LAB sindikatutik, joan den uztailaren 10ean, Oxfam Intermonek antolatutako etxeko langileen lan-baldintzei buruzko jardunaldietan parte hartu genuen, estatu mailako 18 erakunderekin batera.
Yolanda Díaz Estatuko Lan ministroak eta Pilar Cancela Migrazioen Estatu idazkariak beren balorazioa egin zuten, kudeaketa onaren adibidetzat jarri zutelarik. Hala ere, guretzat balorazio horrek ez du funtsik, eta konpromiso falta agerikoa da, nahiz eta Lan ministroak iragarri datorren abuztuaren 4an argitaratuko dela laneko osasunaren eta lan-arriskuen prebentzioaren araua; bi urte igaro behar izan dira une hau iristeko.
Etxeko langileen erakundeetako eta LAB sindikatuko ordezkariok adierazi dugu eskubide asko falta zaizkigula lortzeko, eta borrokan jarraituko dugula geure esparruetatik, harik eta langileen arteko berdintasuna errealitate izan arte eta Espainiako Estatuan erregularizazioak pertsona migratu askori beren baldintza soziolaboralak hobetzeko aukera eman arte.
Guk, atal sindikaletik, argi utzi dugu negoziazio kolektiborako eskubidea ez dela gobernu baten eta bestearen borondate politikoko gai bat izan behar, justiziara jo behar izatea eta epai batengatik epe luze bat itxaron behar izatea LAB sindikatuak etxeko langileentzako hitzarmen kolektibo propio bat lortzeko defendatzen duenaren zati bat dela, eta osagai feministak, arrazakeriaren aurkakoak eta, batez ere, emakumeekin eta are gehiago emakume migratu eta arrazializatuekin dugun zor historikoaz jabetzen diren legeak premiazkoak direla.
Etxeko langileentzako hitzarmen duinaren premia azpimarratu dugu Madrilen
Greba hasi dute Arabako Foru Aldundiko suhiltzaileek
Lehenengo deialdiak 3 aste iraungo du, abuztuaren 4ra arte, eta aurreikuspenen arabera, uda osoa iraungo du Arabako Foru Aldundia ez bada negoziatzera esertzen suhiltzaileen egiturazko arazoak konpontzeko.
Langileek zortzi urte daramatzate lan-hitzarmenik gabe, ondo definitutako lan-baldintzak ez dituen EAEko suhiltzaile zerbitzu bakarra delarik. Horrek aukera ematen dio egungo Zuzendaritza-Gerentziari, Jone Berriozabal diputatuaren oniritziarekin, gizartearen
eta langileen urtetako aldarrikapenak bazter uzteko.
Joan den astean erregistratu genuen zuzendari gerenteak, Alberto Amenabarrek, kargua uzteko egindako eskaera. Zerbitzu honetan duen eskumena guztiz eztabaidagarria da, eta haren kudeaketapean egin da Euskadiko suhiltzaile-zerbitzu guztien LEP negargarriena. Horrez gain, jarrera gatazkatsua izan du langileekinko. Nabarmentzekoa da Arabako suhiltzaileek hiru urte daramatzatela suhiltzaile-bururik gabe, eta urte hauetan guztietan, erabaki estrategikoak eta egunerokoak Amenabarren esku baino ez daude.
Bada, azkenengoa izan da aurtengo udako kanpainarako langile gutzientzako nahitaezko prestasuna ezarri izana, negoziaziorik eta ordainik gabe. Kasua bereziki esanguratsua da. Langileen ordezkariek, aipatu kanpaina prestatzeko, aurtengo urtarriletik hona zerbitzuaren asmoak zeintzuk diren galdetu dute. Ez dugu inolako erantzunik izan, bat ere ez. Izan genuen albiste bakarra Jone Berriozabal diputatuak berak eman zigun, Batzar Nagusietan. Argi utzi zuen ez zirela iazko kontratazio publikoak egongo, gure Lurralde Historikoa “inoiz baino prestatuago” zegoelako baso-suteen aurrean, eta ez zelako inolako errefortzurik behar.
Langileak harrituta geratu ziren erantzun horren aurrean, langileen ordezkariei eta zerbitzuaren alderdi teknikoari galdetu gabe hartu baitzen erabaki hori. Inolako errefortzurik behar ez bada, nola da posible bat-batean, uda erdian, zerbitzu-agindu bat ezartzea, prebentzioz nahitaezko prestasuna ezarriko duena, negoziaziorik eta ordainik gabe?
Izan ere, arabarrek jakin behar dute “zerbitzuaren beharrak” aitzakiatzat hartuta, zerbitzuaren ohiko eta egiturazko beharrak betetzeko ezohiko egoeretan ezarritako legezko neurriak erabiltzen direla ezkutatzen dela, eta ohitura hori ohikoa da zerbitzu hori sortu zenetik. Zuzendaritza-Gerentzia honentzat gauzak egiteko modu bakarra dago: inposaketa.
Erakunde autonomoaren eta Arabako Foru Aldundiaren autokritika falta nabarmena da. Erabilitako argudio bakarra da errua langileei eta haien ordezkariei egoztea, inolako oinarri teknikorik gabe. Arkautiko LEP negargarria justifikatzeko egin zuten, eta orain, berriz ere, bidezko aldarrikapenen aurka egiteko erabiltzen dute.
Gauzak horrela, gaur greba abiatu dugu, hiru aldarrikapen nagusirekin: plantilla handitzea, lan-hitzarmena, eta inposaketak bertan behera uztea. Arabako Foru Aldundiko suhiltzaileen zerbitzuko langileok gure lanbidea eta zerbitzu publikorako bokazioa defendatuko
ditugu edozein mehatxuren aurrean, edonondik datorrela ere.
Hedatzen patronalari eta Gipuzkoako Foru Aldundiari Gipuzkoako Esku-hartze Sozialeko hitzarmenean jasotakoa betetzeko exijitzen diegu
Gaurko egunerako ordainduta beharko lukete soldata igoerak eta atzerapenak, baina ez da hala gertatu.
2024ko apirilaren 15ean argitaratu zen Gipuzkoako Boletin Ofizialean Eskuhartze sozialeko IV. Gipuzkoako hitzarmena. Oraindik eta atzerago begiratuz, hainbat hilabetetako negoziaketek, buruhausteek, tentsioek, haserreek, mobilizazioek eta langile nahiz sindikatuen elkarlanaren ondorioz patronalarekin akordioa erdietsi zen aurtengo udaberrian.
Gaur betetzen dira hiru hilabete ordutik. Gaurko egunerako, esku-hartze sozialeko IV. hitzarmenean aurreikusten diren soldata igoerek eta atzerapenen ordainketek eguneraturik beharko lukete entitate guztietan eta langile guztientzat. Eta hau ez da horrela.
Hala, LABek salatu du ez patronalak eta ez Gipuzkoako Foru Aldundiak ez dutela adosturikoa bete. Biak ala biak dira, hein berean, egoera honen errudun. Batzuk hitzarmenaren sinatzaile bezala eta besteak zerbitzuaren arduradun gisa. Eta, nola ez, kaltetuak langileak eta erabiltzaileak dira, beti bezala.
LAB sindikatuak gogorarazi du akordioak betetzeko daudela eta patronalari zein Gipuzkoako Foru Aldundiari exijitu die lehenbailehen bete dezatela hitzartutakoa. Hala izan ezean bestelako neurriak hartuko dituztela jakinarazi du sindikatuak.
Alderdi politikoei eskatu diegu ez dezatela onartu Espainiako Gobernuaren langile publikoen soldata inposatzen duen dekretua eta lan baldintzak hemen erabaki ahal izatea ahalbideratu dezatela
Sindikatuok eskaera hau luzatzeko hartu emanetan jarri gara Errege Dekretua bozkatu behar duten alderdiekin.
Espainiar Estatuko Gobernuak (PSOE eta Sumar alderdiaz osatuta) ekaineko Gobernu Kontseiluan onartu zuen langile publikoen soldata %2 handitzeko errege dekretua, eta oinarrizko araudi moduan neurri hau izendatzea, hemen beste erabakirik hartzea ukatuz. Orain, hilabeteko epean, dekretu hori bozkatu behar da, onartzeko edo indargabetzeko.
Horren aurrean, LAB, ELA, CCOO, STEILAS eta ESK sindikatuok eskatu diegu Espainiar Kongresurako hauteskundeetan EAEn ordezkaritza lortu zuten alderdiei ez dezatela dekretua onartu, ez duelako bermatzen langile publikoen soldata Euskal Herrian erabakitzea, eta duten ordezkaritza erabiltzea langile publikoen lan baldintzak Euskal Herrian erabakiak izan daitezen, horretarako beharrezkoak diren erabakiak hartuz. Aurretik ere emendakin bat proposatu zitzaien alderdiei hau bermatzeko.
Gogora dezagun estatuko gobernuak dekretua onartu zuen egun berean sindikatuok elkarretaratzea egin genuela Gasteizen, salatzeko langile publikoek hirugarren urtez jarraian galduko zutela erosahalmena, eta uko egiten zitzaiolako euren lan baldintzak eta soldatak hemen negoziatzeari.
Hori horrela, alderdiekin hartu emanetan jarri gara eta aldebiko bilerak izatera gonbidatu ditugu, langile publikoen soldata hemen erabakitzeko aukerak aurrez aurre azaltzeko.
Joan den kurtsoan zehar milaka langile publiko eta hiritar kalera atera dira politika publikoen aldaketa eskatzera, zerbitzu publikoak indartu behar direla aldarrikatzera, enplegu publikoa sortu eta kontsolidatu behar dela adierazteko eta langile publikoen lana eta bizi baldintzak hemen erabaki behar direla eskatzeko. Hortaz, alderdiek Dekretua dagoen bezala onartuz gero, sektore publikoko langileen eta euskal herritarren eskaerari bizkar emango diote.
Euskal Herriko hitzarmenen lehentasuna onartu da sektore pribatuan. Ordua da sektore publikoan ere lehentasun hori onar dadin.
Niessenen enpresa ituna adostea #LortuDugu
Langileen borrokari esker Oiartzunen kokatuta dagoen ABB Niessen enpresan itun berria sinatzea lortu dugu, enpresa batzordearen babes osoarekin, non LABek 4 ordezkari dituen, ELAk 3 eta UGTk 2. Uztailaren 10ean burutu den langile batzarrean gehiengo osoz onartua izan da ituna, bozkatutako 120 langiletik 119 langileek aldeko bozka eman dute.
Hiru urteetarako ituna adostu da ondorengo edukiekin:
• Soldata igoerak:
◦ 2024: KPI + 0,3
◦ 2025: KPI + 0,3
◦ 2026: KPIa bermatzen da eta KPIaren zenbatekoaren arabera igoera gehigarri bata adoste da, KPI + 0,5 artekoa izan daitekeena.
• Urteko lan orduak: 2025etik aurrera 16 orduko lanaldi murrizketa.
• Lana eta bizitzaren arteko kontziliazioa: Familiakideak medikuarengana laguntzeko baimena 8 orduan handitu da; Langileek familia eskubide berbera izango dute senide ez den pertsona bat zaintzeagatik, mendekotasun legearen arabera zaintzaile nagusi gisa erregistratua badago; ZIUN edo tratamendu onkologikoan dauden familiarrak laguntzeko 30 eta 50 ordu arteko baimena, ahaidetasunaren arabera.
50 urtetik goragoko langileek gaueko txandak murrizteko aukera izango dute.
• Enplegua: Lanpostuak mantendu eta plantilla berritzeko neurriak hartu dira, errelebu kontratua bermatuko da eta erreleboa hartzen dutenak kontratu mugagabearekin sartu dira.Baina kontutan izan behar dugu Niesseneko langileen borrokarik gabe ez genukeela enpresa itun hau sinatzea lortuko, bost egunetan lan uztek burutu dira enpresa ituna sinatzea lortu den arte eta horregatik Niesseneko langileak zoriondu nahi ditugu LABetik, zeren beraien borrokarik gabe ez litzateke enpresa akordio duin bat lortuko.
Borrokaren bitartez erakutsi dugu aberastasunaren banaketan pausoak eman daitezkeela, baita bizitzak erdigunean jartzeko pausoak eman ere eta bizitza bizigarriagoa izan dadin neurri desberdinak lortu dira azken enpresa itun honetan.
Beste behin ere argi geratu da borrokak merezi duela, akordio duinak lortzeko langile borroka ezinbestekoa dela erakutsi dugu.
Bizkaiko Foru Aldundiko garbitzaileentzako akordio historikoa #Lortudugu
Foru Aldundiko eraikinak garbitzen dituzten langileentzako hitzarmena sinatu dugu Optima azpikontratarekin. Soldata igoera garrantzitsuez gain, bizitza erdigunean jartzeko, sektore feminizatu batean garrantzitsuak diren lan baldintzak lortu ditugu, hala nola, lanaldi partzialak atzean utzi ahal izateko bakante sistema eta zaintzarako lizentzia hobeak.
Apirilean, 6 greba egun eta bi hilabeteko mobilizazioen ondoren, LAB, UGT eta ESK sindikatuek soldata igoerei buruzko aurreakordioa lortu genuen. 6 urtetan, soldata-igoera gutxienez %24,23koa izango da (funtzionarioen igoera zein izango den jakin gabe). Igoera horri soldata erreferentziatzat duten beste plus batzuena gehitzen badiogu, igoera % 50etik gorakoa ere izan daiteke. Langile askoren kasuan, indarraldiaren amaieran, Aldundiko garbitzaileekin ia edo erabat parekatuta egongo dira. Igoera horiekin Udalhitzen soldaten gainetik geratzen gara, udaletako langileei dagozkienak. Horrek garrantzi handia du sektore feminizatu eta partzializatu honetan.
Ordutik negoziatzen jarraitu dugu, eta soldata igoera horrez gain, gaur Enpresa Batzordeko sindikatu guztiok sinatu dugun akordioan, 2030etik aurrera funtzionarioen igoera garbiketako langileentzako bermatua egotea lortu dugu. Beraz, akordioak hortik gora izango dira eta akordiorik ezean, igoera hori bermatua izango dute, soldatak izoztu ez, eta gainera, langile publikoekiko arrakala sakonduko ez delarik.
Gainera, 2026ko urtarrilerako soldataren %9,8koa izango den ordainsari berezi bat lortu dugu: lanaldi osoko langile baten kasuan, 2.489,31 euro.
Baina lan baldintzetan dena ez da dirua: LABek bizitza eta zaintza jarri nahi digute negoziaketa kolektiboaren erdigunean eta akordio honekin urrats handiak eman ditugu norabide horretan.
Alde batetik, hitzarmen honek, bizitza erdigunean jartzen laguntzen du kalitatezko denbora eta zaintzarako lizentziak hobeak emanez.
• Urtean bi zubi, kalitatezko atsedena izateko.
• Eszedentzietan bi urteko lanpostu erreserba.
• Lizentzietan hobekuntzak:
▪ Bikote eta seme-alaben heriotza kasuan, 5 lan egun.
▪ Bigarren gradura arteko senideen kasuan, 3 lan egun.
▪ Urtean 50 ordu ordainduko lehen graduko senideak eta bizikideak mediku kontsultetara lagundu ahal izateko.
▪ Soldata gabeko baina kotizatutako astebete urtean, jarraian edo banatuta erabili ahal izateko. Bestetik, hitzarmen honek partzialitatea borrokatzen du BAKANTE SISTEMAREN bidez. Normalean garbiketako enpresek erresistentzia handiak izaten dituzte sortzen diren lanpostuak nola bete adosteko. Kasu honetan, lanaldiak handitzeari begira, zentroko edo loteko antzinatasunean oinarritutako lehentasun sistema bat adostu dugu. Horrela, lanaldi txikiak dituzten langileek lanaldiak handiagoa izateko sortzen diren bakanteetara aldaketa edo postuen pilaketa eskatu ahalko dute.
Azken batean, LABentzat ospatzeko moduko akordioa da, nahiz eta jakin etorkizunean borrokan jarraitu beharko dela erabateko parekatzea lortzeko. Bidea urratsez urrats egiten da, bidea elkarrekin eginez garaiezinak garela jabetzen gara, horregatik borrokak merezi duela azpimarratzen dugu berriro. Eta borroka eta batasun sindikala dira akordio hau posible egin dutenak, langileok, grebalariok posible egin dugu, zorionak!
Casillako kiroldegiaren proiektua beste behin ere pribatizazioaren bidetik egingo dela salatzen dugu
Bilboko Udalak La Casillako kirol-ekipamendu berriaren proiektua idazteko, obra zuzentzeko, gauzatzeko, mantentzeko, kontserbatzeko eta ustiatzeko obra-emakidaren kontratuaren lizitazioa iragarri du gaur udal-webgunean, Gobernu Batzarrak atzo onartu zuela iragarriz.
Bitxia da, behinik behin, lizitazioaren deskripzio dokumentuan udalak berak onartzen duela La Casillako pabiloia udalaren ekipamendua dela esklusiboki eta, aldi berean, udal honek eta bere gobernu-taldeak berriro egin izana kudeaketa esku pribatuen esku uzteko apustua.
Udalak ez du ezer aipatzen proiektu berri honetan eta bertan aurrera eramango den kirol- eta aisialdi-eskaintza guztirako nahiz bestelako jarduera osagarrietarako beharrezkoak izango diren langileen kopuruari buruz. Baina LABeko sail sindikalak aurreikusten du isiltasun horrek esan nahi duela, berriro ere, udal honek aukera galduko duela kalitatezko zerbitzu publiko bat eskaintzeko enplegatu publikoen bitartez. Udal zerbitzu baten kudeaketa zuzena aukeratu beharrean, berriz ere udalak kanpora ateratzen du zerbitzu publiko bat.
Udalak, gainera, obra-emakida hori 40 urterako egin nahi du. Hurrengo lau hamarkadetarako zerbitzu baten balizko publifikazioa hipotekatzea dakar horrek, eta murriztu egiten du etorkizunean ekipamendu horretarako enplegu publikoa sortzeko aukera.
LAB aspalditik ari da salatzen EAJk eta PSEk osatutako gobernu-talde honek zerbitzu publikoak pribatizatzeko duen joera. Bada, azken erabaki honekin muga guztiak gainditu ditu. Udal anbulantzia kentzen hasi ziren, eta ezin hobeto funtzionatzen zuen zerbitzu publiko bat itxi zuten, zerbitzuan 40 minutura arteko atzerapenak ekarriko zituen beste bat ezartzeko.
Esperantza pilotalekuaren kudeaketa pribatizatu dute, bertan zerbitzu berritzailea eskainiko dela argudiatuz, baina pleguetan identifikatzen diren lanpostuak Udaleko Lanpostuen Zerrendan badaude eta, beraz, udal langileek bete zitzaketen. Hauteskunde-guneak prestatzeko zerbitzua azpikontratatzen dute, orain arte lan horretarako beti deitu izan zaienean ofizioetako ofizialen poltsako pertsonei.
Adibide horiez gain, hortxe dago etxez etxeko laguntza-zerbitzuaren edo BilboBusen zuzeneko kudeaketara itzultzeko aukera galdua.
Bilboko Udaleko LABek berriro salatzen du gobernu-talde honen pribatizatzeko joera, eta berriro eskatzen dio erabaki horiek baztertzeko eta kalitatezko eta kudeaketa propioko zerbitzu publikoen alde egiteko
EHUko ordezko irakasleentzako baldintza duinak bermatzea premiazkoa eta ezinbestekoa da
Duela urtebete inguru abiatu genuen Unibertsitate Sistemaren Lege Organikoaren aurrean (USLO edo LOSU bezala ezagunagoa egin
dena) Euskal Herriko Unibertsitateak izandako jarrera murriztaileak sortutako ondorio prekaritzaileen aurkako borroka. Bada, errektoretzari nahiz Eusko Jaurlaritza berriari exijitu diegu behingoz har ditzatela egoera konpontzeko beharrezko neurriak.
Honez gero, aski ezaguna egin da, lege horretaz UPV/EHUko Errektoretzak egindako interpretazio murriztailearen ondorioz, bertako irakasle eta ikertzaile askok ordezkapenak gehienezko 800 eurotako soldata baten truke egiten ditugula; kasu gehienetan, eman beharreko irakaskuntza-orduak lanaldi osoko irakasle batek dituen orduen pareko direnean. Aski ezaguna da ere, unibertsitateko irakasle karrera bat egiteko guztiz beharrezkoa dela ikertzea eta, kasu askotan, inolako aitorpen eta laguntzarik gabe egitera behartzen gaituztela. Gainera, gogoratu behar dugu USLOk berak ikerketa ESKUBIDE eta BETEBEHAR gisa ezartzen duela irakasle-
ikertzaile guztientzat.
Akaso ez dira horren ezagunak egoera horrek urte luze honetan Euskal Herriko unibertsitate publiko nagusian sortutako ondorioak. Baldintza ekonomiko prekarioak direla eta, ordezkapenak ez dira betetzen. Hainbat kasutan ikasleak denbora luzez egon dira klaseak behar bezala jaso gabe ordezkoen faltagatik. Beste hainbatetan, gainerako irakasleek ordezkatu behar izan dituzte sortutako hutsuneak, beraien lan zama biderkatuz. Denbora tarte honetan ere, hainbat lankide beraien lanpostua uzten ikusi ditugu, egoera honek sortutako etorkizun faltaren ondorioz. Gelditu diren ordezko kide gehienen egoera benetan tamalgarria da, gehienez 800 eurotako ordainsaria osatzeko bestelako lanak bilatuz baina apenas denbora librerik gabe karrera akademikoaren exijentzia mailaren ondorioz. Aspektu material horiez gain, lan baldintza prekarioek arrisku psikosozialak areagotzen dituzte eta langileen osasunean duten eragina ikusi dugu gure lankideen artean. Zergatik eta, doktore tesiak, nazioarteko egonaldi luzeak, inpaktuzko aldizkari zientifikoetan argitalpen ugariak eta bestelakoak jasotzen dituen urteetako esfortzu guztiak kasu askotan ez duela ezertarako balio ikusi dutelako, errektoretza talde honek USLOz egindako interpretazio murriztailearen ondorioz. Unibertsitate honetako arduradunei bikaintasunaz hitz eginez bete izan zaie ahoa, baina bertako irakasle eta ikertzaileen eskubideak etengabe zapaltzen ikusi ditugu, ordezkoen kolektiboaren existentzia bera ukatzeraino.
Baina urtebete honetan guztiak ez dira atsekabeak izan. Ordezkoekin hartutako erabaki murriztaile hau pizgarria izan da unibertsitatean dinamika mobilizatzaile bati ekiteko; ikasturte honetan bost greba egun egin ditugu orotara, bi irakasle-ikertzaileen kolektiboko aldarrikapenak erdigunean jartzeko eta beste hiru unibertsitate osoan, sektore publiko guztian bezalaxe, ematen ari diren atzerapausoak salatu eta negoziazioari ekiteko. Urte asko egin behar dira atzera unibertsitatean horrelako gatazka maila batekin topo egiteko. Arestian aipatu bezala, egoera ez da gutxiagorako izan. Dinamika honen ondorioz, errektoretza taldea arazoa bera ukatzetik inora eraman ez duten promesak egitera pasa da. Duela hilabete batzuk gatazka konpontzeko ate bat irekitzen zela aipatu zuen Estatuko Unibertsitate Idazkariarekin bildu eta gero, baina ez dugu emaitza aipagarririk ikusi. Ehundaka plaza berrien sorrera iragarri zuen, esan gabe horietako gehienak hurrengo urteetan eman beharreko jubilazioen aurrerapena baino ez zirela. Sortzen eta sortuko diren laguntzaile doktore plazekin ez da arazoa konponduko.
Leunduko du, neurri batean, ordezkapen gutxiago egingo direlako, baina ordezkapenak egiten jarraituko da, ezinbestekoak direlako eta ordezko irakasle horiek miseriazko soldatak jasotzen jarraituko dute, egiten dituzten aktibitate guztiak ordaintzen ez zaizkielako. Beraz, arduraldi partzialeko irakasleen soldatak duintzeko ezinbestez Eusko Jaurlaritzak 41/2008 dekretua aldatu behar du.
Hitz bitan, iruzur egin nahi izan digu egungo errektoretza taldeak, etengabe errepikatuz USLOk ez zuela beste ezertarako aukerarik ematen. Iruzurraren tamaina horrenbestekoa izan da, berriki jakin izan dugula, Granadako Unibertsitatean, esaterako, jardunaldi osoko kontratazioak egiten jarraitu dutela denbora honetan. Eskaera bera egin zion Eusko Legebiltzarrak duela hilabete batzuk EHUko zuzendaritzari, baina entzungor egin zioten. Egoskorkeria baten kontakizuna izan da urte honetan bizitakoa eta orain, agerian gelditu denean ordezkoentzat lan baldintza duinak jaso ditzakeen bestelako kontratazio politika egin daitekeela, ez dute atzera egin nahi, beraien itsukeria agerian geldituko litzatekeelako.
Edozein kasutan, berriro ere errepikatu nahi dugu lan baldintza prekarioen eta egindako murrizketen kontakizuna ez dela azken urte honetan hasi. Oso aspalditik datoz, baina egungo arduradunek horretan sakontzeko erabakia hartu dute. Lan-zama handitu digute azken urteotan eta hurrengo ikasturtean martxan jarriko duten JARDUN sistemarekin gehiago handituko dela aurreikusten dugu.
Horrez gain, plantillaren ezegonkortasuna oso handia da eta, gainera, kolektibo ezegonkorrenak sistematikoki diskriminatzen dituzte, egoera are gehiago okertuz (behin-behineko irakasle-ikertzaile kolektibo batzuei ikerkuntza-seiurtekoak ukatuz eta lanaldi partzialekoei irakaskuntza-bosturtekoak ukatuz). Bestalde, ikertzaileen prekarietatea nabarmena da hasierako etapetan eta karrera egitea oztopoz beteta dago.
Egoera honen aurrean errektoretza taldeak mutu nahi gaitu; miseriazko egoera honetara ohitzea nahi du, irakasle eta ikertzaile otzan eta apalak bezala. Baina berriro ere adierazi nahi dugu egoera hauei aterabiderik aurkitu ezean, hurrengo ikasturtean berriro ere kalera aterako garela egoera hau salatzera. Unibertsitatearen eta gobernuaren erantzukizuna da ordezkoen inguruan eurek beraiek sortu duten arazoari konponbidea ematea eta ez dugula etsiko hori lortu arte. Hartara, dei egiten diogu errektoretzari baita Eusko
Jaurlaritza berriari ere, eman beharreko pausu guztiak eman ditzaten egoera zentzugabe eta diskriminatzaile honekin amaitu eta ordezkapenak zentzuzko baldintzetan (soldata eta lan baldintza duin eta ez prekarizatzaileak) egin daitezen.
[IRITZIA]: Bilbao BBK Live-k ‘life’-a xurgatzen dit!
![[IRITZIA]: Bilbao BBK Live-k ‘life’-a xurgatzen dit!](https://www.lab.eus/wp-content/uploads/2024/08/kartela-BBK-live-768x1087.jpeg "[IRITZIA]: Bilbao BBK Live-k ‘life’-a xurgatzen dit!")
Imanol Gonzalez, Uxue Bejarano eta Iñigo Alonso LABen Zerbitzu Pribatuen Federazioko kideak dira Bilbon, eta iritzi artikulua osatu dute bihar hasiko den BBK Live jaialdiaren inguruan. Jarraian duzue irakurgai:
Badator uda, eta horrekin batera, herri, auzo eta hirietako jai herrikoiak. Jaiak beti izan dira aldarrikapen sozial eta politikoen, auzokideen arteko harremanen eta euforia herrikoiaren aterpe. Gure kaleak hartzen dituzte, eta egun batzuez autogestioaren, desberdinen arteko bizikidetzaren, herri antolatuaren edo desantolaketa antolatuaren adibide bat dira. Bizitzaren eta balio amankomunen oasi, elkargune.
Duela zenbait urtetik hona, udako herrietako jaien artean, oso bestelako jai-eredu bat finkatu da: makrofestibalena. Lehen aipatutakoarekiko oso desberdina da eredu hori, eta adjektibo desberdinak ditu, hala nola pribatizazioa, elitizazioa, turistifikazioa eta prekaritatea.
Horien artean, Bizkaian badugu besteen gainetik nabarmentzen den bat, gure icebergaren punta, uztailaren 11n, 12an eta 13an Bilboko Kobetamendin egingo den Bilbao BBK Live, alegia. Zergatik esaten diogun iceberga? Erakusten duena baino gehiago ezkutatzen duelako. Entzun al duzu inoiz “icebergaren punta” esamoldea? Gainazalaren azpian ezkutatzen den guztiaren zati txiki bat bakarrik ikusten duzula esan nahi du. Horregatik, gizarte gisa murgildu egin behar gara ezkutuan duen hori ikusi ahal izateko, eta BBK Livek ezkutatzen duen horretan murgiltzeak beldurra ematen du.
Lan-baldintza ziztrinak eta legez kanpokoak: lanaldi amaigabeak, legeak baimentzen duenaren gainetik, orduko prezioa hitzarmenetik behera, atzerapenak ordainketetan, iruzurrezko kontratuak (hori kontratua dagoenean, noski), higiene-baldintza penagarriak, atsedenaldiekiko errespeturik ez… Hori guztia, soilik apur bat murgilduta. Imajina ezazue zer aurkitu dezakegun Last Tour (horren eta beste makrofestibal batzuen sustatzailea) eta bere enpresa-multzo osoak benetan biltzen duen guztia ikusteko aukera izanez gero. Eta Bilboko Udalaren eta Bizkaiko Aldundiaren oniritzia eta dirulaguntza publikoa dituzte.
Icebergak poloetako luizietatik datozen bezala, jaialdi hauek hiri- eta gizarte-eredu konkretu batetik eratortzen dira, zeinetan biztanleek, bertakoek, hiritarrek… ez duten inolako garrantzirik, turistifikazioaren, pribatizazioaren eta gutxi batzuen diruzko irabazi madarikatuen mesedetan. Bizitzeko, lan egiteko eta gozatzeko hiriak, espazioak, inguruak… nahi ditugu, herritar gisa ditugun eskubideak errespetatuak izan daitezen. Bestela, horrela jarraitzen badugu, lagunok, esaera herrikoi bat sortuko da, honela esango duena: Bilbao BBK Live-k life-a xurgatzen dit!