2025-12-29
Blog Page 29

Emartin langileen greba eskubidea urratzen ari da

Greban daude Emartineko Bediako lan zentroko langileak, lan baldintza duinak lortzeko borrokan. Horren aurrean, baina, enpresa, Bilboko Udalaren konplizitatearekin, langileen greba eskubidea urratzen ari dela salatu du enpresa batzordeak.

Hemen duzue enpresa batzordearen oharra:

Emartineko Bediako lan zentroko langileok greban gaude uztailaren 14az geroztik, eta salatu nahi dugu enpresa greba eskubidea urratzen ari dela, gure lanpostuak beste lan zentroetako langileekin ordezkatuz.

Martxoa aldean hasi ginen hitzarmena negoziatzen enpresarekin, jardunaldi murrizketa, erosahalmena, errelebo kontratuak eta beste hainbat gaitan hobekuntza nabarmenak lortu nahian. Horren aurrean, baina, enpresak ez ditu kontuan hartu gure eskakizun nagusiak eta horrexek eraman gaitu greba egitera.

Bilboko Udalerako elektrizitate hornikuntzaz arduratzen garen heinean, Aste Nagusiko argiteria montatzea eta mantentzea gure eginkizun nagusiak dira egunotan. Bada, enpresa, udaletxearen konplizitateaz, greban gauden langileon eginkizunak betetzen ari da enpresaren beste lan zentroetako langileen bidez. Hori, ilegala izateaz gain, greba indargabetzeko estrategiaren parte ere bada. Egoeraren berri udaletxeari ematen ere saiatu gara, baina hark uko egin dio gurekin biltzeari. Udalak, beste alde batera begiratzeaz gain, Aste Nagusiaren muntaketa lanak ohi baino askoz lehenago hasi ditu, grebaren eragina apaltzeko asmoz.

Emartineko langileok ez dugu etsiko horrelako azpijokoen aurrean. Borrokan jarraituko dugu hitzarmen duin baten alde, eta horixe lortu artean aurrean izango gaituzte.

Lehen bero-bolada, lehen baso-sute handia, eta Nafarroako Gobernuak etxeko lanak egin gabe jarraitzen du

2022ko suteen ondoren, Nafarroako suhiltzaileen kolektiboak agerian utzi zuen talde espezifiko bat sortu behar zela aurre egin beharreko baso-suteen prebentzioari behar bezalako erantzuna eman ahal izateko.

Hala ere, Barne Departamentuak egoera horiei aurre egiteko beharrezkoak diren bi tresna guztiz geldiarazita ditu, eta LABen uste dugu horiek martxan jartzea ezinbestekoa dela.

Alde batetik, Baso Suteen Taldearen sorrera. Sindikatuen gehiengoaren eta Zerbitzuaren Zuzendaritzaren oniritzia jaso dituen arren, oraindik orain geldirik dago, eta horren sorrera arautu behar duen Foru Aginduaren zirriborroa, berriz, Amparo LĂłpez andreak zuzentzen duen Nafarroako Gobernuko Barne Departamentuko tiraderaren batean dute ezkutatuta.

Eta bestalde, oraindik ez dugu larrialdi handietarako baliabideak kudeatzeko tresnarik. Honek behartu egin gaitu, beste behin ere, suhiltzaileen borondateari tiraka aritu behar izatera.

LABek, Nafarroako Suhiltzaileen Zerbitzuko Langileen Batzordeko eta Babes Zibileko sindikatu nagusiak, salatu nahi du ez Departamentuak ezta Lopez kontseilariak ere ez dutela aurrerapausorik txikiena ere eman norabide horretan. Egoera horren aurrean, guk argi dugu Nafarroako Suhiltzaileen Baso Suteen Talde Tekniko bat eta larrialdi handiei erantzuteko benetan balioko duen kudeaketa mekanismo bat lortzeko lanean jarraituko dugula..

Uztailean langabeziara gehitu diren hiru langiletik bi emakumeak* dira

Industrian eta zerbitzuetan igo da gehien langabezia azken hilabetean, eta, sortzen den enpleguari dagokionean, lan baldintzak okerrera egiten ari dira eta prekarietatea handitzen.

Azken hilabetean erregistratutako langabeziak gora egin du Hego Euskal Herrian, 133.531 langile daude erregistratutako langabezian. Eta langabeziak non igo den aztertzerakoan, 25 urtetik gorakoen artean eman da eta gehienak emakumeak* dira, langabezian gehitu direnen bi heren baino gehiago, hain zuzen ere.

Langabezia igoera industrian eta zerbitzuetan eman da, 218 langabetu gehiago industrian eta 2.083 zerbitzuetan. Aipagarria da aurreko enplegurik gabekoen artean 335 langabetu gutxiago direla, eta hauen artean gehienak gizon gazteak eta eta 25-44 adin tarteko emakumeak*. Dena den, 25 urtetik gorako aurreko enplegurik gabekoen %75 baino gehiago emakumeak* izaten jarraitzen dute.

Langabezia datuak afiliazioan ere ikus daitezke: 4.200 afiliatu gutxiago dira eta sektore guztietan jaitsi da afiliazioa. 1.170 afiliatu gutxiago industrian eta 2.888 gutxiago zerbitzuetan.

Gizonen artean afiliazioa igo den bitartean, 7.912 emakume* afiliatu gutxiago ditugu azken hilabetean. Eta afiliazio bajaren arrazoia aldizkako finko gisa ezagutzen diren kontratuen etetea, azken hilabetean 12.709 aldizkako finko kontratu gutxiago izan dira.

Iazko uztailarekin alderatuta, 12.897 kontratu gehiago sinatu dira aurtengoan, baina gehienak behin behineko kontratuak eta zerbitzuetan.

Horiek uztaileko datuak. Azken urteko datuei begiratuta, berriz, langabeziak behera egin du, 3.875 langabetu gutxiagorekin. Azken urtean jaitsitako langabeziak ez du sexu eta adin ezberdintasunik guztiei antzeko eragin die.

Sektoreka aztertzerakoan, guztietan egin du behera, esaterako, eraikuntzan %9,1eko beherakada izan da eta zerbitzuetan %2,94koa.

Urteko bataz bestekoan langabezia jaitsi den bezala, ordea, lan balditzek okerrera egin dute eta prekarietatea handitu egin da. Industriari dagokionean langabezia datuetan ez da aldaketa nabarmenik izan (urteko bataz bestekoan ez, azken hilabetean, ordea, aurretik esan bezala, langabezia gehien igo den sektoreetako bat da) azken hilabetean esan bezala, eta egoera ezegokorra izaten jarraitzen du. Horren aurrean, beharrezkoa da industria plan bat trantsizio ekosoziala kontutan hartzen duena, langileei babesa emateko.

Langile migratuen artean langabezia jaitsi egin da azken urtean sektore guztietan, baina aurreko enplegurik gabekoen artean 357 langabetu gehiago dira, lan bila ari direnen %31,68 langile migratuak dira.

Langabezia datuen gorabeherei ez ezik, horri lotutako enpleguaren kalitateari ere begiratu beharrean jarraitzen dugu, beraz. Prekarietatari aurre egin, aberastasunaren banaketa justuago bat bermatu eta langileen arteko arrakalak txikitzeko gutxieneko soldata propio baten beharra ere agerian geratzen da beste behin.

BMk Aiaraldeko langileak bazterrean utzi ditu

Enpresak akordiorik gabe utzi ditu Amurrioko eta Laudioko dendetako langileak, eta haien baldintzak negoziatzeari uko egin dio. Hori gutxi ez, eta langileek eta haien ordezkariek presioak eta xantaia jasan dituzte.

Duela bi urte, BMk Gasteizen eta Araban dituen denda guztiekin akordio berria negoziatu eta sinatu zuen, eta Aiaraldeko (Amurrio eta Laudio) dendak alde batera utzi zituen. Ordutik, eta bereziki azken urte osoan zehar, enpresako ordezkariek BM Aiarako batzordeari eta langileei esan zieten akordio berria negoziatuko zela eta eskubiderik ez zutela galduko.

Negoziatzeko garaia heldu denean, baina, enpresak lehenengo negoziazio hainbatetan atzeratu du, eta, azkenean, benetako negoziazioari uko egin dio. Zuzendaritza, alde bakarrez, berak nahi dituen baldintzak langileei inposatzen saiatzen ari da.

Langileak akordiorik gabe uzteaz gain, langileei eta langileen ordezkariei gezurrak esan dizkiela ere esan daiteke. Hainbat bilera, akta eta elkarrizketatan enpresako ordezkariek akordio berri bat negoziatu eta adostuko zela esan zuten, eta konpromisoa hartu zuten. Eta, horrez gain, hainbatetan aipatu zuten langileek ez zutela eskubiderik ez erosahalmenik galduko.

Horrez gain, laneko osasunari dagokionez, arrisku psikosozialen inguruan benetako ebaluazioa egin eta neurriak hartu beharrean, enpresak alde batera utzi ditu langileen aportazioak, eta gai hori airean uzten ari da.

Hori gutxi balitz, azken hilabeteetan hainbat langilek eta langileen ordezkarik presioa eta xantaia pairatu behar izan dituzte, bai dendetan eta bai enpresak langileentzat antolatutako jardunaldi batzuetan. Mehatxurik ez du onartzen LABek, eta langileen eskubideak eta baldintza duinak defendatzea zilegi dela aldarrikatu nahi du.

LAB ez dago inposizio horien aurrean isilik geratzeko prest; horregatik, udan ekintza sindikal desberdinak egiten hasi da, eta ez du baztertzen ekintza gehiago egitea enpresak jarrera aldatzen ez badu.

Mercedeseko enpresa batzordeak 9 orduko txanden eredua arbuiatu du

Mercedes-Benzeko enpresa batzordeak agerraldia egin du gaur, 9 orduko bi txandako ereduarekiko arbuioa adierazteko. Eredu hori pairatzen duten langileen %80k neurri horrekiko desadostasuna erakutsi dute, eta enpresa batzordeko kideek malgutasun-eredu hori jasotzen duen hitzarmenik ez sinatzeko konpromisoa hartu dute, enpresa batzordeko 31 pertsonatik 22ren babesarekin eta CCOO eta UGT ez gainerako sindikatu guztien babesarekin. Lantegiko langileen kontratazioa aldatzearen aurka ere agertu da batzordea. Aldaketa horrek zuzeneko kontratazioaren ordez ABLEak erabiltzea ekarriko du.

Hemen irakur daiteke enpresa batzordearen oharra:

Mercedes Benzeko Lan Batzordeak jakinarazi genizuen bezala, Enpresa Batzordeko kide gehienek, % 70ek baino gehiagok, dagoeneko enpresako zuzendaritzari bederatzi orduko bi txandako malgutasun-eredua, hitzarmenean jasotakoa, gaitzesten dugula erakutsi diogu.

Azken egunetan, sinadurak bilduz, langileek gaueko 12etan lanetik irteteak, bajen gorakadak, familia eta gizartea uztartzeak eta abarrek eragiten duten malgutasun-eredu horren aurka agertzea nahi izan dugu.

Jakin badakigu sinatzea gustatuko litzaiekeen pertsona guztiengana iritsi ez garela, bajengatik, oporrengatik, lizentziengatik… edo pasatzen ginenean ez zeudelako, horregatik barkamena eskatzen dugu eta eskerrak ematen dizkizuegu parte hartu nahi izan duzuen pertsonei.

Baina garrantzitsuena da, hala ere, gutxi gora behera eredu hori pairatzen duten 2500 pertsonetatik % 80k (1971), alde batetik, malgutasun-neurri horrekiko desadostasuna adierazi duela. Eta besteĆźk, Enpresa Batzordeko kideek malgutasun-eredu hori jasotzen duen hitzarmenik ez sinatzeko konpromisoa hartzea ere eskatu dute. Komitea osatzen duten 31 pertsonetatik 22k konpromiso hartu dugun konpromisoa, talde guztiak. CCOO eta UGT izan ezik.

Horregatik, Batzordearen eta 9 orduko bi txandako malgutasun-ereduaren eraginpeko langileen izenean, idazki baten bidez, Zuzendaritzari argi utzi diogu eredu hori ez dugula nahi: 9ak EZ.

Bestalde, gehiengo honek erabat gaitzetsi nahi du tailerreko langileak kontratatzeko eredua aldatzeari buruz enpresak duela egun batzuk helarazitako erabakia. Aldaketa horren bidez, zuzeneko kontratazioaren ordez ABLEak erabiliko dira. Honek produkzio-lerroetan prekarizazioa sartzea ekarriko du. Egoera honen aurrean enpresari aurre egingo diogu. ABLErik EZ

Aurrerapenik gabeko beste bilera bat Precon, Enviserrek Eusko Jaurlaritzarena baino eskaintza okerragoa jarri baitu mahai gainean

Gaur goizean, 3 astez bilerarik egin gabe egon ostean, greba batzordea eta Enviser PRECOn bildu dira. Bilerak ez du aurrerapen esanguratsurik izan; izan ere, 2026rako eta 2027rako eskaintza zertxobait aldatu du enpresak, eta 2028rako, berriz, Eusko Jaurlaritzako Lan Sailburuordetzak mahai gainean jarri zuena baino eskaintza okerragoa planteatu du.

Azken hori bereziki larria da, enpresak argi eta garbi adierazi baitu 2028rako mugak Gasteizko Udalak ezartzen dituela. Alkateak gaur goizean adierazi du oso nekatuta dagoela grebarekin, eta ulertezina egiten zaiola egungo egoera. Ulertezina dena Gasteizko Udalak hurrengo kontratuan bere gain hartuko dituen hobekuntzei muga bat jartzea da.

Bihar, langileek bi asteetan San Martingo bulegoetan 10:00etan bildu dituzten herritarren sinadurak erregistratuko dituzte.

Era berean, eraztun berderako gutxieneko zerbitzu berrien eskaera salatzen dugu, Eusko Jaurlaritzak ekainean emandako gutxieneko zerbitzuen agindutik kanpo daudenak. Berriz ere, agerian geratu da Udalaren eta enpresaren kezka ez dela gatazka azkar konpontzea, baizik eta baldintzak langileei ezartzea.

Gutxieneko soldata propioaren aldeko iniziatibak 100.000 sinadura baino gehiago bildu ditu dagoeneko

Euskal langileek babes argia adierazi diote gutxieneko soldata propioa hemen erabakitzeko gehiengo sindikalak martxan duen Herri Ekimen Legegileari, hiru hilabete aski izan baitira 100.000 sinadurako langa gainditzeko.

LAB, ELA, ESK, STEILAS, HIRU eta ETXALDE sindikatuek uko egin diegu sinadurak biltzeko genituen beste hiru hilabeteri Eusko Legebiltzarrak gutxieneko soldataren eskumena ahal bezain pronto eska dezan. Era berean, Nafarroako Parlamentuan ere lege-proposamena izapidetu dezatela eskatu diegu Nafarroako alderdi politikoei.

LAB, ELA, ESK, STEILAS, HIRU eta ETXALDE sindikatuok gutxieneko soldata propioaren aldeko dinamika jarri genuen martxan urte hasieran. Helburu berarekin bi bide lantzeko konpromisoa hartu genuen:

– Lehena, egungo eskumenen baitan: Patronala lan harreman guztiak arautuko lituzkeen lanbidearteko akordio baterako negoziazio mahaira deitu genuen. Lehen deialdian mahaia eratzeari uko egin zion. Bigarren deialdi bat ere egin genuen, erabat gauzagarria den proposamena eramanez: 1.500 euroko gutxieneko soldata. Orduan, mahaira joateari ere ezetza eman zion.

– Bigarrena, eskumen berriak eskuratzeko iniziatiba: Herri Ekimen Legegile bat jarri genuen abian, langile estatutua aldatu eta Hego Euskal Herrian gure Lanbidearteko Gutxieneko Soldata propioa ezartzeko eskumena helburu zuena. Kontu teknikoak tarteko, nahi baino gehiago luzatu zitzaigun sinadura bilketari hasiera emateko epea, maiatza hasieran hasi ginen sinadurak biltzen, eta hiru hilabete eskasen buruan 100.000 sinadura baino gehiago lortu ditugu. Arrakasta ikaragarria izan da. Langileriak iniziatiba honi modu masiboan eman dio babesa. Herriz herri, lantokiz lantoki, auzoz auzo, ehunka lagunek hartu dute parte sinadurak biltzen eta dinamika zabaltzen. Langile klasearen konpromisoa eta gehiengo sindikalaren ekimena uztartuta, geure buruari jarritako erronka bete dugu.

Sinadurak biltzeko beste hiru hilabete izan arren, helburuak beteta iritsi gara udara eta horrekin amaitutzat ematen dugu bilketa. Abuztu bukaeran sinadurak Gasteizko Legebiltzarrean erregistratu eta herri ekimen legegilearen ibilbideak aurrera jarraituko du. Bertan, alderdi politikoek hitzetatik ekintzetara pasatzeko aukera izango dute: benetan badute gutxieneko soldata duinago baten aldeko borondatea, babesa eman diezaiotela ekimenari. Legebiltzarrak babesa emanez gero, Kongresura iritsiko da langileen eskubideak zabalduko dituen lege aldaketaren proposamena.

Era berean, Nafarroako Parlamentuak uko egin zion herri-ekimen legegilea izapidetzeari. Nafarroan ere milaka sinadura jaso dira gutxieneko soldataren eskumena autonomia erkidegoek ere izan dezaten eta, ondorioz, Nafarroako alderdi politikoek lege-proposamena erregistratu dezaten eskatu dugu sindikatuok.

Eusko Jaurlaritzak gutxieneko soldataren inguruko txostena argitaratu du. Gutxieneko soldata propio baten beharra agerian uzten du txostenak, baina ikuspegi murriztaile batetik egina da: bai eragin eremuari dagokionez —hitzarmeneko gutxienekoa proposatzen du—, baita zenbatekoari dagokionez ere.

Confebaskek, era berean, afera elkarrizketa sozialeko mahaira eraman nahi du, absentismoa bezalako gaiekin nahastuz eztabaida. Gaur hemen gauden sindikatuok garbi adierazi nahi dugu: elkarrizketa sozialeko mahaia ez da negoziazio kolektiboko markoa, eta ez da gutxieneko soldata negoziatzeko gunea. Patronalari dei egiten diogu: aitzakiak albo batera utzi eta onar dezala herri honetako errealitate sindikala. Egin dezala urratsa eta eseri dadila benetako negoziazio mahai batean. Eta garbi izan dezala gu ez gaudela prest langileon eskubideak murriztea dakarten proposamenen inguruan eztabaidatzeko.

Amaitzeko, alderdi politikoei ere dei zuzena luzatu nahi diegu: sinadura bilketak agerian utzi du langileriaren borondatea. Orain mugimendua babestu edo ez erabakitzeko unea duzue. Estatuan ezarritakoa baino gutxieneko soldata altuagoa behar dela esaten baduzue, orain da hori frogatzeko unea.

Langileon eskubideen defentsan, urrats sendoa eman dugu. Eta borrokan jarraituko dugu, gutxieneko soldata duin bat ezartzeko eskubidea geure esku egon arte.

Oraindik sinadura eman ez duenak honako lotura honetan egin dezake, modu errazean: lanbideartekosoldata.eus

Pasaiako Etxez Etxeko langileak greba egin dute hitzarmenaren negoziazioa desblokeatzeko

Udala prest azaldu da baldintzak hobetzeko, baina enpresak dio diru hori bere etekinetara bideratu behar dela. Kontzentrazioak egiteaz gain, Udaleko plenoan sartu dira langileak eta zerbitzua publikatzea eskatzeaz gain, gatazkan esku hartu eta bidera dezala eskatu diote udal gobernuari.

Pasaiako Etxez Etxeko langileek (43 lagunek osatzen dute plantilla) greba eguna dute gaur, ELA eta LABek deituta. Izan ere, Matia-Goxara zerbitzua kudeatzen duen azpikontratatutako enpresak negoziazioa blokeatu du, eta egoera hori salatzeko hainbat greba egun deitu dituzte: gaurkoaz gain, abuztuaren 8, 14, 20 eta 25ean, eta irailaren 1etik aurrera hilabete osoan.

Azken hilabeteotan sindikatuek bilerak egin dituzte Udalarekin, eta lan baldintzak parekatzeko bidean, urratsak emateko borondatea duela adierazi du. Horretarako, hitzarmena hobetzeko baliabide ekonomikoak agindu ditu. Matia-Goxara enpresak, ordea, diru hori bere etekinetara bideratu nahi du, absentismoa oso handia dela eta ondorioz, nahi adina etekin ateratzen ez dituela argudiatuta.

Gogora dezagun etxez etxeko zerbitzuko langileak oso egoera prekarioan daudela: bakarka doaz lanera, erabiltzaileak hartatzeko askotan pisu handia mugitzen dute, laguntzarik gabe, eta erritmoak eta lan kargak handiak dira, besteak beste. Hori guztia lan jardun murriztuekin,
enpresak ez dielako gutxieneko lanaldia bermatu nahi, eta etxetik etxera zerbitzua emateko desplazamenduekin, gutxieneko ordu horiek betetzeko.

Enpresak dioen absentismoaren atzean dagoena prekarietatea da. Enpresak, aldiz, egoera horri irtenbidea eman beharrean, diru publikoarekin etekinak handitu eta langileen osasuna kaltetzen du. Gainera, medikuak langileei baja ematen dietenean, ez diete 100% osagarria ordaintzen.

Langile horien zerbitzua ezinbestekoa da Pasaiako herritarrentzat. Dagozkien lan baldintza duinak eta hitzarmena eskatzen dute langileek, lan osasuna eskubidea dela oroitaraziz. Horregatik, enpresari jarreraz aldatu eta Udalari egoera konpon dezala eskatu diote gaur greba egunean. Horretarako, Udalaren plenoan izan dira langileak eta zerbitzua esku pribatuan beharrean, publifikatzea ere eskatu diote, besteak beste.

LABen 2024/2025 ikasturtean: borroka sindikal aktiboa, zerbitzu publikoen kalitatea lan baldintzen hobekuntzekin uztartuz eta sektore feminizatuen protagonismo nabarmenarekin

LABek 204 borroka aktibatu ditu eta horietatik 75 gatazkatan greba baliatu du

LAB sindikatuak 2024/2025 ikasturtean egindako lanaren balantzea aurkeztu du, eta datuek argi uzten dute langile borrokak bizirik eta indartsu jarraitzen duela Euskal Herrian. Guztira 204 gatazka aktibatu dira, eta horietatik 75etan greba izan da mobilizazio tresna. Gatazken %61ek negoziazio kolektiboa eta zerbitzu publikoen defentsa izan dute ardatz, eta %31k patronalaren edo administrazioaren aldetik etorritako eskubide murrizketei aurre egitea.

Sektore publikoan izan dira borrokarik indartsuenak, eta horrek bi arrazoi nagusi ditu: langileek lan eskubideak zerbitzu publikoen kalitatearen borrokarekin uztartu izana, eta administrazio publikoak negoziatzeko jarrera itxia izanki, gatazkak denboran luzatu egiten direla. Aipatu eremuan gauzatutako borroken %74k zerbitzu publikoen defentsa eta negoziazio kolektiboa izan dute ardatz. Emakumeek* izan duten protagonismoa azpimarragarria da: eremu publikoko gatazken %43 sektore feminizatuetan izan dira.

Industrian, borroken %55 patronalaren erasoen aurkakoak izan dira —batez ere kaleratze eta itxierak— eta %40 hitzarmenaren negoziazio edo lan baldintzen hobekuntzarekin lotuta. Zerbitzu pribatuan, aldiz, negoziazio kolektiboak (%62) izan du protagonismo nagusia.

Lurraldeka, gatazka gehien Bizkaian aktibatu diren arren, proportzioan Araban egon da langileriaren mobilizazio handiena.

Dinamika nagusia soldata propioaren alde

Ikasturteko borroka estrategiko nagusien artean, gutxieneko soldata propioaren aldeko dinamika nabarmendu behar da. Borroka horrek soldata arrakalak murrizteko eta aberastasunaren banaketa bidezkoago baterako tresna estrategikoa izan nahi du. LABek, gainerako sindikatuekin batera, bi bide jorratzen ditu: lanbidearteko akordioa egungo eskumenen baitan eta herri ekimen legegilearen bidez eskumen berriak eskuratzea.

LABek zerbitzu publikoen defentsan parte-hartze aktiboa izan du: osasungintzan, osasun publikoaren aldeko plataformekin batera mobilizatzen eta osasun mahaian ituna baldintzatu nahian; hezkuntzan, zerbitzua eta baliabideen hobekuntzaren alde borroka indartsuetan aritu gara, akordio onak eskuratuz, nahiz eta akordio horiek %100ean betetzeko Jaurlaritzaren borondate salatu dugun; eta zaintzan, langileen izaera publikoaren aitortza exijituz. Gainera, etxebizitza eskubidea ere gure ekintza sindikalean txertatzen ari gara.

Industria sektorean, enplegu galera larriak izan dira, eta horrek trantsizio ekosozial justu baterako beharra are ageriago utzi du. LABen apustua industria bizia, bidezkoa eta jasangarria izatea da, langileekin eta langileentzat. 

Sektore feminizatuetan eta zaintzan, gatazkak proportzio altuagoan daude irekita oraindik, eta horrek agerian uzten du patronalak eta administrazioak emakumeen* lanari ematen dioten balio eskasa.

Azkenik, langileek borrokarako prestutasuna erakutsi dute arlo askotan: zaintza sistema publiko komunitarioaren alde, lan osasunaren defentsan, euskararen aldeko borrokan, eta lan harremanen euskal esparruaren eraikuntzan.

LABek hurrengo ikasturtean ere lanean jarraituko du, Euskal Herriko langileentzat lan eta bizi baldintza duinak borrokatzen, kontrabotere sindikalismoa, sindikalismo feminista, antirrazista eta ekosozialista egiten. 

Informea, osorik, hemen: