2025-12-19
Blog Page 1099

Nafarroako Gobernuaren izendapenen inguruko LABek balorazioa

admin
-
0

Kontseilari nahiz Zuzendari Orokorrak hautatzeko Gobernuak ezarritako profilarekin ez dator bat LAB. Nafarroako Gobernuaren izendapenetan kudeatzaileak hautatu dira eta ez jendarteak behar eta eskatzen dituen aldaketak lideratzeko gai izango diren pertsona berritzaileak. Eman daitezkeen izendapen edo aldaketen aurrean LABek Gobernuari ordezkaritza sindikalarekin kontrastea egiteko beharrezko denbora hartu dezala eskatzen dio.

NAFARROAKO GOBERNUAREN IZENDAPENEN INGURUKO LABen BALORAZIOA
Komunikabideen bidez Nafarroako Gobernu berriaren egitura eta izendapenak ezagutu ostean LAB sindikatuak honako balorazio hau egiten du:

1. Kontseilari nahiz Zuzendari Orokorrak hautatzeko Gobernuak ezarritako profilarekin ez gatoz bat. Salbuespenak salbuespen, profil ustez neutro eta praktikan kontserbadoreak bilatu dira, pertsona gaitu eta era berean sozialki konprometituak bilatu beharrean; kudeatzaileak hautatu dira, jendarteak behar eta eskatzen dituen aldaketak lideratzeko gai izango diren pertsona berritzaileak hautatu beharrean; areago eta gehiago, hainbat kasutan aurpegi zaharren aldeko apustua egin da, UPNren ereduarekiko alternatiba eraikitzeko erabat desegokiak direnak. Sail bakoitzaren azterketan sartu gabe, geure kezka azaldu nahi dugu Hezkuntza eta bereziki Osasun sailetan egondako izendapenekin, non aurreko Gobernuetako kudeatzaileak izendatu diren, baita osasungintza pribatuarekin lotura duenik ere. Era berean, kezkagarria iruditzen zaigu Ekonomia eta Ogasunaren arlo estrategikoaren konposaketa, Gobernua babesten duten 26 legebiltzarkideen eskuinera dagoen sektore minoritarioak hartu baitu honen kontrola.

2. Begi onez ikusten dugu Gobernu berriak bere langileekiko adierazitako elkarrizketarako borondatea, esaterako Funtzio Publikoko sindikatu guztiei negoziazio kolektiboa eta enplegu eskaintza publikoaren inguruko proposamenak eskatuz. Alabaina, borondate hori ez dator bat Gobernu egitura ordezkaritza sindikalarekin kontrastatu ez izanarekin.

3. Jakin dugunez, Gobernuak abuztuaren amaierarako zehaztuko du hurrengo mailetako egitura, jarraian izendapenak egiteko. LABetik hiru eskari egiten dizkiogu Gobernuari: lehenik eta behin, egitura hori ordezkaritza sindikalarekin adostu dezan; bigarrenik, Akordio Programatikoaren ildoan, burutzak nabarmen murriztea eskatzen dugu, bere menpe langilerik ez duten horiek nahiz behar bezala justifikatuta ez daudenak ezabatuz; hirugarrenik, oinarrizko buruzagitzak langileek beraiek hautatu ditzaten aldarriaktzen dugu, esaterako ikastetxeetako zuzendaritzekin gertatzen den bezala.

4. Aurreko puntuan azaldutakoa posible izan dadin, bere egutegia aldatu eta erabakiak atzeratu ditzan eskatzen diogu Nafarroako Gobernuari. Edozein aldaketa edo izendapenari ekin aurretik, Gobernuak beharrezko denbora hartu beharko luke ordezkaritza sindikalarekin kontrastea egiteko.
 

 

 

Bilboko Tranbiako langileak mobilizazioekin jarraituko dute

admin
-
0

EuskoTreneko Batzorde Iraunkorrak nabarmendu du abuztuaren 14an egindako asanbladan langileen %100ak bere ordezkariek hartutako erabakia berresten duela eta ez duela onartzen Eusko Jaurlaritzaren Lan Zuzendariaren bitartekaritza. Era berean, gatazka honek konponbide erraza duela adierazi du: erreserben itzulerak 13 eta 14 txandetara pasatzea, txanda mistoak ezabatzea eta txandek sei itzuli baino gehiago izatea. "Horrela paroak bertan behera geratuko dira" Batzordearen esanetan.

EUSKOTRENeko Batzorde Iraunkorraren irakurketa

«Komunikabideetan abuztuaren 13ko bileran gertatutakoarekin bat ez datozen informazioak agertu dira. Bilera honetara Xabier Losantos Omar, Eusko Jaurlaritzako Lan Zuzendariak, Bilboko tranbiaren langileen ordezkariak eta Euskotreneko zuzendaritzarenak deitu zituen, gatazkan bitartekari izateko helburuarekin. Egindako ahalegina eskertu nahi diogu eta argipen batzuk egin:

– Aipatu ahalegina akordio-zirriborro batean gauzatu zen, alde sozialak baztertu zuena.
– Sindikatuek, euren aldetik, zirriborroari alternatiba bat aurkeztu zuten, Euskotreneko zuzendaritzak baloratu ere egin ez zuena.

Behin aurrekoa esanda, nabarmendu nahi dugu abuztuaren 14an egindako asanbladan langileen %100ak bere ordezkariek hartutako erabakia berresten duela eta ez duela onartzen Eusko Jaurlaritzaren Lan Zuzendariaren bitartekaritza. Era berean, nabarmendu nahi dugu Euskotreneko Zuzendaritzaren eraginkortasun faltak ez duela mugarik.

Lehen momentutik eztabaida eta negoziazioarekiko interés falta argia izan da. Indarrean sartu baino 15 egun lehenago, iazko udakoaren antzeko laneko txandak aurkeztu zituen Zuzendaritzak, hauek sortu zituzten arazoen jakitun. Kuadro hauek suposatzen duten lan-kargak tentsio eta estres handiko momentuak eragin zizkien tranbiako langileei eta enpresak, egoera hau hobetu beharrean okertu egiten du.

Alde sozialaren eskarien aurrean, berriro ezinegona eta arrisku-egoerak sortuko zituzten kuadroen gogortasuna dela-eta, enpresaren “konponbidea” txanda mistoak sortzea izan zen, iruzurraren aurkako funtzioak barnebiltzen zituztenak, estresa are gehiago areagotuz.

Alde sozialak kuadro berriak proposatu zituen. Hauetan iruzurraren aurkako funtzioak desagertzen ziren eta ez zuten ez langile gehiago ez koste ekonomiko altuagoa suposatzen. Ezezko borobilarekin erantzun zion enpresak honi, aukera bakar bezala eurek egindako proposamenak aurkeztuz. Hauxe da EuskoTreneko zuzendaritzaren negoziazioarekiko jarrera.

Zuzendaritzaren ekintza falta kontuan izanda eta gure ezinegona erakusteko paroen ordutegia aldatzea erabaki da eta Zuzendaritzaren erantzuna idatzi bat izan da zeinetan mehatxatu egiten zaigun greba ilegalagatik erantzukizunak eskatuz, eta gainera, aipatzen dute gutxieneko zerbitzuak jartzen ez badira zerbitzua beraren beharra auzitan jartzen dela.

Gure ustez tranbia-zerbitzua zerbitzu ezinbestekoa da eta horregatik, ziurra eta kalitatezkoa izan behar duela uste dugu. Funtzio mistoek, gidatzearenak eta iruzurraren kontrakoak edo lan-karga handitzeak, arriskuan jartzen dute aipatu zerbitzuaren kalitate eta segurtasuna.

Arazoa ez da ez zerbitzua ez bere langileak. Arazoa kudeaketa negargarria da, erantzuleen eraginkortasun falta eta Zuzendaritzaren aldetik dagoen elkarrizketa falta eta inposizioa. Honek ez du proposamen finkorik aurkeztu gatazka hasi zenetik.

Agerian utzi nahi dugu Zuzendaritzaren etika falta. Honek, inolako lotsarik gabe, komunikabideetan erakusten du Bilbo eta Gasteizko tranbietako langileen izena zikintzeko helburuarekin. Argi eta garbi baieztatzen dugu txanda mistoak, gidatzekoak eta iruzurraren kontrakoak, tranbiako gidariek egiten dituztela eta ez direla boluntarioak. Lan Zuzendaritzaren proposamenarekin egoera hau ez zen aldatuko.

Zuzendaritza honen inkonpetentziaren aurrean, erantzukizunak argitzea exijitzen dugu. Ez da posible jasotzen dugun bakarra inposizio eta mehatxuak izatea. Langileok arazo hau konpondu nahi dugu eta gure gidatze-lanean buru-belarri murgildu.

Gatazka honek konponbide erraza dauka, erreserben itzulerak 13 eta 14 txandetara pasatzea, txanda mistoak ezabatzea eta txandek sei itzuli baino gehiago izatea. Horrela paroak bertan behera geratuko dira. »
 

 

 

LAB denuncia la detención de Diego Cañamero y se solidariza con él y con el Sindicato Andaluz de Trabajadores (SAT)

admin
-
0
LAB denuncia la detención de Diego Cañamero y se solidariza con él y con el Sindicato Andaluz de Trabajadores (SAT)

LAB denuncia enérgicamente la detención del Portavoz Nacional del Sindicato Andaluz de Trabajadores (SAT), Diego Cañamero, y transmite su apoyo y solidaridad al propio Diego y al conjunto de militancia del SAT.

Esta detención se viene a sumar a la intensa campaña de acoso judicial y policial que se está llevando contra el SAT desde instancias gubernamentales. La detención de Diego Cañamero no es más que otro eslabón de esta cadena represiva.


Desde LAB nos reafirmamos en la relación fraterna y de solidaridad que tenemos con el SAT y hacemos un llamamiento a todas las organizaciones sindicales del Estado español y de Europa a que manifiesten su solidaridad con el SAT a todos los niveles.

 

 

 

Euskal Herri osorako hezkuntza sistema propioaren norabidean urratsak eman behar dira

admin
-
0

Atzo Madrilen Hezkuntza Ministroa eta Erkidegoetako Kontseilariek burututako bileratik denak konforme atera ziren, hori da behintzat komunikabide ezberdinetan jasotzen dena. Harrigarria eta kezkagarria iruditzen zaigu: LOMCE legea betetzeko konpromezua hartuta alde egin baitzuten.

Atzoko bilkurak ondorio bi ditu: DBH eta batxilergoko ebaluazioa definituko duen dekretua atzeratu egingo dela, dirudienez 2017an maila hauetako ebaluazioa martxan jarriko delarik. Aldiz, Lehen hezkuntzako probek aurrera jarraituko dute eta hurrengo ikasturtean Hego Euskal Herri osoko ikastetxeetan egingo dira. Eta bigarrenik, LOMCEaren ezarpena aurrera doala.

EAEko Cristina Uriarte sailburuak argi adierazi zuen, “lege organikoaren atal kaltegarrienak sahiestu nahi ditugu” legeari bide emanez. Eta Nafarroan izendatu berri den kontseilariak kargu hartu zuenean LOMCEa ez aplikatzeko lehentasuna adierazi zuen ordea, baina atzoko bileraren ostean nahi honen arrastorik ez dugu ikusten.

Ezin dugu ahaztu Nafarroan UPNk ikasturte amaierarako lege organikoa aintzat hartuta ikas maila guztietarako dekretuak onartu zituela eta Bizkaia, Gipuzkoa eta Arabarako Heziberriren Curriculuma osatua dagoela, Lomce oinarri hartuta. Hortaz, Lehen hezkuntzako ebaluazioetan, Espainiatik definitutako edukiak ebaluatuko dira. Hortaz, nola egon daitezke konforme? Atzoko bileratik ez da inolako momentuan LOMCEa kolokan jartzen ez bertan behera geratzen.

Konforme akordioa lortu dutelako non eta Madrilen baina bitartean hezkuntza komunitateari muzin egiten jarraitzen dute, gure ustez bai lomceri bai bestelako legeei aurre egin ahal izateko akordioak Euskal Herrian eraiki behar dira, bertako herritar eta eragileekin. Euskal Herriak dituen hezkuntza behar eta nahiei erantzungo dioten hezkuntza politikak garatuz. Eta LABen ustez, Euskal Herri osorako hezkuntza sistema propioaren norabidean urratsak emanez.

 

 

 

Osakidetza apuesta por privatizar y precarizar

admin
-
0

Goio Moreno.- Trabajador del Hospital de Cruces y delegado del sindicato LAB
Jon Darpón Sierra Consejero de Sanidad: “Es responsabilidad de este Departamento velar por la salud de las personas y salvaguardar el sistema sanitario de Euskadi como público, universal y de calidad.” Qué frase tan bonita si no fuera una frase vacía, sin contenido real.

Como trabajadores y trabajadoras del Servicio Vasco de Salud/Osakidetza nos vemos en la necesidad de sacar a la luz los tejemanejes que se traen estos ”supergestores” que tenemos la suerte de tener en OSAKIDETZA, y más en concreto en el Hospital Universitario de Cruces (HUC), en otra época no muy lejana punta de lanza de una forma de hacer que a día de hoy no es más que una mera anécdota de lo que fue.

A continuación una serie de ejemplos de la gestión que realizan en una empresa pública pagada por todas y todos, y que se encarga de algo tan primordial como la salud de las y los vascos.

Allá por el 2012 se construyó en este hospital un nuevo edificio de Laboratorios y se desató un conflicto del colectivo de operarios de servicios, con el apoyo de los sindicatos, para exigir a la dirección el cumplimiento de el apartado 13 del decreto 106/2008, de 3 de junio, en el que Osakidetza asume el compromiso de no externalizar o privatizar nuevas áreas o servicios. No se cumplió con esto, cediendo el servicio de limpieza de dicho edificio a una empresa privada como es GARBIALDI, que parece tener muy buena conexión con OSAKIDETZA. Si estas labores se hubieran realizado con personal propio de Osakidetza, el dinero gastado hubiera sido menor con unas mejores condiciones laborales.

En la cafetería del hospital de Cruces tenemos otra gran empresa, EUREST, que vuelve a saltarse de nuevo dicho apartado en el que las empresas subcontratadas no pueden contratar a una tercera y menos aún por medio de una ETT. Pues Eurest sí lo ha hecho.

En el ARCHIVO de este hospital se ha contratado a una empresa pirata que se llama SEVERIANO SERVICIOS MÓVILES. Esta empresa se dedica a digitalizar y expurgar las historias de pacientes del hospital. Fue contratada por el módico precio de 1 millón de euros por dos años, con el compromiso de mantener la plantilla mientras hubiera trabajo. Con la intención de “secar” la carga de trabajo para justificar el despido de casi la mitad de la plantilla tuvo la desfachatez de saltarse de nuevo el apartado anterior al contratar por medio de una ETT tres trabajadores a destajo. Lo más sangrante es que las indemnizaciones del despido de las personas del archivo se pagaron con dinero público, mientras la Dirección del hospital miraba para otro lado.

Otro ejemplo es el campo de la electromedicina y la reparación de ciertos aparatos del hospital. Aunque en el Hospital de Txagorritxu existe un buen ejemplo de cómo este servicio es mejor y más barato con personal público, la Dirección Osakidetza hizo oídos sordos a esta posibilidad y ha seguido contratando una empresa privada en Cruces.

El servicio de lavandería lo realiza ILUNION .Esta es una empresa que pertenece al grupo de la ONCE y da trabajo en condiciones infrahumanas a personas con algún tipo de minusvalía. Pues bien, también en este caso la dirección de Cruces se lava las manos y no toma cartas en el asunto.

Con la empresa AMBULANCIAS BIZKAIA hubo otro conflicto en el cual despidieron a trabajadores por el mero hecho de denunciar las inculcaciones de derechos. El gerente de esta empresa prefería pagar indemnizaciones conseguidas con dinero público, a respetar los derechos de la plantilla.

¿Es esta la forma de salvaguardar el sistema sanitario de Euskadi?

¿No es responsabilidad de este Departamento velar y salvaguardar el buen funcionamiento del mismo?

¿Es verdad que el COMPROMISO CON LAS PERSONAS es tal?

No obstante, con la apertura del nuevo Hospital de Urduliz, Osakidetza tienen una oportunidad de oro para demostrar si verdaderamente tiene un compromiso nítido con un servicio público, universal y de calidad creando empleo público, universal y de calidad, salvaguardando así la ley12/2007,de 12 de abril, del Estatuto básico del empleado público. En ella se señala que los ciudadanos tienen derecho al acceso al empleo público de acuerdo con los principios de igualdad, mérito y capacidad. Esto no sucede con los servicios privatizados, verdadero coladeros de personas enchufadas, en muchas ocasiones familiares o “amigos” de cargos y directivos de Osakidetza o los propios hospitales.

Lo que se vende como una forma de ”gestionar racionalmente” los recursos no es más que una forma de repartir incentivos económicos en función de unos objetivos que priorizan el tema económico frente a la calidad asistencial y salvaguarda de los derechos pacientes, usuarios y trabajadores, privatizando el derecho a una sanidad universal, pública y de calidad.

 

 

 

Osakidetzak ezin traketsago kudeatzen ari da 2014-2015 EPEa

admin
-
0

 Zoritxarrez tradizio bihurtu denez, Osakidetzako Zuzendaritza ez da EPE bat bezalako prozesu inportantea gutxieneko seriotasunez kudeatzeko gai. Ez gara soilik plaza kopuru eta kategoria ez-nahikoez ari, Osakidetzan den pertsonal eza konpontzera ez datorrena Darpon Jaunaren PNVri burua zuritzera baino.

Hitz egiten ari gara EPE honetara aurkeztuko diren milaka eta milaka pertsonei –plaza bat ateratzeko itxaropenik ez daukatenak-errespetu faltaz. Izan ere, ezin da onartu lau urte eta gero 2011ko EPEA amaitu gabe egotea. Ezin dugu ulertu oraindik orain lan-poltsa berriak argitaratu gabe egotea, nahiz eta ospitale batzuetan oraindik argitaratu ez diren zerrendak erabiltzen ari diren kontratuak emateko modu irregularrean.

Esperpento dramatiko honen azken kapitulua dira Osakidetzak berriki egin dituen zuzenketak hainbat oinarri, gaitegi eta bibliografietan martxan den EPE honen barruan. Akats nabarmenak dira, eta ondo dago zuzentzea, baina ez argitaratu zirenetik hilabete eta erdira. Honek guztiak azterketak prestatzen ari diren mila eta milaka pertsonen segurtasuna faltaren sentsazioa baino ez du areagotzen, euren larritasuna alperrik handituz. Zelan da posible honako akatsak lehenago zuzendu ez izana? Hau al da serioa? Edo Osakidetzako Zuzendaritzak ez dio axola, edo korrika eta presaka ibili ziren EPE argitaratzeko hauteskundeak baino lehen eta Osakidetzako langileon mobilizazioekin batera.

Kudeatzaile paregabeak izango dira, baina euren negozio, txantxullo eta patrikak beteko orduan. Gainerakoan, nahiko eskasak.
 

 

 

La «moto averiada» de la recuperación económica

admin
-
0

Joxean Urkiola.- Miembro de la Comisión Socioeconómica de LAB

Cada vez es más común escuchar a responsables políticos de casi todos los colores (PP-PSOE-PNV) que ya ha comenzado la senda de la recuperación. Antes también nos dijeron que veían «brotes verdes» y todos sabemos lo que ocurrió. La realidad, el día a día de miles de personas, parados y paradas, jóvenes, jubilados, autónomos… sin embargo, es bien distinta. Son ellos los que están sufriendo en sus propias carnes las consecuencias de la crisis que seguimos padeciendo y no ven la cacareada recuperación.

Hace pocas fechas economistas de una famosa entidad financiera decían que la economía vasca va a tener una «aceleración», que preven un incremento del PIB del 2,7% y 3% para este y el próximo año. Eso lo decían desde un banco que en el primer semestre de 2015 ha ganado 2.759 millones de euros y 2.618 millones de euros en 2014. Sí, ellos se han forrado antes y durante la «crisis» y lo siguen haciendo ahora.

La realidad, como decía, es bien distinta para las personas en paro, las y los desahuciados, los jóvenes, autónomos y pensionistas que siguen pasándolas canutas. Que en Euskal Herria el paro sea inferior al del Estado no puede servirnos de consuelo.

Son más de 219.000 las personas que en Euskal Herria no tienen empleo. Esto supone dramas personales y familiares que no se resuelven con bonitos discursos de recuperación. La pobreza aumenta en nuestros pueblos y ciudades mientras algunos partidos políticos se preocupan más de los bancos, de los ricos –a quienes anuncian que les quitarán el impuesto correspondiente– que de las personas más necesitadas.

La sociedad vasca tiene todavía un reto importante. No podemos ni debemos conformarnos con escuchar cantos de sirena esperando que «los de siempre» quieran rectificar y cambiar el modelo social que tan bien les mantiene a ellos, porque no lo van a hacer.

Nos quieren convencer de que el empleo que se crea es suficiente aunque sea precario y de que si no se llega a fin de mes a pesar de tener empleo no es de su responsabilidad, mejor dicho de su irresponsabilidad y avaricia. Tampoco parece importales que los sueldos sean míseros. La patronal es insaciable y quieren siempre más. Todo ello a costa de la clase trabajadora, de miles de parados y paradas y pensionistas a quienes no dudan en recortar derechos.

Son ellos quienes no quieren cambiar el empleo precario por empleo digno, salarios de miseria por un sueldo que nos permita llegar a fin de mes, y menos aún cambiar el fraude por la justicia social y la transparencia. Son «los de siempre» con sus viejas políticas.

Hoy, digan lo que digan esos economistas y políticos, la inmensa mayoría de la contratación es precaria, el fraude es pan nuestro de cada día. Que los bancos ganen aún más de lo que ganaban ya en la crisis no es síntoma de recuperación, sino la evidencia de lo que algunos quieren perpetuar, un sistema al servicio de «los de siempre» a costa de que la clase trabajadora continúe siendo la pagana de la situación y vea, en sus carnes, cómo pierde derechos que costaron años conquistar.

Frente a ello es más necesaria que nunca la activación social, que las personas y sus necesidades estén al frente de las reivindicaciones y apostemos por el cambio social, en aspectos económicos, políticos y sociales.

Debemos llevar de la calle a las instituciones, a los centros de trabajo las reivindicaciones de todos los colectivos, puesto que no habrá recuperación económica si quienes están sufriendo lo siguen haciendo, si quienes están en paro no encuentran empleo, si se perpetúa la precariedad en lugar de empleo digno, si no respetan nuestros derechos.

El PIB puede subir, pero si lo hace a costa de mantener un modelo social antidemocrático, injusto y precario, sabemos quiénes van a ser los únicos beneficiados, los de siempre.

Es hora de avanzar hacia un modelo económico y social que tenga a las personas como referentes y a quienes se les debe garantizar sus condiciones de vida, de trabajo, así como un reparto justo de la riqueza.

En Euskal Herria eso es posible si conseguimos poner en marcha a esa mayoría social y política que defiende una sociedad más libre y justa. Hay mimbres más que suficientes para ello, pero tenemos que recorrer el camino entre las y los que apostamos por ese cambio.

Tenemos muchos retos y es necesario que nos pongamos en marcha, que nos activemos, y frente a los cantos de sirena de la recuperación hagamos valer la fuerza de la mayoría.
 

 

 

Mariskone enpresako langileak lan baldintzen hobekuntzak eskatzen dituzte

admin
-
0
Mariskone enpresako langileak lan baldintzen hobekuntzak eskatzen dituzte

Oiartzungo Mariskone enpresako langileak enpresa paktuaren lan baldintzen hobekuntzak aldarrikatzen dituzte. LABeko sekzio sindikaletik irmoki enpresaren zuzendaritzaren jarrera salatu dute, negoziazioari uko egitea eta inposizioa izan baita jaso duten duten bakarra.

Mariskone enpresan, komitea LABeko 3 delegatuk eta ELAko 2k osatzen dute, eta pasadan uztailaren 29an 40 langilek parte hartu zuten elkarretaratzea burutu zuten. Oraingoan berriz ere krisiaren ondorioak langilegoa soilik pairatzea nahi dute.

Langileek enpresaren zuzendaritzari elkarretaratzea lehen pausua besterik ez dela izan adierazi diote eta zuzendarintzarengan negoziazioarekiko jarreran aldaketak eman ezean, beste pausu batzuk emateko prest daudela azaldu dute.
 

 

 

Nafarroako Gobernuak Administrazioko sindikatuekin deituako bileraren LABen balorazioa

admin
-
0

Lehenik eta behin, ontzat ematen dugu, Gobernu berria osatu eta bi astera, administrazioko sindikatuekin bildu izana. Era berean, positiboa iruditzen zaigu irailaren amaiera edo urriaren hasierarako negoziazio mahaiak deitzeko Gobernuaren konpromisoa. Negozazio ereduaz nahiz egin beharreko Enplegu Eskaintza Publikoaz proposamena egiteko gonbitea luzatu digu Gobernuak eta LABek epe motzean erantzungo dio eskari horri. Sektore publikoan aro berria irekitzea espero dugu, UPN-PSNren Gobernuak lehen eta UPNren Gobernuak gero lurperatu zuten negoziazio kolektiboa berreskuratuz.

Beaumont Kontseilariak aurkeztutako Akordio Programatikoaren edukiari dagokionez, begi onez dakusagu sektore publikoaren alde egiten den apustua. Akordioak hainbat neurri jasotzen ditu norabide horretan: Menpekotasunean, Osasungintzan eta Hezkuntzan egindako murrizketak atzera botatzea; pribatizazioak bertan behera utzi eta pribatizatutako zerbitzu batzuk berriz publifikatu, hala nola Ospitaletako sukaldeak edota osasun garraioa; edota Osasunbidea eta Hezkuntzarako Enplegu Publikoaren Eskaintza, zehaztu gabea bada ere. Zehazteke geratzen da, halaber, erabat pribatizatutako zerbitzu sozialen eremuan nahitaezkoa den aldaketa sakona. Osasungintzan konbenioak berrikusi eta Odolaren Bankuaren nahiz Osasun Ikerketaren Instituaren izaera publikoa bermatzeaz hitz egiten da, baina ez da argi eta garbi adierazten klinika pribatuetarako deribazioekin amaitzeko apustua; hauxe izango da, hain zuzen ere, LABek gogor aldarrikatuko duen helburuetako bat. Nafarroako Gobernuaren lan osasunari dagokionez, publifikazioaren aukerak aztertzea adostu da, baina horren kontra dauden mutuei hitza emanez. Hezkuntzari dagokionez, LOMCEren aplikazioaren kontrako jarrera, sexuen araberako bereizketa egiten duten zentroak ez finantziatzea edota 0-3 sare publikoaren aldeko apustua nabarmentzekoak dira.

Azkenik, Ekonomia eta Ogasun kontseilari Mikel Aranbururen adierazpenek kezka handia eragin digute, izan ere, Nafarroako Gobernuko langileen eta gainontzeko herritarren eskubideak kontrajartzen baitzituen. Bere ustez, %1eko soldata igoera egin nahiz aparteko soldata berreskuratzea bestelako behar sozialen kaltetan litzateke. Horrelako adierazpen demagogikoak maiz entzun dizkiogu aurreko Gobernuari eta horregatik harrigarria egiten zaigu Gobernu berriko arduradun baten ahotan entzutea. Nafarroan aberastasun nahikoa dago bai administrazioko langileen lan baldintzen berreskurapenean bai politika sozialetan inbertitzeko. Gobernua da bi behar horiek bideragarri egiteko ardura duena, politika fiskal eta aurrekontu politika egokien bidez. Nahikoa lizateke, horretarako, iazkoarekin alderatuta aurtengo kupoa hazitako 36 milioi euro horiekin, AHT edo Nafarroako Ubidean bideratu nahi diren horiekin edota Elkarteen Zerga nahiz Ondarearen Zergaren bidez eskuratu beharko litzatekeenarekin.
 

 

 
1...1,0981,0991,100...1,582Page 1,099 of 1,582

COOKIAK | COOKIES

LEGE OHARRA ETA PRIBATUTASUN POLITIKA | AVISO LEGAL Y POLÍTICA DE PRIVACIDAD

www.lab.eus