2025-12-28
Blog Page 998

Zergatik ez du EAJk pentsioen inguruko eztabaidarik nahi Euskal Herrian?

IRITZIA
JOXEAN URKIOLA y CARLOS RUIZ
LAB-Pentsiodunen Arloko kideak

Pentsionistek populazioaren %25 osatzen dute jada. Dirudienez, gutxi —ezer ez esatearren— axola dio datu honek hau EAJri, milaka pentsiodunek pairatzen dituzten arazoetatik ihes egiteaz gain eztabaida hau Eusko Legebiltzarrean burutzearen aurka agertzen baita.

Beste behin, EAJko buruek hauteskunde garai hauetan irudi adeitsua eskainiko digute herritarren parte handi batentzat, miseriazko pentsioak jasotzen dituzten eta gehien behar dituztenean sendagaiak ordaindu behar dituzten milaka pertsona horientzat dituzten asmoak ezkutatzen dituzten bitartean.

Kanpainan ezkutuan gorde nahi dute ezezkoa esan diotela 1.080 euroko gutxieneko pentsio ezartzeko proposamenari. Gizarte Segurantza eta Babes Sozialeko Sistema Propioa eta 1.080 euroko pentsio minimoaren aldeko Herri Ekimen Legegilearen aurka agertuta, agerian geratu da EAJri bost axola zaizkiela pertsona heldu eta pentsionisten arazoak.

Ez dute pentsioen gaia eztabaida publikoan egoterik nahi, ezta euskal pentsionisten gehiengoak pentsio duin bat kobratzearen aurka daudela jakiterik ere. Europako Karta Sozialean agertzen diren irizpideen arabera Euskal Herrian pentsio duina 1.080 eurokoa izango litzateke, pentsionistek aldarrikatzen duten moduan. Pentsiodunen %50k hilean 800 euro baino gutxiago irabazten dute, horien artean milaka alargun daude.

Ezkutuan gorde nahi dute ere EAJren apustua pentsioak pribatizatzea —parte handi bat behintzat— eta pentsio plan ez publikoen alde egitea —langile guztiengana iristen ez direnak— dela.

Euskal Herrian pentsio minimoak ziurtatuko dituen Sistema Propio bat, Estatukoarekiko ezberdina, onartzea eta gehien irabazten dutenei diru kutxa publikoan kotizatzea ekidin dute. Hori da Urkulluk defendatzen duen “burujabetza partekatua”, behin eta berriz burujabetza errealari eta herritarrek erabakitzeari ezetz esaten dion bitartean.

Soldatapean lan egiten dugunok Gizarte Segurantza, langabezia eta formakuntza profesionala ordaintzen ditugu. Enpresek, kontingentzia arruntak, laneko istripuak eta gaixotasun profesionalak, langabezia, formakuntza profesionala eta Soldatak Bermatzeko Funtsa ordaintzen dituzte, baina ez dute denek hilabete amaieran irabazten duten guztiaren arabera ordaintzen. “Tope” batzuk daude eta hauek baino gehiago irabazten dutenek ez dute diru kutxa publikoetan kotizatzen gehiago irabazi duten horregatik. Honela kotizatu ez duten hori, gerora, pentsio oso onak beraiei bakarrik ziurtatuko dizkien pentsio pribatuetara bideratu dezakete. 

Kutxabankeko presidentearen adibidea bezalakoek agerian uzten dute sistema honek gehien irabazten dutenei eta hauen enpresei egiten diela mesede. Villalabeitia jaunak, 800.000 euro gordin irabazten ditu urtean, bere ordainsaria %73 igo ostean, benetan irabazten duenaren arabera ordainduko balu 4.233,28 euro ordaindu beharko lituzke bere kontzeptuengatik, baina 231,26 euro baino ez ditu ordaintzen. Kutxabankek ere 20.599,78 euro ordaindu beharko lituzke, baina 1.125,37 euro ordaintzen ditu. Villalabeitiak diru kutxa publikoetara bideratzen ez duen diru hori pentsio pribatuetan inbertitu dezake. Urte batean, 281.717,16 euro sartu gabe geratzen dira diru kutxa publikoetan langile horiengatik.

Imajinatzen duzue zenbat diru sartuko litzateken diru kutxa publikoetan langile guztiek eta beraien enpresek errealki irabazten dutenaren arabera kotizatuko balute, topeak kenduz?

EAJk ez du pentsioen inguruko eztabaidarik nahi hauteskunde kanpainan, ezta PP-PSE-Podemos bezala estatuko markoa defendatzen duten indar politikoek ere. Estatuko kontu bat dela eta kutxa bakarra ezin dela suntsitu diote, ahaztuz euskal langileek kutxa bakar horretara ondoren jaso ez duten diru asko bideratu dutela. 

Horregatik, gaur inoiz baino beharrezkoagoa da, ahotsa altxa eta pentsionista, langile, ikasle eta herritar oro, duintasunez bizitzeko eskubidea ukatzen digun Estatuaren menpe jarraitu nahi dugun edo hemen hilabete amaierara iristea ahalbidetuko digun pentsio publiko duinaren artean erabakitzeko hitza hartzera deitzea.
Pentsioak ere hauteskundeetako eztabaidan, kalean, egon behar dute. Nahikoa da politiko batzuei biziarteko pentsioak “oparitzea”, hauek ezezkoa bozkatzen dutenean pentsionisten gehiengoak pentsio duinak jaso ahal izateko. Bitartean sendagaiak erostera ere behartuak daude.

Hemen, orain eta etorkizunerako, pentsio publiko eta bizitza duina ziurtatuko dizkigun Gizarte Segurantza eta Babes Sozialeko Sistema Propioa erabakitzeko garaia da. Eztabaida beharrezkoa da.
 

 

 

Etxe-kaleratze eta bazterketa sozialaren aurrean, herritarron mobilizazioa


Atzo goizeko gertakarien osteko sentsazioa oso lantza izanda ere, Baietz Basauri! Plataformak Basauri eta Kaleroko auzotarrak zoriondu nahi ditu, auzokideen kaleratzearen aurrean erakutsi zuten duintasu-kolektiboagatik.

Zoritxarrez, espero genezakeen okerrena bete da familia honentzat. Ez Basauriko Udaletxeak ezta beste Erakunde Publikoek ere ez dute ezer ere mugitu egoera hau ekiditzeko. Horren ondorioz, ama eta alaba kalean daude momentu honetan.

Guztiz kontrakoa, ez daude ezer egiteko prest eta hori justifikatzeko eztabaida antzuak sortzen dituzte, egoeraren zorigaitza ezkutatuz. Baina ez dute lortu. Bazterketa sozialaren ondorio latzenak leuntzea eta erdeinatuei babesa emateko benetako neurriak jartzea, nahimen politiko izatean baino ez datzala argi geratu da gaur.

Plataformak aspalditik salatu duen bezala, Udaletxe honen gobernu-taldeak ez du borondaterik honelako egoerei aurre egiteko. Bete beharreko ardurarik ez du hartzen eta horren ondorioz inolako konpromisorik ere ez. Atzo bertan, etxe kaleratzearen ondoren, plataformakide, senide eta alkate eta ongizate saileko zinegotziaren artean bilera bat izan genuen, baina Gizarte-Laguntzarekin zita berri bat baino ez dute eskaini.

Beren jarrera aldatzea lortu beharra dugu. Erraza ez dela izango badakigu, baina egun hauetan hasitako bidean aurrera egin behar dugu. Herritarron mobilizazioaren bidez bakarrik lortuko dugu Basauriko Udaletxeak eta Erakunde Publikoek duten politika sozialetan aldaketa sakonak behartzea, beste etxe-kaleratzerik gerta ez dadin eta familia gehiagorik kaleratu ez dezaten.

Horregatik guztiagatik Basauriko herritar guztiei dei egiten diegu familia honentzako etxe-bizitza duina lortzeko proposatuko ditugun iniziatiba eta deialdietara adi egoteko.

 

 

 

#ECOSOCBilbo: Alternatibak eraikitzera goaz

0

Hastear dira Bilbon “Urgentzia ekologikoa eta larrialdi soziala: Erronkak ekosozialen aurrean alternatibak eraikiz” izenburupean egingo diren topaketak. 23an hasita eta hiru egunez hainbat mahai inguru eta tailer izango dira gaur egungo egoeraz eta alternatibetaz hitz egiteko. Bidegurutze baten aurrean gaude: edo sistema ekonomiko eta politikoa aldatzen dugu edo hondamendira goaz.

Krisi ekologiko, sozial eta zaintzakoa pairatzen ari gara, interkonektaturik dauden krisi multzo baten aurrean gaude. Horretaz gain, aberastasuna geroz eta esku gutxiagotan pilatzeak, desberdintasun ekonomikoa areagotzen duen banaketa geroz eta injustuagoa dakar, gure gizarte eta herrietan bizimodu duina eragotziz. Ondoko belaunaldiei etorkizun duina ziurtatzeko gaurdanik jarri behar ditugu oinarriak. Hau dena izango da aztergai Topaketa Ekosozialistetan.

Bihar, arratsaldean, 18etan emango zaie hasiera topaketa hauei “Aldaketa klimatikoa, Parisen ondotik zer?” izenburupean antolatu den plenarioarekin. Bertan Maxime Combes (Attac, France), Jon Palais (Bizi! Mugimendua, Euskal Herria) eta Elizabeth Peredok (Observatorio Boliviano de Cambio Climático y Desarrollo) hartuko dute parte.

Hiru egun hauetan landuko diren gaien inguruan hitz egiteko Euskal Herriko zein kanpotik etorritako kidean izango ditugu gure artean. LABek ere modu aktiboan hartuko du parte. Hala nola Oihan Ostolazak “Eredu produktiboaren eraldaketa: enpleguaren erronka” izenburupean antolatutako mahai inguruan izango da eta Ainhoa Etxaide, LABeko Idazkari Nagusiak, sindikalismoak transizio ekosozialean izan behar duen rolaz hitz egingo du.
 

 

Mercedes eredua: prekarietate gehiago etekinak handitzeko

0


LABek prentsaurrekoa eskaini du gaur Gasteizen MERCEDES BENZ enpresaren egoera ekonomikoaren inguruan egin dugun azterketaren ondorioak azaltzearekin batera, hitzarmenaren gaur egungo egoeraren berri eman eta sindikatuak horren inguruan egiten duen irakurketa helarazteko. Lan zama eta egoera ekonomikoari erreparatuta Mercedes inoiz ezagutu den egoera onenean dago, eta hala ere, gezurra badirudi ere, Gasteizko lantegiak ez du egun jasaten duen prekarietatea sekula pairatu.

Mercedes eredua: prekarietate gehiago etekinak handitzeko

AZTERKETA EKONOMIKOA
MERCEDES BENZek emaitza historikoak lortu ditu:
− Fakturazioa: 4.306 mill. €, 2014an baino %25 gehiago
− Etekina: 77 mill. €, 2014an baino %30 gehiago
− DAIMLER AG: 9000 mill €ko etekina, automozioan 3.a; munduko 43.a
− Dibidendoa: 3,25€/akzioa, inoizko handiena (normalean 2€)

KOSTE SOZIALA: fakturazioaren %5,55a, industriako enpresetan %10-%30 izaten da

2016an 137.000 unitate ekoiztuko dira, 2017an gehiago, beraz etekin handiagoak

Halere, MERCEDESen apustua da koste soziala mugatzea, inolako arrazoirik gabe

MERCEDES EREDUA: gero eta etekin gehiago, koste soziala txikiagotuz. Aberastasuna pilatzen du lan legeak errazten diotelako, sindikatu batzuk laguntzen diotelako eta instituzioek babesten duelako.

LAN EGOERAREN AZTERKETA
Ebentualitatea %40a da, 2000 langile inguru (guztira 5000 dira)
− lanpostu estrukturalak dira
− Diskrimatzen dituzte: soldata eskala bikoitza
Lan erritmoak jasangaitzak dira
Malgutasuna izugarria: egunean 9 lan ordu, astean 53 edo 45 ordu.
Externalizazioa: berezko lanak kontraten bidez egiten dira

MERCEDES EREDUA: prekarietatean, ebentualitatean eta esternalizazioan oinarritutako enplegu politika.

HITZARMENAREN NEGOZIAZIOAREN EGOERA
Blokeoan dago, enpresak ez du gehiengoarekin negoziatu nahi, plataforma amankomunak prekarietatea borrokatzen duelako, malgutasuna mugatu, lan baldintzak hobetu eta gure eskubideak bermatu nahi dituelako.

Orain gutxiengoarekin negoziatzen hasi omen da, gure ustez benetako arriskua dago akordio batera heltzeko sindikatu batzuei kontratu mugagabeak eskaintzearen truke. LABek ez du onartuko inolako akordiorik eskubideak galtzeko oparien truke, hala izanez gero kontratazioaren jarraipen zorrotza egingo dugu eta arlo guztietan salatuko dugu.

LABen IRAKURKETA ETA ONDORIOAK
Mercedesen lan zama eta egoera ekonomikoari erreparatzen badiegu, inoiz ezagutu den egoera onenean dago. Baina, gezurra badirudi ere, Gasteizko lantegiak ez du egun jasaten duen prekarietatea sekula pairatu.

Egun, inoiz izan duen behin-behinekotasun tasarik altuena dauka.
– Egun, inoiz izan duen azpikontratazio tasarik altuena dauka. (beraz, Mercedesek gero eta langile gutxiago ditu).
– Egun, inoiz izan dituen lanaldirik luzeenak eta neketsuenak ditu. (9 orduko lanaldiak eta 10. ordua ezarri nahian).
– Egun, lan baldintza okerragoak ezartzen ari zaizkie kontratazio berriei.

Eta abar luze bat.

Neurri guzti hauek enpleguaren kontrako neurriak dira eta, batez ere, enplegu duinaren kontrako neurriak dira. Mercedesen enplegu politika argia da: kalitatezko enplegua desagerrarazi eta, bere ordez, enplegu prekarioagoa sortu.

Honengatik guztiarengatik, negoziazio honetan LAB Mercedeseko zein azpikontratetako langileen lan baldintzak are okerragoak izan ez daitezen, lan egiten ari da. LAB sindikatuak ez dio multinazionalari alfonbra gorria jarriko langileen gehiengo handi baten lan baldintzak okertzen jarraitu ahal izateko. Erakutsi dugun moduan, egon badagoelako tarte oso handi bat Mercedesen gauzak beste modu batean egiteko. LABek ez du inondik inora erraztuko, soilik gutxi batzuek gero eta handiagoak diren etekinak jasotzea, gehiengo zabal baten lan baldintzak prekarizatzearen truke. Hori ez baita enpresa eredu justu zein jasangarria, ezta langileen inplikazioa zein partehartzea bilatzen duen eredua ere. Eredu honek etekinak eta emaitzak lehenesten ditu, bere jendearen ongizatearen gainetik.

Egoera honen sorreran Eusko Jaurlaritza bezalako erakundeek lagundu dutela uste dugu, Mercedesen eredua Euskadiko eredua izendatu baitute, “aberastasuna sortzeko eredugarria” euren hitzetan. Aberastasuna sortzen duela ez dugu inongo zalantzarik, baina aberastasuna norentzat?. Eusko Jaurlaritza ados al dago egun Mercedeseko langileek jasaten duten prekarizazioarekin, multinazionalaren emaitzak kontuan harturik? Hau da Eusko Jaurlaritzak gainerako enpresentzat nahi duen eredua? Mercedeseko langileek (eta EAEko gainontzeko langileek) jakinaren gainean egoteko eskubidea dute. Eta, horrela izango ez balitz, zer nolako konpromisoak hartuko ditu egoera honekin bukatzeko?

Datorren igandean EAE gobernatzeko aukeratua izango denari ere eskatzen diogu argitu dezala Mercedeseko prekarizazioarekin bukatzeko zer egiteko prest dagoen.

 

 

 

LABek babesa erakusten dio Eneko Compains irakasleari jazarpen mediatikoaren aurrean

0

El Correo egunkariak bere azalean gaur argitaratu duen berri baten arabera “etakide-ohi batek Konstituzio Zuzenbidea irakasten du UPV/EHUn”, barnealdean honakoan aldatzen delarik: “UPV/EHUk etakide izateagatik kondenatutako irakasle bat kontratatu du”. Hain zuzen, Konstituzio Zuzenbidea eta Pentsamenduaren eta Mugimendu Sozial eta Politikoen Historia Saileko Eneko Compains irakasleari buruz ari dira, Konstituzio-Zuzenbidea euskaraz irakasteko kontratatua.

Argitaratutako testuaren irakurketaz ondorioztatzen denaren arabera, berri honen helburua irakasle horren jazarpen politikoa da, irakaslearen heriotza zibila eta laborala bilatuz. Edonola, azpimarratu nahi dugu UPV/EHUk Eneko Compains kontratatu izan duenean, orain eta lehenago ere, legearen barruan egin izan duela, baita Eneko Compainsek eta berarekin batera epaitutako lagunek Fiskaltzarekin eta AVTrekin lortutako akordioaren ondorioz Entzutegi Nazional espainolak ezarritako sententzia bidegabearen arabera ere.

Berriaren irakurketaz, kazetari sinatzaileak aipatzen ez dituen iturriak UPV/EHUtik beretik datozela antzematen dugu, eta ez dugu zalantzarik, informazio okerra eta kontrastatu gabeko atalak edukitzeaz gain, bakearen aurka dauden UPV/EHUko sektore atzerakoien eta minoritarioen aldetik datozela. Sektore hauek ez dute nahi pertsona guztien eskubideak bermatzen dituen egoera normalizaturik, tartean, atxilotuak eta , torturatuak izan ondotik, espetxera itzuli behar ez izateko helburuarekin lortutako akordio baten ondoren, bidegabeki kondenatuak izan ziren pertsonena. Sektore horiek gainera, euskal gizartearen gehiengoak onartzen ez dugun errelatoa inposatu nahi digute, bakezko orainaldi eta etorkizun aske eta demokratikoa eraikitzeko berme gisa balio ez duelako.

Aurrekoagatik, publikoki gure elkartasuna adierazi nahi diogu Eneko Compains irakasleari, eta UPV/EHUri eskatzen diogu Vocento Taldeko hedabideak bidegabeki jazarritako irakasle honen eskubideak defenda ditzala. Era berean, UPV/EHUko irakasle-ikertzaile laboralaren Enpresa-Komiteari ez-ohiko bilera eskatuko diogu gai hau aztertzeko eta egoera salatzeko.

UPV/EHUko LABeko Sail Sindikala

 

 

 

Lanbideko langileek kontzentrazioa egin dute Eusko Jaurlaritzaren aurrean Lanbideko bigarren greba egunean


Atzo Gasteizen mobilizatu ondoren, Bilbon egin dute kontzentrazioa gaur. Grebaren jarraipena %25eko izaten ari da bigarren egun honetan. Eusko Jaurlaritzak egindako kudeaketa negargarria eta gelditasuna salatzeko eta akordio batera heltzeko borondate ezaren aurrean, mobilizazio sendoak burutzearen beharra ikusten dugu.

Lanbideko Zuzendaritzak berak defendatu du Orientazioa organismoaren modelo antolatzaile eta funtzionalaren zutabe bezala. Baina errealitateak kanporatutako eta gutxitutako zerbitzu bat erakusten digu. Pertsonal gutxi egoteaz gainera, orientazioko funtzioarekin bat ez datozen betebehar gehiago egiten dituzte eta orientatzaileek haien lanpostua galtzeko arriskua daukate ere.

Gatazka honek direktoki 195 langileen egonkortasunarengan dauka eragina, bulegoetako %30a, plantila osoan eta gizarte osoan ere Lanbidek eskeintzen duen zerbitzu publikoa txarragotzen den heinean.

Akordio batera heltzeko administraritzaren borondate ezaren aurrean, mobilizazio sendoak burutzearen beharra ikusten dugu eta organismoaren plantilla osorako 5 egunetako lanuztea iragarri dugu.

Datorren astean langileon ordezkariek bilera egingo dute Eusko Jaurlaritzarekin eta atzo bertan, sindikatuok proposamena helarazi genion administrazioari.

 

 

Lakuak eskola-jantokietako beharrak aintzakotzat hartzen ez dituela salatu dugu


LABek, eskola-jantokien inguruen EAEko Hezkuntza Sailak agertzen dituen gaitasun eza eta nagikeria salatzen du. Jona den astelehenetik aurrera (irailak 19), Laukarizko eskolako cateringa ezarriko da. Cateringeko enpresa bat arduratuko da bigarren jakiaz hornitzeaz. Egoera honek ondorioak ekarri ditu langileentzat horregatik LABetik gaiari trataera egokia ematea eskatzen dugu.

Honen zergatia ulertzeko, jakin behar da Hezkuntza Sailak ez duela sukaldari baten lanpostua hornitu. Irailaren 7az geroztik Ikastetxeko zuzendaritza nahiz LAB arazo hau konpontzen saiatu diren arren, ezinezkoa izan zaigu Sailak gaiari irtenbide egokia ematea.

Sortu den egoera honen ondorioz, sukaldean aritu den sukaldari bakarrak, orain arte behintzat, dagokion ratioaren bikoitza bete eta horren ondorioak jasan behar izan ditu. Baldintza berdinetan jardun zuen iaz, sukaldean bi lagunek lan egin behar dutenean eta bazkaltiarren ratioa aldatu ez denean.

Eskolako guneetako bat zerbitzu osagarritzat hartzen da berriro. Langile osagarritzat jotzen da hartaz arduratzen den sukaldaria. Horrela, hitzarmen kolektiboa urratzen da, lanaldi amaiezinak eragiten dira eta laneko estresa jasateko arriskuan jartzen da langilea.

Bestalde, deigarria da hau Laukarizeko eskolan gertatzea. Gogora ekarri nahi dugu gurea lau ikastetxe pilotuetako bat dela (Urduña, Mungia, Gernika, Laukariz), non eskolaren auto-kudeaketa ahalbidetzen den ikasturte honetan, halaxe egitea adostu zelako Gasteizeko Legebiltzarrean.

LABen irudikoz, garaia da sistema honekin amai dezagun, heziketa-gune baten garapen egokiari kalte egiten diola agerikoa delako, eta hortaz, horrekiko egokia den trataera eman behar zaio.

Gogoan izan dezagun LAB lanean ari dela eredu berri bat proposatze aldera: sorospen kontzeptutik hezkuntza kontzeptura igaro nahi dugu, eta hiru printzipio hauetan oinarritu: eredu berria, elikadura eta burujabetza eta lan baldintza duinak.

 

 

 

Murrizketak salatzeko elkarretaratzeak burutu ditugu

0


SATSE, ELA, LAB, SME, CCOO, UGT eta ESK sindikatuok Gurutzeta, Txagorritxu eta Donostiako Ospitaleetan elkarretaratzeak egin ditugu, Osakidetzako lan-baldintzak eta arreta-kalitatea okertu dituzten murrizketak salatzen jarraitzeko. Bestetik, dei egiten diegu alderdi politikoei murrizketa horiek guztiak igandeko hauteskundeen ostean kentzeko konpromisoa har dezaten.

Euskal osasun publikoak mota guztietako murrizketak jasan ditu azken lau urteotan. Osakidetzak 3.000 lanpostu baino gehiago suntsitu ditu, pertsonaleko ordezpenak gutxitu, soldatak izugarri jaitsi, gaixotasuna zigortu… Eta, gainera, itxaron-zerrendak luzatu dira, lan-kargak handitzearen ondorioz arreta-kalitatea gutxitu da, oinarrizko zerbitzuak —larrialdiak, besteak beste— gainezka daude, edo txertoen hornikuntzan eskasiak gertatu dira…

Bidegabekeria horien aurka Gurutzetako, Txagorritxuko eta Donostiako ospitaleetan, irailaren 22an goizeko 11etan burutuko diren kontzentrazioetan parte hartzera dei egiten dugu.

Osakidetzako Zuzendaritzari joera hori zuzentzeko exijitzen diogu, eta batez ere, alderdi politikoei eskatu nahi diegu irailaren 25a baino lehen argitzeko, ea murrizketa-politika horrekin amaitzeko asmorik duten, edo osasun pribatuaren mesedetan gure osasun publikoa ahultzen jarraituko duten. Osakidetzako langileek ere merezi dute jakitea zer gertatuko zaien irailaren 25etik aurrera. SATSE, ELA, LAB, SME, CCOO, UGT eta ESK sindikatuok mobilizazio-deia egin dugu, murrizketa horiei aurre egiteko, eta mobilizazioak bultzatzen jarraitzeko gure asmo irmoa azaldu nahi dugu, orain arte egindako murrizketak lehengoratzeko, eta murrizketa bakar bat ere gehiago egiten ez uzteko.

 

 

 

Unai Rementeria eta greba eskubidea

Unai Rementeria, Ahaldun nagusiak Bizkaiko Adineko Egoitzetako gatazkari zuzenduz, erabiltzaileen duintasuna bermatuko duen zerbitzu minimoak ezarri behar direla adierazi zuen komunikabideen aurrean, langileek duten greba eskubidearen gainetik. Berez, aurreko grebetan oinarrituta eta Aldundiak berak eginiko ikuskatze txosten batean agertutakoa konpontzeko bide bezala jartzen du mahai gainean exigentzia hau. Txostenak, erabiltzaileen oinarrizko arretan utzikeria egon zela adierazten ei zuen.

Txostenaren nondik norakoak ezagutu gabe eta greba horietan gertatutakoaren ustezko gertaera batzuk aztertuta, komunikabideetan zabaldu direnak, bertan lan egiten dugunok eta erabiltzaileen familiek, badakite zein den egoitza hauetako egoera, greba edo greba gabe!

Egun normal batean, langileen kopurua oso murritza da txanda bakoitzean, laneko antolakuntza eta lan baldintzen egoera erreala… Hauek dira benetan egoitzetako sistemaren arretan utzikeria bat sortzen duten elementuak. Beraz, sistema bera bihurtu da “desatentzio” sistema batean! Eta guzti honek, nola ez, langileon prekarizazio eta lan baldintzen urraketan sakontzen du etengabean.

Ahaldun Nagusiak, oso modu miserablean, hauteskunde kanpaina hau aprobetxatu du gezurrak esan eta bere partidua den EAJk, arlo honetan diseinatzen dituen politika eskasak justifikatzeko. Dependentzia sistema hau, zeinek izaera soziala eta titularitate publikoa duen, baina empresa pribatuek, batez ere merkantilek, kudeatzen duten, haien onura pertsonalak lehenetsi eta sistemak berak dituen gabezia guztiak aprobetxatuz. Enpresek, erreforma laboralak zabaltzen dituen aukerak bereganatzen dituzte zerbitzua antolatzeko eta haien poltsikoak betetzeko.

Guzti honek, langileengan arazo anitz sortzen ditu: bizitza pertsonala eta laborala ezin bateratu, lanaldi murriztuak eta egutegi oso ezegonkorrekin. Lansari miserableak egiten den lan guztirako eta jasaten dituzten karga fisiko zein emozionalentzako eta inolako prebentzio bitartekorik gabe langileon osasunerako.

Dependentzia egoeran dauden pertsonentzako arreta sistema bat eraiki dute inongo oinarri humanorik gabe eta ingeniaritza industriala izango balitz bezala. Metalezko piezak egiteko erabiltzen den produkzio kate bat izango balitz bezala antolatua, eta gelditu gabe. Azken finean, langileon lan baldintza prekarioen gainean eraikitzen den sistema oso bat.

Ahaldun Nagusiak, Unai Rementeriak, beste behin ere, bere etika falta eta miseria humanoa erakutsi dizkigu. Agian ez da kontziente, baina dimentsio oso handia hartzen ari den gatazka dago sortzen. Helduko da, eta lehertuko ere egingo da langile guztiok posizio bateratu bat hartzearekin batera. Luzera begira eta beldur tantarik gabe. Hau, langileok dugun erantzukizunarekin, profesionalak garen heinean, eta etorkizuneko erabiltzaile bezala.