2025-12-20
Blog Page 1130

Ainhoa Etxaide: “Hitzak bakarrik ez dira nahikoa, Jaurlaritzak benetan lan erreforma arbuiatzen badu, has gaitezen alternatiba eraikitzen”

“Hitzak bakarrik ez dira nahikoa”. Hitz horiekin erantzun die LABeko idazkari nagusi Ainhoa Etxaidek atzo Angel Toña, Jaurlaritzako Enplegu Sailburuak, eginiko adierazpenei. Toñak onartu zuen lan erreforma ez dela gai izan enplegua sortzeko; are gutxiago kalitatezkoa. Adierazpen hauen aurrean Etxaidek mezua luzatu dio Jaurlaritzari: “Benetan lan erreforma arbuiatzen badu, hasi gaitezen alternatiba eraikitzen”.

LABek azpimarratu nahi du lan erreformak ez duela esandakoa bete bere helburua ez baitzen hori. Sindikatuak hasieratik salatu zuen erreforma honek ez zuela enplegurik sortuko, prekarietatea eta gizartean desberdintasunak areagotuko zirela eta lan merkatuaren desarautzea ekarriko zuela. Aberatsak gero eta aberatsago izateko, pobrezia ekarri du jendartearen gehiengoarentzat. Erabateko boterea eman zaio patronalari eta negoziazio kolektiborako eskubidea deuseztatu dute. Hori da errealitatea.

Hiru urte eta erdi behar izan ditu Jaurlaritzak ondorio horretara iristeko. Baina orain hitzetatik ekintzetara pasatzeko unea da. Lan erreformaren ondorioei aurre egiteko prestutasuna ez da nahikoa, erabakiak hartu behar dira eta urratsak eman.

Elkarrizketa sozialeko mahaia eratzeko orduan Jaurlaritzak egiten zuen diagnostikoa, alegia, Aburtok abiatutako ildoa, eta atzoko Toñaren adierazpenak ez datoz bat. Beraz, Toñak behingoz argitu beharko du elkarrizketa sozialeko mahaiaren ibilbidea zein izango den, bere momentuan ez baitzen eratu sakoneko eztabaidei ekiteko, ez eta lan munduko benetako arazoei erantzuteko. Elkarrizketa sozialeko mahaiak ez dio langabeziaren arazoari, ezta lan munduaren prekarizazioari, are gutxiago babes sozialaren suntsiketari, erantzuten.

Jaurlaritzak erabaki behar du gaurdaino bezala Confebasken morroi izaten jarraitu behar duen edo morrontza horretatik askatu eta prest dagoen, egoerak eskatzen duen moduan, gaurko elkarrizketa sozialeko mahaia desegin eta beste bat sortzeko. Confebask bada arazoa bestelako erabakiak hartzen hasteko, Confebask gabe aurrera egiteko prestutasuna beharko luke Jaurlaritzak, patronalarekiko duen menpekotasuna gaindituz.
Elkarrizketa sozialeko mahaiaren aurrean LABen jarrera aski ezaguna da. LABen iritziz dena erabakita dagoenean, eta inposizioaren bidez emana datorrenean, ez dago akordio posiblerik.

Lan errefoma alboratu eta beste bide bat behar dugu. LABek mahai gainean jarria du horretarako proposamena. Aberastasuna banatzeko erreforma fiskala ezinbestekoa da, enpresako irabaziek ez dezaten, orain arte bezala, betikoen poltsikoetan eta paradisu fiskaletan amaitu. Beharrezkoa da enplegua sortzeko lanaldiaren murrizketa; enplegua hobetzeko hitzarmenak gaurkotzea eta hobetzea; langabezian eta prekarietatean dauden pertsonen babesa eta eskubide soziala ziurtatzeko politikak aurrera eramatea EH osoan. Eztabaida horietan daude konponbideak eta eztabaida horiei bide emateko eskua luzatzen du LABek.

Lan mundua berrantolatu beharra dago. Lan harremanaterako bestelako eredua jasoko duen eredu sozial berri bat defendatzen dugu. Eta eztabaida horri ekiteko prest dago LAB. Herri honek eztabaida horiei ekin behar die. Hori da gure bidea eta Euskal Herriko langileekiko gure konpromisoa. Bide hori egiteko prestutasunik bada, LAB hor izango da.
 

 

 

Apirilaren 18an TTIPari EZ!

0

TTIParen kontrako nazioarteko egunean, apirilak 18, Euskal Herriko TTIPari EZ Kanpainak deituta mobilizazioak izango dira Donostia eta Bilbon. Donostian eguediko 12:00etan konzentrazioa izango da Bulebarrean eta Bilbon "Argitasun martxa" burutuko da arratsaldeko 20:00etan Eliptika Plazatik hasita.
 

 

 

Enplegu publikoaren euskal legearen zirroborroa bertan behera uzteko eskatzen du berriz ere LABek

Jaurlaritzak Mahai Orokorraren bilera deialdi berria luzatu zuen atzoko Enplegu Publikoaren Euskal Legearen aurreproiektuaren harira. Oraingoan ere LAB ez da bilera horretara azaldu, eta berriro ere exijitzen dio Jaurlaritzari lege aurreproiektua atzera bota eta Legebiltzarrean aurkeztu ez dezan.

Aurreproiektu honek, bere edukietan, estatuko oinarrizko legearen menpekoa izanik zerbitzu publikoetako langileen lan harremanen araudi merkantilista, jerentzial indibidualizatzailea ezartzen du, eta formetan sindikatuekiko negoziazio-antzespen txar hutsa baino ez da izan. Aurreproiektuak, sindikatu guztien – baita negoziazio faltsu honetan parte hartzen ari diren sindikatuen – gaitzespen zorrotza jaso du.

Gauzak horrela, LABek berriro ere exijitzen du aurreproiektu hau ez dezatela inposatu eta bertan behera utzi dezatela, eta benetako negoziazio prozesu berri bat abian jarri dezatela bertoko gehiengo sozial eta sindikalak adostutako ezaugarrien araberako enplegu publikoaren eredu propioa egiteko.

Jaurlaritzak, babes sindikal eta sozialik gabeko aurreproiektu hau, Legebiltzarrera eramatean erabakiko balu, honen kontra mobilizatzera deituko du LABek, azken batean lege hau onartuko balitz, zerbitzu publikoetako langileen lan harremanak hamarkada luzeetarako negoziazio kolektiborako eskubiderik gabe egoteaz gain, eredu jerentzial eta indibidualistaren menpe geratuko liratekeelako, eta hau zerbitzu publikoetako langileen kaltetan izateaz gain zerbitzu publikoak beraiek are gehiago ahulduko ditu.

 

 

 

LABen ustez posiblea da gaur egungo egoera eraldatu eta etorkizun berri bat eraikitzea

0

Aberri Eguna iristear dugun honetan, eguneroko zurrunbiloak sortzen dizkigun zereginen gainetik, gogoeta lasaiagoa eta sakonagoa egiteko parada hartu nahi dugu. Gero eta nabarmenagoa da Euskal Herriaren etorkizuna jokoan dagoela. Gure ingurura begiratu eta hauxe besterik ez dugu ikusten: krisi ekonomikoa eta egundoko ustelkeria; inboluzio politikoa eta eskubide murrizketak; babes sozialaren eta zerbitzu publikoen deuseztea; langabezia, pobrezia eta bazterketa soziala; genero indarkeria eta diskriminazioa; gure hizkuntza, kultura eta hezkuntza sistemaren aurkako etengabeko erasoak; jarduera ekonomikoaren erorketa eta ehun produktiboaren ahultzea… Langileon, herritarron eskubide sozial eta politikoen etengabeko urraketa.

Kutxabankek putre-funts bati saldutako kredituen operazioak galerak eragingo ditu

Joan den urteko ekainaren amaieran ELAk eta LABek salatu genuen Kutxabankek ezkutuka erabaki zuela milaka kreditu eta mailegu kontu putre-funts bati saltzea. Orain bere garaiko kritikak berresteaz gainera, ezagututako datu berrien ondorioz are okerragoa dela gertatutakoa salatu nahi dugu.

Salaketa plazaratu genuen egun berean Kutxabankek erantzun beharrean ikusi zuen bere burua; egitateak berretsi zituen, baina datu konkreturik ez zuen eman. Argudio bakarra zeukan: honelako operazioak bankuetan ohikoak direla. Hots, Kutxabankek bere erabaki erabat okerra justifikatzeko besteen hankasartzeak ere baliatu nahi ditu.

Gero jakin zen Kutxabankek IDR Finance Ireland funts irlandarrari 340 milioi euroko balio nominala zuten kredituak 5 milioitan saldu zizkiola (alegia, maileguak balio nominalaren %1,5ean saldu zituela).

ELAk eta LABek salatu genuen orduan operazio hau Kutxabanken kalterako izango zela, ikuspuntu ekonomikotik.

Orain bere garaiko kritikak berresteaz gainera, ELAk eta LABek salatu nahi dugu ezagututako datu berrien ondorioz are okerragoa dela gertatutakoa:
• Berankor gisa saldu ziren kreditu asko ez ziren halakoak; izan ere, bernegoziazio baten ondoren ordaintzen ari ziren. Putre-funtsak bide honetatik dirutza jasoko du (ziurrenik orduan ordaindu zituen 5 milioi euroak baino gehiago). Gainera, diru hau zuzenean Euskal Herritik kanpora joango da, eta gure sare ekonomiko eta sozialean ezin izango du eragin positiborik ekarri.
• Kutxabank zorraren erreklamazioa kasu batzutan kanpoko abokatu eta prokuradoreen bitartez kudeatzen ari zen; putre-funtsari egindako mailegu berankorren salmentak bulego haiekiko zorrak ekarri ditu. Uneotan dagoeneko 5 milioi euroko erreklamazioak pilatu dira, eta negoziatzen ari dira. Edonola ere, ondoriozta daiteke eragin ekonomiko handia izango dutela.

ELAk eta LABek egiaztatu dugu putre-funtsari maileguak saltzea operazio oso txarra izan zela, eta Kutxabankek dirua galduko duela. Berebiziko hankasartzea izan zen, ikusten ari denez.

Beraz, operazio hori pentsatu eta erabaki zutenek dagozkien ardurak hartu behar dituzte beren gain.

Halaber, ELAk eta LABek berriro diogu Kutxabanken pribatizazio prozesua bertan behera utzi behar dela, eta konpromiso bat exijitzen dugu: Erakundearen akzio bat ere ez dela akziodun pribatuen esku jarriko. Euskal finantza-sistema publiko baten alde gaude, zeinaren eginkizuna tokiko aurrezkia kudeatzea izango den, herritarren eta euskal ekonomiaren zerbitzutan jartzeko.
 

 

 

Nafarroako metalgintzako patronalak lan erreformaren aldeko apustuan berresten dira

0

Nafarroako metalgintzako patronalak, handiak zein txikiak, ez ditu bere asmoak ezkutatzen. Beraiek, euren proposamenetan dioten bezala: "1.- Soldaten geldotzea, 2.- Lanaldiaren igoera (8 ordu), 3. -Malgutasun gehiago".

Patronal honentzat, egungo metalgintzako hitzarmena enpresen lehiakortasunerako oztopo bat da. Hau da, egungo hitzarmena arazo bat da. Zaragoza, Soria edota Errioxarekin alderatuta, garestiagoak omen gara. Hauekin berdintzeko bidean urratsak emateko garaia iritsi dela uste dute. Halako diagnostikoa eginda, konponbidea erraza da: enpresen lehiakortasuna langileen prekarizaziotik etorriko da, azken batean, langileen kontura. Eta LABek bere buruari galdetzen dio: Alemaniak, edota Suediak, Austriak, Dinamarkak, Noruegak, eta abar luze batek, guk baino soldata altuagoak dauzkate, norbaitek zalantzan jartzen al du herrialde horien metalgintzako enpresak lehiakorrak direnik? Inork ez. Beno bai, Nafarroako metalgintzako patronalak. Eta hori da gure zoritxarra, halako patronalarekin holako proposamenak. Gehiago lan egin eta gutxiago irabazi. Horretarako, KPIrekiko inolako loturarik ez duten soldata igoera ziztrinak eskaintzen dizkigute, 8 orduko lanaldiaren igoera, antzinatasunaren ezabaketa, behin-behineko ezintasunagatiko osagarriak kentzea…

Hau guztia lortu ahal izateko, lan erreformaren aldeko apustuan berresten dira, enpresetan hitzarmena ez betetzeko prozedurak erraztuz. Halaber, Nafarroako patronalarentzat Estatu mailako akordioak lehentasuna dauka, soilik Nafarroan negoziatu daitekeelako han negoziatzen ez dena. Hau da, nahiago dute Nafarroan negoziatu baino, Madrilen negoziatzea, ziur asko honelaxe merkeago aterako zaiela jakin dakitelako.

Aipamen berezia merezi du kontratazio berrientzat sortu nahi duten peoi kategoria berriak. Hau gauzatuz gero, langile berriek 5 urtez 3.000 € gutxiago kobratuko lukete oraingo langileekin alderatuta, lan berbera egin arren. Kalitatezko enplegua suntsitu eta, bere ordez, zabor enplegua sustatu nahi dute.

Laburbilduz, Nafarroako metalgintzako patronalek aurkeztu dizkiguten plataformek langabezia, desberdintasuna eta prekarietate gehiago baino ez dituzte ekarriko, hain zuzen ere, inoiz baino beharrezkoagoa denean enpleguaren alde eta aberastasuna era justuan banatzeko neurriak hartzea. Hau guztia, gutxi batzuen dibidendoak handitzeko eta esku bakar batzutan jartzeko denok sortzen dugun aberastasuna. Patronalaren diru-goseak ez dauka mugarik. Onartezina da.

LABen iritziz, planteamendu hauek erabat onartezinak dira, basakeria hutsa. LABek, egoera hau saihesteko asmoz, bere esku dagoen guztia egiteko konpromiso irmoa adierazi nahi du.

 

 

 

LABek Osakidetzan egiten diren aparteko ordu estren kontrako kanpaina abiatu du

0

Gaur egun, Osakidetzak dirutza izugarria gastatzen du aparteko orduak ordaintzen, sektorean “peonadak” izenez ezagunak direnak. Teorian, langile batzuei (batez ere fakultatiboak) ordaindutako aparteko orduen helburua kroniko bihurtu diren itxaron zerrendak gutxitzea zen. Baina urteak joan urteak etorri, itxaron zerrendek bere horretan diraute. Are gehiago, esan genezake dirutza irabazten duten sektore batzuei ez zaiela batere interesatzen itxaron zerrendekin amaitzea. Larriena da Osakidetzako Zuzendaritzak eta Osasun Sailak ez dituztela hartzen hartu beharreko neurriak iruzur honekin amaitzeko eta itxaron zerrendak jaisteko.

LABek gogor arbuiatzen ditu ordu estra hauek, hiru arrazoirengatik: erabiltzaileari emandako arreta kalitatea eskasagoa delako; enplegua deuseztatzen delako; eta osasun publikoaren dirua lotsagabe gelditzen delako poltsiko batzuetan. Nork nahi du 10 ordutan lanean ibili den zirujau batek operatzea? Nork nahi du presaka eta korrika atenditua izan, ahalik eta proba edo ebakuntza gehien denbora laburrenean egin nahi dutelako interbentzio bakoitzeko kobratzen dutelako eta amaitzen dutenean etxera doazelako? 

Datuak esanguratsuak dira: Euskal Osasun Zerbitzuak–Osakidetzak urtero 14 milioi € baino gehixeago gastatzen du aparteko ordutan eta fakultatibo batek 2.072 euro poltsikoratzen ditu 9 ordu estrengatik.

Honen harira, LABek peonadak bertan behera uztearen aldekoa da eta itxaron zerrendak zelan gutxitu eztabaidari ekiteko hainbat neurri proposatzen ditugu: 

• Txandakako lan orokortua.
• Pertsonal fakultatiboen saio klinikoak berrantolatu.
• Barneko Mediku Egoiliarren lanpostu kopurua ez da murriztuko (Osakidetzak %50ean murriztu ditu) eta kopuru mugatua handitzea.
• Erradiologia instalazioak eta ebakuntza-gelak txandakako pertsonala modu trinko batez erabili.
• Elkarrekin bisitak egiten dutenen sendagile kopurua murriztu.

  

 

 

Osakidetzako sindikatuek bi greba egun berri iragarri dituzte apirilerako

0

SATSE, ELA, LAB, SME, FFHE, CCOO y UGT sindikatuek bi greba egun berri erregistratu dituzte apirilaren 23 eta 24rako. Osakidetzako langile guztiei zuzenduriko mobilizazioak izango dira eta Osakidetzako Zuzendaritza erakusten ari den jarrera itxia salatu eta enpleguen eta osasungintza publiko baten aldeko defentsa egingo da.