2025-12-28
Blog Page 1251

Euskal Herriko Martxa Gasteiz, Buruntza-Goierri eta Bortzirian izan da

0

Atzo, martxoak 18, pobreziaren eta prekarietatearen kontrako eta Euskal Herriak bere bidea egiteko duen eskubidearen aldeko martxa Gasteiz, Buruntza-Goierri eta Bortzirian barrena ibili zen.

GASTEIZ
Gasteizen Martxoak 3 plazatik Virgen Blancara joan zen oinezko martxa burutu zen "Eskubideak defendatuz… Euskal Herrian Martxan!" lelopean.

Gasteiz

Gasteiz
Gasteizko argazki gehiago

BURUNTZA-GOIERRI

Buruntza-Goierri eskualdean bi kotxe karabana egin ziren. Bata Hernanitik abiatu zen eta bestea Legazpitik. Biak arratsaldeko 18:30etan Ordizian egin zen ekitaldiarekin amaitu ziren.

Buruntza-Goierri

Buruntza-Goierri

Buruntza-Goierri

FURGO MARTXA
Furgo Martxa, bere bostgarren egunean, Bortzirian izan zen egungo politikek pobrezia eta prekarietatera garamatela salatzen eta Euskal Herrirako alternatiba berri bat aldarrikatzen.
 

 

 

Concentración contra la privatización de los Centros de Infancia y Adoslescencia de Barakaldo, Basauri y Bilbo

LAB, ELA, UGT y CCOO se concentran para denunciar la política de cierre de centros públicos del IFAS y anuncian que seguiran movilizandose hasta parar los planes de privatización.

Nota de LAB, ELA, UGT y CCOO sobre el cierre de hogares del IFAS

El IFAS ha mantenido su intención de seguir con el cierre de los hogares del IFAS. Nos queda la respuesta de Juntas Generales a nuestra petición de no cierre.

CIERRE DE MURRIETA Y PISOS SEMI-AUTÓNOMOS: LA DIPUTACIÓN NO DICE LA VERDAD

El cierre del Hogar de Murrieta (Barakaldo) y de los pisos semiautónomos (Bilbao y Basauri) gestionados directamente hasta ahora por el IFAS es otro paso más de la política de privatizaciones iniciada en el Servicio de Infancia y Adolescencia con el cierre de Dolaretxe en el 2011 (centro de acogimiento residencial para niños y niñas de cero a tres años).

Desde el Departamento de Acción Social de la Diputación justifican estos cierres, a nuestro entender con el objetivo de enturbiar los motivos reales de esta decisión, argumentando “el descenso en la demanda” de menores extranjeros no acompañados y la mala situación física del edificio donde se ubica el hogar de Murrieta. Ante la falta de rigor de estas justificaciones, es necesario aclarar:

– La red de hogares que gestiona el IFAS responde a las necesidades de acogimiento residencial de niños/as y adolescentes en riesgo de desprotección. Es cierto que existe un descenso en la demanda de menores extranjeros, pero no es así en el caso de los y las menores vizcaínas; en este caso, la demanda se ha incrementado en un 25%. ¿Por qué entonces se explica que en Murrieta acogían en estos momentos a 4 menores teniendo capacidad para 10? Sencillamente porque la acogida se está canalizando vía red privada; es decir, se vacían centros de gestión pública y se llenan los de gestión privada. Negocio redondo para algunos.

– Es cierto que las condiciones físicas del hogar de Murrieta no son las adecuadas, pero también lo es que hace apenas 6 meses la Diputación compró y acondicionó un piso en el mismo Barakaldo y lo “cedió” automáticamente a la empresa Stella Maris para su gestión. ¿Por qué no se utilizó este recurso para ubicar en él el hogar de Murrieta si era evidente que éste no reunía los requisitos físicos mínimos? 

Por otra parte, el área que dirige Pilar Ardanza afirma que no se destruirá empleo, puesto que el personal laboral afectado será reubicado en el resto de los hogares de la red y de esta manera se reforzarán los mismos. De nuevo verdades a medias: ningún trabajador/a de la plantilla de Murrieta y los pisos semiautónomos irá a la calle, pero no cuentan qué pasará con las personas que realizan sustituciones en este servicio; no solamente habrá un hogar menos donde sustituir, sino que además el mencionado “refuerzo” hará que la Dirección del Servicio no considere necesario suplir las ausencias (bajas, vacaciones, licencias,…) que puedan surgir.
Seguimos insistiendo en las graves consecuencias del cierre del hogar Murrieta y de los dos pisos semiautónomos:

1. La supresión de un servicio público y su privatización: la Diputación vuelve a dejar un servicio social en manos de empresas privadas cuyo objetivo es el lucro. Convierten un derecho de los y las ciudadanas, concretamente de los sectores más necesitados, en puro negocio.

2. El traslado de los menores que residen en estos hogares a otros centros, con el consiguiente desarraigo e inestabilidad emocional. 

3. Los traslados forzosos de todo el personal laboral (educadoras, cocineras-empleadas de hogar, personal vacante y sustituto,…) cambios en situaciones laborales, pérdida de estabilidad laboral, etc.

4. La Diputación/IFAS destruye empleo con su política de recortes en las sustituciones y el cierre de estos centros va a acentuar esta política.

No podemos dejar que se manipule la información; no podemos dejar que cuestiones tan sensibles como el acogimiento residencial de menores en situación de desprotección se conviertan en moneda de cambio. Exigimos a la Diputación que apueste por el mantenimiento de los servicios sociales, públicos y de calidad y de esta manera recapacite y reconsidere su decisión. Porque se trata de una decisión política.

RED PÚBLICA DE RECURSOS DE ACOGIMIENTO RESIDENCIAL PARA LA INFANCIA Y LA ADOLESCENCIA
COMPARATIVA DE LA ESTRUCTURA DE 2011 CON EL 2014

1- PROGRAMA BÁSICO GENERAL: CON EL CIERRE DEL HOGAR MURRIETA SE PASARÁ DE LAS 153 PLAZAS DE ACOGIDA EN 2011 A 100 PLAZAS EN 2014, ES DECIR, SE HABRÁN RECORTADO 53 PLAZAS PÚBLICAS DE ACOGIDA DE MENORES, UN 35%.

2- PROGRAMA DE PREPARACIÓN A LA EMANCIPACIÓN (MENORES EXTRANJEROS): CON EL CIERRE DE LOS HOGARES DE SAN ADRIAN Y MINA DEL MORRO DE SEMIAUTÓNOMOS SE PASARÁ DE LAS 24 PLAZAS DE 2011 A 0 PLAZAS, NO HABRÁ NINGUNA PLAZA PÚBLICA DE ACOGIDA PARA MENORES EXTRANJEROS, EL 100% DE LA ESTRUCTURA PRIVATIZADA.

3- RESALTAR AQUÍ QUE CON EL CIERRE DEL HOGAR DOLARETXE EN 2011, EL IFAS TAMPOCO OFERTA YA NINGUNA PLAZA PÚBLICA PARA LA ACOGIDA DE NIÑOS DE 0 A 3 AÑOS, DE LAS 20 QUE OFERTABA A 0, EL 100% DE LA ESTRUCTURA PRIVATIZADA

CON EL CIERRE DE ESTOS 3 HOGARES, EN TOTAL LA RED PÚBLICA PASARÁ DE HABER OFERTADO 187 PLAZAS EN 2011 A OFERTAR 110 EN 2014, 77 PLAZAS MENOS , UN RECORTE DEL 41% DE LA RED PÚBLICA DE ACOGIDA DE MENORES.

EN EL TOTAL DE LOS CINCO(5) PROGRAMAS DE RECURSOS LAS PLAZAS ASISTENCIALES QUEDARIAN EN BIZKAIA DEL SIGUIENTE MODO.

 
TOTAL PLAZAS
590
CONVENIADAS
452
GESTION DIRECTA (IFAS)
138

 

 

 

Lan harreman eredu berri baten eztabaidari ekiteko eskatu dio LABek EAJri

LABen ustez, erreformak alde batera utzi eta bide propio bat egiteko momentua da. Alderdi politikoek eta instituzioek eztabaida honetan parte hartzea funtsezkoa dela ikusirik, sindikatuak talde parlamentario desberdinei aldebiko bilerak egitea proposatu zien duela aste batzuk. EAJren erantzunik jaso ez eta gaur, Sabin Etxera urbildu dira Lan harreman eredu berri baten eztabaidari ekiteko eskatzera.

Elkarretaratzearen Garbiñe Aranburu, LABeko ekintza sindikaleko eta negoziazio kolektiboko idazkariak adierazpenak eskaini ditu.

Aranburuk langabezia eta pobrezia areagotzen ari den honetan, patronalak negoziazio kolektiboa bahitua duela salatu du. Eta testuinguru honetan, LABek lan harreman eredu berri bat aldarrikatzen denbora darama azpimarratzearekin batera, sindikatuaren irakurketa eta proposamenak partekatzeko eskatutako bilerak gogoratu ditu.

Bilera horietan EHBildu, PSE eta UPyDek parte hartu dutela jakinarazi du Aranburuk eta PNVren erantzun faltaren aurrean, gaurkoan, "gure proposamenak ekartzera" PNVren etxera joateko erabakia hartu duela LABk  esan du.

Elkarrizketa Soziala berriro abian jartzeko kontaktuak izaten ari den EAJ – Jaurlaritzak, LABekin inolako kontakturik ez izana salatu du Aranburuk bere interbentzioan eta oso ezkor azaldu da aurreko ostiralean Legebiltzarrean jasotako mezu kontrajarriekin.

LABen ustez Urkulluren Gobernua aurreko gobernuaren eredu berdina errepikatzeko prest dagoela dirudi eta hori oso larritzat jotzen du sindikatuak. Aranbururen hitzetan "porrot egin duen eredu bat errepikatzea esan nahi baitu, eta gainera gutxiengo sindikalarekin, gehiengoari bizkar emanez".

Beste behin, LABek, helburu eta eduki argirik ez duen eta gobernuari zein patronalari babesa ematen dion inolako elkarrizketa sozialeko mahaitan ez duela parte hartuko adierazi du Aranburuk. LABentzat "langileen egoera benetan larria" den momentu hauetan erantzukizunez jokatzeko garaia da, "konponbideak behar dituzte, iruzurrik ez."

Aranburuk argi du non kokatzen den eztabaida, "inposatzen zaizkigun erreformak alde batera utzi eta lan harreman eredu berri eta propio bat eraiki behar dugu" gaineratu du.

Zer eredu eta zertarako?

o Enplegu eta soldata duinak bermatuko dituen eredua
o Euskal langileok gure esparruan dugun negoziazio kolektiborako eskubidea bermatuko duena
o Akordioan eta ez inposaketan oinarrituko dena. Beraz, aurreko astean sorturiko ORPRICCE soberan dago
o Eta azkenik, eta ez horregatik garrantzi gutxiagoakoa, hemen erabaki behar dugu herri honek ze nolako lan harreman eredua behar duen. Hemen erabaki eta egun ditugun eskuduntza gabeziak gainditzeko erabaki politikoak hartu behar dira. Ez da nahikoa Gobernuan erantzunkizunak dituen EAJ egiten ari dena: lan erreforma gustuko ez duela esan baina aplikatu. “
 

 

 

 

Basauritik Ugaora Euskal Herriak bere bidea egiteko duen eskubidearen alde eta pobreziaren kontra

0

Hamarnaka lagunek Basauritik Ugaorako bidea egin zuten oinez pasadan igandean, "Nos arrastran al empobrecimiento y la prekariedad. Euskal Herriak bere bidea" martxari segida emanez.

Basauri Ugao oinezko martxa.

Basauri Ugao oinezko martxa.

Basauri Ugao oinezko martxa.
 

 

 

“Estatu kolpeari ez, Venezuela Aurrera!” lelopean elkarretaratzeak deitu dituzte martxoaren 20rako

0

Datorren ostegunean, martxoak 20, Venezuelaren aldeko eta estatu-kolpearen kontrako elkartasun-elkarretaratzeak deitu dituzte euskal eragile, alderdi eta sindikatuek Bilbon (Arriaga Plazan), Donostian (Boulevarrean, kioskoaren ondoan) eta Gasteizen (Korreos), horiek guztiak 19:00an.

Kalkulaturiko desegonkortze-operazio eta "kolpe leun" baten aurrean gaude, berriro ere, Venezuelan. Operazio honek Nicolás Maduroren gobernua, orain dela urtebete hautetsia, indarrez eroraraztea du helburu.

Ikus-entzunezko gerra biziak saiakera hori zilegitzen du. Hedabideek harritarren gutxiengo bat aurkezten dute Venezuelako herritzat goi edo erdi-klaseko populazioa, inguru aberatsetako ikasleria- eta eraldaketa-prozesuaren aldeko gizartearen gehiengoa, ordea, isilarazi egiten dute. Aipatu prozesuaren ondorioz pobrezia erdira murriztu da Venezuelan 15 urteko denbora-tarte eskasean; horretarako, petrolio-errentaren inbertsio-soziala baliatu, lehen gutxi batzuen esku zegoena.

"Kolpe-leun" egoerak gerra latza ere badakar. Patronalak merkantziak metatu egiten ditu horniketarik eza eta inflazioa sorrarazteko eta oposizioak kontrolaturiko udalerrietan eraso sistematikoak gertatzen dira "kaos ekonomiko" eta "errepresio" mezu nahasiak zabaltzeko.

Venezuelako Iraultza Bolivartarra garrantzi handiko pieza da nazioarteko agertoki geopolitikoan; izan ere, berau eroraraztea heburu estrategikoa da Estatu Batu eta Europar Batasunarentzat eta haien esku-hartze inperialista salatzen dugu.

Venezuelan jokoan dagoena euren etorkizuna berdintasun eta justiziaz eraikitzeko eskubidea da, Latinoamerikako herrietan horrenbeste gizate-bazterketa eta desberdintasun eragin duten noeliberalismoaren errezetak bazter utzita.

Euskal Herritik elkartasun aktibo eta iraunkorrerako deia egiten dugu; elkartasuna Venezuelako herri borrokalariarekiko, bere herrimugimenduekiko eta demokratikoki hautatutako gobernuarekiko.

Deialdiaren sinatzaileak: Arbol Euskal Herria, Alternatiba, Aralar, Askapena, Bachue (Errefuxiatu Kolonbiarrak), "La Puebla" Zirkulu Bolivartarra, ESK, Ernai, Euskadi Cuba, Eusko Alkartasuna, Ezker Anitza, Gazte Komunistak, Gazte Komunisten Batasuna (GKB), Ikasle Abertzaleak, Ikasle Ekintza, Komite Internazionalistak, LAB, PCE-EPK, No más bases plataforma, Sare Antifaxista Sortu.
 

 

 

Incoesako langileek kontsulta epealdia akordio gabe bukatu ostean zer egingo duen galdetu dio Jaurlaritzari

0

Enpresak aurkeztutako espedientearen kontsulta epealdia akordio gabe bukatu ondoren, Incoesako langileek Eusko Jaurlaritzako Enplegu Sailera bideratu dituzte beraien aldarrikapenak. Egunero goizeko 9.00etatik 13.30etara kontzentrazio iraunkorra egingo dute berton Espedientearen arrazoien inguruko txostena igorri arte.

Ia 300 greba egunen ondoren joan den ostegunean, INCOESAko langileek, orain arte babestu dutenaren behin betiko itxieraren sinaduraren lekukoak izan ziren. Joan den ostegunean, Martxoaren 13an, enpresak eta konkurtsoko administratzaileak Bediako lan-zentroan ekoizpen unitatea mantentzearen aukerari behin betiko amaiera eman zioten. Egun horretan burutu behar zen bilerara enpresa ez zen agertu ere egin, eta bertan Expedientearen kontsulta epealdi faltsu honi bukaera eman zitzaion.

Egun horretan langileek diruaren truke iruzur hau sinatzearen xantaiari ezetz esan zioten, enpresa hau bideragarria delako eta etorkizuna baduelako. Denbora guzti honetan zehar, frogatuta gelditu da, enpresa ixteko erabakia, lekualdatzeak eta enpresak hartutako beste erabaki guztiak, ekoizpena deslokalizatu, eta beraien erantzukizuna alde batera utziz, ahalik eta merkeen ekoiztu ahal izateko estrategia baino ez dela izan.

Epaileak, Bizkaiko Foru Alduandiak eta baita Arratiako auzotarrak ere horrela ikusi dute, baina badirudi badagoela hori ikusi nahi ez duenik ere, eta bere gain erantzukizuna baduen arren, itsurik txarrena izan nahi duenik. Eusko Jaurlaritzak, deslokalizazio hau finantzatu du diru laguntzen bitartez eta orain ez du diru hori itzularazteko asmorik. SPRI-ko arduradun batek lokalizazio estrategiko bezala definituz legitimatu du enpresaren erabakia. Eta Lan Sailak ere, guzti hau ontzat eman, eta langileek enpresak opatutako dirua hartu eta borroka bertan behera utzi zezaten konbentzitzen saiatu zen.

Arantza Tapiak bilera bat egingo zela esan zuen arren, ez da bere hitza betetzeko gai izan. Ez du jarduera ekonomikoa bertan mantentzeko aukeren inguruan hitz egiteko Incoesako langileekin jesarri nahi izan. Nahiago izan du, enpleguaren inguruko mirarizko planak aurkeztuz prentsaurrekoak egiten jarraitzea, baina egiaren orduan, Artetari eta Incoesa-ko gainerako boteredunei alfonbra gorria jarri.

Orain, zer egingo duten galdetzen dute langileek. Prozedurari jarraituz, orain Eusko Jaurlaritzari tokatzen zaio Espedientearen arrazoien inguruko txostena egitea eta hau epaileari igortzea…. zer esango dute? Espedientea aurkezteko arrazoiak badaudela?

Berriro ere alde batera utziko dituzte iruzurra frogatzen duten ebazpen judizialak? Edo azkenean langileen lanpostuen defentsan aurrera pausu bat eman eta, nahiz eta berandu izan, enpresak aurkeztutako neurria ez bidezkotzat joko dute?

Langileek argi dute eta txostena igorri arte, egunero goizeko 9.00etatik 13.30etara kontzentrazio iraunkorra egingo dutela berton igorri dute. Horregatik, Arratiar zein Bilbotar guztiei, bertoko ekoizpen uhinaren aldeko borrokara batzeko deialdia luzatzen die.

 

 

 

LAB ere apirilaren 5ean abortatzeko eskubidearen alde!

LAB bestelako Euskal Herria lortzeko borroka egiten du, eraldaketa horretan emakumeon eskubideak eta erabakiak errespatatuak izan behar dute. Hau horrela izanik, emakumeok gure gorputzaren inguruan erabakaitzeko eskubidea defensatzen dugu eta ondorioz, aborto ziurra legala eta dohakoa aldarrikatzen dugu.

Abortoa eskubide bat da, horregatik kode penalean agertzea ezin dugu onartu. Gainera Gallardonek aurkezturiko abortoaren inguruko lege proposamenaren bitartez, emakumeak subjetu giza ukatzen ditu. Zelula batzuen eskubideak emakumeon eskubidearen gainetik jartzen ditu eta subjetu juridikoaren izaera kentzen die emakumeoi beraiek sorturiko delitoa inputatu behar ez izateko.

Estatua eta kapitala, eliza katolikoaren eskutik OPUSa buruan duelarik, emakumeak historiaurrera eraman nahi dituzte. Famili eredu tradiziona berrindartu nahi dute, modu honetan emakumeak egungo erdeu kapitalista patriarkalaren sostegatzaile nagusia jarraitu daitezen izaten.

Emakumeon asakatsuna bermatuko duen Euskal Herri parekidea lortu nahi badugu, ezin ditugu onartu emakumeen diskriminazio sexualean sakontzen duen legerik. Eta beraz, inposatu nahi diguten Abortoaren inguruko lege proposamena.

Horregatik LABek dei egiten die Euskal Herriko langileei zein jendarte osoari orohar, GURE GORPUTZA GURE ERABAKIA lelopean datorren Apirilaren 5ean Iruñeako Golem zinemetatik abiatuko den manifestaldian parte harzteko eraso larri honen aurrean erantzuteko.

ERASORIK EZ ERANTZUNIK GABE.
ABORTATZEKO ESKUBDEA!

 

Autobusak antolatuko dira zenbait herri eta hirietatik manifestazioara joateko. Informazioa guztia hemen
 
Otsailaren 22an antolatutako Abortatzeko eskubidearen aldeko topaketen bideoa

 

Ezkerraldea, Bilbo, Donostia eta Tafalla ere martxan dira pobrezia eta prekarietatearen kontra

0

Pasadan ostiralean, martxoak 14, pobreziaren eta prekarietatearen kontrako martxa Ezkerraldea, Bilbo, Donostia eta Tafallan izan zen.

Ezkerraldean Santurtzi-Sestao oinezko martxa burutu zen eta Bilbon trenez Barankaldora joan ostean, Sestaon ere, aurrekoarekin bat eginez, amaitu zen ekimena egin zen. Donostian Jaurlaritzaren aurrean elkarretaratze batean amaitu zen kotxe karabana batek "Euskal Herriak bere bidea!" egin behar duela aldarrikatu zuen eta Tafallan Furgo Martxak ibilbideko hirugarren parada egin zuen.

Bilbo

Bilbo

Bilboko tren geltokian.

Barakaldoko tren geltokia.

Barakaldotik Sestaora oinezko martxa.

Barakaldotik Sestaora oinezko martxa.

Sestao

Sestao. Amaierako ekitaldia.

Donostia.
 

 

 

El Gobierno Central amenaza con incrementar la regresividad fiscal y agravar las desigualdades sociales

La reforma fiscal que prepara el Gobierno del PP “no puede basarse en una rebaja de la recaudación”, según palabras textuales del ministro de Hacienda, Cristóbal Montoro. Esto sólo puede significar que la bajada de impuestos prometida por el gobierno consistirá en una reducción-trampa de algunos tributos que será compensada con el aumento de otros más regresivos. El resultado neto de una reforma de estas características tendría consecuencias contrarias a la equidad fiscal y la cohesión social.

La comisión de expertos creada ad hoc entregó ayer al ministro Montoro el informe donde se recoge una extensa propuesta de modificaciones fiscales que serán analizadas hoy mismo en el Consejo de Ministros. La filosofía que inspira el grueso de las recomendaciones está orientada a trasladar parte de la carga tributaria desde la imposición directa hacia la indirecta; una lógica que incide negativamente en la progresividad del sistema fiscal y en la redistribución de las rentas.

Algunas de estas novedades fiscales no tendrán efecto en Araba, Bizkaia, Gipuzkoa y Nafarroa, ya que en base al Concierto y al Convenio Económico disponen de amplias competencias normativas sobre impuestos directos (como IRPF y Sociedades).

Sin embargo, los cambios más regresivos afectarán a materias sobre las que los territorios forales no tienen competencias normativas, como es caso del IVA o de las cotizaciones a la Seguridad Social.

El ejecutivo español ha negado que vaya a subir el IVA, en referencia a los tipos de gravamen del impuesto. Pero detrás de esta pose mantiene abierta la posibilidad de elevar la fiscalidad sobre el consumo de forma encubierta, es decir, optando por una reclasificación de productos y servicios que ahora tributan a tipos reducidos (4% y 10%) y pasarían a estar gravados al tipo general (21%). Esta opción cobra cada vez más fuerza bajo las insistentes presiones que en este sentido vienen ejerciendo Bruselas y el FMI.

Recordemos que el IVA es un impuesto indirecto que grava el consumo y tiene efectos regresivos en la redistribución de las rentas, porque supone un mayor esfuerzo fiscal para los sectores sociales más desfavorecidos (colectivo que no tiene capacidad de ahorro y consume íntegramente sus ingresos en cubrir necesidades básicas).
Por tanto, un aumento del IVA contribuiría a agrandar las desigualdades sociales; y su impacto sería tanto mayor cuanto más afecte a los productos de primera necesidad, en la medida en que su consumo absorbe la renta disponible de las personas con menos recursos.

Con respecto a la reducción de las cotizaciones a la Seguridad Social para abaratar los costes laborales de las empresas, subrayar que el gobierno pretende camuflar una nueva rebaja salarial. Después de todo, las cotizaciones sociales constituyen un salario diferido. Después de que el tándem PP-PSOE haya acometido el ataque más salvaje de la historia contra el sistema público de pensiones, el mero hecho de contemplar esta posibilidad es un insulto.

En definitiva, estamos a las puertas de una devaluación fiscal que tiene como objetivo aumentar la competitividad empresarial a costa de más sacrificios para la clase trabajadora.