2025-12-27
Blog Page 201

Eratu da azkenean Nafarroako Esku-hartze Sozialeko bigarren hitzarmenaren negoziazio mahaia, non LABek alderdi sozialaren % 70 izanen baitu

Nafarroako Esku-hartze Sozialeko bigarren hitzarmena izanen denaren negoziazio mahaia atzo eratu zen, azkenean, OEIS patronal estatalak paraturiko trabak gaindituta -iragan irailaren 13ko bileran mahaia behin-behinean irekitzea behartu baitzuen patronal horrek-. LAB sindikatuak ordezkaritza sindikalaren % 70 dauka mahai horretan, eta azaroaren 8ko hurrengo bilerara joanen da hainbat langilek emandako 80 ideia jasotzen dituen hitzarmen proposamen batekin.

Zenbaki guztiak argitu ondoren, Nafarroako Esku-hartze Sozialeko negoziazio mahaian dauden sindikatuen ordezkaritza honela gelditu da: LAB % 70,71; CCOO % 16,16; UGT % 6,06; eta ELA % 6,06. Patronalen artean, ANEIS nafarrak % 75,88 izanen du eta OEIS estatalak % 24,12.

LAB hitzarmen proposamen bat prestatzen ari da, langileek helarazitako 80 ideia biltzen dituena eta urrian garatuko duena. Negoziazio-mahaiaren hurrengo bilera azaroaren 8rako ezarri da, eta sindikatu horrek patronalei azalduko dizkie proposatzen dituen edukiak eta aldaketak, helburu argi batekin: hain funtsezkoa eta feminizatua den sektore horretako plantilla guztien lan-baldintzak hobetzen jarraitzea, inor baztertu gabe.

LAB sindikatuak badaki negoziazio honetan bere gain hartzen duen erantzukizuna handia dela, eta espero du orain arte bezala lan egiten jarraitu ahal izatea langileen, ordezkari sindikalen eta afiliatuen eskutik, ilusioz, gardentasunez, ekimenez, konpromisoz, antolamenduz eta borrokaz; lorturikoaren esperientziarekin eta anitzez gehiago lortzeko asmoarekin.

LABek berriz salatu du Estellerriko osasun arreta publikoa desegiten ari direla, ospitaleko gerentziaren eta Gobernuaren beraren utzikeriagatik

Garcia Orcoyen ospitaleko Ginekologia eta Obstretizia zerbitzua ixteak berriz ere agerian utzi du Lizarrako Osasun Barrutiaren kudeaketa oso txarra dela. LAB sindikatuak eskatu du estatistika hotzen aitzinetik herritarren arreta lehenestea, eta salatu du osasun arreta publikoa desegiten ari direla, lehenik eta behin, Osasunbideko gerentziak interesik ez duelako eta, bigarrenik, zenbait fakultatibok zentro pribatuetan egiten duten jarduera bikoitzaren ondorioz langile nahikorik ez dagoelako.

Duela lau hilabete, LABek Lizarrako Garcia Orcoyen ospitaleko gerentea berehala kargutik kentzeko eskatu zuen, pribatizazio interesak sustatzen ari zelako eta Lizarrako Osasun Barrutiak behar bezala ez funtzionatzea zekarren lan giro deserosoa sortzen zuelako. Kudeatzaile horrek bere postua utzi du —ez dute bota—, baina barrutiaren kudeaketa penagarriak bere hartan segitzen du eta inoizko arreta faltarik handiena lortzen ari dira, prozesu asko Iruñera bideratzen ari baitira.

LABek ez du ulertzen zergatik Osasunbideko kudeatzaileek Lizarrako Osasun Barrutiaren osoko arreta desegiten ari diren, zenbait prozesu Iruñera eta bertze batzuk Tuterara eramanez. Agian arreta falta hori gertatzen da —orain Ginekologiarekin gertatu den bezala—, profesionalak NOU Nafarroako Ospitale Unibertsitarioan batzen dituztelako, baina bertze zerbitzu batzuekin ere ari da gertatzen, hala nola Pediatria, Erradiologia eta Dermatologiarekin.

LAB sindikatuak arazo larria salatu behar izan zuen, Osasunbideko profesional nahikotxok beren jarduera publikoa jarduera pribatuarekin uztartzeak dakarren arazo larria salatu behar izan zuen LAB sindikatuak duela ez asko. Osasunbideak horietako batzuen egoera administratiboa ezkutatzeak arazoa larriagotzen zuen, gainera. Ustelkeriaren aurkako Bulegoak azken hori zuzentzeko eskatu zuen, baina oraindik ez dute egin.

Beharrezkoa da Lizarrako Osasun Barrutiaren aldeko apustu erreala egitea, gaur egun kudeatzaileek pertsonen aurretik jartzen dituzten zenbakietara murriztuta baitute —hori guztia “osasun zerbitzuak humanizatzearen garaian”, gainera—. Baina langileen lan baldintzek arretaren estaldurarik ezagatik erantzunik ez izatearen diskurtsoari jarraitzen diote: azpiegitura zaharkituak (Lizarrako osasun etxea, adibidez) edo jarduera arrunta galarazten duten eta profesionalak betiko Lizarratik kanpo joatera behartzen dituzten lanak. Zalantzarik gabe, halako neurriek eragin zuzena dute hiriguneak eta landa eremuak jendez hustean.

Interes pribatuek, eta gerentziak zein Osasun Departamentuak horiek errazteak, itxaron zerrenda onartezinak sortzen ari dira eta, horren ondorioz, arreta falta aurrez pentsatutako arduragabekeriatik oso hurbil dago. Eta ez ditzagun geure buruak engaina: diagnosi teknologian aurrezten dugunak —NOUko tumoreak detektatzeko ekipo berriaren kasuan bezala— bat etorri behar du geroko arreta publiko batekin.

LAB sindikatuak eskatu nahi dio Osasun kontseilariari enpresa pribatuetan dirua inbertitzeari uzteko eta profesional publiko batzuen jarduera pribatua errazteari uzteko, eta benetan osasun publikoaren alde egiteko. LABek oso argi du funtsezkoa dela Lizarrako Osasun Barrutia zaintzea, erabakitzeko ahalmena indartuz eta Nafarroako osasun laguntzaren funtsezko zati bat ez kentzeko behar den guztia inbertituz. Orain da osasun publikora iristeko baldintzak erraztuko dituzten erabakiak hartzeko unea, osasunarekin zerikusia duten profesional guztien antolamendua eta lan baldintzak hobetuz.

LAB, SATSE, ELA, SME, CCOO eta UGT sindikatuok egiaztatu dugu Osasuneko mahai sektorialak Osakidetzari eragiten dioten funtsezko gaiei heldu gabe jarraitzen duela

Elkarretaratzea egin dugu Mahai Sektorialeko gaurko bileraren aurretik, langileek jasaten duten tratu txar sistematikoa salatzeko.

LAB, SATSE, ELA, SME, CCOO eta UGT sindikatuok gaur egindako Osasuneko Mahai Sektorialaren bileran egiaztatu dugunez, Osakidetzak eta Osasun Sailak ez dute benetako borondaterik Osakidetzako langileei eragiten dieten gai tronkalak negoziatzeko eta jorratzeko. Sindikatuak ekainean itzuli ziren Mahai Sektorialera, 8 hilabetez kanpoan egon ondoren, eta, zoritxarrez, gaur egiaztatu dute egoera ez dela funtsean aldatu.

Horren adibide gisa, gaurko bileran, sindikatuek Lan Baldintzen Akordio berri baten negoziazioa gai-zerrendan sartzea eskatu zuten. Akordio horrek 14 urte daramatza berritu gabe. Bada, Osakidetzak gai-zerrendan puntu hori ez sartzea erabaki du aldebakarrez, gai hori oso korapilatsua dela aitzakiatzat hartuta eta hurrengo bileretarako utziz.

Beste funtsezko gai batean, behin-behinekotasuna, %50eko tasarekin, Osakidetzak aurrerapenik ez planteatzeaz gain, sindikatuen galderei erantzunez, aurreratu du iraupen luzeko aldi baterako 2.200 kontratu amaitzea planteatzen duela, koderik ez duten egiturazko lanpostuetan. Lanpostu horiek kodetu beharrean, amaitutzat emango ditu kontratuak, hau da, langile horiek kaleratuko ditu, lanpostu horiek ezabatu eta plantilla are txikiagoa egin. Horrek lan gainkarga arazoak sortu ditu iadanik ESI batzuetan.

Bilera aurretik, sindikatuek, sindikatuek elkarretaratzea egin dute salatezko Oakidetzak tratu txar sistematikoa ematen diela langileei, hautaketa eta hornidura-prozesuen kudeaketan izandako hondamendiaren ondorioz.

Abuztuan zehar ospitaleetan dokumentazioa entregatzeko ikusi ditugun ilara luzeek horren erakusle argia dira. Gogoratu behar da Osakidetzak gaur egun martxan daukan LEPa deitu duela aurrekoa ebatzi gabe. Horren ondorioz, aurreko LEPean plaza lor dezaketen izangaiek izena eman behar izan dute LEP berrian, eta denbora eta ahalegina inbertitu behar izan dute egin behar ez zuten LEP bat prestatzeko. Duela hilabete batzuk, Sailburuak adierazi zuen, azterketak egin aurretik, ebatzi gabeko EPEko izangaien behin-behineko zerrendak argitaratuko zituela. Zerrenda horrek plaza lortzeari edo ez lortzeari buruzko ziurtasunik ematen ez badu ere, gutxi gorabeherako ideia eman diezaieke izangaiei. Bada, kategoria batzuetan, azterketak egin dira aldez aurretik behin-behineko zerrenda hori argitaratu gabe, eta beste kasu batzuetan, argitalpena ia azterketaren bezperan egin da, eta, horren ondorioz, izangaiek prestatu behar izan dute LEP berria.

Hori gutxi balitz, kontrolik ezak eta informaziorik ezak, horretarako epeak ireki diren datekin batera, ekarri dute dokumentazioa entregatzeko kudeaketa danteskoa izatea. Osakidetzako Zuzendaritzak uztailean emandako nahasmenduari eta mezu kontraesankorrei (ESI batzuetan dokumentazioa jasotzen zen, beste batzuetan hautagaiei esaten zitzaien ez zela beharrezkoa, eta beste batzuetan, une batzuetan jaso egiten zen eta beste batzuetan ez) abuztuko kaosa gehitu behar zaie.

Gogoan izan behar dugu garai horretan langile asko oporretan daudela, eta, horren ondorioz, izangai askok ez zuten epearen irekieraren berri izan, eta beste batzuek bat-batean itzuli behar izan zuten oporretatik. Horrez gain, dokumentazio hori jasotzeaz arduratzen diren langileek ere murriztu egiten dute beren ohiko langile-kopurua, uda dela-eta. Faktore horiek guztiek irudi lotsagarrien lekuko egin gintuzten ospitaleen atarian: ilara luzeak egunez egun, 5 ordura arteko itxaronaldiak eta hori guztia aro digitalean gaudenean.

Baina, zoritxarrez, hondamendi hori ez da LEPetara bakarrik mugatzen. Interinitateen esleipenak edo lekualdatze-lehiaketak ere arazo bat dira langileentzat: etengabeko akatsak ematen dituzte aplikazio informatikoak; informazio nahasia; agertzen eta desagertzen diren datuak; horretarako eskubidea izan arren, kontratazio-eskaintzarik jasotzen ez duten pertsonak; etab.

Orain arte adierazitako guztia tratu txar etengabea da, ez bakarrik izangaientzat, baita prozesu horiek guztiak kudeatu behar dituzten Osakidetzako langileentzat ere. Hautaketa eta hornitze prozesuak kudeatzeko baliabideak indartu behar dira: ezin dira hainbeste luzatu, eta ezin dira hain kaotikoak izan.

Frantziar Gobernuak Bidasoako muga ixtea ez dela zilegi Europako Auzitegiak ere berretsi du

Duela gutxi jakin da Europako Justizia Auzitegiak (EBJA) erabakia hartu duela mugako barne-kontrolak berrezartzeko Frantziako Gobernuaren politikari buruz. Bruselako epaiaren bidez, lege-marjinik gabe utzi dira Bidasoaren mugan ohikoak diren praktika horiek, hala nola muga igarotzeko debekuak eta berehalako itzulketak.

Esan behar da EBJAren ekimena ez dela hutsetik sortu, hainbat erakundek eta kolektibok egindako salaketa, ekintza eta kanpainen ondorio dela; hain zuzen ere, aurtengo uztailean mugan droneak erabiltzea debekatu zedin erdietsi zen.

2021eko urtarrilaz geroztik, pandemiaren ezohiko aldia igarota eta Shengen Itunari eta pertsonen zirkulazio askearen printzipio komunitarioari muzin eginda, Frantziako gobernuak Bidasoako muga nahi bezala ixteko ahalmena esleitu dio bere buruari. Dagoeneko bi urte eta erdi dira muga hori itxi zenetik, eta itxiera sei hilean behin berritzen joan da, irizpide arbitrario eta ez oso gardenen arabera. Hemendik gutxira, azaroaren 1ean, mugaren itxiera berriro iraungitzen da. Paristik diotenari adi egongo gara.

LAB sindikatuak, salaketa horiek egiteaz gain, hainbat ekintza eta ekimenetan aktiboki parte hartzen du, Bidasoako muga inposatuan (eta muga guztietan) heriotzaren politika arbuiatzen du, gobernuen zigorgabetasuna salatzen du eta pertsona guztientzako eskubide eta aukera duinak eskatzen ditu, bai bidean daudenentzat, baita Euskal Herrian jarraitzea erabakitzen dutenentzat ere.

Frantziako eta Espainiako estatuen ohiko politika da migrazioaren mehatxua delakoari aurre egitea mugak militarizatzearen eta oinarrizko eskubideak kriminalizatu eta urratzearen bidez. LABek ez du onartuko halakoek gertatzen jarraitzea. Bizitza gehiegi dira inposatutako muga honetan galdu direnak.

Greba Feminista Orokorra prestatzeko martxan gaude

Oiartzungo Landetxe aretoan 200 emakumetik* gora bildu gara, azaroaren 30erako deitutako hitzordua ortzimugan. Zaintza Sistema publiko komunitarioa eratzeko beharrari jarri diogu azpimarra; datorren astetik aurrera eskualde guztietan delegatuen batzarrak  egingo ditu LABek norabide berean.

Goizean bideo emanaldi batekin hasi da batzarra, eta LABek sindikatu feministara bidean orain arte egindakoak errepasatu ostean, zaintza eremuko eta lanbide feminizatuetako hainbat langilek aurrera eramandako borroken testigantzak eta jomugan dituzten aldarrikapen nagusiak partekatu dituzte. “Premiazkoa da egungo zaintza sistema iraultzea”; horixe izan da ondorio nagusietakoa.

Ostean, Oiartzunera bertaratutakook lantaldeetan jorratu ditugu grebara begirako eman beharreko urratsak, eta Zutik emakumeak abestiarekin itxi dugu gaurko hitzordua.

Mugimendu Feministak azaroaren 30erako deitutako Greba Feminista Orokorrarekin bat egin eta prestaketa lanetan buru-belarri murgildu gara LAB sindikatuan. Izan ere, zaintzarena sindikatuaren erronka nagusietakoa da, Garbiñe Aranburu koordinatzaile orokorrak nabarmendu duenez: “Zaintza krisia gero eta nabariagoa da. Krisi honen arrazoi nagusi eta bakarra ez da bilakaera demografikoa edo jendartearen zahartzea. Emakumeok* errebelatzen ari gara, ez dugu ontzat ematen zaintza eredu hau, bidegabea eta sostengaezina baita. Egoera jasanezin bilakatzen ari da emakumeontzat* eta bereziki emakume langile migratu eta arrazializatuentzat”.

Hala, Aranburuk nabarmendu du premiazkoa dela zaintza lanak berrantolatu eta modu orekatuagoan banatzea; hain zuzen ere, hori du helburu LABek defendatzen duen zaintza sistema publiko komunitarioak, “zaintza lanak eremu pribatutik atera eta duintzea lortzeko” Aranbururen esanetan.

LAB sindikatuak denbora darama Mugimendu Feministarekin eskuz esku lanean eta aliantzak eraikitzen, eta bete-betean murgilduko da Greba Feminista Orokorraren lanketan.

Gasteizko kale garbiketan absentismoa pizgarriekin gutxitu nahiak langileen osasunaren eta lan-baldintzen merkantilizazioa baino ez dakar

Onartezin eta lotsagarritzat jotzen dugu lan-absentismoa tratatzeko foroaren esparruan sindikatuen ordezkariei helarazitako azken proposamena, pizgarri ekonomikoak ezartzean oinarritzen dena.

Plantillarentzako pizgarriok ausentzia eta absentismo-mailen batura (taldekoa zein banakakoa) ehuneko jakin batera iristen bada aplikatzeko proposamena egin du zerbitzuaren emakidaduna den enpresak, PREZERO-ONAINDIA ABEEk. Gogoratu behar da ausentismoak barne hartzen dituela hitzarmen kolektiboan langileek eskubide osoz aitortuta dituzten baimenak eta lizentziak. Absentismoak, bestalde, aldi baterako ezintasuneko prozesu guztiak hartzen ditu bere baitan, gaixotasun arrunt baten ondoriozkoak edo lanpostuari berari lotutako arrazoiengatikoak.

Hala, proposatutako neurri horrek langileen lan-baldintzak eta osasuna merkantilizatzea dakar, eta plantillari egozten dio lan-absentismoko egungo ehunekoen errua. LABen ustez, benetan langile horien segurtasun eta osasun baldintzak hobetzea helburu duten prebentzio-politikak ezarri behar dira. Enpresa erakusten ari da ez diola inolako garrantzirik ematen Laneko Segurtasun eta Osasun Batzordearen lan-esparruari, eta ez die erantzunik ematen prebentzio-ordezkariek duela zenbait hilabetetik egiten dituzten ohiko bilera-deialdiei.

Enpresa-zuzendaritzak erakutsitako jarrerak erakusten duena zera da: Gasteizko Bide Garbiketa Publikoko Zerbitzuko plantillaren osasuna baino, aldi baterako ezintasun-prozesuetatik eta Hitzarmen Kolektiboan itundutako gizarte-estalduratik eratorritako kostua dela haien kezka nagusia. Azken horri dagokionez, zehaztu behar da Gasteizko Udalak kontratatutako zerbitzua izaki, Hitzarmen Kolektiboan jasotako estaldura guztien kostua beren gain hartzeko ardura dutela.

Absentismoaren aurka halako neurriak ezartzearen aurka dago LAB, pertsonen osasuna bezalako gai delikatu baten bueltan arinkeria sustatzen baitu. Horregatik, prebentzio-arloko benetako politikak aldarrikatzen jarraituko du, bai eta negoziazio eremuak ere, laneko segurtasunaren eta osasunaren funtsezko gaietan eztabaidatu eta aurrera egin ahal izateko..

Osasun publikoaren defentsan, Asuncion klinikako langileen lan-baldintzek eta etorkizunak erdigunean behar dutela aldarrikatu dute

Tolosako Asuncion Klinikako langileak, euren 23. greba egunean, Gasteizko Legebiltzarraren aurrean mobilizatu dira Osasun Saila zuzentzen duenGotzone Sagarduiri euren aldarrikapenak helarazteko.

Tolosako Asuncion klinikak eskualdeko ospitale publiko funtzioa betetzen du, bertako 62.500 biztanleri zerbitzua emanez. Gipuzkoan dauden ESIetatik publikoa ez den ospitale bakarra da. Urte luzeetan zehar langileek zein herritarrek aurrera eramandako mobilizazioei esker, ospitale publiko baten proiektua aurrera doa.

LAB eta ELAk uste dute proiektu hau ez dela eskatzen dena izango, baldin eta gaur egun Asuncion klinikan dauden langileen lan baldintzak lehenesten ez badira. Ospitale berria %100 publikoa izatea, zerbitzu guztiak dituena eta gaur egun klinikak dituen langile guztiak bertan egongo direla bermatzea eskatzen dute.

Ospitale publikoa nolakoa izango denari buruzko eztabaida irekita dago, Plan funtzionalaren zirriborroa egina du Eusko Jaurlaritzak. Langileen aldarrikapenetatik oso urrun dago ordea, ez baitu bermatzen %100 publikoa izango denik, eta ez baititu aurreikusten inguruko beste eskualdeko ospitaleek dituzten zerbitzuak ematea ere.

Asuncioneko 328 langileekin zer gertatuko den ez du esaten. Azken hilabeteetan hiru eguneko lanuzteak eta 23 greba egin dituzte euren hitzarmenaren alde borrokan, baina enpresak ez du negoziatzeko inolako borondaterik. Diru publikoz ematen den zerbitzu publiko bateko langile hauek gero eta pobreagoak dira. Erosahalmena berreskuratu eta lan berbera egiten duten Osakidetzako langileen baldintzetara gerturatuko dituen KPItik gorako soldata igoerak eta 35 orduak eskatzen dituzte. Bitartean, klinika kudeatzen duen INVIZA enpresa-taldeak 5,8 miloi euroko etekinak izan ditu azken 4 urteetan, erregistroan dauden datuen arabera.

Zerbitzu publiko onak, duinak eta kalitatezkoak nahi badira, lan baldintza onak izango dituzten langileekin bakarrik eraiki ahalko dira; beraz, dagokion arduraz jokatu eta Asuncioneko langileen eskariak bete daitezen esku hartu dezala eskatzen diote LABek eta ELAk Jaurlaritzari.

Arabako egoitza pribatuetako eta etxebizitza komunitarioetako langileak kalera itzuliko dira beraien lehen hitzarmen probintziala eskatzeko

Agerraldia egin dute gaur Gasteizen, Aldundiaren aurrean, LAB eta ELA sindikatuon babesarekin. Bertan adierazi dute gero eta nazkatuago daudela lan-baldintza hain prekarioak jasateaz, multitarea egiteaz aspertuta, lankideen bajak ez ordezkatzeaz aspertuta, enpresek zaintzak negozio bihurtzen jarraitzeaz eta hilabete amaierara ez iristeaz nazkatuta, Aldundiaren geldikeriaz nazkatuta, enpresa horiei, langileen eta erabiltzaileen kontura, milioka irabaziak izateko aukera ematen baitie. Horrela, 8 greba egun deitu dituzte datozen hiru hilabeetarako: urriaren 3an eta 4an, azaroaren 8an, 9an eta 10ean eta abenduaren 12an, 13an eta 14an.

4 urte baino gehiago daramatzate borrokan eta 24 egun greban, lan-baldintza duinak bermatuko dizkien lehen hitzarmen probintzial bat eskatzen. Patronalak uko egiten dio baldintza horiek eskaintzeari, dirurik ez dagoela aitzakiatzat jarriz irabaziak biderkatzen dituzten bitartean, egoitza pribatuak etengabe irekitzen direnean eta, gainera, Aldundiak zaintzaren pribatizazioaren aldeko apustua egiten duenean, plaza publikoen kopurua kontzertazioaren bidez apainduz. Zaintzak kalitatezkoak, duinak, unibertsalak eta doakoak izan beharko luke herritar guztientzat.

Horregatik guztiagatik, eta patronalek martxoaren 15etik hitzarmen probintzialaren negoziazio mahaia blokeatu dutenez, LAB eta ELA sindikatuok grebak deitu ditugu urrian, azaroan eta abenduan. Urrian bi greba egun egingo dira, zehazki 3 eta 4, hau da, datorren astean. Azaroan 3 greba egun egingo dira, 8, 9 eta 10ean. Eta abenduan beste 3 greba egun egingo dira, 12, 13 eta 14an.

LABek eta ELAk sektoreko langileak baloratzeko premia aldarrikatzen dugu beste behin ere. Funtsezko sektorea, non emakume horiek adinekoen bizitzari eusten lan egiten duten. Behingoz zaintza-sektore horren lana egiteko baldintzak behar bezala arautzea eskatzen dugu, sektoreko langileen funtsezko funtzioa duintzeko.

Patronalari, AKRAri, GESCAri eta LARESi eskatu nahi diegu sektoreko langile guztientzako lan-baldintza duinak duen hitzarmen probintzizala negoziatzea eta haien etekinak hobeto banatzera. Arabako Foru Aldundiari eta Gorka Urtaran Gizarte Politiketako diputatuari eskatzen diegu egoitzetako langileen baldintzak hobetzeko bitartekaritzarik ez egiteaz arduratzeko, enpresen onurak langileen osasunaren aurretik jarriz, eta zainketen negozioa sustatzearen errudun, onurak baitira nagusi, eta ez zainketak.

Esan bezala, urriaren 3an eta 4an grebak deitu ditugu sektorean, gehiegizko gutxieneko zerbitzuek eta grebarik ez egiteko enpresaburuek emakume langileekiko egiten dituzten etengabeko urraketek ahalbidetzen duten neurrian.

Urriaren 3an manifestazioa egingo da 11:00etan Plaza Berritik abiatuta, Gizarte Ongizaterako Foru Erakundearen bulegoetatik igaroz, non idazki bat entregatuko da Diputazioaren bitartekaritza eskatzeko gatazka honetan, eta Probintzia Plazan amaituko da. Bertan, langileek ekitaldi bat egingo dute egungo arazoak agerian uzteko.

Urriaren 4an manifestazio bat egingo da 11:00etan, Babesgabeen Plazatik Probintzia Plazaraino, eta bertan, bukatzean, sektoreko langileek elkarretaratzea egingo dute, Aldundiari gatazkan duten erantzukizuna eskatzeko.

Arabako egoitzak borrokan, herrialdeko hitzarmen duina orain!

Berriz salatu dugu Estellerriko osasun arreta publikoa desegiten ari direla, ospitaleko gerentziaren eta Gobernuaren beraren utzikeriagatik

Garcia Orcoyen ospitaleko Ginekologia eta Obstretizia zerbitzua ixteak berriz ere agerian utzi du Lizarrako Osasun Barrutiaren kudeaketa oso txarra dela. LAB sindikatuak eskatu du estatistika hotzen aitzinetik herritarren arreta lehenestea, eta salatu du osasun arreta publikoa desegiten ari direla, lehenik eta behin, Osasunbideko gerentziak interesik ez duelako eta, bigarrenik, zenbait fakultatibok zentro pribatuetan egiten duten jarduera bikoitzaren ondorioz langile nahikorik ez dagoelako.

Duela lau hilabete, LABek Lizarrako Garcia Orcoyen ospitaleko gerentea berehala kargutik kentzeko eskatu zuen, pribatizazio interesak sustatzen ari zelako eta Lizarrako Osasun Barrutiak behar bezala ez funtzionatzea zekarren lan giro deserosoa sortzen zuelako. Kudeatzaile horrek bere postua utzi du —ez dute bota—, baina barrutiaren kudeaketa penagarriak bere hartan segitzen du eta inoizko arreta faltarik handiena lortzen ari dira, prozesu asko Iruñera bideratzen ari baitira.

LABek ez du ulertzen zergatik Osasunbideko kudeatzaileek Lizarrako Osasun Barrutiaren osoko arreta desegiten ari diren, zenbait prozesu Iruñera eta bertze batzuk Tuterara eramanez. Agian arreta falta hori gertatzen da —orain Ginekologiarekin gertatu den bezala—, profesionalak NOU Nafarroako Ospitale Unibertsitarioan batzen dituztelako, baina bertze zerbitzu batzuekin ere ari da gertatzen, hala nola Pediatria, Erradiologia eta Dermatologiarekin.

LAB sindikatuak arazo larria salatu behar izan zuen, Osasunbideko profesional nahikotxok beren jarduera publikoa jarduera pribatuarekin uztartzeak dakarren arazo larria salatu behar izan zuen LAB sindikatuak duela ez asko. Osasunbideak horietako batzuen egoera administratiboa ezkutatzeak arazoa larriagotzen zuen, gainera. Ustelkeriaren aurkako Bulegoak azken hori zuzentzeko eskatu zuen, baina oraindik ez dute egin.

Beharrezkoa da Lizarrako Osasun Barrutiaren aldeko apustu erreala egitea, gaur egun kudeatzaileek pertsonen aurretik jartzen dituzten zenbakietara murriztuta baitute —hori guztia “osasun zerbitzuak humanizatzearen garaian”, gainera—. Baina langileen lan baldintzek arretaren estaldurarik ezagatik erantzunik ez izatearen diskurtsoari jarraitzen diote: azpiegitura zaharkituak (Lizarrako osasun etxea, adibidez) edo jarduera arrunta galarazten duten eta profesionalak betiko Lizarratik kanpo joatera behartzen dituzten lanak. Zalantzarik gabe, halako neurriek eragin zuzena dute hiriguneak eta landa eremuak jendez hustean.

Interes pribatuek, eta gerentziak zein Osasun Departamentuak horiek errazteak, itxaron zerrenda onartezinak sortzen dituzte eta, horren ondorioz, arreta falta aurrez pentsatutako arduragabekeriatik oso hurbil dago. Eta ez ditzagun geure buruak engaina: diagnosi teknologian aurrezten dugunak —NOUko tumoreak detektatzeko ekipo berriaren kasuan bezala— bat etorri behar du geroko arreta publiko batekin.

LAB sindikatuak eskatu nahi dio Osasun kontseilariari enpresa pribatuetan dirua inbertitzeari uzteko eta profesional publiko batzuen jarduera pribatua errazteari uzteko, eta benetan osasun publikoaren alde egiteko. LABek oso argi du funtsezkoa dela Lizarrako Osasun Barrutia zaintzea, erabakitzeko ahalmena indartuz eta Nafarroako osasun laguntzaren funtsezko zati bat ez kentzeko behar den guztia inbertituz. Orain da osasun publikora iristeko baldintzak erraztuko dituzten erabakiak hartzeko unea, osasunarekin zerikusia duten profesional guztien antolamendua eta lan baldintzak hobetuz.