2025-12-27
Blog Page 131

Langileen prekaritatea oinarri duen egoera sozioekonomikoa finkatzen ari da

Bizi baldintzen okertze estrukturala esparru ezberdinetan gauzatzen ari da, Ipar Hegoa fundazioak Ikusmiran argitalpenaren 18. alean jasotako datuek erakusten dutenez.

Euskal Herriko egoera soziekonomikoa aztergai izan duen 18. Ikusmiran kaleratu berri du Ipar Hegoa fundazioak. Azterketaren ondorio nagusia da langile klasearentzat prekarietateak zeharkatzen duen eredu ekonomikoa finkatzen ari dela, egiturazkoa bilakatzen eta denboran iraun dezan sendotzen.

“Ezegonkortasun handiko testuingurua da bizi duguna”, azaldu du ikasketa sindikaletarako fundazioko Edurne Larrañagak: “Interes geopolitikoek bultzatuta, munduko txoko ezberdinetan gerrak piztuta jarraitzen dute, herritarron bizitzak baldintzatuz. Aurreikuspen ekonomikoek hazkundea nahiko txikia, ezegonkorra edo hauskorra iragartzen dute, edozein gora beherek alda dezaketena”.

Datu makroekonomikoetan aurkezten zaigun hazkuntzak, kezkagarriak diren hainbat adierazle sozioekonomikoren hazkuntza dakarte, herritar zein langileriaren bizi baldintzak okertu eta langileriaren pobretzerako oinarri estrukturalak jartzen dituztenak. Kezkatzen gaituzten adierazleok Euskal Herriko ekonomia eredua finkatzen dute. Izan ere, langileen bizkar sortzen den aberastasuna gutxi batzuen poltsikoetan metatzen da. Kezkarako beste elementu bat da, Larrañagaren esanetan, hazkunde ekonomikoaren paradigmak ez duela naturarekiko harremana aztertzen edota eguneroko jarduera ekonomikoak naturan duen inpaktua neurtzen.

1) Hazkunde ekonomikoa ez dator bat herritarron bizi kalitatearen bilakaerarekin

  • Soldatek BPG-ean duten pisua nabarmen galdu da…
  • … aldiz, mozkinen pisuak gora egin du eta kapitala aberasten ari da.
  • Politika fiskalaren bidez, ez da aberastasuna birbanatzen eta langileak gara funts publikora gehien bideratzen dugunok. Soldaten garapena eta IRPFren garapena ia berbera izan den bitartean, kapital errenten irabazien maila berean ez da handitu sozietateen zerga.

2) Beraz, hazkunde ekonomikoa ez da eredu sozioekonomikoaren osasunaren adierazle.

  • Hazten ari den ekonomia eredua zerbitzuak sektorean oinarrituta dago. 2008.urtetik zerbitzuek BPGean duten pisua %6,24 handitu da, industriak zein eraikuntzak galera izan duten bitartean. Afiliaturiko langileen %73,43a zerbitzuak sektorean dago kokatua.
  • Natura zein herritarron ongizate zein bizi kalitatearentzat jasanezina den ekoizpen zein kontsumo eredua sustatzen du kapitalismoak. Euskal Herriko BEG isurketa biztanleko, mundu mailako balioak gainditzen ditu.

3) Ehun ekonomikoaren bilakaerak, ekonomia ereduaren aldaketaren norabidea zertzelatzen du: pribatizazioa eta lan baldintzen (soldaten) okertzea

  • 2012an baino 24.299 establezimendu gutxiago daude, tamainaren arabera igo diren bakarrak 200 soldatapekotik gorakoak izan direlarik.
  • Herri garapenarentzat gakoak diren sektoreetan establezimendu galera nabarmena egon da. Pribatizazio prozesuek edota zerbitzu publikoen kalitatearen galerak zerikusia izan dezakeelakoan, oinarrizko eskubideei loturiko establezimenduek egin dute nabarmen gora.
  • Zerbitzuak sektorea da lan baldintza prekarioak nagusitzen den sektorea, non afiliaturiko langileen gehiengoa bertan dagoen kokatua.

4) Enplegu prekarioa, lan merkaturako igarobidea egiten duten eta egoera zaurgarrian dauden herritarrentzat errezeta

  • Sortzen ari den enplegua prekarioa da. Aldizkako kontratu finkoak bikoiztu egin dira, esaterako. Ikusteke dago azken hilabetean behin behineko kontratuek izan duten igoera joera bilakatzen ote den.
  • Erregistratutako langabeziak gora egin du azken urtean, azkenaldiko joera kontrakoa izanik, eta langabezia tasak behera, baina kopuru absolutua ez da jaitsi.
  • Egoera zaurgarrian dauden langileek (25 urtetik beherako gazteak, emakumeak, langile migratuak…) prekarietate handiagoa dute: langabezia tasa altuagoak, lanaldi partzialak, aldizkako kontratu finkoak…

5) Herritarren arteko ezberdinkeriak gero eta sakonagoak dira, aberastasunaren birbanaketa orekaturik gabe

  • Energia-ekoizpen enpresa handien irabaziak handituz doaz, baina funts publikoetara ez dute gehiago bideratzen, ezta langileon soldatatara ere ez. Inflazio garaietan, non elektrizitate, gas edota besteko erregaien garestitzeak bizi unitateen gastua baldintzatzen ari den, elektrizitate-ekoizpen enpresa handiak izugarrizko irabazi garbiak lortzen ari dira, 2021.urtetik esponentzialki gorantz doazenak. Langileen soldatatara bideratzen duena, ordea, ez da irabazi garbietara bideratzen duenarekin inondik inora proportzionala.
    • IBERDROLAk %5,53 handitu zituen irabazi garbiak 2023.urtean. Fakturaturiko 100€ bakoitzeko, 5,6€ bideratzen ditu langileen soldata ordaintzeko eta kopuru bikoitza dira irabazi garbiak. 2021 eta 2023 urteen artean %23,43 handitu zituen Iberdrolak irabazi garbiak, inflazioarekin negozioa eginez, herritarron elektrizitate fakturen garestitzearen ondorioz
  • HEHaren presio fiskala handitzea posiblea da, zerga politikaren iruzurrak gaindituz (legea betez), herritarrok gehiago ordaindu gabe, enpresa handiei dagozkien zergak ordainduko balituzkete. Izan ere, Hego Euskal Herriko presio fiskala, Europar Batasunekoa baino 8,6 puntu baxuagoa da.

6) Bizitzaren garestitzeak zuzenean eragiten dio egoera zaurgarrian dauden herritarrei. 2023.urtean Hego Euskal Herrian 457.129 herritar zeuden pobrezia eta bazterketa sozialerako arriskuan

  • Oinarrizko elikagai eta edari ez-alkoholdunen prezioak gora egiten jarraitzen du eta KPI orokorra baino altuagoa da.
  • Gero eta herritar gehiago daude egoera zaurgarrian, “aurreikusi gabeko gastuei aurre egiteko ezintasunarekin” EAE zein Nafarroa Garaian.
  • EAE-n mantenu pobreziak gora egin du %28,07 2008.urtetik. Bestetik, biztanleria pobreenaren bataz besteko diru sarrerak %15,4 jaitsi ziren 2022an, aberatsena den biztanleriaren batezbesteko diru sarrerak %4,2a jaitsi diren bitartean. Bi datuok erakusten digute zaurgarritasun egoerek herritarren artean izaniko zabalpena.

7) Ibilgailu pribatuarekiko menpekotasun sozial eta ekonomikoa sortzen duen mugikortasun eredua nagusi Euskal Herrian, garraioa izanik BEG isurketa gehien sortzen duen sektoreka.

  • Nafarroa Garaian, BEG isurketak %12 igo dira. EAE, aldiz, %15a jaitsi arren, legeak aurreikusitakoa betetzetik urrun kokatzen da (2023rako %32ko BEG isurketen murrizketa).
  • BEG isurketa gehien egiten duen jarduera sektorea garraioa da. Bada, EAEn 2008.urtetik garraioak sortzen dituen BEG isurketak nabarmen igo dira.

EH Bildu eta Sumar alderdiei kongresuan emendakina aurkezteko eskatu diegu, sektore publikoko soldata eta enplegua EAEn negoziatu daitezen

Estatuko azken hauteskundeetan EAEn ordezkaritza lortu zuten alderdi politiko guztiei sindikatuek egindako gonbidapenaren ondorioz egin dira gaurko bilerak. Gainerako alderdi politikoek gonbidapena ez onartzea edo erantzun ere ez egitea erabaki dute.

Gaur, Bilbon, LAB, ELA, CCOO, STEILAS eta ESK sindikatuek deitutako aldebiko bilerak egin dira, Madrilgo Diputatuen Kongresurako deitutako azken hauteskundeetan EAEn ordezkaritza lortu zuten alderdi politikoekin. EH Bilduko eta SUMAReko ordezkariek parte hartu dute aldebiko bileretan. EAJ-PNVk gonbidapenari uko eginez erantzun duen bitartean, PODEMOS, PP eta PSEk erantzun ere ez dute egin.

Bilera horietan, sindikatuok EAEko sektore publikoko azken greba-egunetik hartutako erabakiei eta egoerari buruzko irakurketa helarazi diegu. Gainera, gonbite bat egin diegu bi alderdi politikoei: Madrilgo Diputatuen kongresuan zuzenketa edo emendakin bat
aurkezteko. Emendakina onartuz gero, gure herrialdean euskal sektore publikoko 150.000 langile baino gehiagoren enplegua eta soldata hemen erabakitzea ahalbidetuko litzateke.

Sindikatuok EH Bildu eta SUMAR alderdiei eskatu diegu euren botoak Madrilen erabil ditzatela sektore publikoko langileen lan-baldintzak hemen negoziatu ahal izateko. Hamarkada bat baino gehiago da Madrilek, aurrekontu legeen edo antzeko legeen bidez, esparru publikoko sektore guztietako soldaten eta enpleguaren arloko negoziazio kolektiboari betoa jartzen diola. Bada, sindikatuok bi alderdi horiei eskatu diegu beto hori ez dezatela normaltzat jo eta ez dezatela sustatu (kasu honetan Sumarrek egin bezala). Autogobernua defendatzeko eta beraien botoak erabiltzeko eskatu diegu, bereziki baliotsuak diren une honetan, gure sektore publikoaren soldata eta enplegu-beharrak hemen negoziatzeko, 80ko eta 90eko hamarkadetan egiten zen bezala. Borondate politikoa baldin badago, posible da.

Bestalde, bilerara etortzeko gonbidapenari uko egin dioten alderdiei aipaturiko emendakina bidaliko diegu. Eta emendakinarekin batera, alderdi politiko horiekin biltzeko borondatea berretsi dugu, eta hala egiteko gonbidapena luzatuko diegu, nahi duten formatuan eta lekuan biltzeko borondatea adieraziz, helburu argi batekin: alderdi politiko horiek euskal sektore publikoko lan-baldintzak eta enplegua gure herrian erabakitzeko aldarrikapena bere egin dezatela eta beraien botoak ere erabil ditzatela autogobernua defendatzeko eta betoarekin amaitzeko.

Azkenik, sindikatuok elkarretaratzeak egingo ditugu maiatzaren 27an. Bata EUDELen aurrean izango da, 10:30ean, eta bestea Eusko Jaurlaritzaren aurrean, 11:30ean. Hala, euskal erakundeei eskatuko diegu Espainiako Gobernuaren azpiordezkaritza huts gisa funtzionatzeari utz diezaiotela, beren eskumenak erabil ditzatela, zerbitzu publikoak indartu ditzatela, pribatizazioak alde batera utz ditzatela, enplegu publikoa sor eta finka dezatela eta euskal herritarrei kalitatezko zerbitzu publiko unibertsalak bermatzen dizkieten langile publikoen lan-baldintzak hobetu ditzatela.

Rafahko sarraskiaren eta palestinar herriaren aurkako genozidioaren aurka atera gara kalera

Eguerdian elkarretaratze jendetsuak egin ditugu Hego Euskal Herriko hiriburuetan, S.O.S. Rafah. Genozidioa STOP lelopean, gehiengo sindikal zabalak deituta.

LAB, ELA, CCOO EUSKADI, CCOO NAFARROA, UGT EUSKADI ,ESK, CGT LKN, STEILAS, SOLIDARI, EHNE NAFARROA, ETXALDE eta HIRU sindikatuok egin dugu deialdi bateratua, Israelen giza-eskubideen urraketak berehala gerarazi behar direla exijitzea xede izan duena.

LABen izenean Garbiñe Aranburu eta Igor Arroyo koordinatzaile orokorrek hartu dute hitza Bilbon eta Iruñean, hurrenez hurren. Bada, nabarmendu nahi izan dute egoeraren larritasunaren aurrean ia sindikatu guztiok bat egin izana: “Ados jarri gara Israelen barrabaskeria hau amai dadila eskatzeko; ados jarri gara Palestinan gauzatzen ari den okupazio ilegalari amaiera jarri behar zaiola eskatzeko”.

Hala, Israelen inpunitatearekin bukatu beharra azpimarratu dute koordinatzaileek, baita armak bidaltzeari utzi egin behar zaiola ere. “Euskal instituzioei eta patronalari eskatzen diegu eten ditzatela Israelekin dituzten harreman komertzial, ekonomiko eta bestelakoak”. Hala, mobilizatzen jarraitzeko asmoa iragarri dute LABeko koordinatzaile orokorrek, eta langileei dei egin diete protesta ekimenetan parte hartzeko.

Hiriburuetan ez ezik, hainbat eta hainbat lantokitan ere mobilizatu gara gaurko egunez Palestinari elkartasuna adierazteko asmoz.

Lantegiz lantegi zabaldu dugu Palestinan genozidioa geldiarazteko aldarria

S.O.S. Rafah, genozidioa STOP lelopean gaurko deitutako ekimenen baitan, Euskal Herriko hainbat eta hainbat lan-zentrotan palestinar herritarrekiko elkartasuna zabaldu eta Israelek aurrera daraman genozidio ankerra berehala geldiarazteko exijitu dugu.

Palestinako sindikatuek eginiko eskakizunei jarraikiz, langileok Palestinarekin gaudela erakusteko ekimena izan da gaurkoa, milaka palestinar beren herri eta etxeetatik bortizki kanporatu zituen Nakbaren 76. urteurrenaren aste berean eta Rafahko erasoaldian Israelen asmo genozidak bere gordinenean ikusten ari garen honetan.

Bada, lantegietan elkartasuna erakusteaz gain, gaur eguerdian Hego Euskal Herriko hiriburuetan mobilizazioak egingo ditugu gehiengo sindikalarekin batera, bortizkeria eta giza-eskubideen aurkako urraketa larria deitoratzen dugula erakutsi eta Israelek sarraskia gelditu behar duela ozen oihukatzeko.

Langileek baztertu egin dute Bilbobusen UGTk, CCOOk eta USOk babestutako aurreakordio eskasa eta borrokari berrekin diogu

Aldarrikapen funtsezkoetakoa zena ere ez zuen jasotzen asteon iragarritako aurreakordioak, hau da, soldatak KPIari lotzearena. Hala, erabakia atzo langileen asanbladara eraman ostean, aurreakordioari ezezkoa eman zioten langileek (287 boto ezezkoaren alde; 249 baiezkoaren alde). Hala, batzordearen gehiengoaren iruzurrari gailendu gatzaizkio langileok.

LABetik eskerrak eman nahi dizkiegu Bilbobuseko langileei, batzarrera etorri eta babesa eman digutenei, ezetz bozkatu dutenei: ez gure etorkizuna hipotekatzeari, ez gure baldintza historikoei uko egiteari, ez enpresaren, udalaren eta gehiengo sindikalaren xantaien aurrean amore emateari.

Ezezko hori, aldi berean, baiezkoa ere bada: bai mehatxurik eta gezurrik gabe negoziatzeari, bai langile guztientzako baldintza duinei, bai gure erosteko ahalmenari eusteari, bai prekarizatutako kolektiboei amaiera emateari, bai enpresak eskubideak murrizten dizkigunean beste alde batera begiratzeari uzteari, bai honi buelta emateari.

Egoera ikusita, gaur, maiatzak 17, goizean goiz plenoa egin da, eta bertan beren karguetatik dimisioa eman dute enpresa batzordeko presidenteak, idazkariak, diruzainak eta autobus-lineen batzordeko idazkariak. Hala, orain, hurrenez hurren, ELAk (presidentetza eta idazkaritza), ESKk eta LABek beteko ditugu kargu horiek. Hala ere, salatu behar dugu orain artekoek karguetatik bai, baina batzordetik ez dutela dimisiorik eman; horrenbestez, gehiengoa UGT-CCOO-USOk izaten jarraituko du; ondorioz, guztia baldintzatzen segi ahal izango dute, ikusi berri dugun arren langileen borondatea bestelakoa dela.

Gauzak horrela, eta aurreakordio eskasa baztertuta, gaurtik aurrera grebari berrekin diogu eta langileei nahiz herritarrei gonbita luzatzen diegu etorriko diren mobilizazioetan parte har dezaten.

Haur eskolek euskaraz izan behar dutela aldarrikatu dugu Iruñeko kaleetan

Eman haizea euskarari lelopean egingiko mobilizazioan parte hartu dugu LAB sindikatuko kideok. Iruñeko hainbat auzotako gurasoek bultzatutako ekimena izan da, hasiera-hasieratik haurrak euskaraz eskolatzeko eskubidea aldarrikatzea xede izan duena.

Gaurkoan ez ezik, eskakizun hori hainbatetan egin izan dugu, gure hizkuntzaren normalizazio prozesuaren baitan funtsezkotzat baitugu ume txikiak euskaraz hezteko baldintzak bermatzea. Gure helburua auzo guztietan haur eskolak euskaraz izatea da, eta norabide horretan segiko dugu lanean.

Gainera, gaurko mobilizazioan nabarmendu dugunaren ildotik, euskaldunok eta seme-alabak euskaraz hezi nahi ditugunok ere bizi-kalitatea merezi dugu, gure etxeko txikiek haurreskolan euskara jaso dezaten hiri osoa zeharkatzen ibili gabe.

Hala, gaurko ekimenaren bidez udal arduradunei eskatu diegu ahalbidetu dezatela auzo guztietako bizilagunek euskarazko haurreskoletarako sarbidea izatea beren bizilekuan bertan. Izan ere, euskarari buruzko udal ordenantzak berak jasotzen du “ahalik eta modurik hoberenean” bermatu behar dela gurasoek euren seme-alabentzako hizkuntza eredua hautatzeko duten eskubidea.

Horrenbestez, agendan lehentasun gisa gai hau sartu eta datorren ikasturteko matrikulazioari begira lanean hasteko eskaria plazaratu dugu gaur Nafarroako hiriburuan.

Herritar nahiz langileen osasuna babestu eta enpleguari eutsiko dion irtenbide integrala eskatzen dugu Profersarako

Trantsizio ekosozialaren aldeko apustuan berresten gara, ekoizpen-ereduaren jasangarritasuna, ingurumena eta bizitzen zaintza uztartuko dituena, enplegua eta lan-baldintzak mantenduz.

LAB sindikatutik, beste behin ere, adierazten dugu kezkatuta gaudela Agaleus Taldeko Profersa eta Sader lantegien kokapenarekin eta kokapen honek Zorrotza auzoko bizilagunekin sortu duten gatazka historikoarekin.

Egoerari ikuspegi integral batetik helduz, beti defendatu izan dugu planta biak industria-eremu batera lekualdatzearen beharra, modu ordenatuan eta lanpostuak mantenduz. Horrek, baina, ezin du arazoaren lekualdatze hutsa ekarri; aldiz, produkzio-eredu jasangarri baterako igarobidea bultzatzeko balio izan behar du, bi lantegietako langileen lanpostu guztiak bermatuz. Zorrotza auzoko bizilagunek beren bizitza garatzeko duten eskubidea aldarrikatzen du sindikatuak, bi lantegiek eragin ditzazketen arriskuen eraginpean egon gabe.

Era berean, langileen lan-osasunerako eskubidea aldarrikatzen dugu, hau da, lan-ingurune seguruan lan egiteko eskubidea, haien osotasun fisiko eta mentalaren gain eragin negatiboa izango duten emisio edo istripurik gabe. Horretarako beharrezkoa da eragin horren pean dauden eta auzian inplikatuta dauden eragile guztien arteko lankidetza eta akordioa: auzo-elkarteena, langileena – auzoko eta eskualdeko bizilagunak ere badirenena –, lantegien jabe den enpresarena eta erakundeena: Bilboko Udala, Bizkaiko Foru Aldundia eta Eusko Jaurlaritzarena, alegia. Bakoitzak bere erantzukizunari heldu behar dio dauzkan eskumenekin.

Urte asko igaro dira lantegiak martxan jarri zirenetik, eta lankidetza hori egon ez denez, etengabeko arriskua eragin du bizilagunengan, eta etengabeko ziurgabetasuna langileen enpleguaren etorkizunari dagokionez. Enpresa jabeak bi lantegien ekoizpena ustiatzen jarraitu du udalarekin hitzarmen ekonomiko bat negoziatzen zuen bitartean. Hitzarmen horren arabera, ongarriak ekoizten dituen Profersa enpresaren jarduera etengo zuen, ekoizteko planta itxiz eta Sader lantegiarentzat kokapen berri bat bilatuz, Profersako langileen enpleguari eusteko inolako konpromisorik gabe.

Erakundeen aldetik, Eusko Jaurlaritzak, industriaren esparruan duen erantzukizunari heldu eta ekoizpena lekualdatu eta egokitzeko prozesu ordenatu bat bultzatu beharrean, Bilboko Udalak jokatutako rolera mugatu du bere ardura, funtzio partzial eta erabat administratibo bat betez. Horrek agerian uzten du instituzioen inprobisazioa, baita egungo egoerak eskatzen duen EAEko idustria-sare ekosozialaren Egokitzapenerako eta Trantsiziorako Planik eza ere.

LAB sindikatuan uste dugu garaiz gabiltzala irtenbide partekatu bat bilatzeko, zeinetan alde guztiak onurak jasoko dituzten elkarlaneko ariketa horretatik, langileen protagonismoa oinarri hartuta, lantegiak beste kokapen batera eramateko prozesu baten bidez, enplegua bermatuz eta Zorrotzako bizilagunek auzo bizigarri batean bizitzeko duten eskubidea aitortuz, beren osasunerako arriskurik gabe.

Hori guztia dela eta, Eusko Jaurlaritzako Industria eta Ingurumen Sailarekin berehalako bilera bat eskatuko dugu, gai horiei guztiei aurrez aurre eta modu integralean heltzeko, eta ez dugu baztertzen gainerako erakundeekin ere hala egitea.

Imarkoaingo Garraioaren Hirian mobilizatu gara, istripuan hildako azken garraiolaria gogoratzeko eta laneko ezbehar kopuru handia salatzeko

LAB, Hiru, CGT-LKN, Steilas, ESK eta EHNE sindikatuetako hainbat kidek elkarretaratzea egin dugu gaur goizean Imarkoaingo Garraioaren Hirian, ANET Nafarroako garraio-enpresen elkartearen aitzinean, “Lan istripu gehiagorik ez; prekaritateak hiltzen du” lemapean, Nafarroako errepideetan gertatzen den ezbehar kopuru handia salatzeko eta astelehenean Ejea de los Caballerosen (Zaragoza, Espainia) hildako garraiolari nafarra gogoratzeko. Aurten 9 langile nafar hil dira lan istripuan, lanean edo lanerako bidean, eta horietako 7ren heriotzek errepidearekin izan dute lotura.

2024. urtea bereziki tragikoa izaten ari da Euskal Herrian, errepideko istripu hilgarriei dagokienez. Dagoeneko 23 langile hil dira, eta horietako 8 garraiolariak ziren. Hildako garraiolarien batez bertzeko tragikoan, hilabete bakoitzeko heriotz bat izaten da normalean. Baina aurten ia bi garraiolari hiltzen ari dira hilero.

LAB, CGT-LKN, Steilas, ESK, Hiru eta EHNE sindikatuok behin eta berriz salatu izan dugu lan baldintza prekarioak daudela ezbehar horien gibelean. Alde batetik, patronalak laneko arriskuei aurrea hartzeko arauak ez betetzea dago, langileen bizitza eta osasunaren gainetik irabaziak eta mozkinak lehenesten baitituzte. Bertzalde, Administrazioaren utzikeria dago, ez baitu neurririk hartzen eta ez baititu beharrezko baliabideak paratzen enpresek prebentzio-arau horiek bete ditzaten: ez dago ikuskatzaile nahikorik, eta arau-hausteak ez dira zigortzen.

Nafarroak, berez, badu lan istripuen tasa handia –Espainiar estatuan, bakarrik Balear Uharteek gainditzen dute Nafarroa–. Baina, gainera, errekor negatiboak ari da hausten errepidearekin loturiko istripu hilgarriei dagokienez. 2024an, hildako bederatzi nafar langileetatik, zazpiren heriotzek errepidearekin izan dute lotura. LAB, Hiru, CGT, Steilas, ESK eta EHNE-Etxaldek, urtarrilaren 23ko prentsaurrekoan ohartarazi genuen Nafarroako errepideetan gero eta lan istripu gehiago izaten ari zirela. Apirilaren 25ean ere protesta ikusgarria egin genuen Gazteluko plazan, trafiko-istripu bat simulatuz. Bi kasuetan, Nafarroako agintariei eskatu genien «berehalako neurriak har ditzatela joan-etorrien kopuru handia murrizteko», etxetik lan egiteko aukera emanez, enpresetan mugikortasun-planak aktibatuz eta Nafarroako errepideen eta garraio publikoaren egoera optimizatuz.

Garraio sektorean gertatzen diren heriotzak, merkantzien sektorean bereziki, sektorearen lan baldintza prekarioekin zuzenean loturik daude. Malgutasun handiko sektorea da, eta lan erritmo handiegia du. Horrek, bertzeak bertze, 11 ordu arteko lanaldiak eragiten ditu egunean, hitzarmen bidez itundutako urteko lanaldiak baino askoz gehiago. Hitzarmen hori, gainera, izoztua dago 2008tik, soldata bezala.

Hildako garraiolarien adin handia ere aipatu behar da. Ia hildako guztiek 50 urte baino gehiago zituzten, eta gehienak 60 urte inguru. Urtarrilaren 17an 59 urteko garraiolari bat hil zen Cadreitan; apirilaren 14an bertze bat, 59 urteko nafarra, Lleidan (Herrialde katalanak); apirilaren 22an, 58 urteko bertze bat, Arren; eta azkena, 51 urteko nafarra, Ejean. Horiek guztiak 50 urtetik goitikoak ziren. Hortik heldu da Hiru sindikatuaren aldarrikapen historikoa, Administrazioak onar dezan garraiolarien erretiro aurreratua, eta, era berean, kontuan har dezan zenbat gaitz kardiobaskular dauden sektorean laneko arriskuak prebenitzeko planak finkatzerakoan.

Sektorea zahartzen ari da, ez dago erreleborik, gazteak ez baitira garraioan hasten lan baldintzak ez direlako duinak. Eta horrek arriskuan jartzen du garraiolarien eta errepideko gainontzeko erabiltzaileen segurtasuna; izan ere, adin batetik aurrera, konortea galtzeko eta bihotzekoa edo istripua izateko arrisku handiagoa dago.

Datozen egunotan euskararen alde deituriko mobilizazioetan parte hartzera deitzen ditugu langileak

Euskararen aurkako oldarraldi betean aurkitzen garen honetan, euskaltzaleok euskararen eta gure hizkuntza-eskubideen defentsan irmo azaltzeko prest gaudela argi adieraziko dugu egun hauetan. Oldarraldiak askotariko aurpegiak ditu: epai judizialak, hizkuntza-politika kamustuak eta gero eta anbiziorik gabekoagoak, diskurtso mediatiko-ideologikoak…

Une kezkagarrian aurkitzen da euskararen normalizazio-prozesua. Une erabakigarrian. Euskalduntze prozesuan euskalgintzak eta LAB bezalako eragile euskaltzaleok aldarrikatzen dugun jauzia eman ezean, azken hamarkadatan aurreratutako guztia galzorian jauzteko arriskua agerikoa da. Oldarraldi eta eraso horiei aurre egiteko, ez da aski lortu duguna defendatzearekin, bertan goxo geratzea atzerantz egitea da. Horregatik, kalera atera eta euskarari bultzada berria emango dion hizkuntza-politika egokia aldarrikatzeko unea da eta beharra dugu euskaltzaleok. Ikasleak euskaldunduko dituen euskarazko hezkuntzaren alde, nagusiki euskaraz izango den eta euskal kulturaren hedapenerako lagungarri izango den euskal hedabide publikoen alde, eta, euskararen arnasgune diren udalerri euskaldunen babes eta hedapenaren alde ozen aldarrikatzeko unea dugu. Beraz, LAB sindikatutik euskal langileak eta euskaltzaleak orokorrean dei egiten ditugu egun hauetarako deituak dauden deialdietan parte hartzera.

Hona deialdi horiek:

– Osteguna 16, Haur Eskolak Euskaraz Iruñean, 18:00etan Sarasaten, Iruñeko euskalgintzak deitua.

– Ostirala 17, Azterketak Euskaraz!, Euskal Herri osoari mobilizatzeko deia Etxepareko Ikasle Asanbladak luzatua.

– Larunbata 18, Aldatu Gidoia Euskararen Alde, mobilizazioa EITBn euskarak eta euskal kulturak dagokien tokia izan dezaten, 17:30ean Gasteizko Foru Plazan.

– Larunbata 18 Udalerri Euskaldunen eguna, UEMAk antolatua Lesakan.