{edocs}http://biltegia.labsindikatua.org/Argitalpenak/Iraultzen/144.pdf,250,250,link{/edocs}
Palestina bisitatu duenarentzat, beti egongo da bisitaren "aurreko aldi" bat eta bisitaren "osteko aldi" bat, zeren bisitaldia biziki hunkigarria baita. Palestinarren eta israeldarren arteko gatazkari buruz hedabideetan egunero ikusten ditugun sufrimenduek eta basakeriek jende ezagunaren izenak eta abizenak hartzen dituzte hortik aurrera; ulergarri egiten zaizu Harresiak eta herri palestinar bakoitzaren irteeran dauden check point edo kontrol israeldarrek dakarten umilazioa, ezagutu eta bertatik bertara ikusi duzulako. Suntsitutako nekazaritza-lurrak eta lantegiak ikusi dituzu, eta baita pobreziaren mugan bizi diren herri palestinarrak ere, era guztietako luxuak erakusten dituzten kolonia sionistek inguratuta. Horrek guztiak bizirik iraungo du Palestinan bidaiatu diren guztien erretinan. Gauza bera gertatzen da Siriako Golango Gainekin, eskualde hori ere Israelek okupatuta baitu gaur egun. Hori guztia ez da inoiz ere ahazten.
Eredu ekonomiko kapitalistaren oinarrietako bat baliabide energetikoen merkatua ahalik eta gehien kontrolatzea da, ekoizpen energetikoaren alorrean nagusi diren formetatik ondorioztatzen diren arazoak bazterrean utzita, hala ingurumen-arazoak nola arazo sozial eta sanitarioak. Nazioarteko erakundeak aspalditik konturatu dira, ondo konturatu ere, zibilizazio honek ezin izango duela etorkizunean bizirik iraun iturri energetikoen mugak kontuan hartzen ez badira; hala eta guztiz ere, neurriak hartzeko unea behar baino gehiago atzeratzen ari da.
Europan munduko ekonomiarik lehiakorrena eraikitzeko asmoz, malgutasunean, murrizketan eta pribatizazioan oinarritutako babes sozial eta enplegu-politikak jorratzen ari direla ikus dezakegu. Lan zuzenbidea modernizatzeko beharrizanak eta flexisegurtasuna alternatiba gisa aurkezteak lan harremanen prekarizazioa, produkzio erritmoak areagotzea eta bizi-baldintzak duinak izateko nahikoa ez diren soldatak ezkutatzen dituzte.
