"Adegi Lapurrak! Hitzarmenak zergatik ez?" lelopean, elkarretaratzea egin du LAB sindikatuak gaur Tolosan. Goizeko 09.00etan eman zaio hasiera protestari, Tolosaldeko Lehiberri zentroan.
Adegik jardunaldia egin du bertan, "Jornada Técnica: Guia nueva cultura de empresa" izenburuarekin (patronalaren lan harreman ereduaz alegia), eta jardunaldia egiten den bitartean kanpoan izan da LAB hitzarmenen defentsan.
Euskal Herriko eragile sozial eta sindikalak Kutxen likidazioaren aurka azaldu dira gaur Bilbon. Agiri baten bitartez Euskal Kutxen likidazioa salatu eta erabaki honen kontra euskal erakunde publikoei, alderdi politikoei, gobernuei, legebiltzarrei, foru aldundiei eta udalei behar besteko erabaki politiko eta legegileak har ditzaten eskatu diete.
Euskal Kutxak-Kutxabank likidatzen ari dira zerbitzu publikoari eta gizarte-ekintzari dagokionez. Helburu bakarra, Hego Euskal Herrian urte luzeetan zehar ereindako aurrezki eta aktiboak akziodunen eta espekulatzaileen esku jartzea da.
Kutxen bankarizazioa eta pribatizazioa, haien kontrol publiko eta sozialaren murrizketa latza, gizarte-ekintzaren argaltze etengabea eta jarraitutako hedapen-politika zoroa, banan-banan, suntsitzen ari dira euskal erakunde finantzario publiko bat sortzeko aukera.
Erabaki hauek eragotzi egingo dute aurrezkia eta kreditua Euskal Herriko gizarte osoaren onurarako erabiltzea, euskal produkzio-sare eraginkor bat mantentzea edota guztiok etxebizitza duin bat izan dezagun bermatzeko politikak garatzea, alokairuaren bitartez, esaterako.
Euskal Kutxen aginte-organuetan erabakiak hartzeko gaitasuna izan dutenak dira estrategia hau hautatu dutenak, eta ezin zaie norbere ardurei ihes egin finantza-sistemaren erreforma edota akordioak bete ez izana bezalako kontuak aipatuz.
Beste toki batzuetan, erreforma berdinekin, kutxek iraun egingo dute eta irtenbideak aurkitu dituzte haien kontrol publiko eta soziala mantentzeko. Hori bera posible litzateke hemen ere, orain arte izandako prozesuan atzera egingo balitz eta neurri politikoak eta legegileak hartuko balira kontrol hori handitzeko eta euskal eremua defendatzeko.
Arrazoi hauek guztiak direla eta, behean sinatzen duten antolakundeek euskal erakunde publikoei, alderdi politikoei, gobernuei, legebiltzarrei, foru aldundiei eta udalei eskatzen diegu behar besteko erabaki politiko eta legegileak har ditzaten:
Euskal Kutxen-Kutxabanken bankarizazio eta pribatizazioan atzera egiteko, euskal gizartea defendatzeko funtsezkoak diren ardatzak sendotuz: kontrol publikoa, Euskal eremua, bertarako inbertsioak eta erakundeon izaera soziala.
Euskal kreditua eta aurrezkia pertsonen eta gizartearen mesedetan kudeatzeko balioko duen euskal finantza-sistema publiko bat eraikitzeko.
Eta helburu honekin galdera eta mobilizazio-dinamika bat bultzatuko dugu, Euskal Kutxek akziodun eta espekulatzaile batzuen poltsikoetan buka ez dezaten.
LAB sindikatuak lanuzteak deitu ditu martxoaren 28an eta apirilaren 4 eta 11n, Bizkaiko Arrain Kontserba eta Gazigintzako sektoreko enpresa guztietan herrialdeko hitzarmenaren alde.
Egoera hau berez oso prekarioak ziren lan baldintza batzuen okertzea baino ez du ekartzen, adibidez 900 € soldatak, lan oso gogorra, …, eta egoera honek langile profil oso zehatza dutenei kaltetzen die, batez ere emakumea eta produkzioan lan egiten duenari.
LABen argi dugu irtenbidea badagoela eta honen alde borrokatzen jarraitu behar dugula; berebiziko garrantzia duen herrialdeko hitzarmena aldarrikatuko du LABek lanuzte hauen bidez, sektore honetako langileeek bizi duten egoera salatzearekin batera.
Halaber, Jaurlaritzari eta gainerako instituzio eta alderdiei dei egiten diegu, gisa honetako egoeren aurrean, Euskal Herriko langileen lan baldintzak arautzen dituzten hitzarmen kolektiboen defentsan, apustu egin dezaten eta urratsak eraginkorrak eman, Lan Harremanen Euskal Esparruaren alde.
Ambulantzietako langileak borrokan darraite hitzarmen eta lan baldintza duinen defensan. Gaur, Martzoak 26, sektore honetako langileak Arabako osasun delegaritzaren aurrean elkarretaratu dira sektoreko enpreseei mahaira negoziaziora itzul daitezen exijituz eta Eusko Jaurlaritzako Osasun sailaren parte hartzea eskatuz.
EDE Taldeko arduradunek, gutxienez, 17 lanpostu suntsitu nahi ditu. ESK, ELA, LAB, CC.OO. eta CNT sindikatuek hainbat elkarretaratze deitu dituzte datorren asterako zuzendaritzatik aurreikusi diren kaleratzeak eta lanaldia murruzteko erabakiaren aurka.
Lehen mobilizazioa pasadan martxoaren 18an egin zuten EDE Taldearen egoitzaren aurrean.
Datorren asterako antolatutako mobilizazioak
| FECHA | LUGAR | HORA |
| Martes 1 abril | BOLUNTA- Ronda s/n (frente al nº 5) | 18:00-18:30 |
| Jueves 3 abril | FUNDACION EDE- Simon Bolivar 8b | 14:00-14:30 |
| Martes 8 abril | BOLUNTA- Ronda s/n (frente al nº5) | 18:00-18:30 |
| Jueves 10 abril | FUNDACION EDE-Simon Bolivar 8b | 14:00-14:30 |
Aurtengo urtarrilaren 1ean, Compañía de Remolcadores Ibaizabalek, hitzarmenaren ultraktibitateari buruzko bere irakurketa eginez, haren indarraldia amaitutzat eman zuen eta lanerako sistema berria ezarri zuen, negoziazioetan hitzartuz ezarri nahi izan zuena eta enpresa batzordeak arbuiatu zuena hain zuzen.
Ezarri berri den sisteman 117 zaintzaldi bete behar dira (25/26 zaintza gehiago, urteko 624 ordu gehiago), ondoz ondoko 3 zaintzetan banatuz (72 ordu atoi-ontzitik ezin mugituz) eta 6 jaiegun izanik 6 hilabetean; gainontzeko 6 hilabeteetan okerrera joko du egoerak, ondoz ondoko 6 zaintzaldi bete behar izango dira 12 egunetako atsedenarekin. Ezarri den hilabetetan, 20 ordutako lanaldiak ere bete izan dira, Langileen Estatutuak ezartzen dituen gehieneko lanaldiak eta lanaldien arteko atsedenaldiak ere ez betez.
LAB sindikatuak erabaki horri helegitea aurkeztu dio, eta datorren ekainaren 2an ultraktibitatea izatearen edota ez izatearen nahiz 624 lanordu gehiago eragiten duen sistema aldatzeak (2.800 ordu urteko gaindituz) eskatzen duen funtsezko aldaketaren epaiketa egingo da.
Aski ezaguna da portura sartzen diren edota portutik irteten diren itsasontziei (petroliontzi handiei, gasa garraiatzen duten itsasontziei eta gurutzontziei nahiz gabarra txikiei) atoi-ontziek eskaintzen dizkieten laguntza-lanak etengabeak eta kontaezinak direla eta lan-sistema berri honen ondorioz, eskifaiak pilatzen duen nekea eta abaildura inork jasan dezakeena guztiz gainditzen duela, hauen erreflexuei larriki eragiten diela, sektore honetan lan egiten dugunon artean istripu hilgarriei ateak zabaltzen zaizkiela eta ingurumenari eta inguruan bizi diren biztanleei larriki eragin diezaiekeela.
Azpimarra daiteke Bilboko Portuaren Agintaritzaren geldotasuna bere jabetzako instalazioetan diharduen itsasontzi enpresa bati dagokionez, gainera, kontuan hartuz, haren jardunak gure portuak nazioartean duen izen ona (oso harro gauden izen onaz) suntsi dezakeelako; ez dugu inondik inora onartuko, Ramolcadores Ibaizabal enpresaren kudeatzailea den Patxi Garaigordobil jaunaren asezintasunak suntsi dezala. Gerentzia honen obsesioak, etengabe, giza kapitala murriztuz, etekin ekonomikoak lortzeko, aurrez aurre egiten du tupust logika ororekin. Hori dela eta berriro joko dugu itsas-kapitainarengana (Bilbo portuko eta itsasadarreko itsas segurtasunaren arduradun gorena) eta Bilboko Portuaren Agintaritzaren buruarengana, guztion artean gai izan gaitezen inoiz jazo behar ez zuen egoera birbideratzen.
Ez dugu ulertzen eta ez gatoz bat, milioika eurotako irabaziak dituen enpresa batek nolatan murriztu nahi duen honezkero sarraskitua dagoen plantilla, are gehiago, kontuan hartuz, 2012. urtean 6 milioi baino gehiago irabazi zituela, eta 2011. urtean 3,9 milioi eurotako dibidenduak eta 6,5 milioi euro banatu zituela konturako dibidendutan, eta 2012. urtean 4,7 milioi eurotako dibidenduak banatu zituela. 2013. urtean auditatu zituen kontuak ezagutzen ez ditugun arren, badakigu behin-behineko irabaziak 2012. urtekoak baino handiagoak direla. Hots, krisialdia gure herria bortizki astintzen ari den eta egoerak bultzatuta, hamaika enpresa ixten ari diren honetan, Ibaizabal konpainiak milioi askotako irabaziak pilatzen ditu. Atsekabetzen gaitu hauen gurari bakarra langile-kopurua murriztea dela, lanorduak areagotuz eta langileak makaltasun mugetara eramanez.
Martxoaren 3tik eta ekainaren 2an epaiketa egingo den arte, Bilboko lan auzitegiak, LABek eskatuz, aurreko sistema berrartzea agindu du kautela-neurri gisa, hots, neurria horren larria izanik, herena, epaia eman arte.
Zer egin behar du Bilboko Portuaren Agintaritzak egungo lan-sistema kautelaz baliogabetzen duen epai honen aurrean?
Behin eta berriz ezagutarazten dizkigute kontratazioa suspertzeko ekimenak. Zelan uste du Eusko Jaurlaritzak hau egin daitekeela irabaziak dituen enpresei enplegua suntsitzen uzten badie? Gogora dezagun Bilboko Portuaren Buruaren izendapena unean uneko Jaurlaritzari egokitzen zaiola.
Zuon aurrean agertu garenok, portuko itsas-eremuan lan egiten duten enpresetan aukeratutako LABen ordezkariok, geure buruei galdetzen diegu: zergatik, Bilboko Portuaren Agintaritzak, egiten die entzungor langileek eta hauen ordezkariek segurtasun gai hertsietan egiten dituzten ekarpenei? Zergatik gerarazi behar ditu epaitegi batek langileei eta itsas-segurtasunari egin erasoak?
LABek, aurrerantzean ere, salatuko ditu bidegabekeria hauek guztiak, nabarmenduz hauen arduradunak eta dagokion ardurari uko eginez ezikusiarena egiten dituztenak.
Azkenik, honen bidez salatu nahi dugu Remolcadores Ibaizabal enpresak eta batik bat, haren kudeatzailea den Patxi Garaigordobilek gatazka honetan erakutsi duen eta erakusten ari den jarrera: bere eskifaiak XVI. mendeko lanaldiak egitera behartu dituelako (Jeireddín Bizargorri piraten kapitain berari ere ez zitzaiokeen honelakorik bururatuko). XVI. mendea aspaldiko kontua da, baita esklaboen trafikoa ere. LABek bidegabekeria hauek guztiak salatzen iraungo du, honen arduradunak nahiz arduragabeak izanik ezikusiarena egiten dutenak nortzuk diren adieraziz.
LAB sindikatuak Bizkaiko Etxeko Laguntza Zerbitzuetan enpresaburuen elkarteen eta CCOO sindikatuaren artean lotutako akordioa atzerapausotzat jotzen du eta urrats berri honek lan baldintzak eta enpleguaren egonkortasuna kaskartzeko besterik ez duela balio salatu du.
2014ko martxoak 24 zituenean sektoreko patronalek eta CCOO sindikatuak sinatu zuten akordioak, hobekuntzatxo batzuekin apaindua, Hitzarmen Kolektiboa ezartzen du, zeinak, oro har, etxez-etxeko laguntza zerbitzuaren lan baldintzak txartzen eta desarautzen dituen. Eta edozer diotela ere, sektoreko enpleguaren suntsipenari laguntzen dio. Hori bai, hura kudeatzea errazten du eta enpresetako mozkin-tasa arautzen du.
Hiru urteko indarraldia du. 2013. urterako soldatek bere horretan iraungo dute, 2014. urterako 0,5-a handituko da eta 2015. urterako KPI-a beste. Soldatak eguneratzeko berme bakarra dago 2014. urterako, lanaldi oso bati hileko 8 € legokio. Hau da, lanaldi partzialeko portzentajea oso handia da sektore osoan.
Enpresak baliabidez hornituko dituzte, hitzarmenari ez lotzeko klausulan ezarritako prozeduran baino malgutasun handiagoaz, ordutegiak, lanaldiak eta oporraldiak noiz egin aldatzeko; lantokika ezarriko da eta ez enpresaka.
Zentimo batean hobetzen da lanen bat egiteko norberak bere ibilgailua erabiltzeak eragin gastuak konpentsatzeko.
Ordaindutako edoskitzeko baimena egunetan pilatzeko eskaera, azken bileran jasota geratu zenez, ez da egungoa bezain onuragarria.
Lantalde tekniko eta administratiboak subrogatu barik diraute.
Amaitzeko, eta azken lan erreformari eta mahaiari lan baldintzak gotortzeko eta bermatzeko egin zaizkion eskaerei dagozkien alderdien harira, derrigorrezko arbitrajea jasotzen da lan baldintzak ez erabiltzeko prozeduretan eta langileen mugigarritasun geografikoa ahalbidetzen da egin daitezkeen lizitazioetan. Ultraktibitateari dagokiona bakarrik sartu da, hau da, berau hitzarmen kolektibo berean sartua zegoelako.
Hortaz, enpresaburuen elkarteen eta CCOO sindikatuaren artean lotu duten akordioa, egun arte lotu denarekin alderatuz, atzerapausotzat hartzen dugu, eta urrats berria deritzagu lan baldintzak eta enpleguaren egonkortasuna kaskartu daitezen; era berean, honen bidez bermatzen dituzte Udalek etxez-etxeko laguntza zerbitzuetan eta Aldundiaren eta Udalen laguntza alorreko politiketan egin murrizketak.
LAB sindikatuak, oinarrizko zerbitzu honetan ematen diren lan eta enplegu baldintzak hobe daitezen eta haiek babestuz hasitako ekintza sindikalari segida emango dio.
LAB sindikatuak datorren apirilaren 5ean Abortatzeko Eskubidearen aldeko manifestazioan parte hartzea bultzatzeko argazkiak biltzeko ekimena jarri du martxan. Euskal Herriko Mugimendu Feministak antolatuta manifestazioa Iruñeako Golem Zinemetatik abiatuko da arratsaldeko 17:30etan "Abortzatzeko Eskubidea. Gure gorputza. Gure Erabakia" lelopean.
BIDALI ZURE ARGAZKIAK
Atera taldeko, banakako… argazkiak Abortatzeko Eskubidearen alde zaudela irudikatuz eta bidali hona.
Autobusak
Autobusak antolatuko dira zenbait herri eta hirietatik manifestaziora joateko.
Informazio guztia hemen
Otsailaren 22an antolatutako Abortatzeko eskubidearen aldeko topaketen bideoa
Patronalak lan baldintzak prekarizatzeko nahiaren aurrean, Irunberriko Argal eta Bianako Mondelezeko langileek garaipen sindikal garrantzitsuak lortu dituzte. Arrakastaren giltza: langile guztien borroka sendo eta solidarioa, eta herriaren babesa.
«KOXKA vs. KYBSE, bi eredu sindikal»
Baina langileen erantzun bateratua izugarria izan zen, bi hilabetetan zehar egunero mobilizazioak eginez (lanuzteak, burrunbak bulegoetan, itxialdia lantegian, errepide mozketa…).
Hona hemen borrokaren bidez lortutakoa: 34 lanpostu mugagaberen sorrera; kontratazio berriak gainontzekoen baldintza berdinetan; lan erreformaren aurrean blindatutako
ituna (enpresa ezingo du deskuelgerik aplikatu soldatei dagokionez).
Bianako Mondelezen, 21 lagunen kontrako lan baldintzen aldaketa unilateralaren aurrean, tailerreko %100ak greba mugagabeari ekin zion, LABen parte hartzearekin. 12 egun ondoren, Bianan mila lagunetik gorako manifestazioa eginda, enpresak atzera egin behar izan zuen. Langileen beste lorpena, honako hau: enpresak ezingo ditu 41. eta 82. artikuluak (modificación sustancial, indibiduala eta kolektiboa) erabili egungo hitzarmena indarrean dagoen bitartean (2 urteko ultraaktibitatea du) ezta hitzarmen berrian zehar ere (gutxienez 2 urteko ultraaktibitatea izango duena).
Argal eta Mondelezek erakutsi duten bezala, borroka da bidea
Patronalak lan baldintzak prekarizatzeko nahiaren aurrean, irunberriko Argal eta Bianako mondelezeko langileek garaipen sindikal garrantzitsuak lortu dituzte. Arrakastaren giltza: langile guztien borroka sendo eta solidarioa, eta herriaren babesa.
