Beste behin ere pentsioak erreformatzeko beharraren mezua zabaltzen ari dira. Azken asteotan Espainiako Bankua zein PPren Gobernua eztabaida irekitzeko ahaleginetan dabiltza. Azken helburua argia dute: babes sistema publikoa are gehiago ahuldu pentsio pribatuen planei bidea irekitzeko. Honetan alargun eta umezurtz pentsioak jomugan daude. Orain lotsagabeki sinestarazi nahi digute Gizarte Segurantza ez dela bideragarria eta Erretserba Funtsa agortzen ari dela pentsio hauen erruz.
LAB-ek gogorazten du pentsioen erreforma botere ekonomiko eta finantzieroen harrapakina izan dela, gure eskubide sozialen kontura. Estatu espainarrak hala erabaki du: pentsioek balioa galdu behar dute, soldatak edo langabezi prestazioek bezala. Orain PPk murrizketa berriak zuritu nahi ditu erreforma berriaren eztabaida pentsioen sistemaren sostenigarritasunean kokatuz alargun pentsioak kontribuzio sistematik aterata zergen bidez finantziatu daitezen. Hori bai, PPk ezkutatu egiten du azken urtetotan pentsioen sistemak, eta orohar babes sistema, era guztietako erasoak jasan dituztela, eta ekonomikoki itotzen ari direla. Baina ez gaitezen tronpa. Hemen funtsezkoena ondoko galdera da: nola lortu duintasunez bizitzea ahalbideratuko duten pentsio eta prestazioak?
Une hauetan, jada murritzak diren alargun pentsioen inguruan aurrera eramango den edozein neurrik edo erreformak eskubide murrizketa, zaurgarritasun handiago eta pentsioen zenbatekoen galera ekarriko dute baldin eta ondoko gaiak aldatzen ez baditu:
a) Neurriak emakumezkoen okupazio tasa igotzeko, borondatezkoak ez diren kontratu partzialen murrizketa, gizon eta emakumezkoen arteko soldaten arrakalaren desagerpena eta soldaten eta gutxieneko pentsio eta prestazioen igoera.
b) Patronalari emandako opariak kendu, iruzurrarekin bukatu kontratazioan, lan erreforma bertan behera utzi eta indarrean jarri egiazko erreforma fiskal progresiboa.
c) Onartu soldata soziala izateko eskubidea pobreziaren mugaren gainetik.
Beraz, zenbait erakunde politiko eta sindikal prest badaude PPren joko eremuan, inondik ere berme eta babes handiagoa ekarriko ez duten neurriak negoziatzeko ardura larria hartuko dute beste behin ere pentsiodunak, bereziki, adineko emakumeak, kapitalen biktima bihurtzerako orduan.
Berriro ere ikusten dugu Gizarte Segurantzaren sistema honek ez dituela betetzen Euskal Herrian bizi garenon babes beharrak. Ezin dugu onartu prekarietate eta babesgabetasun handiagoa ekarriko dituzten neurriak, orain bereziki emakumeak kolpatuko dituztenak. Beraz, pentsio eta prestazio ekonomiko murritzagoak ezartzeko ahalegin berrien aurrean, LAB-ek dei egiten die Gasteiz eta Iruñeko Gobernuei beste aldera ez begiratzeko: oraingo babes sistema Hego Euskal Herrian ez nahikoa da eta indartu behar da. Euskal Herriko eragile sozialak, sindikalak eta politikoak mobilizatu behar dira gure herriak babes sistema propioa izan dezan, zerbitzu pubilkoak eta 1000 tik gorako pentsio eta prestazio ekonomikoak inor ez dadin bizi prekarietatean, duintasun faltan eta pobrezian.
