2025-12-28
Blog Page 206

El Vivero adingabeen zentroa ixteari ez eta langileen kaleratzeari ez

Beharginek aldundiaren zein Landalan enpresaren jokabide onartezina salatu dute, azpimarraturik ematen duten zerbitzua behar-beharrezkoa dela, kaltebera den kolektibo baten oinarrizko beharrak asetzera bideratuta baitago.

Jarraian, egoera azaltzeko prentsa agerraldian irakurritako komunikatua:

“Komunikatu honen bidez, EL VIVEROko adingabeen zentroko langileok, gure haserrea adierazi nahi dugu azken urteotan administrazio publikoak, Bizkaiko Foru Aldundiko Gizarte Ekintza Sailak hain zuzen ere, tratatu gaituen moduagatik. Honekin batera, adingabeen ardura eta langileon kontratazioaren ardura izan duen Landalan elkartearen utzikeria salatu nahi dugu ere. Aldundiak zein Landalanek mespretxatu egin ditu bi hamarkadatan zehar egindako sakrifizio guztiak, eta EEE -Enplegu Erregulazioko Espediente batekin erantzun digute, 19 lagun kalean utziz. Urte hauetan Inoren Kargura ez dauden Adingabe Atzerritarrak (MENAk )deituriko adingabeen kolektiboarekin lan egin dugu, izen horrek dakarren karga negatibo guztiagatik eta gizartearen aldetik pairatzen duen estigmarengatik asko gustatzen ez zaigun izena bada ere. Izan ere, kolektibo kaltebera da, eta arreta eta babes handiagoa eskatzen du. Beraz, gure helburua adingabe horiei harrera-gizartean integratzen laguntzea izan da beti, helburu hori betetzeko beharrezko tresnak ematen saiatu gara alegia. Kolektibo horrekin dugun lan esperientzia 2006 urtean hasi zen Zornotzako Lehen Harrerako Zentroan (CPA), Emankor Sarea taldeko Landalan elkarteak kudeatuta. Adingabe bakoitzaren heziketa-ibilbidean jarraitu beharreko ildo orokorrei buruzko lehen balorazioak egiten genituen zentroa da, beste heziketa baliabide batera bideratu aurretik.


Urte guzti hauetan , adingabe kopuru handi bati lagundu ahal izan diogu beren egunerokotasunari dagokion guztian, betiere harrera-gizarte berrira egokitzeko prozesuan laguntzen saiatuz, haien integrazioa sustatzeko tresnak emanez, bi norabideko prozesuan; hau da, adingabe horiek gizarteratzeko bidean, aurrera egiteko erantzukizuna harrera-gizartearena zein kolektiboarena berarena da ere.


Urte askotan zehar, langileok eta adingabeek egoera nahiko gogorra eta tamalgarria bizi izan dugu, eta nahiz eta Aldundiak; adingabe horien arduraduna eta tutorea, arazo horien berri izan, ikuskapenak ere egin dira, guztia Landalan elkarteari jarritako isun soil batean eta gomendio zerrenda batean geratzen zen, arazoak konpontzeko bidean aurrera egin gabe. Adibidez, harreran hartutako adingabeen kopurua batzuetan baimendutakoa baino bost aldiz handiagoa izan da, eta langileon ratioa ere ez da errespetatu gehienetan, eta horrek, jakina, adingabeen arteko gatazkak sortu izan ditu eta ondorioz hezitzaile taldearen lan osasunari eragin izan dio. Tentsio une horietan, tamalez, kontrola lehenetsi behar izan dugu babes lanaren gainetik, eta asistentzia lana berriz, heziketa lanaren gainetik.


2021eko abenduaren amaieran, EL VIVEROko Galdakako Lehen Harrerako Zentrora lekualdatu behar izan genuen behin-behinean, Zornotzako zentroan eraberritzeko obrak egin zitzaten. Izan ere, zentroaren instalazioak hondatu egin zirenez, lehen harrera egiten jarraitu behar izan genuen EL VIVERO zentroan, 2023ko otsailaren 23ra arte, hau da, Zornotzako Lehen Harrerako Zentroa (orain Elguezabal CPA deritzona) berriro ireki arte, orain Adaka-Agintzari kooperatibaren kudeaketapean. Baina ez da subrogaziorik gauzatu eta kalean utzi nahi gaituzte.


Bai Landalaneko zuzendaritzarekin, bai zerbitzuaren titularra den Bizkaiko Foru Aldundiko Gizarte Ekintzako arduraduna den Sergio Murillorekin, sindikatuek hainbat bilera egin zituzten batzordeko kideekin batera. Bilera horietan, Landalanek esan zuen ez zuela ikusten zerbitzua emateko aukerarik, eta iragarri zuen utzi egingo ziola zerbitzua emateari Aldundiarekin hitzarmena amaitzean, eta agindu zuen subrogaziorako datu guztiak emango zizkiola enpresa berriari, Agintzariri, hitzarmen kolektiboak adierazten duen bezala. Baina hori ez dute bete, eta subrogazioa ez da gauzatu.

Harrezkero, zerbitzua emateko hitzarmena behin baino gehiagotan luzatu da, eta langileen lan-baldintzak okertu dira; ratiorik eza, itundutako plazak baino erabiltzaile gehiago, etab. Langileen lan-osasuna hilero jokoan jartzeraino. Gogoratu behar da Landalan enpresa urteetan sektoreko hitzarmen kolektiboa errespetatu ez duen enpresa dela, eta Bizkaiko Foru Aldundiak, hori guztia jakin arren, beste alde batera begiratu duela.

Egoera zaila izango delakoan, ekainean sindikatuek bilera eskatu zioten Amaia Antxustegi Ziardari, Bizkaiko Foru Aldundiko Gizarte Ekintzako arduradunari, baina ez dugu erantzunik jaso. Batzordeak gutun bat bidali dio diputatu berriari, gertatutakoaren kronologia azalduz eta horri buruzko erantzun zentzudunak eskatuz. 2023ko abuztuaren 1ean erregistratutako gutun horrek ere ez du erantzunik izan. Baina erantzun bakarra zentroa ixteko iragarkia eta 19 langileri aplikatutako EEEa izan dira.

Bizkaiko Foru Aldundia eta Amaia Antxustegi Ziarda dira horren guztiaren arduradunak, baita Landalan enpresa ere, ia 20 urtez lan baldintza oso gogorretan lan egin duten langileak kalean utzi nahi baitituzte. Egoera ezagutu eta langileei zentroa irekita mantentzeko emandako hitza ez betetzeagatik errudun dira. Errudunak, pixkanaka lantokia desegin dutelako. Eta langileek zein egoiliarrek salatu dituzten bizitza- eta lan-egoera negargarriak, langileen lan- eta bizi-proiektuekin jolastuz, urteetan zehar egoera zein zen jakin arren, beste aldera begiratu izanaren errudunak dira ere.
Beste behin ere argi geratu da publikoak izan beharko luketen eta aldundiaren mende dauden zerbitzuen pribatizazioak langileen miseria dakarrela. Horregatik, langileok mobilizazio-ziklo bat hastea erabaki dugu, langileen eta egoiliarren lan- eta bizitza-baldintza duinen alde, lanpostuen alde eta kaleratzeen aurka. Horretarako, greba mugagabea deitu dugu irailaren 12tik aurrera, eta ekintza ezberdinak egingo ditugu gaurtik aurrera”.

Azken bederatzi egunotan lau langile hil dira beren lanpostuetan

LABek jakin du irailaren 8an 54 urteko F.T. langilea hil zela, irailaren 5ean izan zuen lan-istripu oso larri baten ondorioz. Dirudienez, Elorrioko baso-eremu batean lanean ari zela zuhaitz batek buruan jo zion langileari. Beharginak Gueñeseko Explotación Forestal Zaldupe S.L. enpresan egiten zuen lan

Heriotza horrekin, gutxienez 36 dira aurten lan-istripuz hildako langileak. Nabarmentzekoa da oporren ondoren ohiko lan-jarduera berrabiarazita, 9 eguneko epean 4 langile hil direla beren lanpostuetan.

LABetik elkartasun osoa adierazi nahi diegu hildakoaren senideei, lankideei, lagunei eta hurbilekoei.

Era berean, salatzen dugu basogintza sektorea langile gutxi dituen sektorea izanda ere, urtero egoten direla hildakoak sektore honetan. Bizkaiko eta Gipuzkoako kasuetan, basogintza enpresen bideragarritasuna mugatua da, nahiz eta eurentzako ad hoc eginiko foru arauak eduki. Egur ustiapen intentsiboa lan harreman prekarizatuetan oinarritzen da etekinak lortu ahal izateko. Honela, lan segurtasuneko baliabideak ipini beharrean, hauetan aurrezten da. Plantilla murritzak, basoan bakarka lanean aritzea, errekurtso prebentiborik eza, formakuntza eza, lan tresna desegokiak, malda handiko eremuetan, lan erritmo oso altuak, lanaldi oso luzeak (honek eragiten duen nekearekin) eta abar luze bat daude istripuen atzean. Jakina, jarduerak berak barnebiltzen dituen arriskuei erantsitako faktoreak dira hauek.

Jakina da, inspektoreek ere badakitelarik, une honetan bertan Euskal Herrian baso sektorean lanean dirauten enpresa gehienak ez direla lan osasuneko betebeharrak betetzen ari. Hori dela eta, Bizkaiko Foru Aldundiari, Osalani eta Eusko Jaurlaritzari basogintza sektorearentzako neurri bereziak eskatu dizkiegu, haiek eta lan ikuskaritzak badutelako egoera aldatzen hasteko giltza.

Bizkaiko grafikagintzako patronalaren helburu bakarra negoziazioa blokeatzea dela salatu dugu

Gaur izan da Bizkaiko Grafikagintzako hitzarmenaren negoziazio-mahaiaren laugarren bilera. Azken bileran, uztailaren 27an, patronalak bere plataforma aurkeztu zuen. Plataforma horrek, hitzarmenik gabeko urteetarako soldaten eguneraketarik ez jasotzeaz gain eta proposatutako igoeretan erosahalmena ez bermatzeaz gain, alderdi atzerakoiak baino ez zituen biltzen.

Gaur beste inposaketa bat ekarri du negoziazio mahaira: sindikatuok CEBEKi interesatzen zaizkion gaiei buruz hitz egiteko prest egongo ez bagina, negoziazioak ez lukeela aurrera egingo. Gai horietako bat malgutasuna da. Patronalak hitzarmen berrian malgutasuna % 10etik gora aplikatzea jaso dadin nahi du, hau da, Langileen Estatutuak ezartzen duenaren gainetik.

Horren aurrean, LABek, gainerako sindikatuek bezala, negoziazio honetan patronalak duen jarrera salatu du, eta argi utzi dugu ez dugula planteamendu atzerakoirik onartuko. Halaber, hurrengo bileran LABen plataforma osoari erantzuteko eskatu diogu patronalari, orain arte ez baitu halakorik egin.

Tamalgarria da CEBEKek jarrera hori izatea hitzarmena 12 urtez eguneratzeke daukan sektore baten aurrean, horrek dakarren guztiarekin. Urte hauetan asko izan dira erreformak eta lan-arloko lege-aldaketak, eta grafikagintzakoek uste dute beren lan-baldintzak gero eta urrunago daudela sektorearen errealitatetik, eta horrek langileen prekarizazioa eta pobretzea dakarrela. Errealitate horren aurrean, patronalak erakusten du sektorea sostengatzen duten pertsonen lan- eta bizi-baldintzek bost axola diotela.

Urriaren 4an beste bilera bat deitu dugu, eta LABetik berriro esan nahi dugu patronalak bere asmoei eusten badie, argi dugula gure estrategia zein izango den: negoziazioa, aktibazioa eta mobilizazioa.

Salatzen dugu Nafarroako zahar egoitzetako patronalak immobilismoan finkatua jarraitzen duela

LAB sindikatuak Nafarroako zahar egoitzetako patronalari eta Gobernuari benetako inplikazioa eta borondatea eskatu die sektoreko lehen hitzarmenaren negoziazioek aurrera egin dezaten. LABek salatu du patronalak ez zuela ekainean bere hitza bete, ez baitzuen negoziazio mahaira bere proposamenik eraman, eta ordutik ez duela batere mugimendurik egin.

Ikasturte berrian, zaharrak berri; Nafarroako zahar egoitzetako patronalak, oraingoz, inmobilismo bera erakusten baitu! Iragan ekainean patronalak ez zuen bere hitza bete, ez baitzuen negoziatzeko proposamenik ekarri, udako hilabeteetan zegoen ziurgabetasun politikoa dela-eta ezer proposatzea oso zaila zela argudiatuz. Baina konpromisoa hartu zuten Nafarroako Gobernua eratu ondoren negoziazio-mahaiari berriz deitzeko. Bada, Gobernua abuztuan osatu zen, eta oraindik ez dute deitu.

Jokabide hark interes falta erakutsi zuen, bai patronalaren aldetik, bai Nafarroako Gobernuaren aldetik, zaintza-zerbitzu publiko bat betetzen ari diren langile batzuen gatazkari irtenbidea emateko; badirudi botere ekonomiko eta politikoek ez dutela honetan batere interesik.

Ekainaren bukaerako bilera LAB sindikatuaren ekimenari esker lortu zen, hainbat mugimendu egin baitzituen, erakundeetan zein kalean, jada bi urte martxan zeramatzan ukapena eta borroka berriz aktibatzeko. Hartara, LAB sindikatuak berriz deitu zuen negoziazio-mahaia, horrek egoera desblokeatuko zuelakoan.

LABek negoziazioari bizitasuna ematen jarraitu nahi du. Horregatik, Nafarroako Gobernuari eta patronalari benetako inplikazioa eta borondatea eskatzen dizkiegu, sektorearen lan eta bizi baldintzak kualitatiboki hobetzeko. Aurten Nafarroako zahar egoitzen lehen hitzarmen kolektiboa sinatzea exijitzen dugu, eta behingoz negoziazio-esparru propioa errealitate bihurtzea. Nafarroako Gobernuari eta patronalari exijitzen diegu hitzarmen duin bat ahalbidetzeko, hau da, KPIari lotutako soldatekin, aldi baterako ezintasunen osagarriekin, eta deskuelgerik gabe.

Horretarako, mobilizazioetan ahalegintzea eskatzen diegu sektoreko langileei, ezer ez baita lortzen kalean presioa egin gabe. Sektoreko langileei dei egiten diegu LABekin antola daitezen, gure lan eta bizi baldintzak hobetzearen alde mobilizatzeko.

Etxeko langileen sail sindikalak 2023-2024 ikasturtean eman beharreko urratsak zehaztu ditu asanbladan

Larunbatean, irailak 9, LABeko etxeko langileen sail sindikalak hileko asanblada egin zuen, hasi berri dugun ikasturtean jorratu beharrekoak elkarrekin prestatzeko.

Oraingo honetan, helburu nagusia izan da kolektiboki adostea azaroaren 30ean egingo den Greba Feminista Orokorreko parte-hartzea eta errepresentazioa; izan ere, “ikusezin izateari uzteko borrokan jarraitzeko” hautua egin dugu. Halaber, zera nabarmenduko dugu: guk, zaintzen dugunok, zainduak izateko eskubidea daukagula.

Jende asko eta askotarikoa bertaratu zen deialdira, eta guztion parte-hartzea izan da aberasgarria. Hitzarmena orain! Etxeko langileak borrokan!

Eusko Jaurlaritzako Hezkuntza Sailari eskatzen diogu ikastetxe publikoetako eskola-jantokiak arautzen dituen 2000ko aginduaren aldaketa negozia dezala

LAB sindikatuak hainbat eta hainbat aldiz salatu du jendaurrean, jangela publikoak arautzen dituen 2000ko martxoaren 22ko Agindua eta jangela horien funtzionamenduari buruz Hezkuntza eta Zerbitzuen sailburuordeak emandako Zirkularra aldatu behar direla. Horretarako, ezinbestekotzat jotzen genuen Hezkuntza sailburua den Jokin Bildarratzek eta Xabier Aizpurua sailburuordeak langileon ordezkariekin elkarrizketa-mahaira deitzea.

Bada, Hezkuntza Sailak, 23 urteren ondoren, ikastetxe publikoetako jangelak arautzen dituen 2000ko agindua aldatzeko prozedura hasi du, alde bakarrez eta inolako elkarrizketa sozialik gabe. Are gehiago, abuztua aprobetxatu du, zeina sektorearen jarduera eza den, aldaketa egiteko.

Gainera gogorarazi nahi dugu ekainaren 1ean LAB Sindikatuak Hezkuntza Sailarekin sinaturiko “hezkuntza-legea garatzeko langileen lan-baldintzak hobetzeko sindikatuon eta hezkuntza sailaren arteko akordioa”-k jasotzen duela 2023an kontrataturiko zerbitzuen azterketa zehatza burutzeko prozedura, oinarrizko aztergaiak eta irizpideak adostuko direla, jantokiko hezitzaileak lehenetsitako langile kolektiboetako bat izanik. Hortaz, Hezkuntza sailari dei egiten diogu jangelako hezitzaile eta gainerako langileei eragingo dien agindu berria langileon ordezkariokin negoziatzeko.

Jangelak ikastetxeko beste gune bat izan behar du, bertan hezten eta ikasten jarraitzekoa, eta ez zerbitzu osagarri soil bat gehiago. Horregatik, ezinbestekoa da ikastetxe bakoitzaren hezkuntza-proiektuan txertatzea.

Ezin dugu ahaztu agindu horrek zuzenean eragiten diela jangeletako langileen lan-baldintzei; besteak beste, hitzarmen kolektiboan jasotzen diren baino funtzio gehiago beren gain jartzen baititu.

Horregatik, hezkuntza komunitatea osatzen dugun sindikatu zein eragileekin biltzeko eskatzen diogu, Jangela eredu berri baterantz trantsizio adostu bat egin dezagun.

Eros ahalmena berreskuratu eta lanaldia murriztearen alde egingo dugu Arabako aisia hezitzailearen hitzarmenaren negoziazioan

Gaur, irailak 8, Arabako aisialdiko III. hitzarmenaren bigarren mahai negoziatzailea izan dugu. Mahaia urte honen hasieran eratu bazen ere, gaur arte ez da bilerarik egin, eta gaur bertan adostu dugu sindikatu bakoitzaren ordezkaritza.

Aurreko negoziazioetan egin izan den bezala, LABek hirugarren hitzarmen hau negoziatzeko plataforma bat proposatuko die gainontzeko sindikatuei, honako alderdi nagusi hauek jasotzen dituena:

  • Hiru urteko indarraldia, 2023, 2024 eta 2025.
  • Soldata-igoera, hitzarmena indarrean dagoen bitartean, urteko KPIa eta ehuneko finkoa %2 handituko da urtean, hau da, %6koa indarraldi osoan.
  • 2025ean 1.592 ordura iristeko lanaldi-murrizketa.
  • Opor-egunak 40ra arte igotzea 2025ean.
  • Hainbat hobekuntza hitzarmenean jasotako lizentzietan, bizitza erdigunean jartzera lagunduko dutenak.
  • Bilera intersindikal bat adostu dugu datorren asterako. Gainerako sindikatuekin negoziaziorako proposamen bakarra adosten saiatuko gara, eta patronalari helaraziko diogu, hurrengo mahai negoziatzailea, irailaren 19ean, baino lehen baloratu ahal izan dezaten.
  • Dagoeneko aurreratu dezakegu ez dela negoziazio erraza izango eta, beraz, sektoreko langileen antolaketa ezinbestekoa izango dela aisialdiko hirugarren hitzarmen honen negoziazioarekin lortu nahi ditugun hobekuntzak lortzeko

LAB, alarde publiko, parekide eta bakarraren alde

LAB sindikatuak, eta bereziki Oarso-Bidasoa eskualdeak, Jaizkibel konpainiarekin bat egin dugu aurten ere. Jaizkibelek 25 urte daramatza Hondarribiko alardean emakumeen* parte hartu dezaten aldarrikatzen, oztopoak oztopo eta borroka eredugarri baten bidez.

LABetik adierazi nahi dugu emakumeen* parte hartze librerik gabeko jaiak ez direla parekideak, ezta askeak ere. Kaleak emakumeenak* ere badira, eta jaietan libre izateko eskubide osoa aldarrikatzen dugu.

Alarde publiko, parekide eta bakarra aldarrikatzen du LABek, eta bide horretan urratsak egiteko eskatu nahi die eragile politiko zein sozialei. Zenbaitek Jaizkibelek jasaten duen mespretxua elkarbizitza arazo moduan aurkeztu nahi badute ere, LABen argi dugu emakumeen* kontrako eskubide urraketa ezin dela modu horretan hartu. Gatazkari konponbidea emateko urratsak eskatzen dizkiegu inplikatutako guztiei, emakumeek* jai horretan libreki parte har dezaten.

Gora alarde parekidea! Gora borroka feminista!

Greba mugagabea abiatu dugu Olazabal y Huarten enpresaren pasibotasunaren aurrean

Gaur, irailak 7, 41 langile dituen eta Gasteizen kokatuta dagoen Olazabal y Huarte fundizioko langileek greba mugagabeari ekin diote, lan baldintza duinak eta bidezko hitzarmena eskatzeko. Uztailean 12 egunetako greba egin ondoren, enpresako zuzendaritzak jarrera pasibo bera izaten jarraitzen du, hitzarmenaren negoziazioa oztopatuz.

Horregatik, hainbat negoziazio-saio egin ondoren, eta enpresak ados jartzeko inolako borondaterik ez duenez, langileek greba mugagabea egitea erabaki dute batzarrean. 2021eko soldaten jaitsierak (%15), azken urteetako KPIaren igoerari gehituta, eroste-ahalmenaren galera izugarria ekarri du.

Grebaren jarraipena ia erabatekoa izan da, eta ekoizpena txanda guztietan gelditu dute.

Herritarrei dei egiten diegu laster deituko diren mobilizazioetan parte har dezaten.