2025-12-27
Blog Page 197

Nemak lantegian mobilizazioei ekin diete aldizkako finkoen kontratuak inposatzeak prekaritatea baino ez dakarrelako

LABeko sail sindikalak, Langile Batzordeak adierazitakoarekin bat eginez, haserrea adierazi du lan kontratu mota hori komitearen iritziaren aurka indarrean jartzeagatik, eta nabarmendu du halako modalitateek ez dutela tokirik industrian. Horrela, enpresako langileek mobilizazioei ekin diete gaur. Urriaren 11, 12 eta 13an ere kontzentrazioak egingo dituzte, 13:15ean eta 14:05ean.

Etxebarrian kokatutako Nemak metal arloko industria da. Inoiz ez da aldizkako finko kontraturik erabili, eta Langile Batzordeak argi dauka aldizkako finko deritzon lan kontratu mota honek ez duela lekurik metal industriaren sektorean. Kontratu mota honek ez dakar inolako hobekuntzarik langileentzat eta, aldiz, bai enpresarentzat.

Finkotasun osoa apurtzera datorren kontratua da; enpresari erabateko malgutasuna ematen dio, langileak ez direlako lotzen lan egutegi zehatz bati, eta lan kontratu hau ez dator ustekabeko produkzioari erantzutera, baizik eta lanaren malgutasuna eta ezegonkortasuna sortzera.

Langileari ez dio urte osoko lana ziurtatzen; beraz, betirako prekaritatera kondenatzen du langilea, kontratua “finkoa” den heinean. Langabezia pilatzea edo metatzea ukatzen du, aldizka eta urtero kaleratua izango baita langilea, langabezia kontsumitzera derrigortuta egonik (langabezia pilatuta baldin badauka).

Aldizkako finko kontratu mota hau aldizkako lana egiten den esparruetan erabiltzeko sortua da (geldialdi biologikoak egitera behartutako arrantzaleentzat, arrain freskoarekin lan egiten duten kontserba enpresetarako, eskoletako jangela edoeta autobusetan umeak eramaten dituzten begirale laguntzaileentzako, eta abar).

Kontratu mota hori ez da metaleko enpresentzat sortua, baina enpresariak, beste behin ere, inposatzera datoz, aldizkako lanaren erabilpen maltzurra eginaz, nahiz eta langileen kaltetan izan.

Azkenik, LABen eta Langile Batzordearen iritziari muzin egin eta Nemak hasi da jada kontratu mota hori erabiltzen. Hori dela eta, LABek, Batzordearekin bat eginez, mobilizazioetan parte hartzeko deia egin die Nemakeko langile guztiei.

Eusko Jaurlaritzak urriaren 25eko grebarako arrazoiak elikatzen jarraitzen du

Espero bezala, Eusko Jaurlaritzaren menpeko langileon lan baldintzak negoziatu beharko lituzkeen Mahai Orokorraren bilerak ez du berrikuntzarik ekarri, eta negoziazio kolektiboa ukatzen jarraitzen du. 2022rako inposatutako soldata igoeraren berri komunikabideetatik jaso zuten sindikatuek, eta 2023rako igoeran dagoeneko Madrilgo aurrekontuekiko menpekotasuna onartu du”

Mahaian parte hartzen eta greba deitzen duten sindikatuek aldarrikapenak luzatu dizkiote gobernuari, baina hark ez ditu aintzat hartu, eta sindikatuak errealitate ezberdin batean daudela iradoki du.

Iñigo Urkullu EAEko lehendakariak behin eta berriz errepikatutako elkarlanerako deiak hitz hutsak direla argi dagoela salatu dute beste behin ere, eta autoritarismoa dela bere ezaugarria. Negoziazio kolektiboaren mahaiak antzerki huts bezala hartzen ditu Eusko Jaurlaritzak, eta neurriak inposatu egiten ditu, ahal eta nahi duelako. Ez du erabakiak bi aldeen adostasunez hartzeko konpromisorik hartu nahi, beste edozein lan eremutan egiten den moduan.

Sindikatuek urriaren 25erako greba deialdian salatzen dituzten arazoak betikotzeko asmoarekin jarraitzen du Eusko Jaurlaritzak, eta, ondorioz, aldarrikapenak mantendu egiten dira. Urkulluk askotan errepikatzen duen autokritika delakoari behingoz heltzea eskatu diote, eta jendartearen eta langileen beharrei zintzotasunez heltzeko konpromisoa nahi dute.

Baldintzak aldatzen ez diren bitartean, LABek langileak mobilizazioetara eta grebetara deitzen jarraituko du,
elkarlan sindikala eta langileen batasuna lehenetsiz.

Ocalan askatzea eta auzi kurduarentzat konponbide politikoa eskatu ditugu

Gaur, urriak 10, munduko hainbat tokitan, Abdullah Ocalan lider kurduaren askatasuna eta auzi kurduarentzat konponbide politikoa aldarrikatzen ari gara. Nazioarteko hainbat sindikatuk bezala, LABek ere deialdia babestu eta kurduen aldarrikapenak bere egin ditu.

Otsailaren 24ean, LABek, ELA-k, UGT-k, CCOO-ek, ESK-ak eta STEILASek, Ocalan eta gainontzeko preso politiko kurduen aldarrikapena exijitu genuen, gatazkari irtenbide demokratikoa bilatzeko nahitaezko baldintza dela ulertzen dugulako. Modu horretan sindikatu britaniarrek abiaturiko Freedom for Öcalan kanpainara batuz.

Kurdistan geo-estrategikoki oso garrantzitsua den eskualde bat da, Mendebaldeak gaur egun gehien eskatzen dituen baliabide natural batzuk dituelarik. Eta horregatik behin eta berriz herri kurduaren errealitatea eta egoera ahaztu da, estatu propiorik gabeko munduko herririk handiena izanik.

Gatazka honetan 40.000 pertsonek bizitza galdu dute orain arte, 4.500 herri inguru ebakuatu edo erre dira, eta milioika pertsona, lurralde ezberdinetan sakabanatuta, errefuxiatu bihurtu dira. Herri kurduaren, askatasunaren eta demokraziaren aurkako erasoak, kolonialismoak eta kapitalismoak sortutako hondamendien gainean eraikiak izan direnak, gaur egun ere jarraitzen dute.

Abdullah Ocalan, 1999ko otsailean, nazioarteko inteligentzia operazio batean bahitu eta Turkiara bidali zuten. Geroztik kartzelan egon da, eta ez diote baimenik eman kanpoko munduarekin harremanik izateko. Gainera, tortura eta tratu krudel eta iraingarriak jasan izan ditu.

Ocalanen segurtasun eta ongizateagatik inoiz baino arduratuagoak gaude, azken urtetan ez dakigulako ezer bere egoerari buruz, bilerak ekiditeko diziplina neurriak ezarri dizkiotela salbu. Inork ez daki bizirik hala hilda dagoen, eta bizirik egotekotan zein egoeratan dagoen.

Ocalan auzi kurduaren konponbidean parte hartzeko eta bere ideiak garatzeko aske izango balitz, auzi kurduarentzat konponbide politikoa aurkitzea askoz ere errazagoa izango litzateke. Tamalez, Turkiako lidergo autoritarioak egoera honi sekulako beldurra dio eta nazioarteko komunitatearen babesarekin Ocalan isolamenduan mantendu dute.

Aipatutako guztiagatik, Turkiak egoera honekin behingoagatik amai dezala exijitzen dugu, nazioarteko komunitateari aldiz, egoera honekin bukatzeko beharrezkoak diren mekanismoak martxan jar ditzala.

Greba Feminista Orokorra erregistratu dugu Hego Euskal Herrian

Atzo Nafarroarako Iruñean egin bezala, gaurko egunean, LAB, ELA, STEILAS, ESK, EHNE, ETXALDE eta CGT sindikatuok azaroaren 30erako EHko mugimendu feministak iragarritako Greba feminista Orokorraren EAEko deialdia erregistratu dugu Bilbon, Jaurlaritzaren egoitzan. Zaintza lanak kolektibizatu eta berrantolatzeko premia jarri du mahai gainean Garbiñe Aranburu LAB sindikatuko koordinatzaile orokorrak.

“Pertsona guztiok ditugu zaintza beharrak eta zaintza guztion ardura da; zaintza lanak aitortu eta banatu behar dira eta gizonek dagokien ardura hartu behar dute”, adierazi du Aranburuk. Halaber, nabarmendu du bizi dugun zaintza krisiaren arrazoi nagusia ez dela bilakaera dmografikoa, baizik eta emakumeok* sistema bidegabea eta bideraezinaren aurrean errebelatzen ari garela.

“Lanaren banaketa sexual eta arrazistaren eraginez, zaintza lanak emakumeon* bizkar erortzen dira, eremu pribatuan edo lan merkatu arautuan prekarioan egiten diren lanak dira, kasu askotan emakume migratu eta arrazializatuen esplotazioan oinarritzen dira. Egoera hau eraldatzeko, urgentziazkoa da greba hau”, adierazi du koordinatzaile orokorrak. Hala, zaintzaleen baldintzak duintzea premiazkotzat jo du, eta instituzioak interpelatu nahi izan ditu, Zaintza Sistema publikoa eratzeko ardurari hel diezaioten.

Deitzaileak garen sindikatuok bat egiten dugu Euskal Herriko Mugimendu Feministak plazaratutako diagnostiko eta aldarrikapenekin.

Greba Feminista orokorraren aldarrikapen nagusia zaintza eskubide kolektiboa eraikitzea da, zaintzen egungo antolakuntza soziala eraldatuz eta Euskal Zaintza Sistema publiko-komunitario duina eraikiz. Gizarte osoa dago deituta, emakume zein gizon.

Azkenengo 3 urteetan zehar Euskal Herriko Mugimendu Feministak prozesu parte hartzaile emankorra eraman du aurrera, beste hainbat eragile sozial eta sindikalekin batera. Lanketa honen emaitza diagnostiko bateratu bat eta aldarrikapen amankomun batzuk izan dira. Eta aldarrikapen hauek egikaritzeko, greba feminista orokorra deitu dugu gaurkoan.

Greba feminista orokorrak lantokietan inzidentzia izateko helburua du, baita zaintzaren erdiguneko ardura izango duen zerbitzu publiko indartsu batzuen alde borrokatzeko ere, eta aldi berean horietatik haratago doa. Pertsona guztiak gara interdependenteak, hau da, guztiok dugu bizitzan zehar zainduak izateko premia eta baita zaintzeko ardura, guztiok interpelatzen gaitu.

Horretarako hurrengo aldarrikapenak ditugu:

Zaintza sistema duin baten alde:
– Zaintza duinen unibertsaltasuna eskubide gisa aitortzea eta bermatzea. Zaintza zerbitzuetan pribatizazioarekin eta azpikontratazioarekin amaitu. Sistema publikoa garatu eta indartu behar da.
– Etxez etxeko zerbitzua indartu eta garatu behar da.
– Zaintza lanak transbertsalki landu beharra dago: hezkuntzan, osasungintzan eta lan eremuan.
– Zaintzeko baimenak zabaldu behar dira: loturagramak aldarrikatzen ditugu familia eredu tradizionala gainditzeko eta nahi ditugunak zaintzeko.

Bizitza duinen alde:
– Lan jarduna murriztu soldata murriztu gabe, hau da, zaintzeko denborak bermatu.
– Zaintza-lanen birbanaketa gizonek haien ardura har ditzaten.

Zaintza langileen baldintza duinen alde:

-Etxe barruko erregimena desagerrarazi
– Lanaren Nazioarteko erakundearen 189. hitzarmena bere osotasunean berretsi Etxeko lana lan-erregimen orokorrean sartu eta gutxieneko soldataren gainetik jarri
– Zaintza sektoreetako langileen lan-baldintzak hobetzea

Azkenengo urteetan anitzak izan dira sektore feminizatuetan eta zaintza esparruetan emandako borrokak eta lorpenak ere. Emakumeak borrokaren lehen lerroan gaude. 2023an, alegia, Hego Euskal Herrian grebak egin dituztenen 2/3 emakumeak izan dira. Ezin da , beraz, borroka feministaren izaera eraldatzailea.

Greba Feminista Orokorrak jendarte osoa interpelatzen du. Zaintza guztion ardura da, eta horien antolaketa sozial eta ekonomiko justuago baten aldeko borroka ere bai. Denon bizitzak erdigunera ekartzeko, azaroaren 30ean denok kalera!

Gasteizko Michelineko langileek lantokiarteko batzordea uztea erabaki dute #LortuDugu

Enpresa emaitza baldintzatzen saiatu arren, Michelinen lan egiten duten pertsonek euren lan-baldintzak hemen negoziatu nahi dituztela erabaki dute.

LABek zorionak eman dizkie langileei erreferendum lotesle honetan parte hartzeagatik, lan-baldintzak nola arautzea nahi dugun bertan erabakitzeko. Langileen ia %70ek eman du bozka. Baiezkoak irabazi du, eta beraz, datozen egunetan batzordeak abian jarriko ditu lantokiartekoa uzteko beharrezko mekanismoak.

Sindikatu honen aldarrikapen historikoa da, urteak baitaramatzagu Gasteizko lantegiko lan-baldintzak hemen negoziatu behar direla aldarrikatzen. Azken hitzarmenari buruzko bozketan ere argi geratu zen langileek uko egin ziotela, baina bertako eremutik kanpo hartutako erabakiak ezarri zituzten. Gasteizko langileok mobilizatu egin ginen, grebak egin genituen hitzarmenak aldarrikapen garrantzitsuak jaso zitzan, hala nola igoerak KPIarekin lotzea, baina multinazionalaren zuzendaritzak zentroarteakoa erabili zuen borroka eta aspirazioak geldiarazteko.

Orain, Gasteizko lantegian lan egiten duten pertsonak izango dira beren lan-baldintzak nola arautzen diren erabakiko dutenak. Eta ez zentroarteko batzorde bat, non Arabako lan zentroaren errealitatea indargabetuta geratzen den enpresaren aldeko gehiengoekin.

LABek hemen lan egin, hemen erabaki aldarrikapena bultzatzen jarraituko du. Orain inork ezingo du aitzakiarik jarri plantillaren eskakizunei ez erantzuteko.

Gipuzkoako eraikin eta lokalen garbiketako akordioak ez du bermatzen erosahalmena

Gaur, urriaren 9an, ELA sindikatuak eta ASPEL patronalak sinatutako Gipuzkoako Eraikin eta Lokalen
Garbiketako Hitzarmenaren aurreakordioaren aurrean, LAB sindikatuak honakoa adierazi nahi du:

  1. ELAk patronalarekin erdietsi duen aurreakordioak ez du 2018az geroztik langileek galdu duten erosahalmena
    berreskuratzerik bermatzen. Izan ere, 2018tik 2023ra EAEko KPIa %13,7ra igo da, eta aurreakordioak %5,4ko
    igoera baino ez du bermatzen. Beraz, esan dezakegu aurreakordio honekin garbitzaileak 2018an baino %8,3
    txiroagoak direla.
  2. Aurreakordio honek ez ditu bermatzen LAB sindikatuak mahai gainean jarritako aldarrikapenak; batetik, 2023. urtean soldata 1.300 x 15 ordainsarikoa izatea; eta, bestetik, lanaldi partzialaren erauzketa.

EAEko anbulantzietako lehenengo greba egunean kalera atera gara lan-baldintzen negoziazioa ahalbidetu dadin exijitzera

Gaur egin bezala, bihar eta etzi (urriak 10 eta 11) ere grebara deituta daude langileak. Goizean goiz piketeekin abiatu da eguna, eta patronalari behingoz eseri eta alderdi sozialaren aldarrikapenei entzungor egiteari uzteko eskatu diogu.

Erreferentzia gisa, honako hauek dira LAB, ELA, LSB USO, UGT, CCOO eta ESK-k osatutako intersindikalak borrokatzen dituen eskakizun nagusiak: garraio sanitarioko langileen baldintzak Osakidetzako langileen baldintzekin parekatzea, plantillen erosteko ahalmenari eustea eta itundutakoa betetzeko bermea.

Hala ere, anbulantzien patronalak etengabe blokeatu du negoziazio autonomikoa, noiz eta enpresaren finantzaketa nabarmen igo denean. Alabaina, langileek erosahalmena galtzen eta beren lan-baldintzek hobekuntzarik ez dutela ikusten jarraitu behar dute.

Hori guztia ikusita, gaur egin bezala datozen bi egunetan ere aurrean izango gaituzte.

Salatu dugu Volkswagen beldurra eta ziurgabetasuna erabiltzen ari dela hitzarmen kolektiboaren negoziazioa baldintzatzeko

LAB sindikatuaren iritziz, Landabengo Volkswagenen lantegian 400 lanpostu gutxiago izatea ez da ustekabeko bat edo saihestezina zen zerbait. Aitzitik, albiste negatibo hori Volkswagen Nafarroako X. hitzarmen kolektiboaren negoziazioaren testuinguruan sartu behar da, non enpresa beldurra eta ziurgabetasuna erabiltzen ari baita alderdi soziala beldurtzeko. Ez da LABen kasua izanen, lantegiak eta bere langileek etorkizun duina izateko nahitaezkoak diren aldarrikapenak bukaeraraino eramanen ditu eta.

LABen ustez, lanpostuen murrizketari aurre egin ahal izanen litzaioke enpresak benetako borondatea izan balu. Konbustio ibilgailuen ekoizpenaren jaitsiera eta auto elektrikoaren ekoizpen fasera igaro bitartean, lan kargaren murrizketa hori zuzenean bideratzeko aukera bat zegoen, eta hori zen bateria instalazioa Landabenen langile propioekin paratzea. Horretarako, Nafarroako Gobernuak diru publikoko 40 milioi euro jarri zituen, deustarako balio izan ez dutenak; izan ere, instalazioa kanpoan geldituko da, eta seguruenik langile prekarizatuagoekin. Landabenen baterien instalazioa Volkswagengo langileekin jarri izan balitz, enplegu hori finkatu egin zitekeen eta etorkizunean lanpostu gehiago sortzea ekar zezakeen.

Zuzeneko “irtenbide” horretatik harago, LABek urteak daramatza neurri zehatz batzuk proposatzen, enpresak erabat onar zitzakeenak; hala nola, asteko lanaldia 32 ordura murriztea eta erretirotik hurbil dagoen plantillari irteera erraztea, hau gaztetzeko asmoarekin. Neurri horiek, bederen, egoera hori arinduko zuten.

Proposamen horiek, eta bertze batzuk, egun negoziatzen ari den Volkswagen Nafarroako X. hitzarmen kolektiboaren negoziazio mahaira eraman ditu LABek. Negoziazio horretarako, enpresa beldurraren eta ziurgabetasunaren testuingurua eta kontakizuna sortzen ari da, langileen planteamenduak eta balizko mobilizazioak baldintzatzeko.

Bada, LABek argi eta garbi adierazi behar du ez dela kikilduko, eta azken ondorioetara eramanen dituela lantegian baldintza duinak dituen etorkizunerako ezinbertzekoak iruditzen zaizkion aldarrikapenak: aipatutako lanaldia astean 32 ordura murriztea eta plantillaren erretiro aurreratua erraztea; erosteko ahalmenari eustea; berdintasun-planean adostutako neurriak sartzea hauei hitzarmenmaila emateko; eta mutualitateak desagertzea, bajen kudeaketa Osasunbidearekin eginez. LABek ulertzen du borrokatzeko unea dela, eta ez beldurrez negoziatzekoa.

Lan harremanetarako eta babes sozialerako esparru propioa eratzeko urratsak eskatu dizkiogu EH Bilduri

Espainiako Gobernuko inbestidura eta legegintzaldiko negoziazioetan aintzat hartu beharreko Agenda Soziolaborala aurkeztu dio LABek EH Bilduri, euskal langileok hemen bertan inolako esku hartzerik gabe soldatak eta bizi baldintzak negoziatzeko eta erabaki ahal izateko dugun eskubidea bermatu dadin.

Jarraian ikus daiteke LABek bileran aurkeztutako txostena: LABen ekarpena aldaketa sozial eta politikoari

Gaur EH Bildurekin batzartu da LAB, eta datorren astean gauza bera egingo du EAJrekin. EH Bilduk eta LABek bertako negoziazio kolektiboa blindatu eta pentsio sistema propiorantz urratsak emateko elkarlanean aritzea adostu dute.

Hala, Hego Euskal Herrian nahiz Estatu mailan dagoen eskenatoki politikoa hizpide izan dute LABek eta EH Bilduk gaur Bilbon egin duten bileran. Imanol Karrera Nafarroako bozeramalea, Endika Perez Ekintza Sozialeko idazkaria eta Garbiñe Aranburu koordinatzaile orokorra izan dira bilkuran; EH Bildutik, Idurre Bideguren senataria eta Arnaldo Otegi koordinatzaile nagusia.

LABen iritziz, independentismoak lan harremanetarako eta babes sozialerako esparru propioa eratzeko estrategia eraginkorra behar du. Euskal Herritik Euskal Herrira sortu behar da lan harreman eta babes sozialeko eredu berri bat, langile jendeari lan eta bizi baldintza duinak bermatuko diena. Eta ibilbide hori garatu ahal izateko, Estatuak jarritako mugak gainditzeko eragin beharra dago Madrilen. Ikuspegi horretatik, LABek bi lehentasun nagusi jarri ditu mahai gainean.

Lehena, Espainiako Langile Estatutua ordezkatuko lukeen Euskal Lan Kodea garatzea, lan harremanen estatalizazioarekin amaitu eta bertako negoziazio kolektiborako esparrua blindatzeko premiari erantzun ahal izateko. Horretarako, herrialde eta autonomia erkidego mailako hitzarmenen lehentasuna bermatu beharra dago Estatukoen gainetik, 2012an Zapateroren Gobernuak egindako lege aldaketa bertan behera utziz. EAE mailan eragile guztiok bat gatoz horretan, sindikatuek eta Patronalak sinatutako lanbide arteko akordioak erakusten duenez. Euskal Herrian negoziatu eta adosten dena errespetatzea da gakoa.

Estatutik ezartzen diren mugak gainditzeko Madrilen eragitearekin batera, Estatuan lortu ezin dena Euskal Herrian posible egin behar dela adierazi du LABek, eta gogoratu du langileen aldarrikapenei erantzun egokia emateko borondate politikoa besterik ez dela behar. Eta borondate hori bera eskatu du Funtzio Publikoko langileen egoera aldatzeko. 2008. urtearen ostean zerbitzu publikoen garapenari ezarritako mugak kentzeko beharra adierazi du LABek, eta horrekin batera, langile publikoen soldata edota erreposizio tasak Estatuko Aurrekontuen bidez arautuak ez izatea beharrezkotzat jo du. Bestela esanda, Funtzio Publikoa arautzeko eskumena EAEn izatea eskatzen du LABek, eta horrela helarazi dio EH Bilduri. EAEko Funtzio Publikoan bi greba egun deituak daude, zerbitzu publikoen gainbehera salatu eta langile publikoen soldata eta lan baldintzak hobetzeko.

Funtzio publikoko langileez gain, beste hainbat kolektiboren egoera ere hizpide izan dute: etxeko langileei nahiz banaketa lanetan rider gisa diharduten langileei negoziazio kolektiborako eskubidea bermatu eta autonomia erkidego mailako hitzarmenak ahalbidetzeak duen garrantziari azpimarra egin dio sindikatuak.

Beste lehentasunari dagokionez, EAEko Estatutuan aurreikusita dagoen (eta Nafarroa Garairako ere aldarrikatzen duen) gizarte segurantzaren kudeaketaren transferentzia eta 1.080 euroko gutxieneko pentsioa bermatuko duen sistema publiko osagarri bat sortzeko aukera aldarrikatu du LABek. Horren bidez, milaka pentsiodunen bizi baldintzak hobetzeaz gain, etorkizuneko Euskal Gizarte Segurantza sortzeko oinarrizko kanpalekua ezar daiteke.

Proposamenok harrera ona izan dute EH Bilduren aldetik, eta aurrerantzean horien alde elkarlanean aritzeko prestutasuna adierazi dute bi aldeek.