Agerraldia egin dugu Nafarroako hezkuntza publikoko LAB, STEILAS, ANPE, AFAPNA, CCOO eta UGT sindikatuok eta jakinarazi dugu joan den abenduaren 20an, bilera bat eskatu geniola Hezkuntza Departamentuari, aspalditik datozen eta Hezkuntza publikoko irakasleak kezkatzen dituzten planteamenduei modu monografikoan heltzeko. Hitzordua, hala ere, ez zen urtarrilaren 22ra arte iritsi, hau da, urtarrilaren 19an, ostirala, Nafarroako aurrekontu orokorren proiektua Parlamentuan aurkeztu ondoren. Horrenbestez, ezinezkoa izan zen datorren 24-25. ikasturtean irakasleen egoera eta hezkuntzaren kalitatea hobetuko duten aurrekontu-partidak sartzea. Maniobra atzeratzailea?
Bileraren lehen minutuetan, Kontseilariak azaldu zuen planteatutako gaiei heltzeko prest zegoela, baita akordioak lortzeko ere, “letra larriz, errealistaz eta serioz idatzitako negoziazio batean”. Beraz, sindikatuok kezkatzen gaituzten gaien inguruko plataforma bat adostu dugu, eta Departamentuari helarazi diogu, negoziazio horri hasiera emateko eskatuz. Espero dugu Kontseilariak bertan jarraituko duela, afera larriz baita xeheez ere hitz egiteko.
Egia esan, hezkuntza-arloan konplexutasun handiko unean gaude (legegintza- eta curriculum-paradigma berria, ikasgeletako aniztasun nabarmena, matrikula bizia…), eta gero eta erronka handiagoak ditugu, eta, jakina, horretarako, ezinbestekoa da hainbat motatako hobekuntza egitea. Agerikoa da lan-hobekuntzek, Nafarroako Hezkuntzako arduradun nagusiak uste duenaren aurka, kalitatearen igoera ekarriko luketela zuzeneko ondorio gisa; zorioneko kalitatea gaur egun ISO parametroetan eta Excel tauletan baino ez da neurtzen.
Hori dela eta, lehenik eta behin, ratioen murrizketa lineala eskatzen dugu, ikasleei merezi duten arreta eman ahal izateko: eztabaidaezina da talde bakoitzeko ikasle kopuru txikiago batek arreta hobetzen duela eta, beraz, hezkuntza-kalitatean eragin positiboa duela. Hala ere, badakigu zaila dela neurri hori aldi berean hartzea maila eta etapa guztietan, eta, horregatik, ia estreinatu berri den legegintzaldi honetan modu mailakatuan egiteko prest gaudela adierazi dugu – hala adierazi genion Kontselariari bileran –. Departamentuak jaitsieraren kostua etapa guztietan 131 milioitan zenbatu bazuen ere, ez zigun zehaztu nola iristen den arraro egiten zaigun zifra horretara; izan ere, Kontseilariak berak azken urtean errepikatu du Nafarroako batez besteko ratioa ez dela altua. Sinetsi behar badiogu, argi dago kostua ez datorrela bat sindikatuak isilarazteko erabilitako zifra horrekin. Hala ere, urte desberdinetan ratioak murrizteari ekiteko prest gaudela berretsi nahi dugu. Gainera, Kontselariaren iritziarekin bat gatoz, hezkuntza-premia espezifikoak dituzten ikasleak dauden taldeetan ratioak baxuagoa izan behar duelako: bi neurriak – murrizketa lineala eta hezkuntza-premiei lotutako murrizketa – bateragarriak dira eta beste gastu mota batzuk aurreztea ekarriko lukete, hala nola egungo ratioei lotutako kalitate eta errendimendu txikienetik eratorritakoak. Eskaera sindikal hori bat dator hezkuntza-komunitatearen eta adituen eta pedagogoen gehiengoaren adostasunarekin, hots, gela bakoitzeko ikasle-kopurua eskola-errendimenduarekin lotuta dago. Gogoratu behar da egungo ratioak ehuneko hamar ere gehitu daitezkeela. Hau da, 35 ikasleko Batxilergoko talde batek 38 ikasle har ditzake. Horrek bermatzen al du Evaurentzako prestakuntza egokia?
Bestalde, irakasle nafarrek planteatzen dituzten beharrizan profesionalei erantzuteko eskatzen dugu. Ordainsarien hobekuntzaz ari gara, eta hori ere mailaka lortzeko prest gaude. Egia esan, sindikatuok darabilgun kopuruarekin bat ez datorren arren, Hezkuntza Departamentuak berak Mahai Sektorialean onartu zuen irakasleen erosteko ahalmena gutxienez % 15 galdu dela. Horregatik, eta legegintzaldi honetako epean, galdutakoarekin bat datorren errekuperazioa proposatuko dugu -urtebete baino gehixeago izango litzateke kobratu gabea-. Ziur gaude, Departamentuak gure ordainsarietan murrizketa handia egin duela onartu ondoren, datozen hiru urteetan hori berreskuratzeko bidea aurkituko dugula.
Lan-gainkargari eta gehiegizko lan burokratikoei dagokienez, Hezkuntza Sailak lantalde bat sortzeko konpromisoa hartu du, zereginak eta ordutegiak arrazionalizatzeko alderdi zehatzak jorratzeko. Era berean, prest gaude alderdi hori mailaka negoziatzeko, baina ez dugu amore emango 24-25 ikasturterako neurri batzuk sartzeko eskakizunean. Gainera, irakasleen prestakuntza malgutzea eta egiten ditugun lan askoren minutajea aztertzea eskatzen dugu, familia-kontziliazioan ez eragiteko, gure lanorduak arratsalde-gau eta asteburuetan ez luzatzeko. Komunikazio-hizkuntzetan hizkuntza indartzeko orduak ere eskatzen ditugu, gure hizkuntzak ez dakiten ikasleak gero eta gehiago gizarteratzeko eta aniztasunari arreta emateko; hau da, hizkuntzaren ezagutza eskasak ikasgeletan sortzen dituen premiei aurre egin ahal izateko.
Egonkortasunari dagokionez, benetako plantilla funtzionalaren datuak eskatu ditugu, enplegu publikoaren eskaintzak eta lekualdatze-lehiaketak kopuru horretara egokitu ahal izateko.
Azkenik, hezkuntza-itunean oraindik bete ez diren gaiei heltzeko zain gaude.
Espero dugu, beraz, agindu zuen bezala, Hezkuntza Kontseilariak berehala deituko gaituela, ikasturte hau amaitu baino lehen akordioak lortzeko aukera emango digun elkarrizketa bat hasteko, eta berauek, serio eta errealistak izan nahian, legegintzaldi honetan zehar gauzatzeko.
