Hego Euskal Herrian 136.201 herritar daude langabezian, pasa den hilabetean baino 3.593 langabetu gutxiago eta aurreko urtean baino 1.086 gutxiago. Dena den, sorturiko enpleguak kalitaterik gabekoak dira, eta joera hori finkatzen ari da gurean azkenaldian.
Aste santu goiztiarra izan genuen eta ondorioak maiatzeko langabezia datuetan islatzen ari dira. Langabeziak behera egin arren, egoera zaurgarrian daude kolektiboen artean goranzko joera hartu baitu.
Zentzu horretan, gazte belaunaldiek urtaroko langabeziaren ondorioak pairatzen dituzte, kontratazio ezegonkor zein lan baldintza prekarioekin, enplegua galtzen duten lehenak izan ohi baitira. Langabezia datuak horren erakusle dira. Izan ere, pasa den urtetik 25 urtetik beherako herritarren artean langabeziak %5,93 egin du gora, bereziki gizonen artean.
Aurreko enplegurik gabekoen artean ere langabeziak gora egin du, urte bat edo gehiago enplegurik gabe daramaten 717 langile gehiago baitaude joan den urtean baino, erregistraturiko langabeziaren %13 direlarik.
Migratuen artean ere langabeziak gora egin du, pasa den urtearekin alderatuta 1.600 langabetu gehiago direlarik. Azken hilabeteko datuak aztertzen baditugu, ordea, migratuen artean zerbitzuen sektorean egin du nagusiki behera langabeziak, industria sektorean eta aurreko enplegurik gabekoen artean langabetu kopuruak gora egin duen bitartean.
Langabeziak behera egin arren, enplegu prekarioa egiturazkoa da, lan baldintzei erreparatuz eta zerbitzuetan oinarrituriko ekonomia finkatu dela kontutan hartzen badugu.
Udako turismo-kanpainaren hastapenak ere nabaritzen hasiak dira gurean, sektore guztietan langabeziak behera egin arren, zerbitzuen sektorean proportzio handiagoan gertatu baita (%3,3 egin du langabeziak behera zerbitzu horretan).
Maiatzean zehar, aurreko urtean baino 1.854 kontratu gutxiago sinatu dira eta horietatik %77,19 behin-behinekoak izan dira. Behin-behineko kontratuen proportzioak gora egin du pasa den urte zein hilabetearekin alderatuz gero.
Afiliazioa maximo historikoetan dago Hego Euskal Herrian, 1.060.448 pertsona baitaude izena emanda erregimen orokorrean. Azpimarratzekoa dena da zerbitzuen sektoreak afiliazioan izaniko gorakada, erregistraturiko afiliazioaren %73,37 sektore horretan kokatua baitago, industrian %21,78 dagoen bitartean. Azken urtean sortutako afiliazioaren %88,72 zerbitzuen sektorean izan da.
Gizon eta emakumeen artean lan baldintzen arrakala dago, emakumeen artean prekaritate indize handiagoa egonik. Jardunaldi partzialean dauden langileen artean %68,34 emakumea da, gehiengo nabarmena. Emakumeen artean jardunaldi partziala %25,5ekoa den bitartean, gizonen kasuan nabarmen baxuagoa da (%11,2). Era berean, azken hilabetean sinatu diren aldizkako kontratu finkoetatik %64,45 emakumeek sinatu dituzte.
Azken hilabeteetan behin eta berriro errepikatzen ari garen egoeraren ondorioek kezka areagotu beharko luke, kalitaterik gabeko enplegua sortzen duen eredu ekonomikoa finkatu baita gurean.
Zentzu honetan, politika publikoen bidez egoera zuzendu eta herritarron lan zein bizi baldintzak hobetu beharko lirateke. Aldiz, zoritxarrez, inflazioaren kontura mozkinak areagotu dituzten energia-enpresa handiak babestu eta langile klasea babesgabe uzten dute. Politika neoliberalak gurean ere nagusi dira eta eskuin muturrak langileon desjabetzea, ekonomian sektore publikoaren esku-hartzea gero eta gehiago mugatzea, enpresa pribatuak sustatzea eta gainbeheran diren zerbitzu publikoak guztiz eraistea du helburu.
Euskal Herrian eta Euskal Herritik, olatu erreakzionarioari aurre egiteko sindikalismo eraldatzailea indartsu dago. Hori dela eta, Europako hauteskundeetan ere langile bozka aktibatzea beharrezkoa da. Egin dezagun migrazio politika arrazisten, zerbitzu publikoen eraispenaren, eskubide sozialen inboluzioaren eta gerren aurka. Egin dezagun demokrazia eta burujabetzaren, justizia sozialaren, trantsizio ekosozialaren edo feminismoaren alde.
