2025-12-20
Blog Page 70

7 lanuzte 7 egunetan Nafarroako irakaskuntza publikoan

Hezkuntza Departamentuaren jarrera itxiaren aurrean, gehiengo sindikalak mobilizazioak iragartzen ditu hurrengo asteetarako.

Urtarrilaren 30ean egindako greba egunean, hirugarren aldiz ikasturte honetan, milaka irakasle atera ziren berriz ere kalera Hezkuntza Departamentuari jakinarazteko bere jarrerarekin nekatuta eta haserre zeudela. Izan ere, ez dute inolako asmorik benetan negoziatzeko Hezkuntza Publikoak dituen benetako beharren inguruan ezta horretarako behar den inbertsioa lortzeko ere.

Hori dela eta, LAB, Steilas, CCOO eta ELA sindikatuek osatzen duten gehiengo sindikalak aurrera eramanen du Hezkuntza Publikoaren aldeko kanpaina bat. Kanpainaren leloa “Hezkuntza Publikoaren alde – Muévete por la Pública” izanen da eta hurrengo asteetan Nafarroako eskualde guztietara bertaratuko gara helburu bikoitzarekin. Alde batetik irakasleak entzutera joanen gara, Hezkuntza Publikoak dituen beharrak eta behar dituen soluzioak denon artean zehaztera. Eta bestetik, horiexek lortzeko behar diren inbertsio eta neurriak kalean aldarrikatzera. Bi helburu horiek betetze aldera, publikoaren alde mugitzera goaz eta hurrengo asteetan 7 lanuzte eta batzar ugari eginen ditugu Nafarroako eskualde desberdinetan.

Hauxe da gure mobilizazio egutegia: Bi orduko lanuzteak, elkarretaratzeak eta asanbladak eskualdeka.

  • Otsailak 19: Baztan-Bidasoa
  • Otsailak 26: Lizarraldea
  • Martxoak 12: Sakana-Larraun-Leitzaldea
  • Martxoak 19: Zangozaldea-Pirinioak
  • Martxoak 26: Erribera
  • Apirilak 2: Tafallaldea
  • Apirilak 9: Iruñerria

CENeko enpresaburuek eta UGT eta CCOO sindikatuek bertan behera utzi dute Nafarroan gutxieneko soldata negoziatzeko bilera

Gaur bilera bat egin behar zen Iruñean Nafarroako lurraldean lan egiten duten langileentzako gutxieneko soldata edo ordainsariari buruzko lanbide arteko akordio bat lortzeko negoziazio mahaia eratzeko. CENeko enpresaburuak eta UGT eta CCOO sindikatuak, Zuzenbidearekin bat etorriz deituak izan ondoren bertaratuko zirela baieztatu zutenak, azkenean ez dira bilerara joan, komunikabideei egindako deia nola egin zen aitzakiatzat hartuta. Hala, bilera hasi baino bost minutu lehenago jakinarazi dute ez direla bertaratu.

Bertaratuko zirela baieztatu ondoren, ez da ulertzen ondoren izan dute jokaera prentsari egindako deialdiari buruzko ustezko zalantza baten aurrean. Beraz, ondoriozta daiteke gaurko bilera oztopatzeko asmoa izan dutela.

Bereziki deigarria da UGTk eta CCOOk Nafarroan Euskal Autonomia Erkidegoarekin alderatuta duten jarduteko modu desberdina. EAEn, UGTk eta CCOOk bilerara deitu dute, eta patronalari eskatu diote gutxieneko soldata propio baten inguruan negoziatzeko. Nafarroan, aldiz, deialdia ez egiteaz gain, bilerara ez joatea adostu dute CENekin, aipatutako aitzakia erabiliz. Kontuan hartuta bi lurraldeetan egitura sozioekonomikoa eta soldata eta bizitzaren kostua antzekoak direla, ez da ulertzen UGTren eta CCOOren jarduteko modu desberdina. Nafarroako langileek EAEkoek baino gutxiago merezi al dute gutxieneko soldata hobetzea?

Hala ere, gertatutakoaz haratago, Nafarroan Estatukoa gaindituko duen gutxieneko soldata baten eztabaida eta negoziazioa geratzeko etorri da eta, ondorioz, deialdi berri bat egingo da. Espero dugu oraingoan CEN, UGT eta CCOO bilerara joango direla inolako aitzakiarik gabe, eta beren jarrera azalduko dutela Nafarroako milaka langileri mesede egingo liekeen gai garrantzitsu horren inguruan.

Euskal komunitatearen aurkako beste eraso bat

Euskaraz bizitzea eta lan egitea ezinezkoa bihurtu nahi dute Donostian.

Donostiako Udaleko LABen Sail Sindikalak EAEko Auzitegi Gorenak Udaltzaingoaren inguruan eman duen azken ebazpena irmoki salatzen du, bere egikaritzapenak lortuko duen helburua Donostian eta, beraz, Euskal Herriko hiriburu euskaldunenean euskaraz bizitzeko hautua egin duten herritarren hautua zapuztea baita. Donostiako Udalean udaltzaina izateko ez dagoela euskara jakin beharrik adieraztea, euskal komunitatearen aurkako erasoa da. Nola biziko naiz Donostian euskaraz Udal administrazioko langileek euskaraz ez badakite? Horixe da, hain zuzen ere, beraien helburu nagusia.

Donostian 400 dira Udaltzaingoa osatzen duten gizon eta emakumeak, plantillaren herena. Guztiek herritarrekin harreman zuzenean lan egiten dute. Beren lanaren ezaugarri horrek bihurtzen ditu bereziki garrantzitsuak udaltzainak eta eta horregatik da, hain zuzen, bereziki larria azken ebazpen hau.

Handia izan da urteotan Donostiako Udalak bideratu duen euskararen normalizaziorako prozesua. 1982ko Euskararen Legea indarrean sartu zenetik, handia izan da Donostiako udalerrian zein Udalean eman den aurrerapena. Donostiako Udalak garatu dituen sei Plagintzaldietan asko izan dira beren burua euskaldundu duten udal langileak, udaltzainak barne, eta gero eta gehiago dira euskara lan hizkuntza gisa duten Donostiako Udaleko atal euskaldun eta elebidunak. Euskara zerbitzu hizkuntza izateaz gain, lan hizkuntza izaten hasi denean dator ebazpen berri hau. Euskaraz lan eta bizitzea ezinezkoa bihurtu nahi dute.

Tamalez, atzeraka goaz, inboluzio prozesu argian. Duela oso gutxi arte legezkoa zena “baztertzailea” bihurtu dute, baita debekatu ere. Legea ez da aldatu, beraien interpretazioa da aldatu dena eta okerrerako bidean gainera. Bi dira gure ustez arrazoi nagusiak. Batetik, euskararen normalizazio prozesuaren arrakasta: urrutiegi joan gara beraien hitzetan… Eta, bestea, indar politiko espainolisten inpultso politiko argia: gaztelaniaren hegemonia arriskuan iksuten dute. Eta talde zapaltzaile horretan kolaboratzaile nagusia “Justizia” da, epaitegietako epaileak eta abokatu espainolistak.

Administrazioaren euskalduntzea oztopatzen denean, euskaraz bizitzea erabaki duen euskal komunitatearen oinarrizko hizkuntza eskubidea, euskaraz bizitzearena, bortxatzen da, euskararik ez dakien udal langileak ezingo baitu harremanik euskaraz izan euskaldun gisa bizi nahi duen euskal herritarrarekin. Ebazpen hoek ez du euskara erasotzen, euskaraz bizi nahi duen euska komunitatea baizik.

Denok kalera, Bilbon atera ginen bezala, berriro kaleratu gaitezen. Asteazken honetan eguerdiko 12:00etan Donostiako Udalaren atarian egingo den elkarretaratzera deitzen ditugu udal langile guztiak eta arratsaldeko 18:30ean, toki berean, herritarren kontzentrazioan parte har dezaten dei egiten diegu donostiar guztiei.

Euskal komunitateari erasorik ez!

Euskaraz lan eta bizi nahi dugu!

Bizkaiko eraikuntzako patronalak ez du sektoreko langileen lan-baldintzak hobetzeko inolako asmorik

Gaur, 2025eko otsailaren 10ean, Bizkaiko Eraikuntzaren Sektoreko Hitzarmen Kolektiboa berritzeko 4. negoziazio mahaia izan da.

Patronalak 3 urteko indarraldia izango duen hitzarmen baten planteamendua berretsi du, Bizkaiko KPIari lotuta ez dauden eta langileen erosteko ahalmena bermatzen ez duten soldata-igoerekin. Lanaldiaren 4 orduko balizko murrizketa proposatu du indarraldiaren azken urterako, eta egungo Hitzarmen Kolektiboaren idazketan aldaketak egitea, egungo erregulazioari malgutasun handiagoa emanez, zehazki oporrei eta errekuperazio-orduei dagokienez. Era berean, kontratu-modalitateak eta lizentziak egungo araudira egokitzea proposatu du.

Hala ere, beste behin ere, CCOOk eta patronalek beste akordio partzial bat lortu dute, eta, horren bidez, enpresek Pentsio Plan Pribatuari egin beharreko ekarpenak adostu dira. Horiek 2024. urteko zenbateko berekoak izango dira.

LABetik adierazi dugu ezinezkoa dela Bizkaiko KPIari lotutako igoeren bidez erosteko ahalmena bermatuko ez duen akordio batera iristea, gutxieneko izaerarekin, lanaldia indarreko lehen urtetik murriztea eta sektoreko langileek dituzten arazo nagusiak konpontzea. Hitzarmena ez betetzea saihesteko neurriak, azpikontratei buruzko kontrola eta laneko osasunaren arloko neurri eraginkorrak, zehazki altuerako lanetan. Iaz, azpikontratetako 11 langile hil ziren altuerako lanak egiten.

Patronalak, ordea, sindikatuen aldarrikapenei erantzun beharrean eta sektorearen benetako arazoei heldu beharrean, orain arteko negoziazio mahaiak baliatzen ditu CCOOekin akordio partzialak lortzeko.

Lau negoziazio bilera egon dira mahaia 2024ko apirilean eratu zenetik. Negoziazio-mahaia eratu zenetik ia urtebete igaro denean, patronalek eta CCOOk honako hauek adostu dituzte: Pentsio Plan Pribatua sortzea, 2023ko eta 2024ko ekarpenak egitea, lanaldi-murrizketarik gabeko lan-egutegia egitea eta enpresek 2025eko Pentsio Plan Pribatuari egindako ekarpenak egitea.

Ez dago langileen lan-baldintzak nabarmen hobetzeko proposamenik. Patronalek, mahaian gehiengoa duen CCOO sindikatuaren laguntzarekin, mahai bakoitza erabiltzen dute beren interesen aldeko akordioak lortzeko.

Lortu dugu! 16 urteren ondoren Haurreskolak Partzuergo Publikoko lan hitzarmena sinatu du LABek

Beste behin borrokak merezi duela baieztatu dugu. Azken urteetan hamaika greba eta mobilizazio burutu ostean, azken biak pasa den urtarrilean eta eskola publikoko greba ziklo honen otsaileko bi greba egunen atarian, Eusko Jaurlaritza posturaz aldatzera behartu dugu.

2026ko abenduaren 31a arteko iraupena duen Lan hitzarmena da eta indarrean jarraituko du berri bat sinatu arte.

Osotasunean berritu dugu, eta besteak beste, urteko lanaldian 100 orduko jaitsiera jasotzen da, lan zama arintzeko hainbat neurrirekin batera. Honetaz gain, ikasturtean 6 jai egun gehiago izango ditugu 2025-2026 ikasturtetik aurrera. Erosahalmena berreskuratzeri dagokionez, kudeaketa alorreko langileen soldatak administrazio orokorrekoekin parekatuko dira, osagarriak eguneratu eta gizarte funtsa eta formakuntza funtsak lortu ditugu. Aseguruen primak igo eta lana eta bizitza uztagarri egiteko hainbat lizentzia eta baimen berri lortu ditugu, Hezkuntza saileko hezitzaileek dituztenekin parekatuz. Lan osasunean hobekuntzak, berdintasun protokoloak eta formakuntzan hobekuntzak jaso dira. Hobekuntza hauei batu behar zaizkie iaz lortutako bi akordioak ere, negoziaketa honen baitan eginak eta orain, lan hitzarmenean txertatuak.

Hezitzaileen lanpostuen zerrenda 64 lanpostutan handituko da, behin behineko kontratu kopuru hori estrukturala bilakatzea lortu dugulako eta beste horrenbeste lortuko ditugu negoziazio honen ondorioz. Gainera, behin behinekotasun tasa gehienez %5era mugatzea jasotzen da eta hurrengo oposizio eredua negoziatu eta adostea. Ordezkoen araudi berria adostea eta lan hitzarmenean jasotzea lortu dugu, baita behin behineko lanpostuak telematikoki betetzeko aplikazioa (ordezkagunea) 2025eko irailaren 1etik martxan jarriko dela jasotzea ere.

Bestalde, garaipen honek ez die soilik lan baldintzei eragiten, haurrei ematen diegun hezkuntza zerbitzuan eragina izango du, 0-3ko dekretuak zehazten dituen ratio murritzak alboratu ditugulako. Askoz hobeak diren eta gaur egun Partzuergoan aplikatzen direnak jasotzea lortu dugu, hilabete honetan bertan negoziatuko diren plantillak esleitzeko irizpideak zehaztu bitartean. Irizpideak negoziatzeko egutegia eta berau negoziatzeko aldagaien dokumentua sinatu da, funtsezko aldagaiak kontuan hartuz.

Lanean jarraituko dugu, Haurreskolak Partzuergo publikoa ardatz, 0-3aren udal eskaintza bateratua lortu arte! Haurreskolak Partzuergoaren doakotasuna lortu genuen bezala, unibertsaltasuna lortuko dugu, Euskal Eskola Publiko Komunitarioa iruten.

Borrokak merezi du! Zorionak Haurreskolak Partzuergoko langile guztioi!

LABen iritziz urgentea da etxeko langileentzako hitzarmena

LABeko etxeko langileen atal sindikalak, Bizkaiko, Gipuzkoako eta Nafarroako etxeko enpleguarekin lotutako kolektibo eta erakundeekin batera, kaleak hartu ditu berriro ere sektore horretako lan-baldintza jasanezinak salatzen jarraitzeko eta langile horientzako eskubideak aitortzeaz arduratu beharko luketen erakundeen interes falta salatzeko. Hala, mobilizazioa egin du gaur Bilbon, Justizia Jauregiaren aurrean. Bihar asteartea, Donostian mobilizatuko da, Lan Ikuskaritzaren aurrean, eta asteazkenean Iruñean beste horrenbeste egingo du, Udaletxe plazan.

Urtebete baino gehiago daramate etxeko eta zaintzako langileentzako hitzarmen bat negoziatzeko eskubidea aitortuko duen epai baten zain, eta publikoki salatu behar dute instantzia judizialek ez dutela inolako interesik negoziazio kolektiborako eskubidearen aldeko apelazio-helegiteari erantzuteko.

Etxeko eta zaintzako langileak nekatuta daude eskubideak aitortzen azkenak izateaz, eta nazkatuta daude zaintza lehentasuna dela esaten dutenean agintzen dietena betetzeko denbora luzez itxaroteaz,. Hala ere, zalaparta handiz iragartzen dutena ematen dietenean, dena zehaztasunik ez duten enuntziatuetara eta promesarik betetzen ez duten araudietara mugatzen da. Edozein gauza hitzarmen kolektibo propio bat negoziatzeko eskubidea aitortu aurretik.

“Argi utzi nahi dugu kaleak gureak ere badirela, eta etxebizitzetan ikusezin bihurtu nahi gaituztenez, elkartutako gure ahotsekin topo egin beharko dute gure eskubideen eta lan-baldintza seguruen aldeko eskaerei lotutako leku bakoitzaren aurrean”, adierazi dute.

Berehalako erantzuna eskatzen dute. Ez dute lan-zuzenbidearen arloan apurrak jasotzen jarraitu nahi, iruzur egiteko eta eskubideak irabazten ari direla sinetsarazteko asmoa baino ez dutenak. Zertarako balio die arrisku profesionalen lege batek, lege hori beteko denaren bermerik ez dagoenean? Nork ziurtatzen du enplegatzaileek lanaldiaren erregistroa beteko dutela derrigortzea eta larderia jasateko arriskurik gabe? Zer erregulaziok konpon dezake etxeko langileen kalteberatasun-egoera, baldin eta, berez, familia-etxeko lan-baldintzak arautzen dituen 1620/2011 Errege Dekretuak langile horien eskubideak Langileen Estatutuaren azpitik kokatzen baditu eta ez baditu kontrolatzen edo arautzen zenbait elementu, hala nola gaua igarotzea, presentzia-orduak eta lan-ikuskapen eraginkorrik ez izatea?

Adierazi dute utzi dieten aukera bakarra antolatzea eta etxeko enpleguan ari diren pertsona migratu eta arrazializatuen gorputz eta bizitzekin egiten dituzten bidegabekeriei aurre egitea dela.

“Nahikoa da horrenbesteko zigorgabetasunaz eta emakumeen* eskubideen berdintasunaren alde lan egiten dutela esateaz!”, gaineratu dute, “sistema honen arduradunentzat garai honetako esplotazio eta negozio modurik nabarmenena gara”.

LABek berretsi egiten du etxeko langileen borrokan laguntzeko konpromisoa, eta ez du atsedenik hartuko hitzarmenak sektore horretan ari diren pertsonen bizitzei eta enpleguari duintasuna eta segurtasuna eman arte.

26 langile hil ziren 2024an Nafarroan, azken hamarkadako kopururik altuena

LAB, CGT/LKN, Steilas, ESK, EHNE-Etxalde eta Hiru sindikatuetako ordezkariek prentsaurrekoa eman dute gaur goizean Iruñean, 2024. urtean Nafarroa Garaian gertaturiko laneko ezbeharren kopuruen inguruko txostena aurkezteko, eta salatu dute iaz lanean edo laneko bidean 26 langile hil zirela herrialdean. Sindikatuek beren afiliatu sarearen bidez izan dute heriotza horien guztien berri, Nafarroako Gobernuak datu txikiagoa eman baitu.

Sindikatuek salatu dute istripu kopuruak ez duela etenik. Nahiz eta gero eta jende gehiagok zerbitzuetan lan egiten duen (%70), hau da, istripu traumatiko gehien eragiten dituzten sektoreetatik kanpo.

Istripu larrienei dagokienez, aipatzekoa da azken 10 urteetan gutxienez 612 langile hil direla lan istripuz Euskal Herrian, horietatik 141 nafarrak edo Nafarroan. 2024. urtean 64 hil ziren Euskal Herrian, horietatik 26 nafarrak edo Nafarroan (azken hamarkadako kopururik altuena). 26 horien artean 9 ez-traumatikoak izan ziren, 8 in itinere edo in mision, 5 kolpeen edo harrapaketen eraginez (horietako 4 makinekin lotuta) eta 4 altueratik erorita. Sektoreei dagokienez, aipatzekoa da 9 hildako garraiolariak zirela, 7 Industriakoak eta 4 Eraikuntzakoak.

Datuok erakusten dute sektore batzuetan errazagoa dela hiltzea: Eraikuntzan, Industrian, Garraioan, Basogintzan… Eta beste batzuetan errazagoa da gaixotasun profesionalak garatzea (batez ere afekzio psikosozialak). Azken horietan sektore feminizatuek pairatzen dute egoera bortitzena. Lan batzuek hil egiten dute, beste batzuek, aldiz, ez dute bizitzen uzten.

2024an, enpresek zein mutualitateek 24.000 lan istripu aitortu zituzten, eta horien erdiak egun bat baino gehiagoko bajak eragin zituen. Kopuru altua da, baina halere sindikatuek uste dute istripu asko eta asko erregistratu gabe gelditzen direla. Gauzak horrela, sindikatuen iritziz patronalak zein eskuinak etengabe darabilten “absentismoaren arazoa” ke-laino bat baino ez da, eta arazo nagusia laneko arriskuak dira, patronalak legedia urratuz eragiten dituen arriskuak.

Gobernuak zenbait heriotzaren datuak ere ezkutatzen dituela salatu dute sindikatuek. Laneko heriotzen zerrenda ofizialetatik kanpo gelditu ohi direnak garraiolarienak izaten dira, edo in itinere edo in mision gertatzen direnak. Laneko heriotza bezala 2024an ukatu zirenen artean, kasu zehatz bat aipatu nahi izan dute sindikatuek: irailaren 16ean Irunberrin eraikuntza lanetan ari zen 42 urteko langile bat aldamiotik erori eta zauri larrien ondorioz hil zen; bada, hasiera batean ofizialki lan istripu bezala kudeatu zuten arren, mutualitateak Osasunbideak eginiko autopsiaren datuak eskuratu zituen eta horiek baliatuz eragin laborala ukatu zuen eta istripu arrunt gisa kalifikatu zuen.

LAB, CGT/LKN, Steilas, ESK, EHNE-Etxalde eta Hiru sindikatuek beren afiliatu sarearen bidez izaten dute lan istripu askoren berri. Horregatik beren datuak Gobernuak ematen dituenen ezberdinak izaten dira. Arestian aipatu bezala, sindikatuen datuen arabera, 2024an Nafarroa Garaian 26 langile hil ziren lanean edo laneko bidean; datu ofizialek diote 22 izan zirela.

Ia 30 urte dira lan osasunaren inguruko araudi orokorra onartu zela, ia 30 urte dira patronalak inpunitate osoz ez duela araudi hori betetzen, eta ia 30 urte dira gobernuek ez dutela araudi hori betearazten. Horren guztiaren aurrean, LAB, CGT/LKN, Steilas, ESK, EHNE-Etxalde eta Hiru sindikatuek jarraituko dute salaketa ekintzak egiten eta mobilizatzen, jarraituko dute mutualitateak publifikatzearen aldeko borrokan, eta jarraituko dute gobernuei exijitzen NOPLOIri isunak jartzeko gaitasuna emateko eta Nafarroan lan ikuskatzaile askoz ere gehiago jartzeko.

Gizon batek emakume* bat erail du Irunen

LABetik bat egiten du Euskal Herriko Emakumeen* Mundu Martxak egindako irakurketarekin eta azken honek deitutako mobilizazioetan parte hartzeko deia egiten dugu.

LABek bat egiten du Nafarroako industriaren etorkizuna defendatzeko otsailaren 16rako deitu duten manifestazioarekin

Zortzi mila langile inguru ordezkatzen dituzten Industria arloko zazpi enpresa batzordek, beren lantegietan zein Nafarroa Garaiko ehun industrialean enplegua galtzeko dagoen arriskuaren aitzinean, otsailaren 16an Iruñean nafar industriaren geroaren alde manifestatzera deitu zuten atzo. LAB sindikatuak bat egiten du deialdi horrekin eta, bere aldetik, Nafarroako langileak deitzen ditu mobilizazio horretan masiboki parte har dezaten.

LAB sindikatuak bat egiten du aipatu deialdiarekin egoera larriaren irakurketarekin bat egiten duelako eta uste duelako egoera horrek Nafarroako gizarte guztiari eragiten diola neurri batean edo bertzean. Deialdi hau egoerak behartuta bada ere, LABek ofentsibarako hitzordu baten moduan ere ulertzen du. Izugarrizko etekinak dituzten eta bertze herrialde batzuetan lan baldintzak prekarizatuz etekin handiagoak nahi dituzten transnazional horiei Nafarroarekin zor bat dutela garbi uzteko, instituzioei Nafarroako ehun industriala defendatzeko tresnak behar direla exijitzeko eta beharrezkoa den trantsizio ekosoziala langileen eskutik izan beharko dela aldarrikatzeko.