LABen adierazpena
Europako migrazio-politikak aldatzearen beharra. Herrian eta Pertsonen Europa Sozialaren aldeko apustua. Milaka pertsona daude behartuta euren herriak, biziguak, lanak eta familiak uztera, arrazoi ekonomiko, natural edo gatazka belikoen ondorioz. Milaka pertsona pilatzen dira Europako herrialdeen ateetan, bizitzeko aukera bat eskatuz. Europaren erantzuna, ordea, urrun dago elkartasunezkoa, eskuzabala izatetik. Segurtasunaren izenean, horma eta arantzadun hesiak jartzen dira, eta kontrol militar eta polizial zorrotzak. Europak bertan behera uzten ditu, heriotzaren atarian, gizon, emakume eta umeak. Europak oinarrizko gizae eskubideak urratzen ditu, eta badaki, eta badakigu. Europar instituzioek gaur hartutako politika eta neurriek gurekin zerikusirik ez duten, eta lotsa arazten gaituzten interes ekonomiko, finantzario eta belikoei erantzuten diete. Beharrezkoa da bestelako neurri batzuk hartzea, orain.
Gerra inperialistei ez! Gure arbuiorik sakonena gerra inperialista eta euren ondorioei. Azken hilabeteotan, migrazio-mugimenduek presentzia handia izan dute komunikabideetan, Siriako gatazkaren, eta orokorrean Ekialde Erdikoaren ondorioengatik.
Gainera, pertsona errefexiatuei (gerra edo arrazoi politikoengatik desplazatuak) begirako tratu eta neurriak migrariei emandakoetatik (beste arrazoi batzuengatik desplazatuak, ekonomikoak, naturalak…) bereiztu eta justifikatu nahi izan dira. Alde da gutxienekoa egoera berdina delako kasu batzuentzat zein besteetan, oso txarra. Ez gara ari ezer egiten egunetik egunera milaka heriotza eta desagertze eragiten dituen drama humano honi mugak jartzeko.
Kalkulatzen da azken garaiotan 60 milioi desplazatu egon dela. Bigarren Mundu Gerrak eragin zituen kopuruetatik gertu gaude. Badakigu badaudela gerrak. Gerra hauen arrazoi eta erantzukizunak izkutatu egiten zaizkigu, ez da interesatzen jakin daitezen. Lotsak, delituak eta negozioak milaka heriotzaren kontura, bortxaketak eta askotariko indarkeriak argitara aterako lirateke eta ez da interesatzen. Batez ere, mundu mailako statu quoa mantendu behar da. Nahikoa da armagintza lobbiek (2014an, 10 armagintza enpresa nagusiek 30.000 milioi dolarretako irabaziak izan zituzte), lobby ekonomiko eta finantzarioek zehaz dezaten bizi egingo garen ala hil, eta nola egin behar dugun.
Emakume migrariek enpleguari dagokionez jasotzen duten diskriminazioa eta zaurgarritasunari mugak jartzeko, poltika publikoak eta neurri eraginkorrak ezartzearen beharra. Emakume migrariek jasaten dute zatirik txarrena. Laneko prekarietatearen biktima nagusiak dira. Emakume hauetako asko daude diskriminazio eta zaurgarritasun egoera. Informe ezberdinen arabera, emakume migrarien %40a etxeko langilea da edo zaintzan ari da, eta hauen herenak lan baldintzen inguruko arazoak dituzela adierazten du, lanaldia, soldata edo kontratua. Etxeko lanetan ari den emakume migrarien zati handi batek zailtasunak ditu euren beharrizan ekonomikoei erantzuteko. Beharrezkoa da immigrazio politikek genero ikuspegia kontuan hartu eta lan dezaten.
Arrazakeria eta xenofobiari mugak jarri behar zaizkie eta landu behar dira. Bien bitartean, gorrotoa, arrazakeria, xenofobia eta islamofobia gora doaz. Beldurra eta segurtasunaren izenean jendearengan eragina duten diskurtsoak egiten dira, ulertzen diren diskurtsoak, gezurrez betetako diskurtsoak. Gogora dezagun Maroto jauna eta “bere” Herri Ekimen Legegilea migrarien prestazio sozialak agortzen dituztela, ekarpenik egin barik. Immigrazioaren Euskal Behatokiaren txostenaren arabera, atzerriko etorkinek administrazio publikoari jasoten dutena baino ekarpen handiagoa egiten dute EAEn. Migrariak ez dira mehatxua. Politika austerizidak, segurtasuna eta beldurraren izenean egindako politikak eta interes inperialisten arabera egindako politikak dira gure benetako etsaiak. Ez gaitezen euren tranpan eror. Lan ditzagun Herrien eta Pertsonen arteko elkartasuna, eskuzabaltasuna.
