2025-12-27
Blog Page 1009

LAB Copenhaguen izan da pentsiodun eta erretirodunen Nazioarteko Sindikatuen Batasunak antolatu duen europar konferentzian

0


LABeko Helduak eta Pentsiodunen arloko ordezkaritza batek Nazioarteko Sindikatuen Batasunak Danimarkako Copenhaguen hirian antolatu duen Europar Konferentzian parte hartu du. LABen ordezkaritza Joseba Gonzalez eta Fernando Iriartek osatu dute. 

Nazioarteko konferentzia honen xedea tokian tokiko esperientzien elkartrukatzeaz gain, Europar kontinentean duintasunez bizi irauteko pentsio publikoa kontinenteko bazter guztietan errealitatea izan dadila aldarrikatzea da, non osasun sistema eta sendagaiak doakoak izango diren eta gizarte segurantza publikoa izango den.

LABeko ordezkaritzak EHan Heldu eta Pentsionistek bizi duten egoera azaldu du. EHko populazioaren %25 a heldua eta pentsioduna da dagoeneko. Hala ere, sektore ezegonkorra da, Heldu eta pentsionisten %54 (emakumezkoak gehienak) Europako karta sozialak gomendatutako gutxieneko pentsioak baino baxuagoak jasotzen ditu, hutsalak.

Premiazko egoera honetan, Europak zehaztutako pentsio minimo erreferenteak aintzat hartuta (herri bakoitzeko batezbesteko soldataren %60a), pentsio baxuenen osagarritasunaren alde borrokan ari gara. Gurean, gutxieneko pentsio hori, 1080 €-koa beharko luke.

LABen borrokak badu helburu ere, Euskal Herrian Gizarte Segurantza eta Babes Sistema propioa izatea, euskal erakundeen eskumen guztiekin: pentsioak, mendekotasunari arreta, osasungintza… Ardatz ditugu baita ere: gizon eta emakumeen arteko berdintasun eskubideen aldarrikapena; erabilerraztasuna; osasun-arreta osoa, publikoa eta doakoa…

Ez dira faltatu LABeko Idazkari nagusi izandako Rafa Diez Usabiagaren askatasuna aldarria eta Pentsiodun eta Erretirodunen Nazioarteko Sindikatuen Batasuna antolaketa lanetan ibili zen Igor Urrutikoetxea omeneko hitzak.

 

 LABeko Helduen eta Pentsiodunen arloko delegaritzaren agurra
[EUS] [ES] [FR] [EN] [DE]

 

 

Gure pentsioak lapurtzen ari zaizkigun horiek seinalatu eta salatu behar ditugu

Pentsioen kutxari eginiko lapurreta salatzen du LABek eta horrekin batera, 1.080 euroko gutxieneko pentsioa ezartzeari uko egiten jarraitzen dutela ere bai. Rajoiren Gobernuak Pentsio Publikoen “kutxa” gisa ezagutzen dugunari astinaldia eman dio berriro. Azken urteetan Funtsak 42.608 milioiko lapurreta jasan du, eta hala, 2011tik 2016ª bitarte, 66.815 milioi izatetik 24.207 milioi izatera pasatu da. 

Urteetan langileek lortutako aurrezkiak xahutzen dituzten bitartean, Gizarte Segurantzako kontuetan diru-sarrera berririk ez dute egiten, besteak beste, prekarietatearen erruz, soldata baxuak direla medio edota soldatarik handienak dituztenek osotasunean kotizatzen ez dituztelako, diru-kutxa publikora bideratu beharko litzatekeen zati garrantzitsu bat euren poltsikuetan gorde eta pentsio-funts pribatuetara bideratuz. Halaber, enpresariek ere, jasotzen dituzten “diru-laguntzak” tarteko, ez dute diru-kutxa publikora bideratu beharko luketen kopurua guztia bideratzen.

Horri guztiari gehitu behar diogu EAEn, PNV-PP-PSOE alderdien jarrera, 1.080 euroko gutxieneko Pentsio Duina ezartzearen kontrako jarrera adierazi dutelako Legebiltzarrean, Pentsiodunen Plataformek egindako eskariari muzin eginez. Gauzak horrela, pentsionista askok bazterketa eta pobrezia egoeran jarraitzea sustatzen ari dira, kasurik gehienetan kopuru horren azpitik kobratzen ari baitira. Gogoratu, gainera, Europako Gutun Sozialaren arabera, ezarritako kopuruak balio izan behar duela pertsona guztientzat etorkizun duina bermatzeko.

Bada garaia Euskal Herrian Babes eta Gizarte Segurantza Sistema Propio bat erdiesteko, pertsona guztientzat pentsio publiko duinak bermatuko dituena. Bada ordua herri-sektore honi, pentsiodunei alegia, ezarri izan zaizkien murrizketa-politikekin amaitzeko. Pentsiodunek urteetan lan egin eta kotizatu dute, baina orain, zigorrak, murrizketak eta osasun sisteman berrordainketa inposatzen ari zaizkie, zer eta euren gaixotasunak behar bezala artatzeko.

Gure pentsioak lapurtzen ari zaizkigun horiek seinalatu eta salatu behar ditugu, PNVk egiten duen moduan, egungo egoeraren alternatiba gisa pentsioen pribatizazioa sustatzen ari diren horiek guztiak. Euskal Herrian pertsona guztiek Gutxieneko Pentsioa izateko eskubidea aldarrikatzen dugu, beren azken urteak baldintza duinetan emateko aukera izan dezaten. Horregatik, berriro diogu, sisteman propioa aldarrikatzen dugu, Madrilekiko eta handik datozen murrizketekiko menpekotasunik gabea. 1.080 euroko gutxieneko pentsioa bermatzea eskatzen dugu.

 

 

 

Cabieces-Kutxabank kasuan delitu egin zutenek ez ezik, delitu horiek sustatu zituztenek ere ordaindu behar dute


Cabieces-Kutxabank kasuan akusazio partikularra osatzen dugun eragileok (LAB, ESK, STEEILAS, HIRU, EHNE-Bizkaia, EKA/OCUV, PENSIONISTAK MARTXANek) agerraldia eskaini dugu gaur Bilbon Mario Fernandez Pelaz, Miguel Angel Cabieces Garcia eta Rafael Alcorta Callejari leporatzen dizkiegun delituen harira, ahozko epaiketari ekiteko eskatu dugula adierazteko eta epaitegian aurkeztu dugun kalifikazioaren berri emateko.

Lehenengo eta behin, azpimarratu nahi dugu delitu hauek eta Euskal Kutxak Kutxabanki banka negozioa transferitu izana aldi berean gertatu zirela. Izan ere, Euskal Kutxak likidatzea eta pribatizatzea da, hain zuzen, nahasturik dauden pertsona hauek delituok justifikatzeko erabiltzen ari diren argudioa.

Egia da Mario Fernandez, Rafael Alcorta eta Miguel Angel Cabieces jaunak egile materialak direla, baina, honekin ere, Euskal Kutxen likidazioa burutu duten alderdiek –PNVk,PPk, PSEk- ardura politiko ezin nabarmenagoa daukate, borondateak erosi eta mesede tratuetan nahasirik daude eta.

Horregatik, lehenik eta behin zera exijitzen dugu, erabaki politikoa hartu eta adostu zutenek euren erantzukizunak bere egin ditzaten, Mario Fernandez, Rafael Alcorta eta Miguel Angel Cabiecesi leporatzen zaizkien delituak betetzeko ezinbestekoak izan direla aitor dezaten eta ondorioak euren gain har ditzaten. Ezin da gardetasunaz berba egin eta, aldi berean, salatzen ditugun jokabideetan ibili, ezta eremu politiko-instituzional eta enpresa eremuaren arteko ate biribilkariak erabiltzen jarraitu ere.

Gure asmoa ez da gertakarien deskribapen sakona egitea, hala ere, bereziki esanguratsuak diren bi gai azpimarratu nahi genituzke:
Cabieces jaunaren merezimendu bakarra gobernuaren ordezkaria izatea izanda, 2008ko martxoaren amaiera eta 2014ko urria bitartean 243.492,02 euro jaso zituen, horren ordainez inolako lanik egin gabe.
Rafael Alcorta jaunaren bulegoak kontratatu zuen 5.783 eurotako iguala areagotzea amarru kontablea izan zen Cabieces jaunari iruzurrezko ordainketak ezkutatzeko.

Erabaki operatiboa Mario Fernandez jaunak aldebakarrez eta Kutxabankeko gobernu organoen inolako kontrolik gabe erabaki zuen.

Adierazitako gertakariak honakotzat har daitezke:

• Zigor kodearen 295. artikuluan jasotzen den administrazio desleialen delitutzat.
• Zigor kodearen 250.1 eta 5; 252 eta 74. artikuluetan jasotzen den etengabeko bidegabeko jabetze delitutzat.
• Zigor kodearen 27 eta 28. artikuluetan jasotzen den agiri-faltsutze delitutzat.

Hori dela eta, akusatuei honako hau ezartzeari zilegi deritzogu:

– Mario Fernandez Pelaz jaunari 2 urte eta 3 hilabeteko kartzela-zigorra, denbora tarte berean kargu politiko berezi moduan zein elkarte merkantiletako administrari edo kontsilukide moduan aritzeko inhabilitazioa; eta 9 hilabetez eguneko 100 euroko isuna

– Miguel Angel Cabieces jaunari 3urte eta 6 hilabeteko kartzela-zigorra, denbora tarte honetan kargu politiko moduan eta abokatu moduan aritzeko inhabilitazioa, eta 12 hilabetez eguneko 100 euroko isuna.

– Rafael Alcorta jaunari 3 urte eta 6 hilabeteko kartzela-zigorra, denbora tarte honetan sufragio unibertsalaz hautatutako kargu politiko moduan eta abokatu moduan aritzeko inhabilitazioa, 12 hilabetez eguneko 100 euroko isuna.

Honez gain,akusatu guztiak prozesuko kostuak ordaintzera ere kondenatzea, herri akusazio honek eragindako kostuak barne.
Azkenik, ondoko froga hau gauzatu dadila eskatzen dugu:

Akusatuen aitortza

Herri akusazio honek orain arte egindako lanari ontzat deritzo eta uste dugu honelako jokabideak, politika eta enpresa eremuen artean lar ohikoak direnak, ezin direla zigor barik gelditu. Arduradun politikoak dira jokabide hauek sustatzen eta babesten dituztenak eta horrexegatik arduradun hauek eremu politikotik eta denonak diren instituzioetatik at bota behar direla uste dugu.

Amaitzeko, PNVk, PPk eta PSEk Euskal Kutxak likidatzeko eta, horrela, kapital pribatua eta espekulatzaileak saritzeko, burutu duten prozedura osoa salatu nahi dugu. Euskal Herrian finantza sektore publiko sendoa behar dugu eta likidazio zein pribatizazio prozesu hauek mota guztietako iruzurrak zein mesede tratuak egiteko eta borondateak erosteko ezinbesteko funtsa dira. Berriro ere, honelako jokabideak ezin dira zigor barik gelditu.

Gure esku dagoen neurrian, salaketetan jarraituko dugu Kutxabanken moduko gertaerak berriro erepika ez daitezen.

LAB, ESK, STEEILAS, HIRU, EHNE-Bizkaia, EKA/OCUV, PENSIONISTAK MARTXAN

 

 

 

LABek Jurramendiko Mankomunitatearen SMSA Enpresa Publikoaren Hitzarmen Kolektiboa gaitzesten du

Azken egunetan, Jurramendiko Mankomunitatearen SMSA enpresa publikoaren hitzarmen berriaren negoziazioa itxi egin da. Mankomunitate honen lehendakaritza LOIUko Marivi Sevilla Marzok dauka EHBildu, Geroa Bai, Ahora-Orain eta independente batzuen sostenguarekin.

LAB sindikatuarentzat hitzarmenaren edukiak ez du barnebiltzen plataformak jasotzen zituen aldarrikapen bat bera ere. Aldarrikapen gehienak izaera sozialekoak ziren eta Langileen Batzordeko sindikatu guztiek aurkeztuak ziren (CCOO 3, LAB 2, UGT 2, ELA 2). Gainera, ez da galdutako ezer berreskuratzen eta UPN-PSNren eskutik etorritako urteetako murrizpenak deuseztatzetik urrun Mankomunitateko arduradunek erabaki dute eskuinak hartu zuen bidetik segitzea, lanaldia handituz 10 orduz urtean, non eta ordu gehien lan egiten den Mankomunitatean. Segitzen dute ordainsari eskala bikoitza mantentzen eta ez da aintzat hartzen Madriletik inposaturiko lan erreforma deuseztatzeko neurririk.

Hitzarmena ELA eta CCOO sindikatuek eta UGTko ordezkari batek sinatu dute. LABek salatu nahi du sindikatu hauen jarrera, zeinak bermatzen baitu aurrerapausorik gabeko eta lan baldintzetan atzerapauso argia dakarren hitzarmena, eskuinak hasitako murrizpenen ildoan.

LABen ustez, indar korrelazio berriarekin aurreikusten zen eta gogo biziz espero zen aldaketa ez zaie ailegatu Jurramendiko Mankomunitateko langileei. Arduradun politikoek argi izan behar dute aldaketak eskubideen berreskurapena eta lan baldintzen hobekuntza ere ekarri behar dituela. Bestela, frustrazio eta ezinegona handitzen joanen dira langileen artean. LABek segituko dut langileen eskubideak defendatzen beti egin dugun modu berean eta Mankomunitatea gobernatzen duena gobernatzen duelarik.

Aurten aukera handia galdu dugu Jurramendiko Mankomunitatearen egoera lehengoratzeko, orain bakarrik espero eta desiratzen dugu hurrengo urtean negoziazioari ekitea guztiz ezberdinak diren parametroetatik.

 

 

Montajes Metálicos Jaureguin bideratutako aldi baterako enplegu-erregulazioari ezetza eman dio epai batek

0

LAB eta ELA sindikatuok Gasteizeko epaitegi batek, uztailaren 11an, eman zuen epai bati buruzko iritzia ezagutarazi nahi dugu, non Amurrioko Tubos Reunidos enpresan lan egiten duten 33 langileren kontratuak etetea BIDEGABETZAT jotzen duen.

Lan Erreforma onartu zenetik enpresei erabateko gaitasuna eman zaie haien erabakiak ezar daitezen. Horren adierazgarri, edozein argudio eta EREak erabili ohi dira langileen baldintzak ahalik eta gehien kaskartzeko. Enpresek aipatu baliabideak erabiltzen ditu, enpresa jasaten ari den egoera zaila gainditzeko baino, langileen erabateko malgutasuna lortzeko eta mozkinak ahalik eta handienak izan daitezen. Hori guztia euren erabakiz egiten dute, langileen ordezkaritzarekin inolako itunik lortu behar izan gabe. Horixe izan da, hain zuzen, Montajes Metálicos Jaureguin gertatu dena. Aldi Baterako Enplegu-espedientea 33 langileri eta lanaldiaren %100ari ezartzeko helburuan, lan-zama egonkor dagoela, kontratazio berriak egiten ari dira eta asteburutan lan egiten da.

Jaureguin ezarri Aldi Baterako Enplegu-espedientea zuritu nahi zuten Tubos Reunidos de Amurriok lanaldiaren %48rako aurkeztutakoarekin (bigarren horri ere auzia jarri zaio eta ebazpen judizialaren zain dago). Enpresa handi horren egoera azpikontratarenaren ber-bera da, hots, ia erabili ez den espedientea aurkeztu da, aparteko orduak egin dira eta kontratazioak lotu dira. Abuztuan, oporrengatik ixten bada ere, aurten lan egiteko boluntarioak eskatu dira. Egoerak ia berdin-berdinak izanik, ebazpenak ber-bera izan beharko luke ere. Hala ere, susmoa dugu enpresa honen botereak eta eraginak langileen arrazoia eta eskubidea baino eragin handiagoa izango dutela.

Litekeena da Montajes Jauregui enpresaren nagusikeria beste lantokietan egin dituzten antzeko negoziazioetan oinarritzea. Beren buruak “negoziatzailetzat” dituzten sindikatu horiek onartzen dute enpresek honelako eta bestelako erabateko malgutasun moduak, txarrean onena bezala adieraziz.

Amaitzeko, LAB. eta ELA. sindikatuok ez deritzagu frogatutzat eta ez genuke ulertuko, sententzia irmoa eta zorrotza izanik, Montajes Metálicos Jauregui enpresak errekurrituko balu, ez eta Aldi Baterako Enplegu-espediente berria aurkezteko aukera adieraziko balu ere. Hortaz, espero dugu zuhurtasuna nagusituz enpresaren langileen egoerak, lanaren ohikotasunak bere horretan iraun dezala, eta ez dadila hura aldatzeko asmorik izan.

 

 

 

Soldata-eskala bikoitzari ez Laudioko Gometegui lantegian

0

LABetik Laudioko Talleres Gometegui enpresaren zuzendaritzak, lehiakortasun eza argudiatuz, inkorporazio berrietan ezarri nahi duen soldata-eskala bikoitza salatu nahi dugu. Gure ustez, gaur egun enpresak bizi duen egoera kudeaketa negargarri eta inbertsio eta antolamendu ezaren ondorioa da. Duela bi urte mehatxuka, gezurretan, iruzurretan eta kaleratzeekin hasi zen enpresa eta LAB honen guztiaren aurka borrokatu da eta erantzuten saiatu da.

Hala izanik ere enpresaren jarrera, LABetik proposamen alternatibo bat aurkeztu dugu; bi urtetan tenporalki soldata murriztean oinarritzen dena (2018ko urtarrilaren bataz geroztik berreskuratu eta eguneratuko litzatekeena), modu honetan aukera emanez enplegua bermatzeko, enpresak inbertsio eta antolakuntzari loturiko konpromisoak hartzeko eta behin-behinekotasuna eta kontratazioa kontrolatu eta arautzeko.

Hala ere, enpresak ez du gogoan hartu gure proposamena eta soldata-eskala bikoitza ezartzeari eusten dio temati, kontuan hartuz, horrek, kontratazio berriei, egungo soldatekin alderatuta, %20a baino handiagoa den murrizketa dakarkiela.

LAB ez da jarduera horren ez erantzule ez eta partaide izango; espero dezagun gainontzeko enpresa batzordekideak ez izatea ere.
 

 

 

Langileek beren borrokarekin lan baldintza duinak berreskuratu dituzte Bilboko Arte Ederren Museoan

0

Uztailaren 18an, 42 greba egun igaro ondoren, akordioa sinatu dugu LABek eta ELAk. Lan-baldintza duinak eta pliegoetan subrogazioa jasotzea izan dira aldarrikapen nagusiak, eta langileek egindako borrokaren bidez lortu dira! 

Ondorengoa jaso dugu akordioan:

Alde batetik, bete beharreko lan-baldintzak (Irailean sinatuko dugu lantoki hitzarmena): ultraktibitate mugagabea, 2019an eskatzen genituen soldatetara heltzen diren taula progresiboak, 1.200 euro garbi kategoria baxuenerako eta proportzionala gainontzeko kategorientzako:

– Subrogazioa
– Hitzarmenaren inaplikazio kasuetan, arbitrajean alde bien akordioa behar izatea.
– Ez da oinarrizko lan-baldintzen aldaketa erabiliko (modificación sustancial, 41.en artikulua).
– Ez da kaleratze indibidual edo kolektiborik emango arrazoi objetiboengatik.
– Antzinatasuna zerbitzuan sartu ziren egunetik kontuan izango da.
– Sinadura definitiborako akordatzeke gelditzen dira lizentziak, oporrak eta bestelako gaiak.

Beste aldetik, pliegoetan agertuko da: subrogazio eskubidea eta hitzarmen/akordio honetan agertzen diren lan-baldintzak betetzeko beharra.

Soldatek igoera txiki bat edukiko dute 2016 eta 2017an, baina 2018an pliego berriarekin batera eta 2019an, 2016tik sortutako atzerapen guztiak kobratuko dituzte. Beraz, nahiz eta progresiboa izan, eskakizun guztiak beteko dira. Pliegoa aldatzeko dauden zailtasunak ikusirik, akordio on bat dela uste dugu.

Langileak pozik daude akordioarekin eta argi geratu da posible dela helburu guztiak lortzea langileon borrokari esker.
Zorionak langileei eta jo ta ke, irabazi arte!
 

 

Bilboko Arte Ederren Museoan langileen baldintzak duintzen dituen akordioa lortu da

0


Atzo, Bilboko Arte Ederren Museoan, Manpower Group Solutions enpresarekin azpikontratatu diren langileek amaiera eman zioten 42 egunetako grebaldiari. Lortutako akordioak langileen lan baldintzak duintzen ditu. Langile hauen borroka eredugarria izan da, hamaika urte eman dituzte euren eskubideak aldarrikatzen, baina haien eskariei beti axolagabekeriaz erantzun izan diete. 

2019. urtera arte soldata hobekuntza progresiboak ematea, subrogazioa hurrengo lizitazio pleguan sartzea eta lan baldintzak duinak izatea lortu dute, alegia, edozein lanpostutan eman beharko liratezkeen baldintzak, baina tamalez, aldarrikapen horiei eutsi behar izan diete protesta bidez, langileon eskubideak bete daitezen.

Beste behin arrazoiaren indarrak gainditu ditu oztopoak, nahiz eta enpresa-azpikontratatuek eta horiek lizitatzen dituztenek erabateko inpunitatez diharduten, eta zerbitzuak lizitatzen dituztenen isiltasuna duten lagun, izan instituzio publikoak edota erakunde pribatuak, aferak haiekin zerikusirik ez balu bezala, arazoei entzungor eginez, eta konplize bilakatuz.

Gaur, esan dezakegu, langileriaren borroka, beti lez, emankor izan dela.

Bilboko Arte Ederretako Museoan azpikontratatutako langileak zoriondu nahi ditugu, etengabeko borroka egin dutelako. Berriro agerian geratu da langile batasuna ezinbesteko tresna dela injustiziaren aurka borrokatzeko.
 

 

 

Desblokeorako LABen proposamena eta 2013ko saiakera

Negoziazio kolektiborako eskubideaz ari garelarik, LABetik haren defentsan eginiko proposamenak eta ekimenak ugariak izan dira. Horien artean nabarmentzekoa 2013an, Negoziazio Kolektiborako Euskal Esparrua lan erreformaren aurrean babesteko eginiko proposamena.

Orduan bi gauza proposatzen genituen: akordio interprofesionala egitea, negoziazio kolektiborako bertako egitura finkatuz. Hitzaurrean argi eta garbi adierazten zen arazoa lan erreforma zela eta helburua lan erreformaren aplikazioa ahalik eta gehien mugatzea, gure esparruan. Akordio hura Euskal Esparrua eraikitzeko oinarrizko akordio bezala ulertzen genuen. Akordioa eginez gero, fase berria irekitzen genuen euskal esparrua eraikitzeko elkarrizketei eta negoziazioei bide emanez.

Halaber, hitzaurrean salatzen genuen desarauketa zabaltzeko blokeatu zuela patronalak negoziazio kolektiboa eta prekarietatea neurririk gabe hedatzen ari zela. Sektore hitzarmenak bi joera haiei buelta emateko tresna eraginkorrak zirela aldarrikatzen genuen. Desblokeo orokor baterako proposamen egiten genuen, beraz.

Blokeoa gainditzeko proposamena, gutxieneko batzuren gainean:

  • Erreformaren aurkako klausulak
  • Soldatak hobetzeko erreferentziak
  • Ultraktibitatea
  • Hitzarmenak eragin orokorrekoak izatea, gehiengoak sinatuta, alegia.

Negoziazio prozesua ireki zen Jaurlaritzarekin eta Confebaskekin. Desblokeorako akordioan aurrera egitea oso zaila zenez, bertako markoa erreformaren aurrean babestea lehenetsi genuen. Azken urratsean ginelarik akordioa zapuztu egin zuen Confebaskek, Urkullu bera mahaian eserita zegoela.

Desblokeorako akordio orokorra ezinezkoa bazen ere, 2014ean hitzarmenez hitzarmen borrokatzen hasi ginen. Patronalaren jarrera berdina izan zen hitzarmen guztietan. Ez dituzte bertako hitzarmenak nahi; bertako hitzarmenak bertan behera utzi eta herrialdeko sektoreko hitzarmen berriak nahi dituzte, hutsetik hasita. Bertako hitzarmenak bertan borrokatu ditugun hitzarmenak dira, zerotik hasi eta lan erreformaren arabera eraikitako hitzarmen berriak ez dira bertakoak, hemen negoziatu arren.

Hau esanda, ondorioa argia da: LABetik erreformaren kontrako estrategia planteatu izan dugun bezala, kontrakoa, Lan Erreformaren aplikaziorako formula, alegia, Jaurlaritza, Confebask, CCOO eta UGT Elkarrizketa Sozialaren Mahaian adosten ari direna. Aplikazio horretan arazo edo traba izan daitekeen guztia sahiestea dute helburu, hau da, gehiengo sindikala bera.