2025-12-18
Blog Page 42

LABek Pikete Feminista aktibatu du, Euskal Herriko administrazioei zaintza zerbitzuak pribatizatzeari uzteko exijitzeko eta sektoreko langileen izaera publikoa aldarrikatzeko

LABek ekintza bat egin du Eusko Legebiltzarraren aurrean, eta, hala, ekainaren 11n pribatizatutako zaintzako langileen izaera publikoa aldarrikatzeko mobilizazio nazionalera dei egin du.

Ezaguna da eta orokortua dago Euskal Herrian zaintza zerbitzuak pribatizatuak daudela, eta hori Eusko Jaurlaritzak, Nafarroako Gobernuak eta Frantziako Estatuko administrazioek sustatutako politika pribatizatzaileen ondorio dela. Izan ere, zaintza zerbitzuen kudeaketa enpresari handien eta hirugarren sektoreko patronalen edo entitate konkretu batzuen esku uzten dituzte administrazio publikoek. Modu horretan, ez dira zerbitzu horien kudeaketaz arduratzen. Kontratuen edo pleguen bitartez, zaintza zerbitzu horietako langileak prekarizaziora eta enpresa pribatuekin lan baldintzak negoziatzera behartzen dituzte administrazioek.

LABek, gaur, erantzukizuna eta konpromisoa exijitu dizkie Euskal Herriko administrazioei; alde batetik, zaintza zerbitzuen inguruko ardura eta kudeaketa zuzena bere gain har dezaten, pribatizazioa eta negozioa zaintza zerbitzuetatik guztiz ezabatzeko; eta, bestetik, sektoreko langileen eguneroko prekarizazio eta lan baldintza kaxkarrekin bukatzeko berehalako neurriak har ditzaten.

Administrazio publikoari eta agintean diren alderdi politikoei interpelazio zuzena egin die gaur LABek, euren esku dagoelako pribatizatutako zaintzako langileen lan baldintzak hobetzea. Izan ere, LABentzat zaintza langileek zerbitzu publiko bat eskaintzen dute, eta, beraz, langile publikoak izan behar dute. Zaintza zerbitzuekin sortzen den negozioarekin bukatzeko eta zaintzak zerbitzu publiko bilakatzeko konpromisoak exijitzen dizkie LABek administrazioei. Norabide horretan, langileen lan baldintzen ekiparazioa eta lan baldintzak parekatzearen aldeko apustu politiko eta sindikalaren alde borroka egingo du.

Pribatizatutako zaintzako langileen lan eta bizi baldintzak hobetzeko konpromisoan, eta, era berean, Zaintza Sistema Publiko Komunitario bateranzko trantsizioan, lehentasunezko premia da LABentzat pribatizatuta dauden zaintzako langileen aitortza publikoa egitea eta horien borroka sindikala lehen lerroan kokatzea. Horregatik, pribatizatutako zaintzako langileen lan eta bizi baldintzak hobetzeko, mobilizaziora deitu du LABek, ekainaren 11an.

LABek 20 minutuko lanuzteak deitu ditu Volkswagenen, hilabetez, C kakoa behin betiko kentzea exijitzeko

Volkswagenek Landabenen (Nafarroa) duen lantegian LABek duen sail sindikalak dei egin die lantegiko langile guztiei lan-txanda bakoitzeko 20 minutuko lanuzteak egitera ekainaren 2tik uztailaren 2ra, biak barne. LABek egungo C kakoa behin betiko kentzea exijitzen du eta, olagarroak kentzen ez diren bitartean, txanda bakoitzeko bi atsedenaldi gehigarri ematea olagarroek kalteturiko lankideei, jasaten dituzten lan baldintza neketsuak neurri batean arintzeko.

C kakoaren arazoa konpontzeko enpresak erakutsitako mespretxu eta axolagabekeriaren aitzinean, Nafarroako Volkswageneko LABeko sail sindikalak gibelera botatzeko exijitu du berriz ere, eta fabrika osorako 10 minutuko bi lanuzte deitu ditu, legezko grebakoak, txandaka ondorengo ordutegietan: goizeko txandan 07:00etatik 07:10era eta 11:30etik 11:40ra; arratsaldekoan 15:00etik 15:10era eta 19:30etik 19:40era; eta gauekoan 00:30etik 00:40era eta 02:30etik 02:40era. Lanuzteak ekainaren 2tik uztailaren 2ra izanen dira, biak barne.

Era berean, eta olagarroak kentzen ez dituzten bitartean, LABek exijitzen du C kakoak eragindako langileei txanda bakoitzeko bi atsedenaldi gehigarri ematea, jasaten dituzten lan baldintza neketsuak neurri batean arintzeko.

C kakoa Volkswagenen ekoizpen-lerroan sartzea geldituta egotea ez da inolako negoziazioren ondorio izan. Langile batzuek dituzten lan-baldintza negargarrien salaketa publikoaren ondorio izan da. Non daude analisi antropometrikoak? Non dago lanpostua langileari egokitzea?

Apirilaren 24tik erretiratzea aldarrikatuz

LAB, ELA eta CGTko sail sindikalek elkarretaratzea deitu zuten apirilaren 24an, prentsaurreko batekin batera, arazoa gizarteratzeko eta salatzeko, eta apirilaren 28an, laneko segurtasunaren eta osasunaren mundu egunaren harira, greba eguna egin zuten.

Geroago, maiatzaren 8an, oso gertakari larria gertatu zen C kako batekin. Aipaturiko sindikatuek 9an salatu zuten, eta berriz eskatu zuten C kako guztiak kentzeko. Egun hartan berean, ezaugarri bereko gorabehera bat gertatu zen C kako batekin, eta, kasualitatez, egun hartan ere UGT eta CCOO akordioa lortu zuten enpresarekin, C kakoaren sarrera geldiarazteko.

Maiatzaren 12an, produktibitateari eta lan osasunari buruzko bilera batean, enpresak LAB, ELA eta CGTri aurpegiratu zizkien bere jarduera guztiak, eta dinamika horrekin jarraituz gero azalpen gehiagorik ez emateko mehatxua egin zien. Gainera, eta hau da larriena, zirkuituan gelditzen diren 43 C kakoak kentzeari uko egin zion.

Azkenik, maiatzaren 26ko hileroko egutegiaren bileran, gaiari bukaera eman eta planteatutako kontuei erantzun beharrean, enpresa berriz ere luzamendutan ibili zen eta aitzakiak eskaini zituen konponbide posible bat denboran are gehiago luzatzeko.

LABen ustez, auzi honi berehala erantzun behar zaio, ezin da gehiago gibelatu. Hilabete baino gehiago iragan baita eta Volkswagen Nafarroak ez die planteaturiko galderei erantzunik eman, hilabete baino gehiago iragan baita kaltetuen lan-baldintzak hobetzeko ekintzarik egin gabe, hilabete baino gehiago iragan baita langileen osasuna arriskuan dagoela. Ezbeharren bat gertatu behar da egungo C kakoa behin betiko kentzeko?

LAB, ELA eta UGT sindikatuek patronalari EAEko kolektibitateen sektorerako hitzarmen propioa exijitzen jarraitzen dute

Pasa den martxoan LAB, ELA eta UGT sindikatuek mobilizazio prozesu bat abiatzea erabaki zuten, kolektibitateetako enpresei eskatzeko behingoz eser daitezela EAEko sektoreko langileentzat hitzarmen propioa negoziatzera.

Gaur, maiatzaren 30ean, berriro mobilizatu dira Bilbon, Lan Harremanen Kontseiluaren aurrean, gaurko bileran EAEko kolektibitateen hitzarmen baterako negoziazio mahaia eratze eskatzeko.

LAB sindikatuak oso argi du mobilizatzen jarraituko dela bere helburua lortu arte, kolektibitateetako langileek hemen erabaki ditzatela beren lan baldintzak. Horretarako ekintza sindikala areagotu behar bada, horrela egingo egingo du.

Espainiako Lan Ministerioari Euskal Esparru Propioaren aldeko urratsak eskatu dizkio LABek

Lanbidearteko Gutxieneko Soldata eta etxeko langileen lan hitzarmena izan dituzte hizpide nagusi gaur egin den bileran.

Gaur, Yolanda Diaz Espainiako Gobernuko Lan ministroarekin bildu dira Garbiñe Aranburu LABeko koordinatzaile orokorra eta Ainhize Muniozguren Idazkaritza Juridikoko arduraduna.

Euskal Herrian aste honetan lanean hildako laugarren langilearen heriotzaren berri izan eta ordu gutxira izan da bilera, eta egoeraren larritasunaz ohartaraziz hasi dute bilera LABeko ordezkariek. Hildako horiek patronalaren eta instituzioen utzikeriaren ondorio direla gogorarazi diote Yolanda Diazi, eta prebentzio neurrien kontrolerako mekanismoak lehenbailehen ezarri beharra dagoela oroitarazi diote.

Bileran beste hainbat gai ere izan dituzte hizpide; lanaldi murrizketa, Lanbidearteko Gutxieneko Soldata eta etxeko langileen egoera, besteak beste. LABetik, euskal langileen lan eta bizi baldintzak hemen erabakitzeko eskubideaz eta Lan Harremanetarako eta Babes Sozialerako Euskal Esparrua bermatzeko eman beharreko urratsez aritu dira Aranburu eta Muniozguren.

Diazek 37,5 orduko lanaldia ezartzeko egiten ari diren ibilbidea azaldu du. Lanaldi murrizketaren eztabaida ireki izana interesgarria dela adierazi die LABeko ordezkariek, eta lanaldi murrizketa sakonago baten beharra jarri dute mahai gainean. Batetik, trantsizio ekosozialak eta digitalak enpleguan izango duten eraginari aurre egiteko, eta bestetik, zaintza lanak banatu eta berrantolatzeko.

Gogora ekarri dute hemen dagoeneko hainbat lan zentrotan 35 orduak ezarriak daudela, lanaldia murrizteko eskaera negoziazio kolektiboaren aldarrikapenen erdigunean egon dela eta hainbat hitzarmenetan orduen murrizketak jasoak izan direla azken urteetan. Ondorioz, Espainiako Estatuan egin nahi den moldaketak eragin mugatua izango du Euskal Herrian.

LABeko ordezkariek kezka adierazi diote Lan ministroari, kapitalaren eta langileen arteko arrakalak handitzen ari direlako. Izan generoagatik, adinagatik edo jatorriagatik, langileen arteko arrakalak ere sistemikoak dira. Langile guztien onurarako eta bereziki egoerarik zaurgarriena duten emakume*, gazte eta langile migranteentzat gutxieneko soldata duin baten garrantziaz aritu dira. EAE eta Nafarroako Autonomia Erkidegoek beren lurraldean Lanbidearteko Gutxieneko Soldata propio bat ezartzeko ahalmena izan dezaten, Langile Estatutuaren 27. artikuluaren moldaketa egiteko eskatu diote Diazi.

Azkenik, arreta berezia jarri nahi izan dute etxeko langileen egoeran. Emakumeek*, nagusiki migratu eta arrazializatuek egiten duten lana ezinbestekoa da. Azpimarra jarri dute haien egoera prekarioan eta pairatzen dituzten askotariko abusuetan. Langile horiek ez dituzte beste langileen baldintza berdinak, erregimen berezi bat aplikatzen zaie. Injustizia egoera hori arintzeko etxeko langileen hitzarmenak negoziatzeko saiakera egin du LABek Confebaskekin. Hitzarmena negoziatzeko eginiko ibilbide sindikal eta juridikoaz aritu dira bileran sindikatuko ordezkariak. Egun oraindik ere mantentzen diren oztopoak gainditu eta etxeko langileek negoziazio kolektiborako duten eskubidea gauzatzea posible egingo duen lege moldaketak bultzatzeko beharra aipatu dute.

Bileraren ondotik, aipatutako gaien inguruan Lan Ministerioaren eta LABen arteko komunikazio eta elkarrizketa bideak irekita mantentzeko borondatea adierazi dute bi aldeek.

[IRITZIA] Putak eta transak faxismoaren kontra

Ekainaren 2aren harira, Sexu Langileen Nazioarteko Eguna, Carolina Clemente LAB sindikatuko afiliatuak, Gasteizko Mugimendu Feminista, Putxs en lucha, E28 koordinadora, GTA Gipuzkoako Trans Asanblada eta Sidalava kolektiboekin elkarlanean, egindako artikulua:

Aurten 50 urte bete dira Lyongo sexu-langileak eliza batean giltzapetu zirenetik, jasaten ari ziren jazarpen poliziala eta judiziala salatzeko. Mende erdi honetan, mugimendu feministarekin, arrazakeriaren aurkako mugimenduarekin eta LGTBIrekin aliantzak egin ditugu, baina, herrialde gehienetan, oraindik ere eskubide osoko langile edo subjektu gisa bezala aitortzarik gabe jarraitzen dugu.

Legeak egiten jarraitzen dute, gu entzun gabe eta gu infatilizatzen, gure ezagutza kontuan hartu gabe, klandestinitatera bultzatzen gaituzten legeak onartuz, punitibismoak nola eragingo digun salatzen dugun arren. Gu gara lapurretak, erasoak eta etxegabetzeak jasaten ditugunak, “tercería lokatiboaren” ondorioz. Gu gara hirugarrenentzat berriro lan egitera behartuak gaudenak, gure iragarkiak debekatzen direnean, eta mozal legea, udal ordenantzak eta lan eskubide falta pairatzen ditugunak.

Feminismo zigortzailea salatzen dugu, sexu lanaren eta salerosketaren (trataren) artean egiten duen nahasmen maltzurragatik, eta Atzerritartasun Legea indargabetzeko eta “Erregularizazioa Ya” mugimenduaren eskaerei argi berdea emateko borondate politikorik ez izatea leporatzen diogu. Estatuko arrazakeria – orain asilo-eskatzaileei errotzea ukatzen diena – emakume migratzaileen salerosketaren eta zaurgarritasunaren erantzulea da, eta bi aukera baino ez dizkie uzten: interna bezala edo klub batean esplotatuak izatea. Aski da “puterorik” gabe ez dago salerosketarik” bezalako lelo demagogikoekin. Denontzako paperak exigitzen ditugu.

Izan ere, beren diskurtso birbiktimizatzaileekin jarraitzen duten bitartean, erreskate-industriak sexu lana utzi nahi dutenei zuzendutako dirulaguntzak irensten ditu. Eta ezin dute utzi, egoera administratibo irregularrean daudelako, prestakuntzarik ez dutelako edo curriculumean hutsuneak dituztelako.

Trans pertsonen bazterketa soziolaborala ere salatzen dugu, transfobiak gero eta gehiago inbaditzen duen mundu honetan, eta abolizionisten konplizitatea seinalatzen dugu, faxismoa euren gorroto-diskurtsoekin elikatzen baitute. Maiatzean, Bizkaiko Abokatuen Elkargoak ekitaldi transfobo bat egin du, non, haurrak babesteko aitzakiarekin, trans pertsonen aurka egin nahi duten eta haien nortasuna eta eskubideak ukatu. Gainera, badakigu Estatuko lege-esparruak eta Euskal Autonomia Erkidegokoak argi uzten dutela transak ezin direla gaixo mental gisa tratatu, baina, hala ere, Gurutzetako Genero Identitatearen Unitateari aurre egin behar diogu eta psikiatriako kontsultak jasan behar ditugu oraindik.

Trans kolektibook ikusezin izaten jarraitzen dugu, eta Trans pertsonentzako Arreta Gida egiteko abian jartzen ari diren prozesuetatik kanpo gaude, aztergai izaten jarraitzen dugu, eta gaixotasun mental bat duten pertsona gisa tratatuak. Oso ongi dakigu horrek suposatzen duela gorputzak, sexualitateak eta guztion bizitzak kontrolari, heteronormatibitatea ezartzeari, konbertsio-terapiei baita LGTBIfobiari atea irekitzea. Jakin badakigu horren ondorioz, abortua debekatuko dela, indarkeria matxista ukatuko dela, justizia patriarkala indartuko dela.

Badakigu orain transen kontra doazela eta hurrengoak putak izango garela, migratzaileak, langile prekarizatuak eta totalitarismoaren aurka ahotsa altxatzen den edonor, jada gertatzen ari den bezala.

Egin ditzagun aliantzak eta ez dezagun ahaztu etsai komunak nortzuk diren.

LABek lanuzteetara deitu ditu Gipuzkoako helduen egoitzetako langileak, patronalaren blokeoaren aurrean

Sektoreko patronalek entzungor egiten diete langileen aldarrikapenei. LABek ekiparazioa eta ratio duinak borrokatzeko, lanuzteak egingo ditu Gipuzkoako helduen egoitzetan, ekainaren 11n eta uztailaren 9an, 10ean eta 11n.

Gipuzkoako helduen egoitzetako hitzarmenaren negoziazioari ekin zaio berriz aurten. LAB sindikatuak lan baldintzen ekiparazioa eraman du hitzarmenaren mahai negoziatzailera, langileentzat administrazio publikoko langileen lan baldintza berdinak aldarrikatzen baititu. Patronalek, ordea, ez diete erantzunik eman LABen aldarrikapenei, eta mahaia blokeatuta dagoela salatu nahi du LABek. Izan ere, patronalek ez dute proposamenik egin langileen egoera hobetzeko, eta, LABen iritziz, hori ez da onargarria.

LABentzat ez da aukera bat egoera dagoen bezala mantentzea, eta ordua da langile hauen egoera iraultzeko. Horretarako, sektoreko patronalei eta Gipuzkoako Foru Aldundiari langileon aldarrikapenak kontutan hartzeko exijitzen dio LABek, eta lan baldintzen ekiparaziorako pausoak emateko konpromisoa har dezan. LABek argi dauka, zaintza sistema publiko komunitarioa eraikitzera bidean, zaintza zerbitzuetako langileek zerbitzu publikoa ematen dutela. Horregatik, LABentzat pribatizatutako zaintza zerbitzuetako langileak langile publikoak dira, administrazio publikoko zuzeneko langileak, eta, beraz, pribatizazioa errotik erauzi behar da. Egoera irauli bitartean, LABek langile horien lan baldintzak administrazio publikoko langileenekin parekatzearen alde borrokatzen du eta borrokatuko du, lan berdinagatik lan ban baldintza berdinak izan beharko bailituzkete. Hori defendatuko du sindikatuak, hain justu, ekainaren 11n Donostian egingo duen mobilizazio nazionalean, eta Gipuzkoako helduen egoitzetako langileak ere bertan parte hartzera deitu ditu.

Mahai negoziatzailean LABek soldata langile publikoenarekin ekiparatzea proposatu du, eta hori ari da izaten sindikatuaren aldarrikapen eta helburu nagusia azken urte hauetan. Gainera, ratioak jaitsi behar direla aldarrikatzen du LABek, eta, beraz, hainbatetan interpelatu izan du Gipuzkoako Aldundia, ratioak aldatu ditzan. Aldundiak eta patronalak, ordea, entzungor egin diote horri ere.

Patronalaren eta aldundiaren jarrera itxiaren aurrean, LABek argi du orain arte garatutako mobilizazio dinamikan pauso bat gehiago emateko unea dela. Langileen arteko konfluentzia bilatuko du LABek eta langileak beren lan zentroetan mobilizatzera animatu nahi ditu.

Lanuzte hauek funtsezkoak izango dira, uda aurretik patronalak eta aldundia mugiarazteko. Honako hau izango da mobilizazio egutegia:

  • Ekainak 11: lanuztea 9:30etik 13:30era. 11:00etan mobilizazio nazionala Donostiako udaletxetik.
  • Uztailak 9 eta 10: lanuzteak 7:30etik 8:30era eta 13:30etik 14:30era. Ordu tarte horietan elkarretaratzeak lan zentroetan.
  • Uztailak 11: lanuztea 9:00etatik 13:00era. Mobilizazioa Donostian, patronalaren aurrean.

4 langile hil dira egun gutxiko tartean, lan heriotzen joera larria berretsiz

Gaur goizean eraikuntzako langile bat hil da Bilbon etxe baten teilatutik erorita. Ezer baino lehen, LAB sindikatuak elkartasun eta babes osoa adierazi nahi die hildako langilearen familiari, lagunei eta lankideei. Astea bete ez denean, 4 langile hil dira Euskal Herrian istripu traumatikoetan; bi, pieza astunak gainera erorita, eta beste bi, altueratik erorita.

Istripu hauek prebentzio neurri sinpleenekin ekidin zitezkeen. Heriotza hauek, beraz, prebentzio neurrien ez betetzea guztiz orokortua dagoenaren seinale dira. Patronal honi ezin zaio minutu bakar bat ere utzi inpunitatea izaten. Gu hiltzen ari dira.

LAB sindikatuak dei egiten dio Pradales EAEko lehendakariari zein Txibite Nafarroako gobernuburuari deitu ditzatela urgentziazko gobernu kontseiluak, CEN eta CONFEBASK patronalei ardura exijitu eta urgentziazko neurriak ezarri ditzaten.

Aurrekaririk gabeko ikuskatze kanpaina erraldoia ipini behar da abian hiltzen gaituen patronala honen inpunitatearekin amaitzeko.

Bihar, Bilbon, AHTren obrak hildako langilearen heriotza salatzeko intersindikalak egingo duen kontzentrazioan, 11:00etan Eusko Jaurlaritzaren egoitzaren aurrean (Kale Nagusia, 85), heriotza hau ere salatuko dugu, eta parte hartzera dei egiten dizuegu.

Aurreakordioa Sesmako Ingeteam-en, 21 egunetako grebaren ondoren

Akordioak modu esanguratsuan hobetzen du metalgintzako hitzarmena eta martxoan hasitako greba bertan behera uztea dakar. Lortutakoen artean daude sektoreko hitzarmenaren gainetik dauden eta KPI bermatzen duten soldata igoerak, eta hobekuntzak bajen osagarrietan, kategorietan, antzinatasunean, ordaindutako baimenetan eta telelanean. Gainera, erretiro partzialak bermatzea ere lortu da, besteak beste.

Lantegian 25 urteren ondoren egiten den lehen akordio kolektiboa da. Azken egunotan izandako negoziazio gogor eta luzeen ondoren, LAB eta ELA sindikatuek osatutako Greba Batzordeak enpresaren azken proposamena bozkatu zuen atzo grebalarien batzarrean.

Proposamen hori grebalarien % 77k berretsi zuten, eta, horregatik, atzotik bertan behera geratu dira aste honetarako aurreikusitako lanuzteak, eta gaur, asteazkena, langileak normaltasunez itzuli dira beren lanpostuetara.

Akordio historikoa da, martxotik 21 eguneko lanuzteak egin ondoren. Beste behin ere, agerian geratu da borrokarik gabe ez dagoela benetako negoziaziorik, eta bi sindikatuen batasunak arrakastara eraman duela, UGTk grebalariak bertan behera utzi ondoren.

Haur eskola eredu bakarra, kalitatearen eta kohesioaren bermea

Iruñeko Udal Haur Eskoletako langileen ordezkaritza dugun LAB eta CCOO sindikatuetatik, PSNren azken adierazpenen aurrean gure jarrera argi adierazi nahi dugu: hizkuntza bakarreko eskola-ereduaren aldeko apustua egiten dugu, kalitatearen, kohesioaren eta haurren ongizatearen alde.

Urte luzez salatu dugun bezala, eredu mistoak arazo larriak eragiten ditu hainbat mailatan: pedagogikoki, antolaketan, lan arloan zein ekonomian. Izan ere, eredu mistoa ez da hezkuntza-beharren arabera sortutako proposamena, baizik eta erabaki politiko jakin batzuen ondorioa, eta horrek ondorio kaltegarriak izan ditu.

Horrela, eskola-zentroak zatitu egin dira, eta horrek lan-baldintzetan desberdintasunak ekarri ditu. Egoera horren ondorioz, langileen arteko zatiketa sustatzen ari dira orain, nahita edo nahi gabe.

Argi utzi nahi dugu laneko desberdintasunen jatorria ez dela euskara edo ingelesa, baizik eta funtzioen bikoizketak eta giza baliabideak zein antolakuntza baliabideak zatitzera behartzen duen eredu ez-eraginkor baten aldeko apustu politikoak sortzen dituela benetako arazoak.

Horregatik, Udal taldeei arduraz jokatzeko eskatzen diegu. Haur eskolak ezin dira joko politikoaren pieza bihurtu. Gure helburu nagusia beti izan da eta izaten jarraitzen du: haurren ongizatea eta kalitatezko hezkuntza publikoa bermatzea.

Gure prestutasuna agertzen dugu elkarrizketarako, eta berriz ere proposatzen dugu lan-talde politiko-tekniko bat sortzea. Talde horren helburua izango litzateke egungo ereduaren ondorioak aztertzea, eta hortik abiatuta, kalitatezko, koherente eta bidezko hezkuntza-eredua eraikitzeko beharrezko urratsak ematea.