Gaur, Garbiñe Aranburu, LABeko Koordinatzaile Orokorra eta Iñigo Urkullu Lehendakariaren arteko bilera izan da Lehendakaritzan. Bilkura, LAB bere X. Biltzar Nagusiaren ondoren, Euskal Herri osoko eragile ugarirekin burutzen ari den erronda nazionalaren barruan kokatzen da eta abegitsua izan da. Sindikatu, enpresari elkarte, alderdi eta arduradun instituzionalekin egon gara; agenda zabal horren baitan, inposaturiko lurralde zatiketaren ondorioz, Euskal Herriak dituen hiru ordezkari gorenekin bilkurak daude. Hurrengo hitzordua azaroaren 21ean izango dugu Maria Chivite Nafarroako Lehendakariarekin.
Gaurkoa LAB Iñigo Urkullurekin biltzen den lehen aldia izan da 2013tik hona eta bileraren garrantzia azpimarratu nahi dugu. Sarritan ikusi dugu Lehendakaria enpresari elkarteekin bilduta, baita Elkarrizketa Sozial antidemokratikoa sostengatzen duen gutxiengo sindikalarekin, baina sekula ez euskal gehiengo sindikalarekin. 2020ko Greba Orokorraren testuinguruan gehiengo sindikalak eskaturiko bilerari uko egin zion. LABen ekimenez gaur egin den bilerak, beraz, balio beharko luke harremanak normalizatzeko.
Garbiñe Aranburu LABeko koordinatzaile orokorra zorrotz eta kritiko mintzatu zaio Urkulluri, egungo testuinguru sozial eta ekonomikoaz. Eusko Jaurlaritzak egiten dituen politika publiko neoliberalak aldatu behar direla adierazi dio, enpresarien Lehendakari izateari utzi eta langileen aldeko politikak egiteko eskatu dio eta, gogorarazi, Autonomia Estatutua agortua dagoela eta burujabetzarako bidea urratzeko momentua dela. Era berean, egun dauden eskuduntzak eta autogobernuak eskaintzen dituen aukerak baliatzeko beharraz aritu da Aranburu, badagoelako tartea langileon lan eta bizi baldintza duinak bermatuko dituzten politikak egiteko.
TRANTSIZIO EKOSOZIALISTA FEMINISTARAKO eta ONDASUNAREN BANAKETArako LABen proposamena eraman dio Aranburuk Urkulluri, eta eskatu, dokumentu horretan jasotzen diren neurri zehatzak martxan jartzeko, besteak beste: aberastasun banaketa desorekatuarekin amaitzea; soldaten eros ahalmena bermatu eta arrakalarekin amaitzea; langile publikoen soldatak bertan negoziatzea, 1.400 euroko gutxieneko soldata ezartzea;
gehienezko soldatari mugak jartzea; plusbaliak mugatzea eta enpresen dibidendu banaketa debekatzea. Fiskalitatea ere hizpide izan du LABeko koordinatzaileak: zerga politika progresiboagoa, gehien dutenek gehiago ordain dezaten, eta aldi berean, fiskalitate bidezko diru bilketa handitzeko. PFGZan ezarri diren deflaktazio neurrien osagarri, kapital errentak gehiago zergapetu eta Sozietateen Gaineko Zerga eguneratu egin behar da, enpresek, irabazien arabera, gehiago ordain dezaten.
Prezioen gorakada langileentzat lapurreta dela kritikatu eta eskakizun argiak eraman ditu LABek bilerara, eros ahalmenaren galerari eta bizitzaren garestitzeari, prekarizazio eta pobretze prozesuari, zerbitzu publikoen eraispenari edota krisi ekologikoari aurre egiteko.
Zaintza ereduan aldaketa eskatzeko ere baliatu du Aranburuk bilera, sindikatuarentzat lehentasunezko gaietako bat baita zaintza lanena. Negozio izateari utzi eta aldaketa sakona behar duela aldarrikatu du eta alternatiba zaintza sistema publiko komunitarioan kokatu.
Etxeko langileen eskubide eta beharrak, pentsionistak eta pentsioen eremua; Osakidetzaren egoera kaskarra eta hezkuntza eremuko beharrak, luzea izan da LABek bilerara eraman duen gai zerrenda.
Krisi ekosoziala hizpide izan dute. Indarrean diren politikek ekarri gaituzte honaino. Iberdrolaren eta Kutxabankek neurririk gabeko irabaziak ezagutu berri ditugun honetan, finantza erakundeen, oligopolio energetikoen eta enpresa handien interesak defendatzeari utzi eta langileriaren, herritarren, planetaren mesedetan diseinatuko diren politika publikoak, zerga-politika eta aurrekontuak eskatu dizkio LABek Urkulluri, aberastasunaren bidezko banaketa sustatzeko. Produkzio eta kontsumo ereduak aldatzeko bidean, trantsizioa bideratzeko batzordeak sortu eta horietan parte hartze soziala bermatzeari ezinbestekoa iritzi dio Araburuk.
Bileratik ondorio argi batekin atera da LAB: aberastasunaren bidezko banaketarako politika publikoak behartzeko eta langileon eskubideak bermatzeko, antolakuntza eta borroka izango dira giltza. Lantokietan eta kalean aktibazio soziala sustatzen eta Jaurlaritza interpelatzen jarraituko du, beraz, LABek.