Larunbatean LABek bigarren topaketa antirrazista nazionala egin zuen Irunen, Arrazakeria globalaren aurrean, ekintza sindikal antirrazista! Lelopean. Lehenengoa Durangon egin zuen, 2021ean.
Euskal Herriko sektore eta lurralde desberdinetatik iritsitako dozenaka langile migratu eta/edo arrazializatuk parte hartu zuten, erantzukizun eta funtzio desberdinak dituztenak. Horiez gain, bertan izan ziren, besteak beste, Igor Arroyo koordinatzaile orokorra, Oihana Lopetegi Ekintza Sindikaleko eta Negoziazio Kolektiboko arduraduna eta Izaskun Garcia Antolakuntza arduraduna.
Jardunaldiak metodologia parte hartzaile baten aldeko apustua egin zuen, zeinetan langileek ahotsek eta bizipenek protagonismoa izan zuten.
Arrazakeriaren aurkako ekintza sindikaleko hainbat ahots bildu zituen mahai ingurua izan zen goizeko une nagusia,elkarri entzuteko eta elkarrengandik ikasteko gune kolektiboa. Erica Velázquez, Daniela Olteanu, Rachid Kaddouri, Yolanda Hurtado Rodriguez eta Rosa Emelda García Canales aritu ziren hizlari, sektore desberdinetako langile eta delegatu migratu eta/edo arrazializatuak: ostalaritza, nekazaritza eta abeltzaintza, etxeko langileen atal sindikala… Eurek bizi izandako prozesuetatik ateratako irakaspenak partekatu zituzten prozesu horietan giltzarriak izan diren elementuak identifikatu, izan zituzten mugak saihesteko, izan arrazakeriaren aurkako praxi sindikala indartzeko.
Administrazio-egoeragatik eskubideen urraketa eta babesgabetasuna, antolatzeko ezintasuna edo mugak, txandakatzea eta behin-behinekotasuna, patronalarentzako kaleratze irregularrak eta merkeak, eskubideen jakintzarik eza, isolamendua, mehatxuak eta xantaiak… Askotan errepikatu zituzten hizlariek halakoak. Elementu horiek, askotan, aldaketarako motore gisa funtzionatu dute, hala ere, elkarguneak topatzeko, elkarri laguntzeko, antolakuntzarako jauzia egiteko, beldurrari eta bakardadeari aurre egiteko…
Gai horiek nola funtzionatzen duten identifikatzea eta lankideengana iristeko moduak aurkitzea da erronka nagusietako bat ekintza sindikal antirrazista eraginkorra eraikitzeko, kide horien errealitateetatik abiatuta. Ericak azpimarratzen zuen bezala, “jendearengana iritsi behar dugu, argiak izan, daukaguna eta nahi duguna mahai gainean jarri…”
Duintasuna ere mahai gainean izan zen. Daniela, Floretteko langilea, lurra lantzearen harrotasunaz mintzatu zen. Txikitatik egin du hori Errumanian, non bere jostailu bakarra lurra eta harri batzuk ziren, kontatu zuenez. Eta irmoa izan zen: “Janaria mahaian jartzen duzuenean, gogoratu elikagai hori gure eskuetatik atera dela”. Baratzeetan eta negutegietan, kasu honetan Nafarroako Erriberan, dauden lagun asko eta askorenak izan ohi dira esku horiek, sarritan. Hain justu, autobus bat antolatu zuten larunbateko topaketara iristeko horietako kide batzuek. Antolatu ondoren, ordura arte lortu gabeko ordezkaritza lortu du LABek han, sindikalizatu gabea zen sektore batean.
Yolandak eta Emeldak nabarmendutako beste elementuetako bat izan zen batzarraren garrantzia, etxeko eta zaintzako langileak elkartzeko, elkar zaintzeko eta antolatzeko. Batzarra, etxeko eta zaintzako langileak elkartzeko, elkar zaintzeko eta antolatzeko gune gisa. Izan ere, haien sektorean horretarako dauden zailtasunez hitz egin zuten. Etxeko langile egoiliarren lana kartzelan egotearekin parekatu zuten. Hala ere, behartutako egoera horretatik atera, eta sektore feminizatu eta prekarizatu hori zeharkatzen duten diskriminazioen eta indarkerien aurka borrokatzearen beharra aldarrikatu zuten.
Izan ere, batasuna eta antolaketa gakoak dira kasu guztietan. Hala azpimarratu zuen Rachidek, Azkoiengo Huertas de Peraltako prozesua barru-barrutik bizi izan duen langileetako batek. Langile migratuek eta/edo arrazializatuek, LABen antolatuta, sustatutako lehenengo borroketako bat izan zen Azkoiengoa, eta horretatik asko ikasi zuen sindikatuak. Igor Arroyok azpimarratu moduan, 70eko hamarkadako irudiak ekarri zituen gogora borroka hark, errepresio gogorrei aurre eginez langileek piketeetan euren gorputza jartzen zuten borrokaldiak; kolektiboaren zentzua gailentzen den borrokaldi horietako bat, galtzen joan den zentzu hori, edo, hobe esanda, langile klaseari erauzten joan zaion hori.
Irakaspenak asko dira, eta luzea da, halaber, egin beharreko bidea. Topaketan egindako lantaldeek aukera eman zuten proposamen zehatzetan sakontzeko, ekintza sindikalari begira eta lan arrazakeriari aurre egiteko. LABeko langile migratu eta/edo arrazializatuen sarea ehuntzearen garrantziaz, pertsona migratuen eta/edo arrazializatuen etxebizitza eskubideaz eta pribilegioak deseraikitzeaz ere aritu ziren, besteak beste.
LABek sindikalismo antirrazista ehuntzen jarraitzen du, ilusioz eta borondate politikoz. Larunbat goiza modu ezin hobean itxi zen, Irungo Mosku plazako txoko batean hainbat lagunek mimoz prestatu zuten luntx zainduarekin. Topa egin zuten parte hartzaileek, topo egin izanagatik, elkar ezagutzeko aukeragatik, espazioa eta denbora elkarri oparitzeagatik eta arrazakeriaren aurkako LAB hau eraikitzen jarraitzeagatik.
Gora LAB eta gora LAB antirrazista!
