Euskal Herriko eragile sindikal eta sozialek pobreziaren eta prekarietatearen kontra martxan jarritako ekimenaren argazkiak.
Lagundu argazki galeria osatzen
Martxaren argazkiak bidali nahi badituzu sakatu hemen.
Blog Page 1252
“Nos arrastras al empobrecimiento y la precariedad. Euskal Herriak bere bidea” martxaren argazkiak
«Propagandan dirutza, prebentzioa eskaxa»
«OSALANek Prebentzio—ordezkariei zuzendutako Laneko Arriskuen Prebentziorako eskuliburuaren aurkezpenerako jardunaldia egin zuen atzo.LAB sindikatuak propaganda hutsa den jardunaldi hau salatu egiten du. Eta dei egiten dio OSALANi, prebentzioaren giltzarria diren delegatuentzako benetazko formakuntzari eutsi diezaion.
Atzo, martxoak 13, Eusko Jaurlaritzako Ekitaldi Aretoan, Bilbon, OSALANek Prebentzio—ordezkariei zuzendutako Laneko Arriskuen Prebentziorako eskuliburuaren aurkezpenerako jardunaldia egin zuen. Bi orduko jardunaldi honek publizitatea eman dio aipatu eskuliburuari, ez besterik.
Egun, prebentzio delegatuentzako ikastaroek hilabete luzeko atzerapena dute; formakuntza garatzeko borondate politikoaren faltan dago atzerapenaren arrazoia. Sinplea da oso: ez dago dirurik ikastaroak ematen dituzten akademiak ordaintzeko. Ehundaka dira formakuntzarik ez duten prenbentzio delegatuak, eta egoera horretan ez dute prebentzioan dagozkien ahalmenak modu egokian burutzea. Arroputz eta zarata handia eginez, OSALANek, eskuliburu berria iragartzen du.
Arazo hau ez da berria. 1997 urtean lanbidearteko akordioa sinatu zenetik, ikastaroen kudeaketa OSALANi dagokio, batzuetan ere aurrekontuetan, diru partidak jaso dira horretarako; baina oraingoan izugarrizko patxadaz ari da OSALAN, dordokarena egiten dio garrantzizkoari, ikastaroak martxan ipintzeari, aldiz, makinaria osoa erabiltzen du bere buruari publizitatea emateko.
Guzti hau aspaldi OSALANek hartutako okerreko bidearekin lotuta dago: prebentzioaren gaietarako instituto teknikoa eta aholkularia izateari utzi egin dio. Ezer egin gabe Itsurak mantendu; ke hutsa, besterik ez du saltzeko. Arazoa ez da OSALANeko teknikariena edo medikuena (hauek ere pairatu egiten bait dute egoera hau eta murrizketen politika) Urkullurenak bere egiten duen zuzendaritzarena baizik. Eta jakin badakigu lan osasunaz eta segurtasunaz zer nolako arduragabekeria duen patronalak.
Honengatik guztiagatik LAB sindikatuak propaganda hutsa den jardunaldi hau salatu egiten du. Eta dei egiten dio OSALANi, prebentzioaren giltzarria diren delegatuentzako benetazko formakuntzari eutsi diezaion.
FCCk langileen eskubideak zapaltzen dituela salatu dute
FCC-ALFUSeko langileek, gaur burutzen ari diren greba egunean, protesta egin dute FCCk Bilbon dituen bulegoen aurrean. Bertaratutako hainbat langile bulegoetara sartu dira bertan enpresaren utzikeria salatu eta lanpostuen defentsan enpresaren aldetik posizionamendu garbi bat eskatuz.
Elkarretaratzean langileek FFCk eskubideak zapaldu eta erabateko utzikeriaz jokatzen duela salatu dute eta Alfusek aurrera egin ahal izan dezan plantilaren eta FCCren arteko gatazka argitzea oinarrizkotzat jo dute langileek, FCC barnean ala hortik kanpo.
FVEM, ADEGI eta SEAri nor ordezkatzen duten galdetu die LABek
Metalgintzan negoziazio kolektiboak bizi duen egoeraren inguruko gogoeta helarazteko agerraldia egin du LAB sindikatuak Bilbon. Besteak beste, Confebask izaten ari den jarrera izan du hizpide eta aurrera begira sindikatuak abian jarriko dituen dinamikak aurkeztu dituzte.
FVEM, ADEGI, SEA (CONFEBASK) NOR ORDEZKATZEN DUZUE?
Joan de uztailean, EAEko hiru enpresaburuen elkarteek (ADEGI, FVEM eta SEA) metalgintzako sektorean ematen ari ziren negoziazioak bertan behera uztea erabaki zuten, mahaiak itxitzat joz eta sektorea inoiz ez bezalako segurtasun juridiko eta laboral ezara bultzatuz.
Joan de uztailean, EAEko hiru enpresaburuen elkarteek (ADEGI, FVEM eta SEA) metalgintzako sektorean ematen ari ziren negoziazioak bertan behera uztea erabaki zuten, mahaiak itxitzat joz eta sektorea inoiz ez bezalako segurtasun juridiko eta laboral ezara bultzatuz.
Era berean, uztailak 5 zituenean, hitzarmen kolektiboen indarraldiari eutsiko liokeen Lanbide arteko Akordioa sinatzera ukatu ziren.
Gaur egun, oraindik orain, enpresaburuen elkarte hauek ez dituzte onartzen aipatutako hitzarmen kolektiboen indarraldia eusten dituzten epaiak eta hauen aurkako epai guztiei helegiteak aurkezten dizkiete.
Hots, ez dute euren jarrera ezertan aldatu. Jendaurrean arduratsu eta zuhur agertu nahi badute ere, okertu gabe esan dezakegu lan desarautzearen aldeko jarrera irmoa erabaki dutela, 30 urte baino gehiagotan egindakoa deseginez eta gure sektorean dauden kohesio laboral eta sozialen esparruak, metalgintzako sektore hitzarmenak alegia, suntsituz.
Argi eta garbi diogu, Confebaskek soilik metalgintzako hitzarmenak nahi ditu baldin eta langileen eskubideak murrizteko tresnak bihurtzen badira.
Eta metalgintzako hitzarmenak ez berritzeari buruzko erabakiak ondorio zuzenak dakarzkie ere enpresei. Enpresari txiki eta ertainei, batez ere, igortzen ari zaizkie haien arduraren zama (gure herriaren industria ehunaren %80a baino gehiago dena), jakin dakitenean, enpresari horiek ez dutela bitartekorik ez eta gaitasunik euren enpresetan berezko lan-negoziazio esparrua sortzeko. Ondorioak, oraindik xumeak izanagatik, nabaritzen hasiak gara: enpresen arteko lehia bidegabea ematen ari da, eta horren ondorioz, gure lurraldeko hainbat enpresa suntsitzeko arriskuan geratu dira. Langileekin egin nahi duten antzera, enpresak elkarren etsai bihurtu nahi dituzte. Hori bai dela guztiz kaltegarria enpresen lehiakortasunarentzat!
Sektoreko hitzarmenak gutxieneko oinarriaz langileak hornitzeaz gain, enpresak esparru ziurraz eta egonkorraz hornitzen zituen ere. Hau guztia suntsitu nahi du Confebaskek.
Ziur aski, enpresaburuen elkarte horri benetako ekonomia, enpresa txiki eta ertain pilo horrek eragiten duena, bost axola zaiolako izango da. Patronalak enpresari handiak bakarrik ordezkatzen dituelako, enpresaburuen elite horrek gainerako enpresa eta langileei hitzarmena ukatzen dien bitartean, euren enpresetan LABek herrialdeko hitzarmenarentzat proposatzen dituen baldintzetan hitzartzen dituzte itunak.
Ultraktibitatearen gutxieneko legezko 12 hilabeteko epea areagotzea, enpresek, euren kabuz, nahi dutenean, ez daitezkeela hitzarmenari ez lotzeaz askatu eta KPI-a erreferentziatzat hartuz, soldatak handitzea bezalako gaiak, eztabaidaezinak direla esaten duten horiek, indarrean dagoen ordenamendu juridikoaren “aurka joatea” dakartelako, hala ere, euren enpresetan baldintza horiek betetzen dituzten akordioak lotzen dituzte.
Guk behintzat ez deritzagu gaizki enpresetan gisa horretako itunak lotzeari, aitzitik, gure herriak behar dituela uste dugu. Dena den, gaizki deritzagu gainerako langile eta enpresei lan segurtasunaz eta egonkortasunaz hornitzea eragozteari. Zergatik zure enpresarentzat ona dena ez da ona gainerakoentzat? Zergatik eragozten duzue guztiontzat izango den hitzarmena?
Zergatik, euren enpresetan negoziatzen dutenean, gatazkak baino, akordioa lotzeko beharra hobesten dute, eta aldiz, “enpresako lobbyaren” ordezkari bezala dihardutenean, euren enpresetan erabiltzen ez duten lan araudi baten, Rajoyren PPk erditu duen lan erreformaren babesle sutsu bihurtzen diren?
Honen adibiderik argienak Pello Gibelalderenak (Adegiren lehendakaria) eta Jose Javier Arteche Zubizarretarenak (FVEMen lehendakariordea) ditugu.
Milaka langile hitzarmenik gabe uzten dituzten eta ehunka enpresa txiki eta ertainetara gatazka eramaten duten bitartean, LABek herrialdeko hitzarmenarentzat proposatu dituen antzeko akordioak lotzen dituzte euren enpresetan.
Gauzak honela, honako galdera egiten dugu: zein zilegitasunaz ordezkatzen dituzue enpresariak? Edo hobeto esanda, nor ordezkatzen duzue?
Baina bi adibide hauek soil besterik ez dira. Duten garrantziagatik, aipagarrienak izan daitezke, baina inolaz ez bakarrak.
Euskal Herriak bere bidea
LABek ez du etsiko. Urrats berriak emango ditugu, jakinda, gure errealitate industrialak eta laboralak bere bidearen beharra dutela eta Madrilek eta Euskal Herrian dituen sukurtsalek (FVEM, ADEGI, SEA) (gurean gutxiengoa ordezkatzen dutenak) ezarri nahi diguten bestelako bidearen beharra dutela. Ez dute zilegitasun politikorik ez eta sozialik; ez diezaiegun eman sindikatuok! Patronala egiten ari den xantaiaren irtenbidea ez datza, sindikatuak, patronalaren neurrira eginak diren eta gutxiengoan hitzarmenak sinatzean, ez baitu ezer konpontzen ez eta bermatzen ere.
LAB sindikatua datozen egunetan:
• Confebaskek duen “aurpegi bikoitza” lantoki guztietan salatuko dugu, langileek zein enpresariek egoera hau jakin dezaten.
• Jendarteko iritziari jakinaraziko diogu, Confebasken darabilen diskurtso ofizialez gain, enpresa askotan, patronalak adierazi nahi digun bestelako bidea egiten ari dela.
• Era berean, sektoreko hitzarmenak betetzen ez dituzten enpresaburuen gehiegikeriak salatuko ditugu.
• Aurrerantzean ere, mobilizatuko gara, metalgintzako hitzarmenen alde eta Euskal Herriak berezko lan harremanetarako euskal esparrua izan dezan.
• Erakundeak eta batez ere, Eusko Jaurlaritza interpelatuko dugu, aurrerantzean ez dezan berma CONFEBASKek negoziazio kolektiboaren bitartez darabilen xantaia eta trabatze estrategia
LAB sindikatuaren dinamikak
» Confebaskek duen “aurpegi bikoitza” lantoki guztietan salatuko dugu.
» Jendarteko iritziari jakinaraziko diogu enpresa askotan, patronalak adierazi nahi digun bestelako bidea egiten ari dela
» Sektoreko hitzarmenak betetzen ez dituzten enpresaburuen gehiegikeriak salatuko ditugu.
» Metalgintzako hitzarmenen alde eta Euskal Herriak berezko lan harremanetarako euskal esparrua izan dezan mobilizatzen jarraituko dugu.
» Erakundeak eta batez ere, Eusko Jaurlaritza interpelatuko dugu, aurrerantzean ez dezan berma CONFEBASKek negoziazio kolektiboaren bitartez darabilen xantaia eta trabatze estrategia.
LAB denuncia el bloqueo impuesto por Kristau Eskola en los centros de iniciativa social
Ha pasado más de un mes desde la última reunión entre los sindicatos y Kristau Eskola para dar salida al conflicto de los centros de iniciativa social. En dicha reunión Kristau Eskola presentó una propuesta y pidió diviersas explicaciones a los sindicatos sobre la misma. Acordaron volver a reunirse para ello, y a día de hoy todavía no hay fecha. Ante esta situación LAB quiere denunciar la situación de bloqueo impuesta por la patronal.
Desde LAB se exige a Kristau Eskola que ponga en vigor el convenio de la CAV y aparque la aplicación del estatal para poder superar esta situación de bloqueo.
Además, como ya se viene diciendo desde LAB, el sindicato pide una negociación sobre una propuesta integral que incluya garantizar todos los puestos de trabajo, lograr un acuerdo para la liquidación de la deuda pendiente, acordar mecanismos de participación en la gestión de los centros e interpelar al Gobierno Vasco para acordar un nuevo sistema de financiación para el sistema educativo y que esta situación que se esta padeciendo, no se vuelva a repetir.
Hasi da Lizarran Nafarroa zeharkatuko duen prekarietatearen eta pobreziaren kontrako martxa
Atzo eman zitzaion hasiera Lizarran prekarieta eta pobreziaren aurka Nafarroa zeharkatuko duen Furgo Martxari. "Nos arrastran al empobrecimiento. Euskal Herriak bere bidea" lelopean, gaurtik eta martxoaren 20ra bitarte, Tutera, Tafalla, Zangotza, Bortziri, Sakana eta Iruñeatik pasako da. Bukaera Iruñean emango zaio, bertan burutuko den eta Hego Euskal Herri guzian barrena zabaldu den martxaren amaiera izango den manifestazio eta ekitaldiarekin.
LABek EUDEL interpelatu du negoziazio kolektiborako eskubidea berreskuratzeko
Udal eta Foru administrazioko langileak 2010etik lan baldintzak negoziatu ezinik daude. Gaur LAB Euskadiko Udalen Elkartean izan da Batzorde Eragileari marko juridikoa baliatuz negoziazioa ukatuko duen ala negoziazioa ahalbidetzeko bidea hartuko duen galdetzera. Sindikatuak, negoziazio eskubidearekiko errespetuz jokatuz, negoziazio mahaia irekitzen badu beste aldean izango dela adierazi dio.
LAB Udal eta Foru Administrazioa – INFO 2014ko Martxoa
LABek NEGOZIAZIO KOLEKTIBORAKO ESKUBIDEA BERRESKURATZEKO EUDEL INTERPELATU DU
Udal eta Foru administrazioko langileok 2010etik gure lan baldintzak negoziatu ezinik gaude. Instituzioetako arduradunek oinarrizko legeek gure negoziazio esparrua ukatzen dutela esaten digute, alegia, gure esparruan Estatutik datozen murrizketak aplikatu besterik ezin dutela egin.
LABek beti esan, borrokatu eta salatu du marko juridiko-administratibo-politiko honetan ez dugula inolako aukerarik ez gure zerbitzu publikoen sistema propioa geuk erabakitzeko, ezta gure lan baldintzak zein diren berton erabakitzeko: ahalmen legegile erabat burujabea aldarrikatzen dugu horregatik. Baina hau horrela izanik ere, LABen ustez ez da inondik ere onargarria marko juridiko honen defendatzaile sutsuak diren zenbait alderdi eta beraiek zuzentzen dituzten zenbait instituziok, berau aitzakiatzat jartzea gure lan baldintzak ez negoziatzeko.
Aurreko INFOan argi genion errealitate honen aurrean instituzioek bi jokabide azaldu ahal dituztela: marko juridiko honen baitan negoziazioa ukatzea, Gasteiz eta Iruñeako gobernuak egiten ari diren bezala, ala negoziazioa ahalbidetzea.
Negoziazio ezaren egoera hau ezin da gehiago luzatu, ezin dugu hori onartu. Hala, Euskal Autonomi Erkidegoan EUDELeko (Euskadiko Udalen Elkartea) Batzorde Eragilea interpelatu dugu: galdetu diogu zer egingo duten, marko juridikoa baliatu negoziazioak ukatzeko ala negoziazioa ahalbidetu. LABek negoziazioen aldeko hautua egiteko deia luzatu dio EUDELi, eta hala, negoziazio mahaia ireki dezan eskatu ere. Hauek dira LABek negoziaziorako lehenesten dituen edukiak:
• Eros ahalmena berreskuratzea (azken urteotan zehar langileokiko metatutako zorra kitatu, 2014rako soldata igoera, 2012ko paga berreskuratu).
• Enplegua: azken urteetan enpleguaren eta kontratazioaren suntsiketa ekarri duten neurriak atzera botatzea (ordez-kapenen mugatzea, LEPei betoa altxatzea, jubilatzen diren lanpostuen amortizazioa ez onartzea, lanaldiaren luzatzea…), eta enplegu berria sortzeko neurriak.
• Zerbitzu publikoen eredu berria eraikitzeko neurriak: zerbitzuak euskalduntzeko eta aukera berdintasuna bermatzeko planak, laneko arriskuen prebentzioari bultzada eman –arrisku psikosozialei ere duten garrantzi osoa emanez–, zerbitzu publikoen definizio eta garapenean langileen iritzia kontuan hartzeko eta langileen parte hartzea bermatzeko neurriak, pribatizazioak ekidin eta errebertsio planak sustatzea…
EUDELek negoziazio eskubidearekiko errespetuz jokatzea erabakiz gero, LAB mahaiaren beste aldean izango du. Hori bai, berriro ere, marko legala aitzakiatzat erabili nahi badu hori ezinezkoa dela esateko, orduan LAB aurrez aurre izango du.
Nafarroan udal guztietako langileen gutxieneko baldintzak negoziatzeko esparrua Nafar Gobernuaren Mahai Orokorra da. Orain artean LAB esparru honetan negoziatzeko ahaleginak egin ditugun arren, aurrerantzean Nafar Gobernuak duen legitimitate sozial falta nabarmenagatik ez dugu horrelako saiakerarik egingo. Izan ere, guretzat aspaldi ez baita gobernu legitimoa, eta LABetik gobernu honi eskatzen diogun bakarra dimisioa aurkeztu eta herritarroi hitza eman diezagutela delako.
