2025-12-26
Blog Page 1018

Laneko istripuen drama sozialaren aurrean planto egiteko ordua da

0

Abantoko El Campillo industria-poligonoko Emica Bombas enpresan, gaur goizean bertan gertatutako langile baten heriotza salatzen dugu. Azken heriotz honekin 24 dira honezkero aurten Euskal Herrian lanean ari zirela hildako langileak. LABetik gure elkartasuna eta babesa erakutsi nahi dizkiegu hildakoaren gertuko, senitarteko eta lankideei.

Ez da izurrite bat edo jainkoen zigor bat, gehienetan, istripuak praktika txarren, prebentzioa faltaren, presen, lan-kargen, malgutasunaren… ondorio dira. Hitz baten, lan munduan nagusi den prekarietatearena. Tragedia hau larritu egiten da “krisiagatik”, baina ustez sartuta gauden “suspertze” aldian, goraka doa lanean hildako langileen kopurua.

Bada ordua etengabe goraka doan drama sozial honen aurrean planto egin dezagun. Ez enpresetatik ez instituzioetatik ez da honi aurre egiteko, edo gutxienez, gutxitzeko, tresna ez neurririk jartzen,.

LABetik argi dugu mobilizazioa dela tresnarik eraginkorrena, bai heriotza hau salatzeko bai langileriarentzako tragedia honekin amaitzeko. Horregatik, ELA, LAB, ESK, STEILAS, EHNE eta HIRU sindikatuek kontzentrazioa egingo dugu bihar, 11:00etan, enpresa-atarian.

 

 

 

Eraldaketa prozesua eta aktibazio soziala [Bir]pentsatzeko jardunaldiak izango ditugu

0

Datorren ekainaren 15 eta 16 egunetan [Bir]pentsatzen prozesuaren baitan korapilo berriei heltzeko jardunaldi batzuk burutuko ditu Ipar Hegoa Fundazioak. Saioa Berriozarren egingo da, bertako Musika Eskolan, eta Eraldaketa prozesua eta aktibazio soziala izango dira aztergai. Jardunaldiak goizetan izango dira bi egunez, goizeko 9:00etan hasita.

2015eko martxoaren 25 abiatu zuten LAB eta Ipar Hegoak Sindikalismo berria (Bir)pentsatzen prozesua, Donostian egindako nazioarteko jardunaldiekin.

Prozesuaren helburua ekintza sindikala berritu eta egun bizi ditugun garaiotara eta egungo erronketara egokitzea da. 2017an LABen egingo duen 9. Biltzar Nagusiarekin batera emango zaio amaiera prozesuari.

(Bir)pentsatzen prozesuaren barruan mugarri ezberdinak egon dira, hala nola, jardunaldiak (martxoak 25 eta 26), mintegiak (apirilaren 25ean), unibertsitate sindikala (urriaren 27an) eta maila nazionalean, sektoreka edo eskualdeka egindako tailerrak.

Berriozarreko jardunaldiei dagokienez, subjektuaren (Ber)Osaketa izango da lehen eguneko gaia. Silvia Carrizo (Malen etxea), Adolfo Araiz (EH Bildu) eta Zesar Martinezek (Zumalabe fundazioa) parte hartuko dute, LABeko Igor Arroyo, Izaskun García eta Bea Martxuetarekin batera.

“Desaktibazioa/aktibazioa” izango da ekainaren 16ko gaia, eta egun honetan Eduardo Apodakak, Sandra Barrenetxeak, Josep Manel Busquetak, Julen Arzuagak, Nora Salbotxek eta Ekai Txapartegik hartuko dute parte, LABeko Garbiñe Aranburu eta Juantxu Goienekin batera.

 

 

 

UGT eta CCOOek gehiengo sindikala galdu dute Nafarroan

Garapen Ekonomikorako Sailak, apirilaren 30ean argitaratutako azken datu ofizialek datu historiko bat utzi dute agerian: UGT eta CCOOek jada ez dute gehiengo sindikala Nafarroan. Hain zuzen ere, bi sindikatuak gehituz gero, hauen ordezkaritza sindikala %49,71ra jaitsi da. Elkarrizketa Sozialerako Kontseilua desegitea exijitzen diogu Nafarroako Gobernuari.

2009an krisia hasi zenetik, astiro eta modu etengabean indar korrelazioa aldatzen joan da UGT-CCOOek osatzen duten “elkarrizketa sozialaren” blokea eta LAB eta ELAk ordezkatzen duten sindikalgintza borrokalariaren artean: 

 
2009-12-31
2016-04-30
Aldea %
UGT
%30,89
%25,94
-16
CCOO
%25,00
%23,79
-4,8
UGT+CCOO
%55,89
%49,71
-11
LAB
%12,33
%14,79
+19,9
ELA
%21,37
%22,14
+3,6
LAB+ELA
%33,70
%36,93
+9,6
Beste batzuk
%10,41
%13,36
+28,3
 

Datuetan ikus dezakegun moduan, CCOO eta batez ere UGTk ordezkaritza galtzen duten bitartean, LABen oredezkaritza da gehien hazten dena, ia %20. Hona hemen datu berak ordezkari kopurutan adierazita: 

 
2009-12-31
2016-04-30
Aldea
UGT
2077
1542
-535
CCOO
1681
1413
-268
UGT+CCOO
3758
2955
-803
LAB
829
879
+50
ELA
1358
1316
-42
LAB+ELA
2187
2195
+8
Beste batzuk
779
795
+26
 

Enpresa itxiera eta plantilla murrizketen ondorioz ordezkari kopurua galdu den testuinguru honetan, UGT eta CCOOek 803 ordezkari galdu dituzte 2009ko datuekin alderatuta, bien bitartean ELAk 42 galdu ditu eta LABek 50 irabazi ditu.

LABen balorazioa
Datu hauek argi eta gabi uzten dute Nafarroan egin den aldaketarako apustua isla izaten ari dela ere eremu sindikalean. Enpresari askoren sustapena izan arren, 20 urtez Patronala eta UPNrekin batera konzertazio sozialean protagonista izan diren UGT eta CCOO sindikatuek gehiengo sindikala galdu dute.
 
Beste puntan, LABek aldaketa sozialaren alde egindako esfortzua saritua izan da, bere ordezkaritza %20 igoz.

Testuinguru honetan, oraindik ere ulergaitzago egiten da Nafarroako Gobernuak ElkarrizketaSozialerako Kontseilua mantentzeko hartu duen erabakia. Orain arte, marko hau kritikatzen genuen, enpresetan patronalaren monologoa gailentzen den bitartean, balizko elkarrizketa sozialaren eszenifikazioa zelako. Kritikatzen genuen ere 900.000 euro ematen zitzaizkiola, ulertzen bait genuen CEN, UGT eta CCOOentzako finantziazio gehigarri bat zela, gai hau modu zuzenean aldatu du Gobernuak. Hala ere, ordezkaritza sindikalaren garapena ikusita, organo hau are eta deslegitimizatuago geratu da, horregatik Gobernuari gogoetatu eta organo hau desegitea eskatzen diogu.

Amaitzeko, LABek Lan Harremaneratako Marko Propio baten osaketan eta definizioan parte hartzeko bere prestutasun osoa azaltzen du berriro ere. Oraindik gai honi ez dio heldu ez Gobernuak ezta Nafarroako Parlamentuak ere.

 

 

 

Kutxabankeko prozesu judizialean arduradun politikoak faltako dira

Bilboko instrukzioko laugarren epaitegiak ez du kontuan hartu Mario Fernández eta Miguel Ángel Cabiecesen defentsaren helegiteak eta epaitu egingo dituzte.Guzti honen inguruko azalpenak emanez gaur, hilak 13, Kutxabank auziko akusazio partikularrak osatzen duten eragileek prentsaurrekoa emango dute.

KUTXABANK kasuko akusazio partikularra osatzen dutenen oharra:

90244/2016 Bilboko instrukzioko laugarren epaitegiko autoak, Rafael Alkorta eta Mario Fernandezek 2016ko otsailak 5eko autoen aurka aurkeztututako errekurtsoak gaitzesten ditu.

Epaitegiak, aipaturiko autoa berresten du, eta instrukzio prozesua zehar akusazio partikular honek izan duen jarrera baieztatzen du termino guztietan.

Azpimarratu nahi dugu, Kutxabankek Rafael Alcortaren bulegoan Cabieces kontratatzea aholkularitza lanak egiteko estalki bat baino ez dela izan Espainiar Gobernuaren EAEko delegatu ohiak, inolako lanik egin gabe hilean 6.000 euroko soldata jasotzeko.

Beraz, autoak honako delituen zantzuak ikusi ditu: alde batetik, kudeaketa desleiala, eta, bestetik, bidegabeko jabetza gaizpideratze modalitatean eta hirugarrenik, dokumentu merkantilen faltsutzea. Horien ondorioz, arestian aipatutako akusatuen kontrako ahozko epaiketa hasiko da.

Gaur gure buruari egiten diogun galdera, akusazio partikular bezala aurkeztu ginen egunean egiten genuen berbera da:

Cabieces jaunak hilero 6.000 euroko soldata jasotzen zuen, horretarako prestatua ez zegoen lan bat burutzeko, eta gainera inoiz ez zuen bete. Orduan zein zein arrazoia Mario Fernandez, Kutxabankeko presidenteak, nominak Cabieces jaunari Kutxabankeko diruarekin ordaintzeko?

Fernandezek bere adierazpenetan zioen, autoak delitu bezala jasotzen duen ekintza hau, arlo politikotik eskatu ziotela. Bere arabera, ohikoak ziren horrelakoak. Erakunde publikoak uzten zituzten politikariei enpresa pribatuan toki egiten zitzaien, zein lan burutu behar zutenak gehiegirik arduratu gabe.

Guzti hau ate birakarien praktika tipikoa da, eta Euskal Kutxen likidazioaren eta Kutxabanken pribatizazio etra bankarizazio prozesuan zehar gertatu zen. Tarte horretan, EAJ, PP eta PSEren arteko akordioak determinanteak izan dira.

Alderdi hauen artean izandako akordioek, Cabiecesek jasotakoa bezalako mesede tratuak jasotzen zituzten. Ez daukagu inolako zalantzarik beraz, pribatizazio eta bankarizazio prozesuak eragiten dituztela horrelako egoerak. Euskal kutxak inbertsore eta espekulatzaile pribatuen esku utzi dute euskal aurrezkien kudeaketa, alderdi horiek prozesu horretan modu maltzurrean irabaziekin atera daitezen. Legezko modu batez, beraiek negoziatu eta onartu dituzten legeekin (fundazioen konposaketa, presidentearen eta gestoreen soldatak eta abar) zein legez kanpok bideetatik, Cabieces kasuan bezala.

Guzti horregatik diogu akusatuen aulkian ez daudela egon beharko luketeen guztiak eserita, euskal herritarroi egindako iruzur honengatik. Gauzatu dutenak egongo dira, baina ez bultzatzileak, harria jaurti eta eskua izkutatu dutenak.

Politikagintzan eta erakundeetako jardueran, lehen araua zintzotasuna eta gardentasuna izan beharko litzateke; ardura publikoa norbere edo ingurukoen onurarako ez erabiltzea, baina hau ez da Euskal Kutxen likidazio prozesuan gertatu dena. Arduradunek pauso bat aurrera eman dezatela exijitzen dugu, ardura politikoak har ditzatela, eta gutxi batzuk bakarrik mesedetzen dituen pribatizazio prozesu honetan atzera egin dezatela. Egoera honek, Euskal Herriko milaka pertsonen aurrewzkietan eskua sartzea eta sartzen jarraitzea ahalbideratzen du.

Pozten gara akusazio partikular honen lanak modu oso eraginkorrean horrelako azpijokoen dabiltzanak inkulpatuen eserlekuan esertzea suposatu duelako. Bide honetan, lanean jarraituko dugu erabaki politiko hauek hartu zituztenak ardurak beren gain har ditzaten.
 

 

 

Adegiko kideei ongi etorri berezia prestatu diegu

Gaur, hilak 14, Adegiko kideek ikastaro bat antolatua zuten Aizarnazabalgo enpresa batean, Obe Hettich-en. Hau aitzakia hartuta LABeko delegatu batzuk elkartu eta bidean “ongi etorria” eginez pankartak jarri dizkiegu. Ondoren ordu beteko elkarretaratzea egin dugu enpresa atarian. Ekintza honen bidez gure eskualdean Adegi ez dela ongi etorria adierazi nahi izan dugu.

 

 

Madrilek irakastordu gehiago inposatu eta Gasteizek onartu egiten ditu

0

Madrilek hezkuntzako gastua arrazionalizatzeko prestatu duen Errege Dekretuak ez du hezkuntza mailako inolako helbururik. Helburu bakarra ekonomikoa da. Praktikan dekretu honek hezkuntza kaitatea kaltetuko du. Horregatik LABek Hezkuntza Lege berri bat aldarrikatzen du berriro ere. Alde batetik hezkuntza panoramari logika emateko eta bestetik langileen lan baldintzei babesa emateko.

Madrilek “Real Decreto-ley 14/2012, de 20 de abril, de medidas urgentes de racionalización del gasto público en el ámbito educativo” ebatzi zuenean honako helburua barneratzen zuen: “Las medidas que se adoptan en este real decreto-ley resultan imprescindibles para cumplir con la senda de consolidación fiscal fijada y con el compromiso de reducción de déficit de la Unión Europea”. Ikusten denez, erabaki eta neurri guzti horien atzean, ez zen egon eta ez dago, inolako hezkuntza mailako helbururik. Helburu bakarra ekonomikoa da. Bertan proposatzen diren neurriek hezkuntzaren kalitateari zuzenean eragingo diete, gaur egungo hezkuntza kalitatea are eta gehiago kaltetuz. Barneratutako neurriak honakoak lirateke:

  • Haur eta Lehen Hezkuntzan gutxieneko irakastorduak 25en kokatzen ditu. Honek 1.700 lanposturen galera ekarriko luke Haur eta Lehen Hezkuntzan.
  • Bigarren Hezkuntzan gutxieneko irakastorduak 20en kokatzen ditu. Honek 1.300 lanposturen galera ekarriko luke Bigarren Hezkuntzan eta Lanbide Heziketan.
  • Ordezkapenak 10 egun pasa arte ez dira gauzatuko. Honek, batazbeste, 60 irakastordu galtzera eramango ditu ikasleak.

Eusko Jaurlaritzak neurri hauen aurrean soilik bide judiziala jorratu zuen, ez zuen Hezkuntza Komunitatearekin inolako lanketarik egin jarrera komun bati heltzeko. Orain kontrako epaia jaso dute. Honekin ere, Hezkuntza Sail honek izugarrizko arduragabekeria egin du. Izatez, 2016ko apiriletik erabaki honen berri eduki badu ere, ez digu inolako informaziorik eman hezkuntza komunitateari osatzen dugun eragileoi. BOEn argitaratu delako ezagutu dugu guzti honen berri. Noiz arte gorde behar zuen informazio hau Gasteizko Gobernuak? Zergatik? Hauteskundeak gertu egoteak eraginik izan al du guzti honetan?

Beste behin ere, agerian gelditzen dira Gernikako Estatutuak emandako “erabateko hezkuntza eskuduntza” delako atalaren balizko bermeak non gelditzen diren. Hutsaren urrengoa besterik ez du balio horrek! Berriro ere, Madrilek jotzen duen musika dantzatzea egokitu nahiean etorriko zaizkigu Hezkuntza Sailetik beraien eskuetan zegoen guztia egina zutela eta alternatibarik ez dutela argudiatuz. Noiz konturatuko da Gasteizko Gobernua, hezkuntza komunitate honek bide propioa egiteko hautua hartuta duela jada? Ez daitezela guregana etorri Madrilek ezarritako neurriei men egiteko jarrerarekin, ez dugu onartuko eta! Hezkuntza Sail honi herri honek dituen asmoak defendatzea eskatzen diogu eta ez Madrileko sukurtsal gisara funtzionatzea Madrileko asmoak ezartzeko.

Euskal Herriak dituen hezkuntza beharrei begira kokatu; eta behar horiek asetzera etorriko diren proposamenak denen artean hemen adostu behar ditugu. Bide horretan, EAEko Hezkuntza Sailari Hezkuntza Komunitate osoa batu dezan deia egiten diogu. Modu horretan, gai honen inguruko datu partekatzea egin eta EAE mailako Hezkuntza Komunitate gisara jarrera bat adostu asmoz.

LABek Hezkuntza Lege berri baten beharra aldarrikatu du behin baino gehiagotan. Hezkuntza Lege berria behar dugu bi helburu orokorrei erantzuna emateko: alde batetik, gaur egungo hezkuntza panoramari logika emateko asmoarekin; eta bestetik, hezkuntzako langileen lan baldintzei babesa emateko.

 

 

 

Urdulizko ospitalaren pribatizazioaren kontrako lan-uzteak arrakastatsuak izan dira

0



SATSE, ELA, LAB, CCOO eta ESK sindikatuek oso ontzat jo dituzte Urdulizko ospitalearen publikotasunaren alde Bizkaian egindako lanuzte-eguna, eta Gipuzkoako eta Arabako elkarretaratzeak. Sindikatuok bi helburu genuen bi orduko lanuztea Bizkaian deitzean. Lehenengoa, osasun-zentroen kudeaketari buruzko eztabaida publikoa piztu nahi genuen; eta bigarrena, pribatizazio horien eraginpeko kategoriei protestatzeko aukera ematea.

Gaur pozik agertzen gara bi helburu horiek lortu ditugulako. Bai Osakidetzaren zentroetan, bai gizartean zerbitzuen pribatizazioa eztabaidagai izan da; eta esparru bietan pribatizazioen aurka azaldu da jendea. Inork ez du nahi osasuna salgai bihurtzea.
Halaber, Urdulizko Ospitalean pribatizatu nahi diren kategorietako langile ia guztiek lanuztea egin dute (garbikuntza, sukaldea, mantenimendua, jostura…), gutxieneko zerbitzuen gehiegizko mugak gainditzea izan duten langileek behintzat.

Elkarretaratzeetan lorturiko arrakastaz konturatzeko, ikusi besterik ez dago bildutako jendetza Sabinetxearen aurrean, eta Donostiako, Zumarragako, Santiagoko eta Txagorritxuko ospitaleen aurrean.

Gaurko mobilizazioak mugarri bat izango dira pribatizazioak Osakidetzatik kanpo uzteko bidean. Bihar Urdulizko Ospitalean bertan bilduko gara, eta datorren astean beste mobilizazio batzuei ekingo diegu.

Osakidetzari eskatzen diogu konpromisoak betetzeko, eta hortaz zerbitzu gehiago ez pribatizatzeko. Gaurko mobilizazioa Urdulizko pribatizazioei aurre egiteko da, baina osasun-zerbitzuak salgai ez bihurtzeko mobilizazioen barruan sartzen da. Urdulizko pribatizazioak geldiarazten baditugu, pribatizazio berriak egiteko bidea ere moztuko dugu. Horretan ahaleginduko gara aurrerantzean.

 

 

Urdulizko ospitalea %100ean publikoa izan dadin lanuzteak egin ditugu

0


Urdulizko ospitalearen pribatizazioaren aurkako hainbat mobilizazio burutu ondoren, LAB, ELA, ESK, SATSE eta CCOO sindikatuek gaurko bi orduko greba deialdia egin dugu. Osakidetza osasun publikoaren kontura negozio pribatua handitzen saiatzen ari da eta sindikatuok ez dugu beste lapurreta bat burutzen utziko.

Osakidetzak urtero 330 milioi euro gastatzen ditu berezkoak dituen zerbitzuak pribatizatzeko. Garbiketaren kasuan, erabakia hartu egiten du edozein pribatizaziok gainkostu ekonomikoa duen arren. Urdulizko Ospitalean bakarrik, garbiketaren pribatizazioak urtero 100.000 euroko gainkostua suposa dezake. Eztabaida honetan, azpimarratzekoa da Osakidetzako garbiketa zerbitzu gehien esleituta dituen enpresako zuzendaria, Garbialdikoa, Euzkadi Buru Batzarreko kidea izan zela.

Egoera honen aurrean, sindikatuok Urdulizko Ospitalean pribatizazioen aurkako mugarria ezarri nahi dugu. Ez diogu Osakidetzari lagako gizartearen osasunaren kontura negozioa egiten jarrai dezan.

Osakidetzako Ospitalearen funtzionamendurako ezinbestekoak diren hainbat zerbitzu nola kudeatuko diren argitu gabe jarraitzen du, hala nola garbiketa, mantenua edo sukaldea. Bai Eusko Jaurlaritzak bai Osakidetzak pribatizazio berriak debekatzen dituen akordioak indarrean ditu, baina Osakidetzak akordio bat urratu nahi du.

Osakidetzak orain hainbat hilabete, Legebiltzarraren aurrean aurrean, erabaki bat hartu aurretik txosten tekniko bat egiteko konpromisoa hartu zuen. Ospitalea irekitzeko asteak falta direnean ez du inolako txostenik burutu. Lan egiteko modu honek gizartearekiko errespetu demokratiko falta izugarria suposatzen du. Txosten horrek bai zerbitzuaren kalitatearen zein kostu ekonomikoaren aurrean pribatizazioen beharra justifikatu behar zuen. Argi dago ez dutela txostenik burutu bi zentzuetan pribatizazioa erabat arrazoigabea delako. Lanuzte honek pribatizazioa moduko gai larri baten gaineko eztabaida publikoa sortu nahi du, Osakidetzak nola edo hala ekidin nahi duen eztabaida, hain zuzen.

Ospitale honen irekiera desastre bat izaten ari da, eta ez soilik langileen kudeaketaren ikuspuntutik. Ospitalearen irekiera behar bezalako azpiegiturarik izan gabe burutuko da, ez da tren zerbitzurik izango, Bizkaibuseko lineatan ez da errefortzurik aurreikusi, eta Leioa zein Erandioko biztanleak Gurutzetako Ospitalean artatuak izan daitezela eskatzen ari dira.

Esandako guztiarengatik, gaur goizeko txandako azken bi orduetan eta arratsaldeko lehenengo bietan lanuzteak egingo ditugu, eta Bilboko Sabin Etxearen aurrean kontzentrazioa burutu ere (13.30etatik 14.30ak arte), EAJri exijitzeko Osakidetzako pribatizazioa bertan behera uzteko.

 

 

 

ACBrentzat etorkizuna exijitu diogu Arcelor Mittali

0

Arcelor Mittaleko zuzendaritzak Sestaoko plantan ezarri nahi duen planaren aurrean zer egin erabakiko dute langileek bihar, hilak 14, egingo den Batzarrean. Bozka honen harira, ELA eta LAB sindikatuek, beraien jarrera bateratua azaldu dute publikoki eta Sestaoko lantokirako alternatiba aurkeztu dute. ELA eta LAB enpresak egindako proposamenaren aurka agertzen dira, ez duelako inolako bermerik eskaintzen, baztertzailea delako, enplegua suntsitzen duelako eta Ezkerraldeko desindustrializazioan sakontzen duelako.

LAB eta ELAren irakurketa:

Langileen asanbladan, LAB eta ELA enpresaren proposamenaren aurka agertu dira, eta adierazi dute ez diotela inolaz ere abalik emango, ehunka lanposturen suntsipena ekarriko duen eta lantoki honen etorkizun industriala bermatuko ez duen egitasmoari.

Proposamen horren bidez, gaur egun zuzenean lan egiten dutenen lanpostuen erdiak suntsituko dira, eta ACBn normalean lan egiten duten kontratetako langile guztiak baztertzen ditu. ELAk nahiz LABek, lehen egunaz geroztik, enpresak egin dezakeen planteamendu orok kontratetako langielak ere kontuan izan behar dituela aldarrikatu dugu, lehenengo egunaz geroztik gurekin batera borrokan dihardutenak.

Azken proposamenak eta aurrekoek ia ez dute ezberdintasunik, ACBko Zuzendaritzak, oraingoz behintzat, soldata murrizketei uko egiten diela izan ezik. Proposamen horretan ez da ezertxo ere bermatzen, ez bada, urrats berria egiten dela Ezkerraldea jasaten ari den etengabeko desindustrializazioan. Arcelor Mittal ez da ezertara konprometitzen ACBren jardun industriala eustearen harira, aurkakoa baizik, jarduera bi edo hiru asteburura mugatzen du hilero. Horren ondorioz, Sestaon ekoizten diren bobinak behin betikoz deslekutuko dira.

Hau guztia, Arcelor Mittalek azaldu duen jarrera guztiz arbuiagarriarekin eman da. Benetako xantaia egin die langileei, adostasuna agertu ezean, enpresa itxiko dutelako. Multinazional horrek ACBn zuzenean zein zeharka lan egiten dutenei nahiz euskal gizarteari agertzen dien erabateko mespretxuaren adierazgarri da hori. Arcelor Mittali dagokio ehunka langileren etorkizunarekiko ardura. LAB eta ELAk berresten dugu eta berriro adierazi gure borondatea etorkizuna eta lantoki honetan dagoen enplegu kalitatearen bermea jasoko duen planteamendu orokorrerako. Ia 600 familia gara, Arcelorren xantaia honekin, lantokiaren itxierari hasiera ematen zaionaren lekuko.

Gogora ekarri behar dugu enpresaren bideragarritasun plana ez dela berez errentagarria eta irauteko, enpresa ixtearekin mehatxatuz lortutako diru-publikoaz elikatu behar duela, bizkarroien antzera; erakundeek amore eman ezean, ez dago ezelango bermerik.

Ekainaren 2an, enpresa-batzorde osoak industria egitasmoa aurkeztu zuen, Arcelorrek gutxietsi egin zuena. Eusko Jaurlaritzak, Bizkaiko Foru Aldundiak eta erakunde guztiek arbuiatu dute enpresaren egitasmoa. Bi hilabete igaro dira, Arcelorrekiko lankidetza erabatekoa zela esatetik egungo jarrera ulergaitza dela esatera jendartean. Beste inbertitzaileei saltzeko aukera aintzat har dadila eskatzeraino iritsi dira.

Batzarra, botazio-erreferenduma edo dena delakoa egitea zuzendaritzaren lana egitearen parekoa da. ELA eta LABen iritziz ez dago arrazoirik borroka baztertzeko. Egitasmo hau bozkatuz enpresaren interesei ematen zaie zilegitasuna, borroka baztertu egiten da.

Arcelorrek beldurraren politika egiten du; bozkatzea haren amarruan jaustea da. LABek eta ELAk proposatzen dugu Arcelorren eta erakundeen aurrean borrokan jarraitu behar dela, kaltetutako 600 familien enplegua, Ezkerraldeko enplegua babesten.