2025-12-26
Blog Page 1277

Lan erreformak ematen zuen derrigorrezko desatxikipena ekiditzen duen lan hitzarmena lortu dute APNABIn

APNABI Bizkaiko haur autista diren gurasoen elkarteak, urte eta ahalegin askoren ondoren, aurreko abenduaren 13an enpresa komitearekin, non LABek (%77) gehiengoa duen, 2009-2014rako lan hitzarmena sinatu du.

Lan Hitzarmen hau, gaur egungo egoera kontuan hartuta, langileek izan duten ardura eta egindako ahaleginari esker posiblea izan da.

Sinatutako hitzarmena ezohikoa dela esan behar dugu, onura ekonomikoan oinarrituta egon beharrean, oso garrantsitzuak diren elkartearen etorkizunerako beste 3 puntuetan oinarritu egiten delako: lan postuen defentsa, langileen lan baldintzak, eta elkartearen garapen iraunkorra.

Lehenik, diru publikoaren kudeaketarako gardentasun protokoloa lortu da.

Beste aldetik, ultraaktibitatearen inguruan egon ahal ziren balizko zalantzak desagertzen dira eta Españako lan erreformak ematen zuen derrigorrezko desatxikipena ekiditu da.

Azkenik azpimarratu nahi dugu langileen aldetik egin den esfortzua elkartearen garapen iraunkorraren alde, lan postuen defentsan eta lan baldintzak mantetzearen alde.

Aldi berean, Elkarte eta APNABIko Errektore Kontseiluaren aldetik langileok egindago esfortzuaz jabetzea eta baloratua izatea espero dugu.

Bukatzeko, esan beharra daukagu lan hitzarmen hau ez zela posible izango APNABIko langile guztien konpromiso, batasuna eta borrokarik gabe. Horregatik, azpimarratu nahi dugu lan hitzarmen hau APNABIko langile guztien lorpen bat dela.

 

LAB sarean
{module[111]}

Sindikatu eta eragile sozialek Gasteiz eta Iruñeako Parlamentuen aurrean pentsio duinen defentsa egin dute


ELA, LAB, ESK, STEE-EILAS, EHNE, HIRU, CNT eta CGT sindikatuek eta hainbat gizarte eragilek deituta ehundaka pertsona Gasteiz eta Iruñeako parlamentuen atarian izan dira gizartearen gehiengoa pentsioen erreformaren aurka daudela adieraziz.

Gasteizko mobilizazioan parte hartzaileek Legebiltzarra inguratu dute instituzioak herritarren zerbitzura egon behar dutela irudikatu eta Euskal Herriak publikoa izango den eta pentsio duinak bermatuko dituen eredu propio baten beharra duela aldarrikatzeko.

LABen izenean Ainhoa Etxaide idazkari nagusiak egin ditu adierazpenak mobilizazioaren atarian. Besteak beste, bihar Madrileko parlamentuan onartuko den pentsioen erreformak sistema publikoa suntsituko duela salatu du, "erreforma hau sistema pribatuaren mesedetan egina" dagoela gaineratuz.

EAEko legebiltzarrari Madrildik datozen erreformen aurrean inolako trabarik ez jarri izana leporatu dio Etxaidek, jarrera honen atzean neurri horiekin bat egiten duela argi geratu dela salatuz.

Egoera honen aurrean, LABeko idazkari nagusiak borrokan jarraitzeko asmoa erakutsi nahi izan du.
 

LAB sarean
{module[111]}

 Argazkiak

 


Zerbitzu Publikoen aldeko mobilizazio bateratuak EAEn

0

Atzo, abenduak 17, EAEko Mahai Orokorraren eraginpean dauden lan zentroetako langileak kalera irten ziren Zerbitzu publikoak pertsonen oinarrizko eskubideak bermatzeko eta gauzatzeko ezinbesteko tresna direla jakitun, haien defentsa egitera. Goizean lan zentroetan eta arratsaldean Donostia, Bilbo eta Gasteizen egindako manifestazioetan Jaurlaritzatik aplikatzen ari diren murrizketak salatu zituzten.

ELA, LAB, STEE-EILAS eta ESK sindikatuek deituta mobilizazio eguna izan zen atzo EAEko Mahai Orokorraren eraginpean dauden lan zentroetan. Azken urteetan Eusko Jaurlaritzatik zerbitzu publikoetan ematen ari diren murrizketek, gobernua patronal neoliberalen antzera jokatzen ari dela salatu zuten.

Jaurlaritzaren jokamoldeak negoziazio kolektiborako eskubidea de facto desagerrarazi eta enplegu publikoa suntsitzen duela adierazi zuten. Sindikatuek Madrilgo inposizioa aitzakia bezala hartzen duela Jaurlaritzak salatu zuten, "sarri frogatu baitute oinarriko irizpideetan bat egiten dutela. Bestela zergatik egiten eta betetzen dituzte lege bidegabeak? Zergatik egiten eta betetzen dute lege injustoak gizartearen pobretzea ekartzen dituztenak? Zergatik egiten dituzte enplegua suntsitzen duten lege eta dekretuak? Enplegu publikoa suntsitzearekin, soldatak gutxitzearekin nahiz lan baldintzak kaskartzearekin ados daude" gaineratu zuten.

Era berean, EAEko Mahai Orokorraren eraginpean dauden lan zentroetako langileek, Eusko Jaurlaritzari eta Gasteizko Legebiltzarrean ordezkaritza duten alderdi politiko orori haien esparruan negoziazio kolektiboa errespeta dezatela exijitu zieten, baita haien aldarrikapenak helarazi ere: Enplegu publikoa sortzea, langileen eros-ahalmena berreskuratzea eta Akordioak eta lan hitzarmenak errespetatzea eta betetzea, kanpoko zein alde bakarreko esku hartzeak erabat baztertuz.

ELA, LAB, STEE-EILAS eta ESK sindikatueen irakurketa bateratua

Arratsaldeon !! Animo eta eskerrik asko negu gorri hontako abendu arratsalde honetan kalera irten zareten guztioi !!

Hemen gauden guztiok dakigun bezela, Zerbitzu publikoak pertsonen oinarrizko eskubideak bermatzeko eta gauzatzeko ezinbesteko tresna dira,gutxieneko justizia sozialaren adierazle.

Langileok, eta, orokorrean, jendarteak, zerbitzu horiek baliatu ditugu injustiziaren aurka, berdintasunerantz eta elkartasuneranzko bidea egiteko. Botere ekonomikoek, botere politikoaren konibentzia edo adostasun osoarekin, bide horixe apurtu nahi dutela argi dago.

Beharrezkoa dugun kalitateko zerbitzu publiko sistemak batek, langile eta baliabide material errekurtso nahikoak eskatzen ditu, horretarako premiazkoa da zerga bilketan dugun defizitarekin iruzurrarekin eta fiskalitatea injustuarekin bukatzea, eta aldi berean, zerbitzuek bere langileei eta erabiltzaileei parte hartzeko aukera bermatu behar die, baita ere lan baldintza onak langileei.

Azken urteetan Eusko Jaurlaritzak egundoko murrizketak ezartzen ari da zerbitzu publikoetan, gobernua patronal neoliberalen antzera jokatzen ari da: negoziazio kolektiborako eskubidea de facto desagerrarazi dute eta enplegu publikoa suntsitzen ari da. Madrilgo inposizioa aitzakia dute, baina sarri frogatu dute oinarriko irizpideetan bat egiten dutela. Bestela zergatik egiten eta betetzen dituzte lege bidegabeak? Zergatik egiten eta betetzen dute lege injustoak gizartearen pobretzea ekartzen dituztenak? Zergatik egiten dituzte enplegua suntsitzen duten lege eta dekretuak? Enplegu publikoa suntsitzearekin, soldatak gutxitzearekin nahiz lan baldintzak kaskartzearekin ados daude.

Berebiziko garrantzia du inposatu duten jardunaren luzapena, horrek ekarri baitu behin behineko lanpostu milaka desagertzea eta zerbitzuaren kalitatea kaltetzea.

Legebiltzarreko aurrekontuen eztabaida ematen ari den une honetan, eta Mahai Orokorreko dinamikaren aurrean, ELA, LAB, STEE-EILAS eta ESK sindikatuok Eusko Jaurlaritzari eta Gasteizko Legebiltzarrean ordezkaritza duten alderdi politiko orori gure esparruan negoziazio kolektiboa errespeta dadila exijitu nahi diegu, baita honako aldarrikapenak helarazi:

1. Enplegu publikoa sortzea:

• Negoziazio esparru batzuetan adostutako jardunak errespetatzea. 2012ko martxoko lanaldia luzatzen duen dekretua bertan behera uztea berehala.
• Ordezkapenak lehen egunetik betetzea.
• Lanposturik ez amortizatzea.
• Zerbitzu publikoen pribatizazioa gelditu.
• Enpresa eta sozietate publikoetan enplegua mantentzea
• EPE deialdiak egitea sistemaren benetako beharretara egokituta
• Zerbitzu publiko guztietan beharrizanak aztertzea, eta giza errekurtso falta sumatzen direnetan zerbitzu horiek indartzeko neurriak hartu; Lanbideren kasuan, zehazki: gaurko plantila gutxienekotzat hartuta, gizarte eskakizunari aurre egiteko behar beste plaza finkatu.

2. Soldatak
• Eros-ahalmena berreskuratu
• Behin behineko lanerako ezintasun kasuetan %100 kobratzea berriro.

3. Akordioak eta lan hitzarmenak
Akordioak eta lan hitzarmenak errespetatzea eta betetzea, kanpoko zein alde bakarreko esku hartzeak erabat baztertu.

Hemen gauden zerbitzu publikoetako langile bezala gure esparruan negoziazio kolektiboa defendatu behar dugu, eta hemen adierazitako aldarrikapenak gure egin, elkarrekin borrokatu eta mobilizatu .Alderdi politikoek, legebiltzarrek eta gobernuek orain arte daramaten politika ekonomiko eta sozialak errotik aldatu behar dute, zerga politika injustu hau aldatu eta gizartearen beharrak asetu. Zerbitzu publikoetako langileen eta gizartearen ahotsa entzun behar dute eta gehienen kontra jotzen duen marko juridiko inposatuari muzin egin behar diote.

ZERBITZU PUBLIKOETAN NEGOZIAZIO ESKUBIDEA ORAIN
HEMEN LAN EGIN, HEMEN ERABAKI
MURRIZKETARIK EZ

 

LAB sarean
{module[111]}

Han eta hemen, eskubideak pertsona migrante guztientzat

Heldu den abenduaren 18an pertsona migranteen eskubideen aldeko eguna izanen da. Aurten ere, nazioarteko krisi kapitalistaren ondorioek bere horretan jarraitzen dute, biziki eraginez: gero eta pobrezia handiagoa pertsonak eta herrientzat; eta horrekin batera, gero eta aberastasun handiagoa gutxi batzuentzat.

Langabeziaren ehuneko altuak, elikagaien prezioen igoerak, baliabideen aldeko borroka inperialistek, pribatizazioek, transnazionalek eta inbertsio funtsen erokeriak etekinen bila kosta ala kosta, errepresioak eta harresiek, eskubide sozialen desagerpenak,… besteak beste, oinarrizko eskubide sozialen zanpaketa ekartzeaz gain, hobeto bizitzeko helburua, norberak nahi duen tokian, erabat ukatu egiten dute.

2012 an, Euskal Herritik 22.000 gaztek alde egin eta prekarietatea eta deserrotzea gogoz kontra aukeratu behar izan zuten, gure herrian egoteko aukerarik ez zutelako. Milaka migrante Europan zehar, eta Euskal Herrian ere, osasun eta prestaziorik gabe bizi dira, eta askotan, atxikituak edo deportatuak dira bere azaleko kolorea dela eta, edo kalean hiltzen dira edo kriminalizazioa, arbuioa edo gorrotoa pairatzen dute. Ehundaka lagun itota hiltzen dira Europako harresia gainditu ezinik, guda eta miseriatik alde egiten dutenean. Eta horrela, zerrenda luze bat osa genezake munduan barna egunero gertatzen den indarkeria, oinazea eta sufrimenduarekin.

Abenduaren 18 honetan, LAB-ek ondokoa adierazi nahi du:

• Egungo orden ekonomikoa eta politikoa miloika lagun deserrotzera, prekarizaziora eta heriotzara kondenatzen ari da, gudak, interbentzioak, natur baliabideen lapurketa, esplotazioa eta gutxiengo baten irabazteko grinaren ondorioz.
• Europako gobernuen migrazioaren aurkako politiken arbuioa. Politika hauek errepresioa, kriminalizazioa, bazterketa, jazarpena, atxiloketa guneak, xaflak eta arrazakeria baino ez dituzte ekarri. Politika hauetan pertsonek ez dute tokirik: paperik gabe, etxerik gabe, eskubiderik gabe.
• Egoera hau onartezina da, pertsonak botere politiko eta ekonomikoen pieza huts bihurtzen gaituelako. Beraz, ezinbestekoa da eredu sozial berri bat pertsona guztien eskubideak onartuak izan daitezen.
• Euskal Herria denon artean eraiki beharra dago. Gure herrian bizi diren pertsona guztien parte hartze politiko eta soziala sustatu eta bermatu beharra dago, aniztasuna eta elkar ezagutza gure ekintzetan bilduz, beti ere, eredu sozial eta politiko berriaren alde. Denon borroka eta mobilizazioak ahalbidetu behar gaitu Euskal Herrian, erabakitzeko gaitasuna eta tresnak lor ditzagun, bertan bizi eta lan egiten dugun guztientzat eskubide ekonomikoak, sozialak, hizkuntzazkoak eta kulturalak onartuak izan daitezen.

Pertsona migranteen eskubideen onarpena 365 eguneko betebeharra da, 365 egun egoera politiko eta sozial injustua eraldatzeko, pertsonen eta herrien erabakitzeko eskubidea ukatu egiten duena. 365 eguneko zeregina, non Euskal Herriko Eskubide Sozialen aldeko Karta, inor baztertu gabe, aukera ezin hobea da lan kolektibo honetarako.
 

LAB sarean
{module[111]}

Ley de Cajas y fundaciones bancarias. Lo que los vendedores de humo no van a poder ocultar

El Congreso español el próximo día 19 dará via libre a la Ley de Cajas y fundaciones bancarias pactada en el congreso por PP y PNV. La alianza entre PP y PNV cuando se trata de favorecer los intereses de la gran banca funciona. El control de los activos de las Cajas Vascas, por los inversores privados sigue la hoja de ruta previamente marcada.

Este es el camino recorrido con total éxito por UPN en Navarra liquidando la CAN. y acabando con las posibilidades de disponer en Navarra de una entidad financiera pública. UPN como contrapartida dispone de una fundación para seguir haciendo sus cosas.

Al PP y PNV y a los actuales gestores de las entidades les va a corresponder, como le sucede a UPN, el dudoso mérito de ser los enterradores de las Cajas Vascas privando a EH de una herramienta fundamental para nuestro futuro económico.

Denunciamos que la ley de Cajas y Fundaciones Bancarias cierra la puerta a la posibilidad de que en EH podamos disponer de una institución financiera pública de entidad (Cajas-Kutxabank) para apoyar nuestro tejido productivo y ser un instrumento real de socialización del crédito y el ahorro vasco.

La nueva Ley nos lleva inexorablemente a que las Cajas Vascas tengan que vender su participación mayoritaria en Kutxabank. El fondo de garantía no es mas que el instrumento para que se de cuanto antes esa situación. El que dicha venta se haga en un plazo temporal de cinco años no oculta ni la gravedad del problema ni la venta mas que probable de las acciones a precio de saldo.

Las Cajas Vascas y los agentes institucionales y sociales pierden con la autonomía del banco respecto a las fundaciones la capacidad para controlar su gestión y política de inversiones.

Las posibilidades legislativas de la CAPV y Navarra para poder controlar el sistema financiero vasco prácticamente desaparecen y se da un golpe definitivo a la posibilidad de influir políticamente para impedir la especulación e implicar al sistema financiero con el impulso a nuestro tejido productivo.

Esto es a lo que el PP con el apoyo del PNV le ha dado vía libre. Decir que la enmienda para evitar el fondo de garantía supone el mantenimiento de la obra social y vender esto como el argumento para apoyar la ley, es un fraude que no se lo creen ni ellos.

La alianza PP y PNV viene de atrás. La política de expansión seguida por las Cajas Vascas, la incomprensible compra por parte de BBK de Caja Sur que se ha convertido en un agujero negro al que se dedican cada vez mas recursos financieros vascos, la venta de participadas a fondos de inversión, la apertura de una línea de crédito de 1.000 millones de euros para vender pisos del denominado banco malo, la penalización vía comisiones de los clientes con menor capacidad financiera para salvar la cuenta de resultados, la deslocalización de servicios y el empeoramiento de las condiciones de trabajo son parte de esta estrategia.

Lo que ahora pretenden vender como inevitable es parte de la escenografía necesaria para ocultar la decisión de liquidar las cajas vascas tomada con antelación.

Pero insistimos. Si hay voluntad política para ello, las cosas se pueden hacer de otra manera. Tenemos que romper con la estrategia de privatización de las Cajas y en su caso revertir el proceso de bancarización y para ello hay que tomar medidas concretas, entre ellas:

Desarrollo de nuestra capacidad normativa en materia de Cajas de Ahorro, tanto en la CAV como en Navarra, para evitar la liquidación de las Cajas Vascas y dejar abierta la posibilidad de crearlas.

Anular la exigencia de salir a bolsa, fortalecer el control público-social, ampliar la obra social, impedir los topes al volumen de activos etc.

Confrontar con quienes se oponen a ello y consensuar un proyecto de sistema financiero público vasco con los agentes sociales y sindicales de este país y no con los intereses de la gran banca y los especuladores.

Proponer un marco normativo propio para la ordenación de la actividad bancaria presente en el ámbito vasco, al objeto que dicha actividad sea un activo para nuestro tejido productivo y el bienestar de la ciudadanía vasca.

Tener voz propia en Europa (Ecofin) con el fin de impedir que situaciones financieras ajenas a nuestra realidad política, social y económica como la del Estado español nos arrastren a rescates y restricciones que están ahogando nuestra economía.

Crear instrumentos financieros públicos para dar a la gente la oportunidad de tener una entidad pública vasca que gestione sus ahorros y asuma políticas de inversión en Euskal Herria como alternativa a la especulación de la iniciativa privada.

Entre estos instrumentos financieros públicos, se podría plantear por ejemplo:

Trasformar el Instituto Vasco de Finanzas de la CAV en un banco público mediante la obtención de la ficha bancaria o la creación desde el acuerdo DDFF y Gobierno de la CAV de un Instituto de Crédito Oficial y reclamar para empezar la parte correspondiente de la contribución vasca a los presupuestos del ICO del estado español.

Trasformar Sodena en el mismo sentido construyendo su capacidad efectiva y real de financiar desde el ámbito público la pequeña y mediana empresa navarra o crear un instituto navarro de crédito en los términos anteriormente planteados.

Impulso al desarrollo interterritorial de sociedades públicas de capital riesgo y mejora de su capacidad de actuación desde su coordinación.

Se pueden hacer y decir muchas cosas y sobre todo no engañar a la gente. Proteger e impulsar nuestro tejido productivo, crear una sociedad vasca justa y solidaria requiere que nosotras y nosotros podamos tomar nuestras propias decisiones, disponer de instituciones con capacidad de actuación y dosis mínimas de honestidad para mas allá de intereses particulares y de partido atender los intereses del conjunto de la sociedad. La situación de UPN y CAN están ahí para evitar que se repita.

Euskal Herria, 17 de diciembre de 2013 

LAB sarean
{module[111]}

Ambulancias Bizkaiako langileek kaleratutako LABeko ordezkariaren berronartzea eskatu dute

0

Ambulancias Bizkaia UTE enpresako LABeko ordezkari Carlos Diazen kaleratzea salatzeko protesta egin dute langileek Osasun sailaren egoitzan aurrean. Langileen ordezkaritza lanetan aritzea, horixe izan da Díaz kaleratzeko arrazoi bakarra, UTEaren kudeatzailearen aldetik abiatutako sorgin-ehizaren baitan.

Nahiz eta enpresa pribatua izan, Eusko Jaurlaritzaren Osasun Sailak azpikontratatua du eta Osakidetzarentzat egiten du lan.

Delegatuaren aurka egindako jazarpen eskizofrenikoa ez da gaurkoa. Sektore guztian lan balditzen kaskartzea ematean ari den moduan, gero eta desarautuagoa dagoen arloa dugu honakoa, erakunde publikoek horrela sustatuta. Azken horiek dira egoerari erantzun beharko lioketenak, eta beraz, biharko protestarekin, berriro eskaera egingo zaio Jaurlaritzaren Osasun Sailari langileen ordezkari hau lanean berronartua izan dadila eta langileen lan baldintza guztiak berrezar ditzatela.

Hori guztia aldarrikatzeko antzezpen bat egin egin dute gaur langileek, osasun sailak anbulantzietako langileak zainketa intentsiboetako unitatean, larri utzi nahi dituela irudikatuz.
 

LAB sarean
{module[111]}

Bizkaiko Kontserberetako langileen greba abenduaren 18an

0

LAB, ELA eta UGT sindikatuek deituta Bizkaiko kontserberetako langileek abenduak 18an greba egingo dute beraien egoera salatzeko eta Bizkaiko Kontserberetako hitzarmenaren alde. 18an hitzarmenaren ultraktibitatea defendatzeko lehenengo epaiketaren eguna izango da.

Langile hauek 2013ko uztailaren 7arte Bizkaiko arrain kontserba eta gazituen hitzarmenpean erregulatzen zituzten beraien lan baldintzak. Aldiz, data honetatik aurrera (negoziazio kolektiboaren erreforma medio), patronalak ( CEBEK eta NORPESCO) negoziazio mahaia alde batera utzi eta hitzarmen estataleko lan- baldintzak aplikatzen hasteko esan zien enpresei. Ondorioz, enpresa gehienak jada hitzarmen estataleko lan baldintza batzuk aplikatzen hasi dira, gutxinaka estatalera joz.

Bai 2003ko efikazia orokorreko hitzarmenak zein 2007ko efikazia mugatuko hitzarmenak ultraktibitatea dutela defendatzen dugu. Beraz, orain arte Bizkaian genituen lan-baldintzak aplikatzen jarraitzeaz gain, negoziazio mahaia ireki eta langileon lan-baldintzak kaxkartuko ez dituen Bizkaiko arrain kontserba eta gazituen hitzarmena exigitzien diogu patronalari.

Beharrezkoa dugu sektoreko langile guztientzat oinarri izango den hitzarmena eta aldi berean, ez dugu nahi Madriletik inposatutako lan-baldintzarik. Euskal herriko kalitatezko produktu hauek egiten jarraitzeko gure lan-baldintzak guk negoziatu nahi ditugu. Langileoi artisau lan honen errekonozimendua zor zaigu.

Guzti honegatik, abenduaren 18an Bizkaiko hitzarmenaren ultraktibitatea defendatzeko lehenengo epaiketaren egunean greba egitea erabaki dugu LAB, ELA eta UGT sindikatuek. Egun horretan goizean ELKARRETARATZEA egingo dugu hiru sindikatuok deituta Bilbon, epaiketa egiten den unean, sozial arloko epaitegien aurrean (Barroeta Aldamar 2), goizeko 11.15etan. Arratsaldean manifestazioa egingo dugu Bermeon, 18.00etan.

Hemendik aurrera borrokan jarraituko dugu, negoziazio mahaia ireki eta Bizkaiko kontserberetako hitzarmena barriztu arte.
  

LAB sarean
{module[111]}

Tolosaldea kalera irten zen eskualdeko enpleguaren defentsan


Milaka pertsona irten ziren pasadan larunbatean LAB eta ELA sindikatuek deituta Tolosaldean ematen ari den enplegu suntsiketa salatzeko. Tolosan egin zen manifestazioan eskualdean heuren lanpostuen defentsan borrokan diren enpresa ezberdinetako langileen aldarrikapenak entzun ziren, besteak beste, Endaki, Marie Brizard, Antalis Kanguros…

Eskualdean sare industriala eraberritzeko apustu estrategikorik ez dela egin salatu zuten manifestariek larunbatean Tolosan. Alternatibarik eza horrek industriak deun pisua galtzeko arriskuan jarri duelarik.

ELA eta LAB sindikatuek egoera honen aurrean ez dutela itxiera bat bera ere ontzat emango adierazi zuten, "ez dugu kaleratze bakar bat onartuko".


Enplegu politika eraginkorren beharra aldarrikatu zuten eta eta bide horretan borrokan jarraituko dutela iragarri zuten. Borroka horretan herritarrei mobilizazioetan parte hartzeko deia luzatu zien eta instituzio ezberdinei, bakoitzari dagokion erantzukizunetik, egoera honen aurrean posizionatu eta dagozkien urratsak emateko eskatu zieten.

TOLOSALDEKO ENPLEGUAREN ALDE LANGILEOK BORROKAN

Azken mendean Tolosaldeko industria papergintzari lotua egon izan da. Horren adibide 80. hamarkadan geneukan sare industriala: 2000 lanpostu zuzen papergintzako 13 enpresetan banaturik eta beste 2000 lanpostu baino gehiago papergintzarekin lotura zuten beste 35 lantegien artean banatuta. Papergintzaren eta ondorioz Tolosaldeko ehun industrialaren gainbehera 80. hamarkada bukaeran hasi zen, orduan hasi eta gaur egunerarte iraun duena.

90. hamarkadan gaur egun indarrean jarraitzen duten aldarrikapenekin hasi ginen eskualdeko sindikatu eta eragileak: Tolosaldeko arazo sozioekonomikoaren aurrean bertako industria eta enplegua bermatuko zuten erabaki eta plan estrategikoen beharra.

Admnistrazio desbedinen erabakiek ordea oso bestelako ibilbide bat izan dute. Enpresarien mesedera planifikaturiko neurriak nagusitu dira lanpostuen inongo bermerik gabe lurzoru merkea enpresaren lekualdatzearen ordainetan eskainiz. Ez da benetako proiekturik egon eta inork ez du bere gain hartu plan estrategikoa garatzeko ardura.

Ondorioz, gaur egun soilik papergintzara dedikaturiko 400 lanpostu zuzen dauzkagu 4 enpresetan banaturik. Papergintzarekin lotura zuten beste hainbat enpresa ere itxita dauzkagu: Gorostidi, Perot, Winkler, Emusi…

Azken lau urtetan, Tolosaldean, 500 lanpostu zuzen baino gehiago suntsitu dira industrian. Azken hilabeteetan desindustrializazio prozesu hau azkartu egin da, hain zuzen ere, Espainiako gobernuak inposaturiko erreforma laborala indarrean jarri zutenetik. Gure eskualdeko ekonomia, hamarkada luzeetan industria produktiboan oinarrituta egon dena, gure begien aurrean txikitzen ari dira, eta oso azkar gainera.

Multinazionalek, epe motzera jokatzen dute, lantegiak erraz eta merke ixteko aukera ikusten baitute, eta irabaziak azkarrago lortuko dituzten lekuetara eramaten ari dira lana. Multinazionalen akziodunentzat negozio borobila, gure herritarrentzat hondamendia.

Multinazionalen eta enpresari handien inpunitatearen aurrean, langileok borroka desorekatu batean aurkitzen gara. Gure lanpostuak defendatzeko erresistentzia dinamikak aurrera eramanez, arazoak gizarteratzen, baina borrokan dena emanda ere, aukera gutxi dauzkagu gure lan postuei eustea.

Sektorearen gainbeherarekin eskualdean ez da sare industriala eraberritzeko apustu estrategikorik egin. Ondorioz industriak pisua galtzen du egunez egun, inolako alternatibarik lantzen ez den bitartean.

Guk argi dugu: ez dugu itxiera bat bera ere ontzat emango, ez dugu kaleratze bakar bat onartuko. Enplegu politika eraginkorrak behar ditugu eta bide horretan borrokan jarraituko dugu.

Bide honetan ordea alde guztien konpromisoa behar dugu. Deia bertako herritarrei mobilizazioetan parte hartzeko eta instituzio desberdinei, bakoitzari dagokion erantzukizunetik egoera honen aurrean posizionatu eta dagozkien urratsak emateko.

LAB-ELA

  

LAB sarean
{module[111]}

LABek Osakidetzak askatasun eta jarduera sindikalen kontrako neurriak abiatu dituela salatu du

0

Osakidetzako PNVren administrazioa zentroetako protestak isildu nahian temati dabil, horretarako askatasun sindikalaren kontra joz eta gure lanean oztopoak ipiniz. Estrategia honen azken adibidea, gauetik goizera eta abisatu barik Osakidetzako zuzendaritzak burutu duen email kopuruaren izugarrizko murrizketa izan da.

Kontuan hartzen badugu zenbat langile gauden Osakidetzan eta zer-nolako dispertsio geografikoa dagoen, erraz uler daiteke sindikatuok burutzen dugun jarduera informatiboa hein handi batean emailen bitartez egiten dugula. Beraz, Osakidetzak oraingoan ezarritako murrizketak gure jarduera baldintzatzen du erabat. Arazo teknikoak aitzaki, badira bi aste murrizketa ezarri zenetik eta oraindik orain bere horretan dirau.

Baina PNVren ofentsiba ez da emailetara mugatzen. Darpon jaunaren Osasun Arloa sindikatuen kontrako “0 tolerantzia” politika erabiltzen ari da hain “gestore onak” diren PNVkoak gobernura heldu zirenetik bertatik. Jarrera hauetako batzuk

• Basurto zein Gurutzetako ospitaleetan itxialdian zeuden langileak indarrez kanporatu, neurriz gaineko polizia operatiboa erabilita.
• Edozein motako jarduerak egiteko oztopoak zentro gehienetan.
• Ipinitako kartel zein orri informatibo guztiak momentuan kendu.
• Mota guztietako filtroak ordenagailuetan, askotan internet erabiltzea ia ezinezko bihurtzen duena (ia ezinezkoa da sindikatuaren beraren web-orrialdean gutxieneko baldintzetan ibiltzea).

Eraso horiek guztiak, Darpon jaunaren kanpaina pertsonalarekin batera, zeinak komunikabideen aurrean ez duen aukerarik galtzen sindikatuen kontra aritzeko, Osakidetzako zentroetako murrizketen kontrako protestak estali nahian.

LABek ez du askatasun sindikalaren inolako murrizketarik onartuko. Bada garai Osakidetzak uler dezan gatazka amaitzeko bidea ez dela sindikatuon eskubideak murriztea, baizik eta negoziazioa, langileon lan-baldintzen murrizketekin amaitzea eta osasun publikoa defendatzea.
 

LAB sarean
{module[111]}