Hoy se ha publicado en el BOPV el Decreto por el que se crea el órgano para la inaplicación de los convenios.LAB critica duramente este decreto entre otras razones porque se limita a desarrollas en nuestro ámbito la reforma laboral de Madrid y socava el valor de la negociacion colectiva.
LABen ustez, erreformak alde batera utzi eta bide propio bat egiteko momentua da
Lan erreformaren ondorioak, batez ere uztailaren 7tik aurrera, oso larriak izaten ari dira. Bitarteko paregabea da negoziazio kolektiborako eskubidea ezeztatu, lan harremanak desarautu, enplegua suntsitu, soldatak murriztu eta pobrezia areagotzeko. Lehiakortasunaren izenean, lan kostuak murriztu eta patronalaren irabaziak bermatzeko tresna legala da erreforma.
Lan erreformaren ondorioak, batez ere uztailaren 7tik aurrera, oso larriak izaten ari dira. Bitarteko paregabea da negoziazio kolektiborako eskubidea ezeztatu, lan harremanak desarautu, enplegua suntsitu, soldatak murriztu eta pobrezia areagotzeko. Lehiakortasunaren izenean, lan kostuak murriztu eta patronalaren irabaziak bermatzeko tresna legala da erreforma.
Madriletik inposatu zaigun lan erreformaren bidetik ez dago ekonomiaren suspertzerik, ez dago horretarako egina. Enpresek merkatu arazoak dituzte, finantza arazoak, energia kostua altuek sortzen dizkien arazoak etab. Arazo horiei aurre egiteko eredu ekonomikoaren aldeko apustua egin ordez, langileen kontura kapitalaren interesak bermatzeko bitarteko bilakatu dute erreforma.
Eredu hori da, hemengo patronalak ere aplikatu nahi duena. Erreforma eskutan negoziazio kolektiboari uko egin eta ofentsiba mediatiko bati ekin diote soldatak eta lan baldintzak kaskartzen jarraitzeko. Presio lobby bat dira, lan kostuen eztabaida modu interesatuan zabaltzen ari dira. Ondoren Adegi edota Cebekek soldatak ez igotzeko eta lanaldia handitzeko berriki egin dituzten gomendioak justifikatzeko asmoz.
Honekin batera lan harreman eredu berri baten beharraz hitz egin dute. Adegi honetan ere aitzindari da. Gaur aurkeztu du, berria bailitzan, oso zaharra den eredua. Lan araudiaren aurreko egoera itzultzen gaituen eredua da hain zuzen ere, mehatxuan, inpunitatean, norbanakoan oinarritzen den eredu bat ezarri nahi dute. Langileen babes kolektiborako aukerak mugatu eta banan banako “negoziazioak” bultzatu nahi dituzte. Erabateko aldebakartasuna izango duen eta inposaketan oinarrituko den eredu baten alde egin du.
Guzti hau, erantzukizun ariketa batez mozorrotu nahi dute gainera. Langileen gehiengoari lan baldintzak mantentzen zaizkiela lotsarik gabe esaten duten bitartean lan harremanak erasotzeko determinazio argia dute: hitzarmenak berritu gabe daude, soldatak izoztuta edota murrizteko saiakera zuzena egiten ari dira hainbat enpresetan, lanaldia luzatu nahi dute etab. Kontratazio berrien kasuan erasoa are nabarmenagoa da gainera.
Denbora kontua baino ez da, hori da kudeatzen ari direna, egun batetik bestera egin ordez abiadura azkartu edo moteldu beraien interesen arabera kudeatzen ari dira. Konfliktibitatea kudeatzeko modua ere bada, modu honetan egitea.
LABek bat egiten du lan harreman eredu berri bat eraiki behar dela esaterakoan. Baina nolako eredua? Negoziazio kolektiborako eskubidea eta enplegu duina bermatuko duen ereduaren alde egiten dugu. Horrela egiten ez badugu langabeziak gora egiten jarraituko du, pobrezia izugarri areagotu da eta herri honetako ekonomiak suntsitzen jarraituko du. Eredu ekonomikoa eta lan han harreman eredua guztiz lotuak dauden eztabaidak dira.
Gure ekonomiak ez du lan kostuen arazorik. Gure ekoizpen ereduak ezaugarri propioak ditu. Horiek babestu, bultzatu eta probestuz, ekonomia sustatu nahi bada, ekonomiaren lehiakortasuna ezin da etengabeko lan kostuen murrizketan bilatu. Ezin da industrian oinarritua dagoen eredu ekonomikoa babestu inbertsiorik egin gabe, balio erantsian lehiatzeko erabaki estrategikorik hartu gabe, lan harreman eredu prekarioan oinarrituta. Horrela, gutxi batzuek dibidendoak izango dituzte motzera eta enpresak ixten jarraituko dute.
Egoeraren larritasunak agerian uzten du herri honetako langileen eskubideak eta ekonomia babestuko duen eredua zein izan behar den eztabaidatzeko unea dela. Bidegurutze batean gaude eta bertoko eragileen artean egin beharreko eztabaida da.
LABen ustez, erreformak alde batera utzi eta bide propio bat egiteko momentua da. Enplegu duina bermatu eta krisitik ateratzeko aukera emango digun eredu ekonomiko eta sozial berria, eredu propioa eraiki behar dugu.
Gogoeta hau eta eztabaida hauei ekiteko eskaintza egin diegu patrronal zein instituzio desberdinei. Korapilo hauek askatzea egun batetik bestera ezinezkoa dela jakitun, trantsitzio fase bat antolatzeko prestutasuna ere azaldu dugu eta horretarako negoziazio kolektiboaren blokeoari irtenbide bat emateko eskatu. Ikusi genuen zein izan zen CONFEBASKen erantzuna uztailaren 5ean.
Herri honek ez du horrelako patronala merezi, ezin zaio ez babes sozial ez politikorik ere eskaini. Horregatik, LABek euren asmoei aurre egiteko borrokan jarraituko du:
• lantokietan, negoziazio kolektiborako eskubidearen eta langileen lan baldintzen alde eginez
• eta eremu politikoan, arduradun politikoak interpelatzen jarraituz, berriro ere bi parlamentuetara iniziatiba berriak eramango ditugu.
{module[111]}
Continuan las movilizaciones de la plantilla de Gebisa (A8)
La plantilla de GEBISA, concesionaria que gestiona la A8 en Bizkaia, continua con las movilizaciones para exigir a la empresa y a la Diputación Foral de Bizkaia, la defensa de los puestos de trabajo y las condiciones de trabajo.
LABek ez dio zilegitasunik aitortzen grafikagintzako estatu mailako negoziaziazio mahaiari
Negoziazio kolektiboa euskal esparruaren oinarrizko zutabe da, eta azken lan erreformak berau suntsitu duen arte, negoziazio kolektiboaren egitura herrialdeko hitzarmenen inguruan eraiki da nagusiki. Hitzarmen horien alde egiten du apustu LABek eta zentzu honetan grafikagintza sektoreko estatuko batzorde negoziatzailearen idazkaritzari jakinarazi diogu ez dugula parte hartuko ez mahaiaren osaketan ezta estatun mailako hitzarmenaren negoziazioan ere.
Remolcadores Ibaizabal deja de aplicar el convenio de empresa y modifica sustancialmente las condiciones laborales de los trabajadores embarcados
Desde el 1 de enero las condiciones laborales de la plantilla embarcada en los remolcadores que dan asistencia al puerto y ría de Bilbao se regirán por el convenio colectivo de Tráfico Interior del Puerto y Ría de Bilbao. Este convenio sectorial lleva sin actualizarse en su contenido desde el año 1998 aunque contiene una claúsula de ultraactividad que lo renueva año a año con los incrementos de IPC si no median denuncia ninguna de las partes sobre el convenio.
Ainhoa Etxaide: “Estatuak ezarri nahi duen etsipenaren gainetik aurrera egiten ari gara”
LAB sindikatuak EPPKko bitartekarien atxiloketak salatu, indarrean dagoen espetxe politikaren porrota bistakoa dela adierazi eta Konponbidea eta pakea eraikitzeko bidean lankidetzaren garrantzia azpimaratzeko prentsaurrekoa eskaini du gaur Donostian.
Normalizazio politikoa eskutzeko presoen auzia konpondu behar dela esan du LABeko idazkari nagusiak, "bostehun preso politiko dituen herri batean" beste biderik ez baitago. Zentzu honetan, eta PPren estrategiari begira, oztopoak jartzea premieazko duela aipatu du.
2014a dispertsioarekin amaitzeko urtea da
Etxeratek pasadan astean egindako adierazpenekin bat eginez, Etxaidek 2014a dispertsioarekin amaitzeko urtea izan behar dela esan du, lehen urrats bezala presoen euskal herriratzea izan beharko duelarik ondoren akordio politikoen bidez eman behar den kaleratzeari bide emateko.
LABek gaurko espetxe politikarekin ezin dela konponbidean eta bakean aurrera egin eta premiazkoena espetxe politika aldatzea dela adierazi du. Honetarako, sindikatuak eta zalantzarik gabe, larunbateko mobilizazioak markatzen duela bidea esan du.
Eremu politikoari deia
Etxaidek eremu politikoari bai gatazkaren ondorioak gainditzeko, baita Euskal Herriak dituen arazo politiko nagusiak konpontzeko ere -horien artean Erabakitzeko Eskubidea- akordioak eraikitzeko deia luzatu dio; "Konponbidea eta pakea eraikitzeko bidean lankidetza nagusitzea bide baten emaitza" izango baita LABen ustez.
Mobilizazioaren balioari garrantzia kendu nahian Fernadez Diaz gezurretan ari dela salatu du Ainhoa Etxaidek: "aldaketa sozial eta politiko nagusiak beti etorri dira mobilizazioaren eta herriaren borrokaren ondorioz". Eta gaineratu du Euskal herrian konponbidea eta bakea eraikitzeko prozesu honen oinarria eta protagonista nagusiak euskal herritarrak garela. LABek norabide honetan lanean jarraituko konpromisoa berretsi du.
Zentzu honetan bi hitzordu finkatu ditu datozen asteetarako:
Urtarrilaren 23an manifestazioaDonostiako Gobernu Zibilaren aurrean “utzi bakean, Euskal Herriak du hitza eta erabakia” lelopean.
Urtarrilaren 29an Euskal Preso Politikoak eman urratsaren berri emateko eta espetxe politika salatzeko eguna lantokietan eta herrietan.
{module[111]}
Giza eskubideen, bakearen eta konponbidearen aldeko uholdea
Bihar denok giza eskubideen, bakearen eta konponbidearen alde Bilbora

{module[111]}
2014ko lehen astean bigarren hildakoa lan istripuan
Atzo, 2014ko Urtarrilaren 9a, urteko lehen lan istripu hilgarriaren ondoren eta 24 ordu baino gutxiagoren buruan, bigarren hildako bat izan da, Gasteizko Gamarra industrialdean dagoen Talleres Aratz enpresan. J.J.D.V. langile gasteiztarrak 49 urte zituen, Zayer enpresakoa zen eta montaketa lanetan ziharduen makinak harrapatuta eragin zizkion zauri oso larrien ondorioz hil zen behargina.
Gerdau GSE enpresako langileek lan ezbeharrez hildako langilearen heriotza salatu dute
Istripuaren arrazoiak ikertzea exijitzen dugu, hau bezalako istripu gehiago gerta ez dadin neurriak hartzea eta erantzunkizunak argitzea. Langileok, bizi ahal izateko egiten dugu lan eta ez, saiakera horretan hiltzeko. Lan istripuak ez dira bizitzako gertakari arruntak, lanegun birik baten langile bat hiltzea ez da lanaren ezaugarri bat. Ez, lan istripuak patronalak lan egiteko orduan ezartzen dizkigun baldintza eta lan egiteko moduen emaitza dira.
Gaur egun, lan baldintzak (prekarietatea, gauez lan egitea, kontrol eza, txandakatzea, edozein baldintzetan lanean jarraitu behar izatea, …) dira langileek osasuna eta bizia bera galtzeko arrazoirik nagusienak. Lan baldintza horiexek gure lanean eragiteaz gain, gure bizian eta osasunean ere badaukate eragina, eta krisi garai hauetan, hauek guztiak larritzen eta biderkatzen dira.
Azken aldi honetan, patronalek eta administrazio publikoek zabaltzen zuten lau haizeetara lan istripuak murriztu direla. Hori egiaren erdia da, bakarrik zenbaki absolutuetan murriztu baitira, krisi kapitalistaren eraginez, hau da, lanean pertsona gutxiago daudenez, istripu gutxiago daude. Horrek erakusten digu errealitatearen alde gordinena, lan istripuak eta bestelako osasun galerak bere horretan mantenduko direla eragiten dituzten lan baldintzak aldatu ezean, besteak beste: subkontratazioa kateatuta, aldizkakotasuna, enpresen eta obretako kontrol eza, herrialdeko hitzarmenenen urraketa sistematikoak.
LAB sindikatuak bat egiten du ZAYER lantegiko enpresa batzordeak deitutako mobilizazioekin. Enpresa batzordeak astelehenerako, hilaren 13a, elkarretaratzera deitu du goizeko 12:00etan Correos aurrean.
{module[111]}

