Nafarroako Administrazioa

2018ko apirilaren 12an, Nafarroako Parlamentuak Kontratu Publikoen Legea onartu zuen, hortik aurrera administrazio publikoek enpresa pribatuei esleituko zizkieten kontratuak arautuko zituena. LABen ekimenez CCOO eta ELA sindikatuekin batera osaturiko gehiengo sindikalaren lanari esker —UGTk alde batera egin zuen azken unean euskarari dion fobiagatik— lege hori hobetu zen, eta baldintzak jarri ziren administrazioek azpikontrataturiko enpresetako milaka langileren lan-baldintzak duintzeko. Hala ere, LABek orain salatu du lege hori ez dela betetzen ari, eta horretarako sindikatu hau Kontratazio Batzordetik baztertu dutela.

Euskararen Legeak agindu arren Nafarroako Aldizkari Ofiziala euskaraz eta gaztelaniaz argitaratu behar dela, Aldizkariaren arduradunek eta, horrenbestez, Nafarroako Gobernuak ez dute legea betetzen, kapitulu batzuk baino ez baitituzte euskaratzen.

Refenak azken hilabeteetan Nafarroako pandemiaren aurkako borrokaren erreferentzia izan nahi zuen, COVIDaren bilakaera monitorizatzeko eta milaka PCR eta antigeno test egiteko gune nagusia, eta, hori helburu, baliabide material eta giza baliabide ugari bideratu ziren bertara. Baina hasierako itxaropen-argi horien ondoren, itzalgune asko agertu dira.

Foru Administrazioko lanpostu asko aldi baterako kontratatutako langileek betetzen dituzte. Administrazio publikoak berak izan dira egoera jasanezin horretara eraman gaituztenak. Beharrezkoa da plantillak egonkortzea eta aldi baterako kontratazioaren abusua amaitzea. Horretarako, birjartze-tasa kentzea eta gutxienez 10.000 lanpostuko LEP baterako deialdia egitea eskatzen dugu. Hau guztia aldarrikatzeko mobilizatu gara Iruñean. Batzar-elkarretaratze batera deitu dugu, Merindadeen plazako Gobernu Ordezkaritzaren aurrean. Handik manifestazioan joan gara Nafarroako Gobernuaren egoitzara.

Hemodialisiaren arloko burutzak Unitateko arduradunen baldintzarik gabeko laguntzarekin egin nahi duen bateratze-proiektuak argi erakusten du zein den Nafarroako Ospitalegunean ezarrita dagoen jarduteko modua. Proiektu horrek ez du langileen babesik, nagusien inposaketatzat hartzen dutelako eta hobekuntzarik ekarriko ez duelako ez herritarren arretari begira, ezta langileen lan-baldintzetan ere. Nafarroako Ospitaleguneko Zuzendaritzaren oniritzia ere ez du, baina, hala ere, Zuzendaritzak onartzen du burutza batzuek erabakiak hartzea negoziazio guztien gainetik.

Iruñeko Udalak bereari eustea lortu du; Nafarroako Gobernuaren konplizitatearekin lortu ere. Baina 0-3 zikloko komunitateak zalantza ugari ditu oraindik: Noiz sortuko da zerbitzua? Noiz hartuko du Hezkuntza Departamentuak bere gain? Noiz izango da doako Nafarroa osoan? Noiz utziko diote agintariek komunitate honi adarra jotzeari?

Duela egun batzuk, Nafarroako Gobernuak Coviden aurkako txertaketa-plana argitaratu zuen. Bertan, lehen mailako osasun-langileak zeuden, hala nola premiazko osasun-garraiokoak, zentro soziosanitarioetako langileak eta egoiliarrak, patologia larriak dituzten pertsonak… Pentsatzekoa da ibilbide-orri horretan Nafarroako herritar guztiak daudela islatuta, esleitzen zaien lehentasunaren arabera sekuentziatuta. Baina, ez dira agertzen larrialdiko osasun-garraioko lanak egiten dituzten suhiltzaileak.

Egungo euskarafobia salatu dugu Iruñean, eta baita Administrazioan euskararen erabilera arautuko duen lege berri bat aldarrikatu ere. Hain zuzen ere, batzar ibiltaria egin dugu, Vinculo plazatik abiatu eta Nafarroako jauregian bukatuta. Hitz hartzeak egin ditugu Geroa Bai-ren eta PSNren egoitzen aurrean, baita Parlamentuaren eta Nafarroako Jauregiaren aurrean ere. Azken honetan, Nafarroako LABeko ordezkari Imanol Karrerak hartu du hitza, eta keinu eta jokabide euskarafobo guztiak bertan behera uzteko aldarria egin du.

Suhiltzaileon kolektiboa Nafarroan bakarra da Larrialdetako Garraio Sanitarioko lanak (OBE eta BEA) egiten dituena eta txertaketa-protokoloak ezarri ez zaizkiona.