2025-12-30
Blog Page 233

Eusko Jaurlaritzak justiziako langileekin negoziazioa ahalbidetu behar du lehenbailehen

Greban ari dira justiziako langileak, besteak beste sindikatuekin sinatu zen IV. Hitzarmen Arautzailea, jaurlaritzak sistematikoki urratzen duena, bete dadila aldarrikatzeko asmoz. Hala, beste aldera begiratzeari utzi eta dagokion erantzukizuna bere gain hartzeko eskatu diote administrazio horri, baldin eta justiziako ohiko jarduna berreskuratu dadin nahi badu.

Eusko Jaurlaritzaren adierazpenen aurrean, adierazi nahi dugu benetan bere hitzak bete nahi baditu, lehenbailehen deitu behar gaituela negoziazioarekin jarraitzeko eta ahalik eta lasterren akordio bat lortu ahal izateko.

Bestalde, Eusko Jaurlaritzak ezin ditu bere eskumenak alde batera utzi, Espainiako Justizia Ministerioaren atzean ezkutatuta, lan-baldintzen indarreko akordioa ez betetzeak eragindako gatazkari adostutako konponbidea negoziatzea saihesteko. Hori dela eta, LABek eta ELAk berriro dei egiten diogu, transferentzia egin zenetik ia hogeita hamar urte igaro ondoren, akordioa eta hitza bete ditzan eta justiziako langileak ordainsariekin parekatu ditzan. Bere eskumeneko funtzionarioen bi kolektiboren ordainsarien arteko aldeak ez du zerikusirik Justizia Ministerioarekin.

Azkenik, oso albiste ona iruditzen zaigu CCOOk ere bat egitea IV. Akordioa bete dadila eskatzeko LABek eta ELAk Eusko Jaurlaritzaren aurka deitutako grebarekin, horrela bat egin ahal izateko bai planteatutako greba-egunetan, baita ahalik eta gehien betetzeko aldarrikapenean ere.

Eusko Jaurlaritzak ez ditu langileen lan baldintzak eta osasuna bermatzen

Eusko Jaurlaritzak ez du lan-osasunaren inguruko legeria betetzen eta bere langileen osasuna arriskuan jartzen du. Autopsia laguntzaileek elkarretaratzea egin dute Gasteizko epaitegien aurrean, berehalako neurriak har daitezen eskatzeko.

LABek denbora luzea darama epaitegietan lan egiten duten autopsia laguntzaileen egoera salatzen, besteak beste, langileak falta direlako eta gehiegizko pisuak maneiatu behar dituztelako.

Eusko Jaurlaritzako Prebentzio Zerbitzuak, kolektibo honen inguruan egindako arrisku ebaluazioetan, behin eta berriz aipatu du ez direla lan baldintza egokiak, gehiegizko esfortzuak egiteko arriskua tarteko, eta gorpuak ezin direla manipulatu pertsona bakar baten bitartez, gutxienez bi edo hiru pertsona beharrezkoak baitira, gorpuaren pisua eta tamainaren arabera.

Arabako kasuan, bi langile bakarrik daude plantillan, urte guztian zehar goardiak egiten dituzte, eta ez dira oporrak, baimenak edota bajak ordezkatzen. Oso ohikoa da, beraz, zerbitzu honetan lana bakarka egitea, gorpuak bakarka maneiatzea, nahiz eta prebentzio zerbitzuak esan halakorik ezin dela egin.

Administrazioak neurri zuzentzailerik (langile kopurua handitu eta neurri mekaniko hobeak ezarri) hartzen ez zuela ikusita, LABeko prebentzio ordezkariek Lan eta Gizarte Segurantzako Ikuskaritzan salatu zuten egoera, eta ikuskaritzatik arrisku ebaluazioetan esandakoa betetzeko errekerimendua egin zitzaion Eusko Jaurlaritzari, zehazki Berdintasun, Justizia eta Gizarte Politiketako Sailari.

Urtebete igarota, Eusko Jaurlaritzako arduradunek sindikatuaren eskari eta salaketei muzin egiten jarraitzen dute, ez dute inongo neurririk ezarri, ezta irtenbiderik proposatu ere. Bost axola zaie beren langileen egoera eta osasuna zein herritarrei eskaintzen zaien arreta eta zerbitzuaren kalitatea.

Bizkaiko metalean borroka sindikala ez da delitua

Hitzarmen duina lortzeko borrokaren baitan, grebetako pikete zein mobilizazioetan parte hartzeagatik 10 pertsonak deklaratu behar izan dute gaur Barakaldoko epaitegian, eta beste bi igaro beharko dira bertatik bost egun barrru. 22 prozesu judizial ireki dira jada auzi honen baitan. Sindikatuok salatu dugu akusazioak Ertzaintzaren muntaietan oinarrituta daudela, eta langileen eskubideen alde jardutea ez dela delitua.

Gaur egindako elkarretaratzean, metalgintzako langileek pasilloa egin diete deklaratzera deitutako kideei. LAB, CCOO, UGT, ESK, CGT eta CNT sindikatuek eta Bizkaiko metalgintzako langile grebalari guztiek honako hau salatu dute gaur goizean, epaitegien atarian:

“Gaur, maiatzak 10, 10 pertsonak deklaratu beharko dugu Barakaldoko epaitegietan, Bizkaiko metalgintzako 11 grebetako piketeetan eta mobilizazioetan parte hartzeagatik. Maiatzaren 15ean beste bi pertsona gehiago pasa beharko dira epaitegi honetatik. Deklarazio berri hauekin, momentuz, 22 prozesu judizial ireki dira, 7 artxibatu dira, 3 epaiketaren zain daude eta 12 irekita daude. Akusazioen artean ageri dira desorden publikoak, koakzioak, erresistentzia edota agintearen aurkako erasoak. Gainera, 15 isun ekonomiko baino gehiago jaso dira, 91€-tik 1200€-ra artekoak. Badakigu ez direla azkenak izango. 2019ko grebetan 17 pertsona pasatu behar izan ziren epaitegietatik (batzuk espetxe eskaerekin), eta zigor ekonomikoak ugariak izan ziren.

Salaketa horiek guztiak Ertzaintzak egindako muntaietan oinarrituta daudela salatu nahi dugu. Metalgintzako gatazkan langileak eta sindikatuetako ordezkariak mehatxatu eta jipoitu zituen, eta 8 pertsona ere ospitaletik pasatu behar izan ziren, greba eskubidea zapaltzeko erabilitako basakeri polizialaren ondorioz.

Jarduera horietako gehienak gertatu ziren Ertzaintza, patronalaren aginduz, Greba Batzordea enpresetara sar ez zedin saiatzen ari zenean. Zenbait enpresak ukatu egin zioten Batzordeari greba egunetan sartzea, enpresen barruan eskubiderik urratzen ez zela egiaztatzeko. Hori dela eta, grebarako eskubidea modu larrian urratu zelako, hainbat enpresaren aurkako salaketak sartuko ditugu.

Salatu nahi dugu, halaber, patronalaren aldeko jarrera argi hori eta Ertzaintzaren jarduteko modua zein inpunitatea erabaki politikoa dela. Josu Erkoreka arduradun nagusi duen Eusko Jaurlaritzako Segurtasun Sailaren erabaki bat, zalantzarik gabe Urkullu lehendakariaren onespenarekin hartua. Metalgintzako milaka langilek grebetan eta mobilizazioetan modu baketsuan parte hartu zuten egunetan, atxiloketak, identifikazioak eta kolpeak izan ziren Eusko Jaurlaritzaren estrategia Bizkaiko metalaren borrokaren arrakasta borobila ezkutatzeko. Beharrezkoa da eskuin politikoak eta poliziek langile klase antolatu eta mobilizatuari erasotzeko erabiltzen duten Mozal Legearekin amaitzea.

Bizkaiko metalaren gatazka otsailaren 3an amaitu zen, akordio bat sinatuta, baina Eusko Jaurlaritzaren eta Ertzaintzaren eginkizun errepresibo eta mendekatzailea ez da amaitu. Akordioa sinatu ondoren, oraindik ere salaketak eta zigor ekonomikoak iristen zaizkie langileei.

Hemen gauden sindikatuok argi daukagu errepresio dinamika honen helburua dela lan baldintza duinen alde eta enpleguaren defentsan egiten den edozein borroka kriminalizatzea, 2019an eta beste gatazka batzuetan gertatu den bezala: Tubacex, PCB, Petronor, Artiach, Osakidetzako garbiketako azpikontratak…

Amaitzeko, Ertzaintzari eta Eusko Jaurlaritzari exijitzen diegu jarritako salaketa guztiak eta isun ekonomiko guztiak kentzeko. Langileen eskubideak eta gure eskubideak defendatzea ez da inoiz delitu izango. Hori dela eta, argi eta garbi diogu salaketek, isunek eta errepresioak ez dituztela geldituko lan eta bizi baldintza duinen alde borrokatzea erabakitzen duten langileak. Borroka sindikala ez da delitua”.

Gorabide, Gaude, Madres Mercedarias eta Aspaceko langileen aurka Ertzaintzak erabilitako indarkeria salatu eta langileek egiten duten lan publikoa aitortzea aldarrikatzen dugu

LABeko ordezkari bat ospitalera eraman behar izan dute kolpeen ondorioz, eta beste hainbat langile zauritu dituzte. EAJ-ri egozten diogu ertzainen jokabidearen erantzukizuna.

Gaur, maiatzak 9, Gorabide, Gaude Madres Mercedarias eta ASPACE enpresetako langileek 5. greba eguna egin dute elkarrekin.

Langile horiek guztiek oinarrizko baldintza duinak aldarrikatzen dituzte, hala nola, azken urteetan jasan duten erosteko ahalmenaren galera larria berreskuratzea. Denek dituzte negoziazioak blokeatuta. Batzuek, Madres Mercedariasen kasuan bezala, lantokia ixteko mehatxua dute, eta arriskuan daude haien enpleguak.

Langile horiek guztiak Aniztasun Funtzionalaren Sektorekoak dira, eta sektore horretan gehienbat emakumeek lan egiten dute. LABentzat ez da kasualitatea blokeo hori. Berriz ere, Sergio Murillok, Unai Rementeriak eta enparauek uko egin diote emakume horien lana aitortzeari, Nagusien Egoitzetako langileei, Etxez Etxeko Zerbitzuko langileei, Etxeko Langileei edo Esku-Hartze Sozialeko sektoreko langileei, besteak beste, ukatzen dieten bezala.

Langile horiek guztiek zaintza-lan publikoa egiten dute, langile publikoak dira, nahiz eta Bizkaiko Foru Aldundiak ezartzen duen pribatizazio-ereduak ez dituen halakotzat hartzen.

Gaur, FEVAS, Aniztasun Funtzionalaren Sektoreko erakundeen elkartea, indar politiko guztiekin bildu da Itsas Museoan. FEVASekoak dira, besteak beste, GORABIDE, GAUDE eta ASPACE. Erakunde horietako langileak eta Madre Mercedariasekoak museoaren atarian bildu dira, barruan baitzeuden zaintza lanekin negozioa egiteko arduradunak. Kalean, aldiz, lan horiek egiten zituzten emakume langileak. Alde batean negozioa, duintasuna eta borroka bestean.

EAJko arduradunek protesta saihestu nahi izan dute Ertzaintza bertara bidalita. Hala, sindikatuak aniztasun funtzionalaren sektoreko langileen aurka erabilitako indarkeriaren erantzule egiten du EAJ. LABeko ordezkari bat ospitalera eraman behar izan dute eta beste langile batzuk zauritu dira museoaren atean ertzainek kargatu dutenean. Bada, guzti horiekiko elkartasuna adierazi du sindikatuak.

LABek iragarri du mobilizazio eta greba gehiago egingo dituela hitzarmenak desblokeatzen ez badira, eta lanean jarraituko duela Aniztasun Funtzionalaren Sektoreko langileen borrokara bateraturako eremuak ahalbidetzeko.

GUFEko lan-baldintzak duintzeko negoziazioetan blokeoa salatu dugu

Bizkaiko Foru Aldundiko eta GUFEko (Gizarte Urgazpenerako Foru Erakundea) ehunka langile publiko mobilizatu ginen apirilaren 25ean, akordioaren/hitzarmenaren negoziazioen blokeoa amaitzeko eskatzeko. Gaur, maiatzak 9, Langile Batzordearen eta Enpresa Komitearen ordezkari sindikalok berriro salatu dugu Aldundiko arduradun politikoak inposatzen ari diren blokeoa.

Elixabete Etxanobe EAJren Ahaldun Nagusirako egungo hautagaia da Aldundiko Lan Harremanen arduraduna, eta inposaketa, negoziazioen blokeoa eta langileon ordezkariei gutxietsi izana etengabekoa izan da agintaldi honetan.

Funtzio Publikoa deitu dugu negoziazioei berriro ekiteko, baina sindikatuen ordezkaritza bakarrik eseri da negoziazio-mahaian. Hori al da EAJk eta PSEk BFAko eta GUFEko langile guztientzat duten negoziatzeko borondatea?

Horregatik guztiagatik, BFAko eta GUFEko Langileen Batzordeak eta Enpresa Batzordeak maiatzaren 23an eguerdiko 12:00etan egingo den mobilizaziora deitu dituzte langileak.

LAB sindikatuak eskatzen du blokeoa amaitu dadila, Aldundiak benetako negoziazioa has dezala aldez aurreko inposaketarik gabe, eta zerbitzu publikoen kalitatean eta langileen eskubideetan aurrera egin dadila.

Kezkatuta gaude Celsa Taldearen berregituraketaren judizializazioarengatik

Celsa Taldeko Nervacero eta Laminaciones Arregui enpresetan ordezkaritza dugun LAB, LEKU, ELA eta ESK-ko atal sindikalek gure kezka adierazi nahi dugu Celsa Taldearen berregituraketaren judizializazioarengatik. Egoera honen aurrean, bilera egin dugu Eusko Jaurlaritzaren Industria Sailarekin.

Taldearen zorraren negoziazioa hasi zenetik eta, ondoren, funtsek judizializatu zutenetik, albiste asko sortu dira, eta badirudi kontuak ez duela amaiera edo konponbide hurbilik. Egoera horrekin, kaltetu nagusiak langileak dira, ziurgabetasunaren aurrean, Nervacero eta Laminaciones Arreguik arlo industrialean etorkizunik ez izateko arriskua baitute.

Komunikabideen bidez iristen zaigu informazio langileei, eta Celsa Taldeak eta inbertsio-funtsek ez diete hauei berregituraketa planik aurkeztu, ez hauen inguruan informatu.

Badakigu zertara dedikatzen diren putre funtsak eta zein interes dituzten. Horregatik, irtenbide bideragarri bakarra da Celsa Taldea talde industrial baten esku geratzea da, jarduerari eta enpleguari eutsiko diena eta Celsako lantegientzat etorkizuna bermatuko duena, batez ere Nervacero eta Laminaciones Arreguirentzat.

Kezka horrekin, goian aipatutako sindikatuok bilera bat egin dugu Eusko Jaurlaritzako Industria Sailarekin, helburu hauekin:

  • Eusko Jaurlaritzak hartzekodunekin eta Celsa Taldearekin izan ahal izan dituen harremanak ezagutzea.
  • Eusko Jaurlaritzaren bitartekaritza eskatzea putre funtsek Nervacero eta Laminaciones Arreguirako dituzten planak zeintzuk diren argitzeko.
  • Prozesu honetan guztian Eusko Jaurlaritzaren inplikazioa eskatzea eta Nervacero eta Laminaciones Arreguiren jardueraren, enpleguaren, etorkizunaren eta potentzialaren aldeko apustu eta defentsa argia egitea.
  • Eusko Jaurlaritzak prozesuaren jarraipen estua egitea.


Atal sindikal hauen lehentasuna, jarduera eta enplegua mantentzea dira eta, horretarako, Eusko Jaurlaritzari egindako interpelazio honen bidez, hobeto prestatuta egon nahi dugu historia honen amaierarako, berau edozein izanda ere. Erakundeek gure lanpostuen defentsaren bermatzaile izan behar dute, ezin dira ehunka lanpostu zuzen eta zeharkako beste hainbesteren suntsiketarekin amai daitekeen egoera baten ikusle huts gisa mantendu. Jarrera proaktiboa izan behar dute prozesu honetan guztian.

Michelin Lasarteko enpresa batzordeak greba egunak deitu ditu ekainean eta uztailean

Lasarteko Michelingo Enpresa Batzordeak jakinarazi du, hitzarmen kolektiboa negoziatzen ari diren honetan, Enpresa Batzordea osatzen duten atal sindikalak (LAB, CC.OO, UGT, ELA eta CSI) adostasunera iritsi direla borroka honetan eman beharreko urratsei buruz.

Atal sindikalen arteko akordioak honako 3 puntu edo konpromiso hauek barnebiltzen ditu:

  1. Hitzarmena negoziatzeko mahaian Enpresa Batzordean adosturiko plataforma bateratua defendatzea, bereziki honako gai hauei dagokienez:
  • Soldata kontzeptu guztiak inflazioarekin lotzea.
  • Galduriko eros-ahalmena berreskuratzeko soldata igoerak.
  • Sarrera soldata aldatzea, Enpresa Batzordeko plataforman jasotako baldintzen arabera.
  • Plataformak Hileko Ordainketa Sistemari buruz jasotakoari erreparatzea, bereziki hasierako gutxieneko soldatari dagokionean.
  1. Atal sindikal guztiek enpresa ordezkaritzarekin akordioak lortzeko duten zilegitasuna errespetatuz, akordio horiek langileek berretsiko dituzte erreferendum loteslearen bidez.
  1. Atal sindikalek mobilizazio egutegi bat osatu eta adosteko konpromisoa hartu dute.

Akordio honen esparruan eta enpresako zuzendaritzarekin irekitako Negoziazio Mahaian aldarrikapenak indartzeko beharrari erantzuteko, Enpresa Batzordeak ekainean eta uztailean 4 greba egun barnebiltzen dituen honako mobilizazio egutegi hau adostu du:

  • Negoziazio Mahaiaren elkarretaratzea maiatzaren 17an edo/eta 24an enpresa atarian, gainerako lantegiekin edo Zentroarteko Batzordearekin ekintzaren bat bateratzeko aukera egongo delarik.
  • Ekainak 5 eta 19: Greba eta mobilizazio egunak.
  • Uztailak 10 eta 11: Greba eta mobilizazio egunak.
  • Ekainean eta Uztailean aktiba daitezkeen balizko txandetan prebentziozko grebarako deialdia egitea.

Maiatzaren 11n hitzarmenaren Negoziazio Mahaiaren beste bilera bat deitu da.

ATZEGIko langileek erakundeen inplikazioa eskatu dute hitzarmen duina lortzeko negoziaketetan

Enpresa Hitzarmena negoziatzen ari diren honetan, kontuan izan behar da zerbitzuaren finantzaketa administrazio publikoaren ardura dela. Horregatik egin zuten Aldundiarekin bilera eskaera; eta eskatzen jarraitzen dugu, zerbitzu honen arduraduna den arren, oraindik erantzunik jaso gabe jarraitzen dutelako.

GFAko Gobernuari eta Gizarte Politiketako Sailari eskatzen diegu datozen urteetan ere Aniztasun funtzionaleko sektoreko langile guztien KPIa bermatu dezala; borroka hau ez delako ATZEGIko langileen borroka soilik, Aniztasun Funtzionala duten erabiltzaileen eta haien senideen borroka ere badelako; guztion eskubidea baita kalitatezko zaintza zerbitzua jasotzeko eskubidea, bai eta zaintza lanak baldintzarik onenetan egitekoa ere.

Enpresa Hitzarmenaren negoziaziori dagokionez, ez dugu onartuko langileen lan baldintzen hobekuntza erreala eta eros-ahalmenaren bermea jasotzen ez dituen akordiorik, ez eta dagoeneko hitzarmenean jasotzen diren eskubideen galerarik ere.

Gaur-gaurkoz 24 orduko txandak egin behar izaten dituzte langileek, eta ezinezkoa zaie bizitza familiarrarekin kontziliatzea; nekea nagusitzen ari da eta ez dago egindako lanaren errekonozimendurik sozial, politiko eta ekonomikorik.

Soldata igoerez harago beraz, Hitzarmenaren negoziazioan, beste puntu asko ditugu hobetzeko:

1. Hitzarmen honen erronka nagusia urtean lan egiten ditugun ordu guztiak konputatzea da. Gaur egunean 2000 lan ordu egiten ditugu urtean eta hauetatik 1600 ordu dira lan orduak bezala konputatzen dizkigutenak, beste 400 orduak lan postuan egon arren presentziazkoak bezala kontatzen dizkigute.
2. Ez dago plusik jaiegun eta asteburuengatik.
3. Ez dugu gaueko plusik, oinarrizko soldatatik aterata dago.
4. Urte osoko egutegi bat izatea dagokigu, gaur-gaurkoz errespetatzen ez den arren.
5. Dagozkigun oinarrizko deskantsuak disfrutatzeko aukerarik ere ez dugu izaten.
6. Ratioen hobekuntzarik egon ezean, ezin ditugu erabiltzaileak behar bezala zaindu; ez baita erreala langile bat 16 edota 24 erabiltzaileren zaintzaile moduan lanean edukitzea.

Aldundiaren beharren arabera egun batetik bestera lan egiteko ereduak aldatzen dizkigute, langileak garelarik kaltetuak ateratzen garena; azkeneko lan ereduarekin, etxeko andre figura edo kategoria dutenak bereziki.

Arreta Zuzeneko langileok ez dugu geure burua zaintzaile soiltzat bakarrik hartzen (gure kontratuetan jartzen duen bezala), zerbait gehiago gara, maila pertsonalean eta emozionalean asko inplikatzen garen profesionalak.

Hala ere, eskubideak ditugun langileak izaten jarraitzen dugu eta lan baldintza duinen alde ez ezik, kalitatezko zaintza zerbitzuaren alde borrokan jarraituko dugu.

Carlos Gimeno kontseilariaren dimisioa eskatu dugu berriz, oraingoan ezikusiarena egin duelako sexuaren arabera bereizten duten ikastetxeen kalifikazio puztuekin

Nafarroako Arartekoak berriki salatu du Miravalles-El Redin eta Irabia-Izaga ikastetxeek ikasleen batxilergoko notak puzten dituztela, ez baitatoz bat gero unibertsitatera sartzeko probetan lortzen dituzten emaitzekin. Baina iruzur horren zantzu garbiak dauden arren, Carlos Gimeno Hezkuntza kontseilariak erabaki du beste alde batera begiratzea eta ikusketarik ez egitea. Hori dela eta, urtebete egin genuen bezalaxe, Gimenoren dimisioa eskatu dugu berriz. Eta ez kontu horregatik bakarrik, baita Departamentuaren kudeaketa negargarriagatik eta sindikatuekin negoziatzeko batere interesik ez agertzeagatik ere.

Arartekoak berak eskatu dio Hezkuntzari ikastetxe horien jarduna ikuskatzeko. Eta txosten baten bidez egin du. Bertan, egiazta daitezkeen datuekin, argudiatzen du ikastetxe horietako ikasleek Batxilergoa amaitzean lortzen dituzten notak ez datozela bat Unibertsitatera Sartzeko Ebaluazioan (USE) ateratzen dituztenekin. Arartekoak, ebazpen bidez, ohartarazi du bi zentroek “modu engainagarrian” igotzen dituztela kalifikazioak. Laburbilduz, Selektibitatea egitean ikasleek ateratzen dituzten notak ez datoz bat ikastetxeetan atera dituzten nota puztuekin. Datu hori oso deigarria da, eta, zalantzarik gabe, ikasle horiei mesede egiten die unibertsitateko karrera aukeratu ahal izateko.

Horregatik eskatu du Arartekoak Miravalles-El Redin eta Irabia-Izagako ikastetxeen jarduerak ikuskatzeko. Baina, ustekabean, Gimeno kontseilariak uko egin dio hori egiteari, irakaskuntzaren jarduna gainbegiratzen dela argudiatuz, betiere ikastetxeen autonomia errespetatuz.

Izugarria iruditu zaigu kontseilariaren erantzuna. Parlamentuak izendatutako erakunde baten eskaerari entzungor egiteaz gain, unibertsitaterako sarbidea arautzen duten berdintasun, merezimendu eta gaitasun printzipioak urratzen ditu, hain gauza serioan ezikusiarena egiten baitu. Azken batean, Gimeno modu kontzientean ari da sexuaren arabera bereizten duten ikastetxe horietako ikasleak laguntzen, unibertsitateko ikasketak egin ahal izan ditzaten.

Horrez gain, kontseilariak errespetu falta erakutsi die langileen ordezkariei. Bi greba egun egin ondoren, Hezkuntza Ituna bete gabe eta oinarrizko gaiak negoziatu gabe jarraitzen du, hala nola, ratioen jaitsiera edo irakasleen karga burokratikoa. Horregatik, eta joan den ikasturtearen amaieran egin bezala, Gimenoren dimisioa eskatu dugu; oraingoan, gainera, Mahai Sektorialeko sindikatu gehienek bat egin dute gure eskaerarekin.