2025-12-26
Blog Page 1199

Arcelor Zumarragan lortutako akordioa mehatxupean eginiko inposaketa bat dela salatu du LABek

0


Arcelor Zumarragan gertatutakoa, erreformaz erreforma, lan harremanak desarautuz eta prekarizazioan sakonduz, enpresarien lan kostuak murrizteko eta irabaziak bermatzeko egindako mugimendua dela salatu du LABek. 

Garbiñe Aranburu, LABeko Negoziazio Kolektibo eta Ekintza Sindikaleko idazkariak, enpresarien mehatxuen aurrean sindikatuak ez duela amore emango adierazi du, eta hor kokatu du LABek Arcelor Zumarragan akordioa ez sinatzeko hartutako erabakia. ELAk akordioa sinatu izana kezkagarritzat jo du Aranburuk, ez baita ulertzen lan erreformari enpresetatik aurre egin behar dela esaten duen sindikatu batek, langileen eskubideetan atzerapausoak dakartzan akordio bati bide ematea.

LABek Arcelor Zumarragan gertatu dena oinarri, malgutasunaren inguruan egiten duren irakurketa

Erreformaz erreforma, geroz eta bitarteko gehiago eman zaizkio patronalari lan harremanak desarautu eta prekarizazioaz baliatuz, lan kostuak murriztu eta irabaziak bermatzen jarraitzeko. Azkeneko lan erreforma izan da orain arteko oreka apurrak desorekatu dituena, langileen eskubideak defendatzeko bitartekoa den negoziazio kolektiborako eskubidea ezeztatu du eta jada errazak ziren kalerapenak guztiz libreak eta ia doakoak bihurtu ditu.

Erreforma guzti horiek enplegua babesteko beharrezko omen ziren eta enplegua babesteko enpresariei malgutasuna eman behar omen zaie. Malgutasuna langileak kontratatzerakoan, malgutasuna lan munduan langileak lan egutegirik gabe lan egin dezaten eta magutasuna lan mundutik irteterakoan, hau da kalerapen libreak.

Ondorioz enplegua suntsitu da eta suntsitzen jarraitzen da, langabezi tasa onartezinetara iritsi arte. Langileen langabezia enpresaren mesedetan erabili dute. Soldatak ere erasotu dituzte, ondorioz aberastasuna gero eta okerrago banatua dago, neurri honek ere enplegua suntsitzen du kontsumoan eta sarrera fiskaletan eragin zuzena du.

Orain malgutasunarekin, lanaldiaren gaineko kontrol osoa nahi dute, lan kostuak murrizten jarraitzeko. Gezur borobila da malgutasunak enplegua babesten duenik. Suntsitu egiten du eta kontziliazioa ezinezko egiten du.

Azken lan erreformak, langileen eskubideak defendatzeko bitartekoa den negoziazio kolektiboa erasotu du: adostasuna baliorik gabe utzi du, bi artean adostutako alde batek, enpresariek, ez betetzea erabaki dezaketelako, ultraktibitate printzipioa erasotu du eta enpresa eremuko negoziaketei lehentasuna eman die.

Langileengan ziurgabetasuna eta beldurra dira nagusi, enpresariei mehatxuak gauzatzeko oztopo legal guztiak kendu egin zaizkie. Langileek ikusten dutena da, urteetan borrokari esker, eta ez inork ezer oparitu duelako, lortu diren eskubideak egun batetik bestera galdu daitezkeela.

Lan merkatuaren desregulazioa aurrera doa, prekarietateari eremu berriak eskainiz, lan baldintzak dibidendioaren mesedetan kokatuz. Enpresa eremua erabiltzen ari da horretarako.

Horrela patronalak, negoziazio kolektibo sektoriala blokeatzen du erreformari mugak jartzen ez diozkion edota langileentzat inolako onurarik ez duen hitzarmena sinatzen ez bada.

Eztabaida enpresaz enpresa egin nahi dute. Horrela langilegoa zatituagoa dagoelako, ahulagoa delako eta lan harremanen indibidualizazioan urratsak ematen ari direlako. Horretara doaz, enpresariei, hainbat agintari politikori, tertulianoei gero eta gehiago entzuten diegu, sindikatuok jarrera itxiak ditugula eta langileekin zuzenean erabaki behar dela enpresetan.

Arcelor Zumarraga
Enpresak kalerapenen edota enpresa itxieren mehatxua erabiltzen dute behin eta berriz langileak izutzeko eta lan baldintzetan atzerapauso berriak inposatzeko, norbaitek sinesten du horrelako egoeretan langileen erabakia librea denik???

Testuinguru hau izan da Arcelorreko “negoziazio” eta “akordioa” baldintzatu duena. Ez da benetako negoziaziorik egon, amore emate bat baizik, mehatxupean eginiko inposaketa bat baizik.

Arcelorren gertatutakoaz atera daitezkeen ondorio argiak, 3 dira:

– Enpresariek irabaziak bermatzeko bide erraza dute – lan kostuak etengabe murriztea
– Eusko Jaurlaritzaren menpekotasun politikoa
– Konfrontazioko sindikalgintza inoiz baina beharrezkoagoa da

Enpresariek ez dute beharrik ekonomiaren, enpresen benetako arazoari irtenbidea topatzeko. Españak, eta bertako patronalak guztiz bat egiten du horrekin, hautu argi bat egin du: enpleguarekin eta koste sozialekin espekulatzeko bidea ireki du kapitala erakartzeko eta jada dagoen kapitalari dibidendoa handituko zaiola bermatzeko. Erreforma da orretarako bitarteko legala.

Arcelorren adibideak oso argi erakusten du hau. Estatutik inposatu zaigun energiaren erreformak gain kostu handiak dakartza enpresarentzat eta nondik berreskuratuko dute kalte hori, langileetatik.

Desarauketan sakontzen ari dira inolako konrpomisorik hartu gabe: konpromisorik ez enpleguarekin, ez inbertsioekin edota enpresa bideragarri egingo duten benetako neurriak hartzeko.

TAPIAk beti errezeta berdinetara ez jotzeko esan zuen, errazera ez jotzeko eta hau zer da ba????? Berriro ere langileek ordainduko dute. Ustez langileek onartu egin dutenez orain ixilik dago

Eusko Jaurlaritzaren ahuldadea begi bistakoa da. Enpresa handien eskuetan daude eta horrek enplegu eredu basati hau ontzat ematera eramaten ditu. Menpekotasun hau dela eta, ez dago borondate politikorik eta ez dira hartzen ari momentuak eskatzen dituen erabaki politikoak.

Euskal ekonomia bidegurutze egoera batean aurkitzen da. Herri industriala izanda, erronka propioak ditu. Irabaziak mantentzeko lan kostuak murriztea ez da bidea, lan harreman eredu honekin, langileentzat miseria besterik ez dago eta ez hori bakarrik ez dago garapen eredurik, ez dago ekonomia lehiakorrik.

Lan harreman eredu berri baten beharra
Bada garaia, teknologian eta prestakuntzan inbertituz, balio erantsian oinarrituko den ekonomia baten alde egiteko. Eta horrek egun Confebasken agintzen dutenekin, multinazional handiekin aurrez aurre jartzea esan nahi du, ematen zaien babes politikoa kentzea esan nahi du

Hori da Eusko Jaurlaritzak bideratu nahi ez duen eztabaida. Adierazgarria da testuinguru honetan Markel Olanok gipuzkoako diputazioari ehun industriala ez duela babesten aurpegira botatzea. Eztabaidagarria izan daiteke hori baina larru sendoa behar da benetako industria politika bat egiteko erantzunkizun nagusia duen Eusko Jaurlaritza sustengatzen duen EAJko alderdikidea izanda, jarrera hori erakusteko

Konfrontazio beharra
Multinazionalek eta elite politikoak sindikalismo eredu bat nagusitzea nahi dute, konfrontazioari uko egiten diona, enpresariei men egiten diena, langileei guztia ontzat ematea beste biderik ez dagolea sinestarazi nahi diena. CCOO – UGT dira nabarmen eredu horretan daudenak

Arcelorreko kasua izan da un “chantaje de manual” eta kezkagarria iruditzen zaigu ELA akordio horretan sartu izana. Lan erreformari enpresatatik aurre egin behar zaiola esan eta ondoren enpresaz enpresa horrelako akordioei bide ematea.

LAB moduan oso argi dugu enpresa eremua borroka esparrua dela eta enpresaz enpresako eztabaidara eraman nahi gaituzten honetan, inoiz baina garrantzitsuagoa dela enpresatan indartsu egotea, antolatzea, langileekin borroka ideologikoa egitea. Eta batez ere oso garrantzitsua dela konfrontaziozko ekintza sindikala aldarrikatzen eta defendatzen dugunon aldetik, enpresarien mehatxuen aurrean amore ez ematea.

LABen lerro sindikala oso argia da ez dugu ontzat emango langileen eskubidetan atzerapauso berririk ematea ez sektoreko negoziazioetan, ez eta enpresaz enpresako akordioetan ere. Ulertuta egoera zailak egon badaudela akordioetarako prestutasuna agertzen dugu, beti ere enplegua babesteko erabaki argiak badaude eta ia beti erantzun berdina jasotzen dugu, enpresariak ez daude prest inolako konpromisorik hartzeko.

LABen ustez sindikalgintza abertzaleak erronka handia dugu aurrean. Eztabaida ezin dugu enpresatara mugatu, eztabaida ezin da erasoei erantzutera mugatu.

Enpresaz enpresako lan arazo soila baina arazo politikoagoa da eta hori da behingoz egin behar dugun eztabaida. LABentzat alternatiba lan harreman eredu berri bat eraikitzetik pasatzen da (enplegu duina babestuko duena, negoziazio kolektiborako eskubidea bermatuko duena, aukera berdintasuna ekarriko duena etab) Aurreko urtean proposamena egin genuen, eztabaidarako da. Baina horri ekin behar diogu.
 

 

LABek ez du Arcelor Zumarragako akordioa sinatuko

0

Azken egun hauetan gertatutakoaren aurrean, eta enpresa komitearen gehiengoak sinatutako akordioaren aurrean, LABek akordio hori ez sinatzea erabaki du. Sindikatuak akordioan ez dela etorkizuna bermatzen salatzen du.

Ez sinatzearen LABen arrazoiak:

-Sinatutako akordioak ez die lantokiko arazoei erantzuten. Langileen betebeharrak agertzen dira, baina enpresak ez du bere gain konpromisorik hartzen. Hau ez da bideragarritasun plan bat. Langileak ez gara inoiz oztopo izan enpresaren martxa onean.

– Akordioak enpresaren ikuspegia besterik ez du jasotzen, hau da, langileak zuzendaritzak har ditzakeen neurrien erantzule eta errudun egiten ditu. Akordio honek txeke zuria eskeintzen dio enpresari eta enpresaren kudeaketa txarrari zilegitasuna ematen dio.

– LABek beti agertu du negoziaketa mahaian 5. eta 6. txandak ezartzeko prestutasuna. Malgutasun neurriak hartzeko ere prest agertu da, beti ere arrazoituak diren kasuetan eta enpresak langileekiko konpromisoak hartuz gero.

-Enpresak hartutako konpromiso bakarra aldi baterako geldialdia bertan behera uztea izan da, baina ez du etorkizuna bermatzeko neurririk hartzen.

– Alderantziz, akordioak ez du epemugarik, eta etorkizuneko lan baldintzen inguruan ziurgabetasuna sortzen du.

– Zumarragako lantokiaren etorkizuna ez da erabateko malgutasunarekin konponduko, akordio honek ez du zentzurik bideragarritasuna bermatzeko beste neurririk hartzen ez bada. (Inbertsioak, instalazioen mantenua, antolakuntza eta plangintzatze egokia…).

– LABek aurrerantzean akordioak bilatzen jarraituko du, baina Zumarragako lantokiak dituen arazoak zehazterakoan zorrotzak izango gara. Ez ditugu enpresaren onura soilik bilatzen dituzten akordioak sinatuko.
 

 

LABek hasiera eman die Urola-Kostan, Hitzarmenen aldeko Hilabeteko lehen ostegunei

Urola-Kostan, LABek hasiera eman die Herrialdeko Hitzarmenen aldeko Hilabeteko lehen ostegunei. Aurrerantzean, Hilabeteko lehenengo ostegunetan elkarretaratze ezberdinak deituko dira eskualdeko herri ezberdinetan, eta langile eta herritar orori zabaldurik deialdiak izango dira honakoak.

Atzoko egunez, lehenengoa, Azpeitiko plazan burutu zen eta hurrengoa, Urriaren 2an izango da Zarautzko Udaletxe plazan.
 

 

 

LABek kontziliazio eskubidea defendatu du Jaurlaritzaren aurrean

LAB Lakuan izan da gaur Eusko Jaurlaritzari Kontziliaziorako diru partida handitu dezala eskatzeko. Lana eta familia bateragarri egiteko laguntza kentzearen erabakia Jaurlaritzak darabilen politika sozialaren gabezia eta porrota erakusten du sindikatuarentzat, eta horregatik politika sozial berri bat martxan jar dezala eskatu dio.
 
 

LABek Arcelor Mittalen erdietsitako akordioak langileekiko konpromisorik ez duela jasotzen salatu du

0

LAB sindikatuarentzat Arcelor Mittalen itxiera baztertzen duen akordioa lortu izana albiste pozgarria da, baina harrigarritzat jotzen du lan karga ezagatik aldi baterako itxi nahi zuten lantokian, egun batetik bestera, bi txanda gehiago ezartzen dituen akordio bat sinatzea. LABen ustez akordio honen bitartez enpresak langileak bildurtzea eta eskubideak murriztea bilatzen du. Akordioaren aurrean hartu beharreko jarrera aztertzeko gaur Arcelor Zumarragako LABeko sail sindikala bilduko da.

LABen BALORAZIOA ARCELOR MITTAL ZUMARRAGAKO AKORDIOAREN AURREAN

1.- LABek gaur Arcelorreko zuzendaritzari esandakoa berretsi nahi du publikoki: LAB 5. eta 6. txanda ezartzearekin ados dago eta malgutasunaz hitz egiteko prest ere bai, beti ere, lantokiaren etorkizuna bermatuko duen akordio baten baitan, benetazkoak eta zehatzak izango diren konpromisoak jasoko dituena.

2.- Gaur goizean erdietsitako akordioak ordea, ez du langileekiko konpromisorik jasotzen.

3.- Akordio honen ez die Arcelorrek emandako arrazoiei erantzuten. Alegia, harrigarria da lan karga ezagatik aldi baterako itxi behar den lantokian, egun batetik bestera, 5. eta 6. txanda ezartzeko akordio bat sinatzea, zer eta lan kargari aurre egiteko. Zer aldatu da azken 24 ordu hauetan? Akordio honek frogatzen du Arcelorrek nahi duena langileak beldurtzea eta eskubideak murriztea dela, eta ez enpresak dauzkan arazoei aurre egitea.

Lan karga falta agerian uztea baino, akordio honek erakusten du multinazionalak lan karga langileek onartzen dutenaren arabera erabili egiten duela. Honela soilik uler daiteke lehenik aldi baterako itxiera planteatzea eta ondoren langileen jarreraren arabera lan karga igotzea.

4.- Arcelor Mittal langileen, Zumarragako herriaren, gizarte osoaren gainetik eta ordezkari politikoen gainetik pasatu da. Eusko Jaurlaritza ere azpian hartu du, eta honek bere diskurtsoarekin zuzendaritzaren interesak babestu ditu. Mehatxu honek era grafikoan ikusarazi du enpresa lobby haundiak barnebiltzen ari diren boterea. Eskualde oso baten etorkizunarekin eta pertsonen bizitzarekin jolasean dabiltza.

Momentuz itxiera gelditzea albiste pozgarria da. Baina argi izan behar dugu akordioan esaten dena: “ deja en suspenso la preparación de la parada temporal”, hau da, mehatxua ez da guztiz erretiratzen. Beraz, LABek Arcelor Mittal Zumarraga eta Euskal Herriko gainontzeko lantokien etorkizunaren alde lanean jarraituko du.

Akordioaren aurrean hartu beharreko jarrera aztertzeko bihar Arcelor Zumarragako LABeko sail sindikala bilduko da.

 

 

 

Epaitegiak LABi arrazoia eman eta kalteordainak ematera behartu du SAS enpresa greban zeuden langileak legez kanpo ordezkatzeagatik

Iruñeko 4. epaitegiak berriki argitaratutako epaiak arrazoia eman dio LAB sindikatuari: VWentzat osagaiak egiten dituen eta Orkoien-Arazuri poligonoan dagoen SAS enpresak langileak legez kanpo ordezkatu zituen 2012ko irailaren 26ko Greba Orokorrean.

Greba eskubidearen kontrako eraso larria hau maiz suertatzen da Iruñerriko enpresetan. Horregatik, 4.000 euroko kalteordaina ezartzeak suposatzen duenaz gain, epaiaren garrantzia harago doa, Patronalaren abusu horri muga jartzen baitio. LABek dei egiten dio langileriari bere greba eskubidea defendatu eta horrelako praktika enpresarialei aurre egin diezaion.
 

 

 

LAB: «Pentsioen kontrako neurri injustuak ez dira amaitu, murrizketen kontra eta pentsio duinen alde mobilizatzen jarraitu behar dugu»

Gizarte Segurantzak iragarri du zuzendu eta onartu eginen diela 61 urterekin jubilatzea 2013ko apirila baino lehen kaleratutako pertsonei. Herritar horiek Gizarte Segurantzarekin hitzarmen berezia ordaintzen zuten, euren poltsikotik, kotizatzen jarraitu ahal izateko.

Azken hilabeteotan Gizarte Segurantzaren jokabideak, etengabeko aldaketa bidegabeekin, ziurgabetasuna eta haserrea eragin ditu langileen artean. Hortaz, Gizarte Segurantzako arduradunen arduragabekeria ikusita, adi egon beharko dugu aurrerantzean ere iragarritakoa bete dadin.

LABek gogora ekarri nahi du pentsioen kontrako neurri injustuak ez direla hemen amaitzen. Pentsioen azken erreformak, Zapatero eta Rajoyrenak, atzerakada handia izan dira pentsio publiko eta duinen aldeko borrokan: jubilazio-adinaren luzatzea, pentsioen eros-ahalmenaren galera, kotizazio urte gehiago eskatzea pentsioen kalkulua egiteko, iraunkortasun faktorea, aldez aurretiko jubilazioei trabak jarri eta atzeratzea,… Azken finean, helburu bakarra duten erreformak: gero eta pentsio baxu eta berantiarragoak.

Ez Madrileko Gobernuak ezta “elkarrizketa sozialaren” eragileek ez dezatela pentsa zuzenketa honekin ahaztua geratuko dela haien ardura zuzena ondoko urteotan langileok jasan eginen ditugun ondorio kaltegarrietan, haien eskutik etorri baitira pentsioen kontrako erasoak. Beraz, mobilizatzen jarraitu behar dugu Euskal Herrian murrizketen kontra eta denon pentsio duinen alde.
 

 

 


Lan istripuak ekiditeko hitzetatik haratago joan dadin eskatzen dio LABek Bilboko Udalari

LABek positiboki baloratzen du Bilboko Udalak lehen aldiz Arangoiti auzoko etxebizitzetan gertatutako istripu mortalaren inguruan onartutako adierazpen bateratua, baina hitzetatik haratago joan daitezela eskatu die udal ordezkariei. Irtenbideak jartzeko unea da LABentzat, lan baldintza duinak ziurtatu eta langileon bizitza eta osasunaren galera saiestuko dituzten neurriak ezartzeko unea.

LABen irakurketa Bilboko Udaletxeek onartutako adierazpen bateratuaren aurrean

Irailaren 1ean arangoiti auzoko etxebizitza batzuetan gertaturiko istripu mortalaren inguruan, Bilboko udaleko bozeramaileen biltzarretik adierazpen bateratu bat bidali da eta kontzentrazio bat ere deitu da gaurko irailaren 3a eguerdiko 12etan udaleko eskaileretan.

LAB sindikatutik positiboa ikusten dugu udaletik lehen aldiz zerbait planteatzea, udaletxeko obretan gertaturiko istripuetan ere (udalaren anpliazio lanetan gertaturiko istripu mortala kasu) ez bait da aurrerapausurik eman udal korporaziotik.

Hau esan ostean, uste dugu ezin dela gelditu deklarazio eta kontzentrazioak egitean soilik, baizik eta, beharrezkoak direla osasun edo biziaren galera saiestuko duten lan eta enplegu baldintzak bermatzea. Beharrezkoa da hainbat obra eta zerbitzuren promotorea den horrek (udala zein diru publikoa erabiliz enpresa pribatuak izan) egiten diren obretan ondorengoak bermatzea: epe egokiak, hitzarmen probintzialaren mantentzea, kate-subkontratazioaren limitazioa, prekarietateari aurre egitea, enplegua bermatzea, segurtasun eta osasun plan errealak egitea, neurri prebentibo efikazak hartzea, segurtasun eta osasun koordinatzailearen papera, etab. Eta baldintza guzti horiek bete daitezen neurriak jarri behar dituzte.

Bilbon egiten ari diren obretan ematen diren irregulartasunak ezagutuz eta laister Zorrozaurren egingo den obra dela eta, LAB sindikatutik, udaleko talde politiko guztiekin batzartzea eskatu genuen, klausula sozialak direlakoetan aurrerapausuak emateko helburuaz. Talde politiko guztiekin batzartu ginen, PP rekin izan ezik gure gonbitea errefusatu zuelako. PNV eta PSOE-PSEk Gipuzkoan onartutako klausula sozialak ez zutela balio juridikorik erantzun ziguten, mahai gainean inolako alternatibarik jarri gabe eta beste ezer erantzun gabe.

Gainera EH Bilduk klausula sozialen inguran aurkeztutako mozioa ez zen aurrera atera PNVak aurkeztutako emendakin baten ondorioz. Emendakin hura PNV eta PPren bozkei esker onartu zen. Emendakin horrek ez zekarren inongo klausula sozialik eta hitz ederrez beteriko adierazpen batera mugatzen zen, gai honen inguruko inongo konpromisorik hartu gabe.

Guzti honegatik, pausu bat haratago ematea eskatzen dugu, alde batetik abian diren lanen jarraipena egiteko mekanismoak inplementatuz eta bestetik klausula sozialak ezarriz eta enpleguaren kalitatea bermatuz, Bilboko udala atzean dagoen obretan aurrerapausuak eman daitezen eskatzen dugu. Espero dugu elkarretaratze hau inflexio puntu bat izatea, alderdien posizio aldaketa bat klausula soziala ber-hartzeko eta udaletxeko osoko bilkuran onartuak izan daitezen, eta honela datozen lizitazioetan aplikatu daitezen. Ezin da onartu “mendeko obra” (honela kalifikatu zuen alkateak) lan baldintzak izkutuan mantenduz, lan Osasuna eta langileen bizitza arriskuan jarriz burutzea.

Hortarako, talde politiko guztiak interpelatzen jarraituko dugu proposamenak egiteko eta behingoz gai honetan aurrera egin dezagun elkartasun adierazpena eta konzentrazioetatik haratago. Ez da kexatzeko unea, soluzioak jartzekoa baizik, lan balditza duinak ziurtatu eta langileon bizitza eta osasunaren galera saiestuko dituzten neurriak ezarriz.

 

 

 

LABek Osakidetzak Bizkaiko Osasun Mentaleko Sarean ezarri nahi duen sistema salatu du

0

Sistema berriak pribatizazioan sakakontzen duela salatzen du LAB sindikatuak eta enpresa publikoek eskainiko duen arreta komunitarioaren eredu baten alde lan egin dezan exijitzen dio Osakidetzari.

LABen irakurketa
LAB-ek, Osakidetzak Bizkaiko Osasun Mentaleko Sarean ezarri nahi duen sistema salatu egiten du. Pribatizazio gehiago

Lehenik eta behin LAB-ek dio, buru osasuneko gaurko ereduaren aldaketaren aldeko beharrarekin bat datorrela eta buru gaitzak nozitzen dituzten pertsonen normalizazioa eta gizarteratzea bultzatzen duen arreta komunitarioaren ereduaren aldekoa dela, leheneratzera daraman kalitazteko laguntzaren bidez.
Hala ere, Bizkaiko Osasun Mentaleko Sarean Osakidetza ematen ari den urratsek, Bizkaiko osasun mentalaren arretaren pribatizazioa ziurra baino ziurrago izango dela pentsarazten digute.

Osakidetzak bi eremu garatu nahi ditu:
– Komunitarioa: eguneko ospitalen bidez eta TAC-en bidez (Asertzio Tratamendu Komunitarioa). Azken honetan, bai psikiatrek bai erizainek buru gaitza larriak dituzten gaixoen etxeetara bisitak egingo lituzke.

– Giza-sanitarioa: eguneko egoitzak, etxebizitzak eta egoitz txikiak bultzatzen dituena
Osakidetzak, egoitz txikien ardura Bizkaiko Diputaziak langilego pribatuaren bidez izango duela baieztatu egin digu. Hau da, berriz ere, dirua publikoa enpresa pribatuek kudeatuko dute.
LAB-ek salatu nahi du, Osakidetzak, era oskurantismoaz, gero eta maizago sartzen ari dela pribatizazioa osasun zerbitzuetan: eta argi eta ozenki esan beharra dago, pribatizazioak, sistemaren kalitatea eta seguritatea, aurrezte eta errentagarritasun ekonomikoaren menpean jartzen dituela.

Jarraian, Osakidetza BOMS-an (Bizkaiko Osasun Mentaleko Sarea) izaten ari den jarrerarekin zergatik ez gatozen bat azalduko dugu.
Hasteko, honako hau gertatzen ari da:
– BOMS-k hartu dituen erabiki guzti hauetan hiritarren parte hartze txikia.
– Erakunde Sindikalekiko mespretxuzko jarrera nabaria, informazioa txarra eta berantiarra delarik.
– Osakidetzak ohe psikogeriatrikoak kentzearen apostua egin du eta hauxek dira hau baieztatzen duten datuek:
o 2010etik BOMS-an 127 egoitz-ohe kendu dira.
o Eta orain Zaldibarren beste 35 gehiago kenduko dituztela iragarri dute.
– Beste aldetik, salatu nahi dugu, oheak kendu egingo dituztela oraindik orain gaixoekin egingo dutena erabaki barik.
– Arartekoak 2000. urtean Legebiltzarrari interpelatu egin zion, eredu komunitariaren garapena oso ahula zelako eta bere buruari galdetzen zion gastuak gutxitzeko Osakidetzaren estrategia ote zen.

Orain baiezta dezakegu Arartekoa zuzen zegoela, eta nahi dutena, buru osasunaren arazoa gainetik kentzea da, gizartearentzak hain garrantzitsuak diren zerbitzuok pribatizatu nahian.

– Antolakuntza berri honen ondorioz, lanpostuak aldatu egin dira eta Ospitalaratze mailan langileak gutxitu egin dituzte.
Eragin handiena jasan izan dute kategoriak zerbitzu langileak eta erizain langileak izan dira, pixkanaka pixkanaka gutxitzen dituztelarik.

LAB-ek hau eskatzen dio Osakidetzari.
Arreta komunitario eredua, non zerbitzuak Enpresa publikoek eskaintzen bait dituzten; hots, Osakidetzak edota BDF-ak eman beharko lituzke zerbitzuak eta ez enpresa pribatuek.

Horretarako hauxe jotzen dugu beharrezkotzak:
1.- Buru osasunean inbertsio handiagoa, EB-ren parean izango delarik.
2.- Plangintza egokia eta bitartekoen erabilera egokia.
3.- Buru osasunaren plangintza sanitarioan hiritarren eta erakunde sindikalen parte hartzea.
4.- Gizarte-gastuaren handitzea, buru gaixoen ardura duten familiei portzentaia handituz.
5.- Langile kopurua handitzea. Buru osasunean erizain espezialiata gehiago behar dirak. Gaur egun unitate batzuetan erizain bakar batek 40 gaixo artatu behar ditu.
6.- MBE, PBE, eta EBE-ko formazio plazen kopurua handitu behar dira, buru gaixodunak behar bezala artatu ahal izateko.
7.- Buru osasuneko langileei formakuntza eman, gaur eguneko beharretara egokituz.
8.- Azkenik, Osakidetzari argi eta garbi jokatzea eskatzen diogu:
BOMS-an iharduten langileek eta buru gaixodunen senideek, Osakidetzak aipatu gaixook artatzeko dituen asmoak ezagutu behar dituzte.

Gainera esan nahi dugu, BOMS-an lan egiten dugunok zenbait mobilizazio egiten ari garela Osakidetzak BOMS-ko oheak kentzeko (orain 35 Zaldibarren) asmoen aurka eta zerbitzuen etengabeko pribatizazioaren aurka.

Horrela, Zaldibarren egunero goizeko 11etan txistuak egiten ditugu eta aste honen zehar konzentrazioak eta asanbladak egingo ditugu non erabakiko dugun Sare osoan zer nolako pausuak eman; pausu hauek gero eta handiagoak izango direlarik.

Halaber, hiritarroi iragarriko diren ekitaldietan parte hartzeko eskatu nahi diegu. Izan ere, guztion artean, erabiltzaileak, senideak eta langileak, lor dezakegu Osakidetzak atzera jotzea. Bere asmoak bertan behera utziz, oheak kentzeari uko eginez eta egoki funtzionatzen duten zerbitzuak bere horretan mantenduz.