Enpresak hitzarmenaren negoziazioa blokeatu du, eta eskubideak okerragotzea exijitu du elkarrizketekin jarraitzearen truke. Horren aurrean, enpresa-batzordeak mobilizazioa egin du gaur txanda-aldaketan, eta beste horrenbeste egingo du maiatzaren 16an.
Gaur, maiatzak 14, LAB, ELA eta ESK sindikatuek osatzen duten Sidenor Legutioko enpresa batzordeak enpresari jakinarazi dio lanuzteak eta grebak egiteko asmoa duela, bere hitzarmena eta lan eskubideak defendatzeko. Atzo egindako batzarrean, plantillak argi berdea eman zion batzordearen mobilizatzen hasteko planteamenduari, negoziazio-mahaian enpresak egindako azken mugimenduaren ondoren. Maiatzaren 7an, batzordeak beste proposamen bat aurkeztu zion enpresari, eta enpresak erantzun behar zion. Baina horren ordez, hilaren 9ko bileran, enpresak negoziazioa blokeatu zuen, eta batzordeak Sidenor taldearen malgutasuna onar zezala eskatu zuen, negoziazioarekin jarraitzearen truke. Hau da, gainerako puntuei buruz hitz egitearen truke, langileek lan-baldintzak okerragotzea eskatu du.
Komiteak uste du ezin dela negoziaziorik egin abiapuntu gisa eskubideak galtzeko exijentziarekin. Gogoratu behar dugu Sidenor taldeak iaz izugarrizko irabaziak lortu zituela, bertan lan egiten duten pertsonen ahaleginari eta lanari esker. Horregatik, batzordeak hasieratik planteatu zuen lan-baldintzak berritzeak bi puntutan oinarritu behar zuela: eskubideak EZ galtzea eta erosteko ahalmena bermatzea. Sidenor bezalako enpresa batentzat, lortu dituen emaitzekin, bi premisa horiei erantzuteak ez du esan nahi enpresaren bideragarritasuna arriskuan jarriko denik. Aitzitik, aberastasuna modu bidezkoagoan banatzea dakar. Beste zentzu batera doazen mugimenduak planteatzea, langileekiko bidezkoak ez izatea da; izan ere, guztien artean sortutako aberastasuna gutxi batzuen artean banatzen da; gainerakoek, berriz, beren baldintzak nola okertzen ari diren ikusten dute.
Horregatik, eta enpresak bere jarrera aldatu ez duenez, langileek txanda-aldaketan kontzentrazioa egingo dute gaur eta beste horrenbeste egingo dute hilaren 16an, ostegunean. Hortik aurrera, datorren astean eta hurrengoan grebak egingo dira astearte eta ostegunetan, hilabetea amaitutakoan mobilizazioaren intentsitatea handitzea baztertu gabe.
Lanuzteaz gain, Gasteizko Lan Ordezkaritzaren aurrean mobilizazio egin dute Análisis y Simulación (AyS) enpresako langileek. Enpresak 65 langile ditu, ATS Global taldean sartuta dago eta Miñaon eta Arabako hiriburuan ditu lan-zentroak.
Duela hilabete batzutatik hona, langileak enpresarekin akordio bat negoziatzen ari dira, enpresak KPIren soldata igoera aplika diezaien eta erosteko ahalmena gal ez dezaten.
Enpresak ezezkoa eman dio soldatari buruzko akordio kolektiboa bilatzeari, beraz, hainbat batzar egin ondoren, zeintzuetan langileak soldata igoeraren eskakizunari eutsi dioten, azken batzarrean onartu dute mobilizazioak hastea langile guztien erosteko ahalmena bermatuko duten soldata igoera eskatzeko.
Gainera, azken asteetan bidegabeko kaleratze batzuk gertatu dira, eta hori inflexio puntu bat izan da AyS-eko langileentzat, gertatu diren modu desegokiengatik eta horiek egiteko erabilitako arrazoiak ez justifikatzeagatik. Azken kaleratzea, lankide batek batzar batean bere iritzia eman ondoren gertatua, errepresalia onartezina izan da langileen iritziz.
LABeko koordinatzaile nagusiari elkarrizketa egin diote gaur goizean Radio Vitorian. Bertan, EAEko Enplegu Sail berriari zer eskatuko liokeen galdetu diote, eta bertoko lan-baldintzen inguruan hemen erabakitzeko eskumen osoak izango dituen enplegu-politika bat aurrera eramateko aukera eta hori ahalbidetzeko jarrera exijitu behar zaiola adierazi du.
Ildo beretik, negoziazio kolektiboa estatalizatzeko ahalegina ikusten ari garen honetan, sindikatuaren lehentasunetako bat negoziazio esparru propioa blindatzea dela nabarmendu du, 2017ko lanbide arteko akordioan jasotzen den bezala.
Gaur egun Araban irekita dauden gatazketan arreta berezia jarriz, lurralde horretako adinekoen egoitzetako langileen borrokaz galdetu diote, besteak beste, eta hala erantzun du Aranburuk: «Aldundiak askoz gehiago presionatu behar ditu enpresak, eta hitzarmen bat egongo dela bermatu behar du. Erantzukizun politikoa instituzio horrek dauka, eta, horren ondorioz, pribatizatutako sektore horiek publiko bihurtu behar dira, eta zaintza sistema publiko eta komunitario sendo baten alde egin behar da. Bestela, ikusten ari garen bezala, zaintzak negozio bihurtzen dira, eta enpresa pribatuak ari dira egoera horretaz baliatzen «.
Bihar greba eguna dute sektorean, eta 11:00etan emango diote amaiera 24 orduko itxialdiari, orduan abiatuko baita manifestazio nagusia, Gizardatz patronalaren aurretik pasa eta Bizkaiko Foru Jauregiraino joango dena.
Azken hilabeteotan zehar egin bezala, Bizkaiko esku-hartze sozialeko beharginek nekaezin jarraitzen dute borrokan, sektorerako hitzarmen duina aldarri. Azpikontratatutakoak izanik ere, langile publikoak direla gogorarazi diote beste behin ere aldundiari, eta ematen duten zerbitzua guztiz funtsezkoa dela. Horrenbestez, Gizardatz eta Geroan patronalei negoziazioa blokeatzeari utz diezaiotela exijitu eta aldundiari bere ardurapekoa den zerbitzu honetako baldintzen inguruan esku har dezala eskatzen dihardute. Hitzarmen horrek 4000 pertsona ingururi eragingo lieke Bizkaian.
Gauzak horrela, eta borrokari segida emanez, gaur beste itxialdi bat egin dute, oraingoan Bilboko Ibeni kaian kokatutako Hitz&Hitzen. Bertan egongo dira egun eta gau osoan zehar, beren aldarrikapenak ikusarazten eta hurrengo urratsak erabakitzeko asanbladak egiten. Izan ere, patronalak blokeoa mantendu bitartean kalean eta mobilizatzen jarraituko dute.
LAB, ELA, STEILAS, CCOO eta UGT sindikatuok erabaki dugu otsaileansinatutako akordioa betearazteko mobilizioei ekitea eta bide juridikoa aztertzea.
Greba amaierako akordioa otsailaren 5ean sinatu genuen Gizarte Ekimeneko ikastetxeetako mahaian ordezkaritza daukagun sindikatu eta patronal guztiek. Akordioa indarrean dago sinatu zen unetik bertatik, hala dago espreski jasota akordioan bertan hamargarren puntuan.
Hiru hilabete igaro dira ordutik. Ez da betetzen ari, ordea, patronalek horretarako borondaterik ez daukatelako. Bitartean, langileek akordioa bete dute eta sinatu zen egunetik greba bertan beherea utzi zuten.
Akordioan jasotako edukiak aplikatzen hasteko eta edukiak hitzarmenean txertatzeko bilerak deitu behar izan genituen sindikatuok, patronalek ez zutelako horretarako pausorik ematen. Bilera egutegi bat adostu arren, patronalek bi bilera bertan behera utzi dituzte. Gainerakoetan akordioa betetzen hasteko oztopoak baino ez dituzte jarri. Patronalek akordioaren aplikazioa atzeratzea eta sinatu zen baldintza berri batzuk ezarri nahi dituzte. Horrela, besteak beste:
Ez dira hasi 2024ko soldatak adostutako kopuruetan ordaintzen eta ez dute zehaztu noiz hasiko diren ordaintzen.
Mahaian aurkeztutako soldata taulak behin-behineko moduan aurkeztu dituzte, Jaurlaritzaren onespenaren eta finantzaketaren menpe.
Adostutako lanaldi murrizketak 2023-2024 ikasturtean aplikatzeko modu murriztatzailea planteatu dute.
Irakasleentzat adostutako eskola orduen murrizketa hitzarmenaren artikulatuan jasotzeko trabak jartzen ari dira.
Enplegua bermatzeko birkokapen prozesuan kalte ordainak eta aintzinatasuna aitortzeko araubide berria alde batera utzi dute; are gehiago, birkokapen prozesuaren aplikazioa bera ere kolokan jarri dute, erretiro partzialean gerta litezkeen legezko aldaketak aitzakiatzat hartuta.
Hori guztia gutxi balitz, patronalek hitzarmenaren proposamen oso bat ez digute oraindik ere helarazi sindikatuoi, eta bidalitako zatian aldebakarrez eta akordioak jasotzen ez dituen aldaketa atzerakoiak txertatu nahi dituzte.
Jarrera horren aurrean, akordioa betearazteko neurriak hartzea erabaki dugu. Alde batetik, mobilizazioei ekingo diegu. Horrela, datorren maiatzaren 16an elkarretaratzea egingo dugu 11:30ean Kristau Eskola patronal nagusiaren Donostiako egoitzaren aurrean; eta maiatzaren 22an eskoletan elkarretaratzeak egingo ditugu. Bestalde, bide juridikoa aztertuko dugu: maiatzaren 29rako adostutako negoziazio mahairako patronalek ez badute proposamenik ekartzen akordioa sinatutako baldintzetan, demanda judizialen bidea aktibatuko dugu.
LAB sindikatuan kezkaz hartu dugu aste honetan zenbait enpresari taldek argitaraturiko manifestua Nafarroako Industriako foru legea dela eta. Enpresari horien aldarrikapenek guztiz erreakzionarioak dira, Nafarroaren garapena oztopatzen dute, enplegua prekarizatzen dute, gizartearen ongizatea murrizten dute eta industriako etorkizuna kolokan jartzen dute. Era berean, arduraz ikusten dugu nola Gobernua kezkatuago dagoen enpresariak pozik uzteaz langileen interesen alde egiteaz baino.
Azken hilabeteetan, Nafarroako Industriako foru legea izanen dena osatzeko egindako lan mahai desberdinetan parte hartu du LABek. Eta sindikatu hau egon den mahai guztietan norabide berdinean joaten diren eta langileen kezka eta behar nagusiak aintzat hartzen dituzten neurriak proposatu ditu: etorkizuna izanen duen industria eredu jasangarri bat, parte hartzailea izanen dena, Nafarroa osoan hedatuta egonen dena lurralde osoa kohesionatuz, sortzen duen aberastasuna banatuko duena, diskriminaziorik gabeko aukera-berdintasuna bermatuko duena (generokoa, arrazakoa eta sindikala), zeinean langileek baldintza duinak izanen dutena eta etxera bizirik bueltatzea bermatuko duena.
Industriari buruzko lege berri bat egiteko irekitako prozesuaren aurrean sindikatu honek ardura bat hartu zuen, bertze batzuen isiltasunaren aitzinean LAB berea hartzeko prest baitago. Kalitatezkoa izanen den lanaren banaketa baterako industria-egituraren defentsa funtsezkoa da, eta enpresariek norabide horren kontrako bidea ekiditeko lanean ari gara.
Horregatik guztiagatik, kezkaz ikusi dugu enpresarien lobbyak argitaraturiko manifestua, bertan argi adierazten baitute zein den beraien nahia: Nafarroako gizarteari eta gehiengo sozialari bizkarra emanez, haiek (eta ez langileek) pribilegiozko fiskalitate bat izatea, eta (gezurretan oinarrituta) Nafarroako Industriak eta bere langileek behar ez dituzten makroproiektuak sustatzea.
Azken horri dagokionez, aipatzekoa da nola abiadura handiko trena aldarrikatzen tematzen diren, Europarekin konektatuak egotearen aitzakiapean, gauza jakina denean konexio hori ez dela inoiz emanen edo, ematekotan ere, ez diola inongo ekarpenik eginen Nafarroako Industriari -abiadura handiko trenak ez baitu merkantzia industrialik garraiatzen-. Horrekin batera, tematuta daude itzalpeko bidesari gehiago izanen dituen Nafarroako Ubidea bultzatzearekin, nafar landa eremuaren benetako beharrei bizkarra ematen diona, eta Madrilerako beraien bidaiak hegazkinaz lotzearekin.
Era berean, hagitz larria da ere herrialdea paradisu fiskal bihurtu nahi izate horrek zerbitzu publikoetan izanen zukeen eragin kaltegarria, bai eta leihatila bakarraren kontu horrekin administrazio oso bat beraien zerbitzura egotea exijitzea ere.
Enpresarien manifestu honek asmo garbia du: Nafarroako Gobernuari adieraztea zein den egin behar duen bidea. Jakin baitakite Gobernuak lehentasunezko tratua ematen diela, beraiekinelkartuz, baina langileon ahotsari entzungor eginez. Enpresarien eta Gobernuaren ados jartze hori oso larria da. Industria indartu eta bultzatu baino gehiago, betiko errezetekin ahultzen dute, eskuinaren eta gehien daukatenen mesedetan.
Irabazi nahi ase ezinak mugitzen ditu enpresariak. Langileak, aldiz, lan eta bizi baldintzak hobetzeko anbizioak. Hori dela eta, LAB sindikatutik dei egiten diogu Nafarroako Gobernuari enpresaburuen presioei men ez egiteko eta benetan Nafarroako Industriaren etorkizuna eta langileon lan eta bizi baldintzak erdigunean kokatuko duen lege proposamen bat egiteko. Horrela ez bada, aurrez aurre izanen gaituzte beti.
Prentsaurreko masiboa deitu dugu gaur Bilbon, enpresak Trapagarango lan zentroko grebalarien kontra darabiltzan jazarpen eta zigorrak salatu eta Amazon exprime y reprime lelopean elkartasun dinamika bat abiatzeko.
Plantillak antolatu eta lan zentroko hitzarmen baten alde mobilizazio-dinamika bati ekitea erabaki zuenetik, enpresa etengabe saiatu izan da 18 lanuzteen eta greben inpaktua gutxitzen, Manpower Aldi Baterako Laneko Enpresaren bidez aldi baterako langileak kontratatuz eta langileei banaka presioa eginez. Langileek mobilizazioak masiboki babestu dituztela ikusita, enpresa zigorrak ezartzen hasi da mezu argi bat bidaltzeko asmoz: grebetan parte hartzeak ondorioak ditu.
Enpresak berak onartzen du 2019ko ekainean zentroa ireki zenetik, 14 zehapen-prozedura izapidetu direla. Ez da kasualitatea lehen zigorra 2021eko lehen grebaren ondoren etortzea. Zigor horiek guztiak grebetan parte hartu duten langileei ezarri zaizkie.Zigor horiek hitzezko ohartarazpenak, lanik eta soldatarik gabeko egunak eta kaleratze bat izan dira. Gehienak enpresan ordezkaritza handiena dugun eta lan-baldintzen hobekuntzarako borroka bultzatu dugun LAB sindikatuko gertukoei, afiliatuei eta delegatuei ezarri zaizkie. Zehapenen kausak desberdinak dira, baina guztiek dituzte bi elementu komun: grebalariei ezarri zaizkiela eta enpresak gertaerak desitxuratu dituela, zigortzeko moduko jokabide bihurtzeko.
Amazonek, errealitatea bihurritzeaz gain, diziplina-erregimenaren erabilera maltzurra egiten du, arintzat tipifikatutako gertaerei zehapen larriak ezarriz. Kasu batzuetan, zehapen-prozesuan ezarritako epea ere ez du errespetatzen, eta langilearen defentsarako eskubidea urratzen du. Langileek, errepresio-uholde hori geldiarazteko, barneko jazarpen-protokoloa aktibatu behar izan dute. Ildo horretan, nabarmendu nahi dugu enpresan ohikoak diren jokaerak eta lan egiteko moduak zigortu egin direla, plantillarentzat ezezagunak diren ustezko barne-protokoloak argudiatuz.
Gainera, bideozaintza-zerbitzua gehiegikeriaz eta bidegabeki erabili da instalazioen barruan, eta langileak zelatatzeko erabili dira. Duela gutxi, Barakaldoko lan arloko 3. epaitegiak zigortu egin du, segurtasun-kamerak behar bezala ez erabili izanagatik. Ondorioz, LAB sindikatuko zerbitzu juridikoek egindako defentsari esker, kaltetutako pertsonari lanik eta soldatarik gabeko egunen zigorra itzultzera zigortu dute Amazon.
Sindikalismoaren jazarpen hori Amazonek banaketa-zerbitzurako erabiltzen dituen azpikontratetan ere nabarmentzen da: azpikontratatutako garraio-enpresa bateko plantilla antolatzen den bakoitzean eta bere eskubideak betearazteko borrokan hasten den bakoitzean, Amazonek kontratua deuseztatzen du eta ez du berritzen. Horren erakusgarri da VAYVEN enpresaren kasua; izan ere, antolatutako plantillak lortu zuen (borrokaren bidez eta bide judizialaren bidez) Bizkaiko garraio-hitzarmena aplikatzea, mezularitzako estatu-hitzarmenaren ordez, eta, horrela, lan-baldintzak hobetzea. Amazonek, bere onura ekonomikoei uko egin nahi ez izateagatik, kontratua amaitzea eta 23 pertsonaren kaleratzea bermatzea erabaki zuen.
Hauek ez dira gertakari isolatuak: jazarpen sindikala Amazonen DNAn dago. Enpresa-politika hori munduan zehar hedatzen da. Horren erakusgarri dira GMB sindikatu britainiarrak enpresaren aurka hasitako lege-ekintzak, Coventryko lantegian langileak sindikatua uztera bultzatzeagatik.
LABen ez gaude prest prest Amazonen errepresio hori onartzeko. Eskubide sindikalak urratzen ari direla uste dugu, eta argi dugu langile bat ukitzen badute, guztiak ukitzen gaituztela. Horregatik, gaur prentsaurrekoa deitu dugu, ez LABek Amazonen duen atal sindikal gisa, sindikatu gisa baizik: zigor horiek sindikatu beraren aurka argi eta garbi zuzendutako mehatxua dira, eta horren arabera jokatuko du.
Ikaratu beharrean, LABeko komunitatetik elkartasuna adierazten diegu langileei, irmo jarraitzen baitute haien aldarrikapenetan. Antolaketaren eta borroka kolektiboaren bidez bakarrik gelditu ahal izango da merkataritza elektronikoaren erraldoi hau.
Alde batetik, mehatxuei erantzuten diegu: gaur elkartasun dinamika bati ekin diogu, eta bertan parte hartzera gonbidatzen ditugu Euskal Herriko langile zein kolektibo sozialak, Amazoneko beste lantegietako atal sindikalak eta nazioarteko erakunde sindikalak. Bestalde, zigorrak judizializatu ditugu, eta, esan bezala, dagoeneko badugu lehen ebazpen bat, enpresaren jokabidea abusuzkotzat jo duena eta enplegurik eta soldatarik gabeko zehapena kentzera behartu duena. Azkenik, plantillaren baldintzak hobetzeko modurik onenean erantzungo dugu, ekintza sindikal gehiagorekin. Merezi duten hitzarmenaren alde borrokatzen jarraituko dugu.
Euskal Herriko Eskubide Sozialen Kartak, Emakumeen Mundu Martxak eta Gune Ekosozialistak deitutako mobilizazioek 60 eragile sozial baino gehiagoren atxikimendua jaso dute.
Milaka lagun kalera atera dira gaur Bilbon eta Iruñean, Euskal Herriko Eskubide Sozialen Kartaren, Emakumeen Mundu Martxaren eta Gune Ekosozialista erakunde ekologistaren deialdiari jarraituz. Bi mobilizazioetan Rafah, Gaza eta Palestina aipatu dira, genozidioa behingoz geldi dadin.
Manifestazioen amaieran irakurritako manifestuak alternatiba ekosozial justuaren terminoak jasotzen ditu: “Egungo egoerak krisi ekologiko gero eta sakonago eta prekaritate handiagora garamatza. Larrialdi klimatikoa agerikoa da, prekaritatea zabaldu egiten da lan- eta bizi-baldintzetan, prezioak igo egiten dira eta elikadura osasungarria bezalako eskubideak urratu egiten dira. Gainera, zerbitzu publikoak desegiten ari dira. Zaintzak funtsezkoak dira, baina gaur egun zaintzarako eskubide kolektiboa ez dago bermatuta. Matxismoa eta arrazakeria gero eta handiagoak dira. Gerrak eta autoritarismoa areagotu egiten dira. Errealitate horren beste alde bat putre-funtsak, supermerkatu handiak eta gero eta etekin handiagoak metatzen dituzten banku-erakundeak dira. Egungo gobernuek bultzatutako politika publikoak ez dira nahikoa norabide hori aldatzeko”.
Hauek dira gaurko mobilizazioetako 7 ardatzak: • Denontzako planeta bizigarri bat behar du, eta, horretarako, larrialdi klimatikoari eta krisi ekologikoari aurre egin behar zaie. • Bizitzak erdigunean eta ez gutxi batzuen negozio eta etekinak erdigunean jartzen dituen eredu ekonomiko eta soziala behar da. • Lanak duindu behar dira, bereziki funtsezko lanak. Aberastasuna birbanatu behar da eta horretarako, gehien duenak zerga gehiago ordaindu. • Ez ditugu merkatuaren esku utzi nahi bizitzarako funtsezko eremuak. Elikagaien subiranotasuna, telekomunikazioak edo energĂa eremu publikotik bultzatu beharrezko oinarrizko elementuak dira. • Eskubide guztiak pertsona guztientzat, guztiok baitugu bizimodu duina izateko eskubidea. Matxismoa, arrazismoa… eta zapalkuntza eta diskriminazio ardatz guztiak suntsitu behar dira. Atzerritartasun Legea bertan behera utzi. • Gerrari eta gastu militarrari ezetz, eta gizartea eta ekonomia desmilitarizatu. • Egin beharreko aldaketa horiek guztiak ezin dira merkatuaren esku utzi. Planifikazio publiko sendoak eta demokratikoki eraikiak behar dira.
Euskal Herriko gehiengo sindikalarekin batera mobilizatuko gara maiatzaren 17an, Hego Euskal Herriko hiriburuetan nahiz lantokiz lantoki.
LAB, ELA, CCOO EUSKADI, CCOO NAFARROA, UGT EUSKADI ,ESK, CGT LKN, STEILAS, SOLIDARI, EHNE NAFARROA, ETXALDE eta HIRU sindikatuok honako adierazpen bateratu hau egin dugu:
S.O.S Rafah; Genozidioa gelditu.
Langileok Palestinarekin
Pasa den urritik, Palestina eta, bereziki, Gazako Zerrenda Estatu Batuek, Europar Batasunak eta nazioarteko komunitatearen zati handi batek emandako inpunitatearekin benetako genozidioa pairatzen ari da Israelen eskutik. Palestinar herriaren aurkako erabateko gerra honek, eskualde mailako edo gerra globala bihurtzeko arrisku larri bat duenak, eta lurraldearen erabateko suntsipena, 35.000 pertsona baino gehiagoren hilketa (horietatik 12.000 baino gehiago haurrak direlarik), Jerusalem eta Zisjordaniako palestinarren aurkako bortizkeria eta Israelen giza eskubideen urraketa ugari eragiten ari ditu aspalditik.
Israelgo armadak Rafah-n hartu izana, zibilak bonbardatu izana eta existitzen ez diren “eremu seguru” batzuei hiria husteko agindua eman izana, herri palestinarraren aurka gertatzen ari den genozidioan beste urratsak dira. “Atsekabetuta gaude Israelgo indarrek Gazako Zerrendan egindako zibilen sarraskiagatik. Mundua, gerraren biktimek denbora errealean erakusten ari den lehen genozidioaren lekuko izaten ari gara”. NBEko bi errelatoreren hitz hauek ordezkatzen dugun langile klasearen sentimendua islatzen dute.
Gero eta ahots gehiago altxatzen ari gara mundu osoan basakeria hau salatzeko, eta azken adibidea gure herrialdera ere iritsi diren unibertsitateko kanpaldiak dira. Hala ere, oraingoz ezerk ez du geldiarazten Israelen makineria genozida, Israel Nazio Batuen edo nazioarteko beste erakunde batzuen deiei entzungor egiten ari delarik.
Indarkeria-espirala ez da berria Palestinan eta azken 75 urteetan etengabea izan da. Israelek Palestinako lurraldeak kolonizatu ditu, eta apartheid sistema ezarri die palestinarrei. Zifrek bere horretan hitz egiten dute: bizi baldintza ankerretara eta erbestera kondenatutako 5’9 milioi palestinar errefuxiatu, 5.000 preso politiko baino gehiago, checkpoint ankerrak, lan baldintzen erabateko prekarizazioa eta langile palestinarren esplotazioa, palestinarren lurren konfiskazioa, eguneroko razziak etxe palestinarretan, emakumeen bortxaketa sistematikoak, neska eta mutilen kontrako abusuak, eta orain genozidio hau, munduko aire zabaleko kontzentrazio-esparrurik handiena den eremuan.
Israelgo gobernua sarraski hori geldiaraztera eta Palestinaren legez kanpoko okupazioarekin amaitzera behartu behar da. Premiazkoa da nazioarteko komunitateak esku hartzea eta bermatzea Israelek sistematikoki urratzen dituen Nazio Batuek lurralde okupatuei buruz emandako ebazpenak betetzen dituela,, eta Gazako Zerrendaren gaineko legez kanpoko 16 urteko blokeoari eta Israelek ezarritako sistema genozidaren gainerako alderdi guztiei amaiera ematea.
Egoera horren aurrean, eta Rafahn lurreko eraso bat izanez gero gerta daitekeena kontuan hartuta, deialdi hau sinatu duten sindikatuok honako hau aldarrikatu nahi dugu:
Gazak bizi duen genozidioari amaiera emango dion su eten iraunkor bat.
Alde guztien arteko negoziazioaren eta elkarrizketaren bidez eta nazioarteko komunitatearen babespean eman beharreko konponbide integrala; Palestinaren kolonizazioaren eta okupazioaren amaierari, preso politiko eta errefuxiatu palestinarren itzulerari nahiz Palestinak nazioarteko komunitateak onartutako estatu bat izateko duen eskubidea bermatuko duena.
Israeli armak saltzeari uztea eta enpresa, erakunde lokal, estatal nahiz europarrek, edota unibertsitate nahiz eragile sozialek, Palestinak bizi duen genozidioa salatzen ez duten entitate edo erakunderekin aktibitate komertziala, ekonomikoa edota beste edozein eremutakoa etetea (elkarkidetze-akordioak eta Europar Batasunaren eta estatu kideen itunak kasu).
EAE eta Nafarroa erakundeek, nahiz Estatu Espainiarrak Nazioarteko Zigor Gortean Esku-hartze Adierazpenak aurkeztea, Israelen aurka abian den demandari babesa eskainiz.
Aipatutako guztiagatik, maiatzaren 17 ostirala, aipatutako aldarrikapenak babesteko mobilizazio-egun baterako deia egiten dugu, bai lantokietan, bai eguerdiko 12etan Bilboko Plaza Eliptikoan, Iruñeko Udaletxe plazan, Donostiako Alderdi Ederren eta Gasteizko Andre Maria Zuriaren plazako mobilizazioetan.
