2025-12-27
Blog Page 193

Berriz ere mobilizatu gara Nafarroako zahar egoitzen hitzarmenaren negoziazioak desblokeatzeko eskatzeko

Gaur goizean, LAB sindikatuko kideok elkarretaratzea egin dugu Iruñean, Nafarroako Jauregiaren aitzinean, berriz ere exijitzeko Nafarroako zahar egoitzetako lehen hitzarmen sektoriala izanen denaren negoziazioa desblokea dezaten. LABek Gobernua eta patronala interpelatzen jarraituko du, beren jarreretatik mugi daitezen eta hitzarmen duina lortzen lagunduko duten urratsak egin ditzaten, benetako edukiekin, langileen lan baldintzak nabarmen hobetuko dituztenak.

Ia hiru urteko borrokaren ondoren, hitzarmenaren negoziazioak bere hartan segitzen du. Bistan da patronalak ez duela interesik langileei lan baldintza hobeak emateko, baina kezkagarria da, halaber, Nafarroako Gobernuak duen pasibotasun jarrera, erakunde publikoen baimenarekin pribatizatuta dagoen zerbitzu publiko batean. Gobernua ez da desblokeoa modu aktiboan bilatzen ari, eta horrek negoziazioaren paralisi integrala eragiten du.

Sektoreko hirugarren sindikatua izan arren, iragan ekainean LABek mahai gainean kolpe bat eman zuen negoziazio mahaia bil zedin, eta lortu zuen. Orain, bertze urrats bat egin du negoziazio hau ezerezean ez gelditzeko. Betiere, langileen lan baldintzak duinduko dituen hitzarmen sektorial propioa lortzeko helburuarekin.

Horregatik guztiagatik, kalera atera gara berriz, sektore feminizatu eta prekarizatu horretako langileekin batera, Gobernua eta patronala interpelatzeko, bajak absentismoarekin lotu ez daitezen, gehiegizko klausularik ez onartzeko, ezein kontzepturen izozketarik ez onartzeko, bizitza bateratzea ahalbidetuko duten soldata eta lanaldi duinen alde… Azken finean, lan baldintza duinak eskatzeko.

Greba feminista orokorretik hurbil egonik, sektore honek kalera ateratzeko arrazoi asko ditu, ez bakarrik hitzarmenagatik, baita egiten duten zaintza lan honen aitortzagatik ere. Hitzarmen hau lehen pausoa izanen da zaintza sistemaren publiko eta komunitario baten aldeko borrokan, gizartearendako zein langileendako hain beharrezkoa dena.

Jangelako langileei funtzio gehiago inposatu izana salatzen dugu

Duela bi urte, gutxi gorabehera, Eusko Jaurlaritzak eskola publikoetako kudeaketa zuzeneko jangelak kudeatzeko plegu berriak argitaratu zituenean, LAB sindikatuak publikoki salatu zuen Hezkuntza Sailaren asmoa zela hezkuntza-premia bereziak dituzten ikasleei jangelako langileek arreta ematea, eta, beraz, eskola publikoa pribatizatzen eta prekarizatzen jarraitzea.

Bada, Lucia Torrealday Berrueco Hezkuntza Saileko Hezkuntza Aniztasun eta Inklusiorako zuzendariak, 2023ko urriaren 2an, jarraibide berri bat argitaratu zuen, honako hau adieraziz: “Jangelako begiraleek lankidetzan jardungo dute, kualifikaziorik gabe, ikasleen arreta, zaintza eta zaintzako lanak eginez jantokian eta atsedenaldietan, bai bazkaldu aurretik bai ondoren, behar bereziak izan edo ez”. Horren ondorioz, orain arte, hezkuntza-premia bereziak zituzten ikasleen autonomia pertsonaleko edo sozialeko programa egiteko orduan kodetzea (ikaslee beharrizanen arabera eginkizun bakoitzerako behar dituzten baliabideak zehazten dituena) bakarra zen. Orain, jarraibide berri horren ondorioz, kodetze hori bikoitza da: bazkaltzeko ordua eta/edo patioko denbora.

Joan den ikasturtera arte, Hezkuntza Saileko langile publiko kualifikatuek betetzen zituzten eginkizun horiek, eta goi-mailako prestakuntza zuten, gutxienez. Orain nahi dutena zera da: eskoletako jangeletako langileek, funtzio horietarako kualifikaziorik ez dutenek eta hezkuntzarekin zerikusirik ez duten enpresek azpikontratatutakoak direnek, hezkuntza-premia bereziak dituzten ikasleen ardura hartzea.

LABek honako galdera hau plazaratu du: Lehen Hezkuntzako 37 haur esleituta dituen jangelako langile batek nola bete ditzake arreta eta zaintza lanak bazkalorduan eta jolastokiko orduan, gelako ratioa 23 ikasleko tutore batekoa denean?

Hala, sindikatuak Hezkuntza Saileko Hezkuntza Aniztasun eta Inklusiorako Zuzendaritzari eskatzen dio hezkuntza-premia bereziak dituzten ikasleen arretarako figura berri bat sor dezala, publikoa eta behar besteko kualifikazioarekin, bai bazkaltzeko ordurako, baita jolastokian edo denbora horretan egiten den beste edozein jardueratarako ere. Horrez gain, aipatu jarraibideetatik begirale kolektiboaren aipamen oro ken dezatela exijitu du.

Bizkaiko Foru Aldundiak hitzarmena adosteko negoziazioa ahalbidetu behar du

Bizkaiko Foru Aldundiko beharginek mobilizazio-asanblada gauzatu dute Foru Jauregiaren aurrean eguerdian, hitzarmena adostu ahal izateko negoziazioa ahalbidetu dadin eta administrazioak ezarritako blokeoa amaitu dadin.

Aurreko ikasturtea amaitzeko, Bizkaiko Foru Aldundiko arduradunei eskatu zieten blokeoa amaitzeko eta benetako negoziazio bat abian jartzeko, lan-baldintzak hobetuko dituen eta langileen erosteko ahalmenari eutsiko zaiola bermatuko duen akordio/hitzarmen berri bat adosteko.

Maiatzeko foru-hauteskundeen ondoren, gobernu berri bat eratu da Aldundian, eta negoziazio-mahaian esertzeko exijitzeko unea da, akordioak lortzeko benetako borondatearekin. Blokeoaren aurrean, inoiz baino beharrezkoagoa da langileak mobilizatzea, Bizkaiko Foru Aldundiari eskatzeko negoziazio-mahaian aldarrikapen zehatzak negoziatu eta adostu ditzatela zerbitzu publikoak indartzeko eta lan-baldintzak hobetzeko.

  • Soldata-igoera, azken urteetako erosteko ahalmenaren galera berreskuratzeko eta 2024koa bermatzeko.
  • Zerbitzu publikoak indartzea eta kalitatea hobetzea, gero eta hedatuago dagoen ikuspegi merkantilistaren aurrean.
  • Kudeaketa publikoa gizarte-zerbitzuetan.
  • Enplegu publikoa sortzea, zerbitzu publikoak garatuz eta sendotuz, plantillak gaztetuz.
  • Zaintza publikoa, politika feministak
  • Berdintasunean eta euskaraz funtzionatuko duen Sektore Publikoa nahi dugu. Horretarako, plangintza eraginkorrak aldarrikatzen dituzte langileek.

Joan den astean, eta Funtzio Publikoaren berririk ez zegoenez, mahaian ordezkaritza dugun sindikatu guztiek idazki bat aurkeztu genuen erregistroan, akordio/hitzarmeneko negoziazioak hasteko, blokeoa amaitzeko eta hemen erabaki ahal izateko negoziatzeko borondate argia izateko eskatuz.

LABek uste du Nafarroako Volkswagenen hitzarmenerako proposaturiko aurreakordioak prekarizatzeko eta ziurgabetasun-egoera areagotzeko baino ez duela balio

LAB sindikatuak salatu du Volkswagen Nafarroako zuzendaritzak eta UGT eta CCOO sindikatuek lortu duten hitzarmenaren aurreakordioa plantillaren beharrei erantzutearen aurkakoa dela. Era berean, LABek salatu du bi sindikatu horiek erreferendum lotesle batekin lotu nahi dutela sinadura. LABek aurreakordio hau baztertu du plantillaren etorkizun duinerako ezinbertzeko edukia ez duelako eta zehaztugabetasunez josita dagoelako.

Zoritxarrez, oraingo egoera iragarritako heriotza baten kronika baino ez da. Batez ere, UGTk eta CCOOk plataforma bateratuaren planteamendua ezarri zutenetik, planteamendu hori, bere garaian erran bezala, Enpresa Batzordeak batera egiten zituen aldarrikapenei uko egitez josita zegoen, eta, zalantzarik gabe, oso urruti gelditzen zen plantilla gutxieneko baldintza duinetan babestuko zuen planteamendua izatetik.

LABek proposamen zehatz batzuk paratu zituen negoziazio mahaiaren gainean (lanaldia astean 32 ordura murriztea, plantilla gaztetzeko neurriak, mutualitateak desagertzea…), baina inon ez dira ageri enpresak proposaturiko aurreakordioan. UGTk eta CCOOek ontzat ematen duten aurreakordioa da, eta gainontzeko indar sindikalak behartu nahi dituzte erabat baldintzaturiko erreferendum lotesle baten bidez.

LABek, erreferendum bidez edo gabe, ezin du inola ere ontzat eman aurreakordio hori, ez baitu plantillaren etorkizun duinerako nahitaezkoak diren edukiak, zehaztugabetasunez josita baitago, etorkizunean lan egiteko “konpromisoarekin”, eta positibotzat har daitezkeen neurriak, hala nola Osasunbideak kontingentzia arruntak kudeatzea, makillaje hutsa direlako eta etorkizunean desagertzera bideratuta daudelako (mutualitatea desagertzeko neurriaren kasu zehatzean, absentismoari buruzko datuak urtez urte hobetzearen mende baitago).

LABen ustez, bereziki kaltegarria idan daitekeen bertze neurri bat 400 langilerentzako irteera-planari buruzkoa da; izan ere, elementu hori hitzarmenean erregulatzeak neurri horren aurkako mobilizazioak baldintzatu edo bideraezin bihur ditzake etorkizunean, egin daitezkeen grebak legez kontrakoak izanen bailirateke.

LABek argi du zein izan den, zein den eta zein izanen den bere jarrera. Hura defenditzen ari da, eta, aurreakordio horren ondoren, defenditzen jarraituko du, edozein esparrutan.

CAFen 300 langile egon dira amiantoaren eraginpean, ekoizpena pertsonen osasunaren gainetik jartzen duen enpresa-kultura baten ondorioz

Enpresa-batzordearen deialdiari erantzunez, batzarra eta manifestazioa egin dituzte gaur Beasainen CAFeko langileek, eta argi hitz egin dute: “Ez, hau ez da istripua izan, ezta ustekabekoa ere. 300 langile baino gehiago amiantoaren eraginpean egon gara, ekoizpena pertsonen osasunaren gainetik jartzen duen enpresa-kultura baten ondorioz”.

Adierazi dute hori dela, hain zuzen ere, 2023. urtean 300 pertsona baino gehiago 2002. urteaz geroztik debekatuta dagoen produktu baten eraginpean egoteko arrazoi bakarra. Salatu dute CAFeko 60 langile baino gehiago hil direla amiantoaren ondorioz, baina benetan askoz gehiago izango direla seguraski.

CAFeko Zuzendaritzak adierazi du amiantoa kentzeko enpresak egindako lan-plana jarraitu eta Osalanek ezarritako protokoloak bete dituela. Baloiak kanpora. Baina prebentzioko ordezkarien iritziarekin kontra, CAFek erabaki zuen izugarri zikinak ikusten ziren nabeak langilez betetzea.

CAFek zaindu behar du bere langileen osasuna, eta, beraz, hain prozesu korapilatsuan zalantzarik txikienaren aurrean, zuhurtasun-printzipioa nagusitu behar zen. Non geratzen den hainbeste gorapaitutako “prebentzio kultura”?

Enpresak behin eta berriz esan du ahal duen guztia egin duela egoera aldatzeko, baina langileen ordezkariek argi dute zuzendaritzak neurri gehigarriak hartu baditu langile eta Enpresa Batzordearen presioagatik izan dela. Egoera honen hasieratik, enpresa-batzordeak bultzatu ditu neurri gehienak, eta horri esker esposaketa ez da handiagoa izan. Ez zuzendaritzaren jarrerak ez Osalanenak ez lukete gertatutakoa saihestuko.

Beraz, argi geratu da, halaber, administrazioak ezarritako protokoloek huts egin dutela eta ez dutela bermatzen amiantoa kentzea segurtasun osoz, ez CAFen ez beste edozein lekutan, ingurumen-neurketak egiteak ez baitu balio amiantoarekin kutsatutako inguruneak detektatzeko. Baina badirudi Osalanek ere ez duela kritikarik onartzen. Abuztuaren 25ean prebentzioko ordezkariek egoeraren berri emateko deia egin ondoren, astebete behar izan zuten enpresara joateko eta prebentzioko ordezkariekin biltzeko.

Horregatik guztiagatik, CAFeko langileek egoera horren aurrean erantzukizunak argitzea eskatu dute. Gertatutakoa saihestu zitekeen, eta honaino ekarri gaituzten erabakiak hartu dituztenek aurpegia eman behar luketela adierazi dute.

Era berean, 4DIBko 7- 8-9 nabeetan (azpikontratak barne) amiantoa kentzeko egoera horretan egon ziren pertsona guztiak amiantoaren eraginpean egon daitezkeen langileen zerrendan sartzea exijitu dute. Aurreko urteetan desamiantatzea egin den eremuetan egon diren langile guztiak zerrenda horretan sartzea ere eskatu dute.

Azkenik, enpresa-batzordeak eskerrak eman dizkie gaurko batzar eta mobilizazioan parte hartu duten langileei. Era berean, kaltetutako nabeetako langileek erakutsitako jarrera kritikoa nabarmendu dute, haien erreakzioa izan baitzen gerora gertatutakoari bide eman ziona. “CAFeko langileok eta enpresa batzordeak borrokarako erreferente izaten jarraitu behar dugu”, amaitu dute euren hitzartzea.

Palestinar herriaren suntsiketa eta okupazioa gelditzeko exijitu dugu sindikatuok

LAB sindikatuak, CCOO Euskadi, CCOO Nafarroa, LKN-CGT, EHNE, ESK, Etxalde, HIRU, eta Steilasekin batera, elkarretaratze bana egin du Iruñean eta Bilbon, palestinar herriari babesa adierazi eta Israelgo Estatuari suntsiketa amaitzeko eskatzeko.

Hala, Israeli bere hondamendi politika eta Palestinarren lurren okupazioari behingoagatik bukaera ematea exijitu diogu, egunotan osatu eta publiko egindako manifestuan jaso genuen bezala. Baldintza honetatik abiatuta, nazioarteko komunitatearen babesarekin elkarrizketa eta negoziazio bati bide ematea eskatzen dugu, Nazio Batuen ebazpenen errespetuan oinarrituko dena, eskualdean bakea eta egonkortasuna bermatuko duen irtenbide integral bat bermatuko duena eta Palestinar estatu baten zilegitasuna aitortuko duena, zeinak palestinarren bizitza duin baterako eskubidea bermatuko duen.

Bilboko hitzorduan Garbiñe Aranburu koordinatzaile orokorrak hartu du hitza LABen izenean, eta azaldu du gaur Iruñean zein Bilbon batutako eragileek palestinar sindikatuak sustatzen ari diren eskaerarekin bat egiten dutela. Izan ere, Israelek aktibatutako gerra-espirala eteteko nazioarteko elkartasunak duen garrantziaz mintzo dira.

“Azpimarratu behar dugu langile klaseari Israelek egingiko erasoak ez direla Gazako zerrendara mugatzen. Zisjordanian edota Israelgo Estatuaren baitan ere palestinar komunitatea eraso bortitzak pairatzen ari da, eta haien lanpostuetara doazen langile palestinarrak gupidagabe erailtzen dituzte”, adierazi du Aranburuk, gaurkoa Zisjordanian Greba Orokor eguna dela gogora ekartzeaz bat. Dena den, gaineratu du elkartasuna baino gehiago behar duela Palestinak, hau da, konponbidea behar duela: “Palestinar herriaren genozidioa gelditu beharra dago, eta bahitutako pertsonak askatu. Hemen gauden sindikatuok Israeli exijitzen diogu esterminio-estrategiarekin eta palestinar lurraldearen okupazioarekin behingoz amaitzeko”.

Gauzak horrela, elkarrizketa eta negoziazio prozesua aktibatzea premiazkoa dela uste dugu sindikatuok, betiere nazioarteko komunitatearen babespean eta Nazio Batuen ebazpenekiko errespetuan oinarrituta. “Gatazkarako konponbide integrala lortzeko beharrezkoa da Palestinak estatu propioa sortzeko duen eskubidea eta zilegitasuna onartzea; hau da, bizitza duina bermatu ahal izango duen estatu bat”, zehaztu du LABeko koordinatzaile orokorrak.

Hori guztia aintzat hartuta, gaurko elkarretaratzeekin bat egin dugun sindikatuok langileak deitu ditugu Gernika-Palestina herri ekimenak deituta Donostian egingo den manifestazioan parte hartzera.

Mecaner-eko enpresa-batzordeak konpromisoak eskatu dizkio Eusko Jaurlaritzari enpresaren enplegua eta jarduerari eusteko

Gaur, laugarren greba eguna egiten ari dira Mecaner-eko langileak, multinazionalak Urdulizgo lantegia itxi eta 148 langile kaleratzeko dituen asmoen aurrean. Gainera, enpresa-batzordea Eusko Jaurlaritzako Industria eta Trantsizio Energetikoko zuzendariarekin eta SPRIko Industria Garapeneko arduradunarekin batzartu da.

Bilera horretan, Mecaner-eko langileen egoera eta Stellantisen asmoak azaldu ditu enpresa batzordeak. Bertan, hainbat gai azpimarratu nahi izan ditu:

  • Enpresaren erabakia plan estrategiko baten barruan dago, deslokalizazio-prozesu bat egin eta Urdulizko lantegia itxi, helburu argi batekin: irabazi-marjinak handitu eta kostuak murriztu.
  • Mecaner enpresa bideragarria eta lehiakorra dela. Azken urtean, 606.000 euro irabazi ditu Mecanerrek, eta 16.000 milioi baino gehiago Stellantis taldeak.
  • Mecaner ixteak dakartzan ondorio negatiboak, lanekoak zein sozialak; zuzeneko eta zeharkako enplegua suntsitzea…
  • Stellantis taldeak EEE bat egin eta Urdulizko instalazioetatik alde egin nahi du. Hori dela eta, gobernuek ziurtatu behar dute jaso dituen diru laguntza publikoak itzuliko dituela. Gainera, jasangarritasun ekologiko eta sozialeko irizpideen araberako industria-birmoldaketari ekin behar diote, lanpostuak mantenduz.
  • Horregatik, Mecaner-eko enpresa-batzordeak eskaera zehatz bat egin du:
  • Instituzioek zeregin aktiboa izan dezaten eta Mecaner-en jarraipena ahalbidetuko duen irtenbide bat bilatzen parte har dezaten.
  • Enpresaren utzikeria eta zitalkeria ikusita, Mecanerreko langileek, kanpoko adituen laguntzarekin, txosten bat egin nahi dute, bideragarritasun-plan bat, lantegiaren ixteko aukeraren aurrean, alternatiba bat ekarriko duena, beti ere, ikuspegi ekosozialetik. Horregatik, txosten hori egiteko laguntza ekonomikoa eskatu diete, baita txosten horretan jasotako alternatibaren aurrean lankidetza eta babesa ere.

Langileek argi dute, ez dute onartuko inposatu nahi dieten etorkizun beltza. Gure industriaren desmantelamentu progresiboaren aurrean apurka, herri gisa borrokatzea eta erantzutea baino ez da geratzen.

Elizondoko zahar etxeko langileak publifikazioaren alde eta lanpostuak zein lan baldintza onak bermatzearen alde mobilizatuko dira

Elizondoko Francisco Joaquin Iriarte zahar etxea publifikatzeko Baztango Udalak eginiko urratsen aurka salaketa paratu du une honetan zerbitzu hori kudeatzen duen IDEA enpresak. Langileek kezkaz jaso dute albiste hori eta, LAB sindikatuarekin batera -bereak baitira Enpresa Batzordeko bederatzi delegatuak- elkarretaratzea deitu dute urriaren 20rako, Elizondon, zahar etxea publifikatzearen alde eta lanpostuak zein lan baldintza onak ziurtatzearen alde. Elkarretaratzea 18:00etan izanen da, herriko plazan.

Badira urte batzuk Elizondoko Francisco Joaquin Iriarte zahar etxeko langileek zahar etxearen publifikazioaren beharra mahai gainean jarri zutela eta Baztango Udalari bere nahia adierazi ziotela. Hori dela eta, Udalak zahar etxea publiko egiteko konpromisoa hartu zuen, eta horretarako sortu du Zaintza Lanak Baztan izeneko enpresa publikoa.

Zahar etxean egin beharreko obrak direla medio, eta IDEA enpresak prozesua aurrera eramateko paratzen zituen trabak ikusirik, Udalak enpresarekin kontratua eten eta azaroaren 1ean langileak enpresa publikoan subrogatzeko hautua egin zuen.

Hala ere, langileek harriduraz hartu dute enpresak urriaren 17an langile batzuei bidalitako mezua eta enpresak harturiko jarrera. Badirudi enpresak Udalak abiatutako kontratu etetea salatu duela, Udalak publifikazioaren bidean eman beharreko pausoak oztopatuz. Ondorioz, epailearen esku geldituko da azaroaren 1etik aurrera gertatuko dena, langileek IDEArekin jarraituko ote duten ala Zaintza Lanak Baztan enpresa publikoan sartuko ote diren.

Berria jaso ondotik, urriaren 18an, Elizondoko zahar etxeko langileek asanblada egin zuten, zahar etxean berean, eta ondorio hau atera zuten: “Berriz ere enpresa interesak lehenetsi dituzte egoiliar eta langile guztien gainetik”. Langileek pentsatzen dute zaintza lanen pribatizazioa bukatu behar dela, eta zahar etxea publifikatzearen alde egiten dute. “Langile publikoak garelako eta gure lanarekin etekinak atera nahi dituzten enpresak Elizondon ez ditugulako nahi, zahar etxeko langileak lanpostuak bermatu eta lan baldintza duinak bermatuko duen publifikazio prozesu baten aldekoak gara”.

Langileek hasieratik aldarrikatu dute publifikazioa, eta horretan segitzen dute. “IDEA Elizondotik kanpo nahi dugu eta, horregatik, prozesuan oztopoak jartzeari utzi behar dio”, erran dute. “Ez gaitzatela engaina, langileon ongizatearen gainetik beraien interes partikular eta ekonomikoak jarri dituzte bertze behin, eta horren adibide da azaroaren 1ean ematekoa den pausoa oztopatzeko egin duten salaketa”.

Zahar etxea lehenbailehen publifikatu behar dela uste dute langileek, eta haien lanpostuak zein lan baldintza duinak bermatzearen alde borrokatuko dira. Ildo horretan, elkarretaratzea eginen dute bihar, urriak 20, 18:00etan, Elizondoko plazan “zaintzak negozioa izaten jarraitu ez dezan, publifikazioaren alde, langile publikoak garelako eta zaintza sistema publiko komunitarioaren alde borrokatu behar dugulako”.

Dagoeneko lau dira 2023an Euskal Herrian altueratik erorita hil diren langileak

Joan zen astean Erandion lanean ari zela larriki zauritutako langilea hil egin da.

Reformas Maver enpresako 32 urteko langilea 4 metroko altueratik erori zen amianto egitura bat eraisten ari zela Erandion (Bizkaian). Hori dela eta, LABek samina eta elkartasuna adierazi die lankide, senide eta lagunei.

2023an dagoeneko 45 hildako eragin ditu kapitalismoak soilik lan istripuetan Euskal Herrian.

LABek jasotako lehen zantzuen arabera, badirudi erorketa gertatu zenean langileak ez zuela babeserako lotura sistemarik. Bereziki deigarria da amiantoa kentzeko prozedura baten baitan horrelako istripu bat izatea, prebentzio neurriak eta enpresariaren partetik ezarritako kontrola muturrekoa izan beharko litzatekeenean. Horrek erakusten du egun, prozesu arriskutsuenetan, araudirik zorrotzenak izanik ere, prebentzio araudia ez dela betetzen patronalak bitartekoak ipintzen ez dituelako. Langileek beren bizitzarekin ordaintzen dute hori.

LABek gogorarazi du oraingoa ez dela altueratik erorita hiltzen den lehen langilea: iaz 11 langile hil ziren arrazoi horrengatik, eta, aurten, hizpide dugun heriotzarekin dagoeneko 4 dira lan mota horretan zendutakoak.

Onartezina da horren maiz gertatzen den lan-istripu mota baten aurrean beharrezkoak diren bitartekoak ez jartzea. Agerikoa da Lan Ikuskaritzak, Osalanek eta Gobernuek ez dituztela jarduera horiek kontrolatu nahi. Horren atzean erabaki politiko bat dago.

Eraikuntzaren sektorean dauden lan baldintza txarrak salatu ditu LABek: lanaldi luzeak, azpikontratazioa, autonomo faltsuak, prestakuntzarik ez, prebentzio-baliabiderik ez… Prekaritatea, esplotazio-modu bat izateaz gain, laneko heriotzak eragiten dituen arrisku-faktorea da.

Argi dago konponbidea langileen presiotik eta mobilizaziotik etorriko dela, beren bizitza baita jokoan dagoena. Hala, datozen orduotan intersindikaletik deituko diren mobilizazioetan parte hartzeko gonbidapena luzatu du LABek.

Arrantzale baten heriotza ez traumatikoa atzo, Pasaiako itsas eremuan

Arrantzale bat arazo kardiobaskularren eraginez hil zen bere lanpostuan atzo, itsasoan lanean ziharduela. Azken urte hauetan nabarmen areagotzen ari den heriotza mota honek ere baditu laneko arriskuak eragile bezala. Geroz eta handiagoak diren lan kargak eta estresa faktore zuzenak dira, eta horien aurrean neurriak hartu behar dira lehenbailehen. Kontuan izan behar da iaz heriotzen %33 istripu kardiobaskularrek eraginak izan zirela, eta lan karga eta estres mailarik handiena duten lanpostuetan kopuruak nabarmen igotzen direla.

Hildako arrantzalearen ingurukoei samina eta elkartasuna adierazteaz gain, administrazioak arriskuak murrizteko neurri zehatzak hartu behar dituela azpimarratu du LABek.