2025-12-27
Blog Page 203

Eskandaluzkotzat jotzen dugu Osasunbideko ohiko jarduera jaitsi arren itxaron-zerrendek handitzen jarraitzea eta negozio pribatuari zerbitzuak ematea

Gogor kritikatu nahi ditugu Fernando Dominguez Nafarroako Osasun kontseilari berriak itxaron-zerrenden datu onartezinak arintzeko iragarri dituen neurriak, aparteko orduak ugaritzen eta zerbitzuak zentro pribatuetara bideratzen jarritu nahi baitute. Datuek erakusten dutenez, Osasunbideako ohiko jarduerak ez du gora egiten, are behera ere egiten du, baina, hala ere, itxaron-zerrendak handitu egiten dira eta zerbitzuak negozio pribatuetara bideratzen dituzte.

Gure iritziz, Osasun Departamentuak itxaron-zerrendak murrizten saiatzeko ezarri nahi duen estrategiak argi uzten du osasun pribatuaren eta ohiz kanpoko jardueraren aldeko apustua egin nahi duela, Osasunbideari aurrekontu egokia eta plan integrala eman beharrean.

Dominguez kontseilariak estrategia hori bere aurreko agintaldian erabili zuen, baina gogoratu eta onartu behar luke ezarritako neurriak ez zirela eraginkorrak izan, eta ez zutela arazo nagusia konpondu: itxaron-zerrendak etengabe handitzea.

Ezbairik gabe ezagutzen dituen zenbait puntu gogorarazi nahi dizkio LABek kontseilariari (datu ofizialak baitira):

  • Osasunbideko ohiko jarduerak ez du pandemiaren aurreko zifrarik oraindik. Hau da, azpitik dago.
  • Kanpo-kontsultetan, urtean 50.000 bisita gutxiago egiten ari dira, egungo datuak 2019koekin konparatuta (orain %5 gutxiago), baina zentro pribatuei egindako kontsultak %58 gehiago dira.
  • Egungo jarduera kirurgikoak ezin du itxaron zerrendetan dauden pazienteen kopurua hartu, eta 2023ko zifrek nabarmen okertzen dituzte aurreko urteetako datuak.
  • Osasunbidean diagnostiko-prozedurak (TAC, erresonantziak, ekografiak…) ia 2.000 proba/urte murriztu dira, baina osasun pribatura bideraturikoak, berriz, 14.000 proba baino gehiago igo dira 2022an.
  • Produktibitateak eta aparteko orduak 4 milioi ziren 2015erako, eta 2023rako 25 milioi baino gehiago izatea aurreikusten da.
  • Kasualitatez, sektore pribatuan presentzia handiena duten espezialitateek dute eta sortzen dute Osasunbidean itxaron-zerrendarik luzeenak.

Osasun Departamentuari gogorarazi behar zaio beraiek eta Nafarroako Sindikatu Medikoak negoziatu zituztela produktibitateak eta soldata-igoera, jarduerari eusteko, itxaron-zerrendak gutxitzeko eta fakultatiboen lan-baldintzak hobetzeko. Baina LABek bere garaian ohartarazi zuenez, neurri horiek ez dira eraginkorrak; arduragabeak eta interesatuak dira.

LABek ez du onartuko kontseilaritza berri honek interes pribatuak eta pribatizatzaileak lehenestea, ez eta irtenbide ez oso eraginkorren aldeko apustua egitea ere. Irtenbide horiek adabaki hutsa bertzerik ez dira, eta ez dute itxaron-zerrenden eta arretaren arazo erreala konponduko, epe laburrera datuak makillatu bertzerik ez baitute egin nahi.

Osasun publiko sendoa behar dugu, Lehe Arretarako aurrekontu egokia izanen duena, non kontseilariak osasunaren sustapenari eta prebentzioari buruz dituen hitzak ez baitira atrezzo hutsa izanen. Gobernantza ausarta behar dugu, egungo egoera zein den kontrolatuko duena, eta egoera hori nahita sortzen ari denari erantzukizunak eskatuko dizkiona. Azken finean, Nafarroako herritarren osasun publikoa eta langile guztientzako lan-baldintza duinak benetan defendatuko duen gobernua. Kontseilariari ohartarazten diogu ez dugula onartuko arreta are gehiago okertuko duten bulegoetako negoziaziorik, eta herritarrei eta langileei eskatzen diegu osasun publikoaren alde mobiliza daitezela.

Correseko garbiketa-kontrataren arazoen aurrean, kontratua etetea eta zerbitzua barneratzea exijitzen dugu

Arabako Correoseko atal sindikalak herrialdeko zenbait lantoki eta bulegoren zikinkeria-egoera salatu du Lan Ikuskaritzan. Milaka pertsona igarotzen diren leku horiek hilabete baino gehiago daramate garbitu gabe.

Correosek Araban dituen lantokietan, askok 250 langile baino gehiago dituztenak, hala nola Jundizko Tratamendu Automatizatuko Zentroak edo milaka pertsona pasatzen diren jendeari arreta emateko bulegoak, egoera tamalgarrian daude, eta honek arrisku larria dakar langile zein herritarren osasunarentzat.

Egoera honen oinarrian J. Cordoba Garbiketako kontrataren arazoak daude, langileen bajak eta oporrak ez dituelako kubritzen eta hilabeteak daramatza langileei nomina ordaindu gabe.

Honen aurrean, konponbide azkar eta presazkoa eskatzen dugu langile hauentzat, dagozkien soldatak kobratu ahal izateko, beraien eskubideak bermatzeko eta afektatutako lantokietan egoera osasuntsua buelta dadin. Ildo horretatik, kontrata honek langileekiko zituen konpromisoak eta betebeharrak urratu dituela kontuan hartuta, uste dugu Correosek bere kontratua eten egin behar duela, horren ondorioz langileak subrogatuz.

Edonola ere, LABek zerbitzu hau oinarrizkotzat jotzen du eta hortaz, horren esternalizazioa atzera botatzea planteatzen du eta horrela exijitzen diogu Correosi. Garbiketa peoien lanpostu hauek hitzarmen kolektiboan araututa daude eta beraz enplegu-finkapenetan eskaini behar dira, Correoseko plantillako kide izateko.

LABek lanean jarraituko du posta zerbitzua publikoa eta kalitezkoa bermatzeko herritar orori, baita langileen lan baldintza duinak bermatzeko ere.

Osakidetzako larrialdietako langileek Parlamentuaren aurrean egin dute protesta

Kontzentrazioa egin dute Gasteizko Parlamentuaren aurrean, LAB, ELA, CCOO, SATSE, ESK, SME eta UGTren deialdiari jarraiki. Izan ere, langileek borrokan jarraitzen dute egoera jasanezinaren aurrean.

Urte honetan zehar, Osakidetzako larrialdietako enpresako Langileen Batzordea osatzen dugun sindikatuok, plantillarekin batera, behin eta berriz salatu dugu zuzendaritzaren negoziatzeko borondaterik eza. Gaur egun, gai gatazkatsuak konpondu gabe daude oraindik, eta egoera batzuk okertzen ere ari dira.


Irailaren 29an Langraizen bizi-euskarri aurreratu bat izango duen beste base bat irekitzeko prozesua azkar eta gardentasunik gabe kudeatu dela salatzen dugu. Oscar Aller egungo gerenteak, Osakidetzako larrialdietako erakundeko gerente lanak utzi baino egun bat lehenago izango da hau eta sindikatuok modu estraofizialean jakin behar izan dugu irekiera horren berri, nahiz eta kudeaketa-taldearekin negoziatzen aritu garen, larrialdietako gainerako langileen lan-baldintza eta karteldegi berdinak lortzeko.

Unitate hori denek eskatzen zuten, baina ez egungo lan-eskubideek okerrera egiten duten langileen kudeaketarekin. Hilabeteak daramatzate errespetatu beharreko lan-eskubide horien alde borrokan, eta zuzendaritzaren aldetik ez da borondaterik egon benetako negoziazio batekin konpontzeko. Beste alde batetik, zerbitzuaren kudeaketa gero eta eskasagoa da. Egun askotan ikusten dute langileek txandak ez direla langile nahikoekin betetzen, eta horrek okerrera egin du udan. Urteko 365 egunetan 24 orduz ematen den zerbitzua denez, ez dira betetzen herritarrei arreta ezin hobea emateko ezarritako gutxienekoak ere. Hori langileen kudeaketa txarretik dator, urteak baitaramatzate kudeaketa hori pairatzen, baina ez da hobetu, nahiz eta salaketa eta mobilizazio ugari egin diren.

Azken aldian, estaldura-falta horren egoerarik larrienetako bat salatu da: Arrasateko ZIU mugikorrean medikurik ez izatea. Osasun Sailak datu osatu gabeekin erantzun dio salaketa horri, Osakidetzako larrialdietako egungo gerenteak, Eusko Legebiltzarreko Osasun Batzordean, ekainaren 5ean egin zuen bezala. Horrekin ikusten dugu Emergentziak eta Osakidetzako zuzendaritzek ez langileen gure lanaren ezagutza nahikorik, gizarteari mezu okerra bidaltzen ari direla, eta horrek ezinegon handia eragiten diela langileei.

Horregatik, euskal gizarteari jakinarazi nahi diote oinarrizko zerbitzu bat direla, eta zerbitzu horretan gutxieneko batzuk bete behar direla, EAEn gertatzen den edozein gorabeheraren aurrean une oro prest egoteko.

Larrialdietako zerbitzuko zuzendaritzak duela hiru urteko arazo berberak ditu mahai gainean, orain larriagoak. Izan ere, zuzendaritza sendo eta indartsu batekin topo egin
beharrean, Langileen Batzordeari aurre eginez, konpontzeko gai ez den egoera bati aurre egin behar dio, eta kudeaketa oso ezegonkorra da.

Egoera horren aurrean, uztailean zerbitzuko zuzendaritza osoaren dimisioa eskatu zuten langileek, eta abuztuan kudeatzailearen dimisioaren berri iritsi zitzaien. Baina langileen eskubideen galera-egoera hori eta zerbitzuaren kalitatea desblokeatzeko, langileen ordezkariek zerbitzuko zuzendaritza osoaren dimisioa eskatzen jarraitzen dute, eta, aldi berean, Osakidetzako Giza Baliabideetako zuzendariarekin elkarrizketa-bide bat irekitzeko eskatzen dute. Ezinegon egoera honen aurrean, berriro ere mobilizatu dira, Osakidetzako larrialdietako zuzendaritzak benetako negoziaziorako borondaterik ez duela salatzeko eta langileentzako eta zerbitzuarentzako baldintza duinak eskatzeko, horrela, euskal herritarrei erantzun duina eman ahal izateko.

Behargin guztiek egin dute bat Mecanerren itxieraren aurkako greba deialdiarekin

Goizean goizetik piketeekin abiatu dute eguna, eta manifestazioa egin dute lantegian hasi eta udaletxeraino, argi uzteko lanpostuen defentsan borroka egiteko prest daudela. Urdulizko udal ordezkariekin bilera bat ere egin dute beren kezkak adierazi eta egoeraren berri emateko.

Autogintzako sektorean dihardu Stellantis taldearen baitan dagoen Urdulizko Mecaner lantegiak, eta berau ixteak 148 behargin kaleratzea ekarriko luke. Hilabete hasieran izan zuten horren berri langileek, eta enpresaren erabakiari aurre egiteko antolatu dira. Hala, greba eguna deitu zuten gaurko, eta langileen %100ak bat egin du lanuztearekin.

Itxiera prozesuaren baitan Elorritxueta-Viveroko adingabeak beste zentro batzuetara bideratu eta gainkarga areagotu dute

Beharginek elkarretaratzea egin dute Bizkaiko foru jauregiaren aurrean, eta salatu dute aldundiak zentroa ixteko emandako argudioak ez direla zuzenak. Hala, Galdakaon kokatutako egoitzaren zerbitzua bertan behera uzteak gainerakoen gainkarga baino ez du ekarriko.

Bizkaiko Foru Aldundiaren zerbitzua eta Emankor Taldearen baitan dagoen Landalan enpresak kudeatzen duen El Vivero Adingabeen Zentroa irailaren 30ean itxiko dute eta 19 langile kaleratuak izango dira.

Aurreko egunetan, egoitzan gelditzen ziren 22 adingabeak Bizkaiko beste egoitza batzuetara lekualdatu dituzte; Loiu, Zornotza, Urduña edo eta Izurzan dauden adingabeen beste egoitza batzuetara, hain zuzen ere. Bizkaiko Foru Aldundiaren Gizarte ekintzako buru den Amaia Antxustegi Ziardaren arabera, Inoren kargura ez dauden Adingabe Atzerritarren presentziak behera egin du eta hori da Vivero egoitza ixtearen arrazoia. Baina aipaturiko egoitzak gaur egun gainezka daude. Agintzari kooperatibak Zornotzan zuzentzen duen egoitzak, adibidez, Foru Aldundiarekin 60 plaza hitzartuta ditu eta aste honetan bertan 65 ume inguru dituzte. Beraz, Bizkaiko Foru Aldundiak eta Landalan-Emankor taldeak Elorritxueta-Vivero zentroaren itxiera eta langileen kaleratzeak gauzatzeko emaniko argudioak ez dira zuzenak.

Hala, langileek mobilizazioekin jarraituko dute datozen egunotan. Hala, bihar, hilak 22, 11:00etan elkarretaratzea egingo dute Emankor-Landalan enpresak, Elorritxueta-Vivero kudeatzen duenak, Bilboko Kale Nagusiko 16. zenbakian dituen bulegoen aurrean. Horrez gain, hilaren 27an 08:30ean mobilizatuko dira Gernikako Juntetxean, eta irailaren 29an, gaur bezala, Bizkaiko Foru Jauregiaren aurrean.

Greba deitu dugu EAEko anbulantzia zerbitzuan

Urriaren 9a, 10a eta 11 izango dira greba egunak. Patronalak negoziazioa blokeatu baino ez du egiten, eta langileen baldintzek okerrera egin dute, besteak beste, KPIaren aldakuntza eta beste murrizketa batzuk tarteko.

Negoziazio-mahaiaren 25 bilera eta hitzarmen autonomiko berria sinatzeko urte eta erdi baino gehiago igaro dira. Aldi horretan, mahaian sindikatu guztiok planteatu ditugu gure aldarrikapenak, honako hauek erreferentziatzat hartuta: garraio sanitarioko langileen baldintzak Osakidetzako langileen baldintzekin parekatzea, plantillen erosteko ahalmenari eustea eta itundutakoa betetzeko bermea.

Hala ere, denbora horretan guztian, anbulantzien patronalak etengabe blokeatu du negoziazio autonomikoa, baina ez die erantzun alderdi sozialak planteatutako aldarrikapenei, eta hitzarmenaren negoziazioarekin zerikusirik ez duten sabotaje-ekintzak baliatu ditu negoziazioa blokeatzeko. Badakigu enpresari %30 igo zaiola finantzaketa lehiaketa berri honetan, eta langileek gehiago eta okerrago lan egin behar dutela hilaren amaierara iritsi ahal izateko; langileen soldata-egoera, berriz, larriagotu egin da KPIren aldakuntza-tasa handiekin, eta % 12 inguruko eroste-galera metatu da soilik bi ekitalditan.

Enpresek, lehiaketa publikoen finantzaketa ez ezik, lehiaketa pribatuen finantzaketa ere jasotzen dute (futbol-partidak, herrietako jaiak, kontzertuak, etab.). Lehiaketa horietan, baldintza-agiriei adskribatutako plantillak erabiltzen dituzte, legez kanpoko praktika bada ere; izan ere, hitzarmenaren 18. artikuluak jasotzen du aparteko orduak langile baten eta beste baten arteko txanda-aldaketan baino ez direla erabiliko.

Ordua da sektoreko langileak antolatzeko eta indar egiteko, patronalak edukia duten proposamenak negoziatu eta mahai gainean jar ditzan. Beraz, LAB, ELA, LSB USO, UGT, CCOO eta ESK sindikatuok honako deialdi hauek egin ditugu:
Kontzentrazioak:
IRAILAKREN 29A, 9: 30EAN, BILBOKO LHKn (urkixo zumarkalea 2)
URRIAK 5 10:30 EUSKO LEGEBILTZARRAREN KONTZENTRAZIOA
EGUN OSOKO GREBA-EGUNAK 9 10 11

AENAk euskararekiko erakutsitako errespetu falta deitoratu du Bilboko Aireportuko LABek

Sail sindikalak salatu du asteon argitaratu den publizitatean euskarazko esaldiak oker idatzita zeudela, eta zuzendaritzak euskaldunon hizkuntzarekiko duen axolagabekeriaren isla dela dio.

Jarraian irakur daiteke LABeko sail sindikalak idatzitako komunikatua:

Begiak odoletan, euskara zaurituta

Duela 75 urte, 1948an, Bilboko Aireportuak bere jarduerari ekin zion, Euskal Herriko aireportu-azpiegitura garrantzitsuena inauguratu zelarik.

La Paloman lan egiten dugunok beste guztiok bezala ezagutu dugu efemeridea; AENAk aste honetan El Correon eta beste egunkari batzuetan argitaratu duen publizitatearen bitartez, alegia.

Zuzenena guztion ospakizuna izatea litzateke; izan ere, gure lantokia ez ezik, Bilboko Aireportua azpiegitura garrantzitsua bihurtu da, eta eragin handia du gure inguruko ekonomia-, gizarte-, enpresa- eta turismo-sarean.

Baina aldebakartasunak horixe dakar; urteurrenak ohoratzen dira adostasunik gabe, eta horrela, erabakitzen dutenek, Bilboko Aireportuko alma mater-a kanpo uzten dute eta Mihiluzen azaltzeko modukoak diren hanka-sartze hauek gertatzen dira.

AENAri eta Bilboko Aireportuko Zuzendaritza honi, ikuspegi ekonomikoa, soziala eta herri-ikuspegia falta zaie. Ez dute onartzen hazkunde handiaren eta emandako zerbitzuaren kalitatearen motorra – sariekin aitortua izan dena eta nazioarteko rankingetako buru izatea lortu duena– – aireportuko langileak direla: AENA, kontratak, azpikontratak eta handling konpainiak. Gainera, euskal jendartearekiko inolako sentsibilitate eta errespetu kultural eta linguistikorik ez dutela erakusten ari dira.

75. urteurrenerako AENAk ordaindutako publizitatea benetako errespetu falta da, iraina: ez dira gai euskaraz lau hitz zuzen idazteko. Eta hori ezin da ulertu euskal hiztun guztien hizkuntza-eskubideen aurkako eraso gisa baizik; gainera, koofizialtasunarekiko kudeaketa arduragabea erakusten du, hutsegite larriak ekar ditzakeena.

LABeko atal sindikaletik, enpresak eta Zuzendaritzak behin eta berriz euskarafobiazko jokabideak izaten dituztela salatu nahi dugu, eta, beraz, horrelako publizitate-kanpaina iraingarririk berriro ez errepikatzea eta burugabekeria horren egileen barne-erantzukizunak argitzea eskatzen diegu.

Era berean, iruditzen zaigu berehala ezarri behar dela aireportuan gure hizkuntzaren erabilera normalizatua bermatuko duen Euskara Plan bat.

Azken 24 orduotan bi lan-heriotza gertatu izana salatzen dugu

Elkartasuna adierazi nahi diegu Adunan traktorea gidatzean izandako istripuaren ondorioz zendutako emakumearen eta bere lan saiotik etxera bueltan in itinere istripua izan zuen Haurreskolak Partzuergoko langilearen familiakoei, lagunei eta lankideei.

2023an, gutxienez 38 langile hil dira lan istripuz Euskal Herrian dagoeneko. Lehen sektorea da, behin eta berriz, hilkortasun tasa altuena pairatzen duena, eta oraingoan ere, beste heriotza bat gertatu da sektore honetan, kasu honetan Adunan.

Atzo arratsaldean hil zen 35 urteko emakumea, malda handi batean traktore bat gidatzen ari zela istripua izan zuelarik. Salatu dugu lehen sektoreko sasoi bilketa lanetan diharduten langileek ez dutela lan-osasuneko bermerik izaten. Modu honetan, ez patronalak eta ez administrazioak ez dituzte beharrekoak diren neurriak hartzen, eta gabezia hauen emaitzak eragiten dituzte istripuak.

Jakinik aldikako lan hauetan ingurunea, makinaria eta batzuetan, prozesua bera ez ezagutzeak arriskuak biderkatzen dituela, Osalani eta lan-ikuskaritzari eskatzen diegu plangintza espezifikoa egin dezatela langile kolektibo hau artatzeko. Hala, formakuntza  eta eskuragarri jartzen zaien makinariaren kontrola egingo litzateke, beste prebentzio neurrien artean, beti ere patronalaren kontura.

Haur eskolako langilea hilik in itinere istripuan

Atzo, Haurreskolak Partzuergoko hezitzaile ordezko bat in itinere izandako auto istripuan hil zen lanetik bueltan zela, Amurrion.

Partzuergoko langileen desplazamentu kopuru handiari aurre egiteko berehalako neurriak behar direla nabarmendu dugu. Hala, desplazamenduak murrizteko egindako proposamenak berehala martxan jartzeko eskatzen dugu: ordezkagunea, permutak, leku aldatzeak.

Amaitzeko, bi heriotza hauek salatzeko intersindikaletik egingo diren kontzentrazioetan parte hartzeko deia luzatzen dugu. Hala, ostiralean, hilak 22, 12:00etan elkarretaratzea egingo da Adunako herriko enparantzan. Amurrion gertatutako in itinere heriotzari dagokionez, Haurreskolak Partzuergoaren egoitzaren aurrean mobilizatuko gara ESK, STEILAS, EHNE eta HIRU sindikatuekin batera, Eibarren (Otaola hiribidea, 29). Irailaren 22an izango da azken mobilizazio hau, 11:00etan.

Urriaren 11n grebara joko dugu EHUn

Lan baldintzen prekarizazioa salatu eta langileok gure eskubideak defendatzera mugitzeko deiekin hasi dugu ikasturtea EHUn. Bada oraingoan, LAB, CCOO, STEILAS eta ELA sindikatuok urriaren 11n egun osoko greba egitera deitzen ditugu EHUko irakasle eta ikertzaile guztiak.

Unibertsitate Sistemako Lege Organiko berriaren USLOren gainean errektoretza-taldeak egiten duen irakurketa interesatuak eragin zuzena izan du ordezko irakasleen kontratu berrietan; haiek, gehienetan, soldata prekarioekin (<800€) ordaindutako arduraldi partzialekoak izango
baitira hemendik aurrera. Hori onartezina da, baina gure lan baldintzen okerragotzea ez da oraingo auzia eta ez die bakarrik ordezko irakasleei eragiten. Aspalditik datorren kontua da eta irakasle-ikertzaile guztioi eragiten digu. Egiturazko arrazoiak ditu atzean eta zerikusia dute, batez ere, unibertsitate publikoaren, alegia EHUren, behar bezalako finantzaketa ezarekin.

Urteak daramatzagu ikusten nola joan diren irakasleen ordezkapenen baldintzak okertzen eta gutxitzen. Nola garai batean ziurrak ziren ordezkoak (adibidez, gurasotasunak) zenbaitetan ukatzen hasi ziren, nola ordezko irakasleak lanean hastea hilabetetan atzeratzen zen eta nola ordeztu gabeko lan zama lankideen bizkar erortzen zen. Hau guztia ikasleen kalterako ere, taldeak batzera behartuta. Orain, ordezkoen kontratazio eredu berriaren interpretazioak arazoa areagotuko du. Ordezkapenena, beraz, guztion arazoa da.

EHUko Errektoretzak, prestatzen ari omen den Irakasleen Plan Zuzendaria aipatzen du arazo hauen irtenbide modura, ordezkoen kontratazio beharrak zeharo murriztuko omen dituena. Zentroen eta sailen zuzendariekin izandako bileretan azaldu zieten arabera, irtenbidea oso sinplea da: ordezkoak ez diren eta irakasle atxiki berriak ez diren gainerako irakasleen irakaskuntza kreditu-ahalmena handitzea. Baina Sail batzuetan urte gutxi barru izango diren erretiroen kontura egin dituen irakasle laguntzaile doktore batzuen kontratazioaz aparte ez dugu Plan horren arrastorik ezagutzen.

Kontrara, bai ikusi dugu, ordea, nola iaz aldebakartasunez deuseztatu egin zuten erretiroen akordioa eta ondorioz gogortu egin diren borondatezko erretiroak sustatzeko baldintzak, plantillaren erreleboa erraztu ordez, hura zaildu duten. Ikusi dugu nola inposatu zaizkigun zentroak ixtea edo nola okertu diren oinarrizko lan-baldintzak, adibidez berokuntza murriztea. Eta ezagutu dugu baita abian dagoen Jardun Akademikorako planaren (JAP) erreformaren asmoak ere (Unibertsitateak irakaskuntza, ikerkuntza eta kudeaketa lanak aitortzeko erabiltzen duen tresna), beharrezko berrantolamenduaren aitzakiarekin, murrizketekin datorrena, irakasleon lan zamak areagotzeko.

Eta ikusten ari gara nola oraindik mantendu egiten diren irakasle-ikertzaile kolektiboen arteko bereizketak eta diskriminazioak, hala Eskoletako eta Unibertsitateko irakasleen artean irakas zamari dagokionean nola arduraldi osoko eta partzialekoen artean, edota irakasle ikertzaile iraunkor eta aldi baterakoen artean zenbait osagarri eskatzeko orduan (irakaskuntzako bosturtekoak, ikerkuntzako seiurtekoak…) eta dagoen burokratizazioa. Diskriminazio berriak ere sortu dira, lehengoko irakasle atxikien eta egungo irakasle laguntzaile doktoreen artean, adibidez, baldintza ekonomiko berdinen pean irakastordu kopuru ezberdinak eman behar baitituzte.

Ikertzaile hasiberriak ere prekarietate handian lan egitera behartzen dituzte ibilbide akademikoaren hastapeneko urteetan, doktore-tesia egin bitartekoetan, alegia, gutxieneko soldatatik gertu irabazten dutelarik. Eta ikerkuntzako ibilbidea egonkortu ezinda jarraitzen dute doktore ondoko ikertzaile askok eta askok, zenbaitetan puntako ikerkuntzako lana oso baldintza eskasetan egitera behartuta. Era berean, ikertzaile iraunkorrei ukatu egiten zaie beren lanbide- karreran gora egitea.

Funtzio Publikoko beste sektoretan bezala EHUko langileok ere ikusi dugu nola joan den murrizten gure soldaten balioa urtetik urtera. Azken urteotako soldata igoerek ez dute, ezta urrik eman ere, bizitzaren garestitzea konpentsatu. Irakasle eta ikertzaileon kasuan gogoan izan behar dugu aparteko osagarri gehigarriak izoztuta eta eguneratu gabe daudela 2006. urtean sortu zirenetik. Osagarri haiek, balioaren % 30 baino gehiago galdu dute urte hauetan.

Beraz, uste dugu badela EHUn mobilizazio sendo bat abiatzeko arrazoi ugari. Horregatik, EHUko irakasle eta ikertzaileak deitzen ditugu greba egitera urriaren 11n, honako aldarrikapenen multzo hauen inguruan:
1- Ordezko irakasleak:
1.1- Lanaldi osoko irakasle-ikertzaileen ordezkapenak lanaldi osora
1.2- Lanaldi partzialean dauden irakasleen gainerako aktibitateak (klaseen prestakuntza, formazioa, oinarrizko kudeaketa/koordinazio lanak eta irakasgaiari lotutako ikerketa) aitortu eta ordaindu. 41/2008 dekretua aldatu soldatak egokitzeko.
2- Irakaskuntza-zama:
2.1- Irakaskuntza-zama handitzeari ez! JAPeko kreditu kopurua mantendu IRI kolektibo guztiak sartuz eta beraien artean oreka bilatuz.
2.2- Sailak hornitu. Plantillak handitu.
2.3- Burokratizazioari mugak jarri.
3- Erosahalmena:
3.1- Soldatak handitu galdutako erosahalmena berreskuratzeko.
3.2- Diskriminaziorik ez bosturtekoak eta seiurtekoak eskatu, aitortu eta jaso ahal izateko. Meritu nahikorik duten aldi baterako irakasle-ikertzaileen diskriminazioari ez!
3.3- Osagarri gehigarriak eguneratu.
4- EHUko finantziazioa:
4.1- Finantziazioa handitu EAEko BPGren % 1era heltzeko. Plangintza adostu eta publikoa egin.
4.2- Baliabide ekonomiko hauek langileriara ere bideratu; EHUko plantilla handitu eta gaztetu.

EHUn prekarizaziorik EZ! Urriaren 11an grebara!