2025-12-31
Blog Page 245

Bizkaiko bulegoetako langileak hitzarmen duinaren aldeko borrokan

Bizkaiko bulego eta bulegoetako 30.000 langileok 10 urte baino gehiago daramatzagu hitzarmenik gabe. 10 urte baino gehiago, soldatak izoztuta. 10etik gora gure lan-baldintzak nahiz erosahalmena nola okertzen diren ikusiz. Egoera are larriagoa da bizi dugun krisiarekin, inflazioarekin eta bizitzaren garestitzea neurrigabea aintzat hartuta.

Enpresak aprobetxatzen ari dira Bizkaiko hitzarmena indarraldiz kanpo dagoela negoziazio kolektiboa estatalizatu eta Madrilera eramateko. Estatalizazio horre prekarizatu egiten ditu gure baldintzak, eta haiek gehiago aberasten dira. Garrantzitsua da hau azpimarratzea; izan ere, 2023an indarrean dauden sektoreko estatu-hitzarmen guztiak okerragoak izaten jarraitzen dutela duela 10 urte baino gehiagoko Bizkaikoa baino.

CEBEKek negoziazioa blokeatu du, eta Eusko Jaurlaritzak horretarako aukera eman dio, arduragabeki, Bizkaiko bigarren sektore handienari. CEBEKek sektoreko 30.000 langileak iraintzen ditu esaten duenean enpresek ezin dutela bere gain hartu Bizkaiko Bulegoen eta Bulegoen Hitzarmenaren baldintzen aplikazioa.

Bestalde, Eusko Jaurlaritzak, blokeo-egoeraren aurrean, ez du bere gain hartu daukan erantzukizun politikoa, ezta kontratatzaile gisa duena ere, sektoreko enpresa askok Euskal Administrazio Publikoarentzat lan egiten baitute. GFI, adibidez, sektoreko enpresa, 30.000.000 €-rekin, EJIEk proiektuetan esleituta. Eusko Jaurlaritzak ez du eskatuko Bizkaiko hitzarmenak aplikatzea lurralde horretako esleipen publikoetarako. Sektoreko lan-baldintzen prekarizazioa bere gain hartzen du, eta aukera ematen die enpresa pribatuei plantilletako soldatetan aurrezten den diruarekin geratzeko.

Erosteko ahalmena, lan-eskubideak eta hemen negoziatzeko eta borrokatzeko eskubidea galdu ditugu. Baina sektoreko langileok argi daukagu ez dugula onartuko egoerak horrela jarraitzea. Gaur agerraldia egin dugu esateko Bizkaiko Bulegoen eta Bulegoen Hitzarmen Kolektibo bat izan arte borrokatuko dugula, Bizkaiko bigarren sektore handienekoak garen 30.000 pertsonak
izan ditzagun lan- eta bizi-baldintza duinak.

Horregatik guztiagatik, Gasteizko Legebiltzarrera joango gara, gure borrokari ahotsa ematera eta gertatzen ari den horretan erantzukizun politikoak dutenei azalpenak eta konpromisoak eskatzera. Amaitzeko, sektoreko langile guztiei dei egin nahi diegu, ezin dugu onartu estatalizazioak aurrera egiten jarraitzea, guztion artean borroka gaitezen Bizkaiko Bulegoen eta Bulegoen Hitzarmen Kolektiboa berreskuratu arte. Horretarako, apirilaren 27an Bilbon mobilizatuko gara.

Txibiteri exijitu diogu osasun sistema pribatizatzeko plan estatalari ezezko borobila emateko

LAB sindikatuak gaur publiko egin du Nafarroako Gobernuari bidali izan dioten zirriborro bat, osasun zerbitzu publikoek mutualitateei langileen gaixotasun arrunten arreta ematea bilatzen duena. LABen aburuz, orain arteko pribatizazio saiorik gogorrena da. Ondorioz, Maria Txibite lehendakariari eskatzen diogu proiektu horren aurka egin dezala, eta konpromiso argia har dezala: langileen gaixotasun arrunten arreta ez zaie sekula mutualitate patronalei esleituko.

LABek hitzarmenaren zirriborro bat eskuratu du, mutualitate patronalei gaixotasun arrunten kudeaketa eskuordetzea bilatzen duena. Zirriborroa Espainiako Gizarte Segurantzak eta AMAT mutualitate patronalen elkarteak adostu dute, eta erkidego bakoitzari helarazi diote, dagokion osasun departamentuak eta mutualitate patronalek praktikan jar dezaten. Beraz, Nafarroako Gobernuaren mahai gainean dago, baina hark, ordea, informazio hori ezkutatu die Parlamentuari eta sindikatuei, eta agerian utzi du gardentasun falta erabatekoa.

Akordio horren arabera, mutualitate patronalen zerbitzuak kontratatuak dituzten enpresetako langileen kasuan, bajan daudenean, mutualitate horien esku geldituko dira gaixotasun arruntak eta haiekin lotutako proba, tratamendu, esku-hartze edo errehabilitazioak. Horrek ekarriko luke, bertzeak bertze, mutualitateek irizpide produktibo eta ekonomizistak baliatzea, eta, irizpide horietan oinarrituta, langileei senda-agiria lehenbailehen ematea, langileen osasuna bigarren maila batean utziz; Gizarte Segurantzaren kontura gainera. Neurri horrek biztanleria aktiboaren %80-90i eraginen lioke.

LABek salatu du horrek egungo logika aldatzen duela eta Osasunbideko medikuak enpresa pribatu bateko medikuaren erranetara jartzen dituela: aldi baterako ezintasunaren lehenengo egunetik mutualitateak tratamendu, proba edo esku-hartze bat proposatzen badu eta osasun publikoko medikuak garaiz erantzuten ez badu, nahi adina interbentzio egiteko baimena izanen luke, betiere enpresaren interes produktiboen mesedetan, baja murrizteko. Gainera, hitzarmenean kontrol publikorik gabeko proba pilotua eta historia klinikoetarako sarbidea ere sartzen dira.

1995az geroztik, gero eta botere handiagoa eman zaie Espainiako Estatuan mutualitateei, EAJren eta UPNren laguntzarekin. LAB sindikatuak uste du plan estatal honek bertze urrats bat egiten duela, bertze bat gehiago, osasun sistema publikoa behin betiko desmuntatu eta pribatizatzeko, eta, doktrina neoliberalari jarraituz, XIX. mendeko eredu bihurtzen duela: mutualitateen bidezko arreta sistemarako produktiboak diren pertsonendako, ahalik eta azkarren itzultzea lortzeko; eta produktiboak ez direnendako, osasun sistema publiko hustua. Alegia, negozioa osasunaren gainetik.

Erabiltzen den da aitzakia osasun sistema publikoko itxaron-zerrendak arintzea. Hala ere, urrats bakoitzeko sistema hori ahuldu nahi duten berak dira defendatzen dutenak gure osasuna eta osasun publikoa negozio bat direla beren interes ekonomikoak asetzeko eta negozio pribatuak bultzatzeko. Kontsulta bakoitzeko 70 euroren truke, noski.

Azken hilabete hauetan, LAB sindikatuak agerian utzi ditu Sindikatu Medikoak ordezkatutako mediku batzuen praktika txarrak, lobby korporatibo, kontserbadore eta erreakzionario horrek osasun publikoari eginiko erasoa gelditzeko. Orain, LABek agerian utzi du mutualitateek osasun publikoari egiten dioten erasoa, horren aplikatzea eragozteko.

Iragan asteartean, Gizarte Segurantzako ministro espainiarrak, Jose Luis Escrivak, medikuaren bajak mutualitateei emateko planari izena kendu zion, eta Gobernuak hitzarmena baliozkotzen ez duela adierazi zuen. Ministroak gezurra dio, dokumentu hori erkidego guztietara bidali delako, eta ez “jendeari”, erantzun zuen bezala. Hain zuzen, Nafarroako Gobernuak berretsi egin du jaso duela. Hala, Escriva ministroak, gardentasun-ariketa batean, hitzarmen honen jatorria, xehetasunak eta etorkizuneko garapena argitu beharko lituzke. Halaber, argitu behar du nork bidali dien agiri hori gobernu autonomikoei. Mutuak izan badira, larritasuna erabatekoa da; izan ere, bere Ministerioaren gainetik, mutualitateek hitzarmen bat bidali ahal izanen liekete gobernuei, eta hitzarmen horrek akabera emanen lioke ezagutzen dugun gaur egungo osasun sistema publikoari.

Alde horretatik, eskandaluzko hitzarmen hori agerrarazi ondoren, LAB sindikatuak premiazko eta aparteko izaeraz eskatu zuen Nafarroako Osasun Publikoaren eta Lan Osasunaren Institutuaren (NOPLOI) Kontseiluaren eguneko aztergaien zerrendan mozio bat sartzea, NOPLOIk asmo horien kontrako jarrera har zezan eta Gobernuari ezezko borobila eskatzeko. Baina, logika ororen kontra, Kontseiluko lehendakariak, Osasun zuzendari nagusi Carlos Artundok, eragotzi egin du eztabaida. Beraz, LABek gai honen inguruan ezarri nahi den isiltasuna eta iluntasuna salatu du, eta protesta gisa martxoaren 30ean eginen den bileran ez duela parte hartuko iragarri du.

Pribatizazioa ez da bidea; kontrara, sektore publikoan inbertitu behar da. Mutualitate patronalek langile horien kotizazioen kontura bizi dira. Bada, LABek exijitzen du kotizazio horiek sistema publikora bideratzea, mutualitateak publiko egitea eta sistema publiko sendoa osatzea. Badaude horretarako legezko bideak, borondate politikoa bertzerik ez da behar.

LAB sindikatuak Txibite lehendakariari exijitzen dio ezezko bat eman diezaiola pribatizazio saio honi. Alegia, bere gain har dezala konpromiso argia langileen gaixotasun arruntak ez zaizkiela mutualitate patronalei esleituko. Eta, bigarrenik, kontrako norabidea bultza dezala, enpresek gaixotasun profesionalen arreta Gizarte Segurantzarekin hitzartu dezaten eta, ondorioz, kudeaketa osasun sistema publikotik egin dadin. Langileen osasunerako bermerik onena sistema publiko indartsua baita.

Erandioko udal langileok mobilizazioekin jarraitzen dugu kontziliazio neurriak negoziatzea eta hobetzea eskatzeko

Erandioko udal langileok lan-baldintza hobeak eskatzeko mobilizazioak egiten ari gara. Inposatutako lan-egutegien kontra mobilizatzen hasi ginen, atseden egunak kendu dizkigutelako, gure atsedena gure osasuna delako. Gaur goizean, Osoko Bilkuraren aurretik, mobilizazioa egin dugu udaletxean.

Indarrean daukagun hitzarmena, UDALHITZ, 2008koa da, gaur egungo bizimodura egokitu gabea, eta, gainera, bertan jasotako lizentzia eta baldintza askoren interpretazio gero eta estuagoa egiten du Udalak, langileon bizitza eta lana uztartzeko oztopoak
areagotuz.

Horretarako baldintza hobeak behar ditugula eta Kontziliazio Plan baten zirriborroa adostu genuen Udalean ordezkaritza daukagun ELA, LAB eta UGT sindikatuok, eta Udalari aurkeztu genion. PSE, EHBildu eta Podemos alderdiek bat egin zuten negoziatzeko
proposamenarekin. EAJ-PNVk ez. Otsaileko Plenoaren inguruan egin genuen langileen batzarrari eta mobilizazio jendetsuari esker, langileen ordezkari sindikalekin biltzea onartu zuen EAJ-PNVk, baina gauza batzuei buruz hitz egiteko prest zirela esan arren, ez dute beste pausurik eman.

Kontziliazioaz eta zaintzaz horrenbeste hitz egiten den garai honetan, egokia ez ezik ezinbestekotzat jotzen dugu hitzetatik ekintzetara pasatzea. Horregatik, gaur martxoak 30, berriro elkartu gara Udalbatzaren aurrean, Kontziliazio Plan bat negoziatzeko eta lan-baldintzak hobetzeko gure eskakizuna indartsu adierazteko.

Euskal Herriko Eskubide Sozialen Karta: “Pobreziaren kriminalizazioari ez! DSBE lege honi ez!”

Gaur, 2023ko martxoaren 29an, Gizarteratzeko eta Diru Sarrerak Bermatzeko Euskal Sistemaren Legea sartuko da indarrean, eta horrek DSBEaren, Etxebizitzako Prestazio Osagarriaren, Gizarteratze Aktiboko Hitzarmenen eta Gizarte Larrialdiko Laguntzen egungo legeria, 2008tik indarrean zegoena, erabat indargabetzea dakar. Hori dela eta, Euskal Herriko Eskubide Sozialen Kartak mobilizazioa egin du gaur Gasteizen.

Jarraian, zabaldu duten oharra, osorik:

“Lege hori 2022ko abenduaren 29an atera zen aurrera EAJren, PSEren eta Elkarrekin Podemosen aldeko botoekin eta EH Bilduren abstentzioarekin, nahiz eta gizartean gaitzespen zabala eragin. Euskal Herriko Eskubide Sozialen aldeko Kartak ere gaitzespena helarazi zuen, bai Legebiltzarrean egindako agerraldian, baita legea onartu aurretik kalean egindako mobilizazioetan ere.

Lege hau 1989az geroztik onartzen den bosgarrena da, eta ez dakar inolako berritasunik pobreziaren aurkako borrokaren ereduan, gauza bera da, baina kezkatzen gaituzten hainbat gai nagusirekin, legea indarrean sartzen denetik borrokatuko ditugunak:

  • Lege honek zehapen- eta kontrol-sistema berriak ezartzen ditu, Lanbideko ikuskatzaileen kidego berri bat sortuz. Hasierako plantilla 25 pertsonakoa izango da, eta agintaritzaren agentetzat hartuko dira ikuskapen-jardueran. Neurri hori guztiz ulertezina da DSBE jasotzen duten pertsonen arteko iruzurra barregarria denean, %0,7tik beherakoa. Gizarte-prestazioak kobratzeko eskubidea duten pertsona pobreen kriminalizazioa eta estigmatizazioa baino ez ditu bilatzen.
  • Lege berriak ez du ezabatzen Eusko Jaurlaritzak 2012an aurrekontuen bidez ezarri zuen DSBEaren zenbatekoen %7ko murrizketa. Zenbatekoak kalkulatzeko eredua ere aldatzen du, kasu guztietan txikiagoak baitira 2008ko legea aplikatzetik datozenak baino, LGS-rekin inolako loturarik gabe.

Era berean, salatu egiten ditugu Eusko Jaurlaritzak saltzen dituen hobekuntza guztiak. Pobreziarekin amaitzeko pentsatuta ez dagoen lege honek letra txikia du, eta DSBE eskuratzea zailtzen duten betekizunak ugariak dira:

  • DSBE jasotzeko eskubidea izateko adina egungo 23 urtetik 18ra jaistea erabat baldintzatuta dago. 18 urtetik gorako pertsonek DSBE jasotzeko baldintza ugari bete beharko dituzte, eta kasu gehienetan ezingo dituzte bete.
  • Erroldako 3 urteak bakarrera murrizteak adingabeak edo desgaituak dituzten familiengan soilik izango du eragina.
  • Etxebizitzako Diru-sarrerak Bermatzeko Errenta kobratu ahal izateko etxebizitza bakoitzeko 2 bizikidetza-unitateren muga kentzea lotuta dago laguntza horrek jasandako murrizketarekin, %15eko murrizketa, hain zuzen ere.

EH-ko Karta Sozialetik salatu nahi dugu egungo egoeran gizartearen parte handi batean pobretzea areagotzen ari dela, eta politika publikoen norabidea aldatzea eskatzen dugu, egoera horri errotik heltzeko eta bizi-baldintza duinen alde egiteko. Horregatik, pertsona pobreak kriminalizatzea baino bilatzen ez duten neurriak bertan behera uztea eskatzen dugu, eta pobreziarekin behingoz amaituko duen lege bat ere aldarrikatzen dugu. Argi daukagu borondate politiko kontua dela, eta Euskal Herriko Eskubide Sozialen Aldeko Kartatik pertsona guztientzako bizitza duina bermatzeko presioa egiten jarraituko dugu, gaur Eusko Legebiltzarraren aurrean egin dena bezalako mobilizazioekin”.

Ekintza bat egin dugu Gureak Nafarroa enpresako hitzarmenaren negoziazioa eskatzeko

Gureak Nafarroako LABeko delegatuak enpresako banaketa-furgoneta baten gainean igo dira gaur goizean, Nafarroako plantilla pairatzen ari den egoera jasanezina salatzeko. Hitzarmenaren negoziazioa duela urtebete baino gehiago hasi zen, baina enpresak jarraitzen du Gureak Nafarroako langile guztientzako baldintza duinak adostu nahi izan gabe.

Enplegu zentro berezi honek Nafarroako Gobernuarengandik milaka eta milakako diru laguntzak jasotzen ditu urtero, eta irabaziak ditu, baina bitartean, langileek urtebete baino gehiago daramate hitzarmenaren negoziazioa irekita dagoela eta, ondorioz, urtebete daramate hitzarmen duin baten alde eta benetako negoziazio baten alde mobilizatzen.

Egoera horren ondorioz, LABeko ordezkariek halako ekintza bat egitea deliberatu dute, ikusarazteko hitzarmenaren negoziazioa 2022ko urtarrilaz geroztik irekita dagoela eta enpresak ez duela akordiora ailegatzeko inolako borondaterik adierazi.

Gureak Nafarroaren plantillak berea dena eskatzen segituko du: lan baldintzak okertuko ez dituen hitzarmen duina, KPIaren igoera bermatuko duen soldata igoera jasoko duena, hau da, erosteko ahalmena egunero galtzea ekarriko ez duena.

Greba deitu dugu Osakidetzan maiatzaren 18an eta 19an

Osakidetzak bizi duen egoera larria eta negoziazioaren blokeoa ikusita, LAB, SATSE, ELA, SME, CCOO eta UGT sindikatuok agerraldia egin dugu gaur eta Sagardui Sailburuari eskatu diogu Mahai Sektorialera joateko, eta abenduaren 7an egindako bileran egin genizkion planteamenduei erantzuteko.

Otsailaren 25eko manifestazio jendetsuen ondoren (zalantzarik gabe, langileak eta herritarrak gogaituta daudela erakutsi zuten manifestazio horiek), SATSE, ELA, LAB, SME, CCOO eta UGT sindikatuek baieztatu dute Osasun Saila ez dagoela prest bere bidetik apur bat ere aldentzeko. Gutxitan ikusi dugu hainbeste jende kalean osasungintza publikoaren defentsan, baina Osakidetzak gor eta mutu jarraitzea erabaki du kaleko aldarriaren aurrean.

Behin eta berriz salatu dugun bezala, Lehen Arretaren desegitea eta gainerako arreta-mailen prekarizazioa errealitate bat da, eta errealitate horren ondorioz, Osakidetzako langileek gero eta baldintza prekarioagoetan egiten dute beren lana; eta gero eta prekarioagoa da herritarrei eskaintzen zaien arreta ere.

Lehen Arretaren egoera bereziki larria da. Profesionalen faltaren mantra aitzakia ezin hobea bihurtu da Osakidetzak beste egoera batzuetan justifikatzen oso zailak izango liratekeen neurriak abian jartzeko. Gaurkotasun osoa dute Sagardui sailburuak udan esan zituen hitzek, kultura berri bati buruzkoak. Horren atzean murrizketak daude. Izan ere, argi eta garbi esan behar dugu Osakidetzak ez duela, Lehen Arretarako, beste planik murrizketak egiten jarraitzea baino. Horrela, Zumarraga, Deustu edota San Martin bezalako EAGen itxierak eta murrizketak mantentzen dira; Lehen Arretako ordutegien murrizketa urte osora zabaltzea planteatzen da (orain arte oporraldietan aplikatzen zen murrizketa hau); errealitate bat dira medikurik gabe irekitako EAGak; eta abar. Datozen urteetan izango diren erretiroek egoera okertuko dute, eta Osakidetzaren plana da horren aurrean ezer ez egitea.

Bitartean, plantillaren egoera gero eta prekarioagoa da: plantillaren ia erdia behin-behinekoa da, eta horrek esan nahi du, EPE bat bestearen atzetik egiteaz gain, ez dutela gutxieneko egonkortasunik beren kontratuetan; lanpostu asko hutsik uzten dira erretiroen ondoren; ez dira bajak eta bestelako absentziak betetzen; lan-gainkarga sistematikoa dago kategoria guztietan; hautaketa-prozesuak solapatu egiten dira, eta, ondorioz, langileak aldi berean hainbatetan daude murgilduta; egutegian eta lan-karteldegietan aldaketa izaten dituzte etengabe; eta abar luze bat. Osasun Sailak ez du neurri bakar bat ere proposatu plantillaren lan-baldintzak hobetzeko. Ez dago profesionalak Osakidetzan mantentzeko edota erakartzeko planik. Are gehiago, langileen tratu txar sistematikoa dago.

Testuinguru horretan, Mahai Sektorialak erabat blokeatuta jarraitzen du. Osakidetzak aldebakarreko erabakiak hartzeko izapide huts bihurtu du foro hori: bilerak deitzen ditu, gaiak Mahai Sektorialetik pasatzeko lege-izapidea betetzeko helburu bakarrarekin, alde bakarreko erabakiak hartzen jarraitu ahal izateko. Sindikatuek planteatutako gaiak tratatzeari eta negoziatzeari uko egiten dio sistematikoki.

Ildo horretan, gogoratu behar da, sindikatuek eskatuta, abenduaren 7an bilera bat izan zutela Osasun Sailarekin. Harrezkero, Osakidetzako Zuzendaritzak behin baino gehiagotan adierazi du orduan planteatutako hainbat gai Sailburuaren esku daudela oraindik. Hori guztia ikusita, Mahai Sektorialeko sindikatuek mahaira joateko eta egindako planteamenduei erantzuteko eskatzen diote Sailburuari.

Hori guztia ikusita, argi dago Osakidetak mobilizazioetako bidea besterik ez digula uzten. Horregatik, LAB, SATSE, ELA, SME, CCOO eta UGT sindikatuok erabaki dugu greba deitzea Osakidetza osoan maiatzaren 18an eta 19an. Osasun Sailari eskatzen diogu honako aldarrikapen hauei erantzuteko:

  1. 18-19 EPEa ebaztea, 2020-21-22 EPEko azterketak egin aurretik. Azken horretan, meritu lehiaketa-fasea ebatzi dezala, oposizio-lehiaketaren aurretik.
  • Hautaketa eta esleipen prozesuak arintzeko, giza baliabideen eta baliabide materialen hornidura: kontratazio-zerrendak, eskaintza telematikoa, lekualdatze-lehiaketa, etab.
  • Urtebetetik gorako behin-behineko kontratu guztiei kodea ematea; eta plangintza zehatza egitea, behin-behinekotasuna % 8tik behera jaisteko.
  • 2010etik galdutako erosteko ahalmena berreskuratzea eta %4ko osagarria ordaintzea hori kobratzen ez duten langileei.
  • Lan-baldintzak eta hauteskunde-esparruak arautzen dituen akordio berri bat berehala negoziatzea.
  • 2022. urteko Garapen Profesionalaren berehalako deialdia; eta Garapen Profesionalaren azken zirriborroa erretiratzea, kategoria guztien berezitasunak kontuan hartuko dituen ebaluazio-eredu berri bat negoziatuz.
  • Lehen Arretarako inbertsioa handitzea, ratio duinekin kategoria guztietarako, eta hori guztia kalitatezko arreta presentziala bermatzeko.
  • Ordaintzen diren osagarriak berrikustea eta eguneratzea arreta maila guztietan: sakabanatze geografikoa, produktibitatea, guardiak, etab.
  • Lanaldiari egokitutako karteldegiak, familia-kontziliazioa sustatuz eta bermatuz, alde bakarreko aldaketarik gabe.

Gure osasun publikoaren arazoak egiturazkoak eta pandemiaren aurrekoak dira, eta berehalako konponbide sakonak behar dira horiek konpontzeko. Osakidetzari eta Osasun Sailari borondate politikoa eskatzen diegu, propagandaz gain, osasun publikoa benetako lehentasun bihurtzeko.

Nafarroa osoko 80 klaustrok babestu dituzte hezkuntza publikoko apirilaren 3ko grebaren aldarrikapenak

LAB, Steilas, CCOO, ELA eta UGT sindikatuetako ordezkariok, Nafarroako hezkuntza publikoan apirilaren 3ko grebaren deialdia egin genuenok, Hezkuntza Departamentura joan gara gaur, lanuztearen aldarrikapenei Nafarroa osoko 80 klaustrok eman dieten laguntza erregistratzera: ratioak jaistea, lan-karga murriztea, behin-behinekotasuna murriztea eta erosteko ahalmena berreskuratzea.

Deialdia egin dugun sindikatuok asteak daramatzagu Nafarroako ehunka ikastetxe eta institututan batzarrak egiten. Horietan, irakasleak aktiboki parte hartzen ari dira eta argi utzi dute aldarrikapen horiek gutxienekoak direla. Batzar horien ondorioz, sindikatuok 80 bat atxikimendu erregistratu ditugu gaur, ikastetxeek sinatuak. Klaustro horiek aldarrikapenekin bat egin dute eta Hezkuntza Departamentuari eskatu diote sindikatuekin negoziatzeko.

Hala ere, gogoratu behar da oraingoz Hezkuntza Departamentuak ez duela urratsik egin; argi utzi du ez duela negoziatzeko borondate zintzorik. Bere proposamen bakarra lan-taldeak sortzea izan da. Baina talde horiek, aurreko esperientziengatik, jakina da antzuak direla, eta ez dutela funtsik.

Apirilaren 3ko greba deitu dugun sindikatuok negoziatu nahi dugu, eta lehenbailehen egin nahi dugu. Bien bitartean, datorren astelehenean grebara joanen gara eta irakasleen aldarrikapenen beharra erakutsiko dugu ikastetxeetan eta kaleetan.

Greba eguneko mobilizazioen barnean, goizean, elkarretaratzeak egonen dira Altsasun (10:30, udaletxea), Tuteran (11:00, Foruen plaza), Donezteben (11:00, Mendaur), Lizarran (11:00, geltokia), Tafallan (11:00, Nafarroa) eta Iruñean (11:00, departamentua); azken horretara lau zutabe ailegatuko dira, 10:00etan Cuatro Vientosetik, Barañaindik, Mendillorritik eta Txantreatik aterako direnak. Arratsaldean. Iruñean manifestazio bat egonen da, 18:00etan, Gurutze Plazatik aterako dena; sindikatuok Nafarroako gizarte osoari deitzen diote horretara joateko.

Hitzarmen duinaren aldeko borrokan dihardute Atzegiko langileek

Aniztasun funtzionaleko sektorean diharduen elkarteko langileek elkarretaratzea egin dute goizean Gipuzkoako Foru Aldundiaren aurrean, Donostian.

Aldundiarekin biltzea eskatu izan dute eta eskatzen jarraitzen dute, zerbitzu horren arduraduna delako, eta oraindik ez dute erantzunik jaso.

Atzegiko hitzarmena negoziatzen dabiltza langileak. Bada, aintzat hartu behar da administrazio publikotik jasotzen duela dirua elkarteak.

“Ez dugu langileen eskubideak okertzerik eta eros ahalmena galtzen jarraitzerik nahi”, nabarmendu dute: “Aldundiari eskatzen diogu Aniztasun funtzionaleko sektorean eta konkretuki momentu honetan Atzegiko
langileei KPIa bermatzea datozen urteetarako. Jendea Aste Santuko oporretan pentsatzen ari den bitartean, guk 24 orduko txandak egin behar ditugu, ez dago bizitza familiarrarekin kontziliatzerik, nekea dago, ez dago egindako lanaren errekonozimendurik”.

Hitzarmenaren negoziazioan hobetzeko hainbat puntu daudela azaldu dute:

– Hitzarmen honen erronka nagusia urtean lan egiten ditugun ordu guztiak konputatzea da. Gaur egunean
2000 lan ordu egiten ditugu urtean eta hauetatik 1600 ordu dira lan orduak bezala konputatzen
dizkigutenak, beste 400 orduak lan postuan egon arren presentziazkoak bezala kontatzen dizkigute.

– Ez dago plusik jaiegun eta asteburuengatik.

– Ez dugu gaueko plusik, oinarrizko soldatatik aterata dago.

Langileek gogorarazi nahi izan dute lan egiteko ereduak aldatzen joan direla urteetan zehar, tartean beharginak eurak kaltetuta suertatu direlarik, azkeneko lan ereduarekin etxeko andre figura edo kategoria dutenen kasuan bezala, adibidez.

“Arreta Zuzeneko langileak, zaintzaileak izateaz gain, maila pertsonalean eta emozionalean asko inplikatzen gara”, gaineratu dute: “Hala ere, gure eskubideak ditugun langileak izaten jarraitzen dugu, gure lan- eskubideen alde, lan baldintza duinak nahi ditugu”.

EAEko Hezkuntza Sailak egiturazkoak diren lan-legepeko garbitzaileen lanpostu publikoak pribatizatzeari ateak ireki dizkiola salatu dugu

Gaur, Eusko Jaurlaritzaren Bilboko ordezkaritzaren aurrean kontzentrazioa egin dugu EAEko Hezkuntza Saileko sukalde eta garbiketako kontratazioan pribatizazioari ezetz esateko eta lanpostu estrukturalak publikoak diren lan-legepeko langile finkoz bete daitezen negoziazioa eskatzeko.

Lan erreformaz geroztik ezin dira behin-behinekoak ziren obra eta zerbitzuko kontratuak egin, eta ekoizpen gorabeherengatiko kontratuak asko jota 6 hilabetez luzatu daitezke alde sozialarekin bestelako adostasunik lortu ezean. Gauzak horrela, Hezkuntza Sailak sukalde eta garbiketan eta heziketa bereziko kolektiboetan ekoizpen-gorabeherengatiko kontratuaren gaineko iraupenari buruzko akordio proposamen itxia ekarri zigun aurreko asteko negoziazio mahaietara. Salbuespenezkoak ez diren eta aurreikusi daitezkeen lan estrukturalak betetzeko behin-behineko kontratazioa luzatzeko asmoa zeukan proposamen horrek. Kolektibo bi hauetan kontratazio-mota hauek arautzen dituzten lan hitzarmenen artikuluak aldatzea proposatu ziguten, gehienez ere 10 hilabeteko iraupena izango lukeen ekoizpenagatiko kontratazioa barnebiltzea proposatuz, beti ere kontratu-amaierako eguna ekainaren 30a izanik; beraz, ikasturte osoko lanpostuak lirateke.

Salatu dugu ikasturte hasieran egin zituztela kontratu hauek iraupena negoziatu gabe eta, gehiengo sindikalaren akordioa egon ezean, 6 hilabetera mugatzen zirela. LABek ez du akordioa sinatu behin-behinekotasun kontratuei ez diotelako muga jartzen. UGT eta CCOOk proposatutakoa sinatu bazuten ere, akordioa ez da indarrean sartu ez dutelako behar den gehiengo sindikala. Gainera, gure sindikatuaren ustez kontratu hauek estrukturalak dira, matrikulazioa, bazkaltiarren kopurua edota garbitu behar diren metroak aurreikusi daitezkeen egoerak direlako, ez dira aurreikusi ezinezko zirkunstantziek eragindakoak.

Gauzak horrela, herenegun garbiketan kontratu honekin 6 hilabete bete zituen lehenengo langileari kontratua bukatu zitzaion, eta, hemendik aurrera langile horren lana, gaur-gaurkoz, azpikontrata batek egingo du; beraz, iruzurra agerian geratu da, lanpostu horren beharra azaleratu -estrukturala den lanpostu finkoa litzateke- eta LEPera lanpostu gehiago eskaini daitezkeela frogatu delarik.

Horregatik guztiagatik, administrazioari kontratu hauen iraupena negoziatzeko prest zeudela adierazi genion, eta eskaintza horretan berresten gara. Era berean, pribatizazioarekin bukatzeko apustua egiten dugu, eta sindikatuak lanean jarraituko du zerbitzuen publifikazioa gauzatu dadin.

Proposamen itxien aurrean, ordea, mobilizazioa edota bide judiziala baino ez zaigu geratzen.