2025-12-14
Blog Page 96

UDALHITZeko negoziazioetan parte hartuko dugu, baina irmotasunez jokatuko dugu jarrera aldaketarik ez badago

Gaur, hilak 17, aspaldiko partez, EUDELek udal administrazioan ordezkaritza dugun sindikatu guztiak deitu gaitu, banan banan, UDALHITZeko mahaia irekitzeko asmoa ofizialki adierazteko.

LABek udal administraziorako erreferentziazko hitzarmen on bat izatea aldarrikatu du betidanik. Horregatik, positiboki baloratzen dugu EUDELen aldetik adierazi duten jarrera aldaketa eta luzatu diguten deialdiari baietz erantzun diogu. Jarrera aldaketa honetan, baloratzen dugu eragin zuzena zan duela tokian toki zein sektore publikoan egindako dinamika mobilizatzaileak.

Hauxe izan da EUDELetik egin diguten proposamena:

– UDALHITZeko testu berriaren zirriborroa helaraziko digute. Bertan, eguneraketa legalak sartuta egongo dira. Sartu omen dituzte ere hainbat udaletan onartu diren hainbat aspektu.

– Gure aldarrikapenak zeintzuk izango diren eskatu dizkigute.

– Metodologia eta kronograma bat proposatuko digute.

LABen aldetik, benetakoa eta integrala izango den negoziazioa eskatu diegu. Ez dugu nahi UDALHITZen legediarekiko eguneraketa bat soilik. UDALHITZ berria eta loteslea nahi dugu, udal administrazioko langileen lan baldintzak hobetuko dituena eta beren beharretara egokitzen dena. Zentzu horretan, EUDELen dauden alderdi guztiei eskatzen diegu jarrera irmoa izan dezatela zerbitzu publikoak eta langileen eskubideak bermatuko dituzten lan baldintzak negoziatzerako orduan.

Orain arte, EUDELen, Espainiako Estatuak erabakitzen duenarekiko menpekotasuna egon da. Espainiako Gobernuaren esku daudelako gure lan baldintzen erregulazio asko. Horregatik, gure erabakitzeko eskubidea defendatzeko kemen politikoa agertzearen beharra adierazi dugu ere, aurreko ikasturtean burututako grebetan aldarrikatu dugun moduan.

Bitartean, bilera hauek hasi baino lehen, EUDELetik hurrengo gomendioa bidali zaie Udalei: tokian tokiko negoziazio mahaiak ez irekitzea.

LABen iritziz, UDALHITZeko negoziazioa 14 urtez blokeatuta egon eta gero, ez da modurik hoberena negoziazio prozesu hau hasteko. Blokeo horren eraginez, tokian tokiko negoziazioetara jo izan dugu, eta EUDELen lortu ez dena, Udal batzuetan lortu dugu ekintza sindikalari eta langileen inplikazioari esker.

LABek ez dio ekintza sindikal horri uko egingo, are gutxiago, UDALHITZeko mahaia ez dagoenean oraindik irekita, adostasunik izango dugun ikusteke dagoenean eta negoziaketa bera ez dagoenean oraindik abiatuta. Zentzu horretan, benetako jarrera negoziatzailea baldin badago, gomendio hori atzera bota beharko lukete. Horrela eskatu diegu.

Ikusiko dugu zer ematen duen mahai honek. LABek arduraz jokatuko du. Negoziazioetan parte hartuko dugu, baina irmotasuna adieraziko dugu jarrera aldaketarik ez badago.

Pintaketa faxistek gure jarrera antirrazista berretsi baino ez dute egiten

IRSE elkarteak kudeatzen duen nerabeentzako egoitza-baliabide batetik gertu kutsu faxista eta arrazista duten pintaketak agertu dira. Baliabide horren erabiltzaileen aurka “Etorkinak kanpora!” eta antzeko mezuak dituzten pintaketak egin dituzte. LAB IRSEtik gure kezka adierazi nahi dugu.

Horrelako gertaerek berretsi baino ez dute egiten LAB sindikatuak lan eta bizi baldintza duinen alde egiten duen borroka, pertsona guztiek eskubide eta aukera berdinak izan ditzaten. Horrenbestez, era guztietako gorroto-mezu eta praktiken aurrean gure erabateko gaitzespenean ere berresten gara.

Nafarroan azken hiru urteetan altueratik erorita 10 langile hil direla salatu dugu

Nafarroa Garaian marka guztiak hausten ari dira lan istripuei dagokienez. Horixe salatu dugu LAB, CGT, Steilas, ESK, EHNE eta Hiru sindikatuok gaur Iruñean eginiko elkarretaratzean. Arazoaren larria zenbaki zehatzetara eramanda, azaldu dugu Nafarroan iaz 23.000 istripu traumatiko erregistratu zirela eta dagoeneko Espainiako estatuan daturik okerrenak dituen erkidegoa dela. Horren erantzule Nafarroako enpresariak egin ditugu, eta Nafarroako Gobernuari eskatu diogu Lan Ikuskaritzako eskumenak hartzeko, enpresariei legea baliabide gehiagorekin eta efektiboki betearazteko.

Iruñeko Gazteluko plazan aldamio bat paratu dugu sindikatuetako kideok. Eta aldamiotik zintzilik, langile bat irudikatzen zuen maniki bat. Modu horretan salatu nahi izan dugu altueran gertatzen diren lan istripuen intzidentzia handia. Konparazio batera, azken hiru urteetan 10 langile hil dira Nafarroan altueratik erorita.

2022an lau langile hil ziren altueran erorita: bat Garesen (obra batean); beste bat Donamarian (toldo bat jartzen); Ablitasko langile bat Aragoin gertatutako istripu hilgarri batean; eta laugarren bat CINFAren Ollokiko lantegian altueratik erori eta bi astera. 2023an bi langile hil ziren Andosilla eta Cintruenigoko obretan altueran gertatutako lan istripuen ondorioz. Beste langile bat larri zauritu zen 14 metroko erorikoaren ondorioz. Eta 2024an, oraindik urtea bukatu gabe dagoela, lau langile hil dira altueran gertatutako lan istripu hilgarrien ondorioz Arriben (obra batean), Iruñean (FCC enpresaren hondakinak biltzeko kamioi batetik erorita), Irunberrin (obra batean) eta Olletan (28 urte besterik ez zituen astearte honetan hildako langileak, zortzi metroko altuerako telefono-zutoin batetik erorita). Gainera, bertze bi langile larri zauritu ziren Barañainen eta Zizur Nagusian izandako bi lan istriputan.

Nafarroako Gobernua eta NOPLOI Nafarroako Osasun Publikoaren eta Lan Osasunaren Institutua bera errealitate horren jakitun dira. Bi erakundeek badakite enpresaburuek ez dituztela beharrezko prebentzio neurriak bermatzen. Beste alde batera begiratzen dute Laneko Arriskuen Prebentzioari buruzko legea betetzeari uko egiten dioten CENeko enpresarien betebeharrak sistematikoki ez betetzearen aurrean, legea urratzeak langileak beren lanpostuetan hiltzea dakarrela jakinda.

Hala ere, Nafarroako Gobernuak eta NOPLOIk baliabide publikoak erabiltzen dituzte kanpaina espezifikoetan eta enpresen neurriko aholkularitza juridikoan; baina istripuen eta hildakoen kopurua ikusita, erabat ez-eraginkorrak eta antzuak dira.

Nafarroan dagoen laneko ezbehar tasa handiari galga jartzeak konponbidea du: Nafarroako enpresaburuei beren betebeharrak betearaztea, langileen bizitzak garrantzia baitu. Baina ikusita Espainiako Lan Ikuskaritzak 10 ikuskatzaile baino ez dituela Nafarroan CENeko enpresaburuek legea betetzen dutela bermatzeko, eta baliabiderik eta ikusita eskumenik ez izateak Nafarroako langileen heriotzak dakartzala, eskatzen dugu Nafarroak eskumen guztiak bere gain har ditzala ahalik eta lasterren Nafarroako Lan Ikuskaritza propio bat izateko, baliabide eta eskumen nahikoak dituena Nafarroan langile gehiago hiltzea eragozteko.

SEAk berriro ere bertan behera utzi du Arabako egurgintzako mahaia

Maiatzean bertan behera utzitako bileraren ostean, gaurko deituta zegoenarekin ere beste horrenbeste egin du, baina oraingoan ez du esan bertan behera uzten duenik, atzeratu egiten duela baizik, baina argudiatutako arrazoia berdina da, “ez dela baldintzarik ematen patronalaren plataforman aldaketarik egiteko”.

Gogoratu behar dugu negoziazioaren laugarren bilera zela gaur egin beharrekoa. Hau da, negoziazioa hasi berria denean patronalak dagoeneko blokeatu du mahaia. Lehen bileran sindikatuok plataformak aurkeztu genituen. Bigarrenean patronalak berea. Hirugarrenean, eztabaida eman zen, baina mugimendurik ez.

Gogoratu behar da SEAren proposamenean lanaldia ez dela murrizten, eta hiru urtetako hitzarmen batean lehen bietan soldata izoztea planteatzen duela. Benetan uste ahal du sindikaturen batek ontzat emango duela proposamen hau? Etsigarria baino, iraingarria dela baloratzen dugu. Aitzakitzat jartzen du urte honen hasieran sektorean %10,8ko arautzea egon dela soldata tauletan. Enpresek bazekiten zer zegoen sinatuta, eta hitzarmenaren bitartean langileei igoera altuagoak egiteko aukera izan dute, gerora arautzea hobeto banatu ahal izateko. Baina nahiago izan dute beren poltsikoetan mantendu, eta orain, diru gose horrekin, bi urtez soldatak izoztea eskatzen dute. Gipuzkoan sinatu den egurgintzako sektoreak %42,5eko taula arautzea du urte hasierara, eta gerora KPIarekiko igoerak. Urteetan enpresek soldatak igo izan dituztenez, orain arautzea ez da aparteko buruhaustea izango.

LABetik argi ikusten dugu patronalak bere negoziaziorako borondate eza erakutsi duela. Ezin da besterik ulertu. Bada, SEAk dioen bezala, baldintzak sortu beharko ditugu beren blokeo posiziotik mugiarazteko. Sektorea etor daitekeenaren aurrean prestatzen joan behar da, eta bide horretan, hurrengo egunetan intersindikala deitzeko unea dela uste dugu LABen. Edonola ere, langileon batasuna izango da hitzarmena duin berri baterako berme bakarra, eta horretan buru-belarri jarriko gara.

Atzo Loiun gertatutako AMIANTEC 3000 enpresako langilearen heriotza ez zen kasualitatea izan

Atzo Loiun Gecsa enpresan lanean ari zela hil zen langileak AMIANTEC 3000 enpresarentzako lan egiten zuen. 47 urteko langile urduñarra erorketa baten ondorioz hil zen. AMIANTEC 3000 enpresak urteak daramatza lan osasun eta prebentzioko neurri egokirik gabe langileak lan egitera behartzen. Horregatik, duela urtebete, enpresa honen kontra lan-ikuskaritzan salaketa jarri zuen LABek.

Atzo, Loiuko Gecsa enpresan, AMIANTEC 3000 azpikontratak teilatuan amiantoa kentzeko lanak hasi zituen. Lanak hasi baino lehen, LAB sindikatuaren delegatuek lan hauen inguruko informazioa ezagutzeko bilera eskatu zioten Gecsari, eta enpresak ukatu egin zuen. Ordu batzuk beranduago, 47 urteko langile urduñarra 9 metroko altueratik erori zen eta bertan hil zen.

LAB sindikatuan susmoa dugu AMIANTEC 3000 enpresak, amiantoa kentzeko lanetan jarduten duenak, ez dizkiela langileei lan baldintza egokiak bermatzen eta langileen osasunaren eta ingurumenaren kontrako jarduerak egin izan dituela. Susmo hau egia bihurtuz joan zen, bertan lan egiten zuten hainbat langile LABeko kideekin harremanetan jarri eta bertan ikusi eta jasan zituzten praktiken berri eman zietenean.

Hainbat izan dira enpresa horretan lanean hasi eta hortik gutxira enpresa utzi duten langileak, bertako praktikak ikusi eta pairatu ostean. AMIANTEC 3000 enpresa lan osasun eta prebentzio neurrik gabeko enpresa bat dela esan dezakegu.

Horregatik, duela urtebete, AMIANTEC 3000ren kontrako salaketa bat jarri genuen lan-ikuskaritzan. Bertan hainbat irregulartasun salatu genituen, horien artean, altuerako lanetan ez zela beharrezkoak ziren segurtasun neurriak hartzen, eta baita hauek ere:

-Amiantoaren eraginpean jartzearen aurrean neurri egokirik ez hartzea.

-Desamientatze plan egokirik ez egotea.

-Amiantoa kendu, mugitu eta biltegiratzeko neurri egokirik ez egotea.

-Langileek ekipo egokirik ez izatea desamiantatze lanak egiteko.

-Norbera babesteko ekipo egokirik ez izatea (amiantorako espezifikoak zein orokorrak).

– Gehienezko lan orduak ez errespetatzea, orokorrak zein amiantoarekin lan egiteko espezifikoak.

-Fitxaketa sistema egokirik ez egotea.

-Langileek lan osasun eta prebentzioan formakuntzarik ez jasotzea.

-Informazio eta formakuntza orokor eta espezifiko nahikorik ez jasotzea.

-Mediku azterketa egokirik ez egitea

-Langileen kontrako santzioak eta presioak egotea

-Higiene, garbiketa eta deskontaminazio egokirako neurririk ez egotea

AMIANTEC 3000 enpresan lan osasun eta prebentzio neurririk ez zegoela esateaz gain, orokorrean lan baldintza oso prekarioak ezartzen dituen enpresa bat dela esan daiteke. Gainera, hainbat langile migratu eta arrazializatuen egoera zaurgarriaz baliatzen da horretarako.

Aipatu beharra dago lan ikuskaritzan jarritako salaketak, langileek behar bezalako informazio eta formakuntzarik ez zeukatela eta azterketa mediku egokirik egiten ez zietela egiaztatu zuela soilik. Beraz, kasu honetan zein bestelako kasu larrietan, ikerketa sakonagoak eta presentzialak oso beharrezkoak direla uste dugu. Horretarako, funtsezkoa da erakundeen kontrola, lan-osasunari buruzko araudia behar bezala bete dadin.

Ezinbestekoa da patronalari lan osasunerako araudia betearaztea, behar bezalako baliabide eta neurriak hartuz. Izan ere, behartzen ez badira, inpunitate osoz hiltzen gaituzte.

Beraz, enpresa honen gaineko behar bezalako ikerketak eta neurriak hartzea eskatzen dugu, eta baita ere lan istripu gehiago ez gertatzeko berehalako neurriak har daitezela. AMIANTECeko langileek lan baldintza egokiak dituztela bermatzen ez den bitartean, enpresa honen jarduna geratzea eskatzen dugu.

Honekin batera, kasu hauen aurrean mobilizatzea eta egoera salatzea funtsezkoa dela ikusten dugu. Beraz, bat egiten dugu bihar, urriaren 17an, Urduñan zein Loiun egingo diren mobilizazioekin eta bertan parte hartzeko deia luzatzen dugu.

Urduñakoa Aiaraldeko Greba Batzordea-SOS Aiaraldea ekimenak antolatu du eta Foru Plazan izango da 19:00etan. Loiukoa aldiz, herritar talde batek deitu du eta udaletxean izango da, 19:30ean.

Urriaren 21ean mobilizazioak Hego Euskal Herriko hiriburuetan eta Tuteran “STOP genocidio, langileok Palestinarekin” lemarekin

Gernika-Palestina herri ekimenaren deialdiari erantzunez, LAB, ELA, CCOO (EAE eta Nafarroa), UGT (EAE eta Nafarroa), ESK, CGT/LKN, STEILAS, Solidari, EHNE Nafarroa, Etxalde eta HIRU sindikatuok ere mobilizazioak egingo ditugu datorren urriaren 21ean.

Mobilizazioak 12:00etan izango dira Bilbon (Plaza Zirkularrean), Gasteizen (Andra Mari Zurian) eta Tuteran (Foruen Plazan) eta 11:30ean Donostian (Alderdi Eder) eta Iruñean (Udal Plaza).

LABetik dei egiten diegu langile eta herritarrei mobilizazio hauetan parte hartze eta Euskal Herrian zehar arratsaldeko 7etan Gernika-Palestina ekimen herritarrak deitu dituen mobilizazioak babestera.

Genozidioari STOP. Langileok Palestinarekin. Sindikatuon manifestua

Urrian urte bat betetzen da Israelek bete herri palestinarraren aurkako indarkeriaren azken eta enegarren erasoa hasi zuenetik. Eskalada beliko hori Gazan hasi zen, eta berehala hedatu zen lurralde palestinar guztietara. Palestina, Estatu Batuek, Europar Batasunak eta nazioarteko komunitatearen zati handi batek emandako inpunitatearekin benetako genozidioa pairatzen ari da Israelen eskutik. Palestinar herriaren aurkako erabateko gerra honek, 42.000 palestinar baino gehiago erail ditu, horietatik gehienak haurrak direlarik. Jerusalem eta Zisjordaniako palestinarren aurkako bortizkeria nahiz Israelen gerra krimenak etengabeak izaten ari dira, eta genozidio hau mundu oso zuzenean ikusten ari da.

Ezerk ez du inoren lurraldea okupatzea legitimatzen, ezta gerren ondorio krudelak ere, ez eta populazio oso bat suntsitzea, giltzapetzea, edota ukatzea ere. 2024. urte honetan, ordea, inoiz gertatu den genozidiorik krudelenetariko baten lekuko gara, eta halere, nazioarteko komunitateak ez du izugarrikeria honekin bukatzea lortu. Izugarrikeria diogu, bi daturen bidez soilik ikusaraz dezakegulako genozidio palestinarraren irismena: Israelgo armadak, Israelgo estatuak alegia, dagoeneko 42.000 palestinar erail ditu, eta Gazako kaleen eta azpiegituren %70 suntsitu ditu. Bi datu soilik, ondorio humano, sozial eta politiko larriak dituen Nakbha baten aurrean gaudela baieztatzeko. Israelek Libanori eraso eginda, milaka hildako eta suntsipen gehiago eragingo duen urratsa egin du. Non eta nola amaituko den ez dakigun espirala abiatu da.

Palestinak gure elkartasuna behar du, baina batez ere konponbideak behar ditu. Ezin dugu Palestina bakarrik utzi. Palestinar herriak amets egiteko, bere etorkizuna erabakitzeko, aske izateko eta duintasunez bizitzeko eskubidea du. Horregatik, premiazkoa da denbora gehiegi irauten duen genozidio honi irtenbideak aurkitzea. Ildo horretan, bide diplomatikoak ireki behar dira berehalako su-etena eta Palestinaren kolonizazioaren eta okupazioaren amaiera nahiz eskubide nazionalak erdigunean jarriko dituen ebazpen politiko integrala lortzeko.

Basakeria honekin amaitzea behar-beharrezkoa da eta horregatik, giza eskubideak urratzen dituenarekiko konplizitate oro amaitzea eskatzen dugu. Langile klaseari presio-neurri guztiak aktibatzen jarrai dezagun eskatzen diogu, Israelek Nazio Batuen ebazpenak errespeta ditzan eta eskualdean bake nahiz egonkortasun egoera bat lor dadin. Gainera, gure erakundeei apartheidaren, gizateriaren aurkako krimenen eta herri palestinarrak pairatzen duen genozidioaren konplize izateari utz diezaioten exijitzen diegu.

Amaitzeko, manifestu hau sinatzen dugun sindikatuok langile klaseari dei egiten diogu urriaren 21, astelehena, eguerdiko 12:00etan, Gernika- Palestina herri ekimenarekin elkarlanean Iruñean, Bilbon, Gasteizen, nahiz Tuteran, eta 11:30etan Donostian deitu ditugun mobilizazioak babes ditzan. Aldi berean Gernika-Palestina Herri ekimenak egun berean herrietan arratsaldeko 7etan deitu dituen mobilizazio herritarretan parte hartzeko deia luzatzen dugu.

Langile bi hil dira altueratik erorita egun berean

Gaur goizean 2 langile hil dira altueretako erorketen ondorioz Euskal Herrian. Lehena 28 urtekoa, Nafarroako Olletan, telefonia poste batean igota, Movistarrentzako lanean ari den Elecnor enpresak era berean azpikontrataturik duen enpresa batentzako lanean ari zela. Bigarrena Loiun, 47 urteko langilea, Gecsa enpresaren azpikontrata batentzako desamiantatze lanean ari zela, teilatutik erorita. Bi hauekin, gutxienez 47 dira urte hasieratik Euskal Herrian hildako langileak. Lehenik eta lehen, LAB sindikatuak elkartasun eta babes osoa adierazi nahi die hildako langileen senide, lagun eta lankideei.

Nafarroako Olletan telefonia poste zahar batean kobrea kentzen ari zen langilea, poste eta guzti erori da honek antza bere pisuari ezin eutsi, 8 metroko erorikoa eraginez. Iaz istripu hilgarri oso antzekoa gertatu zen Araban, honetan ere postearen egoera txarrak ez zuen langilearen pisua eutsi ahal izan. Bistan da beharrezkoak diren bitartekoak balitu ez zukeela postean zintzilik ibili beharko eta istripua ekidin zitekeela. Kasu hauetan Movistar- ek ez ditu altueretarako saskidun kamioi egokiak erabiltzen kostuak gutxitzeko, eta berriki hainbat santzio jaso ditu neurriak ez hartzeagatik. Dirudienez, merkeagoa zaie langilearen heriotza.

Gaur hildako bigarren langilea, azpikontrata batekoa zen eta Loiuko Gecsa enpresan teilatuan desamiantatze lanak egiten hastera zihoan. Atzo, lanak hasi baino lehen, LAB sindikatuaren delegatuek desamiantatze lanen inguruko informazioa ezagutzeko bilera eskatu zioten Gecsari, enpresak ukatu zuelarik. Gaur goizean, langileak 9 metroko erorikoa izan du eta bertan hil da.

Patronalak absentismo faltsu baten gezurra bolo bolo darabilen garai honetan, bere heriotz zerrenda beltza handitzen dihardu. Gaurkoekin, 47 langile hil dira honezkero Euskal Herrian urte hasieratik. Lanak eta prekaritateak eragindako istripu hilgarri hauen artean asko dira altueratik erorikoek eragindakoak, sinpleki enpresek lan osasunerako araudia betetzen ez dutelako.

Azken 10 urteetan, Euskal Herrian, gutxienez 81 langile hil dira altueratik erorikoen ondorioz, gehienak eraikuntzaren sektorean. Gaurko heriotzekin, 8 langile hil dira aurten arrazoi horrengatik.

Horrenbestez, eta lan-arriskuen prebentzioari buruzko legea indarrean sartu zenetik ia 30 urte igaro ondoren, gaitz sozial eta laboral hori saihesteko neurriak hartu behar dira berehala.

Horretarako, funtsezkoa da erakundeen kontrola, lan-osasunari buruzko araudia bete dadin eskatzeko. Ezinbestekoa da patronalari lan osasunerako araudia betearaztea, izan ere ez bazaie behartzen, inpunitate osoz hiltzen gaituztelako.

Altueretako erorketen ondorioz gertatzen diren istripuak salatzeko, datorren ostegunean, urriaren 17an 11:00etatik aurrera, LAB, ESK, STEILAS, EHNE-Etxalde-HIRU eta CGT/LKN sindikatuok ekimena egingo dugu, Iruñeko Gazteluko plazan, “Patronalak amilarazten gaitu” lemarekin.

Zaintza eredua errotik aldatzeko eta sistema publiko komunitarioaren aldeko urratsak eman ditzan exijitu diogu Gipuzkoako Aldundiari

Ikasturte honetan ere publifikazioaren aldeko dinamikarekin jarraituko duela adierazi du sindikatuak. Hortaz, Gipuzkoako Foru Aldundiari zaintza eta gizarte zerbitzuen pribatizazioarekin amaitu eta zuzeneko kudeaketa publikoaren aldeko konpromisoa eta ardura eskatu dio.

Gaur LAB sindikatua Gipuzkoako Foru Aldundiaren (GFA) aurrean mobilizatu da, berriz ere pribatizatutako zaintza eta gizarte zerbitzuetako langileen izaera publikoa aldarrikatzeko. Euskal Herriko Mugimendu Feministak zaintza sistema publiko komunitarioaren alde antolaturiko Greba Feministan Orokorrarekin bat egin zuen LAB sindikatuak, eta gaur, borroka honekin duen konpromisoan berretsi da. Ekintza ikusgarria egin dute, Gipuzkoa Plaza pintura morez margotutako urratsez bete dute zaintza sistema publiko komunitarioaren alde egindako bidea irudikatzeko. Hala ere, oraindik orain, bide luzea omen dago egiteke eta eragile sindikal, sozial eta politiko ezberdinen arteko elkarlana ezinbestekotzat jo dute.

Zaintza sektore feminizatuetako langileek urteak daramatzate LAB Sindikatuan antolatu eta askotariko borroka prozesuak pizten: etxeko langileek, etxez etxeko laguntzaileek, zahar egoitzetakoek, esku hartze sozialekoek, aniztasun funtzionalekoek… Zerbitzu hauek kudeatzen dituzten enpresa pribatuak, administrazio publikoaren babes politiko eta ekonomikoa dute eta lan baldintza prekarioez baliatzen dira negozioa egiteko. Su txikiak piztu ditugu, baita handiak ere, langileekin batera mobilizatuz eta helburu argi baten alde: Zaintza lanen pribatizazioarekin bukatu eta instituzioei zerbitzu horien kudeaketa zuzena har dezatela erdiesteko. Langileen asanbladak, elkarretaratzeak, hamaika lanuzte edota greba… horiek izan dira helburu hori lortzeko gauzatu dugun Ekintza Sindikalaren oinarriak.

Gipuzkoan ere, pribatizatutako zaintza langileon lan eta bizi baldintzen hobekuntzan ibilbide oparo eta luze bat izan dugu. Aurreko ikasturtean, historikoki defendatu izan dugun diskurtso sindikal eta politikoa praktikara lurreratzeko apustua egin dugu. Ondorioz, pribatizatutako zaintza zerbitzuen publifikazioa posible eta erreala dela egiaztatuko dugu, Ezker Independentistaren borondate politikoa bizitzak erdigunean jartzea delako. Aldiz, EAJ-PSE eta patronalaren arteko aliantzak negozia jartzen du erdigunean, lan baldintza eta zerbitzuaren kalitatearen kaletarako, horrela, logika pribatizatzaile eta merkantilista honek Gipuzkoako zaintza eta gizarte zerbitzuetako milaka langile prekaritatera kondenatzen ditu. Horregatik da urgentziazkoa eredu honekin lehen bait lehen bukatzea.

Aurreko ikasturtean, Gipuzkoako udal gobernu askorekin bildu ginen, pribatizatutako zaintza eta gizarte zerbitzu ezberdinen inguruan gogoetatu, eta udalerriz udalerri, publifikazio prozesuak martxan jartzeko aukerak aztertzeko. Udalerri askotan etxez etxeko laguntzako langileen lan baldintza kaskarren aurrean, bide orri ezberdinak diseinatzen ari gara eta legegintzaldi honetan, emaitza errealak gauzatzeko lanari eutsiko diogu. Langile guzti hauek lan publiko bat egiten duten arren, insituzio publikoek zerbitzuen kudeaketa enpresa pribatuen esku uzten dute, langileak arlo pribatuan lan egitera behartuz; honen aurrean LABek proposamen konkretuak ditu eta zerbitzu hauen publifikazioa lortu arte borrokatuko du.

2025. urtean Gipuzkoako adinduen egoitzetako herrialdeko hitzarmenaren negoziazioari helduko diogu berriz. Argi dugu, adinduen egoitzetako langileok ere lan publiko bat egiten ari garela, eta administrazio publikoko langileekin pairatzen dugun arrakala gaindutu behar dugula. Gipuzkoako Aldundiaren erantzunkizuna izango da negoziazio honetan arrakala horiek apurtzea eta apustu politiko estrategiko bat egitea Gipuzkoako adinduen egoitzetako milaka langileon alde. LAB sindikatuak, administrazio publikotik zuzenean, enpresa pribaturik gabe kudeatu beharreko zerbitzua izan behar aldarrikatzen jarraituko du. Hortaz, Gipuzkoako Foru Aldundiko Zaintza eta Gizarte Politiketako arduradunari, 2016tik egin ez duen moduan, oraingo honetan egoitzetako langileon aldarrikapenak kontuan hartu ditzan eskatzen diogu.

Hau da beraz, une honetan, zaintza eta gizarte zerbitzuetako langileon lan baldintzak hobetzearekin batera, eskaintzen ditugun zerbitzuen kalitatea hobetzeko jorratu behar dugun bideorria, ekiparaziotik abiatuz, pribatizazioarekin eta prekaritatearekin amaituko duen publifikazioaren aldeko ofentsiba! Bide orri honekin, instituzioek zor patriarkala aintzat hartu eta zaintza eredua goitik behera aldatu dezaten bultzatuko dugu, langile publiko eta pribatuen arteko arrakalarekin behin betikoz bukatuz, bizitzak erdigunean jarriko dituen sistema publiko indartsu eta justu lortzeko.

LAB sindikatutik GFA interpelatzen dugu, premiazkoa delako zaintza ereduaren aldaketa sakon bat ematea, enpresa pribatuen negozioarekin bukatu eta gipuzkoarron dirua inbertsio publikora bideratzeko. GFAk badaki erantzukizun osoa duela eta euren politiketan aldaketak bultzatu ezean, aurrean izango gaituzte. Bestalde, bide honetan bestelako sindikatu, alderdi politiko, eragile sozial eta kolektibo ezberdinei, elkarlanerako deia ere luzatu nahi diegu. Gu prest gaude, Gipuzkoan eta Euskal Herrian, urratsez urrats zaintza sistema publiko komunitarioaren aldeko bidea egiteko.

Pribatizazioa zaintza langileon miseria, langile publikoak gara!

Gora langileon borroka!

[IRITZIA]: Etxeko langilerik ez eskubiderik gabe. Etxebizitza eskubidea denontzat

Mariana Urcuyok, LABeko etxeko langileen atal sindikalaren arduradunak, eta Cristian Urzainquik, LABeko sektore soziokomunitario kideak, gogoeta egiten duten gaur Gernikan salatuko dugun egoeraren inguruan.

Lan-eskubideak betetzea eskatzea izan da barne-erregimenean ari zen etxeko langile bat etxebizitzarik gabe geratzea eragin duena Ez du axola izan kide horrek alaba adingabe bat izatea bere ardurapean, ezta lan egindako urteek ere. Sinestezina ematen duen arren, benetan gertatu da eta oso gertu harrapatzen gaitu, Busturialdetik Euskal Herriko edozein txokotara.

Tamalgarria da ez dela kasu isolatu bat, eta horrek gizarte-politiken krudeltasuna eta politika horiek aplikatzen direnean dauden desberdintasunak agerian uzten ditu, batez ere hainbat emakumerentzat*, familiak eta haien eskubideak bermatu eta babestu beharko lituzketen erakundeen mugiezintasunaren eta konplizitatearen biktima baitira.

Urtebete pasa da azaroaren 30eko Greba Feminista Orokorretik. Egun horretan zaintza erdigunean jarri genuen eta zaintzen pribatizazioarekin negozioa egiten dutenak seinalatu markatu. Horregatik, higiezinen agentzien eta erakundeen praktika arrazistei eta espekulatzaileei aurre egiteko garaia da. Guretzat, langile-klasearentzat, denontzako lan-eskubideak eskatzea pertsona guztientzako etxebizitza duina exijitzea ere bada.

Honelako egoeren aurrean geure buruari hurrengoa galdetzen diogu; non dago erakundeen laguntza eta babesa zaintza-sistema honen bazterkeria eta praktika esklabista okerrenak ezagutu eta ikusezin bihurtutako emakume* langile hauentzat?

Non daude herritarren eskubideak? Baldintza-berdintasunaz hitz egin al dezakegu pertsona migratuek etxebizitza eskuratzeko aukerarik ez badute?

Non daude politika sozialen sistemak ahaztutako emakume* hauek ordaintzen dituzten zergetatik ateratzen diren zerbitzu sozialak eta aurrekontuak? Nahikoa da hipokresia eta informazio faltsuaz.

Pertsona guztiontzako eskubideak eskatzen ditugun bezala eskatzen ditugu bizitza bizigarriak. Gaur egun, inoiz baino beharrezkoagoa eta premiazkoagoa da lan eta bizi-baldintza duinak izatea. Horregatik, exijitzen dugu erakundeen aurpegi-garbiketekin amaitzea eta etxeko eta zaintzako langileek beren lan-baldintzak arautzeko esparrua izan dezatela, eta, horregatik, borrokan jarraituko dugu, etxez etxe zein auzoz auzo. Etxeko langileentzat hitzarmena orain!

Esplotazioaren aurrean isilik geratzea ez da aukera!

Mobilizazioa Gernikan bere eskubideak aldarrikatzeagatik kale gorrian gera daitekeen etxeko langile bati elkartasuna adierazteko

Langilea Mendatan ari da lanean, barruko erregimenean, eta kale gorrian geratzeko arriskuan dago, adin txikiko alaba batekin. LABek elkartasun mobilizazioa egingo du gaur, urriaren 15ean, Gernikako Udaletxe plazan, 18:00etan “Etxeko langilerik ez eskubiderik gabe. Lan baldintza duinak eta etxebizitza eskubidea denontzat” lemarekin.

Aipatu langileak soldaten inguruan zor zitzaiona jasotzea eskatu zion enplegatzaileari. Eta honek, langileari erantzun zion ez zituela bere eskariak beteko. Honen ondoren, lanpostuari (eta ondorioz, etxebizitzari) uko egitea erabaki zuen langileak eta enplegatzaileari adierazi zion urriaren 15a izango zela bere azken eguna.

Honen ondoren, etxebizitza bila hasi zen, eta ez zuen lortu inork etxebizitzarik alokatzea eta pentsa dezakegu langile migrantea izateak izango zuela eraginik honetan. Bere ardurapean dagoen adin txikiko alabarekin kale gorrian geratzeko arriskuaren aurrean, gizarte zerbitzuetara jo zuen, baina hemen ere ez zioten arazoa konpondu.