2025-12-19
Blog Page 82

Egunero izan beharko luke migratzaileen eguna, eskubideekin eta aukerekin

Zubiate(e)ko Aritz
-
0
Egunero izan beharko luke migratzaileen eguna, eskubideekin eta aukerekin

Gaur abenduaren 18a da, Migratzaileen Nazioarteko Eguna. LABen uste dugu migratzea bizitzaren zati bat dela. Txoriek migratu egiten dute, ibaiek migratu, eta pertsonek ere bai. Sinetsarazi nahi digutenetik urrun, migrazioa ez da fenomeno naturala, azalpenik gabe, ezerezetik sortzen dena.

Migrazioa modu historizatuan ulertu behar den prozesu bat da, espazio-denbora desberdinen testuinguruan eta modu poliedrikoan ulertu behar dena, dimentsio ezberdinak biltzen eta konbinatzen dituelako. Askotariko motibazio, kausa eta deribek markatutako estrategia da.

Mugikortasun askea, migratzaileen bizitzei eta migrazio-proiektuei lehentasuna emango diena, zentzuzko kontua izan beharko litzateke.

Migrazioa ez da modu linealean hasi eta amaitzen den gauza bakar bat. Nahiz eta, gutxi gorabehera, jakin daitekeen noiz hasten den, oso zaila da noiz amaitzen den esatea. Bigarren eta hirugarren belaunaldiak “kanpokotzat” irakurtzen dira oraindik ere, eta, beraz, diskriminatu, bereizi eta estigmatizatu egiten dira.

Migrazioa desira bat da, batzuetan neurri handiagoan eta beste batzuetan txikiagoan, askea. Premia horrek pultsio desberdinei eta berezko motor bati erantzuten diena (gizakiona eta gizakiona ez dena).

Migrazioak berekin ekarriko luke jazarpenik gabe eta baldintza duinetan mugitzeko eskubidea, bai igarobide osoan, bai helmugan. Zirkulazio askerako, egoteko eta irauteko eskubidea. Baina ez edonola. Migrazioak, eskubide gisa, berarekin dakar askatasunetik eta aniztasun eta berezitasunetatik lurraldetasuna eraikitzeko aukeretara zabaltzeko gonbitea.

Migrazioa aukera bat da, ez bakarrik iristen direnentzat, baita “jasotzen” dutenentzat ere, eta uste dena baino askoz neurri handiagoan. Eta ez dugu hori termino ekonomikoetan bakarrik esaten.

Migrazioak ez luke jazarpena eta heriotza izan behar, ez mugetan, ez auzoetan.

Migrazio eta lekualdatze garaiak bizi ditugu, eta, horietan, zor bat aitortu eta konpondu behar da zuzentasunaren eta justiziaren ikuspegitik.

Erregularizazio masiboa. Eskubide guztiak lehenengo minututik aurrera. Enplegua eta etxebizitza baldintza duinetan. Errolda eta osasun-estaldura bermatuak.

Arrazakeria klasista gehiagorik ez. Adabaki hipokrita gehiagorik ez. Laneko arrazakeria gehiagorik EZ, ezta sozialik, ezta instituzionalik ere.

Migrazioaren eta asiloaren Europako Itunari ez.

Atzerritar legeei ez, ezta horien erreforma instrumentalei ere, migratzaileak erabili eta botatzeko eskulan izatera eramaten dituztenak.

Mugetako politikei ez, ezta “beroan egindako itzulketei” eta adingabekoen atxiloketei ere.

Arraza edo etniaren araberako kontrolei ez.

Gehiegikeria polizialei ez, ezta instituzioetako indarkeria arrazistari ere.

Migratzaileen egunak egunero izan beharko lukeelako, eskubideekin eta aukerekin.

Gaur Eusko Jaurlaritzak ahoa beteta baina zehaztasunik eta lotsarik gabe iragarri du lanpostu publikoen eskaintza berezi bat

Zubiate(e)ko Aritz
-
0
Gaur Eusko Jaurlaritzak ahoa beteta baina zehaztasunik eta lotsarik gabe iragarri du lanpostu publikoen eskaintza berezi bat

Hogei egun igaro dira EAEko Mahai Orokorraren bilera egin zela, non sindikatuok beste behin ere enplegu publikoa negoziatzearen beharra errepikatu genuen, eta betiko begirune faltarekin, inoiz iristen ez den “hurrengo baterako” gelditu zen.

Langileoi digun begirune faltari beste koska bat igoz, gaur jakin dugu medioetatik lanpostuen deialdi publiko bat egingo duela. Ez du mahai negoziatzaileetan negoziatu, eta funtzio publikoaren Mahai Orokorrera ez du gaia eraman, zer esanik ez gaia sindikatuokin adostu nahi izateaz. Aldebakarrez erabaki eta inposatuko du neurria oraingoan ere.

Gobernu bileraren erabakiaren edukiari begira eta xehetasunetan sartu gabe, bi kontu azpimarratuko genituzke: alde batetik, inplizituki Europak 2024rako behin-behinekotasuna %8tik jaisteko agindua ez dela beteko onartzen du, helburu hori datozen hiru urteetarako atzeratu duelako; beste aldetik, 3.949 plaza horiek 2024-2027 bitartean beteko direla esaten badu ere, “plaza gehiago gehituko zaizkiola datozen urteetan“ aipatzen du, inolako zehaztasunik eta seriotasunik gabe. Ohi bezala, negoziatzen eta betetzen ez diren konpromisoak.

LABentzat erabaki onartezina da. Deialdiak eznahikotzat jotzen ditugu, eta Jaurlaritzak ez du negoziatzeko aukerarik eman nahi izan. Gure iritziz Urkulluren eta Pradalesen gobernuen artean ez dago alderik, eta langileekiko betiko begirune faltarekin harrotu egiten direla dirudi. Kontran, patronalarekin eta botere finantzarioekin baldintzagabeko morrontza adierazten dute.

Negoziazio mahaietan langileoi zor zaigun begirunea exijituko dugu, eta hau bermatzeko neurriak planteatuko ditugu. Ez dugu onartuko beste lau urtez gurpil zoroaren bilera dinamika hutsalean manten gaitzaten, langile publikooi eragiten diguten neurriak alde bakarrez inposatzen dizkiguten bitartean.

Euskal Herrian kontrabotere sindikalismoa osasuntsu badago ere, erronka estrategikoei heltzeko beharra nabarmendu dugu

Zubiate(e)ko Aritz
-
0
Euskal Herrian kontrabotere sindikalismoa osasuntsu badago ere, erronka estrategikoei heltzeko beharra nabarmendu dugu

Lau erronka estrategiko nabarmendu ditu Igor Arroyo koordinatzaile orokorrak: sindikalismoan ere belaunaldien arteko erreleboa bermatzea, langile migratuak antolatzeko ahalegin espezifikoa egitea, eremu berriak sindikalizatzea eta estatalizazioa indargabetuko duen estrategia subiranista garatzea.

Botere sindikalaren inguruko bigarren azterlana argitaratu du Ipar Hegoa fundazioak —2016an argitaratu zuen lehena—, 2016 eta 2023 arteko eboluzioaz. Ondorio nagusien berri emateko prentsa agerraldia egin dute gaur LABeko koordinatzaile orokor Igor Arroyok eta Ipar Hegoako Edurne Larrañagak.

Ikusmiran19Deskargatu

Larrañagak azterketaren datu mamitsuenak aipatu ditu:

  1. Jendartean izan diren aldaketa demografiko berberek eragiten dute lan merkatuaren konfigurazioan; nagusienak, zahartze objektiboa eta migranteen presentzia esanguratsua.
  • 45 eta 64 urte arteko langileak dira lan merkatuan proportzionalki gehien handitzen ari direnak. Zehazki, 55 urtetik gorakoak %10 izatetik %23 izatera pasatu dira azken 25 urteetan.
  • Espainiako Estatutik kanpo jaiotako langile kopurua handitu egin da, eta horietako gehienak aktibo moduan daude. Lan merkatuan %10 izatera iritsi dira.
  1. Marko juridikoak langileen lan eta bizi baldintzetan eragina du. Estatalizazioaren bidez, euskal langileak pobretu egin dira.
  • Hego Euskal Herriko greben intentsitatea Espainiako Estatukoa baino nabarmen handiagoa izan da: 2023an, kasurako, 10.000 soldatapeko bakoitzeko 3,39 greba egin ziren Hego Euskal Herrian; Espainiako Estatuan, aldiz, 0,43.
  • Soldatapeko langileen %85 hitzarmen kolektibo baten babespean dago Hego Euskal Herrian (gizon eta emakumeen* arteko aldea murriztuz). Lan hitzarmenen ezaugarrietan dago kezkarako iturria:
    • Urte bakoitzean indarrean dauden hitzarmenak kontuan izanik, 2012an baino 51.248 langile gutxiago daude EAEn erregistraturiko hitzarmen baten babespean 2023an. Aldiz, 44.641 langile gehiago daude estatu mailan erregistraturiko hitzarmen baten babespean.
  1. LAB sindikatua Hego Euskal Herriko bigarren sindikatua da, ordezkaritzaren %19,6arekin. 2016tik %1,6 puntuko igoera izan du.
  • Hala ere, babes sindikal eta kolektiboaren gabezia oso larria eta sistemikoa da: eskubide aitortua izan arren, langileen %41,7 dago oraindik eskubidea egikaritu gabe. Legeak ez du inolako esku-hartzerik zehazten.
  1. Sindikalizazio maila handia duen herria gara: populazioaren 10etik 4 sindikatu batean afiliatuta dago edo egon da uneren batean.
  1. LAB da, sindikatuak ezagutzen dituzten eta sindikalismoarekiko gertutasuna duten langileen artean, begikotasun eta atxikimendu gehien sortzen duen sindikatua.

Aipatutako datuak kontutan hartuta, Arroyok nabarmendu du Euskal Herrian sindikalizazio maila handia dela eta sindikatuek lan harremanetan esku hartzeko gaitasun esanguratsua dutela. Frantziako Estatuan eta bereziki Espainiakoan sindikalismoak giharra galdu du, baina Euskal Herrian botere sindikala handiagoa da proportzioan. Arroyoren aburuz, elkarrizketa sozialaren aldeko apustua egin duen sindikalismoak porrot egin du bi estatuetan eta, aldiz, kontraboterezko sindikalismoak arrakasta izan du Euskal Herrian: “Euskal Herrian badago borrokarako gaitasuna duen gihar sindikala eta indar horri eutsi egin diogu, sindikatuak indargabetu eta desprestigiatzeko saiakerak garaituz. LABen ekarpena ezinbestekoa izan da horretarako: Euskal Herria antolakuntza eta borroka sindikalerako esparru autonomo gisa eratzen lagundu duelako eta euskal sindikalismoaren koordenadak aldatu egin dituelako, honako nortasun ikur hauen arabera: kontraboterea, izaera soziopolitikoa, independentismoa, feminismoa, antirrazismoa, ekosozialismoa”.

Halere, lau erronka estrategikori aurre egiteko beharra adierazi du Arroyok. Lehenengoa, sindikalismoan ere belaunaldi ordezkapena bermatzea: “datozen urteetan sindikalista ugarik hartuko dute erretiroa; erretiratuta ere afiliazioari eutsi eta pentsiodunek ekarpena egiten jarrai dezaten lortzearekin batera, belaunaldi berriak sindikalizatzea funtsezkoa da”. Era berean, emakumeen* afiliazio tasa igotzen ari bada ere, helburu horretan indar egiten jarraitzeko beharra nabarmendu du.

Bigarren erronka, langile migratuak antolatzeko ahalegin espezifikoa egitea: “gero eta gehiago dira beste herrialde batzuetatik, hamaika oztopo gaindituta, Euskal Herrira etorritako langileak. Klase elkartasunaren oinarrizko printzipioa da langile hauei guztiei harrera egitea eta pairatzen duten diskriminazioen kontra aktiboki borrokatzea”. Ildo horretan, LABek Idazkaritza Antirrazista sortu eta lehen barne plan antirrazista abian jarri izana balioan jarri du Arroyok.

Hirugarren erronka, berriz, eremu berrriak sindikalizatzea da. Ildo horretan, azken zazpi urte hauetan ordezkaritza sindikala duten langileen kopurua hazi izana positiboa bada ere, Arroyok honako gogoeta hau pausatu du: “ordezkaritza sindikala izatea oinarrizko eskubidea bada, nola da posible euskal langileen artean kasik erdiak ez izatea ordezkaritza sindikalik? Batetik, Patronalak sindikalizazioari jartzen dizkion oztopoen ondorio da. Eta bestetik, hauteskunde sindikalak sustatu eta babestu beharko lituzketen EAE eta Nafarroako Gobernuen utzikeria ikaragarria da”.

Azkenik, lan harremanen estatalizazioa hartu du hizpide Arroyok: “Borroka askori esker, bertako hitzarmenen lehentasuna berrezartzea lortu dugu eta hitzarmen ugari desblokeatu; baina, 2012arekin alderatuta, euskal langile gutxiago daude orain bertako hitzarmen baten pean. Bertako hitzarmen berriak sortzeko, lanbidearteko gutxieneko soldata bertan ezarri ahal izateko eta, oro har, lan harremanetarako esparru propioa eratzeko estrategia subiranista indartzeko premia dugu”.

Ekialdebuseko langileek greba egingo dute, lan baldintza duinen eta kalitatezko garraio publikoaren alde

Zubiate(e)ko Aritz
-
0
Ekialdebuseko langileek greba egingo dute, lan baldintza duinen eta kalitatezko garraio publikoaren alde

Oarsobidasoa eskualdea Donostiarekin lotzen duen Ekialdebus autobus zerbitzuko langileek grebara deitu dute abenduaren 21ean, 24an eta 31n. Izan ere, autobus-erabiltzaileen kopurua azken 10 urteetan %50 handitu den arren, ez da handitu autobusen kopurua; are okerrago, murriztu egin da. Langileek duten lan-karga handiagak kaltetu egin du, gainera, zerbitzua. Horregatik, langileek grebara joko dute, eta zuzendaritzari eta Gipuzkoako Foru Aldundiari arduraz jokatzeko eskatuko diete.

Jarraian, greba komitearen oharra:

Ekialdebuseko langileok uste dugu ez dela zerbitzu ona ematen ari, izan ere, nahiz eta autobus-erabiltzaileen kopurua %50 handitu den, 2011ko urteko 4 milioitik 2024ko 10 milioira pasatuz (zifra errekorra) ez da autobusen kopurua handitu eskaera altu horri aurre egiteko, are okerrago, murriztu egin dira.

Langileek lan-karga handia dugu ezarritako ordutegiak ezin ditugulako bete eta atzerapenekin lan egiteak estres handia sortzen digu. Ekialdebuseko langileoi egoera honek osasunean arazoak sortzen hasiak zaizkigu degoeneko, 10 urte daramatzagu autobus kopuru eta ordutegi bera izaten ibilbideetan, nahiz eta abiadura muga murriztu egin den ibilbidearen zati handi batean; hori gutxi ez eta zifra errekorretan gaudela bidaiarietan. 10 urte baino gehiago daramatzagu autobus kopuru bera eta ordutegi bera izaten, nahiz eta murriztu egin den abiadura muga gure ibilbidearen zati handi batean. Duela hilabete batzuetatik hona, askotan utzi behar izan ditugu bidaiariak geltokietan, edukiera osoa beteta dagoelako eta linea gehienak 10 eta 15 minutu arteko atzerapenekin egiten dituztelako irteerak, eta hori ohikoa izaten hasi da, merezi ez ditugun liskarretara eramanez erabiltzaileekin eta honek ere atsedena ez egitera garamatza.

Horregatik guztiagatik grebara joan beharra dugu. Barkatu eragozpenak, egoera honengatik kaltetuak
izango diren erabiltzaileei. Ekialdebuseko zuzendaritzari eta Aldundiari arduraz joka dezaten eskatzen diegu.

Greba-egunak honako hauek izango dira:

-2024ko abenduaren 21a, larunbata, 05:00etatik abenduaren 22ko 06:30etara.

-2024ko abenduaren 24a, asteartea, 15:00etatik abenduaren 25eko 15:00etara.

-2024ko abenduaren 31, asteartea, 15:00etatik 2025eko urtarrilaren 1eko 15:00etara.

Grebara joko dugu EAEko hezkuntza publikoan, lan baldintzak hemen eta orain erabaki ditzagun

Zubiate(e)ko Aritz
-
0
Grebara joko dugu EAEko hezkuntza publikoan, lan baldintzak hemen eta orain erabaki ditzagun

LAB, Steilas, ELA eta CCOO sindikatuok grebara deitu ditugu hezkuntza publikoko langileak. EAEn Hezkuntza Sail berria dugun arren, azken urteetako jokamolde bera mantentzen du: hezkuntzako langileen lan baldintzak okertzen ari dira, Hezkuntza Sailak erabakiak alde bakarrez hartzen jarraitzen du eta negoziazioak eduki esanguratsurik gabe luzatzen ditu. Horren aurrean, grebara jo beste aukerarik ez zaigu geratu.

Jarraian, LAB, Steilas, ELA eta CCOO sindikatuon adierazpena:

Gaur, hemen gauden sindikatuok bat egin dugu hezkuntza publikoko langileen lan-baldintzak hobetzeko, babestu behar dugun hezkuntza publikoaren aldeko apustua egiteko eta, hainbatetan Eusko Jaurlaritzari eskatu diogun bezala, eskola publikoa erdigunean jarri dezan.

Duela hilabete gutxi batzuetatik hona EAEn Hezkuntza Sail berria dugun arren, azken urteetako jokamolde berbera dugu mahai gainean: hezkuntzako langileon lan-baldintzak okertzen ari dira, Hezkuntza Sailak erabakiak alde bakarrez hartzen dituelako eta negoziazioak eduki esanguratsu gabe etengabe luzatzen dituztelako. Hori horrela, mobilizazioak eta grebak deitzea da utzi diguten aukera bakarra.

Gaur aurkezten dugun mobilizazio diseinuak barne hartzen ditu hezkuntza publikoko irakasle, Haurreskola Partzuergoko langile eta Hezkuntza Saileko sukaldari eta garbitzaileen kolektiboak. Kolektibo horietan guztietan iraungita dauden lan hitzarmenak hemen eta orain negoziatzeko garaia da.

Irakasleen hitzarmena 2010etik berritu gabe dago, sukalde eta garbiketako langileena zein Haurreskolak Partzuergokoena, berriz, 2009tik. Hamabost urte dira. Eta Eusko Jaurlaritzako Hezkuntza Sail honek ere aurrerapausorik ez du ematen hitzarmenak berritzeko beharrezko edukiak proposatzerakoan.

Hezkuntza publikora bideratutako diru inbertsioa handitzeko momentua da, eta langileon eskubideen urraketa geldiarazteko unea.

Sektore bakoitzerako baditugu aldarrikapen zehatzak eta propioak baina badira guztientzat komunak diren zazpi aldarrikapen nagusi: geroz eta handiagoak diren lan-zamak arintzeko neurri zehatzak adostea; erretiroa aurreratzeko plantillen gazteberritze plana garatzea; galdutako erosahalmena berreskuratzea; enplegu publikoa egonkortzea; eta, jaiotza tasaren gorabeherak aprobetxatuz, alde bakarrez erabakitzen ari diren ikastetxe publikoen fusio eta itxieren aurrean enplegua bermatzea eta lanpostuak egonkortzea.

Horiez gain, eskatzen dugu hezkuntza publikoko sistema osoa euskaldunduko duen hezkuntza politikak abiaraztea, langileon lan-osasuna zainduko eta bermatuko dituzten azterketa eta neurri zuzentzaile adostuak ezartzea eta kalitatezko berdintasun eta hezkidetza plan egonkorrak garatu ahal izateko baliabideak jartzea.

Horregatik guztiagatik, dokumentua sinatzen dugun sindikatuok honako egunetan langileak deitzen ditugu grebara:

– Hezkuntza publiko ez unibertsitarioko irakasleak: urtarrilak 22an eta 23an, eta otsailaren 26an eta 27an.

– Haurreskola Partzuergoko langileak: urtarrilaren 28an eta 29an, eta otsailaren 12an eta 13an.

– Sukaldariak eta garbitzaileak: urtarrilaren 30ean eta 31n, eta otsailaren 19an eta 20an.

Esan moduan, azaldutako aldarrikapenak lortzeko negoziazio erreala gauzatzea dugu helburu. Eta argi dugu langileon mobilizazioarekin batera gure lan baldintzak hobetzea lortuko dugula. Bete ditzagun kaleak gure aldarrikapenekin.

Balenciagako langileek lan mahaia eratzea lortu dute, baina Espainiako Gobernuak ardurarik hartu gabe jarraitzen du

Zubiate(e)ko Aritz
-
0
Balenciagako langileek lan mahaia eratzea lortu dute, baina Espainiako Gobernuak ardurarik hartu gabe jarraitzen du

Zumaiako Balenciaga ontziolako langileek asteak daramatzate mobilizatzen, ontziolaren eta euren lanpostuen defentsan. Instituzioei lan mahai bat eratzeko eskaera egin zieten, ontziolaren bideragarritasuna bermatzeko, eta Hego Euskal Herriko instituzioek horren aldeko urratsa ematea lortu dute langileek. Espainiako Gobernuak, aldiz, bere posiziotik mugitu gabe eta dagokion erantzukizuna hartu gabe jarraitzen du.

Hemen, gaur Balenciagako langileek prentsa aurrean irakurri duten adierazpena:

Astilleros Balenciagak, duela hiru aste, mobilizazioak hasi genitueneko egoera berean jarraitzen du. Langileok ERTEan jarraitzen
dugu eta ez dugu nomina gehiagorik kobratu. Ez dago akordiorik COFIDESekin eta ez da bazkide industrialik sartu. Hartzekodunen
konkurtsoaren prozesua martxan dago, eta ez gara hasi kontratatuta dauden bi ontziak eraikitzen.

Horren aurrean, duela astebete, Balenciaga ontziolako langileok honak proposamena luzatu genuen: instituzio publikoek eta enpresako
zuzendaritzak langileen ordezkariekin lanerako komisio bat sortzea, horrela Balenciaga irekita mantentzeko bide bateratua egiteko helburuarekin. Alde bakoitzari ordezkari kualifikatu bana jartzea eskatzen genien, horrela, ontziola martxan jarri eta balizko erosleren bati solaskide bakarra ezartzeko helburuarekin.

Eskaera hori honako hauei egin zitzaien:
1. Espainiako Gobernuari: Ekonomia Ministerioaren, COFIDESen, edo gobernu ordezkaritzaren bitartez.
2. Eusko Jaurlaritzako Industria Sailari.
3. Gipuzkoako Foru Aldundiari.
4. Zumaiako Udalari.
5. Enpresaren zuzendaritzari.

Momentu honetan, Eusko Jaurlaritza, Foru Aldundia, Zumaiako Udala, Balenciagako zuzendaritza eta gu geu mahai horretan egongo garela
baieztatu dezakegu. Eman duten pausoa ikusita, eskerrak eman nahi dizkiegu publikoki erakunde horiei. Hitzetatik ekintzetara pasatzeko
aurrenengo urratsa eman dutela baloratzen dugu.

Era berean, Espainiako Gobernuarekiko gure haserrea adierazi nahi dugu. Ekonomia Ministerioak, COFIDESek eta Espainiako Gobernu Ordezkaritzak ez diote gure eskaerari erantzun. Balenciaga eta gure lanpostuak salbatzeko funtsezko parte direla kontuan hartuta, tamalgarria dela azpimarratu beharra daukagu. Beraien erabakia birpentsatu eta eratuko den mahaian parte hartzeko deia egin nahi diegu. Oraindik garaiz dabiltza. PSOEren eskuetan dago Ekonomia Ministerioa; eta guk deitutako mahaian parte hartuko duten Eusko Jaurlaritzako eta Gipuzkoako Foru Aldundietako gobernuetan ere badago.

Mahai honetan parte har dezan exijitzeko Donostian dagoen gobernuaren ordezkariordetza aurrean elkarretaratzea egingo dugu abenduaren 18an, asteazkenean, 10:00etan.

Aurreko guztia esanda, honakoa ere adierazi nahi dugu. Alderdi politikoekin bilera-sorta egiten hasiko gara datorren astean, enpresaren
jarraikortasuna bermatzeko beraien babesa eskatzeko. Horretarako, manifestu bat prestatu dugu komiteko kideok. Aurrerago adieraziko dugu nork eman digun babesa eta nork ez.

Azkenik, jakinarazi behar dugu Eusko Legebiltzarreko Industria Batzordearen bilera batean parte hartzeko eskatuko dugula. Oraindik ez
dugu datarik. Ordurako alderdi politiko guztien babesa izatea espero dugu.

Astilleros Balenciagako langileok gure etorkizunaren alde borrokan jarraituko dugu. Enpresa bideragarria da. Eskualdearentzat eta
herrialdearentzat aberastasuna sortzen jarraitzeko instalazioak, teknologia eta eskulan egokiak ditu. Gure etorkizunaren alde, gure lan-postuen eta atzetik datozenen lan-postuen alde, instituzioekin egingo ditugun bileretan borroka egingo dugu; alderdiekin egiten dugun bileretan borroka egingo dugu; eta nola ez; kalean borrokan jarraituko dugu. Argi daukagu eta ozen
esango dugu:

Balenciaga ez itxi!

Helegitea aurkeztuko diogu Osakidetzako filtrazioengatik ateratako autoari eta salatzaileen zintzotasuna balioesten du

Zubiate(e)ko Aritz
-
0
Helegitea aurkeztuko diogu Osakidetzako filtrazioengatik ateratako autoari eta salatzaileen zintzotasuna balioesten du

Lehenik eta behin, LABek aitortza egin nahi die Osakidetzan filtrazioak modu batera edo bestera salatu dituzten eta sistema maltzur horren aurrean agertu diren pertsona guztiei, bereziki prozesu judizial honetan aurpegia eman dutenei. Jakin badakigu zein presio jasan dituzten, eta beren zintzotasuna aitortu nahi diegu.

Horiek dira behar dugun profesionalaren eredua ordezkatzen dutenak, gure osasun-sistemaren izaera publikoa errespetatzen dutenak, biztanleria osoaren espazio partekatua eta guztien eskubidea den aldetik, edozein direla ere haien babesleak, eskala soziala eta abar. Etsigarria da salatzaileek jasan behar izan duten erabateko babes falta bizitzea, are gehiago atzo ezagututako autoak ematen duen zigorgabetasuna ikusita.

Auto horretan, prozedura oso konplexuaz arduratzen den laugarren magistratuak ikertutako pertsona guztiak kargugabetzea erabaki du. Hala ere, behin baino gehiagotan errepikatu dugunez, LABen helburu nagusia lortu dugu, filtrazioak desnormalizatu ditugu eta sistema klientelar horrek kolapsatzea lortu dugu. EPEaren eredua negoziazio mahaian dago eta gaur egun EPEak gardenagoak eta berme gehiagokoak dira. Hala ere, LABek ez dio uko egingo langile guztiek ezagutzen zituzten filtrazio horiek daudela egiaztatzeari, eta adi jarraituko du, auto horrek ezartzen duen zigorgabetasunaren ondorioz, LABentzat onartezinak diren praktikak ager baitaitezke berriro.

LABek azterketak aurkezteko egindako eskaerei behin eta berriz ezezkoa ematea erabakigarria izan da. Komunikazioen esku-hartzea bezalako neurrien faltak ebidentzia gehiago pilatzea eragotzi du, baina nabarmendu behar dugu hainbat kategoriatako filtrazio-ebidentziak ugariak bezain erabakigarriak direla, eta, beraz, harritu egiten gaitu horrelako epai batek.

Anestesian aztertu ahal izan ditugun azterketa apurrek adierazten zuten bat-etortzeak zeudela nota bikainak zituzten pertsonen artean, baita akatsetan ere. Traumatologian, “azterketako markaren” teknika erabili zen, hots, letra larriz idatzitako eta azpimarratutako gako-hitzak erabiltzea anonimotasuna hausten laguntzeko. Hori dela eta, zuzentzeaz arduratzen ziren pertsonek berehala identifikatzen zuten nork jaso behar zuen puntuazio altua. 70 puntu baino gehiagoko traumatologiako oposiziogileen %95ak teknika hori erabili zuen. Gainera, kategoria horretan bertan, epaimahaikideak azterketa baino egun batzuk lehenago batzartu ziren Astoria hotelean, eta barne-ikerketari ezkutatu zitzaion bilera. Hala ere, magistratuak esan du ezin izan duela egiaztatu teknika horren erabilera anonimotasuna haustera bideratuta zegoenik.

Epaimahaietako kideen aldez aurretiko filtrazio-ohartarazpenak daude, hala nola Kardiologian, eta 22 plaza jokoan zeudenean gehienez 22 gehienezko nota eman zituzten.

Angiologiako epaimahaiko kideek zuzenean salatu dituzte pertsona jakin batzuk. Ondoren, argitu zen aipatutako pertsona zela azterketa egiteko arduraduna eta bera eskuetan zuen bakarra. Gainera, azterketa prestatu zutenaren kideek atera zituzten notarik altuenak.

Egiaztatuta dago Osakidetzako eta HAEEko goi-kargudunen parte-hartze Kirurgia Plastikoan egindako filtrazioa ezkutatzeko. Gai horri buruz, María Jesús Mugicak, Osakidetzako zuzendari nagusi ohiak, ez zuen ezer esan epaitegian egindako deklarazioan, jakitun izan arren.

Hainbat kategoriatan, anonimotasuna hausteaz gain, azterketak egin ziren egun berean epaimahaikideen aurrean aurkezpenak egin ziren, hala nola Urologian, eskuliburu operatiboak erabat debekatzen duen zerbait.

Anestesian, ezagunak dira Debagoieneko anestesisten salaketak eta notario-aktak, sistema horren bidez saritutako pertsonen ordena ere aurreikusi baitzuten.

Kategoriaz kategoria jarrai genezake, filtrazio-zantzu eta -ebidentzia ugariak eta salatutako kategoria guztietan dauden gaiak azalduz, hala nola “nota bikainak = eskainitako plaza-kopuru” korrelazioa.

Justizia, gaur egun, zigorgabetasun-kutsu oso arriskutsua ematen ari zaie praktika horiei; izan ere, EAJk bere buruari eskatzen dio zuzenean inplikatuta dauden pertsonen, egoeraren berri zutenen eta iraganean praktika horien onura jaso dutenen izen ona garbitzeko. LAB ez da izango hori egingo duena. Ez dakigu zer egingo duen Fiskaltzak; izan ere, hark jarri zuen salaketa epaitegian, zeuden zantzu ugarien aurrean, baina gero prozesua norabidez aldatzea erabaki zuen, sindikatu horren eskaeren aurka eginez eta oztopatuz. Errealitate larri bat salatu dugu, eta, horretarako, langile batzuekin lan egin dugu, ondo baino hobeto baitakite LABen salaketak normalizatuta eta naturalizatuta zeuden jarduera batzuei egin behar izan diela aurre, eta badirudi magistratuak ez duela hori onartu nahi.

Bidegabea iruditzen zaion ebazpen baten aurrean, LABek ez du amore emango eta, horregatik, apelazio-errekurtsoa aurkeztuko du. Atzo ezagutu genuen autoak ez du zalantzan jartzen LABek egindako salaketaren egiazkotasuna. Langileek badakite nola egiten ziren medikuen lan-eskaintza publikoak, eta gizarte osoak egiaztatu ahal izan zituen erabilitako filtrazio-praktikak. Horregatik, uste dugu auto horrek zalantzan jartzen duela justiziaren funtzionamendua bera, baita gai horren muinera iritsi nahi izatea ere. Arabako Probintzia Auzitegiak hori zuzendu behar du.

Arabako adineko egoitzetako LABeko ordezkariek benetako konpromisoak hartzea exijitu diote Gorka Urtarani

Zubiate(e)ko Aritz
-
0
Arabako adineko egoitzetako LABeko ordezkariek benetako konpromisoak hartzea exijitu diote Gorka Urtarani

Arabako adineko egoitza pribatuetako eta etxebizitza komunitarioetako hitzarmen probintzialaren negoziaketa hasi ginenetik, LABek behin eta berriro exijitu dio Aldundiari gatazka honetan daukan erantzukizuna onartzeko. Sektore honetan urte luzez eman duen etengabeko borrokari esker, hilabete honetan Aldunditik bilera egiteko gonbidapena jaso zuen sindikatuak.

LABek asteazkenean egin zuen bilera Gorka Urtaran Politika Sozialen diputatuarekin, eta berriro ere exijitu zion Aldundiak gatazka honetan esku-hartzea, dagozkien benetako konpromisoak har ditzan eta beharrezkoak diren bitarteko ekonomikoak bideratu ditzan hitzarmen probintzialaren blokeoarekin amaitzeko.

Bileran, LABek argi eta garbi planteatu zuela Aldundiak ezin duela diru publikoa enpresa pribatuen esku uzten jarraitu.

Pertsonak zaintzea gizarte osoaren beharra denez, eta, gizarte-zerbitzu eta herritar guztien eskubide, zerbitzu publikoa izan beharko luke beti. Eta ez da nahikoa erabiltzaileentzako plaza publikoak izatea; halaber, ezinbestekoa da arreta ematen duten langileak publikoak izatea eta bitartean, gutxienez, sistema publikoko profesionalen lan-baldintza berberak izatea.

1.500 ordezkari inguru mobilizatu ditugu Bilbon, zaintza, enplegua eta aberastasuna banatzeko neurriak exijitzeko

Zubiate(e)ko Aritz
-
0
1.500 ordezkari inguru mobilizatu ditugu Bilbon, zaintza, enplegua eta aberastasuna banatzeko neurriak exijitzeko

Gutxieneko soldata “hemen eta orain” ezartzeko deia egin du Garbiñe Aranburu koordinatzaile orokorrak, horretarako “baldintza berriak” sortu direla nabarmenduz.

LABek Delegatuen Batzar Nazionala egin du gaur Bilbon, Miribillako Bizkaia Frontoian, 1.500 delegatu ingururen parte hartzearekin. LABeko bi koordinatzaile orokorrek hitz egin dute bertan. Igor Arroyok, ekitaldi hasieran, sindikatuaren 50 urtetako ibilbidea goraipatu du. “Euskal sindikalismoaren koordenadak errotik aldatzea lortu dugu. Kontraboterea, independentismoa, euskaltzaletasuna, feminismoa, antirrazismoa, ekosozialismoa. Guk altxatutako banderak, guk garatutako eredu sindikala nagusitu da, nagusitzen ari da Euskal Herrian”.

Etxebizitzaren egoera larria ere hizpide izan da ekitaldian. Horrela, Madrilgo Sindicato de Inquilinas Etxebizitza Sindikatuko kide batek hartu du parte, bideoz, baita Abiatu LABeko Ekintza Sozialeko komunitateko kideek ere. Etxebizitzaren gaiarekin LABek urrats berriak emango dituela aurreratu dute.

LABen ibilbide antirrazista balioan jarriz, Euskal Herria harrera herria dela azpimarratu dute hurrengo hitzartzeek, Txefi Roco idazkari antirrazista eta Eñaut Aramendi eta Argitxu Dufau Ipar Euskal Herriko militanteen eskutik. Azken biak epaitu egingo dituzte migranteei Bidasoaren alde bietan pasabide segurua izaten laguntzeagatik eta J’Accuse autoinkulpazio dinamika hauspotzeko eta urtarrilaren 26an Irun eta Hendaia artean egingo den mobilizazioaren deialdia zabaltzeko baliatu dute euren hitzartzea.

2024an hildako 61 langileak ere gogoan izan dituzte ekitaldian. Jarraian, LABek irailean aurkeztutako dinamika konfederaleko aldarrikapenek izan dute euren lekua, 1.600 euroko gutxieneko soldatak; 30 ordutako lan asteak eta zerbitzu publikoek (Osasunbidea eta Hezkuntzako langile banaren eskutik).

Garbiñe Aranburu koordinatzaile orokorraren eskutik etorri da hitzartze nagusia. Presoen etxeratzea eta Palestinaren askatasuna aldarrikatu ondoren, kapitalismoaren egungo fasea ezaugarritu du, ultraeskuinaren gorakadaren aurrean “Euskal Herria irla bat ez dela” azpimarratuz.

Testuinguru ilunaren aurrean, azpimarratu du LABek baduela alternatiba: “kapitalari eremu guztiak lehiatzea, lantokiak, kaleak, instituzioak eta baita baloreak ere”.

Fiskalitatearen inguruan, zehaztu du patronalak erabakitzen duela zerga-politika. “Aldian-aldian eztabaida pizten da, ia ezer ez aldatzeko. Horretarako daude patronaleko kideak, Petronor, Iberdrola eta konpainiako lotsagabeak, ahora irekitzen dute eta EAJ obeditu egiten du. Hemen ez dago aldaketarik, Urkullu eta Pradales gauza bera dira funtsean”.

1.600 euroko gutxieneko soldata da LABen aldarrikapen nagusietako bat, eta hari honetatik tiraka, “hemen eta orain” ezartzeko momentuaren garrantzia azpimarratu du, adieraziz “sindikatu guztiak” daudela ados patronalari akordio interprofesional baten negoziazioa eskatzean. “Sindikatu subiranistok Lanbidearteko Gutxieneko Soldata bat ezartzeko eskumena izatea eskatzen dugu, Lan Harremanak eta Babes Sozialerako Euskal Esparru baterantz jotzeko egiturazko neurri bat” eta gehiago zehaztuz, “Eusko Jaurlaritzak akordio interprofesional bat negoziatzeko eskatu behar dio CONFEBASKi, gure errealitatearekin bat datorren gutxieneko soldata bat ezartzeko”.

Ekitaldia amaitzearekin batera bertaratutakoek manifestazioa egin dute Arriagaraino.

1...818283...1,582Page 82 of 1,582

COOKIAK | COOKIES

LEGE OHARRA ETA PRIBATUTASUN POLITIKA | AVISO LEGAL Y POLÍTICA DE PRIVACIDAD

www.lab.eus