desberdintasuna, langabezia, pobretzea, prekarietatea, pribatizazioak, gazteentzako etorkizunik eza, genero diskriminazioa, euskaraz bizitzeko galaraztea, ingurumenaren heriotza, arrazismoa edo zerbitzu publikoen suntsipena… Gaurko egoerari aurre egiteko prest gaude eta erakundeei exijitzen diegu jar daitezela Euskal Herriaren borondatearen esanetara, gure etorkizun politiko, instituzional, ekonomiko eta bizikidetza eredua erabakitzeko.
Euskal Herria da euskal herritarren eskubideak bermatzeko subjektu burujabea eta Euskal Herriko instituzioek honen arabera jardun behar dute. Hari horretatik tiraka, 16 puntuko programa soziala eratu dugu gaurdanik eremu instituzionaletik abian jarri beharreko neurri zehatzekin. Instituzioek herri borondatea errespetatu beharko dute. Eta bermatu beharko dituzte Kartak jasotzen dituen oinarrizko eskubide ekonomiko eta sozialak, Euskal Herrian bizi eta lan egiten dugun pertsona guztiek bizi baldintza duinak izan ditzagun.
Euskal Herrian bizi garen pertsonek eskubidea dugu guk erabakitzen dugun sistema sozio-ekonomikoa eratzeko. Burujabetzaren bidetik alternatibak erabakitzen eta eraikitzen joan behar dugu. Karta da gure tresna benetako aldaketa soziala gauzatzeko, bestelako Euskal Herri baten eraikuntzarako; eta egoerari buelta emateko, politikaren lehentasunak eraldatzeko, mobilizazioa ezinbestekoa da.
Martxoaren 14an, denok Bilbo eta Iruñeara!
Euskal Herrian, 2015eko martxoaren 11n
Aldaketa sozialaren beharra eta alternatiba aldarrikatuko dugu martxoaren 14an
Euskal Herriko Eskubide Sozialen Kartak aldaketa sozialaren alde dagoen orori larunbat honetan, hilak 14, Bilbon eta Iruñean izango diren manifestazioetan parte hartzeko deia luzatu diegu gaur Bilbon. Kartatik 16 puntuko Programa Soziala eratu berri dugu Euskal Herrian bizi eta lan egiten dugun pertsona guztiek aukera berdintasunasunean oinarritutako bizi baldintza duinak izan ditzagun. Gaurdanik eremu instituzionaletik abian jarri beharreko neurriak dira denak, eta hori aldarrikatuko dugu martxoaren 14an. Euskal Herria da euskal herritarron eskubideak bermatzeko subjetu burujabea eta alternatiba hor kokatzen da.
Agerraldian Ainhoa Etxaide, LABeko idazkari nagusia izan da eta besteak beste, martxoaren 14ko mobilizazioak Euskal Herriak behar duen alterbatibarako "fase berria" irekitzeko bidean pauso garrantzitsu bat dela esan du.
Egungo eredua eskubideen deusestean oinarritzen da Etxaiderentzat, eta horrekin amaituko duen alternatiba herritarron esku dagoela aipatu du.
Larunbateko hitzorduaren garrantziari erreparatuz, Etxaidek larunbatean Iruñea eta Bilbo kolorez eta aldarrikapenez betetzeko deia egin die euskal langile guztiei.
Aldaketa sozialaren beharra eta alternatiba badaukagula adierazteko martxoaren 14an kalera ateratzeko deia egin du Euskal Herriko Eskubide Sozialen Kartak
«Euskal Herria da euskal herritarren eskubideak bermatzeko subjektu burujabea eta Euskal Herriko instituzioek honen arabera jardun behar dute. Hari horretatik tiraka, 16 puntuko Programa Soziala eratu dugu gaurdanik eremu instituzionaletik abian jarri beharreko neurri zehatzekin. Instituzioek herri borondatea errespetatu beharko dute. Eta bermatu beharko dituzte Kartak jasotzen dituen oinarrizko eskubide ekonomiko eta sozialak, Euskal Herrian bizi eta lan egiten dugun pertsona guztiek bizi baldintza duinak eta aukera berdintasuna izan ditzagun.
Bilerak eskatu ditugu Urkullu Lehendakariarekin; Araba, Bizkaia eta Gipuzkoako Diputatu Nagusiekin, eta Nafarroako Parlamentuko Ekonomia eta Ogasun Batzordean.
Zoritxarrez, instituzio gehienek, Araba eta Bizkaiko Foru Aldundiek eta Eusko Jaurlaritzak, uko egin diote gurekin elkartzeari. Honek argi uzten du zein den euren jarrera Kartak bere egin dituen gizarte-aldarrikapenekiko, ez dituzte politikaren lehentasunak aldatu nahi, egungo ereduan eroso bizi direlako. Ezin izan dizkiegu gure aldarrikapen eta eskariak zuzenean helarazi, baina goiz edo beranduago entzun beharko gaituzte.
Kartak eginiko eskariari erantzunez, Nafarroako Parlamentuaren Ekonomia eta Ogasun-Batzordean egon ginen, Kartaren ardatzak eta Programa Sozialaren aldarriak partekatzen. Konpromisorik ez, ordea!
Gipuzkoako Foru Diputatuak, Martin Garitanok, Politika Sozialeko arduradun den Ander Rodriguez-ekin hartu gintuen. Azken hauek konpromisoa hartu zuten Gipuzkoako Foru Aldundiaren jardurari buruzko memoria bat aurkezteko, non eskubide sozialak bermatzeko egindako lana Programa Sozialean jasotakoarekin alderatuko duten. Era berean, Politika Sozialen eremuan dituzten erronkak eta aurrera begirako asmoak Kartarekin partekatzeko konpromisoa hartu zuten.
Ikusi dugun moduan, instituzioen jarrera hotza izan da. Hala ere, gizarte-eragile desberdinek harrera beroa egin diete Eskubide Sozialen Kartan jasotako aldarrikapenei eta martxoaren 14ko manifestazioetan parte hartzeko deia egin dute. Horren erakusgarri ditugu Euskal Herriko Pentsionisten plataformak, otsailaren 25ean Bilbon egindako asanbladan Kartarekiko atxikimendua erakutsi zutenak; martxoaren 3an Gasteizen egindako omenaldi eta manifestazioan parte hartze aktiboa eta ahots propioa izan genituen; Emakumeen Mundu Martxaren asanblada feministak bere atxikimendua adierazi du; “Natura eskubideen jabe” manifestua adostu duten sindikatu eta ingurumen-eragileak, edota Bizkaiko langabetuen asanbladak… Eta ez genuke sindikatuen ekarpena ahaztu nahi, ELA, LAB, ESK, STEILAS, EHNE eta HIRU sindikatuek orri bateratua atera dute lan-munduari begira manifestazioetan parte hartzeko dei eginez.
Honetaz aparte, aurrera jarraitzen dute Kartaren aurkezpenek herriz herri (Plentzia, Eibar, Gasteiz…). Beste herri batzutan hitzaldiak (Ordizian, martxoaren 8aren testuinguruan) eta lan-bilerak egin dira (Bergara, Getaria…). Oarsoaldean eskubide sozialen aldeko jardunaldiak egin ziren otsailean, eskubide ezberdinak landu zituzten saioekin. Aste honetan, esaterako, Ondarrun (bihar), Basaurin (etzi) edo Donostiako EHUn (etzi) aurkezpen eta bilerak izango dira. Manifestazioek sortu duten interesaren lekuko dira txoko ezberdinetatik antolatu diren autobusak.
Manifestazioaren ezaugarritzeari dagokionez, koloretsua eta alaia izatea nahi dugu. Koloretako pankartak eramango ditugu, eredu sozial berriaren ardatzak irudikatuz, eta ardatz bakoitzean inplikaturik dauden protagonistek eramango dituzte pankartak.
– Gorria: langile mugimendua.
– Lila: mugimendu feminista
– Laranja: gazte eta ikasle mugimendua
– Horia: bazterketa sozialaren kontra, etxebizitzaren alde, banka eta transnazionalen diktadurari aurre egin.
– Berdea: lurraren defentsarako plataforma eta kolektiboak.
– Urdina: hizkuntza, hezkuntza eta kultura eskubideak
– Urdin argia: pentsiodunak, osasuna, aniztasun funtzionala.
– Kolore–anitza: aniztasun sexuala, LGTB eskubideak.
Aldarrikapenez bete nahi ditugu kaleak, egitasmo bateratu baten alde. Aldarrikapen ezberdinak eramateko deia egiten diegu bertan parte hartu nahi dutenei; batzen gaituenean jarri nahi dugu indarra, eta ez sigletan. Aldaketa sozialaren beharra eta alternatibak baditugula azpimarratu nahi dugu.
Eskubide Sozialen Karta, herritarron alternatiba, kalera ateratzera goaz. Mobilizazioa gure helburuak lortzeko ezinbestekoa dela esaten genuen eta hori praktikara eramatera goaz. Martxoaren 14an, Bilbo eta Iruñeara joateko deia egin nahi diogu aldaketa sozialaren alde dagoen orori. Bilboko manifestazioa Jesusen Bihotzean hasiko da 17:00etan eta Iruñekoa Antoniutti parkean 17:30ean.»
Ainhoa Etxaide, LABeko idazkari nagusia
Etxaide: "Mobilizazio honekin fase berria irekiko dugu EH behar duen alternatiban bide berri bat nagusitzeko"
Etxaide: "Guk ez dugu diskurtso ofizialen kritika bat izan nahi guk egoera aldatu nahi dugu"
Etxaide: "Herritarrak alternatiba eraiki behar dugu eta eragileok bultzada hori emango diogu"
Etxaide: "El actual modelo se sustenta en la destrucción de derechos. Tenemos alternatiba: cambiar las políticas"
M14an bete ditzagun kolorez eta aldarrikapenez