2025-12-23
Blog Page 71

Lortu dugu! 16 urteren ondoren Haurreskolak Partzuergo Publikoko lan hitzarmena sinatu du LABek

Beste behin borrokak merezi duela baieztatu dugu. Azken urteetan hamaika greba eta mobilizazio burutu ostean, azken biak pasa den urtarrilean eta eskola publikoko greba ziklo honen otsaileko bi greba egunen atarian, Eusko Jaurlaritza posturaz aldatzera behartu dugu.

2026ko abenduaren 31a arteko iraupena duen Lan hitzarmena da eta indarrean jarraituko du berri bat sinatu arte.

Osotasunean berritu dugu, eta besteak beste, urteko lanaldian 100 orduko jaitsiera jasotzen da, lan zama arintzeko hainbat neurrirekin batera. Honetaz gain, ikasturtean 6 jai egun gehiago izango ditugu 2025-2026 ikasturtetik aurrera. Erosahalmena berreskuratzeri dagokionez, kudeaketa alorreko langileen soldatak administrazio orokorrekoekin parekatuko dira, osagarriak eguneratu eta gizarte funtsa eta formakuntza funtsak lortu ditugu. Aseguruen primak igo eta lana eta bizitza uztagarri egiteko hainbat lizentzia eta baimen berri lortu ditugu, Hezkuntza saileko hezitzaileek dituztenekin parekatuz. Lan osasunean hobekuntzak, berdintasun protokoloak eta formakuntzan hobekuntzak jaso dira. Hobekuntza hauei batu behar zaizkie iaz lortutako bi akordioak ere, negoziaketa honen baitan eginak eta orain, lan hitzarmenean txertatuak.

Hezitzaileen lanpostuen zerrenda 64 lanpostutan handituko da, behin behineko kontratu kopuru hori estrukturala bilakatzea lortu dugulako eta beste horrenbeste lortuko ditugu negoziazio honen ondorioz. Gainera, behin behinekotasun tasa gehienez %5era mugatzea jasotzen da eta hurrengo oposizio eredua negoziatu eta adostea. Ordezkoen araudi berria adostea eta lan hitzarmenean jasotzea lortu dugu, baita behin behineko lanpostuak telematikoki betetzeko aplikazioa (ordezkagunea) 2025eko irailaren 1etik martxan jarriko dela jasotzea ere.

Bestalde, garaipen honek ez die soilik lan baldintzei eragiten, haurrei ematen diegun hezkuntza zerbitzuan eragina izango du, 0-3ko dekretuak zehazten dituen ratio murritzak alboratu ditugulako. Askoz hobeak diren eta gaur egun Partzuergoan aplikatzen direnak jasotzea lortu dugu, hilabete honetan bertan negoziatuko diren plantillak esleitzeko irizpideak zehaztu bitartean. Irizpideak negoziatzeko egutegia eta berau negoziatzeko aldagaien dokumentua sinatu da, funtsezko aldagaiak kontuan hartuz.

Lanean jarraituko dugu, Haurreskolak Partzuergo publikoa ardatz, 0-3aren udal eskaintza bateratua lortu arte! Haurreskolak Partzuergoaren doakotasuna lortu genuen bezala, unibertsaltasuna lortuko dugu, Euskal Eskola Publiko Komunitarioa iruten.

Borrokak merezi du! Zorionak Haurreskolak Partzuergoko langile guztioi!

LABen iritziz urgentea da etxeko langileentzako hitzarmena

LABeko etxeko langileen atal sindikalak, Bizkaiko, Gipuzkoako eta Nafarroako etxeko enpleguarekin lotutako kolektibo eta erakundeekin batera, kaleak hartu ditu berriro ere sektore horretako lan-baldintza jasanezinak salatzen jarraitzeko eta langile horientzako eskubideak aitortzeaz arduratu beharko luketen erakundeen interes falta salatzeko. Hala, mobilizazioa egin du gaur Bilbon, Justizia Jauregiaren aurrean. Bihar asteartea, Donostian mobilizatuko da, Lan Ikuskaritzaren aurrean, eta asteazkenean Iruñean beste horrenbeste egingo du, Udaletxe plazan.

Urtebete baino gehiago daramate etxeko eta zaintzako langileentzako hitzarmen bat negoziatzeko eskubidea aitortuko duen epai baten zain, eta publikoki salatu behar dute instantzia judizialek ez dutela inolako interesik negoziazio kolektiborako eskubidearen aldeko apelazio-helegiteari erantzuteko.

Etxeko eta zaintzako langileak nekatuta daude eskubideak aitortzen azkenak izateaz, eta nazkatuta daude zaintza lehentasuna dela esaten dutenean agintzen dietena betetzeko denbora luzez itxaroteaz,. Hala ere, zalaparta handiz iragartzen dutena ematen dietenean, dena zehaztasunik ez duten enuntziatuetara eta promesarik betetzen ez duten araudietara mugatzen da. Edozein gauza hitzarmen kolektibo propio bat negoziatzeko eskubidea aitortu aurretik.

“Argi utzi nahi dugu kaleak gureak ere badirela, eta etxebizitzetan ikusezin bihurtu nahi gaituztenez, elkartutako gure ahotsekin topo egin beharko dute gure eskubideen eta lan-baldintza seguruen aldeko eskaerei lotutako leku bakoitzaren aurrean”, adierazi dute.

Berehalako erantzuna eskatzen dute. Ez dute lan-zuzenbidearen arloan apurrak jasotzen jarraitu nahi, iruzur egiteko eta eskubideak irabazten ari direla sinetsarazteko asmoa baino ez dutenak. Zertarako balio die arrisku profesionalen lege batek, lege hori beteko denaren bermerik ez dagoenean? Nork ziurtatzen du enplegatzaileek lanaldiaren erregistroa beteko dutela derrigortzea eta larderia jasateko arriskurik gabe? Zer erregulaziok konpon dezake etxeko langileen kalteberatasun-egoera, baldin eta, berez, familia-etxeko lan-baldintzak arautzen dituen 1620/2011 Errege Dekretuak langile horien eskubideak Langileen Estatutuaren azpitik kokatzen baditu eta ez baditu kontrolatzen edo arautzen zenbait elementu, hala nola gaua igarotzea, presentzia-orduak eta lan-ikuskapen eraginkorrik ez izatea?

Adierazi dute utzi dieten aukera bakarra antolatzea eta etxeko enpleguan ari diren pertsona migratu eta arrazializatuen gorputz eta bizitzekin egiten dituzten bidegabekeriei aurre egitea dela.

“Nahikoa da horrenbesteko zigorgabetasunaz eta emakumeen* eskubideen berdintasunaren alde lan egiten dutela esateaz!”, gaineratu dute, “sistema honen arduradunentzat garai honetako esplotazio eta negozio modurik nabarmenena gara”.

LABek berretsi egiten du etxeko langileen borrokan laguntzeko konpromisoa, eta ez du atsedenik hartuko hitzarmenak sektore horretan ari diren pertsonen bizitzei eta enpleguari duintasuna eta segurtasuna eman arte.

26 langile hil ziren 2024an Nafarroan, azken hamarkadako kopururik altuena

LAB, CGT/LKN, Steilas, ESK, EHNE-Etxalde eta Hiru sindikatuetako ordezkariek prentsaurrekoa eman dute gaur goizean Iruñean, 2024. urtean Nafarroa Garaian gertaturiko laneko ezbeharren kopuruen inguruko txostena aurkezteko, eta salatu dute iaz lanean edo laneko bidean 26 langile hil zirela herrialdean. Sindikatuek beren afiliatu sarearen bidez izan dute heriotza horien guztien berri, Nafarroako Gobernuak datu txikiagoa eman baitu.

Sindikatuek salatu dute istripu kopuruak ez duela etenik. Nahiz eta gero eta jende gehiagok zerbitzuetan lan egiten duen (%70), hau da, istripu traumatiko gehien eragiten dituzten sektoreetatik kanpo.

Istripu larrienei dagokienez, aipatzekoa da azken 10 urteetan gutxienez 612 langile hil direla lan istripuz Euskal Herrian, horietatik 141 nafarrak edo Nafarroan. 2024. urtean 64 hil ziren Euskal Herrian, horietatik 26 nafarrak edo Nafarroan (azken hamarkadako kopururik altuena). 26 horien artean 9 ez-traumatikoak izan ziren, 8 in itinere edo in mision, 5 kolpeen edo harrapaketen eraginez (horietako 4 makinekin lotuta) eta 4 altueratik erorita. Sektoreei dagokienez, aipatzekoa da 9 hildako garraiolariak zirela, 7 Industriakoak eta 4 Eraikuntzakoak.

Datuok erakusten dute sektore batzuetan errazagoa dela hiltzea: Eraikuntzan, Industrian, Garraioan, Basogintzan… Eta beste batzuetan errazagoa da gaixotasun profesionalak garatzea (batez ere afekzio psikosozialak). Azken horietan sektore feminizatuek pairatzen dute egoera bortitzena. Lan batzuek hil egiten dute, beste batzuek, aldiz, ez dute bizitzen uzten.

2024an, enpresek zein mutualitateek 24.000 lan istripu aitortu zituzten, eta horien erdiak egun bat baino gehiagoko bajak eragin zituen. Kopuru altua da, baina halere sindikatuek uste dute istripu asko eta asko erregistratu gabe gelditzen direla. Gauzak horrela, sindikatuen iritziz patronalak zein eskuinak etengabe darabilten “absentismoaren arazoa” ke-laino bat baino ez da, eta arazo nagusia laneko arriskuak dira, patronalak legedia urratuz eragiten dituen arriskuak.

Gobernuak zenbait heriotzaren datuak ere ezkutatzen dituela salatu dute sindikatuek. Laneko heriotzen zerrenda ofizialetatik kanpo gelditu ohi direnak garraiolarienak izaten dira, edo in itinere edo in mision gertatzen direnak. Laneko heriotza bezala 2024an ukatu zirenen artean, kasu zehatz bat aipatu nahi izan dute sindikatuek: irailaren 16ean Irunberrin eraikuntza lanetan ari zen 42 urteko langile bat aldamiotik erori eta zauri larrien ondorioz hil zen; bada, hasiera batean ofizialki lan istripu bezala kudeatu zuten arren, mutualitateak Osasunbideak eginiko autopsiaren datuak eskuratu zituen eta horiek baliatuz eragin laborala ukatu zuen eta istripu arrunt gisa kalifikatu zuen.

LAB, CGT/LKN, Steilas, ESK, EHNE-Etxalde eta Hiru sindikatuek beren afiliatu sarearen bidez izaten dute lan istripu askoren berri. Horregatik beren datuak Gobernuak ematen dituenen ezberdinak izaten dira. Arestian aipatu bezala, sindikatuen datuen arabera, 2024an Nafarroa Garaian 26 langile hil ziren lanean edo laneko bidean; datu ofizialek diote 22 izan zirela.

Ia 30 urte dira lan osasunaren inguruko araudi orokorra onartu zela, ia 30 urte dira patronalak inpunitate osoz ez duela araudi hori betetzen, eta ia 30 urte dira gobernuek ez dutela araudi hori betearazten. Horren guztiaren aurrean, LAB, CGT/LKN, Steilas, ESK, EHNE-Etxalde eta Hiru sindikatuek jarraituko dute salaketa ekintzak egiten eta mobilizatzen, jarraituko dute mutualitateak publifikatzearen aldeko borrokan, eta jarraituko dute gobernuei exijitzen NOPLOIri isunak jartzeko gaitasuna emateko eta Nafarroan lan ikuskatzaile askoz ere gehiago jartzeko.

Gizon batek emakume* bat erail du Irunen

LABetik bat egiten du Euskal Herriko Emakumeen* Mundu Martxak egindako irakurketarekin eta azken honek deitutako mobilizazioetan parte hartzeko deia egiten dugu.

LABek bat egiten du Nafarroako industriaren etorkizuna defendatzeko otsailaren 16rako deitu duten manifestazioarekin

Zortzi mila langile inguru ordezkatzen dituzten Industria arloko zazpi enpresa batzordek, beren lantegietan zein Nafarroa Garaiko ehun industrialean enplegua galtzeko dagoen arriskuaren aitzinean, otsailaren 16an Iruñean nafar industriaren geroaren alde manifestatzera deitu zuten atzo. LAB sindikatuak bat egiten du deialdi horrekin eta, bere aldetik, Nafarroako langileak deitzen ditu mobilizazio horretan masiboki parte har dezaten.

LAB sindikatuak bat egiten du aipatu deialdiarekin egoera larriaren irakurketarekin bat egiten duelako eta uste duelako egoera horrek Nafarroako gizarte guztiari eragiten diola neurri batean edo bertzean. Deialdi hau egoerak behartuta bada ere, LABek ofentsibarako hitzordu baten moduan ere ulertzen du. Izugarrizko etekinak dituzten eta bertze herrialde batzuetan lan baldintzak prekarizatuz etekin handiagoak nahi dituzten transnazional horiei Nafarroarekin zor bat dutela garbi uzteko, instituzioei Nafarroako ehun industriala defendatzeko tresnak behar direla exijitzeko eta beharrezkoa den trantsizio ekosoziala langileen eskutik izan beharko dela aldarrikatzeko.

LABek adierazi du aniztasun funtzionaleko langileak langile publikoak direla eta sektorearen publifikazioa eskatu du

3.000 langile ari dira lanean Bizkaiko aniztasun funtzionalaren sektorean, Gorabide, Apnabi, Avifes, Gaude edo Fekoor bezalako enpresentzat. Horiek guztiek zerbitzu publikoa eskaintzen diete aniztasun funtzionala duten pertsonei. Zerbitzu horiek EAEko Gizarte Zerbitzuen Legean jasota daude, eta horien arduraduna Bizkaiko Foru Aldundia da. Gaur egun, zerbitzua erakunde pribatuek kudeatzen dute, Bizkaiko Aldundiarekin egindako hitzarmenen eta diru-laguntzen bidez.

LABen ustez, ukaezina da aterki bat sortu behar dela elkarte guztientzat, sektorearen publifikazioa izan behar dena. Aterki hori sektore publikoarekin langileen lan baldintzen ekiparazioaz lor liteke, Bizkaiko aniztasun funtzionaleko negoziazio sektorialaren esparru barruan. Horrek zerbitzu hobea emango lieke erabiltzaileei eta sektore feminizatu eta prekarizatu honetan lan egiten duten pertsona guztien lan-baldintzak hobetuko lituzke.

LABek sektorearen publifikazioa du helburu nagusia. Bizkaiko Foru Aldundiak eman beharko lituzkeen zerbitzuak azpikontratatutako enpresek kudeatzen dituzte, lan publikoa baldintza prekarioagoetan eginez, eta LABen argi daukagu aniztasun funtzionaleko langileak langile publikoak direla.

Bizkaiko hitzarmen sektoriala lortzeak zera esan nahi du, publifikazioaren bidean Aldundiari eta erakundeei konfrontazio gune bat irabaztea. Sektoreko langile guztien baldintzak hobetzea eta guztiek era batera edo bestera jasaten dituzten egiturazko arazoei aurre egitea ahalbidetuko duen konfrontazio gunea irabaztea suposatzen du.

LABek badaki hitzarmen sektorial bat egiteko aukerak deseroso sentiarazten dituela erakundeak eta Foru Aldundia. LAB sektore gisa beharrezko pausoak ematen ari den bitartean, zerbitzuaren publifikazioaren alde borrokatzeko eta hitzarmen sektoriala negoziatzeko, patronalak, erakundeek eta

Bizkaiko Foru Aldundiak ez dute mahaia eratu nahi, eta haien borondate eza mozorrotu nahi dute hitzarmen hau negoziatzeko legitimatuta ez egotearen aitzakiarekin. Honekin lotuta, LABek gogoratu nahi du Aldundiko Gizarte Ekintza saileko arduradun Amaia Antxustegiri bilera eskatu ziola duela 3 hilabete eta oraindik ez duela erantzunik jaso.

LABen iritziz, sektoreko hitzarmena enpresen zein Aldundiaren interesen aurka doa, langileen zerbitzua eta lan-baldintzak prekarizatzen jarraitu nahi baitute. Horregatik, sektorearen publikotasuna jarri nahi du LABek borrokaren erdigunean. Lan-baldintzak langile publikoen baldintzekin parekatu nahi ditu, jakinik zerbitzuak Bizkaiko Foru Aldundiak eman beharko lituzkeela, eta ez familia-batzordeek, azpikontratatuta dituzten zerbitzu gisa.

LABek argi du konfrontazio espazio horrek sektoreko langile guztien baldintzak hobetzea eta, era batera edo bestera, sektore osoak jasaten dituen egiturazko arazoei aurre egitea ahalbidetuko lukeela.

Sektoreak senitartekoen elkarteen esku 40 urte baino gehiago eman ondoren, Aldundiak bere gain hartu behar ditu zerbitzu horiek, titulartasuna eta erantzukizuna berari baitagozkio. Aldundiak eman behar du zerbitzua, eta ez pribatizatzen jarraitu.

Hori dela eta, LABek Aniztasun funtzionaleko langileok langile publikoak gara izeneko kanpainari ekingo dio, eta, horren barruan batzar irekiak egingo ditu bere egoitzetan eskualdez eskualde: otsailaren 15ean, 11:00etan, Bilbon; otsailaren 18an, 11:00etan, Durangon, eta 20an 18:30ean, Barakaldon. Era berean, mobilizazio bat egingo du martxoaren 15ean, larunbatean, 12:00etan, Bilboko Unamuno plazatik.

LABek salatu du FCCk ez duela errespetatzen Iruñeko kale-garbitzaileen asteko 48 orduko atsedena, eta errespetarazteko eskatu dio Udalari

LAB sindikatuak Iruñeko kale garbiketaren enpresa esleipenduneko langile batek jarritako epaiketa irabazi zuen iazko irailean, astean 48 orduko atsedenerako eskubidea errespetatzeko eskatuz. Zoritxarrez, epaia auzi-jartzaileari baino ez zitzaion aplikatu, eta beraz, LABek FCCri exijitzen dio behingoz errespeta dezala Langileen Estatutuak markaturiko atsedenaldi hori, eta Iruñeko Udalari eskatzen dio, zerbitzuaren titularra den heinean, errespetarazi dezala.

Gaur egun, FCC enpresak kudeatzen duen Iruñeko Udalaren kale-garbiketa zerbitzuan hainbat kontratu mota daude, eta horietako batean ere ez da errespetatzen asteko nahitaezko atsedenaldia, Langileen Estatutuak eta Udalaren agiriak berak xedatzen duten bezala. Lanaldiaren %100eko kontratu mugagabea duten langileek astelehenetik larunbatera egiten dute lan, eta 28 larunbat libre dituzte: horietatik 14 opor eta baimen ordainduak dira, asteko 48 orduko atsedena ez dela betetzen ezkutatzeko.

Gainontzeko langileek, aldi baterako ezintasuneko ordezkapen-kontratuekin edo lanaldiaren % 92rekin, adibidez, ezin dituzte 28 larunbat horiek hartu, enpresa-hitzarmena negoziatzen eta sinatzen duten sindikatuek langileen kolektibo horiek baztertzen dituztelako negoziazio guztietan.

Azken urtean LABek 48 orduko asteroko atsedenaren defentsan indarra egin du, oso garrantzitsua baita lana eta familia bateragarri egiteko. Baina FCCk eta Enpresa Batzordeak egutegiak atsedenaldi horrekin negoziatzeari uko egin ziotenez ‒nahiz eta langileen oinarrizko eskubidea den‒, ez zen bertze erremediorik izan epaitegietara jotzea baino, FCC atsedenaldiak gainjartzen ari dela frogatzeko.

2024ko irailaren 13an izan zen lehen epaiketa eta epaiak arrazoia eman zion LABi. Baina epaia demanda jarri zuen langileari bakarrik aplikatu zitzaion, eta, gainera, txanda aldaketa baten bidez egin zen, eta horrek bere kontziliazioa okertu zuen. Eta hau guztia UGT, ATSU eta CCOO sindikatuen oniritziarekin. Zer gertatzen da gainontzeko langileekin? Zergatik ez dira sindikatu horiek gai denentzako lan egutegi on bat negoziatzeko?

Epe laburrean, Iruñeko Udalak baldintza agiri berria aurkeztuko du kale garbiketaren zerbitzua lizitatzeko. Azken asteetan tokiko prentsan irakurri ahal izan denez, zerbitzu kopuru bera egiten jarraituko da astelehenetik larunbatera hiri osoan. LABek ezin du onartu zerbitzu hori langileen atseden eskubidea urratuz egitea.

Epai hau mahai gainean eta baldintza agiri berria laster etorriko dela kontuan izanik, LABek Udalari eskatzen dio hurrengo urteetan zerbitzua emanen duen enpresa interpela dezala eta errespetarazi ditzala hiriarendako hain garrantzitsua den zerbitzu honen parte diren langile guztien eskubide guztiak. Horretarako, behar diren neurriak hartu beharko ditu egungo baldintza agiria ez betetzeagatik eta etorkizunean argitaratzear dagoen baldintza agiria betetzen ez bada.

Eusko Jaurlaritzaren ardura da negoziazioari uko egiten dion Confebask interpelatzea

Mobilizazioaren bidetik presioa areagotzeko prest da LAB, patronala mugiarazteko.

Gaur Lan Harremanen Kontseiluan Euskal Autonomia Erkidegoan (EAE) gutxieneko soldata bat lanbidearteko akordio bidez negoziatzeko lehen bilera burutu da. Bertan, sindikatuon artean adostasuna nagusitu da EAEko langileok Estatukoaren gainetik ezarriko den gutxieneko soldata bat behar dugula baieztatzean.

Confebaskek, ordea, uko egin dio lanbidearteko gutxieneko soldata bat hemen erabakitzeko mahaia eratzeari. Uko egin dio, beraz, negoziatzeko duen eta dagokion ardurari. Agerian geratu da Confebasken borondate eza.Patronalak negoziazio bideari bizkarra emateak argi erakusten du presio eta mobilizazio bidea soilik ulertzen duela. LAB prest dago presio hori areagotzeko eta mobilizazioak antolatzeko.

Gaurko negoziazio bileran, LABek berretsi du Estatuko Lanbidearteko Gutxieneko Soldata EAEko langileontzat ez dela nahikoa. Euskal langileok, lan eta bizi baldintza duin eta bizigarriak garatzeko, gutxieneko soldata propio bat izateko beharra eta eskubidea dugu. Aberastasuna modu orekatuago batean banatzeko, negoziazio kolektiboaren estatalizazioak areagotu duen pobreziari mugak ezartzeko eta langileon arteko arrakalei aurre egiteko ezinbesteko tresna da gutxieneko soldata propioa. Langile guztiok gara honelako neurri baten onuradunak premiarik handiena dutenek, egoerarik zaurgarrienean daudenek, onura zuzena izango lukete, horien artean nagusiki emakumeak*, langile migratu eta arrazializatuek, gazteek eta aniztasun funtzionala duten langileak. Era berean, gutxieneko soldataren igoerak, langile guztien soldatak apaldu eta beherantz parekatzeko asmo patronalei muga jarriko lieke.

EAEn adostasun nahikoa badago horrelako akordio bat bultzatzeko. Sindikatuok, gaurko bileran ere, aho batez berretsi dugu EAErako gutxieneko soldata propioaren beharra, eta maila politiko eta instituzionalean ere gehiengoa posizionatu da horren alde. Confebaskek, ordea, gutxieneko soldata propio baten beharra aitortzea ekidin eta,esan bezala, mahaia eratzeari uko egin dio. EAEko patronalak bere ardurari eutsi behar dio, herri honen ongizatea bultzatzeko eta sektore zaurgarrienen egoera hobetzeko duen erantzunkizunari bizkar eman beharrean. Horretarako, eskatzen diogu gutxieneko soldata propio baten beharra onartzea, negoziazio mahaia eratzea eta fede onez negoziatzea.

Era berean, afera hau ez da patronala eta sindikatuen arteko elkarrizketara mugatu behar, EAEko jendarte osoari eragiten dion gaia izanik. Eusko Jaurlaritzak patronala orain inoiz baino gehiago presionatu behar du, batetik, Eusko Legebiltzarrak eskatu ziolako, eta bestetik, bere ardura ere badelako. Elkarrizketa eta negoziazioaren bideari atea ixten dion patronal baten aurrean, bere posizioa argia izatea dagokio.

Euskal Herriak, Estaturik gabeko herria izanik, ez du eskumen nahikorik bertako langileon egoera hobetzeko hain garrantzitsua den gutxieneko soldata ezartzeko garaian. Ezinbestekoa da lan harremanak arautzeko eskumen osoa eskuratzea, eta norabide horretan ekin diogu gutxieneko soldata bertan ezartzeko bi bide arakatzeari: Batetik, Herri Ekimen Legegilea, eskumen berriak lortu ahal izateko; bestetik, bertako eskumenen baitan patronalarekin langileontzat gutxieneko soldata bat negoziatzea. Gaurko Confebasken ezezkoak patronala mugitzeko mobilizazioaren bidea indartzearen ezinbestekotasuna erakutsi digu, eta era berean, Herri Ekimen Legegilearen aldeko indarrak biltzea.

LABek argi dauka bertako langileon lan eta bizi baldintzak hobetzeko bidean erabakigarria dela gutxieneko soldata propio bat ezartzea, eta horretan jarraituko du. Mobilizatzen, presionatzen, negoziazio bilerak behartzen eta eskumen berriak eskuratzeko lanean.

Mobilizaziora deitu dute Nafarroako zazpi enpresa batzordek, industriaren etorkizunaren alde

Milaka langileren egoera ziurgabea da Nafarroan, hainbat enpresek euren lanpostuak jopuntuan dituztela eta. Horren aurrean erantzun bateratua ematea erabaki dute enpresa horietako langileek, eta mobilizatzera deitu dute. Manifestazioa egingo dute otsailaren 16an, Iruñean. Hemen, gaur manifestazioa iragartzeko agerraldian irakurritako komunikatua:

Gaur hemen elkartu gara hainbat enpresa eta sindikatutako ordezkariak, Nafarroako industriako milaka langile ordezkatzen ditugunak eta gure sektoreen ziurgabetasun eta desegite egoerak batzen gaituenak.

Hori dela eta, beharrezkoa ikusi dugu elkartzea eta erantzun bateratu bat ematea arazo komun bati, enpresek gure lanpostuei egiten dieten erasoari. Gure ustez, erantzun horrek ez du gure enpresen eremuan gelditu behar, eraso horiek Nafarroako gizarte osoari eragiten baitiote.

Horregatik, gaur dei egiten diegu Nafarroako Industriako langileei, sindikatuei, kolektibo sozialei eta Nafarroako gizarte osoari otsailaren 16rako deitu dugun manifestazioarekin bat egin dezaten. Manifestazioa 12:00etan abiatuko da Iruñeko Golem Baiona zinemetatik.

Denok batera defenda dezagun Nafarroako industriaren etorkizuna!!!

Enpresa batzorde deitzaileak:

  • BSH (Ezkirotz)
  • Nano Automotive (Tutera)
  • Siemens Gamesa
  • Sunsundegui (Altsasu)
  • Tasubinsa
  • TenerĂ­as Omega (Villatuerta)
  • Volkswagen Nafarroa