2025-12-27
Blog Page 3

Arabako helduen egoitzetako hainbat langilek egun dituzten lan baldintzak galduko dituzte

Sektorearen parte garrantzitsu batek enpresa eremuan borrokatu dituen eskubideak, herrialdeko hitzarmenetik gora dauden lan baldintzak, galduko ditu. Hori gutxi ez, eta kategoria batzuetan soldatak ez dira 1.500 eurora iritsiko. 

Arabako helduen egoitza pribatu eta etxebizitza komunitarioetako hitzarmenaren akordioari dagokionez, LABek hurrengoa adierazi nahi du: adostutako hitzarmenak ez ditu sektoreko langileentzako berme nahikoa jasotzen, eta, horren ondorioz, sektoreko hainbat langile kaltetuko ditu herrialdeko hitzarmenaren aplikazioak. Hau da, langile horiek gaur egun dituzten lan baldintza batzuk galdu egingo dituzte hitzarmen hau indarrean sartzerakoan.

Duela ia 7 urte, Arabako helduen egoitza pribatuetako langileak mobilizatzen hasi ziren. Urte hautean guztietan, herrialdeko hitzarmenaren beharra aldarrikatzen eta borrokaren lehen lerroan egon da LAB. LABen antolatuta dauden ordezkari, afiliatu eta sektoreko langile ugarik 60 greba egun baino gehiago sostengatu dituzte, eskuzabaltasunez jokatuz, zegokitena baino gehiago emanez. Sektoreko langileek hitzarmen estatalaren miseriari aurre eginez eutsi diote estatalizazioaren kontrako borrokari eta Euskal Herrira negoziazio kolektiboa ekartzea izan da hasieratik LABen antolatuta dauden langileek egin duten borroka honi heltzeko elementu garrantzitsuenetariko bat. 

Gaurko egunean LABek azpimarratu nahi du borroka luze honetan fronte soziosindikal bat hauspotu dela, hainbat eragilerekin aliantzak eratuz. Hortaz, LABek eskertu nahi ditu, bereziki, elkarlan horretan Mugimendu Feministaren ekarpena, bai mobilizazioetan baita sektore honetako errealitateari Arabako Herri Akordioan eman zaion lehentasuna. Pentsionistei eta egoiliar elkarteei ere beraien inplikazioa eskertu nahi die, borroka luze hau babesteagatik.

Bide honetan, LABek ardura sindikalez, erantzukizunez eta gardentasunaz jokatu du kaleetan, borrokan, zein mahai negoziatzailean. Izan ere, akordioan jasotako onura asko LABek defendatu eta borrokatu dituen edukiak dira: jardunaldi murrizketa, soldatak, lizentziak… Baina, azken egunotan, ELA eta patronalen artean adostutako edukiak kontuan hartuta, akordioak ez ditu oinarrizko bermeak jasotzen. Izan ere, borrokan egon diren langile askori kaltea eragingo die hitzarmenak, eta hori onartezina da LABentzat. Sektorearen parte garrantzitsu batek enpresa eremuan borrokatu dituen eskubideak, herrialdeko hitzarmenetik gora dauden lan baldintzak, galduko ditu, gaurko bileran berme juridikoak ez direlako onartu. 

Hori gutxi balitz, onartutako akordioak jasotzen dituen soldata igoerak ez ditu bermatzen hainbat kategorietan 1500 eurora heltzea. LABek hori ekiditeko proposamenak helarazi zizkion intersindikalari eta baita gaur bertan ere mahai negoziatzailean, baina ez dira onartu. Beraz, Euskal Herriko gehiengo sindikalak gutxieneko soldataren aldeko borrokan 2026ko martxoaren 17an egingo duen greba orokorra iragarri eta hurrengo egunean, baldintza horietan sinatuko du ELAk akordioa, patronalen eta aldundiaren beharrei men eginez. 

Horregatik guztiagatik, gaurko mahai negoziatzailean LABek borrokan mantentzeko proposamena mahaigaineratu du, hitzarmenaren oinarrizko berme horien defentsan, eta ELAk uko egin dio proposamenari.

Langileek borroka luze horren ondorioz herrialdeko lehen hitzarmena lortu dute. Hobekuntzak egongo dira, baina hau ez da sektoreko langileek egindako borroka eredugarriak merezi duen itxiera. Hitzarmenak aipatutako bermeak jasotzen ez dituen heinean, ez du LABen babesa izango. 

Horrekin guztiarekin, LAB sindikatua helduen egoitza pribatuetako sektoreko langileak bere gain hartuko dituen zaintza-sistema publiko eta komunitarioaren aldeko borrokan tinko mantenduko da. Pribatizatutako zaintza sektore honetako langileak langile publikoak direla aldarrikatzen du, eta publifikazioaren bidean pausoak ematen jarraituko dugu. Erakunde publikoek sustatzen duten eredu pribatizatzaileari aurre egingo dio, larunbatean zaintza sistema publiko eta komunitario baten aldeko Arabako Herri Akordioaren aldeko manifestazioan argi gelditu zen bezala. 

Arabako helduen egoitza pribatuetako sektorean estatalizazioari aurre egin diogun honetan, borrokak dirau eta LAB izango da, bide horretan, langileen bilgune. 

Asuncion Klinikako enpresa batzordeak agerraldia egin zuen atzo, Eusko Legebiltzarrean

Urtebeteren ondoren berriz ere gure hitza eta iritzia zuen aurrean plazaratzeko etorri gara. Esan bezala, hainbat hilabete eta gero, hemen aurkitzen gara, zuen aurrean, ASUNCION KLINIKAKO LANGILEEN izenean, orduko hartatik gaur egunera egoera ezer gutxi aldatu delako, eta hitzak hitz, oraindik ere gure etorkizunaren inguruko ziurtasunik ez dugulako. Eta beraz, ulertuko duzuen bezala, dela denbora batetik hona, Asuncion klinikako langile eta Tolosaldeako herritar bezala, egiten ditugun aldarrikapenek bere horretan dirautelako.

Asuncion klinikako Langile Batzordeko kideak gara, bertako 370 langileen ordezkariak, eta LAB eta ELA sindikatuek babestuta gatoz.

Gaian sartzen hasita, ezin aipatu gabe utzi, Tolosaldea dela, titulartasun publikoko erreferentziazko eskualde-ospitale bat EZ DUEN Gipuzkoako eskualde bakarra. Hori da abiapuntua beraz.

Hamaika urte, hogeita bi promesa, beste hainbeste gertaera, baina oraindik orain, egoerak bere horretan dirau. Ziurgabetasunari loturik daramatzagu urteak. Eta nazkatuta gaude.

Gaur egungo egoerari begirada azkar bat emanez gero, ondorio garbi bat atera genezake: EZ DAGO BERMATUTA LANGILEOK ASPALDITIK MAHAI GAINEAN JARRITAKO ALDARRIKAPEN BAT BERA ERE.
Plan funtzionalik ez daukagu, Asuncion klinikako egungo instalazioekin zer gertatuko den ez dakigu, eraiki asmo den ospitale berriak zein zerbitzu izango dituen ere ez dakigu, langileok ospitale berrian lanean jarraituko dugun bermerik ez daukagu, osasun departamendua eta enpresaren arteko hitzarmenaren inguruko berririk ez, gure lan baldintzak arautzen dituen enpresa hitzarmena guztiz blokeatuta enpresak ez duelako edukirik jartzen… Ez da argirik antzematen iluntasun guzti honetan.

Bide batez, azaldu nahiko genuke ere gure lan baldintzak arautzen dituen hitzarmenaren negoziaketaren egoera. 2024ko abenduan bukatu zen indarraldia eta 2025eko apirilean negoziatzen hasi ginen; 3 bilera egin ostean mahaia erabat blokeatuta dago. 2024 eta 2025ean eros ahalmena galdu dugu langileok, horrek gure bizkar gainean eragiten duen zama guztiarekin. Bitartean, enpresa, monopolio egoera batean kokaturik, badirudi Departamentuarekin bere hitzarmena ixten ari dela.

Badirudi diogu, Asuncion klinikak Osasun Sailarekin hitzarmena sinatzear dela, 3 urtetako iraunaldiarekin gehi 2 urteko prorrogarekin. Badirudi hori dela Asuncion klinikari ematen zaion luzapena, hainbeste entzun dugun ospitale berria eraiki artean. Gero zer gertatuko den inork ez daki. Edo, ez digute esan nahi.

Aipatu bezala, balizko ospitale berriaren Plan Funtzionalik gabe jarraitzen dugu. Hitzak besterik ez dira orain arte entzun ditugunak eta bai Tolosaldeako osasungintza nahiz gure etorkizuna airean daude. Honenbestez, xehetasunen eta egitateen faltan, Tolosaldearako egin asmo dutena %100 publikoa izango den bermerik ez dugu, ezta aldarrikatzen dugun zerbitzu guztiak izango dituen ospital komarkal bat izatea ere; besteak beste, OSI Donostialdeatik zintzilikatutako bereizmen handiko anbulatorio baten itxura duelako, eta ezta ere langileak subrogatuak izango direnik.

Osasun Sailburuari hainbat bilera eskaera egin eta erantzunik jaso gabe egon ondoren, 2025eko urrian, Alberto Martinez Osasun Sailburuak Tolosara egin zuen bira programatua bat tarteko, berarekin elkartzeko aukera izan genuen.

Bilera horretan jaso genuen informazioa ez zen asko izan, eta gure harridurarako beste bilera batzuetan beste batzuei kontatutakoarekin kontraesanean. Diskrezioz eraman nahi omen dute gaia. Diskrezioa baino opakutasuna ikusten dugu guk ordea. Eta erantzunik jaso ez dugun edo zalantza izugarriak ditugun hainbat galdera darabilzkigu buruan itzulika:

– Zergatik ezin da Onkologikoarekin gertatu den bezala langileen subrogazioa landu?
– Zergatik ezin da egungo Asuncion klinika publifikatu, Onkologikoarekin egin bezala?
– Zer gertatuko da egungo klinikaren instalazioekin?
– Balizko ospitale berria OSI Donostialdean barnean kokatua egongo al da? Zer gertatuko da OSI Tolosaldearekin?
– Zein zerbitzu eskainiko ditu?
– Zenbat ohe izango ditu? Zenbat kirofano?
– Larrialdi zerbitzua izango al du?
– Zenbat langile beharko dira bertan?

LANGILE ETA HERRITARREK ESKATZEN DUGUN BIHARKO TOLOSALDEAKO OSASUNGINTZA

Asuncionen lanean dauden 370 langileek ez dute bermaturik lanean jarraitzea. Ahoz jarritako proposamenak soluzio partziala eta denboran mugatua eskaintzen du, eta ez dugu ontzat ematen.

Duela hilabete gutxi Donostiako Onkologikoko langileak subrogatuak izan dira eta gaur egun Osakidetzako langileak dira. Beraz, bide hori hartzea eskatzen dugu.

Azken mobilizazioan (azaroaren 22an, LAB eta ELAk deituta) honako aldarrikapenak berretsi genituen:

TOLOSALDEAKO OSASUNGINTZA:

  • %100 publikoa
  • Zerbitzu guztiak eskainiko dituen ospitale komarkala
  • Asuncion klinikako langileen subrogazioaren bermea

Gure aldarrikapenak kontuan izango dituzuelakoan, eskerrik asko.

ASUNCION KLINIKAKO LANGILEEN BATZORDEA – LAB – ELA

CTLpack-eko langileek euren hitzarmenaren negoziazio egoera salatu dute eta bidezko hitzarmenaren aldeko mobilizazioak hasi dituzte

Ohar honen bidez, CTLpack Vitoria S.A. (lehen Tuboplast Hispania) enpresako ESK, ELA, CCOO, LAB, USO eta UGTko atal sindikalek publikoki salatu dute Hitzarmen Kolektiboaren negoziazioak bizi duen egoera.

CTLpack kosmetika eta farmazia sektoreetarako plastikozko hodiak egiten dituen enpresa arabarra da, batez ere. CTLPack taldeko kide da, Miñaoko parke teknologikoan dago eta Araban 350 langile inguru ditu.

Enpresa-taldea Juan Celaya Korporaziokoa zen 2020ra arte. Korporazio hori, besteak beste, CTL Francia, CTL USA eta Tapser Barcelona enpresen jabea zen, eta desagertutako Cegasaren jabea ere izan zen.

CTL taldearen % 100 Kaizaharra enpresa-korporazioari saldu zitzaion 2020an. Korporazio hori Iñaki Lopez Gandasegui enpresariarena da, eta Aernnova Taldeko presidentea ere bada.

Aurrekariak:

Dagoeneko 8 urte dira aurreko Hitzarmen Kolektiboa (2014/2017) amaitu zenetik. Hitzarmen horretan, soldatak izoztu egin ziren, eta lanaldia nabarmen handitu zen, egin behar ziren inbertsio berriak eta enpleguari eusteko (bai Gasteizen, bai Frantziako lantegian).

Ordutik 2020ra bitartean, oso egoera zaila bizi izan genuen, aurreko kudeatzaileek egindako inbertsioen kudeaketa negargarriaren ondorioz. Egoera horren ondorioz, finantza-zor handia eta enpresa-“Plan Soziala” sortu ziren, urte horretan enpresa erosi aurretik. Plan horrek ahalegin handiak eskatu zizkien enpresako langileei, eta ahalegin horiei esker jarduerarekin jarraitu ahal izan zuten 2020tik gaur egun arte, eta hartzekodunen konkurtsoa eta/edo itxiera saihestu ahal izan dira, baina urte hauetan guztietan ez dira onartu ez konpentsatu, plan horretan jada jasota zegoen 2022ko eta 2023ko KPIaren soldata-eguneratzetik harago.

Hitzarmenaren negoziazio-egoera:

Aurreko guztiarekin, gaur egun, Enpresaren immobilismo-egoeran gaude, Batzordeak 5 urteko proposamena egin ondoren (2023/2027). Proposamen hori erosahalmena berreskuratzean datza, eta aldi horretan KPIaren gainetik dagoen soldata-eguneratzea eskatzen da.

Era berean, Komitearen proposamenean lanaldia murriztea eta lana, familia eta norberaren bizitza hobeto uztartzeko neurriak jasotzen dira, batez ere txandakako lan-sistemetan eta 4 taldekoetan.

Errelebo-kontratuak eta beste lan-hobekuntza batzuk aplikatzea ere eskatzen da.

Enpresak gehiengo sindikalak proposatutako alderdi hauek negoziatu nahi ez dituenez, eta negoziazioan benetako aurrerapausorik emateko aukerarik ez duenez, azken asteotan asanblada informatiboak egin dira langileekin enpresako lokaletan arazo honi buruz hitz egiteko eta mobilizazio eta protesta ekintzei hasiera ematea erabaki da negoziazioa desblokeatzen saiatzeko.

Lehenengoa igande honetan, abenduaren 14an, egin da, hiriaren erdigunean. Bertan, elkarretaratze bat egin da (argazki erantsiak), enpresaren Hitzarmen Kolektiboaren negoziazioaren egungo egoera salatzeko.

Deialdia egin duten atal sindikalen asmoa da abenduaren 17ko bileran enpresarekin negoziatzen jarraitzea, baina enpresak itxikeriarekin jarraitzen badu proposatutako aldarrikapenei buruz negoziatu nahi izan gabe, gure asmoa da asanbladekin, mobilizazioekin eta protesta-ekintzekin jarraitzea, enpresak gure eskaera zuzenak onartu arte.

Martxoaren 17an, greba orokorra: LGS hemen erabaki

ELAk, LABek, Steilasek, Hiruk eta Etxaldek greba orokorra deitu dute datorren martxoaren 17an, Hego Euskal Herrian gutxienez 1.500 euroko LGS bat ezar dadin galdegiteko.

ELAk, LABek, Steilasek, Hiruk eta Etxaldek martxoaren 17rako Hego Euskal Herrian greba orokorra iragarri dute, ‘Gutxieneko soldata hemen erabaki. SMI 1.500 €. Mejorar salarios para repartir la riqueza’ leloarekin; helburua da EAEn eta Nafarroan ezarriko den Lanbidearteko Gutxieneko Soldata (LGS) bat lortzea. Gaurko agerraldian Mitxel Lakuntza ELAko idazkari nagusiak eta Garbiñe Aranburu LABeko koordinatzaile nagusiak hitz egin dute; biek salatu dute Hego Euskal Herriko erakunde politikoen “eraso antidemokratikoa”, bertoko LGS bati buruzko eztabaida hasteko aukerari ere bidea itxi baitiote.

Batetik, Nafarroako Parlamentuak txosten juridikoen aitzakia jarri zuen eztabaida ukatzeko; bestetik, Eusko Legebiltzarrean EAJren, PSEren, PPren eta Voxen botoek itxi zuten atea; beraz, mespretxatu egin dituzte Herri-Ekimen Legegilea (HEL) sostengatu zuten 138.000tik gora sinadurak. Gogoratu beharra dago erakundeek Pentsiodunen Mugimenduaren HEL bat ere baztertu zutela: eztabaida fasera ez zuten onartu. Era berean, Confebas-ek eta CEN-ek (kasu horretan UGT eta CCOO-en konplizitatearekin) uko egin diete sektore arteko negoziazio kolektiboaren bidez Lanbidearteko Gutxieneko Soldata propio bat negoziatzeari.

Horrenbestez, ELAk, LABek, Steilasek, Hiruk eta Etxaldek erabaki dute erantzun indartsu bat emango diotela Gasteizko eta Iruñeko gobernuei, baita Confebask eta CEn patronalei ere: Martxoaren 17rako greba orokorra deituko dute. “Oso larria da ordezkari politikoek gizarteari ukatzea lege-aldaketak proposatzeko duen aukera bakarra; demokrazia zeharo murrizten ari dira”. Gainera, sindikatu deitzaileek nabarmendu dutenez “langileriaren eskubideen aldeko autogobernu- eta burujabetza-ariketa bat gutxietsi dute; Gasteizko eta Iruñeko gobernuek eta patronalek Espainiako lan-legedia inposatu nahi dute, euskal langile-klasea are egoera prekarioagora bultzatzeko”.

Hain zuzen, greba deituko duten sindikatuek hasteko 2026rako 1.500 euroko LGS bat proposatzen dute; hau Gasteizko eta Iruñeako parlamentuek finkatu beharko lukete, behin Diputatuen Kongresuan Langileen Estatutuko 27. artikulua aldatzeko urratsa egin eta gero. Horregatik, euskal alderdi politikoei galdegiten diete aldarri hau Madrilera eraman eta haren onarpena negozia dezaten. Bide batez, sindikatuek alderdiei eskatzen diete ez dezatela EAEko nahiz Nafarroako estatus juridikoaren aldaketarik onartu baldin eta eskuduntza hori gabe bada. Halaber, Confebask eta CEN patronalei egindako eskariak bere horretan dirau: lanbidearteko akordioak sina ditzatela LGSa hilean 1.500 eurokoa izan dadin 2026rako.

Jakina denez, LGSa handituz gero negoziazio kolektiboan eragina izango luke, beste soldaten igoera ere ekarriko bailuke; horregatik, greba orokor hau langileria guztiarentzako hitzordu saihestezina dugu. Soldatak hobetzearen ondorioz aberastasunaren banaketa hobea lortzeko inflexio puntua da. Deitzaile diren sindikatuek nabarmendu dute gutxienez 1.500 euroko gutxieneko LGS bat lortzeak emakume langileei ezarritako soldata-arrakala murrizten lagunduko duela. Era berean, ondorio zuzenak izango ditu prekarizatuenak diren kolektiboetan (gazteak, migratzaileak edo aniztasun funtzionala duten pertsonak).

Martxoaren 17ko grebaren ardatz izango den aldarrikapen hau gauzatuz gero, halako LGS bat babes sozialeko sistemaren oinarri izango litzateke; honek gaur egun gabezia handiak ditu. 1.500 euro horiek, bestalde, gutxieneko pentsioaren zenbatekoa ere izan beharko lirateke; horrela Euskal Herriko Pentsiodunen Mugimenduaren eskari nagusietako bat beteko litzateke. Eta nahikoak izan beharko lukete etxebizitza bat eskuratzeko eta bizimodu independentea garatzeko.

ELAk, LABek, Steilasek, Hiruk eta Etxaldek bereziki aipatu dute greba honetako aldarri nagusia ikuspegi sozialetik eginiko burujabetza ariketa bat dela: aberastasunaren banaketa hobea eta kohesio sozial areagotua litzateke Hego Euskal Herriarentzako eskuduntza berrien bidez, patronalek eta gobernuek Madrilen erabakitako legeak baliatu nahi baitituzte euskal langileria prekarizatzeko. Honenbestez, martxoaren 17ko greba orokorra gizartearen aurrerapauso bat izango da erabaki politikoetan parte hartzeko duen eskubidea aldarrikatzeko; kasu honetan, LGSa eta gainerako soldata eta prestazio sozialak erabakitzeko Hego Euskal Herriari zor zaion eskubidea.

Greba deituko duten sindikatuek nabarmendu dute 1.500 euroko gutxieneko LGS bat lortzeak on egingo liekeela kolektiborik prekarizatuenei (gazteak, migratzaileak, emakumeak eta aniztasun funtzionala dutenak), eta era berean jendarteko sektore zabalen elkartasun adierazpena izango dela. Hots, langileria guztia deituta dago M17ko greba orokorra sustatzera eta hartan parte hartzera, datozen asteetan horren baitan izango diren mobilizazio guztietan bezalaxe.

LABek astearteko mahai negoziatzailean borrokatuko ditu Arabako adinduen egoitzetako hitzarmeneko proposamenean falta diren edukiak

LABek Arabako adinduen egoitzetako eta etxebizitza komunitarioetako lehen hitzarmeneko proposamenean lortutakoak modu positiboan baloratzen ditugu, izan ere, sindikatuak azken sei urtetan borrokatu dituen aldarrikapenak jasotzen dituelako. Hala ere, eduki konkretu batzuk falta direla salatu nahi dugu eta adierazten dugu eduki horiek borrokatuko ditugula astearteko mahai negoziatzailean.

Borroka eredugarri honen bitartez, sektoreko langileek lortu dute patronalak proposamenean jasotako onurak onartzera behartzea. Horregatik, egindako borroka eredugarri honi, merezi duen itxiera emateko proposamenean zalantzak sortzen dizkigun edukiak borrokatuko ditugu astearteko mahai negoziatzailean. Izan ere, zalantzagarria den klausula bat jasotzen du akordio proposamenak; ez du bermatzen orain arte lortutako enpresetako hobekuntzei eustea, eta kolokan uzten ditu lan berme batzuk, horregatik abenduak 16ko mahai negoziatzailean LABek klausula hau berraztertzeko proposamena eramango du.

Bukatzeko, berriz ere sektoreko langileak zoriondu nahi zaituztegu, izan ere, zuen borrokari esker proposamen hau lortu dugu. Azken txanpa falta zaigu, sektoreak eta langileek egindako borrokak merezi du, horregatik, azken unerarte LABek mahai negoziatzailean klausula hori borrokatuko du.

LAB sindikatuak Arabako adinduen egoitzetako hitzarmenaren inguruan jasotako proposamenaren aurrean, gaurko delegatu asanblada deitu du, posizio bat zehazteko

6 urteko borroka eta 60 greba egun ostean, sindikatuak balorazio egoki bat egin behar du, patronalak igorri duen proposamenaren inguruan. 

LAB sindikatua sektoreko langileekin batera azken 6 urteetan kalean eta lan zentroetan borrokan egon da, borroka luze eta nekeza izan da, eta horregatik jaso berri dugun proposamen berri honen inguruan, gure oinarri militanteekin batzarra egingo dugu gaur. Izan ere, LABek aldarrikapen asko mahai negoziatzailean zein kaleetan defendatu ditu, eta ezin besteko agentea izan da borroka hau aurrera eramateko. Horregatik, borroka honek merezi duen itxiera bermatu behar dugu eta jasotako eskaintza hau nahikoa den baloratu behar dugu. 

LABek gogorarazi nahi du, jasotako proposamena sektoreko langileek egindako borroka eredugarriaren ondorioa dela, beraz garaipena beraiena da. Harritu gaitu sindikatu batek jada akordioa iragartzea, langileekin eta LABekin duen elkarlana errespetatu gabe.

Gure militantziarekin eta langileekin proposamena landu ostean, LABek goizean zehar iragarriko du bere posizioa. 

Pasaiako Udalak azpikontratatuta duen etxez etxeko laguntza zerbitzuaren inguruko akordioa lortu dugu

ELA eta LAB sindikatuek hitzarmen kolektibo berri bat sinatu dute Pasaiako udalak Matia Goxara enpresaren bidez azpikontratatzen duen Etxez Etxeko Laguntza Zerbitzuko langileen lan-baldintzak arautzeko.

Sei hilabeteko borroka prozesuaren ondoren —108 greba egun, mobilizazioak eta urtebete baino gehiagoko negoziazioak izan dira—, ELAk eta LABek lortu dute Pasaiako udalak herritarrei eskaintzen dien Etxez Etxeko Laguntza Zerbitzuko langileen lan-baldintzen zati handi bat hobetzea.

Honek esan nahi du soldaten %30eko igoera, atseden-egun gehiago, gutxienez astean 25 orduko kontratuak… eta beste hobekuntza batzuk lizentziei eta plus batzuei dagokienez.

43 langileko kolektibo hau prekarietate- eta diskriminazio-egoeran zegoen, azpikontratazioaren ondorioz euren lan-baldintzak administrazioan kategoria bereko eginkizunak egiten dituzten langileenak baino askoz okerragoak zirelako.

Oso positiboki baloratzen dugu Pasaiako udalak feminizatua dagoen eta soldata-arrakala pairatzen duen sektore baten baldintzak hobetzeko egindako apustua; izan ere, honek beren lana duintzen du eta prekarietatea murrizten laguntzen du.

Zaintza lanaren garrantzia eta zentralitatea aldarrikatzen ditugu, eta zerbitzu hau ematen duten pertsona guztien —gehienak emakumeak— lan-baldintzak duintzeko beharra. Zentzu honetan, zerbitzuaren publifikazioaren alde lanean jarraitzeko gure borondatea adierazten dugu.

Bada garaia euskara Nafarroa osoan hizkuntza ofiziala izateko

39 urte eta gero, zonifikazioa gainditu eta Nafarroa osoan euskararen ofizialtasuna onartzeko garaia da. LABek bat egiten du aldarrikapen horrekin Euskalgintzaren Kontseiluak abenduaren 15erako Nafarroako Parlamentuaren aurrean deitu duen elkarretaratzearekin.

1986an Vascuencearen Legearen bidez euskararen eta euskaldunon hizkuntza-eskubideen zonifikazioa ezarri zenetik ia lau hamarkada igaro dira. Lau hamarkada, zeinetan lege bidez herritarren eskubideen urraketa ezarri eta instituzionalizatu den. Horrela, Nafarroako instituzio nagusiek, Nafarroako Gobernutik hasita, nafarren hizkuntza eskubideak eremu geografiko arbitrarioetan zatikatu dituzte eta, horren bitartez, euskararen berreskurapena Nafarroan ahal bezainbeste oztopatu dute. Horrek nafarren arteko zatiketa, ezberdinkeria eta kohesio sozialaren urraketa ekarri du. Era berean, administrazioan, hezkuntzan edo lan munduan euskara normalizatzeko urrats berriak ematea zaildu du.

LABen ustez, garaia da Euskararen Lege berri bat osatu, Nafarroa osoan euskara hizkuntza ofizialtzat onartu eta euskararen normalizazioari bultzada instituzional eta politikoa emateko. Horregatik, bat egiten du Euskalgintzaren Kontseiluak abenduaren 15erako Nafarroako Parlamentuaren aurrean deitu duen elkarretaratzearekin.

Ordezkari sindikalek giza kate batekin lotu dituzte Nafarroako Gobernua eta Parlamentua Nafarroarako gutxieneko soldata propioaren alde

ELA, LAB, ESK, STEILAS, HIRU eta ETXALDE sindikatuek exijitu diete Nafarroako Gobernuari eta Parlamentuan ordezkaritza duten alderdi guztiei nafar Gutxieneko Soldata baten alde egitea. CEN patronalari zein UGT eta CCOO sindikatuei esan diete, negoziatzeko beraien ezezkoaren aurrean, mobilizazioarekin eta ekintza sindikalarekin erantzungo dutela.

CEN patronalak, UGT, CCOO eta Nafarroako Gobernuaren lerrokatze konplizearekin negoziazio kolektiboaren bidea blokeatu dute. Beste behin ere eskuz esku lerratu dira Nafarroako langileriaren lan baldintzak prekarizatzeko eta horiek hobetzeko aukera guztiak zapaltzekoa asmoz. Eta bitartean, Nafarroako Parlamentuan argudio juridikoak direla medio, horren inguruan ere eztabaidatzeko aukera itxi zen. Aldiz, alderdiek gutxieneko soldata propio baten alde egin dezakete lege proiektua bat aurkeztuz.

Gogoan izan behar da hiru hilabete eskasean 18.316 nafar langileren babesa bildu dela, Herri Ekimen Legegilea abian jartzeko eskatzen den gutxienekoa hirukoizten duen sinadura kopurua. Ekimen honek pobrezia egoerei aurre egin eta aberastasuna bidezko moduan banatzea ditu helburu.

Larria eta antidemokratikoa da Nafarroako Gobernuaren jarrera alderdikoia eta korporatiboa enpresarien zein UGT eta CCOO sindikatuen interesen alde, Nafarroarentzat eta nafar langileentzat ona eta guztiz legitimoa den gutxieneko soldata propio baten negoziazioa ukazioa babestuz.

Gaur ordezkari sindikalek osatutako giza katearekin Nafarroako Gobernua eta Parlamentua

interpelatu dituzte sindikatuek: langileen alde egin dezaten. Aukera paregabea dute beraien posizioa birpentsatzeko, autogobernuak bizi eta lan baldintzak hobetzeko, Nafarroako gehiengo soziala irabazteko.

Horrez gain, CEN, UGT eta CCOO eragileei zuzendu dira, negoziatzera eseri daitezela eskatzeko. Bestela, beraien ezezkoaren aurrean, mobilizazioarekin eta ekintza sindikalarekin erantzungo dutela adierazi dute.