2025-02-09
InicioServicios PúblicosServicio SociocomunitarioLABek greba gehiago iragarri ditu ADEGI eta LARESen jarreraren aurrean Gipuzkoako 3....

LABek greba gehiago iragarri ditu ADEGI eta LARESen jarreraren aurrean Gipuzkoako 3. Adineko Egoitzen eta Eguneko Zentroetan


LAB sindikatuak Gipuzkoako 3. adineko Egoitza eta eguneko zentroen Lan Hitzarmenaren Negoziazioaren balorazioa eskaini zuen atzo Bilbon. Urriaren 19an hasitako negoziaziora ADEGI eta ARES lanaldi igoera, soldata izoztea eta lan erreforma bere osotasunean aplikatzen zuen proposamenarekin joan ziren. Bigarrenean Gipuzkoako Aldundiak planteatutako hobekuntzek eskatzen zuten aurrekontua patronalaren esku uztea planteatu zuten. LABentzako argi geratu da ADEGI eta LARESek negoziazioa luzatu eta oztopatu nahi dutela uztailaren 7an hitzarmen estatala inposatzeko.

LAB sindikatuaren irakurketa

GIPUZKOAKO 3. adineko EGOITZA ETA EGUNEKO ZENTROEN LAN HITZARMENAREN NEGOZIAZIOAREN BALORAZIOA

«Gipuzkoako egoitzetako lan hitzarmenaren negoziazioa urriaren 19an hasi genuen. Lehenengo egunetik ADEGI eta LARES ek aurkeztutako proposamenak onartezinak izan dira. Lehenengoa, urteko lanaldia 38 ordutan igotzea, soldatak izoztea eta lan erreforma bere osotasunean aplikatzea. Patronalaren aldetik etorri den bigarren proposamena, berriz, Gipuzkoako Foru Aldundiak planteatu ditzakeen hobekuntzak eta aurrekontuetako igoerak oheak kontzertatu eta enplegua sortzeko bideratzea, edo beste modu batean esanda, hobekuntzetarako dirua zuzenean patronalaren esku uztea, langileei dagokiena lapurtuz. Negoziazioa ahalik eta gehien luzatzea eta oztopatzea izan da ADEGI eta LARESen helburua, uztailaren 7an lan hitzarmen estatala inposatzeko.

Gure aldarrikapenak lehenengo egunetik hauek izan dira:

1. Lan hitzarmenak beharrezko berme politikoa eta legalak edukitzea, nahitaezkoa izan dadin bere aplikazioa.
2. Sinatuko dugun hitzarmenak lan erreformaren kontrako edukiak eduki behar ditu.
3. Lan hitzarmenak ekonomikoki eta sozialki hobekuntzak eduki behar ditu.

Blokeoaren egoera ikusita LAB eta ELAk helduen egoitzetako eta eguneko zentroetako langileei dei egin genien, otsailaren 27, 28 eta martxoaren 1erako grebara atera daitezen. Aldi berean, Gipuzkoako Aldundiari gatazka honetan inplikatu zedin eskatu genion.

Gipuzkoako Aldundiko Gizarte Politiketako Sailak egoera blokeotik ateratzeko proposamen bat egin zuen publiko. Proposamenaren arabera erakundeak berak egoitzen eta eguneko zentroen zerbitzuen arduradun nagusitzat hartzen du publikoki bere burua. Zentzu honetan lan baldintzen hobekuntzan eta blindajean parte hartzen du, eta aipatu zerbitzuen kalitatea hobetzeko apustua egiten du, beraz. Proposamen berean plazen tarifen hobekuntzak agertzen dira ere.

Proposamena ikusita, pasa den astean mahai negoziatzailea bildu zen berriro. Bilera honetan sektoreko patronala osatzen duten ADEGI eta LARESek argi utzi ziguten euren erreferentzia Lan Erreforma dela, eta hain zuzen ere hortxe zehazten direla euren proposamenak. Proposamen horietan oso garbi adierazi zituzten enpresari hauen diru-gosea, bestela zaila da ulertzea Gipuzkoako Aldundiak lan baldintzen hobekuntzara bideratuko duen dirua ohe pribatu gehiago kontzertatzeko erabili nahi izatea, hau da, euren irabaziak handitzera bideratu nahi izatea.

Aldundiaren ekimenari balio politiko handia aitortzen dio LABek, baita erabakiak burujabetza terminoetan hartzeko iniziatiba ere, izan ere, hitzarmena blindatu egiten du, gure lan hitzarmenak lan erreformaren inposizioagatik mehatxatuta dauden une honetan. Jarraitu beharreko bidea horixe delakoan gaude, eta ez patronala tematzen dena, autismo sozialean erorita.

ADEGI eta LARESi argi utzi nahi die LABek, eraso bakoitzak erantzuna izango duela mobilizazioaren bidetik.

CONFEBASK ARAZO
Hizpide dugun hitzarmenaren negoziazioetan gertatu bezala, azkenaldian, negoziazio kolektiboa blokeatuta mantentzen duten bitartean, patronala bere adierazpenen tonua igotzen ari da. ADEGIk hitzarmen honetan izan duen jarrera, CONFEBASKen aurreko asteko agerraldia, CEBEKen atzoko adierazpenak…

Aldaketa sakonak ekarriko dituen krisi baten erdian gaude. Arazoa ez dira langileen soldatak edota lan baldintzak. Arazoa da enplegua suntsitzen ari dela, negoziazio kolektiboa geldirik dagoela, aktibitate ekonomikorik ez dagoela da, merkatua erori egin dela, arazoa da enpresek ez dutela finantziaziorik etab eta arazo hauetako bakar bat ere ez du lan erreformak konpontzen. Guzti honek, euskal enpresek dituzten arazoak konpontzeak, eztabaida oso sakonak eskatzen ditu eta noski enplegua, langileen soldatak eta lan baldintzak errespetatuko dituen lan harreman ereduaz hitz egin behar da, lotuta doazen eztabaidak dira. Baina ez dugu sakoneko eztabaidan sartzeko prest dagoen erakunde enpresarialik ikusten.

Epe motzeko ikuspegiarekin ari dira, interes partikularrak euskal ekonomiaren eta baita euskal enpresarien gainetik jarriz. Sekulako nagusikeriaz jokatzen ari dira, Gobernuek euren alde egiten dute eta langileen beldurraz baliatzen dira, langileoi zukua ateratzen jarraitzeko. Eskuak guztiz libre nahi dituzte, lan harremanak desarautzen jarraitzeko.

Jarrera hau konfrontazioaren aldeko hautua egitea da, horrela jarraitzekotan gatazka soziala areagotu egingo da. Momentu honetan enpleguaren arazoa konpontzea da lehentasuna, emergentzia sozial egoeran gaude. Eta hau ez da lan erreformarekin konpontzen. Lan erreformak enplegua suntsitzen du eta suntsitzen jarraituko du.

Zentzu honetan CONFEBASK – CEN eta bere barruan dauden elkarte patronalak dira arazo. Onartezina eta ulertezina den posizio politiko bat hartu dute lan erreformaren inguruan eta argudioekin ezin dutenez eztabaida irabazi, adierazgarria da ahotsa altxa behar izatea eta mehatxuekin ibiltzea, negoziazio kolektiboaren inguruko akordioetarako epeak jarriz etab.

Lan erreforma ez da derrigorrez bete behar den lege bat, lan erreformari uko egitea ez da legez kanpokoa. Gipuzkoako Foru Aldundiak hirugarren adineko egoitzetarako eginiko proposamena, Bizkaiko gasolindegiak, gipuzkoako papergintza… legezko akordioak izan dira guztiak, hortaz, non dago arazoa?

Herri honen garapena edota gure enpresen lehiakortasuna, ezin da etengabeko lan kostuen murrizketan bilatu. Hori da espainiar Estatuan egiten ari diren bidea, erreformaz erreforma lan kostuak murriztu dituzte bai, eta garapen ekonomikoaren inguruko inolako erabakirik ez dute hartu eta zein da ondorioa? Etengabeko gainbehera eta egoera jasanezina. Eredu hau al da gure herriarentzat nahi duguna?

Agortua dagoen eredu bat aldatu behar dugu, lan erreformen bidea baztertu behar da eta eredu ekonomiko eta sozial berri bat eraiki behar dugu. Eredu propio bat estatukoaren desberdina izango dena. Lan harremanetarako euskal esparrua eraiki behar da. Horretarako oso garrantzitsua da negoziazio kolektiborako marko propioa bermatzea eta borroka horretan jarraituko dugu.

Eredu berri bat eraikitzea herri honetako eragile guztion zeregina da eta zentzu honetan instituzioen papera ezin da begirale izatera mugatu. Erantzukizunak dituzte. Gipuzkoako Foru Aldundiak hirugarren adineko hitzarmenaren negoziazioa desblokeatzeko eta lan erreformaren ondorioetatik hitzarmena blindatzeko egin duen proposamena oso positiboki baloratzen du LABek. Langileon hitzarmenak jokoan daude eta proposamen hau lan harremanetarako euskal esparruaren aldeko urrats politiko oso garrantzitsua dela deritzogu.

Beraz argi eta garbi eskatzen diogu Adegiri hitzarmen proposamena bere egin dezan, aitzakiak erori baitira. Aldundiak diru nahikoa bermatzen du hori egin ahal izateko eta hitzarmenak erreformaren ondorioetatik blindatzea ez da inolaz ere ilegala. Beraz zein da arazoa? Langileek kontrakorik ez dute onartuko eta konpontzen ez bada, datorren astetik aurrera greba gehiago etorriko da.» 

 

LAB SAREAN
{module[111]}

    

AZKEN ALBISTEAK | ÚLTIMAS NOTICIAS

Un hombre ha matado a una mujer* en Irun

Desde LAB compartimos la lectura de Euskal Herriko Emakumeen* Mundu Martxa y hacemos un llamamiento a participar en las movilizaciones que ha convocado.

LAB se adhiere a la manifestación convocada para el 16 de febrero por el futuro de la industria navarra

Siete comités de empresa de Industria, que representan a cerca de ocho mil trabajadores y trabajadoras, ante el riesgo de perder empleo tanto en sus propias fábricas como en el tejido industrial de Nafarroa, llamaron ayer a manifestarse en Iruñea el 16 de febrero en defensa del futuro de la industria navarra. El sindicato LAB se suma a esta convocatoria y, por su parte, llama a la clase trabajadora de Nafarroa a participar de forma masiva en esta movilización.

LAB señala que los y las trabajadoras de diversidad funcional son trabajadoras públicas y reclama la publificación del sector

3.000 trabajadoras trabajan en el sector de la diversidad funcional de Bizkaia para empresas como Gorabide, Apnabi, Avifes, Gaude o Fekoor. Todas estas ofrecen servicio público a personas con diversidad funcional. Estos servicios están recogidos en la Ley de Servicios Sociales de la CAV y su responsable es la Diputación Foral de Bizkaia. En la actualidad, el servicio está gestionado por entidades privadas, a través de convenios y subvenciones con la Diputación de Bizkaia. Para LAB, es innegable la necesidad de crear un paraguas para todas las asociaciones, la publificacion del sector, que se podría alcanzar con la equiparación al sector público dentro del marco de negociación sectorial de diversidad funcional en Bizkaia. Esto mejoraría el servicio que se ofrece a las personas usuarias y las condiciones laborales de todas las personas que trabajan en este sector feminizado y precarizado. LAB quiere decir claramente que la publificación del sector es su principal objetivo, ya que los servicios que debería prestar la Diputación Foral de Bizkaia están gestionados por empresas subcontratadas, realizando un trabajo público en condiciones más precarias, y en LAB tenemos claro que los y las personas trabajadoras de diversidad funcional son trabajadoras públicas. Conseguir el convenio sectorial de Bizkaia es ganar un espacio de confrontación a la Diputación y a las instituciones en el camino hacia la publifiación, un espacio de confrontación que permita mejorar las condiciones de todas las personas trabajadoras del sector y hacer frente a los problemas estructurales que sufren todas y todas de una u otra manera. LAB es consciente de que la posibilidad de un convenio sectorial incomoda a las instituciones y a la Diputación Foral. Mientras LAB está dando los pasos necesarios como sector para luchar por la publificación del servicio y para negociar el convenio sectorial, la patronal, las entidades y la Diputación Foral de Bizkaia no quieren constituir la mesa, disfrazando su falta de voluntad bajo la excusa de no estar legitimadas para negociar este convenio. En este sentido, cabe señalar que LAB le solicitó una reunión a la responsable de Acción Social de la Diputación Amaia Antxustegi hace más de tres meses y a día de hoy sigue sin recibir respuesta. En opinión de LAB, un convenio sectorial va en contra de los intereses de empresas y Diputación, ya que éstas quieren seguir precarizando el servicio y las condiciones de trabajo de las personas trabajadoras, por eso LAB quiere poner en el centro de la lucha la publificación del sector, equiparando las condiciones laborales con las de las empleadas públicas, sabiendo que los servicios debería prestarlos la Diputación Foral de Bizkaia y no las juntas de familiares como servicios subcontratados. En LAB tenemos claro que este espacio de confrontación permitiría mejorar las condiciones de todas las personas trabajadoras del sector y hacer frente a los problemas estructurales que de un modo u otro sufre todo el sector. Tras pasar más de 40 años en manos de asociaciones de familiares, estos servicios deben ser asumidos por la Diputación, ya que le corresponden tanto titularidad como la responsabilidad y es ésta la que debe dar el servicio y no seguir privatizándolo aún más. Por eso, LAB comenzará con una campaña que se llamará Aniztasun funtzionaleko langileak langile publikoak gara (“Las trabajadoras de diversidad funcional somos trabajadoras públicas”) y dentro de la misma realizará asambleas abiertas en sus sedes en diferentes comarcas: el 15 de febrero, a las 11:00, en Bilbo; el 18 de febrero a las 11.00 en Durango y el día 20 a las 18:30 en Barakaldo. Del mismo modo, realizará una movilización el sábado 15 de marzo, a las 11:00, en Bilbo, partiendo desde la Plaza Unamuno.