2025-12-14
Blog Page 1087

Politika antisozialen kontrako mobilizazioa urriaren 16an

0


Datorren urriaren 17an “Pobreziaren Aurkako Nazioarteko Egunara" ospatzen da. Bezperan, hilaren 16an, Euskal Herriko gizarte eragile eta sindikatuok Eusko Jaurlaritzak Bilbon duen Ordezkaritzaren aurrean elkarretaratzea egingo dugu ezartzen ari diren politika antisozialen ondorioz biztanleriaren gehiengoa arrunt txirotzen ari dela salatzeko. Mobilizazioa goizeko 10:30etan izango da. 

POBRETZERA ETA PREKARIETATERA GARAMATZATE
EUSKAL HERRIAK BERE BIDEA

Behean sinatzen dugun sindikatu, eragile sozial eta langabetuen batzarrek Pobretzea eta Prekarietatearen gorakadaren aurrean mobilizatzen jarraitzen dugu. Honela ba, “Pobreziaren Aurkako Nazioarteko Egunaren” (urriak 17) bezperan, urriaren 16an, ostirala, Bilbon, Eusko Jaurlaritzak daukan Ordezkaritzaren aurrean elkarretaratzea egingo dugu. Honen bidez salatu nahi dugu ezartzen ari diren politika antisozialen ondorioz biztanleriaren gehiengoa arrunt txirotzen ari dela; gutxiengo bat aberasten ari den bitartean. Merkataritza libreko hitzarmenak ezarriko balira (Europako Batasunak eta Estatu Batuak isilpean negoziatzen ari den TTIPa adibidez, edo bestela TISA) egoerak okerrera egingo luke. Hauen bidez, merkatuek are gehiago suntsituko dituzte pertsonen bizitzak eta herrien bizimoduak, eta ateak zabalduko lizkioke, inoiz ez bezala, zerbitzu publikoen pribatizazioari.

Prekarietatea, pobrezia, zaurgarritasuna, zalantza, eskubideen murrizketa, behin-behinekotasuna, derrigorrez migratu behar izatea,… esplotazioan oinarritutako sistema ekonomiko eta ezberdintasunak etengabe gorantz doazen sistema sozial baten oinarrizko piezak dira. Esplotazioa eta ezberdintasunak, emakumeen kasuan, bereziki, ez dute errukirik erakusten.

Hego Euskal Herriko langabezia tasak %15a gainditzen du, Europako Batasunaren batez bestea baino 5 puntu gorago kokatzen da. Langabetuen erdiak baino gehiagok ez du inolako langabezia prestaziorik jasotzen. Inolako prestaziorik jasotzen ez duten langabetuen portzentajea etengabe handitzen ari da. Administrazioek gizarte-prestazioak urritu dituzte, haren zenbatekoari eta iraupenari dagokienez, eta hainbat kolektibo inolako babesik gabe utzi dituzte. Pobrezia mailek azken 25 urteetako mailarik handienak erdietsi dituzte, gabezia material larriak areagotuz. Emakumeak pobretze-dinamika hau gogortasun handiagoz jasaten ari dira. Ez dezagu ahantz krisialdiak txirotasuna eta gizarte-bazterkeria bakarrik larriagotzen duela Euskal Herrian, eta hura ezberdintasunak, esplotazioak eta gizarte-aberastasunen jabetze-pribatuak elikatzen duen sistema ekonomiko eta sozialaren isla dela.

Lehen aipatu dugunarengatik, beharrezkoa deritzagu gure herriak eta auzoak hondatzen ari diren pobretze eta prekarizazio errealitateen aurka manifestatzea. Errealitate horiei aurre egingo dien babes sistema publiko, unibertsal eta duina eskatzen dugu. Horrengatik eskatzen dugu:

  • Enplegua eta pobrezia gauza bera izatea eragotziko duen gutxieneko soldataren igoera.
  • Zenbateko duina izango duen langabezia prestazioa bidera dadila enplegurik izango ez den bitartean.
  • Diru-sarrerak Bermatzeko Errenta eta Gizarteratzeko Errentaren (Oinarrizko Errenta) kopurua igo daitezela Lanbide Arteko Gutxieneko Soldataren gainetik. Igo daitezela ere, kide bat baino gehiago duten bizikidetza unitateei ezarri beharreko eskalak. Egungo sistema ordezkatuko duen, eta eskubide soziala izango den diru-sarrerak bermatzeko sistema ezar dadila. Duintasunez bizi ahal izateko eskubidea berma dadila. Diru-sarrerak Bermatzeko Errentari eta Gizarteratzeko Errentari, baliabide ekonomikorik ez dagoen bitartean, eustea. Benetako premiak beteko dituzten gizarte-larrialdiko laguntzak jasotzeko dagokigun eskubidea ezar dadila.
  • Murrizketak ezarri izanaren ondorioz, kanpo geratu diren kolektibo guztiei dagozkien gizarte-laguntzak onar dakizkiela.
  • Gizarte-laguntzak kudeatzeko garaian ezartzen ari diren irizpide murriztaileak ezaba daitezela.
  • Aurrekontuak handitu daitezela, zerbitzu publikoez (osasungintza, hezkuntza, enplegua, gizarte-laguntza), unibertsalez eta kalitatekoez hornitzen lagako dizkiguten giza-baliabideak, baliabide materialak eta teknikoak izan ditzagun.
  • Nornahik hezkuntzarako, osasunerako eta osasun-laguntza jasotzeko eskubidea, etxebizitza duina eta egokia izateko eskubidea bermatuak izan ditzala. Inor ez dadila elektrizitaterik, gasik, urik gabe eta elikadura eskuratzerik gabe geratu, baliabide ekonomikorik ez daukalako.
  • Erakundeen konpromisoa behar dugu geure baliabidez horni gaitezen. Horrek utzi beharko liguke gizarte-babes sistema eskuratzen, non Euskal Herrian, pertsona orok behar beste baliabide eta bitarteko izaten bermatuko digun bizitza duinaz, autonomoaz eta kalitatekoaz gozatu ahal izan dezagun.

Helburu hauek Hego Euskal Herriko erakundeek ezartzen dituzten aurrekontu eta zerga politiketan erabateko aldaketa baten parte izan behar dute.

Horregatik, Pobreziaren aurkako nazioarteko egunaren harira, urriak 16 izango dituenean, ostirala, Bilboko Eusko Jaurlaritzaren Ordezkaritza aurrean, 10:30ean, egingo dugun bilkuran parte hartzeko deia luzatzen dizuegu.

Gizarte eragileak: AHT Gelditu! Elkarlana, ARGILAN, Argitan (Centro Asesor de la Mujer de Barakaldo), Asamblea abierta en defensa de las prestaciones sociales, Coordinadora de Asambleas y Colectivos de Personas en Paro de Bizkaia, Asociación de Trabajadoras del Hogar de Bizkaia, Baietz Basauri!, Berri-Otxoak, Brujas y Diversas, Danok Lan (Galdakao), Elkartzen, Koordinadora Antimilitarista Kakitzat, Mujeres del Mundo, Posada de los abrazos, SOS Racismo-SOS Arrazakeria.

Sindikatuak: ELA, LAB, ESK, STEILAS, EHNE, CNT.

Euskal Herrian, 2016ko urriaren 14an
 

 

 

LABek elkartasuna eta sostengua adierazi nahi die Turkiako DISK eta KESK sindikatu federazioei Ankaran sufritu duten eraso bortitzaren aurrean

0

LABek elkartasuna eta sostengua adierazi nahi du Turkiako DISK eta KESK sindikatu federazioei, ingienerien eta medikuen kolegioei Ankaran sufritu duten bi bonba erasoen aurrean. Eraso hauek “Pakea, lana eta demokrazia” lelopean beraiek deituriko manifestazioa hastera zihoala izan dira. Eraso hauetan 96 pertsona baino gehiagok bizia galdu eta 186 pertsona baino gehiago zaurituak gertatu dira. 

Kurduen gatazkarekin sentikorrak eta Turkiako gobernua eta PKKren arteko bake prozesuaren beharra sustengatzen duten biztanleri zibila eta ezkerreko sindikalgintza horrela kolpatzen dituen erasoa Estatuaren estolderiatik soilik izan daiteke diseinatua eta gauzatua.

Eraso hauek Recep Tayyip Erdoganen gobernuaren aurka dagoen biztanleria bildurtzeko estrategiaren sakontzea da. Eraso honen aurrekariak Diyarbakir eta Suruç izan dira non herritar kurdua masakratu eta nazioarteko elkartasuna zigortu nahi izan zituzten.

Turkiako gobernuaren jokaera hipokrita salatu beharra dago. Estatu Islamiarraren aurka borrokatzeko aitzakiaz herri kurduaren erresistentzia kanpamentuak erasotzen baitu Era berean Estatu Islamiarrari batu nahi zaizkion pertsonei muga zabalik eduki zituen eta EI aurka borrokatutako militante kurduei sorospen, laguntza eta sarrera ukatu izan die.

Aipatzekoa da eraso berri hauek hauteskunde kontextuan izan direla. Orain dela gutxi, hauteskunde prozesuaren ondorioz gutxiengo kurdoak Turkiako parlamentuan ordezkaritza lortu du lehengo aldiz. Egoera hau ez da turkiar oligarkiaren gustokoa izan. Kurduen ordezkaritza onartu beharrean gobernu berria osatzeko ezintasuna aitzakiz hauteskunde berriak antolatu dituzte, ordezkaritza kurdorik eduki ez dezaten “lanean” jarduten duten bitartean.

Guzti honegaitik, Turkiako sindikalgintza aurrerakoia osatzen duten DISK metaleko federazioa eta KESK zerbitzu publikoen federazioa, antzeko erakundeak, eta Turkiar eta Kurdu langileriari elkartasun eta sostengua adierazi nahi diegu.

GERRA ZIKINIK EZ!
SINDIKALGINTZARI ERASORIK EZ!
PAKEA, LANA ETA DEMOKRAZIA!

 

 

 


LABek Rafa Diez eta Arnaldo Otegi askatzeko eskatuz egingo den manifestazioan parte hartzeko deia egiten du

0

LAB: “Bateragune auziko bost kideei sei urte luzez askatasuna bahitu eta eskubide zibil eta politikoak urratu zaizkie”

Sei urte pasatu dira, 2009ko urriaren 13an, LAB sindikatuaren Donostiako egoitzatik Rafa Diez, Arnaldo Otegi, Sonia Jacinto, Miren Zabaleta eta Arkaitz Rodriguez atxilo eraman zituztenetik. LABek, urriaren 17an, Donostian, Rafa Diez eta Arnaldo Otegi askatzeko eskatuz egingo den manifestazioan parte hartzeko deia egiten du. 

Igande honetan, kondena oso osorik beteta, askatasuna berreskuratu dute Arkaitz, Sonia eta Mirenek. Ezer baino lehen gure ongi etorria eta besarkadarik beroena helarazi nahi diegu hirurei. Momentu hauetan, bereziki gogoan ditugu oraindik preso diren Rafa Diez eta Arnaldo Otegi eta lehen egunean egin bezala haien askatasuna exijitzen dugu.

Sei urte luzez askatasuna bahitu eta eskubide zibil eta politikoak urratu zaizkie, zer eta haien delitu bakarra izan denean Euskal Herriarekiko konpromisotik, gure herrian bake eta konponbide demokratikorako garai berri bat irekitzeko lanean aritzea.
Ez orduan, ez orain, Estatua ez dago prest aldaketak ekarriko dituen prozesu demokratiko batean sartzeko. Denbora izan da testigu, ordea, eta Estatuaren blokeo politikak porrot egin du, ez du lortu Herri honek konponbidearekiko duen apustua geldiaraztea, ezta Ezker Abertzalearen estrategia politikoa zapuztea ere. Alderantziz, gatazkaren arrazoiak eta ondorioak gainditzeko herri honen determinazioa sendotu egin da.
Euskal Herrian gatazka politikoa gainditzeko Ezker Abertzaleko militante hauek jokatutako papera eta egindako ekarpena oso garrantzitsua izan da. Gaur, 6 urte geroago, bereziki gogoan dugu Rafa Diez, gure idazkari nagusi ohiak egindako ekarpena, langile zapalkuntza gainditzeko proiektu politiko berri baten bidean.

Sindikatu independentista gara, hark ereindako haziak sindikatuan bizi-bizirik diraute. Euskal gatazka politikoaren superaziorako konpromisoan berresten gara eta herri honek behar duen konponbide demokratikorako baldintzen alde lanean jarraitzen dugu.

Bake eta gatazkaren konponbide prozesuan aurrera egiteko askatu beharreko korapilo ugari geratzen da oraindik: Bateragune auziarekin amaitzea, martxan diren auzi politiko guztiak bertan behera geratzea eta presoen afera konpontzeko guztiak etxeratzea. Arrazoi asko ditugu, gehiegi, mobilizatzen jarraitzeko.

LABetik ere, datorren larunbatean, Donostiako kaleetan Rafa Diezen eta Arnaldo Otegiren askatasuna eskatuko dugu. Ingerentzia politiko guztien gainetik, herri honek bere bidea egin dezan, mobilizatzera dei egiten diegu langile guztiei ere.

 

 

 

Etxaide: “Alternatiben Herria va a ser un enorme escaparate de alternativas políticas, económicas y sociales”

Los sindicatos representados en la Carta de Derechos Sociales de Euskal Herria hemos comparecido hoy en rueda de prensa para poner en valor la "Alternatiben Herria" que se celebrará el próximo 24 de octubre en Bilbo. Representando a LAB, la Secretaria General Ainhoa Etxaide ha declarado que el próximo 24 de octubre "vamos a convertir Bilbo en un enorme escaparate de alternativas políticas, económicas y sociales a una realidad que hemos decidido transformar".


Etxaide ha calificado la celebración del "Alternatiben Herria" como un acto de desobediencia, "desobediencia ante quienes nos dicen que este es el único sistema posible y que además es el mejor, aunque no sea perfecto". Asimismo ha criticado que pretenden hacernos responsables de sus deficiencias aún no teniendo la más minima posibilidad de decidir sobre el mismo. Esa es una de las razones por las que esta iniciativa se lleve a cabo en Bilbo, capital económica y financiera de Euskal Herria.

La secretaria general de LAB apunta que la "Alternatiben Herria" va a ser un ejercicio de soberanía social, donde se debatirá sobre alternativas, sobre estrategias para construirlas y sobre alianzas para impulsarlas sin pedir permiso a nadie. Y todo ello partiendo de un principio básico según Etxaide: "tenemos derecho a decidir cómo queremos vivir hoy y cómo queremos que sea nuestro futuro mañana". Ha declarado que la mejor forma de conseguirlo pasa por reconocer y respetar ese derecho, y que para ello no hay nada mejor que ejercerlo.

Etxaide ve la necedidad de seguir impulsando desde el apoyo social el camino emprendido para dar respuesta a esta crisis, y anticipa el "Alternatiben Herria" como una "gran movilización". Una gran movilización que ya se hace palpable con la implicación en la preparación del día de 146 agentes sociales y sindicales.

Etxaide se ha referido a la caracterización del "Alternatiben Herria" que contará con cinco barrios en los que se tratarán diferentes aspectos de un nuevo modelo político, económico y social a través de diferentes charlas, debates, exposiciones… Asimismo, ha remarcado la movilización popular dada hasta ahora, ejemplarizado en las aportaciones económicas (12.000€) y los voluntarios logrados hasta el momento. Un claro ejemplo, según la secretaria general, de la activación en los pueblos, en los cuales, tras el día 24 de octubre será posible seguir trabajando para construir la alternativa.

EL 24 de OCTUBRE "ALTERNATIBEN HERRIA"

Hemos respondido a cada una de las reformas que nos han impuesto los últimos años. Hemos denunciado que se estaba aprovechando la situación para dar más ventajas al capital, aun sabiendo que supondría una catástrofe para la sociedad.

Nos hemos movilizado y una constante de esa movilización ha sido reivindicar que hay alternativas. Que el problema es meramente político. Y que esto es cuestión de poder, cuestión de quién decide las políticas económicas y sociales.

Una constante en nuestras movilizaciones ha sido reivindicar que hay alternativas. Y ese es hoy nuestro punto de unión. Durante la fase de reformas nos ha unido la respuesta a la agenda neoliberal, ahora damos un paso más y nos une la alternativa. Nos une el debate en torno a las soluciones y las vías para conseguirlas.

Nuestro objetivo es que el 24 sea un paso determinante para ir diseñando la agenda del cambio social en Euskal Herria. Una agenda diseñada desde los agentes sociales y sindicales, con la mayor participación social posible.
 

 

ALTERNATIBEN HERRIA, nuestra apuesta por una vida soberana

Bea Martxueta y Mikel Saralegi. Miembros de la comisión socioeconómica de LAB

Las políticas dominantes, aquí y allá, están marcando una senda que rechazamos radicalmente. La amenaza sobre nuestras vidas y sobre el planeta es evidente: aumento de las desigualdades, el acaparamiento por parte del capital de la riqueza social, el debilitamiento de los derechos sociales, el aumento de la exclusión, el maltrato y mal uso de los recursos naturales, el afán por privatizar los servicios públicos, el apuntalamiento del orden patriarcal, la desposesión de cualquier capacidad soberana para poder decidir y autoorganizarnos, la reafirmación de un modelo productivo y de consumo insostenible,…

Estamos atrapadas, atrapados, en una crisis profunda y global. Las apelaciones al crecimiento de la economía son un señuelo incapaz de ocultar la realidad: cada vez son más las personas sometidas a condiciones de vida más difíciles, injustas y precarias, en entormos menos saludables. Nada de lo que pasa en el mundo nos es ajeno. Por eso, desde aquí, desde este trozo de la tierra que llamamos Euskal Herria, queremos participar y aportar en la transformación de este orden social, económico, cultural y político contrario a las necesidades de las personas. Sí, queremos cambiar la orientación y las estructuras del sistema imperante para poder vivir bien, para poder atender a las necesidades y deseos de los pueblos, para cuidarnos y cuidar del planeta.

Vemos con esperanza la existencia en Euskal Herria de una corriente social que en los últimos años trata de remover y agitar las turbias aguas neoliberales. Desde la reivindicación de democracia e instrumentos propios y las movilizaciones de rechazo de las contrarreformas, sociales hasta la explosión de proyectos, reflexiones e iniciativas que anuncian y se proponen recorrer nuevos senderos. Una corriente social que tiene que seguir creciendo, que tiene que tejer complicidades, que tiene que marcarse nuevos retos para poder cuestionar con mayor ímpetu el proyecto neoliberal en nuestro pueblo, para poder decirle basta al imperialismo capitalista.

En este sentido, decenas de organizaciones sociales y sindicales, así como un número importante de personas voluntarias y militantes sociales están implicadas y comprometidas en la organización del “Alternatiben Herria” que se realizará el 24 de octubre en Bilbo. Toda una gran oportunidad para mostrarnos como una realidad viva, un pueblo con fuerza y voluntad que reclama y quiere poner las bases de una nueva forma de construir la vida social, apoyándose en la filosofía del “auzolan”: trabajo colectivo y desinteresado por el bien común.

Los últimos años han sido testigos de nuestra indignación y protesta social en Euskal Herria. También lo han sido de nuestros deseos de cambio político y social profundo. Somos conscientes del duro desafío que tenemos por delante frente a quienes tienen el poder real, estatal y económico. Son muchos los interrogantes que se nos plantean ante la prepotencia de quienes ejercen su tiranía desde los estados existentes, consejos de administración y complejos político-institucionales que imponen la negación de la vida a los pueblos y personas. Sabemos de las dificultades que se derivan de la desigualdad de poder existente. Y es por ello, que entendemos de la necesidad en Euskal Herria de confluir, colaborar, participar en todo aquello que suponga apropiación de soberanía y transformación cualitativa del capitalismo, y del actual orden político y patriarcal. 

El 24 será un día de movilizacíon especial: de reflexión y fiesta, de debate y solidaridad, de compromiso y esperanza. Talleres, mesas redondas, charlas, píldoras informativas, mercado social, comedores ecológicos, teatro de calle, exposiciones, romería, documentales… Y el protagonismo será de todas y todos aquellos que buscamos romper con el actual orden injusto en diferentes ámbitos: ecología; diversidad sexual, funcional y de origen; trabajo productivo y reproductivo; reparto de la riqueza, la justicia climática global, solidaridad y comercio justo entre los pueblos, personas presas, orden patriarcal, nuevas formas de convivencia, democracia y soberanía para decidir sobre todo, la cultura, los modelos educativos, el euskara como bien común… 

Son tiempos para actuar, para rebelarnos y construir, para incidir y transformar. Son tiempos para hacer oídos sordos a quienes niegan la mínima posibilidad de cambiar las cosas y nos venden falsas soluciones. Son tiempos para desobedecer la dirección única que pretende imponernos el proyecto neoliberal y sus defensores. 

“Alternatiben Herria”, en Bilbo, será nuestra próxima cita. Todas y todos estamos convocadas, personas, grupos, asociaciones, movimientos, sindicatos, grandes o pequeños…. Convocadas a ser protagonistas en ese día con nuestras ideas, aportaciones, enfoques, diferencias, proyectos, acciones… Ahí estaremos con la voluntad de demostrar que en nuestro pueblo hay vida y energía, compromiso y propuestas. Sabemos lo que queremos, y también lo que necesitamos para poder derrotar con una multitud de alternativas al modelo neoliberal imperante. No volveremos a nuestros pueblos y barrios con las manos vacías. No será la última cita. Nos encontraremos en el camino. 

{linkr:related;keywords:alternatiben-herria;exclude:4648;limit:5;title:Albiste+gehiago}
 

 


Langileen ordezkaritzaren erabateko kontrakotasunerekin aurrera egin du Enplegu Publikoaren Euskal Legeak

Urriaren 7an, Funtzio Publikoaren Euskal Kontseilua bildu zen Enplegu Publikoaren Euskal Legearen azken aurre proiektua aurrera eramateko asmoz. Bertan administrazio ezberdinetako ordezkariek aldeko bozka eman zuten (10 kide) eta langileen ordezkarietako sei kideek kontrakoa.

LABetik ozen salatu nahi ditugu tramitazioaren prozesu osoan zehar sindikatuon aldetik egindako ekarpenetatik pisuzko bat bera ere ez dela aintzat hartua izan. Erkidego autonomikoan zerbitzu publikoen eskaintza bermatu behar duten 120.000 langileen lan baldintzak arautzea asmo duen aurre proiektu honek, ez ditu ez herri honetako zerbitzu publikoen egoera, ezta bertako langileen egoera aintzat hartzen.

Azken urte luzeetako langile publikoen behin behinekotasun tasarik altuenekin aurkitzen garen honetan ez du egoera honekin bukatzeko inongo bide eraginkorrik jartzen. Lan postuak egonkortzeko lan eskaintza planteamendu integralik ez dago, eta horrela, nekez buelta eman ahal izango zaio prekaritate egoera honi. Zer esanik ez enplegu publiko berria sortzeari dagokionean. Enpresa pribatuaren koste-etekin eredu gerentzialari bide eman nahi dio Zuzendaritza Publiko Profesionalaren irudiaren bitartez; baina beste behin errepikatuko dugu, zerbitzu publikoak ezin dira ikuspegi enpresarial huts baten arabera neurtu, zerbitzu publikoak herri honek bere etorkizunean egin dezakeen inbertsiorik onena da. Langileen arteko soldata desorekak handitzeari bide ematen zaio zuzendari hauek jardunaren baloraziorako edota karrera profesionalean finkatuko dituzten irizpide arbitrarioen bitartez. Eta gainera hamarkadetan zehar euskarak administrazioan pairatu izan duen bazterketa egoerarekin bukatzeko aukera paregabea pasatzen uzten du.

Madrileko gobernuak azken urtean planteatutako murrizketak eragindako ondorio kaltegarriei aurre egiteko planteamendurik mahai gainean ez jartzeaz gain, neurriok bere egiten ditu sektore publikoa ahuldu eta gerentzializatu asmoz. Herri Administrazio Sailak ez du inongo gaitasunik eta borondaterik agertzen bertako zerbitzu publiko eta langileen beharren araberako enplegu legea adosteko.

Bereziki larria iruditzen zaigu langile publikoen lan baldintzak arautu behar dituen egitasmo batek beraien ordezkari guztiek aho batez errefusatu izana. Zentzu honetan, erantzunkizun zuzena egozten diogu Andres Zearreta Sailburu-ordeari, egitasmo honek langileon eta zerbitzu publikoen beharrak asetzen dituela esatean jendarteari jaurtikitako gezurrengatik, eta bide batez, langileon ordezkarion adostasuna lortzeko erakutsitako borondate faltagatik. Honi, azken hiru urteotan Funtzio Publikoko Mahai Orokorrean akordioak lortzeko ezintasunak gehitu behar diogu. Gauzak horrela, LABek sailburu-orde honen dimisioa eskatzen du EAEko funtzio publikoan sortu den egoerari aterabidea eman nahian.

Alde horretatik, tramitazioaren hurrengo urratsetan, dei egiten diegu talde parlamentario ezberdinei aurre proiektu honen aurka bozkatu dezaten eta benetan parte hartzailea eta inplikatutako sektore ezberdinen aldetik erabakitzailea izango den prozesu bat abiatzeko bitartekoak jarri ditzaten.

LABek bere aldetik hurrengo asteei begirako mobilizazio planteamendua abiaraziko du erabakia salatzeko.

 

 

 

Elkartasuna ez da delitua, #herriakLibre

0

Datorren urriaren 19an Audientzia Nazionalak Walter Wendelin, Aritz Ganboa, Dabid Soto, Unai Vázquez eta Gabi Basañez Askapenako kideak eta lau elkarte -Askapena , Askapeña, Herriak Aske eta Elkar Truke- epaituko ditu. Internazionalismoaren aurkako eraso honen aurrean gaur Iruñean Espainiar Estatu Inperialista epaitu da. LAB bertan izan da auzipetuei elkartasuna eskaintzearekin batera, borroka internazionalistarekiko eta Euskal Herri internazionalista baten bidean lanean jarraitzeko bere konpromisoan berretsiz. 

"Herriak Libre" dinamikaren baitan irailetik aurrera Espainiar Estatu inperialista epaitzeko "Herri epaiketak" egin dira Euskal Herriko auzo, herri eta hirietan. Gaur Iruñean jasotakoarekin epai bateratu bat osatu da.

2010ean elkartasun internazionalistaren aurkako sarekadaren ondoren, Espainiako fiskalak Walter Wendelin, Aritz Ganboa, Dabid Soto, Unai Vázquez eta Gabi Basañez auziperatuei 6 urteko espetxe zigorra eta Askapenaren ilegalizazio eskaera egin zuen.

Datorren urriaren 19an Audientzia Nazionalak 5 pertsona hauek eta lau elkarte -Askapena , Askapeña, Herriak Aske eta Elkar Truke- epaituko ditu. Fiskaltzak seina urteko seina urteko kartzela zigorra eskatuko du auzipetuentzat eta gainera, aipaturiko lau elkarte horien ilegalizazioa aldarrikatuko du.

LAB, auzipetuei elkartasuna eskaintzeko eta borroka internazionalistarekiko eta Euskal Herri internazionalista baten bidean lanean jarraitzeko bere konpromisoan berretsiz,  "Espainiar Estatu inperialistari herri sententzia" ekimenean eta ondoren izan den martxan parte hartu du. 


 

 

 

Aurten ere LABek planto egin du inposatutako jai egunen aurrean

Gaur, urriak 12, beste urte batez “Hispanitate Egunaren” ospakizuna inposatzen zaigularik, lan egutegi propioa aldarrikatuko dugu. LAB sindikatuak aurtengoan ere planto egingo du inposatutako jai egunen aurrean. Espainiak Amerikako lurraldeak usurpatu izana eta bertan egindako gehiegikeriak gogoratu eta ospatzeko helburuz inposatua izan zaigun jai egun horretan zer ospaturik ez dugu. Hala, LAB sindikatua lanean da gaur ere.

Bere egutegia inposatzen ari zaigu Estatu espainiarra. Inposaketak egiten ari da, halaber, erreformaz erreforma, dekretuz dekretu, murrizketekin —prestazioetan, oinarrizko eskubide sozialetan…— . Eta egunetik egunera behartxuago egiten gaituzten neurrien bidez. Ez gaude hori onartzeko prest.
Bizi dugun egoera honetan, subirautza ekonomiko eta politikoa premiazkoa dugu. Gure herria ukatzen duen jai-egutegiaren aurrean eta gure herriari desberdintasunak eta sufrimendua ekartzen dizkioten politika antisozialen aurrean, planto egin eta burujabetza eskatzea tokatzen zaigu.

Ez dugu onartzen espainiar Estatuak inposatutako egutegia, eta gaurko eguna lan eta borroka eguna izan da LABentzat. Hala, gaur, urriak 12, Iruñean izan gara. Bertan Euskal Herriak azken hilabeteotan Estatu espainiar inperialistaren kontra egindako epaiketaren sententzia plazaratu da. Ikuspegi sindikaletik ere “ez gainditua” ematen diogu eta Askapeneko internazionalisten askatasuna eskatu eta Estatu espainiarraren politika antidemokratiko eta antisozialak arbuiatzeko egin den martxan parte hartu dugu. 

 

 

 

LAB 40 urtez Gipuzkoan lan eskubideen defentsan eta Euskal Herri libre baten alde

0


Pasadan ostiralean LABeko 250 delegatu inguru elkartu ziren Donostian sindikatuak Gipuzkoan 40 urte bete dituela ospatu eta enpresetan egunero langileon eta Euskal Herriaren eskubideak defendatzen lanean ari diren delegatuei merezi duten aitortza eskaintzeko. Ekitaldian urte guzti hauetan Gipuzkoan LABen ondoan lanean izan diren kideak omendu ziren.

Ekitaldia hasi aurretik, bakearen eta konponbidearen alde sindikatuak egindako apustuan berretsiz eta Estatu espainolak darabilen politika errepresiboaren amaiera eskatuz, 250 delegatuek Rafa Diez, LABeko idazkari nagusi ohiaren eta euskal preso politikoen kaleratzea eskatu zuten.

Jarraian, Arritxu Iribar irrati esataria aurkezle moduan, txalaparta soinuarekin osatutako Internazionalarekin eman zitzaion ekitaldiari hasiera. Internazionalari lagunduz, Giuseppe Pellizza da Volpedo margolariaren "Laugarren Estatua" margolanari eta LABek prekarietatearen aurka pasadan urtean hasitako ZureESKUbideak kanpainari keinu egiten zion marrazki bat aurkeztu zen.

Aurkezleak seguidan LABek Gipuzkoan egindako ibilbidea azaldu zuen, sindikatuak langileon eskubideen defentsan eskualdez eskualde egindako lanak emandako fruituak aipatuz. Lan hori irudikatzeko bideo bat proiektatu zen, non grafiko ezberdinen bitartez Gipuzkoan izandako goranzko bilakera, berdintasunean emandako pausoak eta eskualde guztietan HHSS lortutako emaitzak azaldu ziren. Horrez gain azken urteetan probintzian egindako mobilizio eta ekimen ezberdinen irudiak ikusteko aukera izan zen; enpleguaren defentsan, herrialdeko hitzarmenen alde, zerbitzu publikoak aldarrikatuz, euskararen alde, pribatizazioen aurka…

Eskualdeetan egindako lanari merezi duen garrantzia eman zitzaion ekitaldian. Oholtza gainera eskualdeko kide ezberdinak igo ziren eta bertan egiten den lana eta lan horretan enpresetan diren delegatuek duten garrantzia goraipatu zuten.

Trumoi burrunbek atzean utzi zituzten txalo hotsak. Gibelaldek egindako azken adierazpenak entzun eta gero, Ainhoa Etxaide LABeko idazkari nagusia oholtza gainera igo zen. Ezer baino lehen, pasadan asteko gertakarien azterketa egiteko tartea hartu zuen. Hain zuzen, Adegiren Presidentearen ahotan entzundakoak, zeinak “ez dira anekdota bat: Patronalaren gehiegikeriak eta instituzioen babesa” agerian utzi baitute Etxaideren hitzetan. “Politikak patronalaren egoitzetan erabakitzen” direla. eta “gobernuak euren aginduak betetzen” dituztela salatu zuen. Egoera honen aurrean garai “berri” bat irekitzearen beharra aldarrikatu zuen, ezinezkoa izango dena lan munduaren egoera aldatzeko oinarriak jartzen ez diren bitartean.

LABek aspaldi jarri zituen bere proposamenak mahai gainean. “Hitzartzea, negoziatzea, akordioak… ez dira sekulan izan eta ez dira izango hitz arrotzak LABen jardueran” eta beraz ez dio “beldur” mahai baten bueltan patronalarekin esertzeari. Honela, Etxaidek, sindikatuaren posizioa justifikatzeko patronalaren inmobilismoaren beharrik ez dela esan zuen eta beste behin “arazoa ez gara gu” adierazi zuen.

Egungo egoeraren azterketa egiteaz gain atzera begiratzeko tartea hartu zuen LABeko idazkari nagusiak. Bere interbentzioan, LAB sindikatuaren sorreran eta garapenean Gipuzkoak izan duen garrantzia goraipatu zuen. “Azken 40 urte hauetan langileen eskubideen defentsan ibili gara buru belarri eta hau ezinezkoa izango zen sindikatua egiten duten pertsona guzti horiek gabe”. Sindikatuak izen abizenak dituela esan zuen eta guztiak esatea eta gogora ekartzea ezinezkoa dela. Hala ere aipatu zuen badaudela batzuk, “gehienok ezagutu ditugunak eta guztion ahotan egon direnak momentu batean edo bestean”. Horiek omenduz aitortu nahi izan zuen LABek egindako borroka guztia.

Sindikatuaren jarduera politikoa ere aipagai izan zuen Idazkari Nagusiak. LAB sindikatu independentista den heinean eta langileen zapalkuntza gainditzeko proiektu politiko berri baten beharra dugulako “egoera politikoan eragin nahi” duela aldarrikatu zuen. Borroka horretan LABen norbait erreferente izan bada, dudarik gabe hori Rafa Diez idazkari nagusi ohia da, eta zentzu honetan Etxaidek bere lana goraipatu eta bere askatzea exijitu zuen.

Ekitaldiari amaiera 40 urtez LABeko kide izan direnei omenaldia eginez eman zitzaion.