2025-12-20
Blog Page 104

Nafarroako enplegu plana kritikatu dugu, edukirik gabekoa litzatekeelako, eta langileen aldeko benetako neurriak aldarrikatzeko kanpaina abiatuko dugu

LABen Nafarroako bozeramaile Imanol Karrerak gaur eman duen prentsaurreko baten bidez, kritikatu egin du Nafarroako enpresariek UGT eta CCOO eta Nafarroako Gobernua behartu dituztela soldata igoera eta lanaldia murriztea hurrengo enplegu planaren negoziaziotik at gelditzera; hartara, akordioa pisuzko edukirik gabe geldituko litzateke berriz ere. Ildo horretan, langileen aldeko neurri errealak aldarrikatzeko kanpaina bat jarri dugu martxan LABen –1.600 euroko gutxieneko soldata, 30 orduko lanaldia eta zerbitzu publikoak indartzea xede dituena–, eta, horren barruan, urriaren 10ean Burlatan mobilizatuko gara, Iturrondo Enplegu Agentzia Integralaren aitzinean.

LAB sindikatuan hilabeteak daramatzagu Nafarroako gehiengo sozialaren egungo egoera hobetzeko aukera azpimarratzen, etorkizuneko erronka handien aurrean egiturazko aldaketak gauzatzeko anbizioa aldarrikatuz. Izan ere, borroka sindikal eta sozialari esker, langileontzat garrantzitsuak diren auziak kokatu dira agenda politikoaren erdigunean, maila desberdinetan bada ere: soldatak, lanaldia, etxebizitza, zaintza, zerbitzu publikoak eta osasun sistema publikoa, autogobernua-estatus politikoa…

Baina Nafarroako enpresariak ez daude egoerak eskatzen duen mailan. CEN patronalak soldaten igoeraren eta lanaldiaren murrizketaren gaiak Nafarroako Enplegu Planaren negoziaziotik kanpo uztera behartu ditu UGT eta CCOO sindikatuak zein Gobernua. Hala ere, udazkenean horren propagandarako ariketa eginen dute aipatutako eragileak.

Gauzak horrela, Nafarroako Gobernuak huts eginen du uste badu egungo egoera hobetu daitekeela edukirik gabeko akordioekin, diru laguntza batzuetara eta interes korporatiboetara mugatutako akordioekin. Murrizketak baztertzen ez diren testuinguru batean Gobernua, CEN, UGT eta CCOO eragileen arteko betiko argazkia zentzugabea eta mingarria izanen da herrialde honetako langileentzat. Nafarroako langileei ezertan mesede egiten ez diena. Are gehiago, dirua ez dagoenean zahar egoitzetako emakume langileentzat. Gobernuak ez dauka borondaterik patronalaren interesekin konfrontatzeko eta, hori egin ezean, ezin izanen zaio aipatutako arazoei benetako erantzunik eman.

Konfrontaziorik gabe ez dago sakoneko aldaketarik. Lantoki eta sektore mailako borroketan parte hartzen jarraitzearekin batera, Gobernua eta patronala interpelatzeko kanpaina jarriko dugu LABetik. Euskal Herrian, Nafarroan, langileen aldeko erabakiak hartzeko presio egitera goaz. Langileen alde, eta hemen erabaki nahi dugu, badagoen erabaki ahalmena erabiliz nahiz erabaki ahalmen hori handituz.

Zehazki, hiru dira kanpainaren bidez aldarrikatuko ditugun premiazko neurriak.

  1. 1.600 euroko gutxieneko soldata. Egun, Nafarroan enplegu bat izatea ez baita pobreziaren arriskutik urruntzeko bermea.
  2. 30 orduko lanaldia. Jardunaldi murrizketa ezinbesteko erronka da. Enplegua eta lana banatzeko eta zaintza kolektibizatzeko.
  3. Zerbitzu publikoak indartzea. Lehentasunez hiru eremutan: zaintza, osasuna eta etxebizitza.

Kanpaina horren barruan, urriaren 10ean, eguerdian, mobilizazio bat eginen dugu Burlatako Kultur Etxetik Iturrondo Enplegu Agentzia Integralera, Nafarroako langile guztientzako lan baldintza duinak eskatzeko.

Vicarliko batzordeak kaleratzeak eta erabateko ziurgabetasuna salatu ditu enpresaren egoeraren aurrean

Dagoeneko bost langilek jaso dute kaleratze-gutuna, eta datozen egunetan gehiago kaleratuko dituzten beldur dira. Langileek salatu dutenez, oso harreman txarra dute enpresarekin, eta nabarmena da konpainiako langile guztien egonezina. Inbertsio-funts batena den enpresa berehala saldua izateko zain dago.

Nafarroako Vicarliko enpresa batzordeak, LAB, ELA, CCOO eta UGTko ordezkariek osatua, enpresaren noraeza salatu nahi du. Enpresaren berehalako salmentak – gaur egun GPF Capital inbertsio-funtsaren jabetzakoa da- langileak dagoeneko ordaintzen ari diren erreakzioak eragin ditu.

Azken egunetan, bost langilek jaso dute kaleratze-jakinarazpena. Batzordeak salatu duenez, enpresak ez du inolako elkarrizketarik edo konponbiderik bilatu kaleratzeei ekin aurretik. Langileen ordezkaritza sindikalarentzat, konpainiak erabateko despotismoa eta totalitarismoa erabili ditu, eta langileen artean prekaritate, ziurgabetasun eta giro txar orokortuaren sentsazioa sortu du.

Enpresa-batzordeak dio ez duela ezer ulertzen. Enpresak ez die langileei entzun nahi izan, ezta alternatibak aztertu ere, eta ez du beste aukerarik baloratu. Konpainiak arrazoi objektiboak argudiatu ditu, eta kaleratzeagatiko gutxieneko kalte-ordaina eskaini die kalean utzi dituzten langileei.

Gainera, datozen egunetan kaleratze gehiago izatea espero da, eta horrek, ia ziurtasun osoz, Beriaingo lantokia ixtea ekarriko du. Horregatik, foru erkidegoko enplegua defendatzeko eskatu nahi dio Nafarroako Gobernuari, beste edozein interesen aurretik langileak jarriz. Era berean, gardena izan dadila eskatu dio batzordeak enpresari, sindikatuokin hitz egin dezala eta gure eskaerei erantzun diezaiela.

Kaleratutako langileen profila
Vicarlik kaleratu dituen langileak esperientziadun profesionalak dira eta beren lanarekin konprometituta daude. Enpresa batzordeak salatu du langileak kaleratzen ari dela, saldua izaterako orduan konpainia erakargarriagoa izan dadin.

Hori dela eta, enpresa batzordea osatzen dugun lau sindikatuok enpresari jakinarazi diogu plantilla eta sindikatuok borrokari ekingo diogula enpresaren noraezak bide horretatik jarraitzen badu.

Garbiñe Aranburu: “Mezu euskarafoboak orokortu nahi izatearen joera oso arriskutsua da”

LAB sindikatuko koordinatzaile orokorra ETB1 telebista kateko Egun On saioan egon da gaur goizean, Odei Esnaolak elkarrizketatuta.

Sindikatuak mahai gainean dituen lan-ildoez eta gaurkotasunari loturiko hainbat gairi buruz aritu da Aranburu, hala nola osasungintzaz eta EAEn eratu den osasun mahaiaz, euskara eskakizunen bueltan hedatzen ari diren diskurtsoez, lanaldi murrizketaz edota gutxieneko soldataz.

Esteka honetan ikus daiteke elkarrizketa osorik (0:51:00 minututik aurrera): https://www.eitb.eus/eu/telebista/programak/egunon-euskadi/

Arabako egoitzetako egoeraren harira, administrazioaren erantzukizuna azpimarratu dugu

Sektorearen egoera prekarioaren ardura langileen gain jartzea ez dugu begi onez ikusten, hain zuzen ere beharginak baitira zerbitzua behar bezala ematea zailtzen dieten lan-baldintza prekarioak salatzen dihardutenak.

“Zaintza Araba” egoiliarren senideen elkarteak argitaratutako ohar baten harira, komunikabide ugarik Arabarren egoitzako zerbitzuaren baldintzei buruzko albiste baten berri eman dute.

Egiten ari den irakurketaren larritasuna salatu nahi dugu. Aipatutako oharrean adierazten diren gertakariak oso kezkagarriak diren arren, izugarri larria da sektoreko langileengan erantzukizuna kokatzea, horiek baitira, hain zuzen ere, euren lan-baldintzak urteak salatzen daramatzatenak: ratio guztiz eskasak, langileen ordezkapenik eza, gehiegizko lanaldiak, laneko segurtasuneko baliabide eta neurririk eza.

Beste behin ere, adinekoei arreta emateko zerbitzuen ardura duten administrazioen zabarkeria salatzen dugu. Alde batetik, Eusko Jaurlaritzak ez du adinekoei arreta emateko zerbitzuak modu egokian arautuko dituen dekretu berri bat egiteko ardura bere gain hartzen, eta Arabako Foru Aldundiak, dekretu hori egon ezean, ez ditu beharrezko neurriak hartzen egoiliarrei arreta egokia emateko, eta utzikeriaz jarraitzen du jokatzen.

Salatzen du aspalditik EAJk bultzatutako pribatizatutako zaintza eredua dela gaur egun egoitzetan dagoen errealitate tamalgarriaren erantzule, egoiliarrek ez ezik, langileek ere pairatzen dutena.

Horrelako gertaerek gaur egungo zaintza-sistemaren gabezia larriak eta honen pribatizazioaren ondorioak azpimarratzen ditugu. Era berean, salatzen dugu Arabako Foru Aldundiak uko egiten diola duen erantzukizunari, adinekoen arreta zerbitzuen baldintzak modu egokian arautuko dituen herrialdeko hitzarmen sektorialari dagokionez. Halaber, zaintza publiko eta komunitarioko sistema baten premia larria aldarrikatzen dugu, eta beste behin ere aldarrikatzen dugu plublifikaziorako bidea, egoiliarren zein sektoreko langileen bizi baldintza duinak bermatuko lituzkeena. Izan ere, zaintza ezin daiteke esku pribatuetan egon, are gutxiago Aldundiaren babesarekin. Instituzioek kudeaketa publiko zuzena bultzatu behar dute, eta pribatizazioari atea itxi. Pribatizazioak zaintza langileen eta egoiliarren miseria dakar, etekin ekonomikoek zaintza duinak baino garrantzi handiagoa hartzen dutelako. Horregatik, zaintza ereduaren premiazko aldaketa exijitzen dugu.

Sindikatuak ezin du onartu langileak jomugan jartzea, eta EAJ-PSOEri eta beraiek gobernatzen dituzten administrazioei erantzukizuna, inplikazioa eta erreparazioa exijitzen die.

EAEko Hezkuntza Sailak eskola jangelak arautzen dituen agindu bat argitaratu du, alde bakarretik, sindikatuokin eta hezkuntza-eragileekin adostu gabe

Joan den ostiralean, Begoña Pedrosa Lobato Eusko Jaurlaritzako Hezkuntza sailburu berriak agindu berri bat argitaratu zuen, EAEko unibertsitatez kanpoko ikastetxe publikoetako eskola jangelak arautzen dituena. Agindu hori sektoreko langileen ordezkariokin eta hezkuntza-eragileekin hitz egin gabe onartu du.

Agindu berrian, Hezkuntza sailburuak jasotzen du jangela funtsezkoa dela ikasleen hezkuntza-prozesu osoan, baina oraindik ere zerbitzu osagarri gisa hartzen da. LABek beti defendatu du jangela ikastetxeko beste gune bat dela, eta bertan ikasten eta irakasten jarraitzen dela. Halaber, bertako langileok hezkuntza-lana egiten dute, baina gaur egun oraindik ez dute aintzatespen instituzionalik.

Hezkuntza sailburu berriak aukera bat galdu du berriz ere jangelen kalitatea hobetzeko, arlo publikoaren bitartez. Argi dago ez zaizkiola batere axola langileak ezta jangela erabiltzen duten ikasleak ere. Agindu berrian ez dio erreparatu langileen aldarrikapenetako bat bera ere jasotzeari: ratioak hobetzea (begirale bakoitzeko ikasle gutxiago egotea), jangelako gutxieneko ordutegia (gutxieneko lanaldiak), funtzioak zehaztea, ikastetxearen erabakietan parte hartzea, hezkuntza-lanaren aitorpena eta formakuntza, besteak beste.

Agindu berriak zerbitzu publiko bat pribatizatzen jarraitzen du. Zerbitzu hori diru publikoarekin ordaintzen zaie enpresa pribatu batzuei, kudeaketa integrala egin dezaten. Kudeaketa horren barruan sartzen dira elikagaiak eta langileen soldata eta lan-baldintzak, eskola gutxi batzutan izan ezik (gero eta gutxiago); horietan, sukaldeko langileak Hezkuntza Sailekoak baitira. Garraiatutako janaria duen jangela bat ikastetxean bertan prestatzera pasatzen den bakoitzean (in situ jangela), sukaldeko langileen kudeaketa kolektibitateetako enpresa pribatuen esku geratzen da. 2019tik, sukaldarien soldata Hezkuntza Saileko sukaldarien soldataren %100ean parekatuta dago, eta 2023tik begiraleena ere bai. Nola jarrai dezakete Hezkuntza Saileko langileen soldata eta kostu ekonomiko berarekin azpikontratatutako langileak izaten? Are gehiago, nola ulertzen da Sailak berak jasotzea langileen orduko prezioaren puntuazioa lizitazioetan?

LABek beti defendatu izan du jangela kudeatzeko egungo eredua aldatu beharra, zaharkituta dagoelako, hezkuntza-komunitateak bertan parte har dezan, baina zalantzarik gabe, langileen kudeaketa Hezkuntza Sailari dagokio zuzenean.

LAB sindikatuak galdera bat egiten dio Begoña Pedrosa Eusko Jaurlaritzako Hezkuntza sailburu berriari: Jangelen zirkularra ere aldatuko al du alde bakarretik, aldez aurretik sindikatuekin eseri gabe, 2000ko martxoaren 22ko aginduarekin egin duen bezala, horrek zuzenean eragiten baitie jangeletako langileen lan-baldintzei eta zerbitzuaren kalitateari?

Orain da unea jangeletako langileak kalera ateratzeko. Hezkuntza Sailak langileen ordezkariekin eseri behar du eskola jangeletako langileen aldarrikapenak entzuteko, euren lan-baldintzak hobetzeko eta lanpostuei eusteko akordioak lortzeko, baita kalitatezko zerbitzua emateko beharrezko tresnak eskaintzea ere.

LAB sindikatuak dei egiten die sektoreko langile guztiei lan-baldintza eta bizitza duinen aldeko borroka-prozesua hasteko.

Lan eta bizitza duinen aldeko dinamika eskualdez eskualde zabaldu dugu

Lan eta bizi baldintza duinen aldeko neurriak aldarrikatu, eta horien gainean Euskal Herrian bertan erabakitzearen aldeko aldarria erdigunean jarri du LABek aurtengo ikasturtean. Langileen aldeko politikak behartzeko konfrontazioa beharrezkoa izango dela iritzita, lantoki eta sektore mailako borroketan parte hartzen jarraitu, eta, era berean, gobernuak eta patronala interpelatuko ditu LABek; nagusiki, hiru aldarrikapenekin: 1.600 euroko gutxieneko soldata ezar dadila, negoziazio kolektibo intersektorialaren bidez; lanaldia 30 ordura jaitsi dadila, digitalizazioak ekarriko duen enplegu suntsiketari erantzuteko, krisi ekosozialak eskatzen duen trantsizioari ekiteko, eta zaintza krisiari aterabidea emateko; eta zerbitzu publikoak indartu ditzatela. Halaber, neurrion gaineko erabakiak Euskal Herrian bertan hartzearen premia ere mahaigaineratu nahi du kanpainak.

Kanpaina Hego Euskal Herriko eskualde guztietara eramateko anbizioa du LABek, eta, asmo horrekin, ehunka ordezkari sindikal bildu ditu azken asteetan, hamalau batzarretan. Horietan, eskualde bakoitzean ikasturteko erronkak zein diren xehatu, eta, aldi berean, kanpainak ezarritako helburuak eguneroko jardun sindikalera nola eraman aztertu dute.

Negozioaren eta instrumentalizazioaren aurka, guztiontzako eskubideen alde

Irailaren 23an, behartutako prostituzioa helburu duen giza-salerosketaren aurkako nazioarteko egunean, LAB sindikatutik giza-salerosketa mota guztien aurkako jarrera berretsi nahi dugu: prostituzio behartua, nahitaezko lanak, derrigorrezko ezkontza, organoen salerosketa… Era berean, salatu nahi dugu erakundeek oraindik ere ez dutela nahikoa egiten krimen horrekin amaitzeko, eta alderdi politiko eta elkarte batzuek auzi hau instrumentalizatzea ere gaitzesten dugu.

Mugen sekuritizazioarekin eta pertsonen (batez ere lurralde pobretuetatik datozenen) mugikortasunaren kriminalizazioarekin “aurrera” egiten duen Europak pertsonen salerosketari aurre egin beharrean, garai honetako negozio handienetako bat bihurtu du: hainbat helburutarako, giza bizitzekin salerosten da. Atzerritartasun Legeak baliabiderik ez duten pertsonak salerosketa-sare eta legez kanpoko trafikoko sare mafiosoetara kondenatzen ditu. Europara iristen laguntzen diete, migrazio-zor handi baten truke, eta zor hori itzultzeko mehatxuak eta esplotazioa eguneroko ogia dira. Atzerritarrei buruzko Legeak berak eskatzen die, Europan jarraitzeko, beren bizitza eta senideena arriskuan jarriko dituen salaketa bat egitea.

Adierazi nahi dugu prostituzioaren diskurtso abolizionistak ez duela migrazio-prozesuetan arretarik jartzen, giza-salerosketa sexu-zerbitzuen eskaerarekin amaituko balitz bezala. Zorroztasun metodologikorik gabeko azterlanak erabiltzen dituzte (Espainiako Berdintasun ministroak joan den astean aurkeztu zuen bezala), trata instrumentalizatu eta sexu-lana kriminalizatzeko. Salatzen dugu beste giza-salerosketa mota batzuei ez zaiela ikusgarritasunik ematen eta salatzen ditugu giza-salerosketa etekina ateratzeko erabiltzen diren egitura guztiak.

Ezkutuko ekonomiak, subalternizazioak eta marjinalitateak babesgabetasun handiagoko zirkuituetan jartzen dituzte pertsona horiek. Sare horietatik ateratzeko erakundeen aurpegia garbitzeko diru laguntza handiak baino askoz gehiago behar da: ikuspegi integrala izango duten politika publikoak behar dira, pertsona horientzako oinarrizko eskubideak bermatzeko.

Salerosketaren biktimek behar dutena sexu-lanaren aurkako diskurtsoetan instrumentalizatuak izateari uztea eta izu-morala hedatzeari uztea da. Izan ere, lege punitibistek ere behartzen dituzte pertsona hauek klandestinitatera.

Nafarroa Garaiko Ikastoletako LABek Irailaren 26rako Hezkuntza Publikoan deitutako greba deialdia babesten du, bai eta Nafarroako Gobernuaren Hezkuntza Departamentuaren jarrera salatu ere

LAB Ikastoletako langileok argi dugu Hezkuntza orokorreko eta Irakaskuntzako langileon lan-baldintzak hobetzeak hezkuntzaren kalitatearen hobetzea dakarrela, baina horretarako beharrezkoa den eta sindikatuek eskatzen duten benetako negoziazioari uko egin dio behin eta berriz Hezkuntza Departamentuko kontseilariak. Ikastoletako langileok ere, Nafarroako Hezkuntza komunitateko parte garen heinean, Gimeno kontseilaria hezkuntza komunitatearekiko arduradun nagusi den heinean, sektorean lan egiten dugun pertsona ororen eskakizunak entzutea, erantzutea eta akordioak lortzeko beharrezko negoziazio prozesuak eta finantziazioa bermatzeko ardura har dezala galdegiten dugu.

Jaso Tower Craneseko langileek greban jarraitzen dute

Zuzendaritzaren borondate falta dela eta, greba eta mobilizazioen bideari jarraitu beste irtenbiderik gabe daude langileak. Gaurkoa bosgarren greba eguna izan dute, eta manifestazioa egin dute Idiazabalen barrena. Datorren asteartean (hilak 24) berrekingo diete lanuzteei, ostiralera arteko greba dagoelarik aurreikusita.

Joan den asteko bi greba egunen ondotik, hitz egitera ere eseri nahi ez zuen Zuzendaritza mahaiaren bueltan jarri da azkenean. Ordea, langileen ordezkariei oso kezkagarria eta arduragabea iruditu zaie erakutsi duen jarrera, ez baitu akordio posible baterako edukietan sartzeko asmorik erakutsi. Enpresak ez du negoziatu nahi eginiko zortzi kaleratzeen gainean, eta Jasoko enpleguaren etorkizunarekiko neurriak exijitzean, hitz politez harago, konpromezu konkretuei dagokienez ezer gutxi jarri du mahai gainean.

Zentzu honetan, langileek greba eta mobilizazioen bidea ere probestu nahi izan dute enpresari jarrera aldatu eta egoera konpontzeko borondatea izan dezan eskatzeko. Izan ere, gaur-gaurkoz ez daukate beste bilera baterako datarik ere.

Bada, enpresa batzordeak Jasoko langileak zoriondu nahi izan ditu borroka ekimen hauetan erakutsitako jarrera irmoagatik, grebaren jarraipena ia erabatekoa izaten ari baita.