2025-12-14
Blog Page 1086

Pobrezia politika antisozialen ondorioa da

admin
-
0
Pobrezia politika antisozialen ondorioa da


Gaur, “Pobreziaren Aurkako Nazioarteko Egunara"ren bezperan, Euskal Herriko gizarte eragile eta sindikatuok Eusko Jaurlaritzak Bilbon duen Ordezkaritzaren aurrean elkartu gara ezartzen ari diren politika antisozialen ondorioz biztanleriaren gehiengoa arrunt txirotzen ari dela salatzeko.

POBRETZERA ETA PREKARIETATERA GARAMATZATE
EUSKAL HERRIAK BERE BIDEA

Behean sinatzen dugun sindikatu, eragile sozial eta langabetuen batzarrek Pobretzea eta Prekarietatearen gorakadaren aurrean mobilizatzen jarraitzen dugu. Honela ba, “Pobreziaren Aurkako Nazioarteko Egunaren” (urriak 17) bezperan, urriaren 16an, ostirala, Bilbon, Eusko Jaurlaritzak daukan Ordezkaritzaren aurrean elkarretaratzea egingo dugu. Honen bidez salatu nahi dugu ezartzen ari diren politika antisozialen ondorioz biztanleriaren gehiengoa arrunt txirotzen ari dela; gutxiengo bat aberasten ari den bitartean. Merkataritza libreko hitzarmenak ezarriko balira (Europako Batasunak eta Estatu Batuak isilpean negoziatzen ari den TTIPa adibidez, edo bestela TISA) egoerak okerrera egingo luke. Hauen bidez, merkatuek are gehiago suntsituko dituzte pertsonen bizitzak eta herrien bizimoduak, eta ateak zabalduko lizkioke, inoiz ez bezala, zerbitzu publikoen pribatizazioari.

Prekarietatea, pobrezia, zaurgarritasuna, zalantza, eskubideen murrizketa, behin-behinekotasuna, derrigorrez migratu behar izatea,… esplotazioan oinarritutako sistema ekonomiko eta ezberdintasunak etengabe gorantz doazen sistema sozial baten oinarrizko piezak dira. Esplotazioa eta ezberdintasunak, emakumeen kasuan, bereziki, ez dute errukirik erakusten.

Hego Euskal Herriko langabezia tasak %15a gainditzen du, Europako Batasunaren batez bestea baino 5 puntu gorago kokatzen da. Langabetuen erdiak baino gehiagok ez du inolako langabezia prestaziorik jasotzen. Inolako prestaziorik jasotzen ez duten langabetuen portzentajea etengabe handitzen ari da. Administrazioek gizarte-prestazioak urritu dituzte, haren zenbatekoari eta iraupenari dagokienez, eta hainbat kolektibo inolako babesik gabe utzi dituzte. Pobrezia mailek azken 25 urteetako mailarik handienak erdietsi dituzte, gabezia material larriak areagotuz. Emakumeak pobretze-dinamika hau gogortasun handiagoz jasaten ari dira. Ez dezagu ahantz krisialdiak txirotasuna eta gizarte-bazterkeria bakarrik larriagotzen duela Euskal Herrian, eta hura ezberdintasunak, esplotazioak eta gizarte-aberastasunen jabetze-pribatuak elikatzen duen sistema ekonomiko eta sozialaren isla dela.

Lehen aipatu dugunarengatik, beharrezkoa deritzagu gure herriak eta auzoak hondatzen ari diren pobretze eta prekarizazio errealitateen aurka manifestatzea. Errealitate horiei aurre egingo dien babes sistema publiko, unibertsal eta duina eskatzen dugu. Horrengatik eskatzen dugu:

  • Enplegua eta pobrezia gauza bera izatea eragotziko duen gutxieneko soldataren igoera.
  • Zenbateko duina izango duen langabezia prestazioa bidera dadila enplegurik izango ez den bitartean.
  • Diru-sarrerak Bermatzeko Errenta eta Gizarteratzeko Errentaren (Oinarrizko Errenta) kopurua igo daitezela Lanbide Arteko Gutxieneko Soldataren gainetik. Igo daitezela ere, kide bat baino gehiago duten bizikidetza unitateei ezarri beharreko eskalak. Egungo sistema ordezkatuko duen, eta eskubide soziala izango den diru-sarrerak bermatzeko sistema ezar dadila. Duintasunez bizi ahal izateko eskubidea berma dadila. Diru-sarrerak Bermatzeko Errentari eta Gizarteratzeko Errentari, baliabide ekonomikorik ez dagoen bitartean, eustea. Benetako premiak beteko dituzten gizarte-larrialdiko laguntzak jasotzeko dagokigun eskubidea ezar dadila.
  • Murrizketak ezarri izanaren ondorioz, kanpo geratu diren kolektibo guztiei dagozkien gizarte-laguntzak onar dakizkiela.
  • Gizarte-laguntzak kudeatzeko garaian ezartzen ari diren irizpide murriztaileak ezaba daitezela.
  • Aurrekontuak handitu daitezela, zerbitzu publikoez (osasungintza, hezkuntza, enplegua, gizarte-laguntza), unibertsalez eta kalitatekoez hornitzen lagako dizkiguten giza-baliabideak, baliabide materialak eta teknikoak izan ditzagun.
  • Nornahik hezkuntzarako, osasunerako eta osasun-laguntza jasotzeko eskubidea, etxebizitza duina eta egokia izateko eskubidea bermatuak izan ditzala. Inor ez dadila elektrizitaterik, gasik, urik gabe eta elikadura eskuratzerik gabe geratu, baliabide ekonomikorik ez daukalako.
  • Erakundeen konpromisoa behar dugu geure baliabidez horni gaitezen. Horrek utzi beharko liguke gizarte-babes sistema eskuratzen, non Euskal Herrian, pertsona orok behar beste baliabide eta bitarteko izaten bermatuko digun bizitza duinaz, autonomoaz eta kalitatekoaz gozatu ahal izan dezagun

Helburu hauek Hego Euskal Herriko erakundeek ezartzen dituzten aurrekontu eta zerga politiketan erabateko aldaketa baten parte izan behar dute.

Gizarte eragileak: AHT Gelditu! Elkarlana, ARGILAN, Argitan (Centro Asesor de la Mujer de Barakaldo), Asamblea abierta en defensa de las prestaciones sociales, Coordinadora de Asambleas y Colectivos de Personas en Paro de Bizkaia, Asociación de Trabajadoras del Hogar de Bizkaia, Baietz Basauri!, Berri-Otxoak, Brujas y Diversas, Danok Lan (Galdakao), Elkartzen, Koordinadora Antimilitarista Kakitzat, Mujeres del Mundo, Posada de los abrazos, SOS Racismo-SOS Arrazakeria.

Sindikatuak: ELA, LAB, ESK, STEILAS, EHNE, CNT.

Euskal Herrian, 2016ko urriaren 14an
  

 

 

LABek Irakaskuntzako lan arriskuak eta hauen prentzioari buruzko gida argitaratu du

admin
-
0
LABek Irakaskuntzako lan arriskuak eta hauen prentzioari buruzko gida argitaratu du

Nahiz eta jendeak pentsatu ohi duen hezkuntza-sektorean ez dagoela osasun arriskurik edota izatekotan, ez direla horren “larriak”, LAB sindikatuak argi utzi nahi du ez datorrela bat horrekin, eta irizpide horri akatsa deritza. Esan ohi da “lan batzuk hiltzen dute, eta beste batzuk, ez gaituzte bizitzen uzten”, bigarren horrekin egin dezakegu topo hezkuntza sektorean. 

Lehenengo eta behin, horren heterogeneoa den sektore batez ari garenez, oker geundeke irakasleez bakarrik arituko bagina; hasteko, esan, irakasleen artean alde nabariak daudela, ez baita berdina nerabeekin edota beharrizan bereziko ikasleekin lan egitea, lanbide heziketan edota laborategian jardutea edo beste irakasgaia ematea, ekonomikoki deprimitua dagoen eskualde batean lan egitea edo integrazio arazoak dituen norbaitekin lan egitea edota eros ahalmen handiagoa duten eskualdetako ikastetxetan lan egitea. Honez gain, hezkuntza sektorea beste talde batzuek osatzen dute ere, adibidez, garbitzaileak, sukaldaritza lanetan dihardutenak, mantentze-lanetan dihardutenak,… Hauek guztiak ere kontuan hartu behar dira; hauetako bakoitzaren arriskuak ezberdinak dira.

Horregatik beharrezkoa deritzagu eskuliburu hau egiteari. Hau ez da entziklopedia bat, non arrisku guztiak agertzen diren. Oinarri gisa hartuko dugu, arlo honen lanari ekiteko, hots, sektorean ematen den lan osasunak duen benetako dimentsioa ezagutaraziko digun oinarrizko kontzeptuez horni gaitezen. Honen bidez gure osasunak jasan ditzakeen arriskuak eta gure sindikalgintzaren irizpideak ezagutu nahi ditugu, horrela, guztion artean, errealitate hori alda dezagun.

 

 


Patronalak zerga gehiago ordain ditzan eskatzen dugu

admin
-
0

Ogasun Kontseilari Aranburuk erreforma fiskalaren ardatzak aurkeztu zituen urriaren 15ean Nafarroako Parlamentuan. LABen ustez, erreforma fiskal hori ez nahikoa da Nafarroan dauden beharrei erantzuteko. Areago eta gehiago, erreforma fiskal horrekin nekez bete ahal izango da Akordio Programatikoan jasotakoa. 

LABentzat bereziki kezkagarria da Elkarteen Zergan proposatzen dena. Bi aldaketa txiki besterik ez ditu planteatzen Aranburuk. Batetik, enpresa handiei ezarritako portzentaia %25etik %28ra igotzea. Igoera hau motza geratzen da, izan ere 2006an enpresa handiek %35 ordaintzen baitzuten eta portzentaia horretara jo beharko litzateke.

Bestetik, dedukzioak zenbatu ostean enpresek ordaindu beharreko gutxieneko zorua %10etik %13ra igotzea planteatzen du Aranburuk. Alabaina kontutan hartu behar da 2013an %12,9a izan zela bataz beste enpresek ordaindu zutena. Beraz, zoruaren igoerak ez du eragin handirik izango.

LABen ustez, patronalak gehiago ordaindu egin behar du, izugarrizko etekinak izaten ari delako. Zailtasunak dituzten enpresak egon badira, baina horiek ezin dira aitzaki izan benetako egoera zein den ezkutatzeko: nafar Patronalaren aberastasuna urtez urte hazi den bitartean, aberastasun horri ezarritako zergak gutxitu egin dira. Une hauetan, Nafarroako fiskalitatea nafar langileon bizkarren gainean sostengatzen da, 2009tik eta bereziki 2011tik soldata galera handia pairatu duena.

Kontutan hartu beharra dago azken urteetan zehar Patronalak Nafarroako Barne Produktu Gordinaren zati gero eta handiagoa eskuratu duela. 2008ra arte, soldatetara bideratutako BPG zatia, gutxiengo enpresarial eta profesionalak eskuratutakoa ("excedente bruto de explotación" delakoa) baino handiagoa zen; alabaina, gutxiengo enpresarial eta profesionalaren zatia handitu da, langileei bideratutakoa txikitzen zen bitartean. Hau da, patronalak gero eta ondasun gehiago pilatu du langileon kontura. Izan ere, 2009tik "excedente bruto de explotación" delakoa soldatetara bideratutako zatia baino handiagoa da.

Testuinguru honetan, harrigarria egiten zaigu ikustea nola Nafarroako Lehendakari Uxue Barkosek Nafarroako Patronalak EAEn, Estatuan eta eurozonaldean baino gutxiago ordainduko duela aldarrikatzen duen, pasa den astean Navarra Capital agerkarian egin bezala.

LAB mobilizatu egingo da, beste eragile sozialekin batera, fiskal sakonagoa eskatzeko eta bereziki patronalak pilatzen ari den aberastasunaren mailako zergak ordain ditzan aldarrikatzeko.
 

 

 

Osakidetzan ere euskaraz bizi eta lan egiteko eskubidea dugu

admin
-
0
Osakidetzan ere euskaraz bizi eta lan egiteko eskubidea dugu


LAB sindikatuak Osakidetzako zuzendaritzak eta arduradun politikoek euskara lorontzi-apaingarri bezala erabiltzen dutela salatu dute gaur Donostiako Ospitalean. Osakidetzan ere euskaraz bizi eta lan egiteko eskubidea aldarrikatuz elkarretaratzea egin dute egoitzaren aurrean.

Euskara lorontzi-apaingarria Osakidetzan?
Zer da euskara Osakidetzako buruzagientzat? Lorontzi bat? Erdara hutsez bizi arazten duten erakundea dotoretzeko erabiltzen duten apaingarria?

Osakidetzako Donostialdea erakundeak (Kostaldea, Donostialdea eta Oarsoaldeako anbulategiak eta Donostia Ospitala biltzen duen erakundea) urriaren 13tik 16ra langileentzako 70 inguru ikastaro eta mintegi antolatu ditu “Formakuntza Astea” deiturikoan, eta hauetatik %13 inguru soilik eskainiko dira euskaraz. Euskal Herriko zonalde euskaldunenetakoan!

Egunerokoan Osakidetzako langileok pairatzen dugun egoeraren adibidea eta islada baino ez da hau. Gure lantokian euskaraz bizi eta lan egiteko eskubidea ukatzen zaigu. Osakidetzako zuzendari eta beraien arduradun politikoen borondate falta berriro ere argiki isladatua geratzen da, euskararen egoera normalizatzeko neurri sendoak hartu beharrean, euskarari presentzia minimoa, testimoniala, ematera mugatzen dira, euskara lanerako baliagarria ez den lorontzi-apaingarria balitz moduan. Langileok egoera honen aurrean planto egiteko unea iritsi da, eta hala egingo dugu!

Egoera hau salatu eta langileok Osakidetzan ere euskaraz bizi eta lan egiteko eskubidearen alde LAB Sindikatuak kontzentrazioa egin du gaur Donostia Ospitalaren aurrean.

Bestalde, LAB Sindikatuak laster ekimen bat abiaraziko du Osakidetzako langileok pairatzen ditugun hizkuntz eskubideen urraketa guztiak salatu ahal ditzagun.

 

 

 

Neurri berriak zerbitzu publikoetan, ezer ez aldatzeko

admin
-
0
Neurri berriak zerbitzu publikoetan, ezer ez aldatzeko


Negoziazio Kolektiboaren blokeo egoera orokorra da eta Espainiar Gobernuak berriki zerbitzu publikoetan hartutako neurri eta erabakiek ez dituzte funtsean negoziazio kolektiboaren joko arauak aldatzen. Hau dela eta LABek zerbitzu publikoetan negoziazio kolektiboak bizi duen egoerari nola aurre egin azaltzeko agerraldia eskaini du gaur Bilbon. 

Neurri berriak zerbitzu publikoetan, ezer ez aldatzeko
Espainiar Gobernuak berriki zerbitzu publikoetan hartutako neurri eta erabakiek ez dituzte funtsean negoziazio kolektiboaren joko arauak aldatzen: inposizioa eta euskal langileon hitzari bizkarra ematen zaie.

Espainiar Gobernuak hauteskundeen atarian gauden honetan, eta hazkunde ekonomikoa dagoelako diskurtsoaren harira egiten ari diren aurpegi zuritzez, hainbat neurri erabaki ditu zerbitzu publikoetako langileen lan baldintzen inguruan (batzuk aurrekontuen lege bidez laster onartuko direnak, eta beste batzuk bestelako araudien bidez): soldata igoera apal bat onartu %1eko gehienezkoa, 2012ko paga bueltatzeko aukera ematea (%25 2015ean bertan itzuli ahal izango delarik, eta gainerakoa 2016an), moskoso eta kanosoak itzultzea, eta 2016rako erreposizio tasa %100ekoa izatea osasungintza eta irakaskuntzan, eta %50ekoa gainerako zerbitzu publikoetan.

Esan bezala espainiar Gobernuak elektoralismo hutsez hartu ditu erabakiok, agerikoa da.

Baina LAB sindikatuan, euskal langileon ordezkari garen heinean, honek beste arrazoi batzuengatik kezkatzen gaitu bereziki:

• honek berriro ere erakusten duelako zerbitzu publikoetan ezer erabakitzeko dugun erabateko ezina
• eta zerbitzu publikoen eta lanpostu publikoen suntsiketa eragin duten neurriei eutsi egiten zaielako.

Azken urte hauetan Espainiar Gobernuak zerbitzu publikoetako langileon lan baldintzak kaxkartzeko neurriak hartzeaz gain, lanpostu eta zerbitzu publikoak suntsitu ere egin ditu. Bertoko administrazio nagusiek – eta hemen bereziki Jaurlaritzaren jarrera nabarmendu nahi dugu – zerbitzu publikoen suntsiketa eta pribatizazio politika horiek konpartitzen dituztelako negoziazioari bizkar eman, eta INPOSIZIOA beterik ez dute erabili (legez besterik ezin egin dezaketelako aitzakiaz, baina aldi berean egoera juridikoa aldatzeko inongo borondate politikorik erakutsi gabe).

Orain ere, Espainiar Gobernuak aurrez finkatutako negoziazio gaien mugapenean, eta negoziazio gai horietan gehienezko edukien mugapenean murgildu ahal izango dira bertoko administrazioak ustezko negoziazio mahaietan, hau da, berriro ere langileoi INPOSIZIOA.

Ezin dugu onartu, ezin dugu dinamika honetan jarraitu, alegia, Espainiar Gobernuak diño zer negoziatu daitekeen eta noraino negoziatu daitekeen eta gu horretara mugatu. Ezin dugu horrela jarraitu. Euskal langileok NEGOZIATU (MAIUSKULAZ) NEGOZIATU NAHI DUGU, INONGO MUGAPENIK GABE NEGOZIATU.

Zergatik mugatu behar gara gehienezko %1eko soldata igoera, edo 2012ko pagaren itzulpenaren negoziazioetara mugatu behar?

Zergatik ez gure zerbitzu publikoen eta gure lan baldintzen diagnostiko propioa egin, eta horren arabera eta horren beharrizanen mesedetara norabidetu gure negoziazio kolektiboa?

Hori da LABek defendatuko duena, eta euskal adminitrazioei exijituko diena: benetako negoziazioa, euskal langileoi inongo mugapenik gabe hitza ematea, eta negoziazio kolektiboari gure errealitate eta diagnostiko propioan oinarrituta ekitea.

Eta zer dio gure diagnostikoak:

• Langileon eros ahalmena eta lan baldintzak oso kaltetuak suertatu direla azken urteotan, eta orain inplementatu nahi dituzten neurri partzial hauekin nekez emango zaiola buelta alde horretatik izandako galerari.
• Bajetan langileak ordezkatzeko dauden instrukzio murriztatzaileek lanpostuak suntsitzea ekarri dutela, lan kargak handitzea eta zerbitzu publikoen kalitatea okertzea ere.
• Zer esanik ez lanaldiaren handitzeak ekarritako lanpostuen suntsiketaz eta zeritzu publikoen kalitatearen galeraz.
• 2012tik 2014ra bitarte erreposizio tasa 0koa izateak, eta 2015ean %50ekoak milaka lanposturen suntsiketa ekarri du: adibide grafiko bat ematearren, soilik 2013 eta 2014ko datuak aintzat hartuz gero EAEko Jaurlaritzaren menpeko zerbitzuetan jubilatutako eta beraz amortizatutako lanpostuak 2.540 izan ziren.
• Irakaskuntzan ikasle/irakasle erratioak ikasturtetik ikasturtera okerrera doaz hezkuntza ziklo guztietan, alegia, gero eta irakasle gutxiago ikasleko.
• Osakidetzan aldibaterakotasun tasa %30etik gorakoa dela (26.000 pertsonako plantilla presupuestarioa eta aldiz, lanean bataz beste hileko 37.000 pertsona), eta gainera aldi baterako lan egiten duten pertsona hauek hamaika kontratu izenpetzen dutela hilabetean zehar, hau da, kontratazio konkatenatu asko inongo egonkortasunik gabe.
• Oro har zerbitzu publikoetan azken urteetan egin den aurrekontu inbertsioa urterik urtera murrizten joan da
• Zerbitzu publikoen pribatizazioa ohiko praktika bilakatu da
• Zerbitzu publikoen euskalduntzetik oso urrun gaude eta ditugun tresnekin ezta hamarkadetan ere ez diogu egoerari buelta emango.
• Aukera berdintasun eza eguneroko errealitate bilakatu da
• Langileon iritzia eta ekarpena bideratzeko mekanismorik ez dago
• Langileon eta herritarren zerbitzu publikoen kontrolerako bererako ere ez dago inongo aukerarik.
• …

Noizko guzti honi buruzko benetako negoziazioa? Hori da guk bertako administrazioei exijituko dieguna eta hori gabe guk ez dugu negoziatuko, LAB ez da mugatuko inposizioa besterik ez den ustezko negoziazio honen azpijoko arauetara.

Hala, bereziki Lanbideren akordioaren sinadura eta gero Toñak egindako gogoetei argi erantzun nahi diegu: Toña oker dabil Lanbideko sinaduratik ondorioztatzen badu eremu publikoan negoziazioaren desblokeoa etor daitekeela, izan ere desblokeoa Erkoreka eta bere gobernuaren inposizio jarrerek probokatzen baitute, ez langileok. Hartara gogoratu nahi dugu Erkoreka jauna jada atera dela hedabideetan zerbitzu publikoetako langileen lan baldintzen inguruan zer neurri onartuko dituen esaten, negoziazio mahairik deitu ere egin gabe. Beraz, akordioa nahi badu Toña jaunak badaki nor interpelatu behar duen eta hori ez gara gu, Erkoreka jauna interpelatu dezala. Izan ere, LABek ere interpelatu egiten du eta.

 

 

 

Zerga-politikak errotik aldatu behar dira

admin
-
0

LABek Eusko Jaurlaritzaren murrizketa politikak salatzen ditu. Murrizketak, EAJ-PSE-k hainbat erakundetan, ezarri dituzten zerga-politiken ondorioa dira. Zerga-politika hau aberatsenei begira murriztu da. Zeharkako zergapetzeak handitu dira, zuzenekoaren kaltean. Kapital errenten iruzurra handitzen ari da etengabe. Zerga-paradisuak oraindik negozio-iturri dira, eta EAEko zerga-presioa EB-ko batez bestekoaren azpitik dirau, 7 puntu baino gehiagotan.

Gure sindikatuak murrizketa politikak salatzen ditu, krisialdiari irtenbidea eman beharrean kronifikatu egiten duelako. Salatu izan dugu murrizketek aberastasunaren banaketaren arrakala zabaltzeko bakarrik balio dutela; era berean, zergapetze bidegabea aberastasuna desberdintasunez banatzearen arrazoi nagusienetako bat dela diogu, eta ondorioz aberatsak gero eta aberatsagoak izango dira gizartearen gehiengoaren kontura.

Baina EAEko gobernuak, ezberdintasunaren eta aberastasunaren banaketaren funtsezko arazoa moztu baino, porrot egin duten murrizketen estrategiei eusten die. Baliabide publikoen gabeziak eragindako funtsezko arazoa ez datza gastuen atalean, diru-sarreren atalean baizik.

Horregatik, LAB sindikatuak berriro eskatzen du zerga-politikak errotik aldatu behar direla. Horrek izan beharko luke jendearen interes orokorrak boteretsuen interesei hobesten dien edozein gobernuren helburua. Bidegabea den zorra ordaintzea baino aberastasuna zuzentasunez banatzea garrantzitsuagoa izan beharko luke, beti ere, gizarte eta laneko eskubideak berma daitezen. Hauxe da hain zuzen egiten ari ez dena.

Ez egiteaz gain, Gipuzkoako aberastasunaren zerga bezalak hobekuntza txikiak, deuseztatuko dituzte. Horretan datza EAJ-PSE-ren bidea eta hori ez dugu inola ere onartuko!
 

 

 

Euskara lorontzi-apaingarria Osakidetzan?

admin
-
0
Euskara lorontzi-apaingarria Osakidetzan?


Langileok Osakidetzan ere euskaraz bizi eta lan egiteko eskubidearen alde LAB Sindikatuak kontzentrazioa antolatu du biharko, urriak15, goizeko 11:00etan Donostia Ospitalaren aurrean. Honekin batera, LAB Sindikatuak laster ekimen bat abiaraziko du Osakidetzako langileek pairatzen dituzten hizkuntz eskubideen urraketa guztiak salatu ahal izateko. 

Euskara lorontzi-apaingarria Osakidetzan?

Zer da euskara Osakidetzako buruzagientzat? Lorontzi bat? Erdara hutsez bizi arazten duten erakundea dotoretzeko erabiltzen duten apaingarria?

Osakidetzako Donostialdea erakundeak (Kostaldea, Donostialdea eta Oarsoaldeako anbulategiak eta Donostia Ospitala biltzen duen erakundea) urriaren 13tik 16ra langileentzako 70 inguru ikastaro eta mintegi antolatu ditu “Formakuntza Astea” deiturikoan, eta hauetatik %13 inguru soilik eskainiko dira euskaraz. Euskal Herriko zonalde euskaldunenetakoan!

Egunerokoan Osakidetzako langileok pairatzen dugun egoeraren adibidea eta islada baino ez da hau. Gure lantokian euskaraz bizi eta lan egiteko eskubidea ukatzen zaigu. Osakidetzako zuzendari eta beraien arduradun politikoen borondate falta berriro ere argiki isladatua geratzen da, euskararen egoera normalizatzeko neurri sendoak hartu beharrean, euskarari presentzia minimoa, testimoniala, ematera mugatzen dira, euskara lanerako baliagarria ez den lorontzi-apaingarria balitz moduan. Langileok egoera honen aurrean planto egiteko unea iritsi da, eta hala egingo dugu!

Egoera hau salatu eta langileok Osakidetzan ere euskaraz bizi eta lan egiteko eskubidearen alde LAB Sindikatuak kontzentrazioa antolatu du urriaren 15eko goizeko 11etan, Donostia Ospitalaren aurrean.

Bestalde, LAB Sindikatuak laster ekimen bat abiaraziko du Osakidetzako langileok pairatzen ditugun hizkuntz eskubideen urraketa guztiak salatu ahal ditzagun.

 

 

 

Confebaskekin genuen bilera bertan behera uztea erabaki dugu

admin
-
0

Behin baino gehiagotan azaldu dugu gure desadostasuna Pello Guibelalde, Adegiren Presidenteak egindako adierazpenen aurrean. Krisiak gaztedia larriki kolpatzen du, langabezia altua eta prekarietatea sufritzen dute. Egoera hau izanik, lotsagarria iruditzen zaigu, gaztedia egitea bere egoeraren erantzule. Onartezinak eta iraingarriak direla deritzogu. LABentzat adierazpen hauek ez dira anekdota huts bat, Patronalaren gehiegikerien adierazgarri dira.

LABen iritziz Guibelalde berak ateratako ohar laburrarekin ez da zuzendu kontua. Barkamenak eskatu bazituen ere, ez zaigu nahikoa iruditzen ez adierazteko moduagatik ezta edukiengatik ere. COFEBASKek, bere aldetik, oraindik ez du ezer esan. Zentzu honetan, Adegi CONFEBASKen parte den heinean, LABen ustez, ezin da begirale soil moduan geratu. Adierazpen horiekin ados dagoen edo ez argitu behar du. Ixilik egoteak baiezkoa ematen du aditzera.

LABek aspaldi jarri zituen bere proposamenak mahai gainean. Hitzartzea, negoziatzea, akordioak… ez dira sekulan izan eta ez dira izango hitz arrotzak LABen jardueran, baina ez edozein preziotan. LABentzat, patronalak sortutako egoeraren erantzule langileak egiten diren bitartean, ezinezkoa izango da harremanak normalizatzea. Horregatik, egungo egoeran, ez dugu baldintzarik ikusten Urriaren 15erako aurreikusia zegoen bilera egiteko eta bertan bera uztea erabaki du LABek.

 

 

 

Nafarroako desgaituentzako arreta zentroetako langileak borrokan

admin
-
0
Nafarroako desgaituentzako arreta zentroetako langileak borrokan


Duela hilabete asko Nafarroako Desgaituentzako arreta zentroetako hitzarmen duin baten alde hasitako mobilizazio dinamikari segida emanez, atzo langileak ANAPen aurrean kontzentratu ziren. Politika sozialetako arduradun berriari eta ANAPeko zuzendaritza berriari, denbora luze irekita dagoen gatazka honekin bukatzeko konponbideak eskatu dituzte berriro ere. 

Bide horretan, zentro hauek kudeatzen dituzten enpresen ezbetetzeen aurrean, enpresekin indarrean dauden itunak bertan behera uztea eskatu dute atzoko kontzentrazioan. Gaur arratsaldeko 17:30etan Parlamentuaren aurrean, eta parlamentuan gai honen inguruan egingo den politika sozialetako batzordeko lan saioarekin kointzidituz, berriro kontzentrazioa burutuko dute.
 

 

 
1...1,0851,0861,087...1,580Page 1,086 of 1,580

COOKIAK | COOKIES

LEGE OHARRA ETA PRIBATUTASUN POLITIKA | AVISO LEGAL Y POLÍTICA DE PRIVACIDAD

www.lab.eus